Lex nova non præcipit, vel prohibet opera exteriora nifi inducentia ad grariam, ut facramenta, & habentia neceffariam convenientiam, vel Contrarietatem ad gratiam. q. 108. 1. 2. 0. & 4. C.

Lex nova eft lex libertatis, quia non præcipit, vel prohibet opera exteriora, non habentia convenientiam, vel contrarietatem ad fidem per gratiam operantem, fed relicta funt à Chrifto unicuique, fecundum quòd alicujus curam gerere debet. q. 108. I. c.

Lex nova benè ordinat omnes actus interiores hominis ad feipfum, ad proximum, & ad Deum. q..108.3.0.

Lex nova non debuit dari à principio mundi. quæftione 91. 5. 2. & quæft. 106.3.0.

Lex nova proponitur omnibus locis, non autem omnibus temporibus,quia locus non variat ftatum, qui variatur per tempus. q. 106. 3. 2. Lex nova eft duratura ufque ad finem mundi. q. 106.4.0.

Lex humana intantum habet vim legis, in quantum à lege naturæ deriva

tur. q.95.2.0.

Lex humana dividitur fecundum quatuor, quæ funt de ratione ejus, fcilicet, quòd fit à lege naturæ, ad bonum commune, à perfona publica, & quòd fit directiva humanorum actuum. q.95.4.0.

Lex humana debet dari in communi fecundum perfonas, negotia, & tempora. q. 96.1.0. & q. 98.6.2.

Lex humana refpicit ca, quæ in pluribus accidunt. quæftione 96.1.3.& 6.c.3.

Lex humana non dijudicat, nec punit intentionem, sed actum exteriorem, lex autem divina utrumque dijudicat, & punit, q. 100.9.c.

Lex humana religioni congruit, difciplinæ convenit, & faluti proficit, q. 95. 3. 0.

Lex humana debet effe honefta, jufta, poffibilis fecundum naturam, fecundum confuetudinem patria, loci, & temporis, neceffaria, pro communi utilitate, ci clara. q.95.3.0.

Lex humana eft jufta, vel injufta tripliciter, f. ex fine, ex actore, & ex forma. q. 96.4.c.

Lex humana non prohibet omnia vitia, fed graviora, nec præcipit de omnibus actibus omnium virtutum, fed de illis, qui funt ordinabiles ad bonum commune. q. 93.3.3. & q. 96. 2. 3.0. & q. 100. 2. c.

Lex humana non eft obfervanda, fi in cafu fit damnofa, fed recurrendum eft ad fuperiorem, qui in hujufmodi cafibus habet auctoritatem difpenfandi, nifi fit fubitum periculum non patiens tantam moram. 9.96.6.0. Lex humana jufta obligat in foro confcientiæ, non autem lex injufta, ni❤ fi propter vitandum fcandalum in iis, quæ non funt contra Deum. qu.

Legis veteris ftatus non fuit immutatus ante Chriftum quoad impletio nem, fed quoad conditionem populi. q. 102, 4.2.

Legis novæ ftatus eft figuralis, & imperfectus refpectu status patriæ, ficut legis veteris ftatus refpectu novæ. q. 101. 2. c. q. 106.4.c.

Legis novæ ftatus eft perfectior omni alio ftatu præfentis vitæ, quia imme-
diatè in ultimum finem introducit. q. 106. 4. c. & q. 108. 4. 1.
Legi juftus non eft fubjectus dupliciter, f. coactivè, & quantum ad opera
Spiritus fanéti fcilicet. q. 93. 6.1.& q. 96. s. c.

Legi alicujus aliquis non eft fubjectus tripliciter, fcilicet, quia non eft lex sui principis, quia regitur fuperiori lege, & quia regitur non coactivè.

verfo, quæftione 93, 6. c.

Legi æternæ fubjicitur prudentia carnis ex parte paffionis, fed non ex parte actionis. q. 93.6, 2,

Legi æternæ fubduntur irrationalia, motus, actiones, & defectus, qui accidunt in rebus naturalibus. q. 93.5.0.

Legi fubduntur omnes fubditi alicujus poteftatis, vel coactè, ut mali, vel fpontè, ut boni. q. 96.5.0.

Legi fua princeps fubditur quoad judicium Dei, & propria voluntate quoad vim directivam legis, non autem quoad vim coactivam, quæftione 96. 5. 3.

