Self.25. Q ACTIO V. Uintam Actionem, decimo tertio Calendas Novembres celebratam & plures pedetentim habentem Epifcopos, Bafilius Auguftus accedere denuò juffit Zachariam Tauromeniæ Epifcopum, audiendum rursùs de me fcilicet fidei, antequam urbem ingrederentur, & al- Addidit de Zacharia Tauromeniæ Epifcopo: Caufam Zacharie non quæfivimus, beri enim confeffus eft, quia obligatus eft à Benedico Papa tertio, ut non haberet poteftatem Pontificium peragere, donec veniret & defcenderet iterùm cum iis, qui fe abfciderant à fanctiffimo Patriarcha Ignatio, & fumerent judicium, & hoc non cuftodivit, neque defcendit illuc. Zacharias, qui fe à Nicolao Pontifice admiffum jactabat ad Episcopalem communionem, fassus fuerat fe per ejus Antecefforem Benedictum tertium fuiffe ab officio Pontificali fufpenfum, quin & ejus mandatis contumacem : Hæc duo invicem adverfa noluit Bahanes dimitti indifcuffa. Refponderunt Apoftolici Legati: Partem habet cum iis, qui non concordant cum Ecclefia,& comparticeps eorum eft, qui fecerunt contra Ecclefiam Conftantinopoleos, & contra Sanctifsmum Patriarcham Ignatium. Sed quoniam bora tarda eft, non poffumus hodie hoc requirere, in alta verò examinatione id faciemus. Rursùm laudant antiquam Chriftianitatis Regulam: Qui cum Romana Ecclefia non concordat, Catholicus non babeatur. Bahanes autem Patricius laudavit appellationem & evocationem Romanam, confuetam etiam ex Patriarchatu Conftantinopolitano. Ejus ex verbis liquet eam ufque ad Photianum fchifma liberrimè per omnem Orientalem Ecclefiam ambulaffe. Et hinc fchifma iftud in Florentina Synodo compofiturus Eugenius quartus Pontifex Græcis poftulantibus, Ut fi quis putet fe ab aliquo Patriarcharum pati injuriam, & veniat qui interpofuit appellationem, ne Patriarcha ipfi fefe fiftant judicandos, fed Papa mittat in provinciam quamque inquifitores, & ibi per eos præfentibus negotiis in partibus injuriam passi jus fuum obtineant, merito refpondit se velle omnia Ecclefiæ fuæ privilegia, velleque ad fe fieri appellationes, nec non regere & pafcere univerfam Chrifti Ecclefiam, & omnes Patriarchas parere ejus voluntati. non & ipfum fchifmatis caput Photium, cum grandifonis ubique querimoniis ebuccinantem fefe à Romana Ecclefia damnatum inauditum. Eum Princeps voluit coram plena Synodo convinci, atque ità coram omni fub coelo Ecclefia confundi. Hinc igitur ad confidentem Synodum dixit Paulus Ecclefiæ Conftantinopolitana Carthophylax: Secundùm præcedentem Actionem, ut juffit Sanétitas veftra, præfens eft hic iterùm Zacharias folus, utique fine collega Theophilo, fed & Chriftianiffimus Imperator nofter mifit ad Synodum Photium. An hic intrare & audiri vellet, nefcierunt Legati Apostolici, ideòque funt interlocuti: Interrogetur, fi defideret venire in fanEtam & univerfalem Synodum banc. Hominem jam tertiò à Romana Ecclefia damnatum noluerunt citatum ac denuò auditum, fed ad importunas Principis preces dumtaxat permifere pœnitentia & meliori mente tentandum. Et eidem Paulo roganti, Quem jubet Sanditas veftra ire, &interrogare cum, repofuerunt: Laict vadant. Eum nequaquam ut Epifcopum aut Patriarcham, fed ut fæcularem laicum, & quidem à Romana Ecclefia anathematizatum, voluere tractari, ideòque vocari non per Epifcopos, fed per laicos. Miffi funt quinque laici, ad