Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

Lib. s.

VARIIS AD IPSUM SPECTANTIBUS. III
fed fit alienus à dignitate, quam pecuniis acquifivit
Si quis Mediator in tam turpibus nefandis datis
vel acceptis exftiterit, & ipfe, fi quidem Clericus.
fuerit, proprio gradu decidat, fi verò Laicus vel
Monachus, anathematizetur. Quoties adverfus
Simoniacos infurgit Gregorius Magnus, hund
folum adducit Canonem, nullius meminit Apo-

fe aut invalidè, aut certè informiter baptizatos.
Et in alia ad ipfum Epiftola: Omnium factus eft
Epill 569. fabula, rifus, & fcandalum. Cognito enim, te
execrandis manibus tractare facra Miffe myfteria,
Missæ
recedunt homines, maluntque non initiari, quam
ut ab impuris & fceleratis manibus pura & immacu
lata fufcipiant munera. Et tametfi multi fæpè ex me
audierint nibil borum obeffe, quidam tamen affenfiftolici. Et laudatus Palladius, ut Sancti Joan-
non funt, quidam verò ne auribus quidem æquis ac-
Lib. 3.
cipiunt, nugari me exiflimantes. Et rurfum: Mul-
Epift.134. tos offendis, & ab Altaris acceffu removes, ut qui
tantam labem ac maculam illibato Altari affidentem
Epift.340, intueri minimè fuftineant. Et in alia Epiftola :

Vir quidam moribus integer, & vita fplendidus, & luculenta dignitate ornatus, me convenit, & nar ravit, fe ad venerandum quidem Altare acceffiffe, ut divina Myfteria perciperet, at ubi te, hominem etate quidem fenem, dignitate Presbyterum, libidine autem vigentem, atque omnes, quorum spurcitia bominum fermone celebratur, fuperantem, illic adftare confpexit, pedem retuliffe, quod fcilicet indignam rem effe duxiffet, facro fancta Myfteria per impuram & fceleftam manum fufcipere. Nempe non folum Simoniacus, fed & concubinarius era Zozymus, ideoque non folum ejus Sacrificia audire, & Euchariftiam percipere horrebat fidelis populus, fed & dubitabat de ejus Baptismo.. De datorum per Simoniacos Sacramentorum validitate, aut faltem fructu dubitare eft adeò antiquum. Item Gregorii feptimi Pontificis, qui Simoniacorum & concubinariorum Clericorum divina Officia audiri ac percipi interdixit, Decreta adeo antiquis nituntur fundamentis. Nihilominus de magno ifto Viro pergit Ifidorus: Ego bis auditis, quantum animo vulnus acceperim, dicere prætermittam; quibus autem verbis eum graviffimè reprehenderim, exponam. Nullo, inquam, detrimento, vir fapientissime, is qui suscipit, afficitur, etiamfi is, qui tribuit, indignus videatur. Neque incontaminata myfteria confpurcantur, etiamfi Sacerdos omnes mortales improbitate fuperet. Et ad ipfum Zozymum: Quemadmodum illi fuccenfui, fic etiam te moneo, ut aut refipifcas, aut à venerando Altari abfcedas, ne alioquin eos, qui ad ipfam accedere inftituunt, per tuas actiones fubmoveas. Et in alia Epiftola: Vel talia committere lib. 5. define, vel à facra menfa difcede, ut tutò Ecclefiæ alumni ad facra accedant Myfteria, fine quibus falutem confequi nequeunt. Non illum ad Laicos rejicit uti degradatum aut irregularem, fed dumtaxat monet, ut fcandali vitandi caufa ceffet vel à criminibus, vel à facro Minifterio : Quod nempe nullus eo ufque pœnalis Canon in Simoniacos prodiiffet. Eadem de caufa Edeffeni Clerici clamarunt Epifcopum fuum Ibam, non degradatum, fed dumtaxat degradandum.

Ep. 569

Can. 2.