Eft tamen fupra legem inquantum fi expediens fuerit, poteft cam mutare, & in ea difpenfare pro loco, & tempore. q. 97. 5. 6.6.

Legi inferioris nullus fubditur in his, fecundum quæ regitur fuperiori lege. q. 96. 5. c. 2.

Legem veterem Chriftus implevit opere, fervando legalia, & doctrina tripliciter, f intellectum legis exprimendo ordinando, quomodò melius obfervaretur, & fuperaddendo confilia, q. 107. 2. 0.4.3.

Lege determinare quid judicandum fit, & pauciffima arbitrio hominum committere neceffarium fuit, quia juftitia animata judicis non invenitur in multis, & eft flexibilis. q.95. x. 3.

Legem condere vel pertinet ad totam multitudinem, vel ad perfonam publicam gerentem vicem totius multitudinis. qu. 90. 3.0. & q. 97. 3. 3. & quat. 98. 3. 3.

Lege æterna omnia regulantur, & participant cam, inquantum ex ea habent inclinationes in proprios actus, & fines. q. 91. 2. c.

Lege omnia ordinari melius eft, fecundum philofophum, quàm dimittere judicium arbitrio. q. 95. 1. 2.

Lege comprehendi non poffunt quædam fingularia, ideò neceffe eft ea com mittere judicibus. q. 95. 1. 3.

Leges diverfæ diverfis imponuntur, q.91.5.1.6.c.& quæft 90.2.c,& q.100.2.c. & q. 107. 2. c.

Leges oportet mutari, fi civitas, vel gens ad aliud regimen deveniat. qu.

104. 3. 2.

Leges humanæ multa confinxerunt circa res divinas, ut patet in ritu gentilium, non autem lex divina. q, 99. 3°c.

Leges humanæ funt particulares difpofitiones ex quibufdam communibus, & indemonftrabilibus principiis legis naturæ, adinventæ fecundum ratio. nem humanam, q. 91.3.c.

Leges humanæ funt utiles, & neceffariæ ad pacem hominum, & ad virtutes propter malos, quibus non fufficit paterna monitio, quæftio. 91. 3. c. & quæft. 90. 1. c.

Leges humanæ in univerfali habent rationem, non autem quantum ad particulares conditiones, fed hæ funt ex arbitrio inftituentium. q. 95.

2.4.

Leges humanæ non poffunt illam infallibilitatem habere, quam habent conclufiones demonftrativæ fcientiarum. quæftio, 91. 3. 3. & quæftione

105.2.3.

Libellus repudii dabatur in lege veteri, quod eft contra facramenti rationem. q. 102. 5. 3.

Liberalitas eft circa bonum pecuniæ abfolutè fumptum, fecundum quòd eft objectum concupifcentiæ, vel delectationis, aut amoris. quæftione 60. s. c.

Liberalitas videtur effe in concupifcibili. q.6o. 5.c.

Libertas. Radix libertatis eft voluntas ficut fubjectum, fed ficut causa est ratio. q. 17. 1.2.

Liberè homo eligit, & non ex neceffitate. q. 13.6.0.

Liberum arbitrium effe dicitur facultas voluntatis, & rationis. quæftio,

I. I. c. 2. c.

Liberum arbitrium. ver. Justificatio.

Liberi arbitrii motus, qui eft velle, eft inftantaneus . q.113.7.4. Litera. ver. Scriptor.

70. 3. c.

M

alterius corporis. q.86.1.c.

Maculam homó incurrit, inquantum privatur decore gratiæ ex deformitate peccati, q. 109. 7. c.

Magis, & minus non invenitur in fubftantia fecundum formam fubftantialem, fed fecundum materiales difpofitiones. q. 52. 1. c. Magis, & minus. ver. Augmentum. Circunftantia, Relatio. Magnanimitas eft circa fpem, & defperationem. q. 60. 4. c. Magnanimitas eft circa bonum, quod eft honor cum arduitate, & eft in irafcibili, q. 60. s. c.

Magnanimitas non poteft effe, nifi aliis virtutibus præexiftentibus, idcò comparatur ad alias, ficut ornatus earum. q.66.4.3.

