Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

ginta, defection is fuæ Antefignanum Joannem Antiochenum Epifcopum babentes. Horum nomina funt hæc. Enumerat fingulorum nomina, & inter ipfa omnino funt Helladius, Eutherius, Himerius, ac Dorotheus. Et pergit: Hi nullam omnino Ecclefiafticæ communionis facultatem habentes, ut ex authoritate Sacerdotali cuiquam nocere vel prodeffe poffint, propterea quod etiam quidam ex ipfis fint depofiti, quos Sancta Synodus communi Decreto ab omni Ecclefiaftica communione alienos effe ftatuit,

omnem Sacerdotii efficaciam illis ademit. Ex his igitur triginta ipfum Ephefinum Concilium quofdam Chriftiana dumtaxat communione, quofdam exuit ipfo Epifcopali gradu. Et inter priores omnino fuit Joannes Patriarcha. Synodalia Acta exftant, & funt lucida. Quando & quomodo alii judicati fuerint, & quinam Epifcopali, quinam Chriftiana Communione fuerint privati, diftin&tè ignoramus. Nempe Synodalia Acta perierunt. Interim quod præfati quatuor fuerint degradati ab Ephefina Synodo, fuperius oftenfum eft, & infra patebit clarius. Non igitur ab hac Maximiani Synodo. Ipfa tamen Ephefinas fententias firmavit, & fingulare vinculum addidit. Præfertim iftos quatuor, ob fingularem ipforum contumaciam ac petulantiam. Quin immò fanxit ipfos extrudendos, ac ipforum fedibus dandos & confecrandos alios Antiftites. Et quod ipfe Maximianus Dorotheo Martiano-Politano Saturninum ftatim fuperordinarit, decurfus docebit. Etiam Firmus Cæfareenfis fuperordinavit Thyanenfi Eutherio. Idem fuit tentatum apud Tharfenfes. Nec dubitandum, quin factum fit & Nicomedia. Eft enim vicina Conftantinopoli. Hinc & ipfos Beatus Cyrillus, licèt Paulus Emefenus inftantiffimè deprecaretur, exclufit à pace. Ita ipfe fcribit in litteris ad Donatum Nicopolitanum Epifcopum, ac in litteris ad Theognoftum, Charmofynum, ac Leontium, fuos in Regia urbe Apocrifarios. Infuper hæc Conftantinopolitana Synodus de damnatis Ephefi Epifcopis novas Tra&torias tranfmifit ad plures Ecclefias. Nempe ad illas, quas fingulariter metuebat turbandas à Schifmaticis. Hinc licet ad Sanctum etiam Cyrillum retulerit, retulit tamen folam Maximia. ni Ordinationem, nihil adjungens contra Schif maticos. Quod nempe Alexandriæ nullum effet ab ipfis periculum. Quod non ad folam Ancyranam Ecclefiam tranfmiferit Tractoriam, demonftrat tranfmiffio ad veteris Epiri Epifcopos. Ad omnes forfitan fcriptum eft à paribus.Theodotus noverat Joannem & ejus Affeclas tranfituros per Ancyram & Galatiam, ideoque fuum Cle

tertiam & ultimam Synodi dimifforiam Sacram, datam in Novembris exordio. Notanda funt hæc ejus verba: Hoc fignificamus vefiræ Religiofitati, quod quamdiu vivimus, Orientales adjudicare non poffumus. Coram enim nobis nulla ex parte convicti funt. Quippe contra vos nonnullis contendere volunt. Sacra eft hac Synodo pofterior. Licèt ipfam difertè non- circumducat, attamen manifeftè improbat: Affirmat fe non confentire facta damnationi Orientalium. Se nolle ipfos haberi pro damnatis. Et iftud Joannes Patriarcha omnino noverat. Ex hoc Principis judicio fecurus proceffit ad propria. Securus fuit de non mittendis Tractoriis ad Ecclefias. Et hinc Ancyræ reperiens contrarium fuit ftomacho acriter motus, & has querimonias fcripfit ad Præfectum. An ad Regiæ urbis, an ad Orientalis Prætorii Præ fectum, ignoro. Videtur fuiffe idem ille Præfectus, qui Neftorio fupra mifit evectionis litte

ras.