quos ille: Me in Synodo nunquam aliquando advocaflis, & modò miror, quia boc feciftis & advocaftis me. Ve rumtamen fponte non venio. Nunquam enim interrogantes me de Synodo hac, quam dicitis, quomodò me in cam trabitis? Dixi, CUSTODIAM VIAS MEAS UT NON DELINQUAM IN LINGUA MEA: POSUI ORI MEO CUSTODIAM. Ad quæ fibi relata indignati funt Legati Apoftolici, & dixere: Nos non convocavimus eum, ut discamus aliquid ab eo, fed ut laborem, quem habuit fancta Romana Ecclefia, fi mul & Orientales Ecclefiæ propter eum, nunc terminemur eodem ipfo præfente. Et Elias Ecclefiæ Hierofolymitana Presbyter ac Legatus: Conclufione tacita peccatores banc à Deo electam Synodum pronunciavit. Etenim poft adducta à Photio verba, Pofui ori meo cuftodiam, fequitur in Pfalmo : Cùm confifteret peccator adversùm me . Hinc de illo intromittendo rursùs difceptatum eft inter Patres: eft tandem intromiffus, eoque vifo Romani Legati dixere: Ille eft Photius, propter quem fanda Romana Ecclefia per septem annos & ampliùs fuftinuit labores multos? Quibus ex verbis colligi videtur hominem fuiffe abjectæ ftaturæ. Perrexerunt Legati ad ipfum: Recipis Conftituta Sanctorum Romanorum Pontificum? At ille à variis idipfum rogatus nec verbum reddere dignatus eft, oftentans fe ftare ante Synodum, quomodò Do minus nofter Jefus Chriftus ftetit ante Caypham Pontificem, aut Præfidem Pilatum. Eis minantibus, Tacendo non effugies damnationem, hoc unum repofuit: Nec Jefus tacendo damnationem evafit. Vocem meam, etiam me tacente, Deus audit. Quare poft multam iterate frequenter in terrogationis patientiam Legati pronunciarunt: Ecce bomo, qui obturavit aures fuas ficut afpidis furde, & non audit vocem, quam et fancta Synodus objicit, fed vult per filentium effugere hanc condemnationem, quam fancta Romana Ecclefia ante multos annos promulgavit adversùm eum. Verùm legantur Epiftolæ, quæ de eo missæ funt à fancta Romana Ecclefia. Et mox per Stephanum Ecclefix Conftantinopolitana Diaconum ac Notarium lectæ funt variæ Sancti Nicolai Pontificis Epifto, læ, quibus jam pridem reftituerat Sanctum Ignatium, & Photium damnarat. Quibus ille an acquiefceret, frequenter rogatus & fuafus oppofuit altiffimum filentium, atque ifto contemptu om. nem Synodum graviffimè offendit. Quapropter Elias Ecclefiæ Hierofolymitana Legatus, quo ab omni Synodo plenè intelligeretur, ex fede fua loqui noluit, fed confcenfo ambone eft in Photium acerrimè concionatus, oftendens eum, uti à Romana, ità & ab Antiochena ac Hierofolymitana Ecclefia nequaquam fuiffe in Epifcopatu receptum, fed ab omnibus damnatum & anathematizatum, tandemque illum ad pœnitentiam, laicamque faltem communionem & vitæ futuræ fpem recuperandam exhortatus eft, proteftatus fe fine affectu humano loqui juxta adjurationem Bafilii Augufti, qui fuo & college fui Thomæ, Tyriorum Metropolita, in Regiam civitatem venientium collo Encolpium fuum impofuerat, dicens: Ecce, Judicium Ecclefia exigat Deus à cervicibus veftris in die judicii, ut nibil faciatis per favorem, neque per gratiam, vel odium. Quid fit Encolpion, exponit in fcholio marginali Anaftafius: Encolpion eft, quod in sinu portatur. Roxas enim græcè, latinè finus dicitur. Moris enim Græcorum eft crucem cum pretiofo ligno, vel cum reliquiis Sanctorum ante pectus geftare fufpenfam ad