quem fic alloquuntur: Decreta Nicæna fivè inferio- lò fufius hanc Martian) caufam excuffimus, ut boc Eft caducum fundamentum confutum ex multis erroribus. Primus error eft, quod quintus Nicænus Canon agat etiam de Epifcoporum depofitionibus, aut aliis in ipfos fententiis. Ma Laicos Judiciis. Etenim agit de unius Epifcopi Hinc Dionyfii Exigui, quem Quefnellus fequi- Suffraganeum. Fieri nequit, nifi per plenam Audiamus primum Pafchafii Quefnelli Fundamentum: Hujus porrò difciplinæ caufam & originem, in Epifcopalis dignitatis natura, ac facrofan-tropolita, immò nec Patriarcha id poffit in fuum dis Privilegiis fundatam Nicæna nobis Synodus aperit, quæ jus illud non fcriptum fcriptis Canonibus, totius Mundi reverentia confecratis, fanxit atque firmavit. Sic enim fe habet Canon quintus. De his qui communione privantur, feu ex Clero, feu ex Laico ordine, ab Epifcopis, per unamquamque Provinciam fententia Regularis obtineat, ut hi qui abjiciuntur, ab aliis non recipiantur. Et poftea. Placuit annis fingulis per unamquamque Provinciam bis in anno Concilia celebrari, ut communiter omnibus fimul Epifcopis congregatis difcutiantur ejufmodi quæftiones. Tametfi enim Canon ille depofitionem Epifcoporum inter ejufmodi quæftiones non defignet expreffis verbis, bunc genuinum effe Canonis fenfum fibi quisque facilè perfuadebit, qui Concilii Conftantinopolitani Patres audire voluerit, Canone fuo fecundo Nicænum interpretantes: Non invitati Epifcopi ultra Dioece-Judiciis in Clericum aut Laicum. fim accedere non debent fuper ordinandis aliquibus, vel quibufcumque difponendis Ecclefiafticis caufis, fervata Regula, quæ fupra-fcripta eft de unaquaque Diœcefi. Manifeftum namque eft, quod per fingulas quafque Provincias Provincialis Synodus adminiftrare & gubernare omnia debeat, fecundùm ea quæ funt in Nicæa definita. Adminiftrationi: vocabulo judicia adversùs Epifcopos comprehendi, æquè ac alia negotia Ecclefiaftica, oftendit illuftriffimus Petrus de Marca. Et bujus interpretationis adftipulatores babemus Concilii AfriCani Patres in epiftola ad Cæleftinum Papam, Eodem fenfu Canonem intellexit atque expo- L. 2.c.3 1. fuit Gelafius Cyzicenus: Exquiratur autem, num impotentia animi, aut pertinacia, aut aliqua alia indignatione Epifcopi, fint excommunicati. Non Epifcoporum aut Synodi indignatione, fed folius Epifcopi. Idem cenfuit Author, haud dubiè aliqua Synodus, Arabicorum Canonum. Audiamus novam ac meliorem interpretationem Abrahami Ecchellenfis: Nullus Epifcoporum excommunicatum ab alio Epifcopo recipiat, Presbyter ille fit, vel Monacbus, aut Laicus. Et ne illum exfolvat ab excommunicatione, aut abfolutionem im pendat ei ullam, nè contemni videatur, & parvi- || Canonem frequenter laudavit, & in Gallicana Ec pendi Epifcopus ille, & ejus excommunicatio tanquam parvi ponderis habeatur. Verùm fi Epifcopus ille iniquus atque Tyrannus fuerit notorius, petieritque excommunicatus fe purgare apud fuum Metropolitanum aut Patriarcham, id licitum ipfi fit. Illi enim in eum poteftatem habent. Scribant tamen priùs ad Epifcopum de caufa iniquitatis. ria, Nicæni Patres rectè dicunt ante iftam Synodum multa fuiffe facta præter Canonem Ecclefiafti