Notanda funt Epiftolæ verba: Sufpenfiones contra nos, fegregationefque miferunt. Nempe Tractorias, quæ Orientalium Epifcoporum quofdam excommunicatos, quofdam denuntiabant ab Ephefina & Conftantinopolitana Synodo depofitos. Per fegregationes omninò intelliguntur depofitiones. Notanda item funt hæc verba: Quibus interdicta eft Sacerdotalis oratio. Per Sacerdotalem orationem palam intelligunt verbum feu formam Epifcopalis confecrationis. Ita & San&tus Auguftinus in Sermone de fuis cum Emerito Cæfaræenfi Donatiftarum Epifcopo Actis fcribit: Invocatio nominis Dei fuper caput ipforum, quando ordinantur Epifcopi, invocatio illa Dei eft, non Donati. Non enim fufcipio Episcopum, fi quan. do eft ordinatus, fuper caput ejus Donatus eft invocatus. Quin immò Ecclefiæ Patres paffim fcribunt omnia Novi Teftamenti Sacramenta confta, re certo elemento, & invocatione Divini Nominis. Eft res fuo loco exponenda.

Notanda funt & hæc verba: Illi tranfgreffione regulæ fub regulæ facti funt pæna. Laudant Antiochenos Canones. Hos enim, licèt adversùm ipfos proclamaverit Sanctus Joannes Chrifoftomus, femper retinuit Orientalis Ecclefia. Patriarcha Joannes eos hic laudat ut palam authenticos. Et antiquus ille, quicumque fuerit, Orientalium canonum Collector, quem fibi prę legit, atque ita authenticum cenfuit Chalcedonenfis Synodus, fuo Codici ipfos inferuit. Et Codex hic apud omnes Græcos fuit tantæ authoritatis, ut appellari meruerit Codex universæ Ecclefiæ. Eofdem tandem probavit Romana Ecclefia dum admifit Codicem Dionyfii Exi

[ocr errors]

rum & Populum duxit muniendos. Et iftas for-gui. Hæc verba, Ille verò ab eis nibil accepit,

fitan litteras Joanni nullus per viam intimavit, nifi Ancyræ Clerus. Hinc ille graviffimè offenfus fcripfit Conftantinopolim.

Dico iftas Synodales litteras Joanni Patriarchæ, ufque dum Ancyram veniret, fuiffe igno. tas. Nec enim ignota fuit ifta Synodus. Nec item Maximiani Ordinatio. Nam non nifi poft ipfas Joannes difceffit Chalcedone. Nempe poft

videntur exfufflare datos & acceptos Ordines extra Ecclefiam. Attamen quod non de fub ftantia, fed de fola exequendi facultate loquantur antiqua iftiufmodi teftimonia, aliis in locis ftudui oftendere. Hæc tandem verba Imperatori noftro legantur, rogant Principem confirmari in bona fua de Orientalibus Epifcopis opinione, qua & Ephefinum, & Maximiani

[blocks in formation]

Cientes quia veftrum Pietate ornetur Impe

[ocr errors]
[ocr errors]

