Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

duxit in memoriam. Et hafce Relationes mifit per Comitem Irenæum. Ob jam dictas ab ipfo rationes. Hæc ejus verba, Accepit idem à nobis plurimos præfentis morbi curandi modos, produnt Joannis de fua audacia diffidentiam. Hinc ad ipfam purgandam ac firmandam excogitavit varias vias, Principi exponendas per Irenæum.

enim poftmodò fuit evectus in Tyriorum Epifco
p
pum, Metropolitam primæ Phoenicia : Et qui
ipfum exinde degradarunt, licèt omnem Irregu
laritatis anfam contra ipfum investigaverint,
numquam tamen objecerunt, quod effet Alieni-
gena. Extranei Natales erant tunc lucida irregu
laritas. Et hinc etiam colligere poffumus ratio
nes, ex quibus Neftoriano dogmati pertinaciffi.
mè faverit. Quia nempe à Pauli Samofatenfis
lapfu Syria numquam caruit ifta lepra .

An poft delatas has litteras Conftantinopoli permanferit, ac domicilium fixerit, item quam & qualem Comitivæ dignitatis fpeciem, & quæ ac qualia munera in Palatio aut extra ipfum gef ferit, ignoro. Interim dum Neftorius Ephefum ad Synodum abiit, fuit Conftantinopoli: Et Candidiano Comiti, Principis ad Synodum Legato, fuit adjunctus, fine omni tamen poteftate, ad merum confortium ac folatium amici Neftorii. Haud dubiè etiam ad adjutorium. Erat enim, licèt laicus & conjugatus, eruditus Sacris Litteris. Ejus apud Ephefum Acta defcribit in litteris ad Conftantinopolitanæ Ecclefiæ Clerum Memnon Ephefiorum Epifcopus: Cum Sancta Synodus Joannis Antiocheni adventum appetere intellexiffet, honorem, & quam oportuit Sacerdoti obfervantiam impendens, quofdam Deo dile

Quo die Irenæus Ephefo abiverit, & Conftantinopolim intraverit non conftat. Certè exiviffe nequit, nifi quatuor aut tribus diebus poft regreffum Palladii. Nempe poftquam Candidianus Comes utriufque partis Antiftites juxta Principis Refcriptum citavit ad communem ac novam Synodum, & ubi conftitit de Sancti Cyrilli refragatione. Et conftare non potuit, nifi poft tertiam citationem. Hæc omnia, licet non exftent in Actis, certum eft interveniffe. Proinde Irenæus Ephefo abire non potuit, nifi circa Julii medium, nec nifi ad ejus finem perveniffe Conftantinopolim. Porrò qualem Legati perfonam à Joanne acceperit, edocet ipfe in præfenti fua Epiftola: Proteftatus fum identidem me nec ea de caufa adeffe, nec ulla ejufmodi Mandata à Pientiffimis Epifcopis accepiffe, fed tantùm litterarum Latorem adveniffe. Præfens translatio habet : Sæpè fum proteftatus nec ob hoc me veniffe, neque talia ab Epifcopis Dei amiciffimis fufcepiffe Mandata, fed quod folis litteris venerim ficut portitor miniftra&tiffimos Epifcopos cum nonnullis quoque Religiofiffire. Attamen videtur mentitus. Jam enim audivimus Joannis Patriarchæ penitus diverfa de ejus Mandatis verba. Interim de ipfo, dum Ephefum mifit, Imperator Theodofius fcripfit ad Synodum: Denique nec id quoque vobis fit clam, videlicet Magnificentiffimum Irenæum Comitem neque Sandiffime veftræ Synodi Confiliis, neque his que Eximio Legato noftro Candidiano à nobis demandata funt, ullatenus communicare debere, ut qui folius amicitiæ caufa cum Piiffimo celeberrime hujus civitatis Epifcopo Neftorio Ephefum profectus fit. Proinde Irenæus, ne hoc Principis Mandatum videretur prævaricatus, non erubuit coram ipfo Principe folemniter mentiri.

