cum iis qui veritatem ipfis adnunciant conten-
dentes, bærefin autem per femetipfos ftabilientes.
Eadem fieri addit ab eorum Antefignano feu Pa-
triarcha, utique Pontifice Romano. Et hinc
Julianus Capuanus Epifcopus, Pelagianæ hære-
feos à fola Romana Ecclefia damnatæ refufcita-
tor, Goliath, fignifer, & tympania, uti ad
generalem appellavit Synodum, ità & ad Græ-
cos Ecclefiæ Patres, quòd nempe eorum quidam
Romanam Ecclefiam non effe infallibilem Chri-
ftianarum quæftionum judicem adfirmarent. Re
pofuit verò in opere perfecto Sanctus Auguftinus: L. 1. c.4-
Non eft, quòd provoces ad Orientis Antiftites, quia
&ipfi utique Chriftiani funt, & utriufque partis
terrarum fides ifta una eft, quia & fides ifta Chri-

pofuit. Photianum Schifma abjurans, & Roma
num fupremum ac univerfalem Primatum profi-
tens libellus, à Sancto Nicolao Pontifice com-
pofitus, fine cujus folenni admiffione & fubfcri-
ptione Adrianus Pontifex nullum Conftantino-
politana diœcefeos Epifcopum fanxerat accepta-
ri ad Synodale fuffragium & confeffum. Et acci
piens eum Damianus reverendissimus Imperatoris Cle-
ricus interpres prædictum libellum legit latinè ma-
gna voce in audientiam omnium. Et poft lectionem
libelli adfcendens Stephanus Deo amabilis Diaconus
devotus Notarius legit eundem libellum græcè
Nullus præter Romanos Legatos erat iftic latinus
Epifcopus, & tamen primùm latinè libellus legi-
tur ex antiquo Synodorum ufu propter reveren-
tiam Ecclefiæ Romanæ. Ita damnata fuit Mi-Aliana eft. Et te certè Occidentalis terra generavit,
chaelis Augufti Epiftola, qua ad Sanctum Nico-
laum Pontificem per Photii manum fcripferat
linguam latinam effe Barbaram & Schyticam.
Et lectum libellum fuiffe ab omni Synodo com-
probatum eft fuperiùs oftenfum.

An folus fine generali Synodo Romanus Epifcopus in decidendis fidei Chriftianæ quæftionibus fit ex fpeciali Spiritus Sancti adfiftentia Judex infallibilis, eft inter Latinos & Græcos contentio antiqua. Latinorum fenfum lucidè apud Sylveftrum Sguropulum exponit Jofephus Patriar L.6. c.11. cha Conftantinopolitanus: Nobis Latini ab initio adfeverarunt, quidquid per fe folus Papa decernit ita firmum ab omnibus excipi, ac fi ab ipfo Deo promulgatum humano generi promanasset. Græcorum fenfum ibidem exponit Joannes Palæologus ipfo 1.7. c.7. rum Imperator: Definiant Latini inter fe quidquid

C.II.

Cap. 1.

velint, at definitio Synodica non valebit, quam ego
dumtaxat fic intelligo, ut ea fola fit Synodica defini-
tio, quando utraque pars, & Latina & Græca Ec-
clefia, in unum idemque confenferint. Eamdem
quæftionem Florentiæ apud fuos in oratione de
complenda Ecclefiarum pace tractavit in utram-
que partem, ac indecifam reliquit venerabilis
Beffarion Metropolita Nicænus. Opinionem
Græci hauferunt à Sancto Firmiliano Cæfareen-
fium in Cappadocia Archi Epifcopo, clamante:
per Sanctum Stephanum Pontificem, datum in
hærefi Baptifma ftabilientem adversùs Sanctum
Cyprianum, lædi Chriftianum dogma, Et Pe-
trum at Paulum, Beatos Apoftolos, quafi hoc ipfi
tradiderint, infamari. Addidit de Romana Ec-
clefia: Eos, qui Romæ funt, non ea in omnibus
obfervare quæ funt ab origine tradita, & fruftrà
Apoftolorum auctoritatem prætendere, fcire quis et-
iam indè poteft, quòd circa celebrandos dies Pafchæ,

circa multa alia Divine rei Sacramenta videat
apud illos effe aliquas diverfitates, nec obfervari illic
omnia æqualiter, que Hierofolymis obfervantur.
Romanam Ecclefiam, quòd cum Judæis non ce-
lebraret Pafcha, garrit ab Apoftolica traditione
deviaffe. Et Firmiliano nimiùm adhærens fuccef-
for Sanctus Bafilius de Occidentalibus Epifcopis,
Marcelluu Ancyræ in prima Galatia Metropoli-
tam à Sardicenfi Synodo purgatum damnare no
lentibus, fcribit ad Sanctum Gregorium Nazian
Epift. 10.
zenum: Veritatem neque norunt, neque difcere fu-
ftinent, verùm falfis opinionibus præpediti illa nunc
faciunt, quæ priùs in Marcello patrarunt, nempe