cum. Etenim propter Arii Blafphemias, & præftita ipfis per varios hinc indè Epifcopos adjutolitibus & difcordiis fcatebant omnes Ecclefix. Epifcoporum aliqui etiam in Orthodoxos ac Zelofos Clericos & Laicos exercuere tyrannidem, & multos perperam ex animi pufillanimitate damarunt. Philippo - politanus Eufebianæ fa&tionis Conventus inter cæteros Orthodoxos Epifcopos degradavit etiam venerabilem Gaudentium Naxitanum, quod immemor esset sui Decesso ris Cyriaci, fubfcribentis fententiis in fceleratos digne inlatis. Hermias Zozomenus exponit: Quod contrario ftudio ducebatur, quam Cyriacus, cui fuccefferat, & magni faciebat eos, quos ille abdicaverat. Haud dubiè tuit calumniofa futela: Forfan tamen habens aliquid, non fundamenti, fed coloris. Quidquid fit fimiles Epifcoporum in fuos Clericos & Laicos petulantiæ tum graffabantur. Porrò Apoftolicus Canon mandat ligatum ab uno Epifcopo non folvi ab alio. Quare etiam injuftè vincti quandoque per annos in ista miserabiIt calamitate cogebantur perfiftere. Hinc grandibus animarum periculis occurrens magna Synodus juffit quotannis fieri duos in quavis Provincia Conventus, qui talia difcuterent atque fanarent. Ita afflictorum Clericorum, aut Laicorum animæ non nifi per medium annum gemere poterant fub acerbo vinculo iniqui Epifcopi. Verùm Arabicorum Canonum conditrix Synodus cenfuit iflud tempus effe juftò prolixius. Hinc laudatam folvendi poteftatem commifit etiam Metropolita ac Patriarchæ omni tempore foluturis iniqua vincula. Fuit optima ac juftiffima moderatio. Hinc ipfam probavit ac ampliavit Sardicenfis Synodus: Si Epifcopus quis fortè iracundus, quod effe non de. bet, citò afpere moveatur adverfus Presbyterum, fi ve Diaconum fuum, & exterminari eum ab Ecclefia voluerit, providendum eft ne innocens damnetur aut perdat communionem. Habeat poteftatem Eje&us finitimos rogare Epifcopos, ut ejus caufam audiant, & diligentiùs tractent: Quia non oportet negare audientiam roganti. Et ille Epifcopus, qui jufè aut injuftè ejecit, patienter accipiat ut negotium difcutiatur. Ut aut probetur ejus fententia, aut temeritas emendetur. Priùs tamen quam omnia diligenter fideliter fuerint examinata, communionem non debet præfumere, donec ipfe eum recipiat, & communioni fociet. Quæ forma placuit etiam Africanæ Ecclefiæ. Etenim Milevitana, feu potiùs Carthaginenfis Synodus fanxit: Presbyteri, Diaconi, vel cæteri inferiores Clerici, in caufis quas habuerint, fi de judiciis Epifcoporum fuorum quefti fuerint vicini Epifcopi eos audiant, & inter eos quid eft finiant, adbibiti ab eis ex confenfu Epifcoporum fuorum. Quem clefiæ mores introducere ftuduit Hincmarus Rhemenfis. At verò Chalcedonenfis Synodus cenfuit in nullo recedendum à Canone Nicæno: St Clericus habeat caufam cum Epifcopo fuo, apud Synodum Provinciæ caufam dicat. Si autem difceptationem habeat cum Metropolitano Epifcopo, aut ad Diœcefios primam Sedem recurrat, aut ad Sedem Conftantinopolitanam. Ita Canonem legit antiquus codex Romanæ Ecclefiæ. Ex quo lucet huic placuiffe utramque formam. Etenim uti hunc Chalcedonenfem, ita & iftum Sardicenfem Canonem olim inferuit fuo codici. Dixi inductam per Arabicos Canones moderationem placuiffe