Primus itaque in iftud crimen poenalis Canon) eft hic Chalcedonenfis: Si quis Epifcopus per pecunias fecerit Ordinationem, & fub pretio redegerit gratiam quæ non poteft vendi, ordinaveritque per pecunias Epifcopum, aut Chor-Epifcopum, aut Presbyterum, aut Diaconum, aut quemlibet ex bis qui connumerantur in Clero, is qui boc attentaffe probatus fuerit, proprii gradus periculo fubjacebit, & qui ordinatus eft, nibil ex hac Ordinatione proficiat,

nis Chryfoftomi, quem dente maligno adver
farii rodebant, in Ordinatos ab Antonino Epi-
fcopos Acta firmet, folam laudat avitam confue-
tudinem, qua femper vetuerit Ecclefia fuum
Sacerdotium Judaico aut Ægyptio more vendi
vel emi Quod nempe iftam confuetudinem
nullus ufque tunc Canon ftabiliiffet. Et Chal-
cedonenfis Canon folo gradu, gradu autem &
communione privat vulgaris Apoftolicus, atque
ita lucet hunc illo effe pofteriorem. Apoftoli-
cum enim Canonem quomodo non laudaffet Sy-
nodus Chalcedonenfis? Quomodo ejus rigorem
mitigaffet? Solum item Chalcedonenfem lau-
dant Patres alii, cum Magno Gregorio frequen-
ter dicentes eorum, qui in Ecclefia columbas
vendunt, cadere, aut cecidiffe Cathedras: Quod
nempe per Simoniacas promotiones incurrant
degradationis pœnam, aut reatum.

[ocr errors]

L. 6. C. I,

Et hunc Canonem, Anatolii Conftantinopolitani Epifcopi defidia lapfum, rigidiffimè in fua Synodo innovavit, ac Leonis Augusti severa, quæ commiffam in Epifcopatu Simoniam fanxit effe crimen læfæ Majeftatis, lege confirmari impetravit fucceffor Sanctus Gennadius. Lex in L. 1. tit 3. Codice Juftinianæo, Synodale Decretum exftat c. 31. apud Theodorum Balfamonem. Porrò Afiaticos ab Antonino Simoniacè Ordinatos Epifcopos deprecantes, Saltem aurum quod dedimus recipiamus nam uxorum noftrarum quædam dedimus vafa, exaudivit quidem, & aurum per Antonini hæredes reftitui juffit Sanctus Joannes Chryfoftomus, fed regulam non fixit › pleneque item de eadem reftitutione tacuit Synodus Chalcedonenfis. Providit laudatus Imperator Leo. Pretium omne reddi juffit Ecclefiæ, utique in folatium & reparationem injuriæ per tantum immundiffimi invaforis crimen acceptæ. Sanxit de folo Epifcopo. Verùm ad omnem Clericum L. 123. Juftinianus Auguftus extendit per leges novellas c. 2. ad Epiphanium Patriarcham Conftantinopolita L. 9. Ep. num, & ad Petrum Magiftrum officiorum. In fuo ad Joannem tertium Pontificem Edicto extendit etiam Athalaricus Gothorum Rex, addens iftam reftituendi obligationem devolvi ad Simoniaci Ordinatoris hæredes. Et hafce leges Cap. 4. · haud dubiè refpexit fexta Synodus Toletana, quofvis Simoniacos Ordinatos & Ordinatores non folum gradu & communione exuens, fed & omnibus temporalibus bonis, tamquam reos læ fæ Majeftatis. Et ad Archiepifcopum Toletanum fcribit apud Gregorium nonum Alexander tertius: Regem & Principes debes inducere, ut fi L. 5. tit.3. que receperint ab Oxomenfi Epifcopo, vt ejus electio- c. II. ni præftarent affenfum, Ecclefie Oxomenfi fine diminutione reftituant cum ea fine gravi fuæ falutis periculo retinere non poffint. Ubi rectè Gloffa: Refttui debet Ecclefiæ, cui facta fuit injuria. Simoniaci

15.

Can. 4.

enim Epifcopi aut Clerici intrufio eft longè fediffima Ecclefiæ injuria, macula & ruga. Et hoc jure etiamnum hodiè vivimus. Cuivis tamen piæ caufæ reftitutionem fieri confuetudo permittit.