[ocr errors]

mis Clericis obviàm illi mifit, hæc duo faciens,
nempe ut debitum illi honorem deferens, fimulque uf
à Neftorit, propter impietatem à Sancta Synodo de-
pofiti, colloquio fe abftineret, eum commonefaciens,
Cum autem Militum comitatu impediti eum per viam
alloqui non poffent, nihilominus tamen pene ad illius
Diverforium ufque confecuti funt. Multis autem bo-
ris ibi præftolantes, neque ullam ejus conveniendi
copiam obtinere valentes, Militum contumeliis inte-
rim onerati, tamdiu manferunt donec poft diutur-
nam boram, cum videlicet ita illi vifum jam effet,
Piiffimos Epifcopos ac Religiofiffimos Clericos
cerfitos per Milites, ad fe introduxit. Pofteaquam
verò que à Sanda Synodo in Mandatis habebant,
illi expofuiffent, per Magnificentiffimum Comitem
Irenæum, cæterofque qui cum ipfo aderant Epifcopos

ac

Ejus memoria eft frequens in his Epiftolis, ideoque hominis ingenium & Acta funt breviter exponenda. De ipfo nihil invenio, nifi in nifi in Ephefini Concilii Actis, in præfentibus Epifto lis ac in litteris Theodoreti. Fuit Neftorio adhuc Ecclefiæ Antiochena Presbytero, ejufque Epifcopo ac Patrono Joanni familiariter amicus. Etenim litteras, quibus Joannes Neftorium, ut communem utriufque Magiftrum Theodorum Mopfueftienfem imitatus fuas in benedictam Dei Matrem blafphemias recantaret, & Sancti Cele-thi, vigefima feptima menfis Junii. ftini Pontificis Decreto obediret, hortatus eft, Comes Irenæus videtur detuliffe. Ita fuadet Epiftolæ exordium: Meam de tua Pietate sententiam per Dominum meum, Magnificumque per omnia Comitem Irenæum fincerè abfque ullo fuco Dilectioni tuæ patefeci. Joannes igitur fua de Neftorio prædica tione & Celestini Judicio Senfa priùs Irenæo expofuit, & fuas per ipfum litteras mifit Conftan tinopolim, plura Neftorio dicenda ponens in ejus ore. Poffit fuiffe gente Syrus, ideoque & cum Neftorio habitaffe apud Antiochiam. Et

Clericos, intolerabiles Comminiftris noftris Clericis plagas inferri permifit, ita ut in vitæ quoque difcrimen adducti fuerint. Irenæus hæc omnia non cum Militibus, fed patravit cum Joannis Patriare cha Clericis, ideoque videtur fuiffe non miles, fed togatus. Hinc & contractam ex armata militia irregularitatem poftmodò nullus ei objecit, Quidquid fit, has petulantias exercuit die Sabba

Alias ejus petulantias Memnon exponit in iifdem litteris: Quanta propter veram & Orthodo xam Dei fidem in Ephefiorum civitate quotidie patia mur, id fermone explicari non poteft. Etenim Magnificentiffimus Comes Candidianus Milites interdum in nos concitans, totam civitatem tumultuationibus implet, omniumque fimul vitæ neceffariorum importatione per cuftodiam nos privat. Multis etiam permittit in nos in Sanctam Synodum contumelias effundere, Zeuzippi incolis depofitum Neftorium cum multa Rufticorum turba cuftodientibus, qui ad

|quidem Tyriorum Ecclefia expellatur, privatus au-
tem in patrio tantum folo degat, habitu & nomine
Sacerdotis prorfus exutus. Hæc lex miffa eft ad
omnium Prætoriorum Præfectos, ac per omnes
publicata. Et omnium Programma laudat ac
firmat hanc Irenæi degradationem. Et habet
hanc fubnotationem: Lecta funt hæc in Ecclefia
Monachorum in Defertis degentium, die vigefima
tertia Pharnuthi, indictione prima, anno Diocle-
tiani centefimo fexagefimo quarto. Marginale Scho-
lion adjungit Apud Romanos eft decima octava
Aprilis. Diocletianus paffim creditur Imperium
iniiffe tertii Chriftiani fæculi anno octogefimo
quarto, adeoque ejus annus centefimus fexagefi-
mus quartus erat quinti fæculi quadragefimus
octavus. Et octava decima Aprilis dies erat Do-
minca in Albis. Pafcha enim tunc incidit in
diem undecimam. Proinde hæc Lex ad Pafcha-
lem, ideoque pleniffimam omnium Ægyptio-
rum Monachorum Collectam fuit folemniter pu
blicata. Eodem ifto anno fuit prima indictio,