Sardicenfi Synodo. Et poffit effe. Alii tamen malunt hanc Synodum fuiffe priorem. Alter Pafchafii Quefnelli error eft, quod fe cundus Conftantinopolitana Synodi Canon interpretetur & confirmet quintum Nicænum. Etenim interpretatur præfertim fextum. Quefnellus, qui fuprà quintum Nicænum adduxit ex translatione Dionyfii Exigui, jam fecundum adducit ex Conftantinopolitanum Canonem translatione Ifidori Mercatoris. Ego à Dionyfio, utpotè probatiffimo apud omnes Ecclefias, judico non recedendum fine rationibus. Audiamus integrum Canonem: Qui funt fuper Diœcefim Epifcopi, nequaquam ad Ecclefias, quæ funt extra præfixos fibi terminos, accedant, nec eas præfumptione confundant, fed juxta Canones Alexandrinus Antiftes que funt in Egypto regat folummodò, & Orientis Epifcopi Orientem tantùm gubernent, fervatis Privilegiis, quæ Nicænis Canonibus Ecclefiæ Antiochene tributa funt. Afianæ quoque Diœcefios Epifcopi ea folùm, quæ funt in Afiana Diœcefi, difpenfent. Nec non & Ponti Epifcopi ea tantùm quæ funt in Ponto. Et Thraciarum, quæ in Thracia funt, gubernent. Non vocati autem Epifcopi ultra fuam Diœcefim non accedant propter Ordinationes faciendas, vel propter alias difpenfationes Ecclefiafti cas. Servata verò quæ fcripta eft de gubernationibus regula, manifeftum eft, quod illa quæ funt per unamquamque Provinciam, ipfius Provincia Synodus difpenfet, ficut Niceno conftat decretum effe Concilio. Chriftus Dominus Ecclefiæ fuæ Regimen fanxit effe Monarchicum, ita tamen ut admifceatur aliquid Ariftocratiæ. Hinc Apoftoli omne iftud corpus diftribuerunt in fex Autocephalas, uni tamen Papali Capiti fubjectas, Diœcefes Tres Patriarchales, Apoftolicis Sedibus eximias, & tres Exarchicas, feù Primatiales. Et huc in litteris ad Pulcheriam Auguftam ref picit Magnus Leo: Quæ fi à cuncis Pontificibus intemerata ferventur, per univerfas Ecclefias tranquilla erit pax, & firma concordia. Nulla de menfura bonorum diffenfiones, nullæ de Ordinationibus Epist. 55. lites, nulle de Privilegiis ambiguitates, nulla erunt de ufurpatione certamina. Uti adversùm Me letii Lycopolitani Epifcopi invafiones fextus Nicænus, ita adversùm Petri Alexandrini Patriarchæ præfumptionem prodiit fecundus Canon Conftantinopolitanus. Meletius Alexandrini Patriarchatus jura læferat. Hinc Nicænus Canon folos tres Patriarchas laudavit, eorumque firmavit dignitatem. Et folummodò fummariè dixit de de tribus Exarchicis Dioecefibus: Per cæteras Provincias fua Privilegia ferventur Ecclefiis. Gentiani Herveti translatio eft expreffior: Et in aliis Provinciis fua Privilegia, ac fuæ dignitates, & authoritates Ecclefiis ferventur. At verò Petrus Patriarcha Thracica Diœcefios, ac præfertim Heraclæenfis Exarchi jura violaverat: Hinc Conftantinopolitanus Canon non folos Patriarchas, fed infuper tres Exarchos expreffit, & ipforum providit juribus ac dignitatibus. Providit confirmando, exponendo, ac ampliando non quintum, fed manifeftò fextum Nicænum Cano nem. Quæftio eft, Cur totius Egyptiaca Diœcefios adminiftrationem committat foli Alexandrino Patriarchæ; Orientalem autem, Afiaticam, Ponticam, & Thracicam Diœcefim, quafi diftribuat in omnes fimul Epifcopos? Item cur non meminerit