collum, & hoc eft quod vocant Encolpion. Pietatem effe antiquiffimam liquet ex fynodali Epiftola Conventiculi Philippopolitani. Eamdem viguiffe apud Latinos docent plures Epiftola Sancti Gregorii Magni. Legenda eft integrè jam dicta concio, cui fubnexuit Bahanes Patricius: Et nos hoc commonemus Photium, & confiliamur. Similem ex eodem ambone concionem per interpretem Theodorum à Secretis habuere Legati Apoftolici, commendantes Romanarum in Photium fententiarum juftitiam, acclamavitque univerfa Synodus: Recipimus omnia, valdè quippe difcreta funt, & congrua & confona Ecclefiafticis regulis atque legibus. Hinc proprio etiam ore Legati funt Photium allocuti: Admonemus eum, ut procidat fancte buic Synodo, & inclinet cervicem fuam Sandliffimo Patriarchæ Ignatio fuo ad pœnitendum, & efficiendum membrum sanctæ Ecclefiæ, ac fe fociandum fancte Chriftianorum communioni, uti mos eft fidelium laicorum. Et Bahanes Patricius: Loquere, Domine Photi, quodcumque habes juftitiæ opus, dic bomo Det, quam habes juftificationem? At ille Dominum Jefum Chriftum coram Caypha aut Pilato ftantem agere pergens repofuit : Meæ juftificationes non funt in hoc mundo; fi in mundo boc effent, indè videretis. Papatum Roma Conftantinopolim migraffe, & fe effe primum ibidem Papam etiamnùm infaniebat, ideòque à nulla Synodo, fed à folo Deo poffe judicari. Quare meritò reddidit Patricius Bahanes: Nos tenemus, quia confufione & metu depressus defipis, nefciens quid dicas, propter quod concedit tibi fan&ta & univerfalis Synodus fpatium ad meditandum falutem tuam, & rursùs tibi jubet venire buc. San&tè fpopondit Synodum sine affectu judicare: Ejus verbum confirmavit plena Synodus, dicens ad Photium: Vadat, & perpendat quid fibi conveniens fit. Quinta Actio fic eft finita. ACTIO VI. ACtio fexta, omnium celeberrima, facta octavo Calendas Novembres, præfentem ac præfidentem habuit Bafilium Auguftum. Ad eam intromiffi quivis Photiani Epifcopi pro fuo adversùs Romanam Ecclefiam malevolo fpiritu omnes ingenii nervos exeruerunt. Sermonis exordium fecit in medio Patrum ftans Metrophanes Metropolita Smyrnenfis, fanctam Synodum, cui quatuor Patriarchales fedes aderant, tamquam quatuor fluminum fontem paradifum laudans, & Bafilium Auguftum tamquam Noe novi testa menti, qui Synodum hanc, novam Christianorum arcam, adversùs concitatum in univerfo orbe à Photio fchifmatis diluvium ad omnium electorum falutem ex Divino inftinctu fabricarit Similem Epanagnofticon fermonem per Leonem à Secretis dixere Legati Romani, inculcantes: Photium nec à Romana, nec ab ulla Patriarchali Ecclefia fuiffe unquam in Patriarchatu receptum aut confirmatum, ideòque à præfente Principe expoftulantes Romanorum de hac caufa Decretorum tandem aliquando fieri plenam exe cutionem.. Et mox à Principe juffus Theophilus ProtoSpatharius introduxit in fanctam Synodum eos, qui Epifcopi Photii dicebantur. Eis in medio ftantibus Stephanus Ecclefiæ Conftantinopolitana Diaconus ac Notarius relegit omnes huc ufque lectas Nicolai Pontificis Epiftolas, ac tunc fuum fermonem Epanagnofticons inchoavit etiam Elias Theodofii Patriarchæ Hierofolymitani Presbyter ac. Legatus, apologum agens pro Nicolai & Adriani Pontificum Decretis, adversùm Photianos contradictionis ipfa arguentes, utpotè qua damnarent Photium, & Petrum