Dissertationes habitae in Pisana academia in quibus Latinae eloquentiae principes explicantur, & illustrantur T. Livius, Virgilius, et Cicerotypis regiae Celsitudinis, sumptibus Cajetani Tartinii, & Sanctis Franchii, 1717 |
Inhoudsopgave
| 184 | |
| 203 | |
| 218 | |
| 226 | |
| 244 | |
| 280 | |
| 289 | |
| 291 | |
| 5 | |
| 9 | |
| 22 | |
| 119 | |
| 131 | |
| 143 | |
| 170 | |
| 173 | |
| 178 | |
| 296 | |
| 298 | |
| 333 | |
| 344 | |
| 366 | |
| 368 | |
| 381 | |
| 388 | |
Veelvoorkomende woorden en zinsdelen
Adag Adde Gyrald Adde Paul Æneid ætate Cæfar Cæfaris Caligula caufam causâ Cicero Ciceronis conftat Cornelius Tacitus cujus Deis Gent Deos Deus dicendi Diogen Diogenes Laërtius Dionyf Dionyfius DISSERTATIO effe effet eloquentiæ eorum Epift fanè fatis fegm femper fibi fic ait ficut five folùm fuæ fuiffe fuis funt Gell Græcis Græcorum hæc Hift Hiftor hiftoriæ Homer Homerus ibid ideo ipfe ipfi ipfum Laërt libro licèt litt Livius libr longè Lucanus Macrob Macrobius Manut maximè memoriæ minùs modò naturâ neque nifi nihil omnibus Orator Ovid Ovidius pæne philofophi Photius Plato Plin Plinius Plutarch Plutarchus Poëta poëtæ poffe poft Polybius poteft præ præcepta præterea princ princip quæ Quæft quafi quàm Quintilianus quò quòd quum Reipublicæ rerum Rofin Romæ Romani Romuli Romulus Saturnal Seneca Strabo Suetonius Syntagm tamen teftatur tradit verf verò Virgil Virgilius Vitâ vitæ καὶ