id aluntur Ecclefiæ pecunia, & per quos convitia ja-|
Hantur. Hanc porrò infolentiam ac temeritatem,
quotidianafque Irenæi Magnificentissimi Comitis im-
pofturas, quibus fimpliciores circumvenit, excepit
Antiocheni Epifcopi præfentia. Agit de rebus factis
poft adventum Joannis Comitis Sacrarum Largi-
tionum. Tunc enim per Sacras Theodofii juf-
fiones confirmata fuit degradatio trium: Nefto
rii, Sancti Cyrilli, ac Ephefini Memnonis.
Neftorium Comes Candidianus fufcepit in fuam
cuftodiam, ac in zeuzippo pofuit: Et ejus mili-
tes, quos contra omnem Juftitiam ac Regulam
julit ali ex Ephefinæ Ecclefia Gazophylacio,
patrarunt memoratas petulantias, inflammati à
Comite Irenæo. Qui his minimè contentus quo-
tidianas addebat impofturas, atque ita circum-
fcribebat fimplicem Ephefinum Populum. Nem-
pe cum Joanne Comite redierat Conftantinopoli
Ephefum, & fic multa mentiebatur de Actis &
Dictis à Principe adversùs Cyrillum ac Memno-
nem. Hinc Memnon concludit fuam Epiftolam:
Quare, Sanctiffimi Viri, omni adhibito ftudio fata-ideoque hæc omnium concordia eft non debile
gite, ut Magnificentissimi Comites, qui quotidie ci-
vitatem & fidem conturbant bine difcedant, ne
callida corum fubreptione, quæ fidei funt, adulte-
yari contingat. Notanda funt & hæc Memnonis
verba: Hanc infolentiam ac temeritatem, quoti-riam, & in Theodofiano Codice legitur data
dianafque impofturas excepit Joannis Antiocheni præ-
fentia. Edicunt Irenæum etiam ante Joannis ad-
ventum patraffe fimilia.

[ocr errors]

argumentum contra illos, qui Diocletiani Im-
perium retrahunt in octogefimum fextum annum
tertii fæculi. Theodofius contra Neftorium edi-
dit duas leges. Prior nullam Irenæi facit memo-

tertio Nonas Augufti, decimo quinto Confula-
tu Theodofii, incidente in iftius fæculi annum
trigefimum quintum. Cur igitur Theodofius
ipfam iteravit, cur in pofteriori Irenæum dejecit,
cur tot annis poft priorem legem?

Adn.Nor.

Earum enim petulantiarum meminit etiam univerfa Synodus in Relatione ad Principem tranfmiffa per Palladium Magiftrianum: Nos Refpondeo rem hanc effe inveftigatu dignam. temporis anguftiis exclufi ad Majeftatem veftram latè Quo anno Irenæus Principis gratiam amiferit, fcribere nequivimus, quæ etiam à Magnificentiffimo & fuerit ex Aula projectus, huc ufque latuit. In mandaComite Ireneo perpes fumus. Hic enim univerfam Plures putarunt factum poft initam à Joanne to Orien Sanctam Synodum vehementer conturbavit, tantam- Antiocheno cum Sancto Cyrillo pacem: Poft talium que Epifcopis formidinem per quafdam tumultuatio plenè à Principe agnitam Neftorii perfidiam, Macarius nes externam incurfionem incuffit, ut plures è atque aliam multiplicem nequitiam. Tunc enim Laodicea pro Cyro nobis etiam de vita ipfa periclitarentur. Ephefine Theodofius agnovit etiam memoratas Irenæi in Tyri Epil. Synodi Acta, præfertim Neftorii damnationem, legitimam Synodum violentias. Verùm res eft verba fatanto eft profecutus odio, ut ejus hiftoriam, antiquior. Quod evenerit ftatim poft diffolutam turus difeu-verius Satyram confcripferit, ipfamque ap- Synodum, ac Orientalium Epifcoporum ad pro- Concil. pellaverit Tragoediam. Nec Sabinus Macedonia-pria reditum, infra nos docebit Irenæi ad Candinæ factionis apud Europe Heracleam Epifcopusdianum Comitem Epistola, fcripta ex ipfis fuæ in Nicænam, nec Timotheus lurus aut Petrus Mogus in Chalcedonenfem Synodum vomaerunt tot ac tales blafphemias, quantas Irenæus latravit in Ephefinam. Etiam poft exple-vit, non uti Neftorianæ blafphemiæ Sectatorem,

tam Ecclefiarum pacem. Non folummodo inter Joannem Antiochenum & Sanctum Cyrillum, fed etiam inter Joannem ac ejus Epifcopos fe. minare ftuduit novas femper ex difcordiis difcor. dias. Nofter Caffinenfis Codex docebit hæc omnia.

