tua Omnes, qui circa tuam Religiofitatem funt, ego, & qui mecum funt, falutamus.

H

SCHOLION.

Ierapolitanus Alexander fuit alieniffimus à Neftorii damnatione, & à Cyrilli Capitulis: In pacem confentire contumaciter noluit, nifi ifta circumduceretur, & hæc percuterentur folemni anathemate. Porrò apud illum & Andreas & Theodoretus, utpote dilecti Suffraga. nei, erant potentes verbo & opere. At verò hic, quod in pacem cum varia difpenfatione condefcendendum cenferet, malè apud illum olere cœpit. Hinc illum Andreas purgat, & comprobat ejus judicium, ftudens emollire Alexandri duritiam. Et fcribit varia. Primò, quod Theodoretus nequaquam admittat Cyrilli Capitula, fed ipfa anathematizet multoties millies. Secundò, quod hoc manifeftum fit ex ejus ad Andream litteris. Tertiò, quod in qualemcumque pacem, licet cum varia difpenfatione, defcendere fit penitus neceffarium. Etenim adverfus pacem perfiftentia ad nihil juvare poffit, nifi ut Ephefina in multos Epifcopos degradatoria fententia mittatur in executionem, atque ita legitimi Epifcopi ejiciantur, & fuperordinentur alii. Quod fi permittatur, orthodoxum dogma ex toto abforbebitur. Quartò, quod has difpenfationes & ipfe Andreas, & Theodoretus velint effe rationabiles. Andreas vult, ut ficut Cyrillus Orientalium propofitiones rejicit, ita rejiciantur & ejus Poftulata: Nempe Neftorii damnatio, & anathema in ejus Dogmata. Quintò, ut nihil anathematizetur, nifi illi, quos Theodoretus expreffit, articuli: Et fuper iftis fiat concordia. Sextò, de Cyrilli Capitulis cenfet difpenfativè filendum, & adjungit: Et nobis, vel fi difpenfatoriè pacem fufcipiamus, pars nulla eft cum bis, qui impiè fapiunt. Utique cum Cyrillo, & aliis qui Capitula non dereliquerint. Andreas, quo Theodoretum plenè purgaret, tranfmifit omnes ejus litteras.

CAPUT LXIV. --152

Epiftola Alexandri Hierapolitani Epifcopi ad Andream Epifcopum refcripta.

Egens quæ nuper à tua Religiofitate funt fcripta, pervidi quia Sathanas fecundùm

veritatem petiit, ut cribraret omnes nos ficut triticum. Ego verò fide propofita nullo modo impietatem effe condefcenfionem, neque communionem cum hæreticis pacem Chrifti appello Abfit. Et da veniam, velocitatem permutationis adfpiciens oravi, ut terra mihi dehifceret. Et verè, nifi timor Dei retinuiffet me, continuò Eremum petens extremum fpatium perquifif fem. Puto enim quia & tuæ Sanctitati dixi, jurejurando fatisfaciens ei, & maledictionem con. tra memetipfum fufcipiens, fi alienationem à Myfteriis confcius mihi fum, aut per contentionem, aut per odium, aut per rebellationem, aut per cujuslibet alterius gratiam facere aliquid in caufa præfenti, fed ponens Deum & Joannem ante oculos & affectum noftrum. Et fuperat ti mor Dei, & hæreditas Chrifti. Unde & à cunatis veniam poftulo.

PE

SCHOLION.