rium & quia Evangelicis & Apoftolicis Dogmatibus faveatis, evangelizamus Serenitati veftræ, præ omnibus hoc vos latificare præcipuè cognofcentes, quia per Divinam gratiam, quæ Orthodoxam fidem omnibus modis evacuari non finit, nec permittit effluere, fed femper fcintil lam relinquit, & per hanc reaccendit extincta, quia omnes Orientalis Diœcefis Epifcopi, & Clerici, & populi rectis funt falvi Dogmatibus, & perfeverant in fide, quæ à Beatis Patribus expofita eft in Nicæa congregatis. Et eligunt potiùs omnibus privari corporis membris, quam vel unam rectæ illius Confeffionis fyllabam prodere. Propter quod & Cyrilli Capitula, tanquam valde contraria & Sanctorum Apoftolorum Doctrinæ, & Sanctorum Evangeliorum Prædicationi, & expofitioni fidei, quæ in Nicæa facta eft, execramur Univerfi. Et amicam Deo veftram quæfumus Summitatem, in nulla Ecclefiarum, quæ funt fub Cœlo, permittere Dogma illud impium prædicari; fed ut nefas & blafphemiam ab univerfo Mundo fugari præcipere. Decet enim vobis, quia ab ipfo Domino Christo fumpfifti Imperium, fervare illi mundam Dogmatum traditionem, omni additamento hærefios liberatam. Sic enim fuper præfens Imperium fruetur veftra Pietas & futuro, quod & curis eft liberum, & non recipit fidem, fed illud, quod fenefcere non poteft, immortale gaudium tenet.

[ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small]

HA

SCHOLI O N.

Ec Epiftola eft fcripta Chalcedone, poft expletam Maximiani Ordinationem, an tequam Joannes Antiochenus cum fuis Epifcopis rediret ad propria, Hinc de ifta Ordinatione nul

lam facit memoriam. Hanc enim Theodofius fieri jufferat, ideoque ante ejus faciem, & in datis ad ipfum litteris Factio reveretur arguere. Proteftatur tamen & affirmat varia. Primò, quod

in Mundo non remanferit, nifi modica fcintilla Orthodoxa Fidei. Quia nempe Ephefina

Synodus, & omnes illi communicantes Ecclefia

admififfent Cyrilli Capitula. Secundò, quod ifta fcintilla permanferit apud Orientalem Dicecefim, ac ipfi communicantes Ecclefias. Eft communis vox omnium Erronum. Ita Donatiftæ iftam fcintillam in fola Africa, Lucifer dicebat reftare apud folam Maftrucam Sardorum, Tertiò, quod non foli Orientales Epifcopi, fed & omnes eorum Populi fint conftantiffimi adversùs Capitula: Quod omnibus lacerari ac mutilari membris malint, quam ipfa admittere, Quartò, quod nihil admittere velint, nifi folum Nicænum Symbolum. Quintò, quod omnia ad ipfum additamenta fint hærefes. Hinc Principem rogat, ut fuo temporali Imperio, ac fuæ præfertim fempiternæ faluti confulat, atque ita acquiefcat fanis confiliis. Et hinc vides, quod Caffinenfis Codicis Collector in digerendis Epiftolis non fervaverit temporis ordinem. Hæc enim Epiftola eft palam fcripta ante præceden

tem.

Quæftio eft, Quomodò Joannes Antioche nus ac ejus Factio affiduè proclament ad Nicæ. num Symbolum? Rationem dubitandi adducit Joannes Caffianus, in fexto de Dominica Incarnatione libro fcribens adversùs Neftorium, ac de Neftorio: Ad fidem Antiocheni Symboli, virtutemque veniamus. In qua cum ipfe baptizatus fit ac renatus, fuis profeffionibus argui, fuis armis conteri oportet. Textus ergò ac fides Antiocheni Symboli bic eft. Adducit omnem textum ufque ad articulum de extremo judicio, & concludit: Et reliqua. Haud dubiè reftabant non fola verba, Et in Spiritum Sanctum, fed plura alia. Idem Symbolum laudat & urget Eufebius, tunc adhuc Laicus, poftmodo Doryleenfis in Phrygia Epifcopus, in conteftatione, quam contra Neftorii exordia publicè affixit Conftantinopoli: Accipe partem quoque doctrinæ Ecclefiæ Antiochena, quam bic tibi affignamus. Nam inter cætera concionatur. Adducit hæc verba : Qui propter nos homines, lo propter noftram falutem defcendit. Caffiani textus non nihil difcordat: Qui propter nos venit. Ex his difcimus, quod Neftorii tempore Antiochena Ecclefia non Nicæno, fed proprio utere tur Symbolo: Quod iftud etiam traderet fuis Catechumenis, ac in ipfo baptizaret. Et quod in