Sardenfem ac Eulampium Apameenfem Epifcopum, ejus cum Gregorio Syracufano confecratores nulla facta ipforum mentione dimitterent impunes. Eum qui leprofo capiti Ecclefiafticæ Ordinationis manum imponit, ex Apoftolo dixerunt communicare peccatis alienis, & fibi ipfis adfricare eamdem lepram, adeòque Romana Decreta, dam nantia Photium, & ejus Confecratores dimitten- Refpondet verò Elias Photium Maximo Cyni- Petrus fuerat magnorum meritorum Epifcopus, atque ità unicus hic exceffus in ipfo erat venia & oblivione dignus. Tertio falfum eft Petrum Sardenfem ac Eu lampium Apameenfem Episcopum à Nicolao primo Pontifice non fuiffe damnatos. Dum Gregorium Syracufæ Archi-Epifcopum, Principalem Photii confecratorem, Nicolaus damnavit, dam navit omninò & ejus adfiftentes atque cooperatores, licèt non nominatos. Iftum folum in damnationis fententia exprimere est antiqua Ecclefiæ confuetudo. Ità Donatifta, Cæciliani Carthaginenfis Archi-Epifcopi confecrationem ex confecrantium fcabie maculare conati, accufarunt folum principalem confecratorem, Felicem Epifcopum Aptungenfem. Eifdem in Carthaginenfi collatione de Sancto Auguftino quærentibus, A qua ordinatus eft, repofuit Auguftinus folum Megalium Calamenfem Epifcopum, tunc Numidiæ Primatem. Et de primi Anti-Papæ Novatiani, quem à tribus Epifcopis ordinatum conftat, intrufione agens in Sancti Cornelii vita liber Pontificalis nominat folummodò unum: Novatus Novatianum extra Ecclefiam ordinavit. Eamdem fecutus regulam Sanctus Pontifex Nicolaus in Photiana Ordinationis damnatione folum Gregorium Syracufanum expreffit . Exindè ad præfentes Photianos Epifcopos Bafilius Auguftus eft interlocutus: Ecce audiftis fenfum Patriarcharum, tam Romani, quàm Hierofolymitani & Antiocheni, quid vobis videtur ad hæc ? Eos, quod fuas latrocinales Synodos quafi cœle ftia confiftoria prædicarent, & hanc noftram veraciter œcumenicam fpernerent, & præfentibus quatuor Patriarchalibus fedibus non crederent, durè increpavit. Refpondit verò Zacharias à Photio confecratus Metropolita Chalcedonenfis : Et Papa Nicolai & cæterorum Patriarcharum Canon princeps eft, & fecundùm illum agentes non faciunt id, quod extrà docetur. Cùm verò extra bunc Verùm enim verò manifeftum eft Eliam in quibufdam fuiffe hallucinatum. Primò falfum eft, quod vitiofæ feu irregularis perfonæ in Epifcopum Confecratores feu intrufores non debeant degradatione puniri. Etenim tres Epifcopos, L.6. C.35. Novatiani in Romanam Cathedram intrufores, fuiffe degradatos, & eorum unum pœnitentem in laicam dumtaxat communionem receptum fcribit apud Eufebium Cæfareenfem Sanctus Cornelius Papa. Et ad Synodum Toletanam Innocen-faciunt, five Papa Nicolaus, five quis alius, non tius primus: Qui poft hæc adversùs formas Cano- acquiefcimus. Canones effe dicit Papa & Patriar num vel ad Ecclefiafticum ordinem, vel ad ipfum chis fuperiores, & hofce obligari ad iftorum obSacerdotium venire tentaverit, unà cum Creatoribus fervantiam, ideòque ipforum his adverfantia fuis ipfo, in quo inventi fuerint, ordine & honore Conftituta effe habenda, non ut Patriarchalia priventur. Et de Pfeudo-Epifcopo Daniele ad aut Papalia Decreta, fed tamquam prævaricatoViennenfis ac Narbonenfis Provinciæ Epifcopos ria attentata. Et probavit exemplis: Marcellum fcribit Celeftinus