Er hanc Epiftolam Alexander incipit demonftrare fuam pertinaciffimam à pace averfionem. Affirmat etiam ab Andrea ac Theodoreto propofitum modum effe manifeftam impietatem, indignam condefcenfionis, feu difpenfationis nomine. Quod nempe permittat Capitula abire fine Anathemate. Affirmat fore manifeftam communionem cum hæreticis, præ qua effe potius moriendum clamant omnes Patres & Canones. Effe potius moriendum, quàm vel folis hæreticorum nominibus communicandum. Scripfit ex antiqua regula, & juffit Sanctus Gelafius. Et finiftra iftius regulæ applicatio feduxit Alexandrum. Hinc dicit: Nifi timor Dei retinuiffet me, continuò eremum petens extremum perquififfem. Andreæ, qui perfiftentiam non nifi ad Canonicorum Epifcoporum ejectionem fcripferat effe utilem, refpondet hanc ejectionem adeò à fe contemni, ut paratiffimus fit non dumtaxat ad fuum redire Monafterium, fed propelli ad extremum cujufcumque eremi fpatium. Affirmat se non ex contentione, aut odio, fed ex recta Mysteriorum confonantia hæc fcribere. Hæc verba, Da veniam, velocitatem permutationis afpiciens, oravi, ut terra mihi dehifceret, Theodoreto & Andreæ, ac præfertim Joanni Antiocheno improperant inftabilitatem, qua accedebant ad Cyrillum ac ejus Capitula, quæ non folis verbis, fed etiam folemniffimis fcriptis, imò & juramentis nuperrimè invaferant. Eam affirmat fibi fuiffe huc ufque incredibilem, jam verò effe importabilem.

CAPUT LXV. —153

Epiftola ejufdem Alexandri Epifcopi ad Theodoretum EpiScopum e

Q

Ua hora fufcepi Sanctitatis tuæ litteras, epiftolam fufceperam fcriptam à Domino meo Religiofiffimo Epifcopo Andrea, que contraria omnibus eft prioribus. Et paulò minùs alienus effectus fum, videns quod nos Sathanas expetierit ad cribrandum. Direxit autem mihi & ad fe fcriptam tuæ Religiofitatis Epiftolam, continentem quod eos, qui dicunt Divinitatem Chrifti paffibilem, anathematizet Ægyptius: Et eos qui confufionem & remixtionem duarum perhibent naturarum. Et ego quidem Cyrilli Epiftolam nullatenùs hæc continentem vidi: Quin potiùs inveni eum certantem, & in

tulis fuis, reliquifque Confcriptis, in quibus omnem impietatem fuam perexemplificat. Si verò vobis & rectè fe habere videntur quæ fcripta funt, & de reliquo qui hæc per Epiftolam fcripfit inter Orthodoxos deputatur, indifferenter verò & alia recepiftis, quæ ille quidem propofuit litteris, Joannes verò traducit omnes, ut inquiunt, difpenfativè, propter pacem condefcenfionem amplexus, innocens ego fum à fanguine omnium. Unufquifque verò, ficut novit, ea quæ ad fe pertinent difpenfet. Vivit omnium Dominus Deus meus, & Oafim & quemlibet extremum vicum præfero communioni hæretici, & eorum qui Orthodoxiam prodiderunt.

H

SCHOLION.

Ac in Epiftola Alexander omnia, quæ ad Andream fcripfit, confirmat. Et quædam adjungit. Primò, effe falfum, & Theodoretum malè vidiffe, quod in datis ad Berrhæenfem Acacium litteris Cyrillus anathematizet eos, qui Christi Divinitatem dicunt paffibilem: Aut eos qui naturarum in ipfo confufionem vel mixtionem blafphemè afferunt. Hi enim erant palmares Polemonis ac Timothei errores, quos Alexander damnabat in Capitulis. Affirmat fe attentè legiffe iftas litteras, ac in ipfis nihil inveniffe, nifi continuam ac manifeftam pertinaciam in iftis blafphemiis. Hinc peffimè indignatur Cy. rillum ab Andrea ac Theodoreto deputari inter Catholicos. Præfertim deteftatur Joannem Patriarcham, quod fceleratam hanc pacem fub difpenfationis fuco ftuderet omnibus imprimere.