Laudatum Chalcedonenfem Canonem innovavit etiam fecunda Synodus Aurelianenfis: Si quis Sacerdotium per pecuniæ nundinas execrabili ambitione quæfierit, abjiciatur ut reprobus. Quod ipfum faciunt quinta ejufdem urbis fecunda Turonenfis, Cabilonenfis, fecunda Remenfis Synodus, & in Capitulis Aquifgranenfibus Ca rolus Magnus. Et Rogantibus Britonum Epifcopis, Utrum Simoniacè Ordinati poffint in Ordine panitentiam agere, aut tantummodo extra Ordinen Sacerdotalem fieri gradum, feu irreparabili, ter deponi, refpondit Papa Leo quartus: Convidis, qui tam deteftabile nefas, quod jam multis damnatum eft Conciliis, peregiffe nofcuntur, nulla pænitentia poffumus fubvenire, & tot fpiritualibus Patribus obviare, fed in illorum fententiam me convenire certum eft. Hafce enim Ordinationes adeò deteftata eft, adeoque nulla unquam pœnitentia ad minifterii executionem admittere voluit olim Ecclefia, ut etiam irritas diceret, & haberet quafi fubftantialiter nullas. Uti congruentiffima, ita & antiquiffima eft ifta locutio. Etenim de Georgio in Alexandrinam, Bafilio in Ancyranam,ac Quintiano in Gazenfem Cathedram per Arianos intrufis edixit Sardicenfis Synodus; Eos nemo appellet Epifcopos. Eadem phrafi utuntur Sanctus Athanafius, aliique antiqui Patres & Canones. Ipfam ad Simoniacas Ordinationes extendit laudatus fuprà Canon Chalcedonenfis: Nihil ex hac Ordinatione proficiat. Et in litteris ad Vitorem Panormitanum Epifcopum Magnus Gregorius: Ordinanti avaritia fua convertatur ad pœnam, & illicita Ordinatio effectu carens, ambitionis fue defiderio non fruatur. Voces, Effedu carens, lucidè edicunt Ordinationes iftas quoad execu tionem dumtaxat, non quoad fubftantiam effe irritas, feu in perpetua atque indifpenfabili fufpenfione ac irregularitate firmatas. Et hinc Prefbyterum Simoniacè Ordinatum in Epifcopum, non uti Epifcopum, fed dumtaxat uti Presbyte rum effe in judicio titulandum atque tractandum, Ep. 17. fcripfit in litteris ad Eudonem Normandiæ Dapiferum, & facto docuit in litteris ad Sanctionem Simoniacum Aurelie Epifcopum Sanctus Ivo Epifcopus Carnutenfis.

Epilt. 3.

Lib 16. Ep. 33

Ep. 2 In

Et hæc pœna Ordinatis inflicta fuit ipfo facto, & citra Judicis fententiam obftrinxit ad acceptum Ordinem aut dignitatem deponendam. Ita Cap. 76. Reginaldus Leodienfium per Simoniam Epifcopus Romam acceffit pœnitens, & Joanni decimo nono Pontifici baculum refignavic & annulum. Rem defcribit ejufdem Ecclefiæ Canonicus Anfelmus. Et Hubertum Lofinga, Norvicenfem in 129 Anglia Epifcopum, quod Urbano fecundo idem fecerit, laudat Guilielmus Malmesberienfis. Etiam Sanctum Dominicum Loricatum, quod per parentum Simoniam initiatus à Sacri Ordinis Minifterio fpontaneus per omnem vitam ceffarit, prædicat in litteris ad Alexandrum feCap. 55. cundum Pontificem Sanctus Petrus Damiani.

Fol.

Scribit item in vita San&i Romualdi: Romual

dus fæculares Clericos, qui per pecuniam Ordinati fuerant, duriffima feveritate corripiebat, & eos, nifi Ordinem fpontè defererent, omninò damnabiles

Hæreticos afferebat. Addit de Simoniacis Epifcopis: Nonnulli quoque Epifcopi, qui per Simonia. cam Hærefim facras Sedes invaferant, ad Romual dum pœnitentiæ caufa concurrebant. Qui etiam ve, nerabili viro fe committentes, & Epifcopatum ftatu to tempore deferere, & ad fanctæ converfationis feu Monafticæ profeffionis Ordinem promittebant feftinare. Simoniacè enim promotos Epifcopos & Clericos ad perpetuam in Monafterio & Monaftico habitu pœnitentiam cogere eft antiquiffima, quæ plurimis exemplis oftendi poffit, Patrum difciplina. Et hoc jure etiam nos hodiè vivimus, uti oftendi poffit per varias Romanorum Pontificum Conftitutiones, præfertim Pauli fecundi, & Pii quinti.

