Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub
[merged small][merged small][ocr errors]

allegaffe fimul omnia. Ita nofter Magnus Leo, qui adversùs Hilarium adduxit folam confuetudinem, in litteris ad Imperátorem Theodofium pro Sancti Flaviani appellatione adduxit folos Sardicenfes Canones, dicens Nicænos. Ex quo lucet iftos tunc folemniter viguiffe per omnem Orientem, & his fuiffe adnumeratos. Pro hac eadem appellatione Imperator Valentinianus III. in litteris ad fuum Collegam Theodofium adduxit folam confuetudinem, ex qua Beatiffimus Romana Civitatis Epifcopus, cui Principatum Sacerdotii Super omnes Antiquitas contulit, locum haber & fa cultatem de fide & Sacerdotibus judicandi! Hanc à Majoribus traditam confuetudinem affirmat ab Auguftis Principibus cum omni competenti devotione defendendam, & uti propriæ venerationis dignitatem Sancto Petro intemeratam confer

Exponitur tertium Pafchafii Quesnelli vandam. Eodem modo Authenticus Eutychia

T

fundamentum.

næ Hiftoriæ Breviculus, feu antiqua super Acacii Epifcopi Conftantinopolitani nomine Acta de Joanne Thalaja Patriarcha, Alexandrino, Apoftolicam Sedem appellante, fcribunt: De confue tudine Majorum ad Apoftolicam Sedem Synodica Scrtpta mifit. Et fubdunt caufam fuæ Phrafios: Nam Priores ejus fimiliter Romanæ Ecclefiæ fuffugium

Magnus nofter Leo phrafin ita variarit, fateor me ignorare. Dum fcribimus, fumus quandoque ad folam attenti fubftantiam, & verba fine caufis variamus. Exiftimo quod in fua adversùs Hilarium epiftola refpexerit ad Sancti Julii epiftolam contrà Eufebianos.

Ertium viri fundamentum eft in his verbis: Quod ad Gallicanam attinet Ecclefiam, hoc notatu dignum eft, de Sardicenfibus mentionem non effe factam à Sancto Leone, in bac adversùs Hilarium querela, quæ de appellatione nata erat. So-popofcerunt . Porrò propriam caufam, ex qua lam enim confuetudinem obtendit Pontifex ambitiofis Hilarii, ut putabat, conatibus: Quod magno argumento ad Leonem per Sanctum Profperum, bominem Gallum, quem à Secretis habebat, vel per fe ipfum, dum in Galliis ageret, certiorem factum effe, bos Canones à Gallicana Ecclefia non recipi, ut superfluum effet eos in medium adducere. Si enim inferti fuiffent Gallicano Canonum codici, in propria caufa prævaricatus effet Leo, eos Canones commemorare omittens, quibus & plurimum Sedi Romanæ deferebatur, Hilarius tamquàm Canonum etiam in Gallia receptorum violator potuiffet judicart: Nifi dixeris Leonem ab his abftinuisse, tùm quia repulSam noverat, quam Cæleftinus Papa ab Africanis paffus fuerat ob iftos Canones Nicenis Patribas attributos; tum quia pro ingenio suo videbat Canones Sardicenfes nibil de appellationibus, vel de retradatione fententiæ Romæ peragenda ftatuere, fed amplius nibil Romano Pontifici concedere, quàm ut novum Judicium in eadem Provincia celebrandum indiceret, quod in caufa Chelidonii ab eo præftitum non fuerat. Quamobrem veritus, ne parùm roboris babitura esset apud Gallos fua epiftola, cui nulli Canones militarent, fed quam potiùs vetus confuetudo Canonibus roborata novitatis arguebat, eam curavit Imperatoria Conftitutione muniri: In qua quidem & Petri meritum, & Romana dignitatem Ecclefiæ, & facræ Synodi authoritatem pro Sedis Apoftolice firmanda amplitudine commemorat Valentinianus, de Sardicenfi verò Synodo pro afferendo appellationum ju re mirum fervat filentium. Quod argumento eft Gallis ignotam fuiffe difciplinam Sardicenfibus Decretis induciam, quæ illis opponere minimè aufi funt Ro

mani.