Romanæ Ecclefiæ ? Refpondeo ifto tempore Euftatianum Schifma adhuc viguiffe apud Antiochiam: Sedebant ifthic duo Patriarchæ, Paulinus ac Meletius. His quæftionibus noluit ex caufis fe mifcere Synodus, ideoque dixit: Orientis Episcopi Orientem tantùm gubernent. Attamen addit: Servatis Privilegiis, quæ Nice• nis Canonibus Ecclefia Antiochene tributa funt. Quod nempè non ipfius Sedis, fed folorum Præfidentium jura effent vocata in controverfiam. Quare per Orientis Epifcopos Canon intelligit Meletium ac Paulinum: Permittit ut intra iftum Patriarchatum quifque gubernet & adminiftret fuam communionem. In Thracica Diœcefi Conftantinopolitanus Epifcopus erigebat criftas, cœperatque fe oftentare Autocephalum, & Heraclæenfe jugum excutere. Etiam has quæftiones Synodus duxit non tangendas, ideoque edixit de omnibus tribus Exarchatibus: Epifcopi gubernent atque difpenfent. Cur de Romana Ecclefia fileat, edicit in litteris ad Theffaliæ Epifcopos Sanctus Papa Bonifacius: Nicæna Synodus non aliquid fuper eum, Sanctum Petrum Apoftolum ac ejus Romanam Sedem, aufa eft conflituere, cum vide-. ret nihil fupra meritum fuum poffe conferri. Omnia denique buic noverat Domini fermone conceffa. Eandem Reverentiam detulit Conftantinopolitana Synodus. Hinc ejus de Romana Ecclefia filentium. Canon adjungit: Servata verò, quæ fcripta eft, de gubernationibus Regula, manifeftum eft quod illa, quæ funt per unamquamque Provinciam, ipfius Provincia Synodus difpenfet, ficut Nicæno decretum conftat effe Concilio. Senfus eft: Hæc tam noftra, quam Nicæna de gubernationibus Regula non folummodò Patriarchalibus atque Exarchicis Dicecefibus providet, fed infuper fingulis Provinciis: Cujufque Provinciæ negotia fanxit adminiftrari per ejufdem Provincia Synodum. Etenim Nicani Canonis verba funt univerfalia: Suis Privilegia ferventur Ecclefiis. Sunt verba fexti Canonis. Et ipfa à præfenti Canone refpici, puto non dubitandum. Nihilominus marginale Scholion paffim cenfet refpici quintum. Certè quintus non de quibufcumque Provinciarum negotiis fanxit, fed de folis Clericorum aut Laicorum per fuum Epifcopum inflictis excommunicationibus. Proindè ipfum, fi præfens Canon refpiciat, extendit & ampliat per paritatem rationis. Quod videtur hic non fieri. Nolim contumaciter refragari. Quidquid fit, ipfum non extendit aut ampliat ad damnationes Epifcopis inflictas per Synodos. Proindè exponit atque firmat hic Canon fextum Nicænum, quintum fi tangat, tangit admodum modicè. Tertius Pafchafii Quefnelli error atque exceffus eft, quod fua adversùs Sancti Petri Sedem Commenta ftabilire tentet per adductas Africani Concilii litteras ad Sanctum Cæleftinum Pontifi cem. Certum eft iftarum miferandarum litterarum qualitatem à viro eximiè erudito non ignorari. Audiamus plenum contextum: Præfato debitæ falutationis officio, impendio deprecamur, ut deinceps ad veftras aures binc venientes non faciliùs admittatis, nec à nobis excommunicatos in communionem velitis admittere. Quia hoc etiam Nicæno Concilio definitum, facilè advertit Venerabilitas tua. Nam etfi de inferioribus Clericis vel Laicis videtur ibi præcaveri, quantò magis boc de Epifcopis voluit obfervari, ne in fua