Notanda tamen funt Pauli verba: Declaramus quod omnes illi, qui Simoniacè Ordinati fuerint, à fuorum Qrdinum fint executione fufpenfi. Non dicit depofitos, fed dumtaxat fufpenfos: Quod nempe depofitionem confuetudo potius quam Canon paulatim mitigarit in pœnalem fufpenfionem. Eodem modò Martinus quintus in Sy- Seff. 43. L. nodo Conftantienfi, & in fuis Decretalibus 5. tit. 3. Gregorius nonus funt locuti, atque ita conftat cap. 45. iftam mitigationem non effe novellam. Cœpiffe exiftimo, dum Simoniaca Ordinatio per Epifcopos difpenfari cœpit,& ad executionem habilitari. Depofitio enim ex natura fua eft perpetua ac irreparabilis; apud antiquos pauciflima reperies reparationis exempla. Et quidem per SimoniacamOrdinationem contracta depofitio fuit olim adeò firma, ut ipfam vix ullus reparaffe legatur, nifi ob graviffimas caufas in Clericis Mediolanenfibus Sanctus Petrus Damiani, nimiæ exindè facilitatis notatus à Bertholdo Presbytero Conftantienfi. Eandem clementiam poftea exercuit etiam Urbanus fecundus, memorato Huberto Nor vicenfi, & aliis pluribus Simoniacè promotis Epifcopis reddens, quem ad manus ejus pofuerant, Epifcopatum. Et clementia non fuit in-, fructuofa: Quod enim dictus Hubertus per ipfam profecerit in duriffimum Simoniæ flagellum, teftatur laudatus Monachus Malmesberienfis. Ec hinc dictus rigor pedetentim moderationem accepit. Etenim Simoniacè Ordinatos Clericos, licèt per folum Romanum Pontificem, poffe tamen quafi Ordinaria gratia reparari, varii apud Gregorium nonum edicunt Canones. Quinimò occultam facri Ordinis Simoniam poffe etiam per Epifcopum & fecretam pœnitentiam fanari re fcripfit ibidem Alexander tertius. Quod ipfum Cap. 20 de commiffa per fimplicitatem & juris ignorantiam lepra affirmat in litteris ad Toletanum Archiepifcopum Stephanus Tornacenfis Epifco- Ep. 51. pus, & apud laudatum Gregorium Innocentius tertius confirmat. Quæ Epifcoporum poteftas per nimiam facilitatem progreffa eft paulatim ad omnem Simoniam Ordinis. Quare nuper Sixtus Conftit quintus omnem penitus hujufmodi Simoniam 91. rigidiffimè refervavit Sedi Apoftolicæ, confir mavitque Clemens octavus. Ex quo igitur hæc lepra paffim cœpit accipere gratiam, etiam

Cap. 37.

[ocr errors]

Cap. 3.

inflicta illi per Patres depofitio decrevit in pœnalem folummodo fufpenfionem.

[ocr errors]