Occidentalis regeneravit Ecclefia. Hoc eft, de Ro-
mana credere te oportet Ecclefia, quod credit
omnis Occidentalis, credens illam effe judicem
infallibilem, & damnati ab ipfa dogmatis fecta-
toribus nullam poftulandam generalem Synodum
aut aliam audientiam, fed folam fupereffe pœni-
tentiam agendam. Quapropter non miremur Ro-
manos in hac Synodo Legatos pro fui libelli com-
probatione ftrenuùm adeò laboraffe. Latinam
adversùs quofdam Græcos de hac fuprema Roma-
næ Ecclefiæ dignitate fententiam libellus profite-
batur Fuitque omninò à plena Synodo in Ca-
nonem admiffus. Et jure merito. Nam quidquid
Sanctus Firmilianus, Sanctus Bafilius, & quidam
alii Græcorum Patres adversùs dignitatem iftam
ex humano fpiritu quandoque moverunt, omnis
poftmodùm etiam Orientalis Ecclefia exfufflavit
& damnavit, veriffimèque de Domini ad Petrum
Apoftolum verbis, Tu es Petrus, & fuper hanc
Petram ædificabo Ecclefiam meam, dicit libellus:
Hæc, quæ dicla funt, rerum probantur effectibus,
quia in Sede Apoftolica eft immaculata femper Catho
lica refervata Religio, & fanda celebrata doctrina.
Reverà enim Ecclefiam iftam ac ejus Cathedram
nullus unquam hæreticus infedit Epifcopus, nul-
lum leprofum dogma maculavit. Quocircà qui
hodie vetuftum quorumdam Græcorum errorem
in Latinam Ecclefiam moliuntur intrudere, Ju-
lianiftas agunt, caveantque ut non prævaricen-
tur Synodum octavam. In Photii adversùs Ro-
manam Ecclefiam calumnias fuit compofitus li-
bellus.

Ei

per omnia fefe concordare dixerunt etiam fedium Orientalium Legati, & addidere: Legatur & definitio, quæ hic à nobis expofita eft, cujus

fuperiùs mentionem fecimus, ut cognofcatis concordiam noftram. Laudata fuperiùs & explanata Definitio, qua Legati ifti de longa Romanorum Legatorum mora adflicti, & ad propria ob Agarenorum metum properare coacti, omnia pro Sancto Ignatio in Photium Nicolai primi & Adriani fecundi Pontificum Decreta ac mandata difcufferant, probarant, & executioni citra moram mandanda judicarant. Hac expofitione decreverant futuram fine fua præfentia Synodum inftruere, ac ipfi faltem per iftas litteras adeffe. Verùm excuffo Agarenorum metu manferunt perfonaliter præfentes. Lectæ definitioni acclamavit univerfa Synodus: Ecce audivimus & fententiam

Orientalium, fequentem & faventem judicio sandlisfumi Pape Nicolai, & convenimus in eam. Et Romani Legati rogarunt Definitionis Auctores: Vos fratres noftri dicite, veftra eft definitio ? Et fcriptum hoc, quod lectum eft, vos dediftis? Repofuerunt illi effe fuum, & exclamavit omnis Synodus: Placet omnibus.

Perrexit ad Legatos Apoftolicos Bahanes Patricius: Rogamus vos, fanate contritionem noftram. Nos quidem acquiefcimus iis, quæ juffit judicium veftrum, fed convenit ut jubeatis ipfi alia, quæ fi audiverimus, juvent nos. Photium aliquando non videntes, quomodò damnastis eum? Ex Photii ac Photianorum fuggeftu locutus eft Bahanes: di xerunt verò Legati: Beato Petro Apoftolo donavit Chriftus Deus nofter, dicens ei, EGO ROGAVI PRO TE PETRE, UT NON DEFICIAT FIDES TUA, ET TU ALIQUANDO CONVERSUS CONFIRMA FRATRES TUOS. Non ergo poterat ter beatiffimus ac fancliffimus Papa Nicolaus in fede illa tantùm tendere tempus, ut non confortaret fratres fuos, & fanctiffimum Patriarcham Ignatium. Nam fanctiffimus Papa Nicolaus videns litteras Photii pervaforis abfentem tamquam præfentem per Epiftolas ejus Apocrifarios judicavit. Elucidat marginali fcholio Anaftafius: Quamvis totus mundus noffet Photium fubitò ex laico fadlum Episcopum, & viventis Præfulis fedem invafiffe, quia tamen abfens erat, non eum anteà judicavit, quàm bis per Miffos & Epiftolas ipfius illum noxium comperiffet, rursùs bunc per Miffos fuos & Epiftolas bis corrigeretur, admonuiffet. Enarrarunt Legati cunЯas Michaelis Augufti & intrufi Photii ad Nicolaum Pontificem, & ad illos hujus legationes & Epiftolas, atque ità evicerunt illum fuifle legitimè damnatum.