Refpondeo Romanos Pontifices ac alios Patres, dum Romanæ Appellationis jus atque authoritatem ftabiliebant, quandoque folos Nicanos, quandoque folos Sardicenfes Canones, quandoque folam confuetudinem, quandoque

Interim præfata Pafchafii Quefnelli verba etiam non carent erroribus. Primus eft, quod San&um Profperum ftudeat facere Sancti Leonis feductorem aut circumfcriptorem, qui persuaserit Sardicenfes Canones non admitti à Gallicana Ecclefia. An in iftius Ecclefiæ Codicem fuerint relati, nolim difceptare: Certum eft fuiffe ifthic admiffos atque obfervatos. Proindè nec ifta petulantia in Sanctum Profperum, nec ifta imperi tia cadere potuit in doctiffimum Leonem. Et quod Profper Romanas è Gallia Appellationes probaverit atque defenderit, ejus Acta evincunt. Etenim quofdam Gallicanos Epifcopos non folummodò ob Pelagianos errores, aut vicinas illis opiniones, fed infuper ob conjectas in Sanctum Auguftinum blafphemias detulit in prima etiam Inftantia ad Sedem Apoftolicam. Forfitan quod ipforum quidam effent Metropolita, atque ita prima in ipfos Inftantia fpectaret ad Sanctum Petrum. Quia Gratiani Imperatoris lex vigebat in Gallia. Porrò an Sanctus Profper fuerit magni iftius Pontificis Secretarius, eft res valde incerta. Videtur non fuiffe. Etenim in notis ad Apollinaris Sidonii epiftolas feribit Jacobus Sirmondus: Profperum Aquitanum alii Rejensem in Gallia, alit Rhegienfem in Italia Epifcopum faciunt. Sed mea quidem fententia Epifcopus nunquam fuit . Utraque Ecclefia habuit iftius nominis Epifcopum, verùm neutrius tempora quadrant in Aquitanum. Demonftrat hoc laudatus Scriptor, ac pergit: Ut Epifcopum prorsùs non fuiffe fentiam, facit omnium veterum authoritas, Victorii de Cyclo Pafchali ad Hilarium, Gennadit Scriptorum Eccle

cem, quod ea quæ per Juftitiam & Canones nón poterat, fuerit executus per Laicam violentiam. etiam in alio loco non erubefcit Sanctum Leonem infamare de variis exceffibus, & fcribit inter cæ tera; Quartò denique in Canones peccaffe videtur Lea, cum per imperatoriam Sanelionem Gallican& Ecclefiæ confuetudini derogare primas tentavit, illudque à Valentintano tertio Edictum obtinuit. Ca

fiafticorum capite oftogefimo quarto, Gelafii Pape de libris Apocryphis, Marcellini Comitis in Chronico fincero, & non vitiato, Beda in Martyrologio, aliorumque, qui cum de Profpero omnia alia narṛent, de Epifcopali ejus honore mentionem nullam faciunt. Gennadius unicuique Scriptori addit fui gradus titulum: Dicit fuiffe Epifcopum, Presbyterum, Diaconum, &c. At verò de Profpero dicit: Profper bomo Aquitanus. Iftud ipfum in fua Ro-nonibus adverfari affirmat hæc Edicti verba: Ne mana Synodo facit Sanctus Gelafius, & addit de Sancto Profpero: Opufcula Beati Profperi, viri Religiofiffimi. Eft non leve argumentum. Etenim Joanni Hierofolymæ Epifcopo, qui Sanctum Hieronymum nominarat non adjuncto Presbyte ri Titulo, hic refpondit: Quis me decapitavit. Plura funt, quæ demonftrent iftos Titulos olim Dunquam fuiffe prætermiffos. Prætermiffio erat contumelia. Profper igitur fuit Monachus & Laicus, ideoque poffit non fuiffe Sancti Leonis Secretarius. Certè tantum munus videtur non cecidiffe in Laicunt Monachum. Attamen præ fatus Gennadius adjungit: Epiftola Pape Lconis adversus Eutychen de vera Cbrifli Incarnatione ad diverfos date, à Profpero dictate dicuntur. Vox, Dicuntur, affirmat rem effe dubiam. Ut ut fit, laudate epiftolæ palàm prædicant Sardicentes Ca nones, atque ita liquet hos iftarum, quifcumque fuerit, authori placuiffe. Parùm refert ad præfentem materiam.