Sanctiffimum, & Deo Amiciffimum Joannem, quia depofitioni Domini mei Sanctiffimi, & Deo Amiciffimi Epifcopi Neftorii confentire non patiar. Quia memor eft eorum > quæ in Tharfo, & in Chalcedone, & in Ephefo facta funt: Et nuper poft reditum in Antiochia à no bis fæpiùs dicta. Non igitur quifquam Sanctitatem tuam inducat, quia hoc ego facere patiar aliquando, Deo utique cooperante mihi, meque firmante. Dogmata verò ifta Cyrilli, quæ nunc ad Berrhæam per Epiftolam feripfit, prava mihi effe non vifa funt, fed & valdè contraria tam Capitulis, quam aliis ejus Confcriptis. Unde & Epiftolam fcribens Domino meo Sanctiffimo, & Deo Amiciffimo Epifcopo Acacio hoc ipfum fignificavi. Et verè, fi poffem, veniffem utique, & contuliffem cum tua Sanctitate. Vellem fiquidem difcere, quid effet in veritate occultatum in eis, quod ab Evangelica doctrina fit alienum. Et hæc dico non quafi cui ad communicandum cum eo ifta fufficiant. Oportet enim clarè illa exponi cum fide Nicæna, & fubfcribi ab eo, & ab omnibus, quorumcumque fufcipiemus communionem. Noverit enim Sanctitas tua, quia tam longè fum fuave aliquid existimare venturum, ut Archi-Mandrite Monafterii mei de Cella mihi ædificanda mandaverim. Hic namque illum in his diebus contigit inveniri,

ftolam : Et quod Pelagius fecundus Pontifex in litteris ad Eliam Aquilejenfem ac alios Hiftriæ Epifcopos fcripfit fuiffe fcriptum ad Alexandrum Syriæ Paleftinorum Præfulem. Gratiam debemus Caffinenfi codici, qui lucem dedit hifce tenebris. Quod Papalis iftius Epiftolæ Dictator Magnus Gregorius fcripfiffet, Syria Paleftinorum, nunquam credidero: Exiftimo fcripfiffe Syriæ Euphratefiorum. Error eft ab antiquariis. Theodoretus apud Alexandrum erat delatus de variis. Primò, quod Joanni Patriarchæ promififfet admittere damnationem Neftorii. Secundò, quod Cyrilli ad Berrhæenfem Acacium litteras probaf fet, & judicaffet orthodoxas. Tertiò, quod ob ipfas decreviffet in pacem confentire, & Cyrillum in communionem admittere. At verò Alexander averfabatur hæc omnia Cyrilli litteras cenfebat dolofas, & plenas omni, obvelato tamen, Capitulorum veneno. Hinc invitavit Theodoretum, inftruendum, ac divertendum à pace. At verò hic fe excufavit, & refpondit ad fingula. Primò, quod Neftorii damnationem nunquam admitteret: Et quod Joannes Patriarcha optimè noffet hanc ejus conftantiam. Utpotè qui memor fit eorum, quæ acta funt Ephefi, Chalcedone, Tharfi, ac nuper Antiochiæ. Deindè, quod litteras Cyrilli omninò judicaret Catholicas, & manifeftè contrarias Capitulis. Et quod occultatum in eis venenum & malitiam non poffet introfpicere. Proinde Theodoretus affiduè profecit in iftis litteris. Etenim qui ad Berrhæenfem Acacium de ipfis fcripferat, Aliquas verò Epiftola partes multis vidi volutionibus & multilo qutis falfis plenas, jam fcribit nullum à fein illis, nequidem occultatum, inveniri venenum. Attamen adjungit has fibi litteras ad pacem non fufficere. Vult à Cyrillo infuper admitti Nicenum Symbolum. De anathematizandis Capitulis penitus tacet. Difpenfatoriè. Quod vellet contentus effe Symbolo ac Epiftola, & fic Capitula habere pro abjectis. Subnetit verò fe qui dem confentire in pacem, de felici tamen fucceffu defperare, ideoque mandaffe fui, in quo Monachum induerat, Coenobii Archi - Mandritæ, ut fibi Epifcopatum depofituro ac illuc redituro, novam Cellam ædificaret.

CAPUT LXVII. —155

Ægyptius anathematizaffet Apollinarium, & Eunomium, & Arium, & eos qui dicunt re" mixtionem factam, duas autem naturas confeffus fuiffe Dominum noftrum Jefum Chriftum. Et fimpliciter, ut non plura dicam, laudat eum de his, quæ super dogmatizavit. Alius verò aliquis, unus ex his qui diligunt nos, direxit nobis exemplar Epiftolæ, quæ ab Ægyptio ad Dominum meum Deo Amiciffimum Acacium Epifcopum fcripta eft, confirmantem quidem priora Capitula, & fortiter inftantem pro eis; dicentem verò non fe communicaturum nobis, nifi anathematizaverimus Dominum meum Deo Amiciffimum, & Sanctiffimum Epifcopum Neftorium, fidemque ipfius. Ego verò hæc legens & illa, nimium incurri torporem, & incertus fum, utrum præfatus Sanctiffimus Antiochenorum Civitatis Epifcopus illa laudaverit, an alia. Dignetur igitur tua Sanctitas, quæfo Domine mi & Amiciffime, hanc anguftiam noftram folvere, & per Epiftolam nos docere, quid horum fit verius. Dum verò intraverit veftra Sanctitas Antiochiam, mox mihi dignare tua Scripta dirigere, & univerfi continuò pariter ingrediemur. Orare verò pro nobis, & pro pia pace Sanctarum. Ecclefiarum inceffanter, quæfo, dignare.