& pa

Alium itaque nos Patriarcham Conftantinopolcos ne
que cognovimus neque recepimus temporibus iftis
præter hunc Sanctum virum Patriarcham Ignatium.
Illuftre teftimonium docens Romanam Ecclefiam
omnibus præfidere Ecclefiis, ejus judicium à
nullo poffe retractari, Patriarcham ab illa non
confirmatum non poffe ut Patriarcham, fed fo-
lummodò ut laicum aut priùs habiti ordinis
Clericum ab omnibus haberi, & in omnibus
judicari.

Infuper ignotam quampiam huc ufque Photii
verfutiam detexit idem Elias: Photius mifit per
quemdam Imperialis dignitatis ad fanctiffimum Me
tropolitam Tyri, fi fortè aliquo modo receperit se in
Throno Antiochiæ. Et confeffus eft, & non negavit,

confeffus eft, Quta nunquam fufcepimus Photium in Throno Antiochie. Hinc patent duo. Primò, quod intrufus Photius mox Synodicam fuam ad omnes Patriarchales fedes miferit, & confecrationis fuæ confirmationem poftularit, at nullibi impetrarit, ne quidem à vacante fede Antiochena. Secundò, quod etiam per Bafilium Auguftum ejectus ambitui & machinationibus non renunciarit. Pergit Elias: Itàque neque in feniori Roma, neque in Throno Hierofolymorum, neque in Throno Antiochiae fufceptus Photius quomodò putas effet apud nos retractatione judicii dignus? Hee nunc dicimus fufficienter valentia exhibere volunta, tem refponfionem noftram super quibus interrogati

fumus.

Ità plenè fatisfactum fuit & Bahani Patritio & toti magnificentiffimo Senatui, rursùm interloquenti ad Romanos & Orientales Legatos: Ecce contritionem noftram fanaftis atque curaftis, & om. nes confitemur à Deo judicatum effe judicium fancla rum trium fedium, UBI enim SUNT DUQ VEL TRES CONGREGATI IN NOMI, NE MEO, Chriftus ait, IBI SUM IN MEDIO EORUM. Refponderunt Romani Legati: Ità moris eft fanctæ Romanæ Ecclefiæ canonicam diligentiam poffidendi, & propter Ecclefiafticum ordinem, eum, qui per feneftram ingreffus eft in cau las ovium, ut lupum perfequendi, & gaudet fancta hæc Synodus de veftra honorabili refponfione. Etiam bodie auribus noftris induxiftis & oftendiftis veram fidem: Quod enim ore dicitis, opere defideratis finire. Epifcopalis fuperordinationis ac intrufionis vitium dicunt nunquam purgari aut difpenfari à Romana Ecclefia, ideoque nullam effe Photio fpem reparationis, aut datæ in ipfum à Sancto Pontifice Nicolao fententiæ retractandæ. Et rectè dicunt. Etenim antiquum Ecclefiæ Canonem, qui vivo & necdum canonicè damnato, aut per fpontaneam ceffionem abfoluto Epifcopo alium fuperordinari atque intrudi rigidiffimè vetat, laudat in litteris ad Ecclefiæ Conftantinopolitana Clerum, apud Hermiam Zozomenum exftantibus, Innocentius primus Pontifex, & addit: Nec Epifcopus effe poteft ille, qui injuftè

Sedium Orientalium Legati, morati in Regia civitate ferè per biennium, Photium nec videre, longè minùs adfari, dignati fuerant, probarant nihilominùs Romanas in ipfum fententias, ideòque etiam ipfos interrogavit Patricius Bahanes: Et vos tempus multum feciftis hic exfpectantes à Roma Vicarios, quomodò propè habentes Photium non quafiflis & vidiftis, & ità condemnaftis eum? Repofuit Elias Theodofii Patriarchæ Hierofolymitani Vicarius & Legatus: Patriarchalia capita pofuit in mundo Spiritus Sanctus, ut in Ecclefia Dei pullulantia fcandala per ea exterminarentur, cifica conftitutio in ipfa interveniat & concedatur. Igitur cùm præfidens & præcedens fedes fenioris Romæ nequaquam receperat Photium nec etiam Orientis tres Throni, videlicet Alexandriæ, & Antiochiæ, & Hierofolymorum, non erat opus vocare illum ad examinationem vel rejudicationem. Hujufmodi enim actiones de iis, qui recepti funt in Ecclefiis Dei &cundis fedibus, folent fieri. De iis autem, qui nunquam in feniori Roma & reliquis fedtbus recepti funt, nullum omninò debet haberi iteratum judicium. Hujufmodi enim evidentem in femet-furrogatur. Ex hac Regula Arfacium, Sancto ipfis habent damnationem propriam, ità ut nos benè fecerimus eum, qui nunquam à feniori Roma & Orientalibus Thronis receptus eft, nullatenùs adducentes ad retractationem examinis: Habebat enim banc fecum ferens manifeftissimam fui damnationem .