ipfo baptizatus fuerit ipfe etiam Neftorius. Por-,nes, etiam Orientales, Ecclefiæ non ftatim re rò hic non Antiochenus fuit, fed Germanicien- ceperunt. Etenim lectum non fuit in Ephefina fis in Euphratesia Provincia, adeoque aut in adul Synodo. Quædam Ecclefiæ noluerunt à fuis fupta ætate fuit baptizatus apud Antiochiam, aut , aut plementis recedere. Et inter has fuit Antiocheiftud Symbolum vigebat per omnes, aut cer- na. Et opinor, quod iftius Diœcefeos plures tè per plures iftius Patriarchatus Provincias. ipfi adhæferint. Attamen non omnes. Etenim Quidquid fit, perfeverat quæftio, Quomodojam à Sancti Cyrilli tempore, dudum ante inva hæc Orientalis Factio femper reclamaverit ad Ni-fas ab ejus Succefforibus iftic Provincias, Hierocænum Symbolum, quo in fuis Sacris non ute. batur ?

[ocr errors]

folymitana Ecclefia habebat propria additamenta. Libertas duravit ufque ad Chalcedonenfem Synodum. Hæc poft Nicænum juffit fibi præle gi, & in fuarum definitionum regulam figi Conftantinopolitanum etiam Symbolum, atque ita ad ipfum obftrinxit omnes Ecclefias. Exinde omnis Oriens cœpit ipfum tradere fuis Catechumenis, & eofdem in ipfo baptizare. Facta hæc funt contra Eutychetem, qui oderat facta contra Apollinarium additamenta, atque ita fub ambiguis & ambi-dextris Nicæni Symboli verbis studebat fuam lepram occultare. Hinc omnis Eutychiana Factio dudum conflixit contra iftud Symbolum. Porrò hoc Symbolum etiam hodie quandoque Nicænum appellatur quandoque Conftantinopolitanum. Utraque appellatio eft æquè famofa. Pofterior in additamentis, prior fundatur in radice. Eadem eft ratio Antiocheni

Refpondeo iftud Antiochenum Symbolum omninò fuiffe Nicænum. Qui ipfum in nefcio qua Antiochena Synodo conditum exiftimant, hallucinantur. Erat Nicænum cum Antiochenis additamentis. Etenim Nicænum Symbolum fola Sanctiffimæ Trinitatis ac Dominica Incarnatio nis Myfteria exponit: Præfertim Myfterium folius Divini filii. De Spiritu Sancto nonnifi pauciffima verba habet, de Catholica Ecclefia, de remiffione peccatorum, de refurrectione Mortuorum, ac de vita æterna penitus tacet. Et tamen horum omnium expreffa fides eft omninò neceffarium fempiternæ falutis medium. Deinde ftatim poft Nicænam Synodum emerferunt novæ hærefes Et quidem arripientes anfam ex ipfo Symbolo. Nam Apollinarius, aut potius ejus difcipulus Polemon, hæc verba, Confubftantia-Symboli. Dicitur & Nicænum. lem Patri, detorfit ad humanam etiam Domini naturam, atque ita in ipfo blaterare ac blafphemare cœpit effe naturam unicam. Hinc varii Patres ac Ecclefiæ ftatim ad Nicænum Symbolum adjecerunt varia additamenta ac fupplementa. Nam & Sanctus Cyrillus, Hierofolymitanæ Ecclefiæ necdum Epifcopus, fed Clericus adhuc & Cathechista, nobis exponit non Nicænum fed proprium iftius Ecclefiæ Symbolum. Quod tamen non eft aliud, quam ipfum Nicænum cum fupplementis ac additamentis. Sua additamenta etiam fecit Philippo-Politanum Eufebianæ Factionis Conventiculum. Inter alia addidit contra Marcellum Ancyræ Epifcopum : Cujus Regni non erit finis. Quod poftmodo firmavit Conftantinopolitana Synodus. Similia fupplementa in variis litteris refert ac probat etiam Sanctus Bafilius: Magnus Athanafius videtur ifta non probaffe. Ad Nicænum Symbolum fupplendum, aut potiùs ad fuum Populum circa articulos, quos iftud non exprefferat, plenè inftruendum videtur compofuiffe fuum Symbolum. In ipfo enim habes non fola ifta fupplementa, fed etiam folidiffimam confutationem Apollinarii ac Macedonii. Iftam igitur fuppletionem fecit etiam Antiochena Ecclefia. Forfitan ipfe Sanctus Euftatius, in ipfa Nicæna Synodo evectus in Antiochenum Epifcopum. Dolendum eft, quod Joannes Caffianus fuo libro non indiderit totum contextum iftius Symboli Tacuit ipfa fupplementa . Hæc enim fequebantur poft articulum de Spiritu Sancto. Omnia ifta variarum Ecclefiarum additamenta poftmodò difcuffit Conftantinopolitana Synodus, elegit meliora & congruentiora, & ex ipfis condidit fuum Symbolum. Attamen hoc om