Magnanimitas, & magnificentia perficiunt hominem fecundum aliquem eminentem ftatum. q.65.1.1.

Magnanimitas, & magnificentia habent id, in quod tendunt ut extremum, fi confideretur fecundum quantitatem abfolutam, & ut medium, per comparationem ad regulam rationis. q. 64. 1. 2. 3,

Magnificentia eft in irafcibili. q. 60. s. c.

Magnificentia eft circa bonum cum arduitate fumptum, q. 60. s. c.
Magnificentia. ver. Magnanimitas.

Magnitudo finita, fi ab ea continuè auferatur aliquid fecundum candem quantitatem, tandem confumetur, fi verò fecundum eandem propor tionem, poterit in infinitum fubtrahi. q.85. 2. c.

Magnitudo. ver. Augmentum. Laboriofum, Latitudo. Meritum. Paffio. Majus dicitur dupliciter, f. abfolutè, & fecundum quantitatem proportionis. q. 113.9. C.

Majus. ver. Malum. Virtus,

Maledictio. ver. Ebrietas.

Materiæ conditio duplex, fcilicet quam agens eligit, & quæ fequitur conditionem naturalem materiæ. q. 85.6. C.

non

Matrimonium fuit in veteri lege, prout erat in officium naturæ autem prout eft facramentum conjunctionis Christi & Ecclefiæ, quæ nondùm erat facta. q. 102. 5. 3. Matrimonii actus ex delectatione impedit rationis ufum fed ex hoc non confequitur malitiam moralem, quia non eft peccatum, provenit tamen ex quadam malitia morali, fcilicet ex peccato primi parentis 9. 34. 1. 1.

Matrimonium contrahere cum alienigenis, & fpecialiter cum gentibus in vicino habitantibus, Deus prohibuit Judæis, ne inducerentur in idololatriam non autem cum illis, qui cultum idololatria dimittere vellent, q. 105.4.6.

Medicina. Oportet humanæ naturæ medicinas pœnales exhibere. quæftio. 87. 7. C.

Medicina perfectè bona eft, quæ hominem fanat, imperfecta autem eft quæ hominem adjuvat, fed tamen fanare non poteft. q. 98. 1. c. Medicus aufteras potiones propinat infirmis, ut conferat fanitatem. qu. 87. 7. C.

Medium inter habens, & quod habetur, aliquandò nullum eft, aliquan

2. 2. 3.

Medium inter exceffum, & defectum menfuræ rationis cft, in quo virtus moralis confiftit. q.64. 1.0.4. I.

Medium duplex, fcilicet rationis, & rei. q.64. 2. C.

Medium rationis dupliciter poteft intelligi, fcilicet fecundum quòd medium in ipfo actu rationis exiftit, quafi ipfe actus rationis ad medium reducatur, & id, quod à ratione ponitur in aliqua materia. quæftio. 64. 2. C.

Medium virtutis eft medium rationis fecundo modo, fed folius juftitiæ medium eft rei, & rationis. q. 64.2.0.

Medium rationis in juftitia eft fimpliciter, & fecundum fe, in aliis autem virtutibus eft per refpectum ad nos. q. 64. 2. C. Medium poteft effe inter bonum, & malum. q. 18.8. 1.

Mel non offerebatur in facrificiis Dei, quia offerebatur idolis, & ad ex cludendum omnem carnalem dulcedinem voluptatem ab his, qui Deo facrificare intendunt. q. 102. 3. 4.

Membrum omne, & quælibet potentia animæ operatur toti, & non fibi foli. q. 17. 5.2.

Membra hominis non applicantur operi, nifi per confenfum rationis. q. 74.7.0. & q. 77.7. C.

Memoria. Ea, quæ magna æftimamus, magis memoriæ infigimus. quæftio. 47. 2. 3.

Memoriam meditatio confirmat, fecundum Philofophum. q.51. 3. c.
Et confuetudo multùm operatur ad benè memorandum. q. 50. 3.3.
Menftruus. Temporibus menftruis mulieres reputabantur immundæ. qu.

102. S. 4.

Menfura cujuslibet generis eft id, quod eft primum principium in illo genere. q. 90. 2. C.

Menfura actuum humanorum eft ratio, quæ eft primum principium a &tuum humanorum. q. 90. 2. c.

