Adu. Nor. nera miffa mum Berrhæenfium Epifcopum Acacium fatua quædam, quafi ipfa depofcerent: Oportere quidem cuncta, quæ à nobis adversùs Neftorium fcripta funt, folvi, & ut infirma projici; confentire verò foli fidei Symbolo, quæ à Sanctis Patribus noftris in Nicæna definita eft civitate. Scit verò Sanctitas tua, quod tales rurfus eorum propofitiones & in Ephefina fuerint civitate. Ego verò fcripfi ad hæc, quod rem quærerent, quæ fieri non poffet. Scripfimus enim rectè quæ fcripfimus, rectam immaculatamque afferentes contra promiffiones, quas fecit Angelus tuus Eulogio Alexandrino Presbytero geras. Subje&tus autem Brevis oftendit, quibus hinc directæ Gint Eulogiæ, ut & ipfe noveris, quantum pro tua Sanctitate laboret Alexandrina Ecclefia, quæ tanta præftat his, qui illic funt. Clerici enim, qui hìc funt, contriftantur, quod Ecclefia Alexandrina nudata fit hujus caufa turbelæ. Et debet præter illa, quæ hinc tranfmiffa funt, Ammonio Comiti auri libras mille quingentas. Et nunc ejus denuò fcriptum eft, ut præftet. Sed de tua Ecclefia præfta avaritiæ, quorum nofti, lo. ne Alexandrinam Ecclefiam contriftent: Quafidem, & nihil omninò negamus ex noftris. Nec præter præmiffa gerat Sanctitas tua. Ut nofti, loquere Ammonio Comiti, & fuadeat ei ea, quæ fcit Religiofitas veftra. Et fac illum fcribere huc, ne fit etiam de hoc triftitia. Magnificentiffimus Ariftolaus, qui pro tua Sanctitate laborat, contriftatur omninò, quod ei talia fcripferitis. Roget itaque Sanctitas tua Dominam jugalem ejus, ut fcribat ei, rogans illum ut perfectè laboret. Et ut Reverendiffimus Eutyches fcribat ei. Feftinet autem Sanctitas tua rogare Dominam Pulcheriam, ut faciat Dominum Laufum intrare, & Præpofitum fieri, ut Chryforetis potentia diffolvatur, & fic Dogma noftrum roboretur. Alioquin femper tribulandi famus. CAPUT CCIV. --293 Incipiunt Epiftolæ, quas inveni in Domino meo Dilectiffimo Fratri, & Onvenit & omninò peculiariter tuæ me Re ligiofitati ea, quæ Ecclefiarum fubfecuta funt pacem, facere nota. Fuit igitur Dominus meus Admirandiffimus Tribunus & Notarius Ariftolaus ad Antiochiam, Imperiales fyllabas ferens, quæ jubebant Reverendiffimum Antiochenæ Ecclefiæ Epifcopum Joannem anathematizare quidem polluta Neftorii Dogmata, acquiefcere verò & dejectioni ejus ad fimilitudinem Synodi, ac tunc quærere, ut effet fibi nobifcum una communio. Et virtus quidem eorum, quæ fcripta funt, hæc fuit. Quidam verò Orientalium Epifcoporum, nondum, puto, eundem judicantium, vel etiam patrocinium illi præbentium, qui rectam fidem noftram contriftat non mediocriter, & gloriam Salvatoris omnium noftrum Chrifti non mediocriter offen dit, præparaverunt ad me fcribere Religiofiffi enim, ficut ipfi dicunt, aliquid excedenter eft dictum, fed ubique juxta rectitudinem, & veritatis virtuti concurrentia funt. Illos autem potiùs oportere à non neceffariis ceffare, fed circa id acquiefcere quod benè habens placuit, & ipfi Piiffimo, & Deo Amiciffimo Imperatori, & Sanctæ Synodo, ut Neftorii verbofitates, & contra Chriftum factas blafphemias anathematizent, fateantur verò & eum fe habere dejectum, & Ordinationi confentiant Sanctiffimi & Religiofiffimi Epifcopi Maximiani. His igitur litteris à me directis ad eos confpicientes quod eis communio minimè redderetur, nifi perducerent ad finem, quæ ab eis fieri oportebat, mittunt ad Alexandriam Emefenorum Epifcopum Reverendiffimum Paulum, ferentem litteras ad me, communicatorias quidem, non tamen valde competenter