SCHOLION.

HÆc epiftola fcripta eft poft convocatam à

Joanne Patriarcha Antiochenam ex adve nis Epifcopis Synodum in qua tractandum erat de formando Refcripto ad litteras quas Cyrillus refcripferat Berrhæenfi Acacio. Ad eam Joannes invitarat, quidem Alexandrum ac Theodoretum, fed nullum alium. Hinc varia apud varios fufpicio, varia Epifcoporum judicia, rumores varii. Et ipfis componendis Joannes ad omnes fuos Metropolitas fcripfit encyclicam epistolam, affirmans quod Cyrillus in fuis litteris anathematizaffet Apollinarium, Arium, Eunomium, om. nefque confufionis aut mixtionis fabulones; & quod in Chrifto Domino effet profeffus duas naturas. Quod effet plenè orthodoxus ideoque componenda pax effet in januis. At ecce Maximinus Anazarbi Epifcopus, fecundæ Cilicia Metropolita, interim à nefcio quo accepit exemplar litterarum Cyrilli, & fibi vifus eft in illis inveniffe omnia contraria. Invenit enim, quod Cyrillus fua illic confirmet Capitula, & affeveret nunquam deferenda: Et infuper addat nullam effe fpem pacis, nifi Orientales Epifcopi anathematizent Neftorii dogmata; & admittant ejus

L

bi ad Alexandrum

Epifcopum.

Itteras fufcepi Domini mei Deo Amiciffimi, & Sanctiffimi Epifcopi Joannis, quafi

Fecerunt cefpitare, an forfan Joannes non laudaffet aliam Cyrilli Epiftolam. Et credidit Alexandrum profecturum ad iftam Synodum. Hinc ipfum rogat duo. Primo, ut folvat hujus dubii anguftiam. Deinde, ut dignetur referre fucceffum Synodi. Et adjungit: Univerfi pariter ingrediemur. Univerfi Metropolita, ac Epifcopi.

broforumque Dogmatum ejus, & communicemus ei, & amplectamur eum, & ejus genua teneamus, & nihil eorum, quæ ad ejus honorem pertinent, omittamus. Si verò contraria fignificata fuerint his, quæ dicuntur ab eo, habeamus qualiter cum confcientia bona, & firmitate, fecuritateque ufque ad fanguinem fidem veram defendere.

Cognofcat enim Sanctitas veftra, quia fi toties millies effe illum diffamemus Orthodoxum, non tamen corrigat de præteritis, nihil proficiemus ampliùs, nifi ut proditores recta fidei judicemur. Non enim patietur de cæterò, nifi ut cum majori audacia, cooperante fibi tempore, ipfe qui dem fiducialiter agat per hærefim, nos autem ita dedititios fuos in toto Mundo nobis detrahens afferat: Quippè quafi qui hærefim negaverimus, acquieverimus verò ejus Orthodoxiæ fecundùm ipfum. Olim namque, olim votum eft natum : Quia & his qui Romæ funt, & ubique noftram correctionem annuncient, Quæfo igitur Sanctitatem veftram non tranfitoriè, neque indifcufsè acquiefcere his, quæ nunc nunciantur ab Egy pto; fed, ut prædixi, omnia facere, nihilque relinquere eorum, quæ ad laborem & opus, vel pertinent ad itineris fatigationem atque ftudium, ut dignofcentes veritatem, aut reverà pœnitentem fufcipiamus, aut perfiftentem refutemus Egyptium. Sic enim & reliqua recta fidei Permanentia Sacerdotium radicabitur, & nullus nos, tanquàm fi ipfi magis quam Chrifto ferviamus, blafphemabit.