Propter hæc facinora Imperator Theodofius tandem fecit, quod expreffit in lege adversùs Neftorium ac ejus Scripta: Ut autem omnes experimento difcant, quantoperè Majeftas noftra impie Neftorii fidei æmulos deteftetur, ftatuimus ut Irenæus, qui hac de causa noftram indignationem olim incurrit, & poftea, nefcio quomodo, poft fecundas nuptias, ficuti accepimus, contra Apoftolicos Canones Tyriorum urbis Epifcopus creatus eft, à Sancta

Epifcopalis confecrationis Solemniis. Infra ad-
ducetur etiam Decretum, quo Imperator Theo-
dofius ipfum unà cum Photio Presbytero damna-

fed uti Authorem: Et relegavit ad Petras Ara
biæ. Quæ fententia an in executionem miffa,
an gratiosè fuerit relaxata, non poffim certus
affirmare. Quidquid fit, projectus Irenæus abiit
in Syriam: Vel quod effet via ad Petras, vel
quod effet ejus Patria. Et iftic inter Epifcopos
adversùs Ephefinam Synodum adhuc digladian-
tes habebat fidos Symmyftas, Et ab ipfis eft
promotus in Metropolitam Tyriorum.

Hæc Metropolis quibufdam videtur Ephefini
Concilii tempore fuiffe viduata. Etenim ejus
Epifcopus in Synodalibus Actis nullibi apparet,
nec cum Patriarcha Joanne, nec apud Sanctum
Cyrillum. Verùm adfuiffe, & fuiffe nomine
Cyrum, infra nos docebit Caffinenfis Codex,

citur. T. 3,

pag.723.

Acacium Melitinenfem Epifcopum. Refutat varios adversùs pacem fparfos rumores & criminationes, atque adjungit: Quid igitur temere convitiis infectantur Sanctiffimos Phenicia Epifcopos, eorum confenfum novum Symbolum appellantes, quem illi viriliter & neceffario ediderunt, ut nimirum fe pur

Huic igitur defuncto fucceffit Irenæus, confecratus à Theodoreto, Cyrenfi Epifcopo. Verùm Tyrii Metropolita confecratio pleno femper jure fpectavit ad Patriarcham Antiochenum: Qua igitur ratione ipfam attentavit Theodoretus, & quidem alienæ, videlicet Euphratefiæ, Provinciæ Epifcopus? Exponit ipfe in litteris ad Dom-garent, eofque demulcerent, qui ipfos Neftorianam num Antiochiæ Patriarcham, Joannis nepotem ac Succefforem : Quidam Sandius Monachus ex illuftribus cuidam fcripfit litteras fe accepiffe, tum à magnificentissimo Spathario, tum à gloriosissimo ExMagiftro, que indicant res Deo chariffimi Epifcopi Domini Irenæi meliore loco futuras, atque bujus fui laboris mercedem ipforum preces flagitabant. Quare ad Clericos, qui ex urbe Regia fcripferunt, fcribi oportere cenfeo, adductum me Deo chariffimorum Phoenicia Epifcoporum Decreto Deo chariffimum Epifcopum Irenæum ordinaffe, cum illius & zelum,

magnanimitatem, & amorem in pauperes, & alias ejus virtutes perfpectas haberem: Ac præterea dogmatum rectitudinem. Nec enim fcimus unquam recufaffe Dei-param appellare Sandlam Virginem, aut aliud quidpiam à Decretis Evangelicis alienum fenfiffe. Quod verò ad bigamiam attinet, Majorum inhæfiffe veftigiis .

Dum Irenæi Epifcopatus cœpit ab Adverfariis arietari, objecta funt illi tria fubftantialia vitia : Quod Hæreticus Neftorianus effet, quod biga mus, quod ab alienæ Provinciæ Epifcopo confecratus. Et ad hoc ultimum Theodoretus refpondet fe iftud feciffe ex Mandato Suffraganeorum Antiftitum ipfius Provinciæ. At ecce hinc alia Quæftio: Qua authoritate, aut quo fun. damento Maritimorum Phonicum Epifcopi iftam confecrationem non permiferint fuo Patriarchæ, fed tranftulerint in Theodoretum ? Quod enim omnium ad Orientalem Diœcefim fpectantium Metropolitarum confecratio non per Comprovinciales, fed per Patriarcham debuerit fieri, eft omnibus exploratum. Refpondeo Patriarchicum in duas Phoenicias jus ifto tempore fuiffe invafum, aut certè tentatum à. Juvenale Hierofolyma Epifcopo, ob Ephefina cum Santo Cyrillo adversùs Neftorium Acta potente, & grato apud Principem. Et apud Maximianum Regiæ civitatis Epifcopum. Fuerat enim unus ex ejus Confecratoribus. Hinc & Theodoretus, & Phoniciæ primæ Epifcopi, & Joannes Antiochie Patriarcha timuerunt ab illo præveniri, & accipere Cyrillo obnoxium Epifcopum. Etenim ipfe Joannes, Chalcedone degens, Juvenalem de iftiufmodi violentiis accufavit apud Theodofium. Ex eodem igitur metu poffit permififfe, ut Theodoretus patraret iftud facinus. Præterea Irenæus videtur in Epifcopum promotus ad evadendam ac eludendam præfatæ relegationis fententiam Hinc ex Principis offendendi metu joannes noluit manus apponere. Certè nec delegavit. Hunc enim fui operis titulum Theodoretus nequaquarn tacuiffet.