quid tam Epifcopis Gallicanis, quam aliarum Provinciarum liceat fine Viri venerabilis Pape Urbis æterng authoritate tentare, fed illis, omnibufque pro Lege fit, quidquid fanxit, vel fanxerit Apoftolicæ Sedis authoritas. Eft Sanctiffima Conftitutio: Abfit ut facris Canonibus adverfetur. Iftud non de appellandi jure aut more fanxit, fed de Epifcoporum Confecrationibus, circa quas Hilarius graviffimè excefferat. Porro quis nefciat omnium, etiam Provincialium, Epifcoporum non folam Confirmationem, fed etiam Confecrationem fpe&tare ad Patriarcham? Eft certa & clara Sanctio fexti Nicani Canonis, adeoque eft Canon Apoftolicus. Ad Gallicanos enim Epifcopos de Nicæna Synodo rectè fcripfit primus Innocentius Epifcopt in unum congregati Apoftolicas traditiones ad omnium notitiam pervenire voluerunt. Nicænos Canones affirmat effe Apoftolicos. Secundùm hos igitur Canones Romanus Antiftes cunctorum per fuum Patriarchatum Epifcoporum præviam Confirmationem & Confecrationem poteft ad fe trahere, Metropolitis permittere, variè de ipfis ex arbitrio difponere. Hoc firmat atque exequitur laudata Valentiniani conftitutio, atque ita nullatenus impingit in Canones. Evertic Hilarii calumniam, qui in Galliam redux ad depravandos Collegarum animos blaterabat, quod Pontifex omnium Provinciarum Ordinationes fibi vellet defendere. Auguftus Princeps affirmat ipfum Jure id omninò poffe. Eft res alterius loci. Interim Pafchafius Quefnellus, quot ibi verba, tot habet in Magnum Leonem contumelias.

Ifta Augufta conftitutio adeò perftringit atque offendit hujus viti oculos, ut ad circumfcribendam ejus authoritatem cogatur etiam Epifco po Hilario, fuo dilectiffimo clienti, maledicere. Plura rurfum congerit ex infeliciffima atque erratica quorundam Afrorum epiftola, & per

Alter exceffus eft, quod denuo laudet infeli ciflimam quorumdam Africanorum Antiftitum ad Sanctum Pontificem Cæleftinum epiftolam, as in ipfa fundet fua adversùs Apoftolicam Se dem tentamina. Eft res indigniflima, lamentanda in Doctore Catholico. Exceffus tertius eft, quod Sanctus Leo pro fuo ingenio viderit Sardicenfes Canones nihil de appellationibus, vel de Retractatione fententiæ Romæ peragenda ftatuere, fed amplius nihil Romano Pontifici concedere, quàm ut novum indicat Judicium, in eadem Provincia celebrandum. Sunt Paradoxa, partim revicta in fuperioribus, partim mox largius revincenda. Quartus exceffus eft, quod Sancti Leonis epiftolæ nulli militarent Canones. Etenim non folos Sardicenfes, fed etiam Nicænos militaffe, fupra demonftratum eft lucido atque irrefragabili teftimonio Sancti Julii Pontificis. Quintus exceffus eft, quod vetus, Canonibus Canonibusgit: Quis non acquiefcat tot rationum momentis roborata, confuetudo epiftolam novitatis argue rit. Ad fimiles Acaciani fchifmatis nugas olim repofuit Sanctus Papa Gelafius: Viderint fi alios habeant Canones, quibus fuas ineptias exequantur. Cæterum ifti, qui Sacri, qui Ecclefiaftici, qui legitimi celebrantur, Leonis epiftolam fulciunt & firmant. Quorundam hodie adversùs Divinam Apoftolicæ Sedis dignitatem confpiratio reverà habet alios Canones. Etenim Dominus Petrus de Marca producit Philippo-Politani Convenţiculi litteras, Eufebianas, Schifmaticas, Hæreticas, ab omni fub Cœlo Ecclefia damnatiffimas: Et ex ipfis ftudet Sanctum Petrum denuò cribrare.

Sextus exceffus eft, quod fuæ epiftolæ infirmitatem fciens Sanctus Leo, ipfam curaverit Imperatoria conftitutione muniri. Arguit Pontifi

quibus quid opponi poffit, planè non video, nifi Sancto Leoni vifum effe pro Ecclefiæ bono, & ad minuendam Hilarii poteftatem, quæ adverfariis gratiæe Dei in Gallia invalefcentibus animos addebat, novum fibi jus parare, Imperatoris authoritate munito, cujus animam pro arbitrio, quò vellet, inclinabat. Quis hunc virum ad maledicendum conduxerit, ignoro. Maledicit Magno Leoni, quod Papalem authoritatem tentaverit ultra metas transfigere. Maledicit Augufto Valentiniano, quod Pontifici ad novitates, ideoque & ad iniquitates ferviliter obediverit. Maledicit Sancto Hilario, quod Semi-pelagianæ perfidiæ fuerit Princeps atque incentor.