Joanni Chryfoftomo perperàm ejecto fuperordi-
natum, mandat nunquam haberi pro Epifcopo,
nominari Epifcopum, aut infcribi in tabulam
Epifcoporum. Ex eadem Regula Epifcopos
omnes, quos variis perperam ejectis fuperor
dinarat

LS.C.26.

L.I.Conc. dinarat Ephefinum latrocinium, ejici per Syno-
Chalced. dum Chalcedonenfem mandavit Sanctus Leo
Epift.40 Magnus, & laudata Synodus omninò ejecit.
Epift. 21.
Eorum unus erat Sancto Flaviano fuperordinatus
Anatolius Conftantinopolitanus, de quo idem
Pontifex ad ejufdem Ecclefiæ Clerum: Quifquis
incolumi atque fuperftite Flaviano Epifcopo veftro,
Sacerdotium ejus fuerit aufus invadere, nunquam
in communione noftra habebitur, nec inter Epifcopos
poterit numerari. Ad nullas Theodofii Augufti
preces vitium iftud voluit in Anatolio purgare.
Etiam in Elia Cæfareenfium intrufo Epifcopo ad
nullas Juftini Augufti preces purgare voluit Pon-
tifex Hormifda. Plurima funt exempla talia.
Clamant paffim Canones intrufionem iftam effe
adulterium, Epifcopalis confecrationis, veri
cum Ecclefia matrimonii, Sacramento penitùs

Poft Epift. 67

Relat. 8.

adverfum.

Legati Orientales, fecuti Decretum Sancti Nicolai Pontificis, in definitione fua diftinxerant inter Epifcopos à Photio confecratos, ac Epifcopos in ipfius dumtaxat factionem feductos & lapfos. Quidam Conftantinopolitani videntur diftinctionem improbaffe, voluiffeque & hos & illos eodem rigore aut gratia tractari. Hìnc Legati ifti addiderunt: Si dixerint aliqui, quia alli, qui manus impofitionem Photii fecerunt, & qui Jimul inventi funt, digni eadem cum ipfo pœna & damnatione fint, hoc non veraciter dixerint. Etenim cùm fimus infirme naturæ, non femper ferimus mortem imminentem nobis. Et ideò formidantes nonnunquam etiam ea, que nolumus, agere inviti compellimur. Denique & ifti, qui ex confecratione Beati Methodii & Sanctiffimi Ignatii timoribus fubacti, & pavore Regio & poteftativa tyrannide incurvati funt, & concurrerunt propter violentiam, deindè confeftim & poft pauxillùm reprobaverunt quæ ab illo præfumpta funt contra Ignatium fanctiffimum Patriarcham, & recefferunt ab eo, venia funt digni, & maximè illi, qui mala paffi funt, & diverfas ab eo tribulationes depofitiones, & cuftodias,

dicem. Hinc addunt eos per variam pro vario lapfu pœnitentiam poffe reparari .

Hinc ad Apoftolicos Legatos denuò fe convertit Patricius Bahanes: Habet aliquid veftra Sanctitas bodie, ut difponat? Qui repofuere: Vellemus ordinare de libello, quantùm poffemus, fed quia tranfacta eft hora, bujus rei gratia in alio conventu, Deo favente, faciemus quod debemus. Quapropter illis obediens facer Senatus furrexit, & dixit: Benedictus Deus, quia meruimus videre fanctam diem iftam, & honorabilem cœtum veftrum, ecce hæc omnia fecundùm rationem veritatis terminata funt. Neque enim folus Bahanes Patritius adfuit Synodo, fed & Senatus omnis, ac plures Prin cipes Palatini. Porrò Stephanus Ecclefiæ Conftantinopolitanæ Diaconus ac Notarius, ftans in medio, Bafilio Augufto, ejus filio Conftantino, Eudoxiæ Auguftæ, Adriano Pontifici, Ignatio Patriarchæ, Legatis fedium Orientalium, & cunctis Synodi Patribus multos annos, Sancto autem Pontifici Nicolao acclamavit fempiternam memoriam, ità illum canonizavit, & primam Actionem conclufit.