dictatas. Simulabant enim & reprehenfiones inferre, tanquam non rectè quædam dicta & gefta in Sancta Synodo fuerint. Et Epiftolas quidem tales minimè attendi, fed dixi quia illi, qui & veniam poftulare in his, quæ acta funt, debuerunt, quoniam & fecundas injurias inferunt. Excufante autem prædicto Religiofiffimo Epifcopo, & cum Sacramento affirmante, quod talem non habuerint intentionem, fed potiùs ex fimplicitate ad has venerint litteras, pro charitate & iftud omifimus. Non autem priùs ei Miffas nobifcum celebrare conceffi, nifi libellum dans in Scripto anathematizaffet Neftorii Dogmata, & confeffus fuiffet eum fe habere depofitum, & confentire Ordi nationi Reverendiffimi & Religiofiffimi Epifcopi Maximiani. Interrogabat quidem tanquam pro omnibus, qui in Oriente funt, Religiofiffimis Epifcopis tales libellos dans, ut nihil ultra hæc aliud pofceremus. Confenfi verò nullatenus, fed enim fimul direxi cum Domino meo Admirandiffimo Tribuno & Notario Ariftolao duos è Clericis noftris in Antiochiam, tradens eis chartam, dicens: Quia fi fubfcripferit Religiofiffimus Epifcopus Antiochenorum Joannes, & receperit eam, tunc ei date communicatorias litteras. Anxiabatur enim pro tarditate præfatus Admirandiffimus Tribunus Ariftolaus. Subfcribente igitur Religiofiffimo Epifcopo Joanne, & his, qui cum eo funt, Clarioribus, & anathematizantibus Neftorii Dogmata, & confitentibus eum fe habere depofitum, confentientibus quoque Ordinationi Religiofiffimi Epifcopi Maxi miani, communionem reddidimus. Hæc namque illis & in Ephefina Metropoli propofita funt à Sancto Concilio. Noverit verò & illud Sanctitas tua, quod inftiterit quidem à principio plurimùm , rogans Reverendiffimus Epifcopus Paulus pro his, qui depofiti funt: Helladio dico, & Eutherio, & Himerio, & Dorotheo. Et rogabat vacare ea, quæ decreta funt fimiliter eis, prætendens non aliter Ecclefiarum pacem poffe definiri, nifi adjicerentur & hi. Ego verò dixi, quod impoffibilem rem tentaret, & impoffibile hoc effet obtineri unquam à nobis. Permanferunt igitur in eo, quo nunc funt, habitu: Et nulla eorum mentio facta eft in compofitionibus de pace Ecclefiarum. Scripferunt verò eandem Epiftolam, quam direxerunt ad me, & ad Religiofiffimos & Sanctiffimos Epifcopos, tam Xiftum magnæ Romæ, quàm & Maximianum Sanctæ Ecclefiæ Conftantinopolitanorum. Et neceffarium fuit, ut de his fubtiliter doceretur Perfectio tua, ne fortè aliquando multiloquiis affueti, alia pro aliis feminantes, perturbent aliquos fratrum, quafi nos ea, quæ adversùs Neftorii blafphemias fcripfimus, negaremus. Direxi autem paria Epiftolarum, tam fcriptæ à me ad Reverendiffimum Epifcopum Antiochiæ Joannem, quam & ejus, quæ ab eo ad me fcripta eft, anathematizando Neftorii blaphemias, & affentiendo ejus dejectioni, ad inftructionem integram tuæ Perfectionis. Et alias nemo proferat præter iftas Epiftolas. Saluta Fraternitatem, quæ apud te eft. Te, quæ nobifcum eft, in Chrifto falutat. CAPUT CCV. --294 Epiftola ejufdem ad Acacium Melitinenfem EpiScopum. Reverendiffimus & Religiofiffimus Diaco nus & Archi-Mandrita Maximus venit ad me. Et dum talis fit vir, vidi eum ficut oportuit. Eum qui per multum tempus videri defideratus. Admiratus verò fum & zelum ejus, & re&itudinem, & aculeum pietatis, quæ in Chrifto eft. Ita enim cogitat, & plenam curis habet mentem, ut & omnem laborem velit fuaviter fuftinere, quatenus mala doctrina Neftorii radicitùs ab Orientis partibus exftirpetur. Legit autem mihi & tuæ Sanctitatis Epiftolam, scriptam ad Reverendiffimum & Religiofiffimum Episcopum Antiochenorum Joannem, multa fiducia & Dei amore plenam. Scripfi verò ei & ego tales Epiftolas. Sed ut videtur, deteriora vicerunt. Fingentes enim fe ea, quæ Neftorii funt, odif fe, altero rurfus ea detinent modo, quæ funt Theodori admirantes, qui certè æqua, immò multò deteriori potiùs impietate languebat. Non enim Theodorus Neftorii Difcipulus fuit, fed ifte illius: Et quia ambo quafi ex uno ore loquuntur, atque unum confpuunt mali fenfus ex corde fuo venenum . Scripferunt igitur ad me Orientales: Quod non oporteat ea, quæ funt Theodort, accufare. Ut non, inquiunt, & ea, quæ funt Beati Athanafii, & Theophili, & Bafilii, & Gregorii, accusentur. Quæ enim locutus eft Theodorus, hæc & illi. Ego verò ifta fcribentes non pertuli, fed fiducialiter dixi: Quia Theodorus quidem blafphemam habuit & linguam, & ei calamum miniftrantem; illi verò totius Orthodoxiæ fuerunt Magiftri, & enituerunt in iftis. Sic verò eos, qui ab Oriente funt, affecerunt, ut & exclamationes in Ecclefiis à Populis fierent: Crefcat Theodori fides . Sis credimus, ficut & Theodorus. Et ifta, qui eum quondam lapidibus infectati funt, in Ecclefia, quæ apud eos eft, breve aliquid fubloqui præfumentem. Sed ficut vulc Magifter, ita fapit & Grex. Ego quidem nec quievi increpare ea, quæ ab ipfis fcripta funt, nec quiefcam. Quoniam verò oportuit, velut contradictiones in Scripto apud eos effent, intendens in Theodori & Diodori Codicibus, qui fcripferunt non de Incarnatione, fed magis contra Incarnationem, elegi quædam Capitula, & quo fuit poffibile modo egi contra ea, ubique pronuncians abominatione plenam eorum effe fententiam. Hortante autem me præfato Reverendiffimo Diacono & ArchiMandrita Maximo interpretari Symbolum fidei, quod expofitum eft à Sanctis Patribus, qui Nicææ convenerunt, & ad hoc difpofui memetipfum. Affeverat enim, quod quidam verfutè fingunt fe dicere illud & fequi, fed non fenfibus rectis utantur, fed difutantur potiùs eis, quæ re&tæ & indeclinabiliter directa funt, ad id quod ipfis videtur. Ut verò tuam non lateat Sanctitatem, direxi codicem fimul & Tomum. Quæ legens confuetas pro me preces offerre dignetur. à Chrifti Ecclefia demonftrantur: trium CaPofito priùs, quod reverà Cyrilli fint, & quod talia ejus Scripta & Gefta probanda fint. Vident quod poft damnationem Neftorii & hærefis ejus ipfe Princeps totius exclufionis eorum, deteriora dicens à Neftorio fcripfiffe Theodorum, à communione tamen ejus judicium fe minimè separavit : Dum certè hos ipfos, id eft, Orientales Epifcopos, ipfumque Concilium tota caufa divififfe legatur, non folùm judicandi Theodorum, fed & ita ejus, quæ accufabantur, Scripta laudandi, ut in Ecclefiis à Populis clamaretur Orientis: Crefcat Theodori fides. Sic credimus, ficut ipfe. Ifti autem, qui fe quafi Cyrilli fequaces extollunt, ufque adeò fe ab ejus judicum communione diviferunt, ut non folùm Scriptis & nomini Theodori anathema in Epiftola quædam Lamponi Presbytero Scripto dicerent, fed & non judicantibus & anathematizantibus ea. Clericis. DEgente me in Elia, vir quidam præcipuus eorum, qui in Palatio militant, Epiftolam mihi obtulit multorum verfuum, & gran dem atque fignatam, quafi qui acceperit eam ab Orthodoxis Antiochiæ. Subfcriptiones verò erant in ea multorum valde, & Clericorum, & Monachorum, & Laicorum. Impetebat verò Orientis Epifcopos, quafi tacuerint quidem pridem Neftorii nomen, & fingunt fe ei