Menfura proxima eft homogenea menfurato, non autem menfura re mota. q. 96. 2. c.

Menfura, & regula generalis omnium per hominem agendorum, funt ratio naturalis, & principia ei naturaliter indita, licèt non fint menfura corum, quæ funt à natura. 9.91.3.c.

Menfura. ver. Lex.

Menfuratus eft à rebus intellectus humanus, intellectus verò divinus eft menfura rerum. q. 64. 3. c. & q. 93. 1. 3.

Merces eft terminus operis. q. 114.5. C. 8. 1.

Merces dicitur id, quod alicui recompenfatur pro retributione fui labōris, quafi quoddam pretium ipfius. q. 114. 1. c. 8. 1. Mercedem operis, vel laboris recompenfare eft actus juftitiæ, ficut reddere juftum pretium pro re accepta. q. 21.3. C. & q. 114. 1. c. Mergulus, cujus natura eft, ut fub undis diutiùs immoretur, fignificat gulofos, qui in aquis delitiarum fe immergunt. q. 102. 6. I. Mereri aliqua dicuntur dupliciter,,fcilicet ipfo merito, ideft, actibus, & ut principio merendi, ideft habitibus. q.55.1.3. Mereri fibi primam gratiam homo non poteft. q. 114.5.0. Mereri non poteft aliquis id, quod jam habet. q. 114. 5. 0. Mereri poteft aliquis fibi perfeverantiam gloriæ, non autem viæ trumque aliquis petendo impetrat vel fibi, vel alii. q. 114.9.0. Mereri poteft homo aliquid à Deo fecun dum quid præfuppofita Dei or dinatione, non autem fimpliciter. q. 114. 1.0.

Mereri. ver. Adam,

fed u

Meritum, ut procedit ex libero arbitrio, eft æquale vitæ æternæ æqualitate proportionis: fed ut eft ex gratia Dei, & virtute Spiritusfancti eft æquale æqualitate quantitatis: quia gratia fpiritus, quam in præfenti habemus, eft æqualis gloriæ non in actu, fed in virtute. quæftione 114. 3. C. 3..

Meritum. ver. Agens. Baptifmus. Beatitudines. Conceptio. Bona temporalia.

Meriti rationem habent actus humani ex duobus, primò, & principaliter ex Dei ordinatione: fecundò autem ex libero arbitrio. quæftione. 114o 4. 6. C.

Merito condigni nullus poteft alteri mereri primam gratiam, nifi folus Chriftus, fed merito congrui poteft. q. 114. 6.0.

Minus. ver. Augmentum.

Miraculofum. In operibus miraculofis tria inveniuntur, primum ex par te agentis, fecundum ex parte formæ introductæ, tertium ex parte modi caufandi effectum. q.113.10.c.

Miraculofum primo modo poteft dici juftificatio impii, creatio mundi & univerfaliter omne opus, quod à folo Deo fieri poteft, q.113.16.c. Sed fecundo modo juftificatio impii non eft miraculofa, tertio autem modo quandoque eft miraculofa, quandoque non. q.113.10.c. Miraculofum. ver. Mulier. Paulus. Scientia, Virtutes.

Miraculofa commemoratur in Ecclefia converfio Pauli. q.113.10.c. Miraculofa dicuntur, quæ fola divina virtute fieri poffunt, ideò dicuntur fimpliciter mira, quafi babentia caufam occultam. q.113.10.c. Miraculofa opera folus Deus facere poteft. quæftio. 111.4. C. & quæftio. 113.10. C.

Mifericordia eft a&tus virtutis, fecundum quòd motus ille animi rationi fervit, & eft virtus, ut ca homo perficitur ad rationabiliter miserendum. 9.59.1.3.

Mifericordia poteft præcedere, & fequi juftificationem, vel etiam ad cam concurrere. q. 113.4.1.

Mifericordia, ver. Ira. Juftificare.

Mobile. Ifte differentiæ, facile & difficile mobile, quamvis per accidens videantur fe habere ad qualitatem, defignant tamen proprias, & per fe differentias ejus. q.49. 2.

Modus importat quandam determinationem fecundum aliquam menfu

ram. q.49. 2. c.

Modus duplex, fcilicet fecundum effe effentiale,'& fecundum effe acciden tale. Primus dicitur differentia fubftantiæ, fecundus verò dicitur qualitas accidentalis. q. 49. z. C.