[ocr errors]

Ex his furgit & alia quæftio: Quomodò Conftantinopolitanum Symbolum dicatur effe à Conftantinopolitana Synodo ? Quomodò hæc Synodus dicatur difcuffiffe varia ad Nicænum Symbolum additamenta, elegiffe meliora, ac ex ipfis conflaffe fuum Symbolum ? Rationem dubitandi facit Sanctus Epiphanius, in anchorato libro iftud Symbolum adducens de verbo ad verbum, & adjungens hæc à fe fcribi ad decimum annum Valentiniani ac Valentis, fextum Gratiani, qui à Diocletiani Imperio erat nona¬ gefimus, quarti Chriftiani fæculi feptuagefimus tertius. At verò Conftantinopolitana Synodus convenit iftius fæculi anno octogefimo primo. Quomodò igitur iftud Symbolum poffit effe ab ifta Synodo ? Refpondeo in ifto Epiphaniano Symbolo quidem contineri omnia ferè ac fingula Conftantinopolitani verba, attamen non fola : Eft largius ac abundantius. Iftud eft quoddam hujus Extractum. Attamen ad articulum de Ecclefia addidit: Sanctam. Quis ifta additamenta primus fecerit, ignoro. Isto Symbolo haud dubiè utebatur Cypriorum Ecclefia, atque ita Antiochenum non viguit per omnem Patriarchatum. Conftantinopolitana igitur Synodus probavit iftud Symbolum, contraxit ac polivit, fuum fecit, impofuit toti Ecclefiæ, atque ita di ci cœpit Conftantinopolitanum. Nam & ipfum probavit Sanctus Damafus Pontifex, & omnis tandem fub cœlo Ecclefia. Propter ipsum Conftantinopolitana Synodus eft una iftarum quatuor, quas in omnibus Ecclefiarum tabulis prædicari juffit Imperator Juftinianus, & Magnus Papa Gregorius honorari juffit tamquam Dei Evangelia. Ejus Author, id eft, Epiphaniani Symboli Contractor ac Politor fuit San&tus Gre

[merged small][ocr errors][merged small][ocr errors]

Epiphanianum Symbolum de Spiritu Sanctu hæc profitetur inter cætera: A Patre procedentem, accipientem à Filio. Hoc forfitan novit Caroli Magni Imperatoris ad Leonem tertium Pontificem Legatio, ideoque ab ipfo poftulavit, cur Conftantinopolitana Synodus non dixiffet de Spiritu Sancto: Qui ex Patre Filioque procedit? Cur ex Epiphaniano Symbolo expunxiffet laudatas particulas ? Et Pontifex hoc folummodò

[blocks in formation]

refpondit: Sicut non audeo dicere non benè feciffe, Epiftola Theodoreti Epifcopi

[ocr errors]

fifeciffent, videlicet Conftantinopolitana Synodi Antiftites, quia procul dubio ficut cætera, quæ vel omiferunt, fcientes utique, & non tam humana › quam Divina illuminati fapientia fecerunt, ita quoque non audeo dicere iftud eos nobis minùs intellexiffe. Perpendiffe cur dimiferunt, vel cur dimiffum ne ultra mitteretur, ficut & cætera, probibuere. Notanda funt verba: Omiferunt, dimiferunt, dimiffum, ne ultra mitteretur ficut cætera, probibuere. Palam affirmant Conftan tinopolitanum Symbolum ex alio longiori fuiffe extractum & contractum per variorum prætermif fonem. Porrò laudatum Epiphaniani Symboli additamentum altiffimè clamat antiquos Græcorum Patres de Spiritus Sancti ex Patre & Filio proceffione non dubitaffe: Fuiffe apud ipfos immobilem fidei articulum. Nam & ipfum Magnus Athanafius inferuit fuo Symbolo. Exemplaria ipfo carentia funt vitiata per Schifmati

COS.

Primus erroris fons à quibufdam putatur fuiffe Theodoretus Cyrenfis Epifcopus. At malè . Fuit fceleratus Theodorus Mopfueftienfis Ecclefiæ in fecunda Cilicia Epifcopus. Patet ex fcelerato ejus Symbolo, damnato per Ephefinam Synodum. Item ex Symbolis, feu profeffionibus Hærefiarchæ Pelagii, Celeftii, Juliani Eclanenfis Epifcopi, ac iftiufmodi aliorum. Hi namque omnes venenum biberunt ex ore aut Scriptis Theodori. Hinc quæftio eft, quomodo Conftantinopolitana Synodus, cui Theodorus, utpotè tunc necdum Epifcopus, non adfuit, prætermiferit iftas Sacratiffimas voces ? Præfertim, quomodo id fecerint Nazianzenus aut Nyffenus Gregorius, quos certum eft de ifto articulo recta fapuiffe? Refpondeo non conftare, quod Theo. dorus non adfuerit. Licèt non ut Epifcopus, poffit cum fuo Magiftro ac Tharfenfi Metropolita Diodoro adfuiffe. Nam & Sanctus Athanafius Nicænæ, Ibas Ephefinæ, alii docti Clerici cum fuis Epifcopis adfuerunt aliis Synodis. Et non fine opere. Interim adfuit præfatus Diodorus, à quo Theodorus fuxit omnes fuas contra Dominicam Incarnationem blafphemias. Et San&us Cyrillus in litteris ad Succeffum Dio-Cæfa

Cyri,

quam fcripfit ad Populum Conftan tinopolitanum, per quam oftenditur, quia non folum prius & pofterius, Sed & quando ab Ephefo ad Chalcedonem & à Chalcedone redivit ad Ecclefiam fuam, femper fidem Catholicam prædicavit licèt Ne

[ocr errors]

,

ftorium damnare diftulerit, non credens illa ejus effe Dogmata, qua & ipfe Neftorius denegabat, G in Ephefo ex Quaternionibus fub ejus nomine nullo teste probata credebat.

Q

[ocr errors]

Uale quiddam patiuntur & faciunt avium matres, quoties nidos fuos deprædandos adfpiciunt. Anxiantur enim, & garrulæ ftridunt. Et ad fimilem volatum teneros adhuc pullos hortantur, ut Aucupantium manus effugiant. Tale aliquid patior fimul & facio lamentationes veftras ex litteris audiens, & quafi vos garrulè ftridentes ac tremulè, mentis oculis cernens. Infpectis namquè ipfis litteris, mox lachrymarum cunctos humores expendi, & ficut dicit Propheta, Exitus aquarum depofuerunt oculi Pfal.118. mei. Et tacens fimul ac gemens permanfi diutiùs: Hoc improvifum cogitans malum, & divifionem Corporis Ecclefiæ, & prælium omni bello Civili deterius.