adverfos, tranfilierunt verò ad Theodori de inhumanatione Codices, in quibus multæ deteriores jacent à Neftorii blafphemiis. Pater enim fuit malæ Se&tæ Neftorii, qui impius loquendo ea, quæ illius erant, ad ifta, in quibus nunc eft, perveniffe verifimiliter mihi videtur. Et fcripfimus Gloriofiffimo Epifcopo Antiochenorum, ut Theodori impia Dogmata in Ecclefia nemo lo quatur. Veniens verò Alexandriam Reverendiffimus Diaconus & Archi-Mandrita Maximus multùm Et hoc tunc fieri cœpit, quando non, ut pridem, folius Orientis, fed totius eum vindicabant Orbis Ecclefiæ. Nonne fi hoc fanè factum dicatur, pro antiqua communionis talium tolerantia, quæ nunc intolerandiffima judicatur, confequentiffimè & ipfe Cyrillus juftè damnatus proponetur? Longè igitur rectiùs facimus, qui utrumque defendimus ab eis: Nec unum acerbè damnando, nec alteri rationabiliter parcendo. Hoc authores corum, id eft, clariores fequaces Diofcori obruit. Si enim tunc Cyrillus Beatiffimus, & per talia reclamans, toleravit tamen folius Orientis Concilium quomodò veftri Authores Chalcedonenfe to-Et hortatus me eft, ut omnem expofitionem eotius Orbis Concilium anathematizare præfumpferunt, & ab Ecclefiæ ubique diffufæ femetipfos communione fejungere? Jam fi hæc idonea non funt ad utrifque parti-portunè proferre. Oportet enim nos ubique pro bus oftendendum, quod timore Divini judicii fchifma relinquere, atque ad Chrifti debeant Ecclefiam remeare, quid unquam dici , poterit, quod gehennæ metus, & æternæ vitæ defiderium humanis clamavit contra eos, qui funt in Oriente, di cens quod Orthodoxi nullum illic habeant locum, neque fiduciam ad loquendum quæ recæ funt fidei. Dixit autem quod fimulent Ecclefiæ fe Symbolum confiteri, quod in Nicæa eft à Patribus editum, interpretentur verò id malè. rum, qui Nicææ convenerunt, clarè interpretarer, quod non fubreperent altera pro alteris, exponens. Quod & feci. Deportate igitur To mos, ut offerantur & Piiffimis Dominabus, & Amatori Chrifti ac Piiffimo Domino. Feci enim in membranis fieri Tomum. Contrecta igitur eum, quando benè fe habere confpicitis, op recta fide certare, & eam, quæ contra Chriftum excitata eft, impietatem, quantùm poffibile eft, tentare ut è medio auferatur. 132 CAPUT Efai. so. CAPUT CCVII. --296 Epiftola ejufdem Joanni Epifcopo L Antiocheno. Scripfi ergò & Domino meo Admirandiffimo Tribuno & Notario Ariftolao, quæ utique fcriptura eft Religiofitas veftra. Scripfi verò & aliis quibufdam. Cognofcens verò & hoc à Reveren diffimo Presbytero & Archi-Mandrita Adamantio, cujus & mores, & converfationem, & difciplinam cum intellectu & rectitudine circa fidem miratus fum, & quafi omnes in uno præfentes adfpexi. Quoniam verò mihi multi Orthodoxorum & Religiofiffimorum Epifcoporum fcripferunt oppofita fibi, feu Populis, qui fub eorum manu funt, ab infenfatis Neftorianis obtrudi, colligens ea librum brevem fcripfi de Incarnatione Unigeniti, ut in tribus Capitulis redigens omnem de fide fermonem. Et primùm quidem eft, quod Sancta Virgo fit Dei Genitrix. Secun. Itteras à tua Perfectione tranfmiffas, plenas feftivitate multa, etiam fuaviffimè nunc fufcepi. Quod enim bonum, aut quid jucundum, nifi habitare fratres in unum? Per unanimitatem & eandem circa Chriftum voluntatem in charitate conjunctos ad invicem, diruptis è medio fcandalis, quæ nefcio qualiter fubintroducta funt, quæ gratia Salvatoris per tuam Sanctitatem perempta quidem funt olim, peri-dum, quia unus eft Chriftus, & non duo. Tertium mentur