A

ACTIO II.

D fecundam Actionem, factam nonis Octo bribus habentem cum Apoftolicis & Orientalibus Legatis & Patriarcha Ignatio folos fuperiùs laudatos duodecim Epifcopos, loqui cœpit Paulus Ecclefiæ Conftantinopolitana Car thophylax, de quo Anaftafii marginale fcholion; Paulus ifte Archi-Epifcopus quondam fuit Cæfareenfis in Cappadocia, à Photio confecratus, fed quia cum cæteris, qui à Photio manus impofitionem fufce. pere, fecundùm fententiam Papa Nicolai condemnatus eft, & quoniam is erat utilis, pro confolatione damnationis ab Ignatio Patriarcha Carthophylax ef feclus eft. Scripferat enim Papa Romanus Adrianus fecundus, ut alia illum, excepto Sacerdotio, quantacumque vellet, dignitate ditaret. Etenim ad Ignatium reverfus in agnitas Photii iniquitates ftrenuè pugnarat. Eleganti compendio Anaftafius etiam exponit, quid fit Ecclefiæ Conftantinopolitana Carthophylax. Carthophylax interpretatur cartharum cuftos. Fungitur autem officio Carthophylax apud Ecclefiam Conftantinopolitanam, quo Bibliothecarius apud Romanos, indutus videli cet infulis Ecclefiafticorum Miniftrorum, &agens Ecclefiaftica cuncta prorsùs obfequia, exceptis illis folis, quæ ad Sacerdotale fpecialiter ac propriè,

exilia pertulerunt, quos beatos effe & nos quoque judicamus, quemadmodùm & ante nos definierunt Nicolaus & Adrianus fanctiffimi Patriarchæ Romani. Hæc ergo & nos & his fimilia in pofterum cognofcentes, verùm & à primordiis comperientes, neque Photium recepimus, neque manus impofitiones ejus admifimus: Nibil enim incertum factum eft nobis tanto hic tempore demorantibus. Romana Ecclefia Epifcopalis intrufionis vitium nunquam purgans etiam datos ab Epifcopo intrufo Ecclefiafticos Ordines aut gradus nunquam habuit ratos: Semper irritos ac nullos habuit & fecit. Quam ejus faluberrimam Regulam etiam in Maximi Cynici Ordinatos executa eft prima Syno-Speclare probantur officium. Sine illo prætereà nullus dus Conftantinopolitana. Eamdem laudant Legati hi Orientales, ideòque à Photio confecratos Epifcopos & Clericos ajunt perpetuùm rejiciendos in communionem laicam, nullaque ex caufa unquam in gradum malè acceptum reparandos. Aliam effe adfirmant rationem eorum, qui à Santo Ignatio aut ejus Anteceffore Sancto Methodio confecrari fuerunt lapfi ad Photium: Eos fatentur gradu fuo excidiffe. Excidiffe gradu, qui habuerit canonicam originem & firmam ra

Præfulum aut Clericorum à foris veniens in confpedum Patriarche intromittitur: Nullus Ecclefiaftico conventui præsentatur, nullius Epiftola Patriarcha missa recipitur, nifi fortè à cæteris Patriarchis mit tatur. Nullus ad Præfulatum vel alterius Ordinis Clericatum, five ad monafteriorum Præpofituram provebitur, nifi ifte bunc approbet & commendet, atque de illo ipfi Patriarchæ fuggerat, & ipfe præfentet. Erat unus ex Ecclefiæ Conftantinopolitanæ Crucigeris, cujus dignitatem & varia mune

Tit.3.6.

nera defcribit in libro de facris Ordinationibus | imaginariam Photii Synodum, qua tantum Pon

etiam Symeon Archi-Epifcopus Theffalonicenfis, nec non antiqua notitia officiorum magnæ Ecclefiæ Conftantinopolitanæ, & de quo ad decimum octavum Canonem Nicænum fcribit L.2. c.1. Theodorus Balfamon Patriarcha Antiochenus: Qui nunc eft fanctiffimæ Ecclefiæ Carthophylax, in congregationibus, quæ fiunt extra Synodum, fedet non folùm ante Sacerdotes, fed etiam ante Pontifi ees, ex conftitutione inclyti Imperatoris Domini Alexii Comneni. Et in fcholiis ad Photii Nomo-Canonem: Jus habet Carthophylax equitandi in fefto fanForum Notariorum equum Patriarchalem cum albe linteamine. Oporteret autem etiam ejus caput, utpotè Patriarchalis Caddenarii, tegi aurea thiara, que etiam in Carthophylacio feu tabulario fita eft. Ordine erat dumtaxat Diaconus. Proindè non mireris etiam Romanæ Ecclefiæ Diaconos Cardinales Epifcopis præferri. Cyralem Carthophylacem, quod altiorem dignitatem promeritus recufaret, Andronicus Auguftus junior ornavit titulo Magni, ut in fua hiftoria refert Joannes Cantacuzenus Eum illius fucceffores reti

L.2. C.4.

nuerunt.