Non enim de una Tribu tantummodò fumus, fed de utero uno: Eundem gloriantes habere nos Patrem omnium Deum, eandem Matrem, fan&tiffimum Fontem. Non folùm verò unius uteri fumus, fed & unius quoquè Thori Unius menfæ, unius & victus. Et licet membra multa fimus atquè diverfa, unum tamen Corpus efficimus, juxta Apoftolicam doctrinam dicentem: Vos eftis Corpus Chrifti, & Membra de Membro.

1.Cor. 12. Si nec naturæ cognatio, nec communio partuum,

nec quod myftica Menfa perfruimur, nec quod
manus invicem fumus, ac pedes, & oculi, &
quia unum Corpus univerfi complemus, vincu-
lum fufficit fervare concordiæ, contemptis verò
cunctis legibus pacis, tamquam laniantes pro-
pria membra difcerpimus, & Adverfariis facti
fumus præda facillima, atque infultationis &
illufionis occafio, eò quod invicem nobis ficut
Adverfariis abutamur: Incidentefque cuneum
noftrum, & partes ejus in invicem vertimus.

Unde rident quidem Gentilium pueri : Rident
quoque Judæi. Exiliunt agmina hæreticorum.
Ovantque cuncti Adverfarii veritatis. Et noftris
malis infultant, nos refpicientes partitos. Et
propriam pacem noftrum prælium ducunt. Hos
autem, qui horum caufæ funt facti, nec hoc
evigilare facit, atquè ad femetipfos reverti, ut
radicitus evellant quæ malè funt feminata Ziza-
nia, falutaribus Apoftolorum contemptis femi-
nibus, quæ Spiritus per omnia Sancti gratia præ-
ftitit. Hæc igitur, mox ut Epiftolam legi, men-
te percipiens, ingemui, lamentatus fum, in
lachrymis tunc rationes expendi, quas peperit
dolor. Quando fuper ifta quædam in animo in-
troeunt: Non error folùm feducentium, fed &
illorum, qui feducuntur, læfio.

2.Cor. 12.

Unde & Sanctorum Apoftolorum Contuber-
nium, dico autem, Petrus & Joannes, dum
miracula & perflagellati feciffent, Exierunt gau- AR. 5.
dentes, quia digni faðli sunt injuriam pro Christi no-
mine fuftinere. Et Paulus pietatis Procertator ex-
clamat Complacemus in infirmitatibus, in inju-
riis, in neceffitatibus, in perfecutionibus, in angu-
fliis, in feditionibus pro Chrifto. Explicans ratio-
nem dicit: Quando enim infirmor, tunc potens fum.
Et non ait, Tolero infirmitates & injurias, & re-
liqua, fed, Complaceo, inquit. Id eft, gaudens
fufcipio, cum voluntate flagellor tormentis
gaudeo, feftivitas doloribus commifcetur.

[ocr errors]

Et illa quidem natura fenfibus ingerit, hanc verò voluntas adducit. Et mox infert, inquiens ità: Si gloriari oportet, de infirmitate mea gloriabor. 2.Cor. 12. Et alibi: Non folùm verò, fed &gloriamur in tribulationibus. Non autem dicit, Perfeveramus, vel Toleramus, vel Tribulationes patienter ferimus, fed ait: Gloriamur in tribulationibus. Inter tribulationes declarans voluntatem, animæque fiduciam de fpe notificans futurorum. Quia enim in principio certaminum fummitas eft dolorum, & circumvallantium fe malorum multitudinem cernens, & deprecans ut erueret ex tribus certaminibus, Judicem dicere audiit: Sufficit tibi gratia Ibidem, mea. Virtus enim mea in infirmitate perficitur. Læ