Provincia communione fufpen||fi, à tua Sanctitate vel feftinatò, vel præproperè, vel indebitè videantur communioni reftitui. Presby terorum quoque & fequentium Clericorum improba refugia, ficut te dignum eft, repellat Sandlitas tua : Quia & nulla Patrum definitione hoc Ecclefiæ derogatum eft Africanæ, & Decreta Nicæna frvè inferioris gradus Clericos, fivè ipfos Epifcopos fuis Metropolitanis apertiffimè commiferunt. Prudentiffimè enim, juftiffimèque providerunt, quæcumque negotia in fuis locis, ubi orta funt, finienda: Nec unicuique Provinciæ gratiam Spiritus Sancti defuturam, qua æquitas à Chrifti Sacerdotibus & prudenter vi deatur, & conftantissimè teneatur. Omnis inter Africanam & Romanam Ecclefiam quæftio erat de Romana Appellatione Cleri inferioris. Quod damnati per fuæ Provinciæ, aut etiam per totius Doecefios Synodum Epifcopi femper potuerint provocare Romam, erat apud omnes in confeffo. Perpetuam confuetudinem demonftrabant plurima exempla. Utriufque par tis in hac lite fundamentum erant Nicæni Cano nes. Africani Antiftites fpondebant ipfis ple nam reverentiam ac obedientiam. Verùm agnofcebant folos viginti, Papa Zozimus adftruebat plures: Ex vetufto Romanæ Ecclefiæ more Sardicenfes fimul cum Nicænis accumulabat in unum corpus, & fimiliter affirmabat Nicænos. Poft multum examen Africani funt ftabiliti in fua opinione, tenaciffimè perfuafi Nicænos non effe nifi viginti. Et inter iftos folus quintus fanxit de Appellationibus. Hunc cœperunt attentiùs difcutere, atque ex ipfo concluferunt fequentia. Primò, quod ille fanciat de folis Cle ricorum ac Laicorum, ab uno fuo Epifcopo damnatorum, ad Provincia Synodum provocationibus. Deindè, quod Canon iftos appellantes fuis Metropolitanis ac ipforum Synodis committat apertiffimè, atque ita iftud judicium fit inconcuffum, ideoque per ulteriorem appellatio nem devolvi non poffit ad Romanam Ecclefiam. Tertiò, quod par atque eadem fit damnatorum & appellantium Epifcoporum ratio, ideoque quod nec ipfi à Canone permittantur per iteratam provocationem procedere Romam. Quartò, quod nulla hìc fit injuftitia aut duritia : Quoniam ifti appellantes valeant per novum refugium progredi ad plenam fuæ Provinciæ, immò & totius no Canone. Longè rectiùs cenfuit in fua nona Diœcefios Synodum. Etenim apud Afros dam-dem Apoftolicam appellationibus uno capitulo fagact ter atque fapienter explicuit. Immò unum Nica- Et fic recta eft extenfio. Quod nullus Clericus nati ab Epifcopo Clerici ad vicinos Epifcopos, Quartus illius error atque exceffus eft, quod fua commenta adferat probari à tertio Canone, quem ad Sanctum Victricium Archi-Epifcopum Rothomagenfem tranfmifit Sanctus Papa Innocentius: Si que caufæ vel contentiones inter Clericos, tam fuperioris Ordinis quàm inferioris, fuerint exorte, ut fecundùm Synodum Nicænam congregatis ejufdem Provinciæ Epifcopis jurgium terminetur. Nec alicui liceat, fine præjudicio tamen Romanæ Ecclefiæ, cui in omnibus caufis debet reverentia cuftodiri, relictis bis Sacerdotibus, qui in eadem Provincia Ecclefiam Dei gubernant, ad alias convolare Provincias. Quod fi quis fortè præfumpferit, ab officio Clericatus fubmotus, velut injuriarum reus ab omnibus