Si verò & oportuerit per hanc perfeverantiam & Provincia & civitate, & vita carere, arbitror Sanctitatem veftram pronè univerfa fufcipere, & pati, & facere, quam à fola fpe noftra, dico verò, recta glorificationis fide recedere, pro qua & Patriarchæ, & Prophetæ, & ipfe Salvator nofter eft paffus, & reliqui univerfi. Confidamus verò in Domino, quia habebimus cooperatorem & ipfum Dominum Chriftum, qui & noftri certaminis fautor exiftet. Qui utique præftaturus eft nobis, tanquam promptè pro fua fide certantibus, ut & pro Prædicatore Orthodoxiæ, qui injuftitiam pertulit, ad piiffimum Imperatorem noftrum legatione fungamur,

Oc Refcriptum nos docet varia. Primò notanda funt hæc ejus verba: Duarum Ciliciarum confonantiam. Affirmant omnes utriufque Cilicia Epifcopos fuiffe in eadem pertinacia unitos adversùs damnationem Neftorii. Quare fuperiora Maximini verba: Et univerfi continuò pariter ingrediemur, videntur de illis folis intelligenda. Hæc verba, Et eorum qui per diverfas Provincias, pro fide certant orthodoxa, oftendunt reliquas, aut fanè plures Provincias fuiffe divifas & alios iftic Epifcopos adhæfiffe paci, alios recalcitraffe. Notanda funt & hæc Verba: Et pri

mùm quidem, ut quæ de ipfo dicunt, ab ipfis, quæ ab eo diriguntur, litteris cognofcatis. Affirmant quod Patriarcha Joannes Cyrilli ad Acacium litteras occultarit, & per Encyclicam epiftolam dumtaxat vulgaverit, quod Cyrillus jam meliora faperet; Quod Apollinarium, omnesque confufionis fabulones anathematizaret; Quod palam profiteretur duas naturas: Et ideò manifeftè receffiffet à fuis Capitulis.

Hoc offendit multos Epifcopos : Præfertim & ab Alexandro, & à Maximino audientes, quod Cyrilli litterę haberent omnia contraria. Hinc Alexander Helladium rogat, ut hac in re nemini fidat, nifi propriis oculis. Et acquirere litterarum exemplar non erat difficile ; iftud enim habebat Alexander: Et plures alii Epifcopi vel à Joanne, vel ab Acacio acceperant. Notanda funt & hæc Verba : Non excufetis quatenus duo aut tres ex vobis in Egyptum pergant &c. Demoftrant epistolam fuisse scriptam tempore Antiochenæ ex advenis Epifcopis Synodi aut ftatim poft ipfam. Dum nempe Alexander intellexerat Legationem impofitam & Mandata data Paulo Emefeno Epifcopo. Dixit Legatum placere, fed unicum non fufficere: Ei adjungendos duos aut tres ex Epifcopis utriufque Cilicia. Et Helladium urget, ut non recedat ab hoc articulo. Et adducit rationes. Nempe, ut Cyrillus circa fuas ad Berrhæenfem Acacium litteras, quas Joannes Patriarcha, immò etiam Andreas ac Theodoretus afferebant orthodoxas, & circa ejus in ipfis receffum à fuis Capitulis, maturè ac fidè difcuteretur, atque ita pax non fundaretur fuper mendaciis. Alexander enim exiftimabat hæc omnia effe Joannis artes, ac futelas contextas ad quocumque pacis fuco evadendam indignationem Principis, & minas exilii. Malebat ufque ad extre mam fanguinis guttam certare, quàm animam fuam exponere ventis mendacii. Voluit adeffe tria: Ut Cyrillus rectam fidem lucidè profiteretur; Ut difertè valediceret fuis Capitulis; Et ut Orthodoxiæ prædicator Neftorius repararetur, Credebat ex pace, quæ fine his conditionibus fieret, fecutura graviffima Ecclefiæ vulnera: Aç præfertim majorem Cyrilli audaciam, ad firmanda fua dogmata, & infamandos Orientales Epifcopos, qui tamquam ipfius dediditii per pœnitentiam & correctionem veniffent ad pacem.