Het huis van Wesenbeke

alles Annah antwoordde beide bemin bleef blik boezem borst brandstapel broeder bruid daer deed dezelve dien doch dood drift eenige eeuwig eigen enkel freule gaen geest gelaet geloof genade genoeg gevoel geweest gezegd ging goed groote gy hebt gy zyt haer hand hart hebt gy heer heid hernam heure hoofd hooren hunne iets indien jonge jongeling jonker kind kwam laet laetste lang langs laten leven liefde liet ligt lyden maer Mansfelt meisje mogelyk mogen Mynheer naer Neen nogtans nooit Norbrecht onze oogen oogenblik open oude riep scheen schoone slechts spaensche sprak spreken stem stond Susannah terug terwyl uwen vader verlaten verre voeten voort vrouw waer waerom wanneer want weet weinig Wesenbeke wilde willen woorden zeggen zegt zelfs ziel zien zoon zulk zult zyner