Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

el argumento, ó á incurrir en el absurdo: lo cual es suficiente para que no se vacile en conocer quien tiene de su parte la verdad.

51. Hasta aqui no hemos hablado sino del candidato y del profesor que arguye, sin que hayamos hablado nada del que preside la conclusion. Efectivamente, esta es una persona convidada algunas veces por honor, y cuyo deber es llamar al orden á los jóvenes de un carácter demasiado fogoso. El presidente de una tésis debe ser hombre docto y prudente, pues si no reune estas dos calidades, en vano se le trazarian reglas que él no podria seguir, por mucho deseo que por otra parte tuviese de observarlas.

52. Me he estendido sobre esta materia, porque es una de las mas importantes. Las conclusiones son la corona de los estudios y el triunfo de la enseñanza; porque es imposible que un jóven nacido con disposiciones, no responda de una manera satisfactoria, si ha oido buenas lecciones y es bien preguntado. Entonces es cuando los catedráticos disfrutan de su trabajo, y entonces cuando el público al ver jóvenes discípulos esponer clara y metódicamente la doctrina que se les ha transmitido, dar la razon exacta de ella, deshacer todas las objeciones, disipar todas las dudas, y resolver todos los argumentos con tanta fuerza como habilidad; advierte con satisfaccion que sus estudios no han consistido únicamente

en aprender cuadernos y sinopsis, sino que se han imbuido en la ciencia hasta el punto de apropiársela.

¡O! Y cuánto mas digno es de la estimacion y confianza de sus conciudadanos un hombre probado de esta suerte, que aquellos que desdeñando tan nobles pruebas, se engrien con un título que nunca habrian conquistado con su propio mérito, si las circunstancias del tiempo no les hubiesen permitido adquirirlo con otra clase de moneda ! Hijos del acaso y de la contemplacion, la mayor parte de ellos pueden decirse á sí mismos:

Non me Praxiteles Scopasve fecit
Nec sum Phidiacâ manu politus;
Sed lignum rude villicus dolavit,
Et dixit mihi: Tu Priapus esto.

COMPENDIO HISTÓRICO

DEL

DERECHO ROMANO

DESDE RÓMULO HASTA NUESTROS DIAS.

In historiâ illustri nihil est
brevitate dulciùs.

Cic. de Clar. Orat. 143.

ACADEMIE

IONENSI, CORCYRE.

1

Ionenses Academici,

Ex quo inter vos allectus sum, sæpè menti occurrit, quàm mihi foret arduum, dignas, pro tali accepto beneficio, grates persolvere.

Certè equidem, mihi notus erat singularis ille vestrûm in animis insitus litterarum amor; et, præmiis olympicis in vestro gymnasio novissimè instauratis, magnum mihi satis et nobile curriculum patebat, in quo decorum pulverem colligere potuissem; sed meta mihi erat fervidis evitanda rotis ; et, (id enim fatebor, ut alia prætermittam) grandis Græcorum nominis reverentia, me tam periculoso incœpto imparem esse monuit. Non enim quemquam nostrûm fugit, hanc, haud immeritis laudem tribuisse Horatium, cùm de vobis præclarissimè cecinerit:

Graiis ingenium; Graiis dedit ore rotundo' Musa loqui, propter laudem nullius avaris.

Cùm verò quid valerent et quid ferre recu sarent humeri diù sedulòque versaverim anceps; opinatus sum, me, non magno meo periculo facturum, si Romanæ Jurisprudentia historicum Compendium vobis offerrem. Quod, cùm mihi maximè expediret, eò, quod extrà meorum studiorum doctrinæque fines non esset; tùm mihi arridebat, quandò in animum revocabam, quas à Romanis mutuavimus leges, has græco fonte Romanos ipsos hausisse. Et prætereà, id non injucundo recordationis sensu occurrebat, Corpus Juris Romani, quale nunc illud habemus servamusque, idem in Græcia olim conceptum, ordinatum atque promulgatum fuisse.

[ocr errors]

Quibus rationibus adductus sum, ut illud opusculum (ità sanè vestræ inclytæ genti haud prorsùs ingratum) vobis dicare auderem ; nimirum, Academia Ionensi quasi pignus monumentumque futurum, quanto mihi honori ducam, hujus Academiæ me esse socium, quam vix orientem jam intuetur quicquid scientiâ pollet in Europâ; quæque, cùm ex sede suâ tot præclarorum virorum factorumque altam et quasi præsentem servet memoriam ; tùm, ex quo surgere coepit tempore, maximas in futurum spes alere fovereque debeat,

Atque, atque, Ionenses, qui fueritis, qui nunc, et qui futuri sitis, mementote semper et cogitate et mox Ionia speciem referet antiquæ hujus Græciæ, quæ famâ, quæ gloriâ,

« VorigeDoorgaan »