Notanda item funt hæc Pauli fecundi verba: Simoniacè Ordinati. Oftendunt tertiam, qua quis non Simoniacè ordinatur à Simoniaco Simoniæ fpeciem jam pridem exoleviffe. Eam adeò rigidè perfecuti funt Leo nonus Pontifex & ejus Succeffores, ut folos jam Ordinatos gratiosè ad Ministerium admiferint, deinceps Ordinandos rejecerint ab omni fpe, tractarintque tamquam nihil per vanam manus impofitionem confecutos. Moderari non nihil cœpit in Placentina Synodo Urbanus fecundus: Si qui à Simoniacis non Simoniacè Ordinati funt, fi quidem probare potuerint fe, cum ordinarentur, eos nefciffe Simo niacos, & tum pro Catholicis habebantur Epifcopis in Ecclefia, talium Ordinationes mifericorditer fuftinemus, fi tamen laudabilis eos vita commendat. Licèt non quofvis à quibufcumque, fed folos ab Occultis Simoniacis non Simoniacè confecratos mifericorditer habilitet, attamen non factis dumtaxat, fed & futuris Ordinationibus figit regulam. Et ex hac de quodam Carthufienfi Monacho, per nefcio quem occulta tunc, fed pofteà detecta Simonia leprofum Epifcopum confecrato in Subdiaconum, ideoque in fufcepto gradu miniftrare, & ad altiora per eundem Epifcopum promoveri formidante, ad Cathedralem Cantuarienfium Monachorum Priorem refcripfit apud Gregorium nonum Innocentius Cap. 35. tertius: Refpondemus ut in Ordine fic fufcepto miniftret, fed contra confcientiam ad fuperiores Ordines non afcendat, ne fortè ædificet ad gehennam. Licèt ex eo, quod confcientiam habuerit nimis fcrupulofam in difficultatem bujufmodi fit collapfus, quam utique non evadet, nifi deponat errorem, Ref pondet & fucceptum Ordinem effe legitimum, & alios infuper ab eodem Epifcopo, poft depofitam tamen fcrupulosè errantem confcientiam, poffe fufcipi: Quoniam ex laudato Urbani Edito fufcipi poffunt à quovis Epifcopo, qui in Ecclefia fedeat uti Catholicus, & quem tu Simoniacum ignores. Notoria aut plenè probata debeat effe ejus lepra, ob folam malam famam nequeas Epifcopo tuo fubtrahere honorem iftius communionis. Etenim dum Simoniacorum Sacramenta percipi vetuit etiam Gregorius feptimus, intellexit de folis convictis aut manifeftis. Quæ regula obtinere quam maximè cæpit poft Synodum Bafileenfem, quæ nullum, excepto Clerici notorio percuffore, excommunicatum vitari vo. luit nifi poft declaratoriam Judicis fententiam. Exindè à notoriè etiam Simoniaco Epifcopo potuimus fine contagii periculo ad quofvis Ordines confecrari. Et hac de tertia Simoniaca Ordinationis fpecie nullam meritò mentionem fecit PauJus fecundus. Nullam item faciunt Canon Chalcedonenfis, Sanctus Patriarcha Gennadius, Gregorius Magnus, aut alii antiqui Simoniæ Infetatores. Non enim eft vera Simonia, fed dumtaxat ex ipfa contractum vitium, quod Clemens fecundus, Leo nonus, & ipforum Succeffores cunctis Simoniæ pœnis ob fuorum temporum rationes puniverunt.

Et hifce principiis innititur etiam laudatum

Edictum Nicolai fecundi & Gregorii feptimi, quo non folorum publicè conjugatorum, fed & ejufmodi Simoniacorum Epifcoporum & Clericorum interdixerunt audiri Miffas aut alia divina Officia, & quævis ab illis percipi Sacramenta, Quam hoftiliter Sigebertus Gemblacenfis, & alii Henrici quarti Imperatoris fautores fint perfecuti, fanctiffimum Decretum, eft fuprà expofitum. Ipfum in litteris ad Lucium Sancti Juventii Papienfis Præpofitum infigniter defendit Succeffor Urbanus fecundus: Deceffores noftri Nicolaus & Ep. 17. Gregorius à Miffis Sacerdotum, quos Simoniacos revera effe conftiterat, Fideles abftinere decreverunt, & ut peccandi licentiam cæteris auferrent, & hujus modi ad digne poenitentiæ lamenta revocarent. Ec clefiam & plebem fuam per crimina scandalizanti Epifcopo aut Clerico omnem penitus communionem & obedientiam à fubditis fubtrahi juffit antiqua Patrum difciplina; non nifi ad Synodi aut alterius Superioris fententiam judicialem fieri moderata eft ex caufis Synodus octava. Quocirca dum folam in divinis Communionem fubtrahi conjugatis & Simoniacis Sacerdotibus ac Clericis mandarunt Nicolaus fecundus & Gregorius feptimus, nullam novitatem induxerunt in Ecclefiam, quinimo antiquum, qui etiam in civi. libus communionem vetabat, rigorem temperarunt. Et multos Fideles olim fua fponte noluiffe adeffe ejufmodi Sacerdotum Miffis,aut Sacramentis, fuprà audivimus ab Ifidoro Pelufiota. Quod ipfum in prima fua Pictavienfi Synodo ftatuerunt Joannes & Benedictus, Pafchalis fecundi per Galliam Cardinales Legati: Quicumque Sacerdotis per pecuniam Ordinati Missam scientes audierint excommunicationi fubjacere debeant. Quæ faluberrima disciplina videtur modo abjiffe in diffuetudinem, reducta ad fuprà memoratos terminos Decreti Bafileenfis.