Aliam, forfitan fundamentalem ac veram, rationem, ex qua Theodoretus confecrarit Irenæum, addifcere poffumus ex litteris, quas de inita Ecclefiarum pace Sanctus Cyrillus fcripfit ad

doctrinam approbare fibi perfuafum habebant? Epiftola eft ftatim poft confectam pacem fcripta, nempe trigefimo fecundo anno iftius fæculi, ideoque ex adductis ejus verbis docemur plura. Primò, quod Cyrus Tyri Epifcopus, primæ Phœniciæ Metropolita, videatur obiiffe ftatim poft Adn. Nor. fuum reditum ex Ephefina Synodo. Secundò, Supra Equod plures iftius Provinciæ Epifcopi fuerint gra- piftol. in viffimè fufpecti ac diffamati de Neftoriana blafphe- Cap. 13. mia. Nempe ob Metropolitam Cyrum, qui Ephefi pro homine ifto potentiffimè egerat. Tertiò, quod ab ejus Metropolitico Dominatu per mortem liberati voluerint fe-met ipfos expurgare, ideoque folemnem & conteftatorium fuæ fidei libellam emiferint: Quod Ephefinæ Synodi fidem & Acta fuerint palam profeffi. Quartò, quod ifta mutatio multos Orientales Epifcopos offenderit, ac induxerit ad fpargenda de illis varia: Præfertim quod contra Canones condidiffent novum Symbolum. Quintò, quod Tyriæ Ecclefiæ Clerus ac Populus perftiterit in Cyri fenfibus, ideo que ad ipfos tuendos in ejus locum elegerit Irenæum. Sextò, quod ipfum nec Patriarcha Joannes, nec Provinciales Epifcopi confecrare voluerint, ideoque horum aliqui nempe pauci Metro politano Clero ac Populo adhærentes, invitaverint Theodoretum. Et ab his formatum, feu potius atentatum Decretum Theodoretus, quo in Regia civitate fucum fuo facinori daret, adscripfit omnibus.

Irenæi jam Epifcopi fanctitatem, humanita tem, pecuniæ contemptum, largas eleemofinas, aliafque virtutes Theodoretus prædicat etiam in litteris, per quas ei commendavic Celeftiacum, nobilem & olim opulentum Carthaginenfem, tunc verò ejectum ac fpoliatum à Barbaris, ideoque cum fua familia mendicantem in Syria. EjeAus & fpoliatus erat à Geizerico Wandalorum Epift.36. Rege, qui iftius fæculi anno trigefimo nono, mense Novembri invafit Carthaginem. Proinde Irenæus erat tunc dives & clarus Epifcopus. Sedit adhuc anno quadragefimo nono. Lucet ex alia Theodoreti ad ipfum Epiftola: Non eft, ut apparet, quod boni quidquam exfpeclemus. Non modò enim non fedatur Ecclefiæ procella, fed faftigiatur, ut ita dicam, & in cacumen attollitur. Venerunt autem & qui Synodum convocant, & evocatorias litteras tum aliis quibufdam Metropolitanis, tum noftro reddiderunt. Erant litteræ evocantes ad fecundam Ephefinam Synodum. Hæ autem datæ funt præfato anno, Idibus Maii. Igitur tunc adhuc fedebat Irenæus, fed in magnis tribulationibus. Ob datam, quæ ipsum degradabat, anno priori legem. Igitur lex ifta fuit Diofcori Patriarchæ Alexandrini, Chryfaphii Imperialis Eunuchi, ac Hærefiarchæ Eutychetis opus. Horum enim Factio & furor iftis annis exarferunt

Epift. 16.

no Latrocinio fedit Epifcopus, & Diofcoro eft
ad omnia cooperatus.

runt in plerofque Orientales Epifcopos, à quibus,
Sancti Cyrilli Capitula admittere detrectantibus,
clamarunt in Chrifto Domino prædicari duos
filios, ideoque illos damnaverunt ut Neftoria-Eutyches
nos. Theodoretum circumfcripto intra fuam
civitatem exilio ligarunt, alios vexarunt variis
modis, Irenæum autem, uti contra plures Ca-
nones intrufum, & uti manifeftum Hæreticum,
curarunt ejici per Principem. Et quidem per
folemnem legem. Et hanc Patriarcha Diofcorus
juffit ftatim publicari, etiam apud Monachos.
Ex his obiter adverte, quod Reverendus Pater
Jacobus Sirmondus Theodoreti Epiftolas non
digefferit juxta ordinem temporis. Etenim Epi-
ftola Irenæo Celeftiacum commendans eft ma-
nifeftè prior illa, quæ memorat evocatorias lit-
reras ad Ephefinum Concilium: Et tamen hæc
eft fexta decima illa autem eft trigefima
quinta.