verò & in reliquis. Et hoc eft, arbitror, quod à Deo dictum eft voce Prophetica: Ambulate per portas meas, & lapides ex hac via projicite. Contingat igitur ut cuncti, quæ melio. ra funt honorantes, vel nunc tandem contra veritatem contendere definant, & addicta verbofitate Neftorii, rectum & immaculatum refumant fidei verbum. Et hi quidem, qui ad hoc olim vocati funt, plurima valdè nos, ut dixi, feftivitate repleverunt. Det verò omnium Deus tux Perfectionis orationibus & educationem, adductos ad manfuetudinem capere noffe quod utile eft. Si verò quidam fævè contendunt, Ecclefiæ manfuetudinem non culpabunt. Sed fibimetipfis, quod paffuri funt, haurientes, à vo bis audient: Abite in lumine ignis veftrt, & flam verò, quia manens impaffibilis Dei Sermo pertulit propria carne pro nobis. Igitur Religiofitas veftra præparet eum ab Orthodoxis legi. Placebit enim, ficut arbitror, omnem ferè illorum fo⚫ lutam habens excufationem. Pro me verò facere Orationes ne pigeat vos. Multa enim undique fe effundens negotiorum coarctio inftar fluctuum conflictum habet intolerab.lem: Credo autem & per orationes Religiofitatis veftræ erit iterum tranquillitas & pax. CAPUT CCIX. --298 ma quam arcessistis . Oportet enim distortis jam Ejufdem Cyrilli Epistola Aristolao Tri non manfuetè concurrere. Egregius quidem zelus Religiofitatis eft ve & omni laude ftudium plenum . Zelantes enim Deo zelatis, ut fcriptum eft, ut non & nunc ab his, qui ea, quæ funt Neftorii, Pfalm.68. fapiunt, exhonoratus inquiat : Suftinuimus qui fi mul contriftaretur, & non fuit; & confolantem, & buno & Notario. Iarum Sanctionum, quæ nuper ad Admira bilitatem tuam funt tranfmiflæ, virtutem addidicerunt omnes, tam qui funt in magna Alexandria Zelotæ, quam qui per univerfam quoque Ægyptum Epifcoporum Religiofiffimi, & rur fus orationes pro donis obtulimus intentiilimas Deo de victoria, & permanfione amicorum Chris fti, & Religiofiffimorum Principum noftrorum quos & contingat magnificari contra hoftes, & corroborari adversùs omnem refiftentium manum, ut fimus omnes in pace atque lætitia. Eft verò id & tuæ Admirabilitatis ftudio dignum. Oportuit enim ut tibi, qui talis es, & qui mul tùm intendis quod pium eft, & habes fervidum zelum, dico autem, pro pietate & immaculata fide committeretur & hoc. Et orabam quidem, ut omnes per Orientem Religiofiffimi Epifcopi nec fufpecti à principio ullatenus fierent de malo fenfu Neftorii, fed finceram & omni inquinamento liberam opinionem, & ipfum cor habuiffent. Sic enim verbum veritatis rectè tractantes curam decentem probatiffimi induiffent. Sed, ut addifco, lingua quidem nonnulli, & quod attinet ufque ad fermonem, anathematizant vefaniam Neftorii, audent verò rurfus ea & sapere & loqui, quæ ejus funt. Et incredibile quidem eft, fi fint quidam tales ullatenus eorum, qui fortiti funt Sacerdotium. Quia verò multa eft confufurratio, & non defpicienda, immò & omni reverentia dignæ funt perfonæ hæc teftantium, dignetur tua Virtus femetipfam Deo commendandam cura attentiori intendere, ut præcipuè qui in fufpicione funt hu jufmodi mali, anathematizent contaminatum Neftorium propter multas blafphemias ejus. Non enim id tantùm dixit, quia Sancta Virgo Bon effet Dei Genitrix, fed & alia fuper hæc adjiciebat mendacii patrocinia contra rectam & Apoftolicam traditionem. Duos enim nominabat Chriftos Filios: Unum quidem femotim ex Deo Patre Verbum, alterum verò præter eum femotim, illum ex femine David, & quem Di vinitatis Organum