Modus, five determinatio fubjecti fecundum effe accidentale poteft accipi tripliciter, f. vel in ordine ad naturam fubjecti, vel fecundum actionem & paffionem, vel fecundum quantitatem. q.49. 2. c.

Modus conveniens naturæ rei habet rationem boni, quandò verò non convenit, habet rationem mali. q. 49. 2. c.

Modus, fpecies, & ordo confequuntur unumquodque bonum creatum, inquantum bujufmodi, & etiam unumquodque ens, & secundum diverfos gradus bonorum funt diverfi gradus modi fpeciei, & ordinis. quæ. 85.4.C.

Modus, fpecies, & ordo, fe confequuntur, ideò fimul privantur, & diminuuntur. q.85.4. C

Modus, fpecies, & ordo boni virtutis, & gratiæ per peccatum mortale totaliter tolluntur, boni vero naturalis inclinationis diminuuntur, fed boai pertinentis ad substantiam naturæ nec privantur, nec diminuuntur. q.85.4.0.

Modus. ver. Virtus.

Modus fpeciei, & ordinis boni actus ordinati per peccatum mortale privatio, eft effentialiter ipfum peccatum. q.85.4.c.

Monftra dicuntur effe peccata, inquantum producta funt ex peccato in actu naturæ à fine ultimo, non autem à fine proximo. q. 21. 1. 1. 2. Mora, ver. Periculum.

Morola. ver. Delectatio. Peccatum,

Mors. ver. Corruptio. Deus.

Mors, & omnes defectus corporales funt pœnæ originalis peccati confequentes pœnam principalem, quæ eft fubtractio originalis juftitiæ. q.8 5. 5.0. & q. 87.7. c. I.

Mors, ut poena eft à Deo. q.85. 5. C. & q. 94. 5. 2. & q. 100. 8. 3.

Mors, & alii defectus non funt æqualiter in omnibus propter diverfitatem naturalis complexionis. q. 85. 5. 1. & q. 87.7.1.

Mors, & alii defectus naturæ caufant dolorem, & timorem, quia licet proveniant à natura univerfali, eis tamen repugnat natura particularis.

Morale. ver. Natura. Præceptum.

Mortale peccatum. ver. Peccatum.

Mos fignificat confuetudinem, vel inclinationem naturalem, vel quafi naturalem ad aliquid agendum. q. 58. 1.C.

Mores dicuntur in brutis animalibus fecundum fimilitudinem. q. 24.4.3. &q.58.1.C.

Morus duplex, f. qui eft actus imperfecti, & qui eft actus perfecti. Primus eft fucceffivus, & in tempore: fecundus verò non eft fucceffivus, net per fe in tempore. q. 31. 2. 1. & q. 109. 1. C.

Morus duplex, f. naturalis, & voluntarius, de quorum ratione eft, quòd fine à principio intrinfeco. q. 6. 1. 3.4. S.C..

Motus dicatur naturalis dupliciter, f. à principio activo, & à principio paffivo. q.6.5.2.

Motus poteft accipi, ut terminus dupliciter. Primò, ipfe terminus ultimus, in quo quicfcitur fecundò medium, quod eft principium unius partis

motus, & finis alterius. q. 11. 3. c.

Motus omnis cognitivæ, & appetitivæ virtutis reducitur in naturam, ficut in primum principium. q. 10. 1. c.

Motus voluntatis non reducitur in motum cœli ficut in caufam, quæft.

9. 5. 1.

Motus humanæ mentis ad fruitionem divini boni eft proprius actus charitatis. q. 114. 4. C.

Motus omnis appetitive potentiæ reducitur ad profecutionem boni per fe, mali per accidens, vel ad fugam mali per fe, boni per accidens. quæft.

45. 2. c.

Motus naturalis intenfior eft in fine; quàm in principio, motus verò violentus è converfo. 9.35.6.c. Motus unius, non poflunt ex eadem parte effe plures termini, nifi fubor dinati. q. 12.3.2.

Motus multi, quandò ex una caufa proveniunt, tantùm primus refpicit neceffariò illud principaliùs, quod refpicit caufa: alii verò principaliùs refpiciunt illud, quod eft unicuique conveniens fecundum propriam ra tionem. q. 36. 1. 3.