primus: Facilius eft, ut hanc Ancyranum Julius Romanus suscepit, & Sardicenfis dignitatem tali dando amiferit ipfe Ordinator, quam Synodus trecentos Epifcopos habens justificavit eum ; cam obtineat Ordinatus. Cui convictus fociabitur, fed ufque in præfens ut hæreticus anatbemati fubjici. qui eum fibi credidit largiendo Pontificium fociandum. tur. Et lugendum Apiarium juftificatum à Romanis Eft fuprà laudatus Canon Apoftolicus, definiens Præfulibus Africana Synodus non justificavit, fed reomnem Epifcopum, qui indigno manus impo-pulit, mittens ut propria curaret, & extra fines nit, quoad culpam & pœnam communicare pec- fuos non excederet. Et alia dena millia paradigmata catis alienis. babemus bujufmodi. Secundò falfum eft Maximum Cynicum à Timotheo Patriarcha Alexandrino fuiffe confecratum. Confecratus fuit à frumentariis, id eft, vectigale Ægypti frumentum Conftantinopolim deportantibus Ægyptiace diœcefeos Epifcopis, non Timothei juffu, fed proximi ejus Decefforis Petri, quem jam defun&um damnare omninò potuiffet Conftantinopolitana Synodus, verùm Epifcoporum in Ecclefiæ pace defunctorum damnatio tunc necdum erat in Ecclefiarum ufu, & Hujufmodi effe dixit Nicolai Pontificis in Photium ac Photianos Decreta, ad fingula illorum fundamenta refpondere conatus, Primum eorum fundamentum erat Canon Sardicenfis vetans ex laicis ftatim creari Epifcopos, refpondit verò Zacharias: Confecrantes is Canon cautos reddit, confecratum autem non damnat, & confuetudo illum exfuperavit. Etenim Sanctus Tharafius Patriarcha Conftantinopolitanus ità confecratus eft, & Nicephorus proximus illius fucceffor, Ne & Cap. I. Barius, & Thalaffus Cæfarea Cappadocia, & Alterum Nicolai Pontificis fundamentum Canones demonftrari cupimus, imitati paffum à Romanis fimilia Flavianum Patriarcham Antiochenum. Militarium, quam Ecclefiafticarum rerum peritior erat Bafilius Auguftus, ad hafce tamen nugas repofuit: Non adduximus vos latrare, & fine ordine facere verba: omnia enim veftra mendacia funt feductio. Anatolii, Acacii, Petri Mogi, ac aliorum Epifcoporum memoratos la pfus, aut certè nata ex illis vitia dixit per Roma. nam Ecclefiam fuiffe reparata, atque ita ad rem non facere; Photii autem fuperftites Confecratores in nequitia fue tumulo mortuos etiamnum fætere, ideòque Photium ab illis non potuiffe nifi leprosè confecrari. Eorum unum adftantem Eulampium Apameenfem addidit Theophili ProtoSpatharii, dum coram Michaele Augufto Scanicum Patriarcham agens tremenda Chriftianitatis. myfteria blafphemabat, fuiffe fpectatorem, proindeque effe non folummodò degradatum, fed & nova degradatione ex ifto crimine dignissimum, Negavit iftud, & quidem cum execratorio juramento, Eulampius, conatufque tunc eft producendi cum Principe fermonis & fefe expurgandi anfam arripere; verùm Legati Romani intercefferunt: Ifte eft qui depofitus eft & anathematizatus à fancta Romana Ecclefia, & quomodo talia præfumpfit loqui in confpectu imperii tui? Nos cum depofito & anathematizato loqui non patimur. Etenim Pater nofter fpiritualis Adrianus Papa Ro manus Sancto Imperio tuo demonftravit legem & judicium, quod fancta Romana Ecclefia de nefandis & prævaricatoribus definivit. Et nos cum eis colloqui te non patimur, eò quòd fcriptum fit: CONTRADICTIONES EXCITAT OMNIS MALUS. Ex quo liquet