Dixi Simoniacè Ordinatum olim fuiffe ipfo facto degradatum, & citra omnem Judicis fententiam obligatum ad deponendum Ordinem. Qua poena putant quidam adftrictum fuiffe ipfum etiam Ordinantem. Ego hic hæreo. Etenim Canon Chalcedonenfis, de Ordinato dicens, Nihil ex hac Ordinatione proficiat, fed fit alienus à dignitate, quam pecuniis acquifivit, dicit de Ordinante: Proprii gradus periculo fubjacebit. Quæ verba videntur degradationem non infligere, fed dum taxat jubere infligendam. Et ita loquuntur plures antiqui Canones. Sunt tamen & alii, qui eodem tenore de Ordinantibus loquuntur & Ordinatis. Et Novella Juftiniani Augufti ad Epiphanium Patriarcham Conftantinopolitanum lex ait de promoto per Simoniam Epifcopo: Lege G Sciat fe & ab Epifcopatu cafurum, & hoc munus re cap. 1. tributurum Ordinanti, ut & ille Epifcopatum amit tat, & à Clero cadat, & utrique caufa talem præftet retributionem, ut hic quidem non adipifcatur quæ fperabat, ille autem etiam quæ habebat amittat. Eodem de ambobus modo ftatuit etiam fuprà adductus Canon Apoftolorum. Et Joannem undecimum Pontificem, quod Epifcoporum Ordina tiones pretio feciffet, à Romana Synodo fuiffe L.6. c.7. ejectum fcribit Luitprandus Diaconus Ticinenfis. Pontificem nequaquam degradaffe vide

tur Synodus, fed à Canone degradatum, qui fponte cedere debuerat, dumtaxat ejecit. Res dubia eft, & ego Simoniacis nolim patrocinari. Interim hæc etiam poena hodiè decrevit, mutata in fufpensionem.

Et hæc omnia locum femper habuerunt etiam in beneficiorum feu officiorum Ecclefiafticorum emptoribus ac venditoribus, nec non & mediatoribus damnatæ hujus mercaturæ De hifce enim omnibus difertè & pariformiter loquuntur Canon Chalcedonenfis, adducta Juftiniani lex, Canones plurimi, editi præfertim à Leone nono & ejus Succefforibus. Et hinc de Henrico Albanenfi Epifcopo, Alexandri tertii apud nos Cardinali Legato, fcribit magnum Belgii Chronicon: Henricus

Leodium venit prædicans contra Simoniam. Cand nici conterriti fua beneficia refignaverunt. Quæ pœna hodiè etiamnum omninò viget. Plarimum laudanda eft Romana Ecclefia, qua Simoniacum, licèt occultiffimum, in beneficia ingreffum nunquam purgat, aut stabilit, ne quidem pro foro confcientiæ. Attamen ad folam realem ultro citroque completam Simoniam contractus eft hic rigor. Etenim conventionalem, quam antiqua difciplina omninò plenè puniebat, & Pius etiam quintus Pontifex rurfum punire conatus eft, Simoniam Ecclefia jam pridem non puniit, fed Dei Judicio dereliquit. Videndæ funt laudati Pii, & alio rum recentiorum Pontificum Conftitutiones.

26697

སྐལ་

Epift. 14

Cap. 3.

DISSERTATIO III

DE REGIA ANTISTITUM

NOMINATIONE.

CAPUT PRIMUM.
Exponitur Regiæ nominationis antiquitas.