?

[ocr errors]

Quæftio eft, Quare Diofcorus, Chryfaphius, ac per ipfos incenfus Theodofius fuerint duriores in Irenæum, quam in ipfum Theodoretum, Ibam Edeffenum, aliofque ipfis invifos Orientales Epifcopos ? Etenim hofce, licet ab Epifcopali dignitate fufpenderint & circumfcripferint, per laicam tamen Principis vio lentiam non præfumpferunt ejicere, fed degradandos refervarunt fuo Ephefino Latrocinio. Refpondeo ipfos fuiffe permotos duabus fpecialibus contra Irenæum rationibus. Prima fuit, quod Theodoretus, Ibas, aliique effent legiti ma via ad Epifcopatum promoti, at verò Irenæus erat irregularis, & intrufus contra alios canones, ideoque ifti non nifi per Synodale degradationis judicium ejici poterant, hunc autem etiam per Regiam poteftatem extrudi patiebatur tunc Ecclefiæ in Principem reverentia. Præfertim quod Irenæus effet in Epifcopum eve&tus contra Imperialem legem, ad evadendum ipfi inflictum exilium.

Alteram rationem docet nos Theodoretus in præfata ad Irenæum Epiftola, qua factam Ephefini Concilii convocationem ipfi fignificat, &

Ifta decima fexta demonftrat præfatæ legi non ftatim fuiffe obeditum. Etenim fcripta eft toto anno poft publicatam legem, & Irenæus tunc adhuc occupabat Tyriorum Cathedram. Nec folus Irenæus, fed & ejus Confecrator Theodoretus, utpote & ipfe notatus per confequentiam, interceffit adversùs legem & recalcitravit. Omnino tunc fcripfit fupra adductas ad Domnum Pa-adjungit ab illo non fanandum Ecclefiæ turbitriarcham litteras: Nihil enim funt aliud, quam confecrati à fe Irenæi Apologia. Bigamiam purgat per Majorum veftigia, exempla, & confuetudinem: Sancti Pauli Apoftoli Canonem, Unius uxoris virum, affirmat non de fucceffiva, fed de fola fimultaneà bigamia effe intelligendum. Et hæc forfitan eft alia ratio, cur ipfe à primæ Phoenicia Epifcopis fuerit invitatus ad confecrandum Irenæum. Iftorum nullus audebat bigamo manus imponere: Hinc Theodoreti, à quo fciebant doceri oppofitum, funt ufi audacia. Eft non improbabilis conjectura. Porro Irenæi per Diofcorum perfecutio fuit diuturnior. Etenim Theodoretus in confolatoriis fuper Ge neri morte litteris ipfum Patriarchæ Job comparat, adducit quædam Divinæ Majeftatis ad Prophetam poft fuperatas calamitates verba, & ad- || junght: Hæc verba Pietatem quoque tuam audire arbitror, que multos & diverfos moleftarum rerum impetus pertulit, nec folùm iftos minimè declinavit, fed firmum ac folidum animi robur præ fe tulit. Epift. 12. Quam cernens facræ tuæ mentis fortitudinem muni

ficus Dominus eximium Athletam occultare noluit,
fed ad certamina perduxit, ut venerandum caput
victrici corona exornet, aliifque ad utilitatis exem-
plum certamina veftra proponat. Etiam infra ipfum
appellat ftrenuum veritatis pugilem, Magiftrum
cæterorum Athletarum. Epiftola poffit effe fcripta
poft datam legem. Quidquid fit, notanda funt
ejus finalia verba: Hæc ego dictavi, cum Generi||
mortem mihi amicus quidam ab Antiochia nuntiaffet.
Affirmant Irenæi Generum fuiffe Antiochiæ de-
functum, atque ita fuadent Antiochenum fuiffe,
aut certè Syrum. Interim nulla interceffio, nulla
recalcitratio, nulla apologia ipsum adjuvit.
Etenim fuit ejectus. Et pro ipfo Beronicianus
ac deinde ordinatus fuit Photius, qui in Ephefi-