Septimus tandem illius error atque exceffus eft, quod ifta Conftitutio pro afferendo Romanæ Appellationis jure non adducat Canones Sar

&um, poftulavit fibi tradi Clericos, & caftigari Præfidem, ac alias litteras addidit ad Sergium Sub Diaconum: Exemplar Sacræ Theodofit ac Valentiniani tuæ Experientia curavimus deftinandum,

dicenfes. Refpondeo adducere. Audiamus ejus ||tifex fe convertit ad Georgium Africa Præfeexordium: Cum Sedis Apoftolica Primatum Sancti Petri meritum, & Romanæ dignitas civitatis, facræ etiam Synodi firmarit authoritas. Conftitutio agit etiam de admittendarum appellationum Pri matu, ideoque & Nicænam laudat Synodum, & Sardicenfem. Lucet ex aliis ejufdem Imperatoris litteris ad Collegam Theodofium, fcriptis pro admittenda appellatione Sancti Flaviani. Affirmat ipfum appellaffe fecundùm folemnitatem, feu folemnem conftitutionem Conciliorum. Utique Nicæni & Sardicenfis. Tam hæ litteræ, quàm ifta Conftitutio agunt de pariformi caufa & haud dubiè funt ab eodem Secretario. Proindè ille eafdem utrobique intellexit Synodos. Quidquid fit, Romanæ Appellationis jus non fundatur in fola Synodo Sardicenfi.

[ocr errors]

Piiffimam Valentiniani Conftitutionem venerata femper fuit omnis, Gallicana præfertim, fub cœlo Ecclefia, ideoque indignum, ac nullatenùs tolerandum eft ipfam hodie à nefcio quibus hominibus ita confpui, & conculcari. Ex ipfa Sanctus Hilarus Pontifex pro Leontio Arelatenfi Epifcopo adversùm Mamerti Viennenfis Epifcopi exceffus fcripfit ad Gallicanos Epifcopos : Chriftianorum quoque Principum lege decretum eft, ut quidquid Ecclefiis, eorumque Rectoribus, pro quiete omnium Domini Sacerdotum, atque ipfius obfervantia difciplinæ in auferendis confufionibus

Eminentiffimo Præfecto per tuam Experientiam dirigendum, cujus feries non folùm ejus Eminentiam, verùm etiam omnes omninò, qui à Sedis Apoftolicæ ditione exorbitare contendunt nibilominùs informare poffit. Quemadmodum Sereniffimi Principes bactenùs omnes innovaverunt cundła Privilegia Sedis Apoftolicæ, & quæ olim eidem funt conceffa, ipfa lectione poterunt approbari. Nam de Domini Del noftri mifericordia confidimus, quod Jura vel Privilegia Beati Petri curabimus expetere, atque immutilata intentione quæfita atque impertita defendere. Tua ergò Experientia, ejufdem Sacræ tenore attentiùs relegendo fufftata, non folùm Eminentissimo Præfecto, fed etiam aliis hæc eadem infinuare non differat. Palam & conftanter affirmat laudatam legem pleniffimè viguiffe per omne Imperium, per omnes Occidentis Ecclefias, per ipfam firmari Apoftolicum Canonem, datamque ab. | ipfo poteftatem, qua Romanorum Epifcopus non folos in appellatis caufis Provinciales Epifcopos, fed etiam in prima inftantia Occidentales Metropolitas, & eorum execeffibus admixtos Clericos poffit ad fuum in alma urbe Tribunal evocare, & compellere.

CAPUT

XV.

Sancti Leonis circa Chelidonium Acta purgantur à prima Pafchafi Quefnelli calumnia.

Afchafius Quenellus Sanctum Hilarium Ro

Apoftolica Sedis Antiftes fuo pronuntiaffet examine, veneranter accipi, tenaciterque fervari. Et ftatim fubdit: Nec unquam poffent convelli, quæ & Sacerdotali Ecclefiaftica præceptione fulcirentur & Regia. Eamdem in quarto Capitularium Additamento laudat ac firmat Imperator Ludovicus Pius: Culpantur Epifcopi, qui aliter ergà fratres egerint, quàm Apoftolicæ Sedis Papæ fieri placuerit, Quin immò Petrus de Marca affirmat iftius Conftitutionis pro Romanæ Ecclefiæ Primatu verba effe adeò lucida & veneranda ut bujus feculi Novatoribus poffint fanguinem fuffundere. Et adjungit: Hæc novella Conftitutio Codici Theodofiano adjuncta eft, cujus Codicis ufus apud Gallos, Romaae Legis nomine, in rebus Ecclefiafticis invaluit. Et hoc demonftrat ex antiquis Gallicanæ Ecclefiæ Synodis, ac Regum Edictis. Proindè frontem fub axillis gerunt, qui hodie de fua in iftam Legem maledicentia non erubefcunt. Nempè novam Hierarchiam diligunt, & tentant Mun-plitudini fuæ Sedis, atque profequitur: Verùm do obtrudere, ideòque calcanda funt antiqua omnia.