ERISSIMA eft antiqua Pa
roemia, de qua ad Sororem
fuam Marcellinam San&tus

tuit, cum unus Imperator orbis terra Monarchiam obtineret, ut ex omnibus latiffimis mundi partibus, Afie videlicet, Europe & Africa, omnes qui Ordinandi erant Epifcopi, ad ejus cognitionem reducerentur. Sed fuit femper rata & integra Ordinatio, quam fandta Ecclefia juxta traditionem Apoftolicam, religiofæ obfervationis formam celebravit.

quadringentos. Ex quo autem Chriftiani Principes effe cœperunt, eandem Epifcoporum Ordinationibus Ecclefiafticam libertatem ex parte maxima permanfif Ambrofius: Vulgò dicitur,||se, manifefta ratio declarat. Neque enim fieri poquod Imperatores Sacerdotium magis optent, quam imperium Sacerdotes. Dum enim iftud illi fibi arrogare non potuerunt, tentarunt faltem aliis donare. Antiquiffima eft præfumptio ifta. Etenim Salomon Pontificem Abiathar movit gradu, & Sadoc in ejus locum promovit. Quod an à Deo motus fecerit, quæftio adhuc pendet. Quinimò Afiæ Rex Antiochus non folum Jefum, Oniæ Pontificis defuncti fratrem, fed & Alcimum, hominem à Sacerdotali genere extraneum, nominavit Pontificem, atque intrufit. Etiam Julius Cæfar nominavit ac intrufit Hircanum, qua violentia & Rex Herodes fuit ufus. Etiam Rex Agrippa, fub quo Jonathas Simonis frater infignè dedit humilitatis exemplum: de delato enim Pontificatu, & Regio de fe judicio egit gratias, admittere tamen noluit, tantæ dignitati affirmans fe imparem ac inidoneum. Agrippa frater Herodes conftituendi Pontificis facultatem impetravit à Claudio Augufto. Ea conftitutio adeò erat in Romanorum poteftate, ut Pontificale Ephod Syriæ Præfes cuftodiret in arce Antoniana, & Pontifici ad facra fuo tempore peragenda quafi precario mutuaret. Porrò Chriftianam & Apoftolicam eligendorum Epifcoporum formam eleganter ex Sancti Cypriani ad Antonianum Epifcopum litteris defcribit in fuo de electionibus libello Magifter Florus Lugdunenfis Ecclefiæ Diaconus, & adjungit: Juxta hæc verba Beati Cypriani Ordinatos conftat fuiffe, & legitimè præfuiffe univerfo populo deinceps omnes Ecclefiarum An· tiftites, abfque ullo confultu mundane Poteftatis, à temporibus Apoftolorum, & poftea per annos ferè

Nominare Ecclefiæ Epifcopos nullus unquam è Gentilibus Romani Imperii Auguftis attentavit. Ne quidem ad fedandas contentiofæ ele&tionis quæftiones. Etenim quomodo ejusmodi inter Antiochenam Synodum & Paulum Samofatenfem, ejufdem civitatis Patriarcham, delatas fibi quæftiones Aurelianus Imperator miferit ad Dionyfium Pontificem, refert in Hiftoria Ecclefiaftica Eufebius Cæfareenfis. Etiam natas inter Cæcilianum & Majorinum de Chartaginenfis Ecclefiæ Præfulatu lites derimere nequaquam præfumpfit, licèt jam Ecclefiæ Catechumenus, Conftantinus prius per Melchiadem Papam, ac tum per Synodum Arelatenfem voluit judicari. Solus poft Sancti Fabiani Pontificis mortem linperator Decius, Ecclefiæ negotio fe mifcens, ad novam electionem procedi interdixit. Aft interdictum conftanter adeò fprevit Romanus Clerus ac fidelis Populus, ut de dicto Principe ad præfatum Antonianum fcribat laudatus Cyprianus; Cornelius fedit intrepidus Rome in Sacerdotali Cathedra eo tempore, cùm Tyrannus infeftus Sacerdotibus Dei fanda atque nefanda commi, naretur, cùm multo patientius & tolerabilius audiret levari adverfus fe emulum Principem, quam conftitui Roma æmulum Sacerdotem. Gentiles Romanorum Augufti non folùm Imperatoris, fed & Summi Pontificis gerebant titulum, & hunc

« VorigeDoorgaan »