Motus multiformes voluntatis humanæ reducuntur in aliquam caufam uniformem, quæ eft in intellectu, & voluntate fuperioris. q.5.1.

Motus. ver. Animal. Augmentum, Colum. Contrarium. Cor. Idem. Violentus. Virtus.

Motorum à principio intrinfeco quædam moveat fe, f. quæ cognofcunt finem, quædam verò non. q.6. 1. C.

Moventium ordinatorum fecundum fe non movet nifi inquantum movetur à primo. q. 109. 1. C.

Motuum quorundam principium eft in co, quod movetur, quorundam verò principium eft extrà. q. 6.1. C.

Movens omne trahit ad fe patiens, vel à fe pellit. q. 23.4.C.

Movens omne trahendo ad fe patiens tria facit in ipfo. Primò dat eiinclinationem fecundò moveri ad locum: tertiò quiefcere in loco. q. 23.4.C.q. 26. 2. C.

:

Moveri ab aliquo intantum aliquid indiget, inquantum eft in potentia ad plura quoad exercitium actus, vel quoad determinationem actus, quo rum primum eft ex parte fubjeéti, aliud ex parte objecti. q.9. 1. c. Moyfes. ver. Angelus. Lex. Superbia.

Moyli loquebatur Dominus facie ad faciem, fecundum opinionem populi, qui putabat Moyfen ore ad os loqui cum Deo, cùm per angelos, & nubem ei loqueretur, & appararet. 9.98.3.2.

Mulier ex dubitatione, quæ eft elationem fubfecuta, in quandam aliam elationem prorupit, quòd præcepti mentionem à ferpente audivit, quafi nollet fub præcepto contineri. q. 89. §. 2. Mulier. ver. Ruth.

Mulieris adulteræ miraculofè computrefcebat femur, bibitis aquis in quibus facerdos maledicta congefferat. q. 103. 2. 3.

Mundana quælibet reducuntur ad tria, f. ad honores, divitias, & delitias. q. 108.3.4. 4. C.

Mundus divina providentia regitur. q. 91. 1. C.
Mundus, ver. Homo.

Mutatio, cujus materia eft difpofita per alterationem præcedentem, vel
agens, eft infinitæ virtutis, eft fubitò. q. 113.7.C.
Mutatio. ver. Contrarium.
Mutuum. ver. Depofitum.

N

N

Afci voluit Chriftus de populo Judæorum, quia decebat, cum nasci de populo, qui fpeciali fanctificatione polleret. q. 98. 4. C. 1. 5. c. Nafci voluit Chriftus ex femine Abrahæ, non propter Abrahæ meritum, fed ex gratuita Dei electione. q. 98.4.c.

Natura tota comparatur ad Deum ficut inftrumentum ad agens principale. q. 1. 2. c. & q 6. 1. 3.

Natura dicitur dupliciter, f. quæ creavit omnes naturas, & quæ eft inftru mentum ejus. q.1.2.c.& q.6.1.3. & q.67.1.c.

Natura dicitur dupliciter, f. principium intrinfecam in rebus mobilibus,& quælibet fubftantia, vel ens. q.10.1.c.

Natura poteft dici, vel quæ eft propria hominis, & fic omnia peccata funt contra naturam: vel quæ cft communis homini, & aliis animalibus, & fic concubitus mafculorum fpecialiter dicitur contra naturam. quæftio.

94 3.2.

6.5.2.

Natu

Negatio ver. Ens.

Neomenia celebrabatur quolibet menfe ad commemorandum opus divinæ gubernationis: celebrabatur autem in novitate Lunæ, & non in pleni, tudine ad evitandum idololatrarum cultum, & figurabat illuminationem Ecclefiæ per Chriftum, q. 102.4. 10.

Neomeniæ fefto fuccedit feftum beatæ Virginis, in qua primò apparuit illuminatio Solis; i. Chrifti per copiam gratiæ. quæft. 103. 3.4.4. Nefcientia eft fimplex carentia fcientiæ, & aliqua nefcientia eft in angelis. q.76. 2.c.

Nefcientia corum, quæ quis fcire non poteft, non imputatur homini ad peccatum, fed tantùm corum, quæ poteft, & tenetur feire. q. 76. 1. C. 2. 5. & 3.