Sed dum recognoviffem eum, qui eft à princi-tabatur pofteà flagellatus, infultabat cum tor-
pio ufque nunc, Ecclefiæ ftatum, & quomodò
femper expugnata, expugnans fuperans proficit,
dum virtus à Domino in infirmitate perficitur ac
probatur, juxta ipfius Domini vocem, aliquan-
tulum recreatus fum, aimietatemque diffolvi tri
ftitiæ. Rememoratus enim etiam Sanctorum E-
vangeliorum Doctrinas, inveni Salvatorem Do-
minumque noftrum nihil fuave, neque feftivita-
te dignum in terrena vita Sanctis fuis promififfe
Difcipulis; labores verò atque fudores fua lege
proferentem, & injuriofa jurgia, & plagas at-
Matth. 10. que flagella prædicere. Ecce, inquit, Ego mitto

queretur, extentus quafi in Choro gaudebat
Cum plagis finderetur, hymniebat, gratias age-
bat in vinculis, & Ecclefias ex carceribus facie-
bat, noctes Pfalmodiis mutabat in dies. Irafce-
batur contra eos, quos flere audiebat propter fu-
turas ei tentationes, atque dicebat: Quid fletis, A&t.21.
&confoditis cor meum? Ego enim non folùm ligari,
fed & mori pro Domini noftri Jefu Chrifti nomine
paratus fum.

Rom 5.

vos ficut oves in medio luporum. Et ante Præfides
Reges ducemini propter me: Et in Synagogis fuis
flagellabunt. Et eritis odio omnibus propter nomen
meum. Et poft ista infurrectiones in invicem do-
cens ait: Tradet autem frater fratrem in mortem

Pater filios. Et infurgent filii in Parentes,
morte cos afficient. Eorum verò, quæ dicta funt
finalis extremaque fententia continet etiam
fructum: Qui enim perfeveraverit ufque ad finem,
bic falvus erit.

Ifta omnis Apoftolorum Chorus faciens permanfit. Hæc qui poft illos fuerunt veritatis Athlete. Hæc funt etiam multi, qui pro pia Re ligione contemnant atque perficiant. Non enim nos omninò deferuit illius gratia, qui cernit defuper univerfa. Dereliquit autem nobis Dominus femen, ut non fimilemur Sodomis & Gomorrhis. Et eft etiam per mifericordiam Salvatoris aurea grana in Botro cernere: Quæ juxta imaginem Propheticam Benedictio Domini nominantur. Et fpicas non duas aut tres, fed multa millia folida in valle radicatas eft videre. Olivas quoque non quatuor aut quinque tantùm, fed numero plures fuper extremitatem plantatas montis excelfi, quæ ab inimicis furantibus auferri non queant. Hæc enim tropicè fancivit de his, quos pietas nutrit, qui Divinum Depofitum minimè perdiderunt, fed intentabile atque incontaminabile fervavere.

Difcimus ergò ex his nihil remiffum, plenumque lætitiæ quærere in præfenti vita. Bonorum verò, quæ fperantur, fervationem viriliter fu ftinere. Et fortiter ferre, quæcumque propter veritatem contigerint triftia. Hujufmodi enim perfeverantia futura nobis bona providebit. Dicit enim Beatus Paulus: Quia tribulatio patien- Scit Dominus qui funt ejus, & adeft Præcontiam operatur, patientia verò probationem, proba- firmato. Et excitatione levigat, & clamat : tio autem fpem, fpes autem non confundit. Confef Non te deferam, neque derelinquam, & adbuc lo- Efai. 58. fionis nunc liberatio feftivitatis initium eft. Qui quente te dicam, Ecce adfum. Ecce ego vobifcum verò illa fuftinent, eis non poteft mifceri trifti-fum omnibus diebus ufque ad consummationem fæculi. tia. Et nunc experimenta innituntur rebus. Exfpectationes fructuum pondus laboris exonerant.

Matth.28. Joan. 15. Joan.10. Et confidite, ego vici Mundum. Et fufficit vobis 2.Cor. 13. gratia mea: Virtus enim mea in infirmitate perfici.

« VorigeDoorgaan »