lapfum fuiffe Eliam Ecclefiæ Hierofolymitana legatum, dum folùm Gregorium Syracufanum, non Eulampium hunc aut Petrum Sardenfem dixit fuiffe à Nicolao Pontifice damnatum. Petrus Mogus depofitus eft à Proterio, eò quod ceffores Flavitas, Euphemius, ac Macedonius, Hinc Zachariæ Chalcedonenfi, & ejus pro nem, qui elegerit aliquem Judicem, modis omnibus fequi ac obedire præceptis ejus, & nequaquam refu tare penitùs ac repellere prolatas ab eo & depromptas definitiones & leges. Cùm itaque pars veftra petierit ac popofcerit Judicem beatissimum Papam Nicolaum, quomodò vos extra pofitas Ecclefiæ ac Reipublicæ leges aut regulas eum redarguere & judi Ell care præfumpfiftis, adferentes non fecundùm Canonem egiffe, neque fecundùm juftitiæ ac veritatis rationem decreviffe, quæ fibi vifa funt definiendo? Invenimini ergò in parte hac & Ecclefiafticas & civiles reprobare leges pro eo, quod quem elegiftis & prætuliftis judicem, nunc abjiciatis. Nemo enim electum à fe judicem ex propria optione, vice versa judicare vel condemnare penitùs debet. Etenim Photius & in prima fua adversùs Sanctum Ignatium inftantia, & per varias appellationes in Judicem omnino elegerat Sanctum Pontificem Nicolaum, ideòque licet ille, non fupremus omnium Ecclefiarum Judex, fed electus tantummodò in hac caufa fuiffet arbiter, non poterat Photiana factio ejus judicium refutare, aut ad Canones provocare. Verùm æmulabatur Photius fuum in inva-1 denda Conftantinopolitana cathedra Antecefforem Eufebium Nicomedienfem, qui etiam in Sancti Athanafii caufa Julium Pontificem Judicem elegerat, & cujus poftmodùm in conventi culo Philippopolitano factio ab ejus Judicio ad Canones provocans fupremum Sancti Petri Apoftoli Primatum evertere, & Romanum Epifcopum in communem Patriarcharum ordinem redigere tentavit. Ab Eufebio ad Acacium, ab Acacio ad Photium hæc iniquitas manavit. Secundò dixit Metrophanes Sardicenfem adversùs Neophytorum promotiones Canonem omninò adhuc effe in Eccclefiarum ufu: Etenim Ambrofii, Nectarii, Eufebii, Thalaffii, Tharafii, Nicephori, & aliæ pauca Neophytorum promotiones, quæ rarò fiunt, pofitas leges non fubvertunt, neque particularia univerfalibus & generalibus dominantur, & maximè cum plurima effe diffeventia reperiatur, in Photio & præcedentibus, qui ex Laico provecti funt. Omnes enim præcedentes, quòd legitimè electi effent, ex caufis præviè difpenfavit, aut jam promotos toleravit, laica autem violentia in vivi Ignatii fedem intrufum Photium conftantiffimè femper abjecit Ecclefia Romana. Idque ex Zachariæ Chalcedonenfis commentario in adductum Canonem Sardicenfem: Confecrantes Canon cautos reddit. Cautum reddit etiam confirmantem, ideòque Photii confecrationem confirmare meritò noluit Pontifex Nicolaus. Tertiò exempla, quibus Romanam Ecclefiam in fuo de perfonis judicio erraffe, ideòque ipfum ab aliis Ecclefiis refutari poffe Zacharias oftendere tentarat, adgreditur Metrophanes, & dicit: Falfum eft, & procul à veritate. Antè omnia refpondet ad exemplum Marcelli Metropolita Ancyrani. Marcellum anathematizantem omnem hærefin, & eam maximè quam habere dicebatur, juftè ac regularitèr Julius Papa Romanus & Sardicenfis Synodus recepit. Similiter enim eum facientem & Athanafius Magnus, & Paulus Confessor, turres & columna Orthodoxæ fidei, & acceptaverunt & Comminiftrum habuerunt: Novissimè autem ad proprium vomitum reverfum, & deprehenfum bæreticum hi, qui circa Sylvanum erant, anathematizaverunt, quibus & Liberius per litteras fuas, qui poft Julium fuit, concordat, dicens: MARCELLUM DENUO IMPIE DOGMATIZANTEM. Hoc autem non eft reprobatio judicii Julii vel Sardicenfis Sy nodi, ob factam Marcelle mentis mutationem. Marcelli caufam difcuffi abundè fuperiùs ad Synodum Sardicenfem. Laudatus à Metrophane Paulus Confeffor videtur effe Sanctus Paulus Conftantinopolitanus Epifcopus, à Philippopolita no Eufebianæ factionis conventiculo damnatus, poftmodùm ab eifdem Eufebianis fuffocatus in balneo, qui unà cum Marcello & Sancto Athanafio appellarat ad Julium Pontificem, Romam accefferat, ac per laudatum Pontificem fuerat Ecclefiæ fuæ reftitutus. Labitur tamen Metrophanes Marcelli damnationem fuiffe à Liberio Pontifice receptam ac probatam. Etenim San&tus Bafilius Magnus, Liberio coęvus, ac omnes ejus ad Synodum Thyanenfem litteras optimè callens, poft ejus mortem fub fuccefforis Damafi Pontificatu fcribit ad Sanctum Athanafium de Marcello, deque Romana Ecclefia & omnibus Epift. 46. Latinis: Marcellum nequaquam reprobare visi sunt, & per hoc culpandi veniunt, ut qui ab initio illum per ignorantiam veritatis in Ecclefiafticam, id eft, Episcopalem, etiam Communionem receperint. Perpetuò ufque ad mortem eft ifta Bafilius de Romanis & cunctis Occidentalibus conqueftus. Quocirca Marcelli damnationem priùs poft Synodum Conftantinopolitanam recepit Romana Ecclefia, dum recepit ejufdem Synodi Symbolum, in quo profitemur: Cujus Regni non erit finis. Hoc enim infertum fuiffe adversùs Marcellum teftatur difertè, qui Synodo interfuit, in quinta decima Catechefi Sanctus Cyrillus Epiícopus Hierofolymitanus. Quartò exponit Metrophanes caufam Apiarii Presbyteri. Apiarium, cùm effet Presbyter Ecclefiæ Siccenfis, Africane Provincia, Mauritania Sitifenfis, propter aliquam caufam fegregavit proprius Epifcopus Urbanus, pofteà verò depofuit omnimodis Synodus, quæ ibidem collecta eft; Zozimus autem Papa recurrentem ad fefe, & femet infontem exhibentem juftificavit,& ad Africanam Synodum mittens cum litteris, ut iterum fufciperetur egit. Oftendit eum ab Africanis Epifcopis fuiffe omninò receptum, ac Zozymi mandatis obeditum, & pergit: invenitur igitur Africana Synodus paruiffe potiùs Judicio Zozymi Romani Papæ, ac per hoc propriam reprobasse sententiam, & juftificasse Apiarium, non reftitiffe voto Romanorum Pontificum. Apiarius Romam appellans egerat contra vetuftiffimam Ecclefiæ Africanæ confuetudinem, caufamque dedit multæ inter hanc & Romanam fedem contentionis. Africanæ Ecclefiæ Clerus inferior Romam appellare non poterat: Primus id attentavit Apiarius. Hinc omnis illa cum Zozymo Pontifice & ejus fuccefforibus longa & dura de Romana appellatione lis, per fextam Carthaginenfem Synodum memorata, per Bonifacium fecundum Pontificem & Juftinianum Auguftum tandem exftincta, ac per Marcum Antonium de Dominis ad Romanum Primatum arietandum imperitè aut nequiter adfumpta. Etenim etiamnum hodie ex Adriani quarti Pontificis per Innocentium tertium roborato indulto inferior Siciliæ Clerus Romam appellare non poteft, & tamen non dubitat de Primatu Romano. Et quidem Zozymi de Apiario gratiofum judicium |