nem, fed vulnus addendum vulneri: Quid enim
ifta difcrepant, Homini-param ac Dei - param
Virginem Sanctam appellare, aut vocare illam Filii
Matrem atque Ancillam? Et addere Matrem qui-
dem effe ut hominis, Domini noftri Jefu Chrifti,
Ancillam verò ut Dei, calumniæque occafionem filen-
tio tegere, & eandem fententiam fub alio nomine
proferre. Ad hæc illud etiam spectandum eft, borum
alterum commune nomen effe, alterum Virginis pro-
prium, & de boc totam extitiffe contentionem qua
utinam non fuiffet. Ac plurimi fanè antiquorum
Patrum appellatione, quæ honoratior erat, Virgi
nem ornarunt: Quod &Sanctitas tua in duabus aut
tribus orationibus fuis facit. Habeo ipfe nonnullas,
quas ad me Pietas tua mifit, in quibus Dei-pare
Homini-param non adjecifti, fed vocis bujus fen-
fum aliis vocabulis declarafti. Quoniam autem me
etiam reprehenditis, quafi Sanctos ac Beatos Pa-
tres Diodorum ac Theodorum in Magiftrorum numero
præterierim, necessarium duxi de hoc etiam pauca
dicere. Primum enim, multos quoque alios omifi,

fama clariffimos. Deinde hoc etiam confideran❤
dum eft, eum qui accufatur, teftes minimè dubios
producere oportere, quos redarguere, nec accufato-
rum quifquam poffit. Quod fi ad teftimonium Reus
illos vocet, quos Actores accufant, nec Judex ipfe
admittendos putavit. Quo autem cultu viros prose-
quar teftis eft liber quem de illis compofui, in quo
conflatam in illos accufationem diluimus, nec Accu-
fatorum potentiam, nec ftručłas contra nos infidias
formidantes.

Prima Neftorianæ lepræ radix, ac palmare fundamentum fuit abnegata vox, Dei - para. Eam Neftorius adverfabatur, ut nec ad Celeftini Pontificis degradatorum Decretum, nec ad amiciffimas Joannis Antiocheni Patriarchæ Preces voluerit ipfam admittere, aut jactum à fuis in

eam anathema recantare. Nihilominus poft initam à dicto Joanne cum Sancto Cyrillo pacem oportuit vocem profiteri. Ejus recufatio erat plana ac plena profeffio Neftorianæ blafphemiæ Hinc inter Orientales Epifcopos, Neftorianæ doctrinæ aut faltem perfonæ amicos, erant tres fententiæ. Prima vocem admittebat, ea tamen lege ut femper adjungeretur vox, Homini-para: Illam folitariè pofitam pertinaciter refutabant. Et hujus fententiæ fuit Irenæus. Et ipfi fuiffe plures Symmyftas, infra docebimus. Alii vocem nec admittebant, nec abnegabant, fed uti fufpectam fupprimebant: Dicebant Sacram Virginem effe fui Filii Matrem & Ancillam. Tertia Factio admittebat vocem etiam folitariè fumptam, ita tamen ut legitimum ejus fenfum aliis vocabulis declararet. Et ex his contentionibus nata eft poftmodo alia: An Sacra Virgo effet verè ac propriè Dei Mater? Quam ad Apoftolicæ Sedis Judicium retulit primò Joannes Maxentius, deinde Imperator Juftinianus Et ejus affirmativam partem definivit Joannes fecundus. Videantur Acta & Scripta præfati Maxentii, præfati Imperatoris Edi&um, & primus Liber Facundi Hermianenfis Epifcopi.

Et iftam tertiam fententiam fecutus eft Theodoretus. Ita ad tempus evafit furorem Diofcori, Chryfaphii, ac Eutychetis. Diofcorus enim & Eutyches vocem, Dei - para, non admitti nifi cum adjuncta voce, Homini-para, peffimè averfabantur. Et confequenter ad fua principia. Etenim Chriftum Dominum volebant effe unius naturæ, ac unicam naturam: Affumptam ab ipfo hominis naturam non effe noftri generis, nec nobis confubftantialem. Hinc confequenter nolebant Dominam effe Homini - param. Ad horum igitur furias evadendas Theodoretus Irenæo fuafit, ut tempori cederet, daret locum iræ, & vocem, Dei param, fine additamento admitteret. Suafit ex authoritate multorum antiquorum Patrum, ex propria fua fententia, ac item ex fententia ipfius Irenæi. Ex quo difcimus quafdam Irenæi Epifcopi ad Populum orationes fuiffe vulgatas, ac Theodoreto perplacuiffe. Verùm Irenæus acquiefcere noluit. Nec mirum. Erat enim plenè Neftorianus. Et vocem, Dei- para, non nifi in dolo admittebat. Hinc fuit à Theodofio Principe ejectus è Cathedra, & nefcio quo relegatus. Quapropter apologetica Theodoreti ad Domnum Antiochiæ Patriarcham pro Irenxo Epiftola eft rectè intelligenda: Nec fcimus Irenæum unquam recufaffe Del-param appellare Sanctam Virginem. Non dicit quod iftam vocem unquam fine additamento admiferit, fed folummodo, quod eam numquam recufarit.