Paulus itaque Carthophylax dixit ad fanctam Synodum: Ipfi, qui ceciderunt fub Photio, venerunt cum libello, quid videtur vobis ? Expetunt enim ingredi fancam hanc & univerfalem Synodum . Repofuerunt Legati Apoftolici: Ingrediantur. Et ingreffus eft Theodorus Stauropolitanus Epifcopus, Caria Metropolita, cum tanta Epifco porum turba, ut à Legatis Apoftolicis rogatus, Quot eftis, refponderit: Numerum nefcimus. Eos omnes ingreffos rogarunt eidem Legati: Qui eftis vos, qui intraftis buc, Epifcopi, & à quo confecrati eftis? Repofuerunt per memoratum Theodorum: A Domino noftro fanctiffimo Patriarcha Ignatio, & beatiffimo Methodio. Nullus à Photio confecratus eis fefe adjunxit, quòd fciret ejufinodi omnis fefe à Romana Ecclefia citra reparationis spem abjectum ad laicos, & nullam Legatis ab Adriano Pontifice datam poteftatem, nifi reddenda laicæ communionis. Perrexerunt Legati : Quid dicitis, quid habetis, quid vultis? Et illi: Procidimus fandle & univerfali huic Synodo panitentiam expectantes. Lapfum fuum humillimè agnoverunt, finguli manu geftantes pœnitentiæ libellum, rogantes ad Synodum legi, probari aut emendari, atque tum per ejus profeffionem ad Sancti Patriarchæ Ignatii gratiam, nec non ad gradum Epifcopalem & fynodale fuffragium mifericorditer admitti.

tificem aufus fuit nequiffimis mendaciis incrufta-
re, & in ipfum latrare convitium degradationis.
Tertiò deteftatur ejufdem fchifmaticam atque
hæreticam pravitatem, qua fefe Patriarcharum
Patriarcham & Epifcoporum omnium Epifco-
pum fcripfit, & ad iftius fuæ fuperbiæ & erroris
juratam profeffionem omnes totius Orientis Epi-
fcopos adegit. Quartò damnavit ejufdem in San-
&um Ignatium Acta latrocinalia, & barbarica
tormenta, Diocletiani aut Neronis, non Chri-
ftiani Epifcopi ingenio digna. Quintò tormenta
paria etiam fibi fuiffe à Photio illata proteftati
funt, atque ita fefe ex humana imbecillitate in
ejus fchifma folo corpore, non animo fuiffe la-
pfos. Sextò veram ex cordis intimo poenitentiam
profeffi funt, petierunt fibi definiri Epitimia
fupplicarunt erigi in amiffum gradum Episcopa-
lem, & addidere: Si poft hanc erectionem, que
in nos fine calliditate atque conturbatione facta eft,
nos callidè agere contra Ecclefiam Dei in aliquo volue-
rimus, fit nobis depofitio à Patre & Filio & Spiritu
Sancto, & nulla ad erectionem ulteriùs revocatio.
Libelli exordium habet hocce marginale Scho-
lion Anaftafii: Vox iftius libelli folùm ad Romanos
Vicarios in finem ufque dirigitur. Et in Sancti
Ignatii vita fcribit Nicetas Paphlago: Patriar-
cha Ignatio in Synodo non erat authoritas agendi quæ
vellet, Romanis enim pro antiqua Ecclefiaftica tradi-
tione judicandi poteftatem permittebat. Rectè dicit
eam effe antiquam Ecclefiafticam traditionem:
Etenim etiam libelli omnes Synodo Chalcedo- A&t. 3.
nenfi adversùs Diofcorum Patriarcham Alexan-
drinum à diverfis exhibiti fuerunt ad Sanctum
Leonem Pontificem principaliter directi. Et in
quavis generali Synodo omnis fententia à folis
Romanis Legatis fuit data & pronunciata, &
tum comprobata per Synodum, ac fingulorum
Epifcoporum fuffragiis roborata.

