PRAEP ATI O.

Hab

abet hoc debita viris illustribus reverentia , ut quæcumque ab eorum manibus profecta fuerint , licet juvenilia illa & levia sint, libenti gratoque animo excipiantur. Vix enim quidquam erit in eorum scriptis adeo vanum, ac futile, ex quo non pauca quædam bonæ frugis excipere valeamus. Quod præsertim de familiaribus epistolis dici merito potest, in quibus cum alia multa, tum maxime pleraque occurrent , quæ ad ipsorum vitæ historiam penitius cognoscendam, atque ad res illorum temporum majori quadam, & securiori fide illustrandas plurimum conferant. Atque id profecto animum meumi perpulit , ut nonnullas Antonii Augustini epistolas nondum editas, latinas alias, alias vero italicas, in lucem emittere cogitarem. Nam si quis est, cujus scripta quælibet eruditas cunctorum hominum mentes, cum omnium gentium, tum maxime hispanorum , atque italorum , ad sui cognitionem allicere debeant; is enim vero Augustinus est , qui et inter principes non modo juris utriusque, tum ecclesiastici, tum civilis prudentum, sed & grammaticorum, criticorumque, & romane, hispanæque antiquitatis explanatorum amplissimum locum ob

tinet, & in Hispania natus, altusque, in Italia lon-
go tempore commoratus, unius ecclesiæ in Italia,
duarumque in Hispania successivis temporibus an-
tistes , utriusque gentis amorem æquo quodam mo-
do jure sibi vendicat. Is enim Cæsar-augustæ in
Hispania a nobilibus parentibus anno 1517 ortus ,
primum in patriæ scholis, dein Compluti, ac. de-
mum Salmanticæ humanioribus litteris, philosophia
cisque disciplinis, atque jure civili 'institutus,
in salmaticensi academia jurisprudentiæ laurea
donatus, ab Hieronymo fratre majore natu ad ex-
tremum anni 1535 Bononiam missus est, ut in il-
lustrissima illa academia , quæ insignibus & magi-,
stris & discipulis eo tempore maxime florebat, ani-
mum ab omni disciplina bene paratum uberiori dom
ctrina excoleret. Quod cum per annum integrum,
eoque amplius ibi præstitisset, voluit ad alium di-
sciplinarum ludnm probandum, aliosque præcepto-
res audiendos Patavium sese conferre, ibidemque
annum alium scholasticum , seu octo , novemve
menses transigere. Quo tempore Patavii, & Anto-
nium Perenottum condiscipulum habuit, & Joan-
nem Fasolum magistrum audivit, ou

cum eisque conjunctissime vixit, eaque tunc amicitiæ vincula contraxit, quæ postea neque temporum, neque locorum intervalla relaxarunt, sed imo potius frequens eruditumque litterarum commercium arctius obli

1

gavit. Inde autem Bononiam reversus aliis præceptoribus audiendis animum attendit; atque anno 1539 in collegium S. Clementis ab hispanis sociis cooptatus, quinque, sexve annos ibidem est demoratus, donec a Carolo V. propositus, atque a Paulo III. Pontifice Maximo creatus judicandis litibus in romanæ rotæ tribunali XIIvir Romam sese traduxit, ubi gravissimo hoc munere summa cum dignitate functus, legatusque a Julio III. in Britan, niam, & a Paulo IV aliphanus episcopus sacratus, & variis legationibus ad Ferdinandum Cæsarem, plerosque alios Germaniæ principes adhibitus, atque a Philippo Il ad sicularum ecclesiarum inspectiod nem missus , demum ad ilerdensis ecclesiæ episcopatum evectus est, & tridentino concilio interfuit. Cumque per sexdecim annos ad ilerdensis ecclesiæ clavum sedisset, tarraconensi, quæ omnium Cathaloniæ ecclesiarum metropolis, & totius Hispaniæ celtibericæ primas celebratur, præfectus fuit. Per hæc ergo tempora , dum Bononiæ & Romæ, in Germania, in Sicilia, Tridenti, Ilerdæ, & Tarracone degeret, scriptæ sunt istæ epistolæ, quæ fortunato in meas manus inciderunt. Quæ mihi primo obtigere, italicæ nempe ad Panvinium scriptæ, Mediolani extant in Bibliotheca Ambrosiana in pretioso codice(a) clarissimorum virorum ad Onuphrium Panyi

(a) D. sor. Par. inf.