Nycticorax, quæ in nocte acuti eft vifus, in die autem non videt, fignificat eos, qui in temporalibus funt aftuti, & in fpiritualibus hebetes.

q. 102. 6. 1.

Nitor animæ duplex, f. ex refulgentia luminis naturalis rationis, & cx refulgentia divini luminis, f. fapientiæ, & gratiæ. q. 86. 1. c. Nitor animæ duplex, f. habitualis, & actualis, ficut in corpore eft duplex nitor, f. in intrinfeca difpofitione membrorum, & coloris, & ex exteriori claritate fuperveniente. q. 89. 1. c. Nitor. ver. Macula.

Nobilior eft natura quæ confequitur bonum perfectum cum exteriori auxilio, quàm natura, quæ confequitur quoddam bonum imperfectum fine exteriori auxilio. q. 5. 5. 2,

Nocere. Pejus eft, quod nocet meliori, quàm quod nocet pejori, quæft.

Bduratio. ver. Deus.

Obedientia. ver. Abdicatio. Appetitus.

& habet ra

Objectum non eft materia ex qua, fed materia circa quam, tionem formæ, inquantum dat fpeciem.q.18. 2. 2. & q. 73.3.1. Objectum materiale non eft confiderandum in diftinctione potentiarum, vel habituum, fed ratio objecti differens fpecie, vel etiam genere. q.54.2. 1. & q. 57.2.2.

Objectum actionis humanæ non femper eft objectum activæ potentiæ, fed paffivæ potentiæ quandoque, neque potentia rum activarum objecta fempcr funt effectus earum, fed quandoque funt materia carum circa quam. 9. 18. 2. 3.

Objectum ex hoc, quòd eft aliquo modo effectus potentiæ activæ, fequitur quòd fit terminus actionis ejus, & per confequens, quòd det ei formam, & fpeciem. q. 18. 2. 3.

Objectum operatur ad actum interiorem ut finis, ad exteriorem verò,ut materia circa quam. q.18.6.c.

Objectum intellectus eft ens, & verum univerfale .q.9.1.c.
Objectum intellectus eft quod quid eft. q.3.8.c.& q.31.5.c.
Objectum intellectus poffibilis eft phantafma. q.50.4.1.

Objectum optimum intellectus non practici, fed fpeculativi eft bonum di

vinum. q.3.5.C.

Objectum intellectus movet, ut primum principium formale, fed objectum voluntatis movet, ut primum in finibus. q.9.1.C.

Objectum. ver. Actus. Bonum. Appetitus. Audacia. Charitas. Color. Com

prehenfio. Dæmon. Ira.

Objecti diverfitas duplex, f. fecundum naturam ipfius, vel fecundum virtu tem agendi. Prima facit materialem differentiam paffionum: fecunda facit formalem, & fpecificam differentiam paffionum. q.23.4.c.& q.30.2.c. Objecti ratio, & objectum materiale, quando fub uno actu referuntur ad potentiam, & habitum, tunc non diftinguuntur habitus, & potentia penes utrumque. q. 57. 2. 2.

Objecta, quæ funt diverfa genere ex æquo, funt diverfarum potentiarum, non autem quæ non ex æquo fe habent. q. 8. 2. 2.

Oblatio animalis maculofi, fcilicet claudi, & cæci, & animalis ante feptimam diem, prohibita fuit in veteri lege. q. 102. 3.7. Oblatio mercedis proftibuli prohibita erat in lege veteri propter immunditiam. q. 102. 3.7.

Obligatio. Illi, coram quibus lex non promulgatur, obligantur legi, inquantum in corum notitiam devenit, vel devenire potelt. q.90.4.2.3. Obstetrices Hebræorum, licèt habuerint bonam voluntatem quantum ad liberationem puerorum, non tamen quantum ad hoc, quòd mendacium confinxerunt. q. 114. 10. 2.

Occidere. Animalia bruta mandabantur occidi à Deo in pœnam dominorum in deteftationem peccati, & ne ex corum afpectu aliquis horror hominibus incuteretur. q. 105.2.11.

Occidere malefactores, vel hoftes reipublicæ, non eft indebitum, nec contrariatur præcepto decalogi. q. 100. 8. 3.