judicetur, Si autem majores caufæ in medium fuerint devolutæ, ad Sedem Apoftolicam, ficut Synodus ftatuit, poft Epifcopale Judicium referantur. Pafchafius Quefnellus videtur cenfere, quod hæc omnia dicantur aut deducantur ex quinto Nice eft item defumptum ex Sardicenfi Synodo. Non vocare, ne fuperiori Cognitori fiat injuria, fi ejus Quintus illius error atque exceffus eft, quod con | Nempe intellectus cum falutari claufula, quam in litteris ad Sanctum Victricium expreffit Innocentius Pontifex: Sine præjudicio Romanæ Ecclefie, cui in omnibus caufis debet reverentia cuftodiri. In Eufebiano fenfu erat nequiffimus, laudata claufula facit rectum. Verùm Pafchafius Quefnellus probat priorem fenfum, & tentat ipfum protrudere in Gallicanam Ecclefiam. contra Sanctum Athanafium, aliofque Orientis Orthodoxos Antiftites, nec non adversùs Divina Sancti Petri Apoftoli Privilegia futellas, va ferrimo ftudio congeftas præfertim adversùs Privilegium Romanæ Appellationis ? San&tus Athanafius adversùm Tyriæ Synodi & Mareotici examinis iniquiffimas technas, alii Orthodoxi per Orientem Epifcopi adversùm alias præfatæ Factionis injurias appellarant ad Sancti Petri Cathedram, & accefferant Julium illius Infefforem. Et hic Factionis Capita evocarat ad fuum Tribunal, redditura rationes fuorum operum. At in mala caufa nullum prodeft ingenium. Hinc ifti defperati non Romam, fed cum fuis Congerronibus procefferunt Antiochiam, & ifthic evomuerunt Canonum fucos, quibus non foli Athanafio ac ejus collegis, fed cunctis fuis in perpetuum adverfariis Romanam viam clauderent, & adversùm fuas Synodales conjurationes fubducerent omne auxilium atque folatium. Pararunt viam ad fua Attentata Philippo Politana, in quibus depofuere larvam, & revelata fronte arietarunt, ac evertere ftuduerunt Divinam Ecclefiæ Monarchiam, definiverunt Ecclefiæ Regimen effe ex Divino Inftituto Ariftocraticum, quali menfura diftributum in tres Patriarchas, quorum nullus habeat authoritatem in alterum, & à quorum nullo poffit ad alterum provocari. Romanum effe primum folo loco, non jurifdi&tione. In Antiochena Synodo pofuerunt hujus peffimæ machinæ cooperta fundamenta Sanxerunt damnatum à divifa in diverfa fuffragia Synodo Epifcopum poffe appellare, non Romam fed aliud majus in Oriente Concilium; ab unanimi autem Conventu damnatis nullum fupereffe refugium. Eis nullam reftare audientiam, fed soJam in laica Communione pœnitentiam. In Ar cana hiftoria Procopius Cæfareæenfis affirmat Imperatorem Juftinianum in condendis variis legi'bus refpexiffe ad lites tum pendentes, ac fuo aut fuorum lucro profpexiffe: Profpexiffe victoriæ iftius partis, à qua fperabat commodum. Apparebant leges juftæ & congruæ, verùm in ipfarum vifceribus latebat peffimus anguis. Iftiufmodi funt & Antiocheni Canones. Hinc ipfos du dum non fola Romana, fed & omnis Orthodoxa Orientis Ecclefia fuit averfata. Sunt ambidextri: Cothurnus aptus ad utrumque pedem. Hinc poftquam Eufebiana vafrities, & ipfi congenita pericula ceffarunt in orbe Chriftiano, purgari cœperunt ifti Canones, atque ita variis placere. Nec enim inepti funt ad bonum ufum. Placere tandem cœperunt etiam Romanæ Ecclefiæ. Etenim Dionyfius Exiguus