Theodoretus in eadem Epiftola edicit aliam rationem, ex qua Irenæus judicatus fuerit plenus Neftorianus, ideoque Epifcopatu ejectus per Principem. Quia nempe fuit unus iftorum, de quibus in Neftorianæ ac Eutychianæ Hærefis Breviario fcribit Liberatus Carthaginenfis Ecclefiæ Archi-Diaconus: Neftorii Sectatores, viden

tes libros illius blafphemos non poffe proferri in publicum, eo quod Synodo Ephefina anathematizante fuerant condemnati, & Imperiali lege prohibitum fuerat, ne quis cos legere auderet aut defendere, tunc cœperunt Diodori Tharfenfis, &Theodori Mopfueftenæ civitatis Epifcopi, & aliorum Epifcoporum, qui contra Eunomium ac Apollinarem, unius naturæ adfertores, libros compofuerant, duas in Chrifto oftendentes naturas in una perfona, circumferre volumina, & fimpliciffimos quofque decipere cupientes, ajebant non fapuiffe nova Neftorium, fed antiquorum Patrum profecutum fuiffe doctrinam. Et in eo tantum ftudii gefferunt, ut ipfa corum volumina malitiosè in linguam Syrorum, & Armeniorum, atque Perfarum transferrent. Factum id fuit à Syrorum Epifcopis. Apud hos enim iftud virus à Paulo Samofateno per longum tramitem devenit in Nestorium, & poft ejus etiam damnationem nunquam potuit eradicari. In Armeniorum linguam tranftulerunt contra Acácium Melitinenfem Epifcopum, fecundæ Armeniæ Metropolitam, quem Neftorio ac Neftorianis fuiffe adverfatum potentiffimè, docent Ephefine Synodi Acta, & infra plura docebimur à Caffinenfi Codice. Factum id fuit poft editam priorem Augufti Theodofii adversùs Neftorii perfonam ac dogmata legem, quæ prodiit trigefimo quinto anno iftius feculi.

Verùm fceleratis conatibus obviavit Rabbulas Edeffenus Epifopus, Ofthocene Provinciæ Metropolita, proximus Anteceffor famofi Ibæ, Theodori libros affirmans hæreticos Neftorii fontes, & Synodaliter damnans fub anathemate. Et plures ipfi funt adftipulati, & ejus opus conftanter adjuverunt. Etiam S. Cyrillus, tres libros fcribens adversùs Diodorum ac Theodorum. At verò ipforum caufam fufcepit Joannes Patriarcha Antiochenus, ipfos defendens in variis fuis Synodis, ac per plures Synodales Epiftolas. Etiam Theodoretus, pro ipfis Librum componens, & conflatam in ipfos accufationem diluens, nec Accufatorum reformidans potentiam. Quæ verba omninò diriguntur in Sanctum Cyrillum, cui & vivo & mortuo Theodoretus fuit intrepidè adverfatus. Omnium autem potentiffimè adverfatus eft Irenæus. Etenim Theodoretum graviter increpuit, quod in nefcio quo Apologetico Scripto, fuas affertiones variorum Sanctorum Patrum authoritatibus ac teftimoniis firmans, præteriiffet Diodorum ac Theodorum. Eos non dumtaxat damnari noluit, fed infuper voluit haberi inter authenticos ac irrefragabiles Ecclefiæ Patres. Et folemnem hujus rei professionem ex nulla difpenfatoria cautela à quoquam prætermitti. Hæc igitur audacia plurimis perfuafit ipfum ex integro effe Neftorianum. Iftud ipfum longè plus perfuafit compofita ab ipfo Tragedia: Liber infamis, ac pleniffimè hæreticus. Nefcio tamen, an non fit his rebus pofterior, ut potè conflatus ex vindicta.

Hinc etiam addifcimus, aut faltem non vanè conjecturamus caufam ac fundamentum, ex quo Euftatius Berytenfis Epifcopus præfumpfit rebellare fuæ Metropolitana Tyriorum Cathedra, la

cerare

« VorigeDoorgaan »