Occidere hominem nocentem, vel innocentem de mandato Dei, poteft fieri abfque injuftitia. q. 94. 5. 2. & q. 100. 8. 3.

Occidere injuftè hominem corporaliter, eft gravius peccatum, quàm occidere cum fpiritualiter. q. 73.8.3. Occidere. ver. Abraham. Animal.

Occidebantur animalia in facrificiis oblata, & igni cremebantur. quæft.

Odium eft in concupifcibili. q. 23. I. c. 2.4.C.
Odium ex amore caufatur. q.29.2.c.

Odium Dei, quod opponitur directè charitati, eft graviffimum peccato, rum. q.73.4. 3.

Odium. ver. Amor. Angelus. Ira.

Odii objectum eft malum, ficut amoris objectum eft bonum. q.29.1.c. Odio haberi non poteft bonum fecundum ratione boni nec in univerfali, nec in particulari ens autem, & verum odio haberi non poffunt in univerfali, fed in particulari nihil prohibet. q.29.5.0.

Odio haberi verum aliquod in particulari, contingit tripliciter, fcilicet ut veritas eft caufaliter, & originaliter in ipfis rebus, vel ut eft in cognitione ipfius hominis, vel ut eft in intellectu alterius. q.29.5.c. Odio habere feipfum eft impoffibile, per fe loquendo, fed per accidens eft poffibile dupliciter, fcilicet ex parte objecti, & ex parte fui ipfius. qualt. 29. 4. 0.

Oleum fignat gratiam Chrifti. q. 102. 3. 13.

Omiffio fecundum illud, quod per fe pertinet ad rationem peccati, quan doque eft cum actu interiori folùm, quandoque abfque omni actu interiori, vel exteriori. q.71.5.0.

Omiffio eft voluntaria, quia eft in poteftate noftra, non autem quia fuper ipfam cadat actus voluntatis. q.71. 5. 2.

Omiffio contrariatur præcepto affirmativo, ideò folùm pro tempore illo aliquis ceffando ab actu peccat, pro quo præceptum affirmativum obligat. q.71.5.3.

Omiffionis, & commiffionis peccata differunt fpecie materialiter, non autem formaliter. q. 72. 6.0.

Onocratulus eft avis in partibus Orientis longo roftro , quæ in faucibus habet quofdam folliculos, in quibus primò cibum reponit, & poft horam in ventrem mittit, & fignificat avaros, qui immoderata folicitu ne neceffaria vitæ congregant. q. 102.6. I.

Opera virtutum funt connaturalia rationi vitiorum verò contra rationem, ideò opera virtutum fructus dicuntur, non autem opera vitiorum, ficut nec procedens ab arbore contra naturam arboris dicitur fructus ejus. q.70. 4. I.

Opera noftra, inquantum funt effectus Spiritus fancti in nobis, habent rationem fructus, fed inquantum ordinantur ad beatitudinem, habent rationem florum. q. 70. I. I.

Opera carnis ponuntur plura, quàm fractus, quia bonum contingit uno modo, malum verò omnifariam. q. 70. 4. 2.

Opera virtutum non funt facienda propter humanam gloriam, & tria funt opera, ad quæ omnia alia reducuntur, f. jejunium, eleemofyna, & oratio. q. 108. 3. 4.

Cooperari non poteft homo alteri homini interiùs movendo, fed folùm exteriùs docendo, vel perfuadendo, q. 111.4. c.

Operari incipit res fecundum formam in codem inftanti, in quo forma acquiritur. q. 113.7-4.

Operari fine triftitia, & delectabiliter propter finem cadit fub præcepto legis Dei, non autem propter habitum. q.96. 3. 2. & q. 100. 9. c. 3. Operatio eft ultimus actus operantis, ideò actus fecundus à Philofopho nominatur. q. 3. 2. c. & q. 70. I.C.

Operatio non attribuitur mobili, fed moventi. q. 111. 2. c.
Operatio caloris eft facere calidum, & exterior calefactio. q.111.2.c.
Operatio eft propter quam res eft, & ad quam ipfa res habet ordinem. q
3.2.c.& q.49.3.C.3.4.1.

Operatio corporis aut eftà naturali qualitate corporis, aut ab anima moven te corpus. q. 50. I.c.

Operatio hominis fecundum facultatem fuæ rationis dicitur fructus patio