Hunc igitur pœnitentium Epifcoporum libellum ex Romanorum Legatorum juffu legit Stephanus Ecclefiæ Conftantinopolitana Diaconus ac Notarius ac tum eidem Legati Epifcopos iftos denuò rogarunt: Cujus eftis Confecratio? Quod nempè in confecratos à Photio Epifcopos nullam, nifi donanda laicæ communionis habe-. rent poteftatem. In Apoftolici mandati exceffum noluerunt circumfcribi. Et refpondentibus: Diximus, quia beati Methodii & Sanctiffimi Ignatii; repofuere Legati fufcipimus vos fecundum preceptionem fanctiffimi Papę noftri Adriani propter confeffionem libelli pænitentię veftre. Egerunt illi gratias: Et nos adoramus vos, & fufcipimus vos Judices, judicium veftrum tamquam judicium Filii Dei tenemus. Verùm his minimè contenti Legati addiderunt: Detulimus libellum à fancta Romana Ecclefia, à Sanctiffimo Papa Adriano, mandatum ab eo accipientes exigere à vobis fieri ipsum libellum, &fic vos fufcipere; vultis ergò facere, quòd jussum eft à Papa Adriano? A Photio impugnatum Romanæ Ecclefiæ Primatum, omnimodamque Con

Libellus varia continebat. Primum erant lau-
des Sancti Pontificis Nicolai. Sanctiffimus, in-
quit, Papa Nicolaus, lucerna Ecclefiæ, & lumi-
nare totius orbis, incomparabilis in Sacerdotibus,
vita & fermone refplendens, quem penè nec macu-
la tetigit. Et infrà deprecatur per intercessiones fan-
de & intemeratæ Dei genitricis Mariæ, & fanctif
fimorum Apoftolorum, &fanctiffimi ac beatiffimi Pa-
pa Nicolai. Quibus verbis Anaftafius adpofuit
hoc marginale fcholion: Nota, quod non folùmftantinopolitanæ fub illa fubjectionem profiteba
interceffiones Dei genitricis & Apoftolorum, verùm
etiam fanctiffimi quondam Papæ Nicolai fe fperare
fateantur. Secundò libellus graviffimè exaggerat

tur Romanus libellus, & fine ejus jurata profef-
fione fanxerant Nicolaus & Adrianus Pontifices
nullum Photianum, nullumque generaliter dice
cefeos

L.II.

cefeos Conftantinopolitanæ Epifcopum aut Cle-
ricum admitti ad Ecclefiæ licèt dumtaxat laicam
communionem, longè minùs ad Epifcopalem
gradum & fuffragium Synodale. Eum admife-
runt & fubfcripferunt pœnitentium Epifcoporum
Dux Theodorus Caria Metropolita, Euthymius
Catanenfis Epifcopus, Photius Natolia, Stepha-
nus Cypriorum, Stephanus Cylira, Theodorus
Synopes, Euftachius Armonia, Senophio Mi-
laffi, Leo Damphoufæ, Paulus Neles. Omnes
ifti fcripferunt Romanum libellum, & dederunt hunc
fanctiffimis Vicariis Romanis etiam cum fubfcriptione
teftium.

Omnis profeffio fit in dextera alicujus manu . Et apud gentiles & apud Chriftianos. Hinc apud Juftinum Darius Perfarum Rex ait Dexteram effe unicum Regiæ fidei pignus. Et Nebridio Galliarum Prætorii Præfecto, in periclitantis vitæ fecuritatem poftulanti fibi porrigi dexteram, refpondet L.21.c.10. apud Ammianum Marcellinum Julianus Apofta

ta Auguftus: Quid amicis precipuum fervavero, fitu manum meam tetigeris? Petere, dare, accipere, fallere dexteram frequentiffimè leges apud antiquos Scriptores, eftque idem quod petere, dare, accipere, fallere fidem, ex appofito dexteræ figillo factam inviolabilem ac facrofan&tam. L3. c.11. Hinc apud Lucium Florum Parthi Craffo Romanorum Confuli, quod fæderum fidem violaffet, dexteram, qua illam ftipulatus fuerat, amputarunt. Et dudùm pofteà Rudolfus Sveviæ Dux à Gregorio feptimo Pontifice adversùs Henricum quartum conftitutus Imperator, in prælio victus, ac ex dexteræ manus vulnere poftmodùm mortuus, cafum fuum violatæ, quam manu ifta profeffus Henrico fuerat, fubjectionis fidei tulit acL.1.c.29. ceptum. Ita in Sclavorum chronico Presbyter Hemboldus teftatur. Hinc item de Petro & Jacobo Sanctis Apoftolis fcribit ad Galatas Sanctus Paulus: Dexteras dederunt mihi & Barnabę focieCap. 23. tatis. Exponit in Præfcriptionum libro Tertullianus: Dexteram dederunt fignum concordię & convenientię. Et in Synodo Claromontana ftatuit Urbanus fecundus Pontifex: Ne Epifcopus vel Sacerdos Regi vel alicui Laico in manibus ligiam fidelitatem faciat. Exprimit caufam apud Rogerum Hovedenfem: Nimis execrabile videtur, ut manus, que in tantam eminentiam excreverant ut quod nulli Angelorum conceffum eft, Deum cuncta creantem fuo fignaculo creent, & eumdem ipfum pro falute totius mundi Dei Patris obtutibus offerant, in banc ignaviam vel ftultitiam detrudantur, ut ancillæ fiant earum manuum, quę dies & nocles obfcœnis contactibus inquinantur, five rapinis ac injuftæ fanguinis effufioni addicłę maculantur. Dum quis fubjectionem & obedientiam profitetur,

