Levensbeschrijving van Philip Verheyen

Philip Verheyen (1648-1710) was in zijn parochie Verrebroek opgegroeid als een arme eenvoudige boerenknecht tot hij, op 22-jarige leeftijd, onder hoede genomen werd door de pastoor. Na een bijscholing in Latijn kon hij twee jaar later beginnen aan zijn middelbare studies in het Heilig Drievuldigheidscollege te Leuven en vijf jaar later was hij primus aan de faculteit van de Artes.Van het armenbestuur van zijn parochie kreeg hij een studiebeurs maar kort daarop moest hij voor een levensbedreigende besmetting een beenamputatie ondergaan. Hij was al gestart met een opleiding in de theologie aan het Heilige Geestcollege maar moest nu van studierichting veranderde want volgens een decreet van het Concilie van Trente (1545-1563), mocht een gehandicapte geen priester worden. Verheyen opteerde voor geneeskunde en na zijn succesvolle studies ging hij zich in 1682 bekwamen in Leiden en in Amsterdam. Bij zijn terugkeer stelde de voorzitter van de faculteitsraad hem voor als hoogleraar in de scheikunde. De regering verkoos voor die nieuwe Koninklijke leerstoel een andere kandidaat maar die werd door de faculteit afgewezen. Daarop kreeg de voorzitter van de faculteitsraad huisarrest en werd hij bedreigd met gevangenisstraf.Verheyen werd dan maar belast met de lessen in heelkunde en werd van 1689 tot bij zijn overlijden in 1710 koninklijk hoogleraar in de anatomie.Hij gebruikte voor zijn studie en voor de lessen in anatomie niet alleen de (zeldzame) lijken van geëxecuteerden maar ook lichaamsdelen van gesneuvelde soldaten.