nominabat. Et dividens ubi Ephef. A que, & quafi oblitus Beati Pauli dicentis: Unus Dominus, una fides, unum Baptifma. Non enim in Deum & hominem baptizati fumus, ut in duos per differentiam Filios, fed in unum Chriftum. Id eft, Unigenitum Dei Verbum inhumanatum & incarnatum. Ut fit idem ipfe Deus fimul & homo. Ut ex Deo quidem Patre geni to Deo unico, ex Sancta verò Virgine eodem fe. cundùm carnem. Non igitur patiatur Admirabilitas tua, eos, qui alia fapiunt, & nequidquam garriunt illic. Unus eft enim, ficut dixit, Jefus Chriftus Dominus, & ejus una perfona: Inhumanati ejus, qui natura & verè eft Filius. Eundem verò dicimus impaffibilem quidem effe fecundùm Divinitatem, pati verò propria carne fecundùm Scripturas. Cujus enim proprium eft corpus, illius effe dicuntur & quæ carni ejus contigerunt, paffiones. Impaffibilis ergo fecundùm Divinitatem fubfiftens in propria carne pertulit propter nos, & pro nobis. Sic & univerfa dicuntur, ut vivificante Deo unitam fibi carnem & propriam ejus, & nos in ipfo & morte & corruptione potiores efficiamur. Si verò & anathemati CAPUT CCX. --299 Hanc fequitur illa, quam & Irenæus pofuit, ab eodem Cyrillo ad Ariftolaum fcriptam. Epistola ejufdem Joanni Antiocheno contra Go quidem abfterfiffe à se maculam Neftorii EGO vocum novitatis unà cum aliis Religiofiffimis Epifcopis fufpicabar Reverendiffimum Epifcopum Theodoretum. Credebam namque, quod poftquam femel fcripfit & amplexus eft pacem, ac recepit à me falutationis pacem, quæ pacationi videbantur officere, abftulerit & ipfe de medio. Sed mihi tradidit Reverendiffimus Presbyter Daniel, quod nunc ufque perfiftit. A plurimis enim recedens, permanet forfan in ejus blafphemiis. Et clarum eft, fi nec anathematizavit eas, quod neque pertulit ejus dejectioni fubfcribere. Et mihi det fiduciam Sanctitas tua ex charitate dicenti: Quam ob caufam fic pertinaces funt aliqui, ut non fequantur probabilem tuæ Religiofitatis intentionem, neque in his, quæ cum Orbe fecifti? Sed quafi quidem dehonorantes congregationem fint, ita quod fibimetipfis videtur confirmant. Et fi ea, quæ didici vera funt, debet intrare in experimentum tuæ' Religiofitatis aculeorum prædictus Religiofiffimus vir. zant quidem voce & lingua, & fapiunt altera, Epiftola ejufdem Mofeo Epifcopo An videant impendens fibi à Deo periculum, & prolatum terminum ab univerfali Concilio, quod in Ephefo congregatum eft. Definivit enim, ut qui ea, quæ funt Neftorii, loquuntur aut fapiunt, five Epifcopi fuerint, five Clerici Sacerdotio repellantur. Ne dicant, quod eam quæ in Ephefo congregata eft, Synodum nefciant: Ut non eos abnegemus & nos tamquam nefcientes Epifcopos effe. taradi. Go quidem femper tuæ Religiofitati scribere non omifi & litteras ab ea directas accipere. Quæ verò mota funt inter hæc, taciturnitatis caufa funt facta mihi & tibi. Quæ & det Deus radicitùs cadere, atque è medio fieri. Volunt quidam fpinas, quæ inter erigunt fepem, & difruptionem, qua noftri affectus ad invicem convenire non valeant. Perturbaverunt enim me omninò, qui circa Reverendiffimum Archi-Mandritam Maximum, fcribentes quædam, quæ ad fummam blafphemiam pertinent, & dicentes quod illa ad eos à tua Religiofitate fint dicta. Oportet verò nos, ut ficut ad corda fcientem fuper omnia Deum fic purè accedamus, & non ut lingua quidem confiteamur contradictionem pollutorum Dogmatum Neftorii, in anima verò aliud habeamus. Et hæc fcribo, his quidem quæ dicta funt non valde credens, fed opinionem tua |