Cap. 17.

manum

fic cum accipiant, &dent mihi. Placuit hoc & Romanis & Orientalibus Legatis, atque ita mox ponentes Epifcopi libellum fuper fanda Evangelia & pretiofa ligna, & rursùs fumentes eum dederunt Ignatio Sanctiffimo Patriarche Conftantinopoleos, infuper Patriarcha fuperhumeralia tradidit eis. Primò autem omnium dedit Theodoro Stauropolitano Epifcopo, Cariæ Metropolitæ, & dixit ei: Ecce fanus factus es, jam noli peccare, ne deteriùs tibi aliquid fiat. In Sanctum Ignatium, factamque in ejus manibus profeffionem prævaricati fuerant confecrati ab ipfo Epifcopi, ideòque dignum fuit ac juftum, ut in ejufdem manibus læfam obedientiæ profeffionem nova pœnitentiæ profeffione renovarent, Rectè libellus facrofanais Evangeliis & benedicto Dominicæ Crucis ligno fuit fuperpofitus: Profeffio enim eft folenniffimi juramenti fpecies, & fuper fancta Evangelia ac Dominicam Crucem jurare eft vetuftiffima Chriftianorum confuetudo. Amiffus item Epifcopatus rectè redditur per reddita fuperhumeralia feu pallia. Ita de Remenfis Diœcefeos Epifcopis in malè acceptum Epifcopatum ab Ebbone Metropolita reftitutis fcribit ad Sanctum Nicolaum Pontificem Francorum Rex Carolus Calvus: Annulos & baculos & fuæ confirmationis fcripta, more Gallicarum Ecclefiarum, ab eo acceperunt. Exftat Epiftola apud Jacobum Sirmon dum in Synodo Tricaffina. Dicit, Gallicarum Ecclefiarum more: Etenim apud Latinos baculus & annulus, apud Græcos fuperhumerale feu pallium funt præcipuum ornamentum Epifcopi, ideòque per eorum dationem & ablationem fole bat olim apud illos quis Epifcopatu & investiri & expoliari. Ita inveftitus Theodorus Metropolita egit Ignatio gratias, & dixit: Confugimus, ad Sanctitatem tuam tota anima & mente munda tradentes propria manu libellum Confeffionis noftræ, & profitentes ufque ad totam vitam noftram confervare, quæ illic fcripta funt, inconvulfa. Et Patriarcha: Ecce fufcipio vos, ficut mifericors & benevo lus Pater prodigum Filium fuum reverfum ad pœnitentiam. Proptereà quia & fanda Romanorum Ecclefia benigniori affectu mota eft erga Reverentiam veflram, quibus & concordaverunt etiam Orientales Sedes. Eodem modo fecerunt & alii lapfi Epifcopi: Et poftquam acceperant fuperhumeralia fua, federunt finguli in ordine fuo. Utpotè in gradum | Epifcopalem reftituti.

Ad fanctam Synodum perrexit de lapfis Prefbyteris Paulus Carthophylax: Poftquam ingressi funt in hanc fanctam Synodum Epifcopi, qui ceciderunt, ecce preftò funt & Presbyteri, babentes eumdem libellum, & rogantes Sanctitatem veftram, ut intrent in hanc fanctam Synodum: Quid ergo placet Sanctitati veftræ? Rogavit Synodus, Cujus con fecrationem haberent, & audito quòd à Sancto

fuam alienæ manui implicat & fupponit, ideò-
que & ancillari facit: Sacram autem profanæ
manui implicari & ancillari eft penitùs indi-Ignatio aut Sancto Methodio effent confecrati,
gnum.

refpondit: Intrent. Intravit cum undecim Colle;
Hinc igitur quæfivit noftra Synodus, cui & legis Thomas Ecclefiæ Conftantinopolitana
in cujus manibus lapfi in Photianum fchifma Epi-Presbyter, tradens libellum pœnitentiæ, & fcri-
fcopi & Clerici deberent profiteri pœnitentiam ?
Refpondit verò Patriarcha Ignatius: Ponatur li-
bellus fuper pretiofa ligna & fancta Evangelia, &

bens libellum Romanum, accipienfque orarium feu Presbyteralem ftolam de manu Patriarchæ, dicentis ad eos: Cognofcite, quia verax homo fum,

2