ipfos inferuit fuo codi-se non per fimultatem priorum Judicum, fed jure ac ci, fcripto ad ufum iftius Ecclefiæ, quem omnis Latina Ecclefia pedetentim probavit atque admifit. Redeamus ad quintum Nicænum Canonem. Videamus an ille permiflam damnatis Clericis ac Laicis ad fuæ Provinciæ Tribunal appellationem velit effe inconcuffam & ultimam, ideoque neget ulterius procedere, non folummodò ad Patriarcham, fed etiam ad Romanam Ecclefiam. Partem affirmativam tenuit Antiochena Synodus. Item erratica Synodus Aurelii Carthaginenfis. Et ipfis adhæret Pafchafius Quefnellus. Quoufque Aurelius intra Africanæ, quæ inferiori Clero Romanam Appellationem nunquam in dulferat, confuetudinis defenfionem conftitit, generosè ipfi adhæferunt, ipfumque ex pectore adjuverunt Sanctus Auguftinus, Sanctus Alipius, Sanctus Poffidius, aliique meliores ac familiares. Epifcopi. Etenim rationabilis, & avita totius gentis confuetudo juftiffimè poterat defendi. Aft ubi Aurelius Romanas etiam Epifcoporum appellationes cœpit invadere, & in immobilem hujus Apoftolicæ dignitatis Petram infelix caput impingere, laudati Epifcopi retraxerunt manus, & Sancto Petro manferunt fideliffimi. Lucent hæc ex Sancti Auguftini epiftola, quam de caufa Antonii Fuffalenfis Epifcopi fcripfit ad Celeftinum Pontificem. Et hæc laudatorum Antiftitum à fuo femper dilectiffimo Aurelio Primate feceffio demonftrat, ac altiffimè clamat ifta ejus Acta fuiffe devia atque prævaricatoria. Fuerunt prævaricatoria quinti Nicæni Canonis. Hic enim etiam Clericis & Laicis omninò permittit à fuæ quoque Provinciæ Synodo, fi iniquo Epifcopi Judicio gratificetur, procedere & provocare ad Cathedram Romanam. Difertè hoc affeverat in litteris ad Antiochenam Synodum Sanctus Julius Pontifex: Qui benè fentiunt de iis quæ egerunt, & in quibus ipfi Judices fuere, non indignanter ferre folent, fi quod ab ipfis judicatum eft, ab aliis excutiatur. Quippe qui fecuri fint, ea quæ ipfi jufta judicaverunt, injufta nunquam fieri poffe. Quocirca Epifcopi, in magna Synodo Nicea congregati, non fine Dei confilio permiferunt prioris Synodi Acta in alia Synodo examinari, ut & illi, qui judices erant præ oculis habentes fecundum de ea ipfa re Judicium futurum, cum omni diligentia caufam expenderent, &illi qui fententiam acceperant, certò cognofcerent, merito condemnatos effe. Quod fi iftiufmodi confuetudo olim fuit, ejufque memoria renovata eft, & Scripto prodita in magna Synodo, eamque apud vos valere non finitis, rem profectò indecoram facitis. Morem enim, qui femel in Ecclefia obtinuit, & à Syno Quin & dudum antea, dum ex univerfæ, utique Orientalis, Ecclefiæ codice iftorum Canonum aliqui legerentur ad Chalcedonenfem Synodo confirmatus eft, iniquum eft à paucis abrogari. dum, Apoftolicæ Sedis Legati non intercefferunt, atque ita demonftrarunt nec fibi, nec Romanæ Sedi ipfos difplicere. Forfitan ex tunc erant in antiquo codice Romanorum. Et quidem ifthic fuit etiam Canon decimus quintus Palàm differit de Appellationibus ad Sedem Apoftolicam. Agit enim de Romana Appellatione Sancti Athanafii, Sancti Pauli Conftantinopolitani, Marcelli Ancyrani, Afclepæ Gazenfis, & aliorum Epifcoporum Orientalium. Et affic |