Prætermitti non poffit eximium ac infigne elogium, quod præfatæ Legi impertit Honorius Pontifex in litteris ad Sergium Sub-Diaconum. Honorius Calaritanum Epifcopum, Sardinia Metropolitam, & quofdam ejus Clericos, de nefcio quibus accufatos, ad fuum Tribunal evocaverat, Et Metropolita obedivit ac venit; verùm Clericos momordit, & morata eft propria confcientia, ac fecit contumaces. Hinc Pontifex Barbarum, Romanæ Ecclefiæ Regionarium Defenforem, mifit ad Sardos, qui Clericos potenter adduceret. Et ipfos navi imposuerat. At ecce Theodorus, Sardiniæ Præfes, ipfos Defenfori violen. ter eripuit, ac tranfmifit in Africam. Hinc Pon

mana Chelidonii Epifcopi Appellationi recalcitrando, & fui Synodalis Judicii authoritatem inappellabilem contumaciter fuftinendo, legitimè fecundùm Canones egiffe; Sanctum autem Leonem isti appellationi deferendo, iftudque judicium exsuffiando, affirmat egiffe perpe ràm contrà continua ferie cuftoditam confuetudinem ac disciplinam, & plùs æquò ftuduisse am

non in eo folùm Canones San&us Leo vifus eft minùs attendiffe in præfenti adversùs Hilarium concertatione. In boc etiam à Sardicenfibus, quorum maximè authoritati incumbebat, receffit, quod caufam Chelidonii extrà Provinciam examinandam fufceperit, & abfque primorum Judicum communione eam in fuo Judicio retractarit: Quod tentatum priùs non fuerat ab ejus Prædecefforibus, qui faltem Sardicenfuum Canonum limites non excesfferant. Ifti autem Canones ita redintegrandi Synodorum Provincialium Judicii poteftatem faciunt Romano Epifcopo, ut tamen velint novos ab eo Judices decerni ex vicina Provincia, qui una cum Judicibus, à quorum fententia appellatur, iterato examini interfint. Hoc enim neceffarium erat ex Decretis Sardicenfibus, ut priores Judices pofterioris examinis participes effent, quem

admodum ab Illuftriffimo Marca obfervatum eft. Neutrum fecit Sanctus Leo, fed totam fibi caufam refervavit proprio fubjiciendam examini, Judicioque abfolvendam. Hæc fua Commenta iterum ftabilit ex infeliciffima ac prævaricatoria quorundam Africanorum Antiftitum ad Sanctum Pontificem Cæleftinum epiftola, & adjungit: Has difciplinæ regulas à firenuo fuo Præceffore Cypriano bauferant Beatiffimi Patres, quorum pars magna Auguftinus erat. Sanctum Leonem arguit de duobus. Primo, quod retractatorium Judicium non delegarit in partibus, fed appellantes atque appellatos evocaverit ad fuum Tribunal. Hanc evocationem cenfet adverfari Canonibus Sardicenfibus.

Hujus opinionis nec Pafchafius Quefnellus, nec Petrus de Marca eft primus Author. Eandem fæculo nono pertinaciter fuftinuit Hincmarus Metropolita Rhemenfis. Etenim ad fuum nepo tem Hincmarum Laudunenfem Epifcopum, qui degradatus Romam appellaverat, & volebat accedere, dicit in Duziacenfi Synodo : Diverfi Canones Epifcopum à congregatis Regionis Epifcopis de gradu fuo dejectum, à finitimis Epifcopis cum ejufdem Provinciæ Epifcopis, Apoflolice Sedis authoritate, vel cum à Latere fuo Directo, in Provincia, in qua ventilata & judicata eft, jubent audiri. Et ipfum item probat ex præfata Afrorum epiftola, nec non ex Magni Gregorii litteris ad Columbum Epifcopum Numidiæ. Et cum univerfa ifta Synodo Hincmarus ad Adrianum fecundum Pontificem fcripfit folemniffimas litteras, omne fuum de Laudunenfi Hincmaro Judicium retulit, fupplicavit confirmari, atque Part. 5 adjunxit: Si fortè, quod non putamus, vifum voCap. 1. bis neceffariò fuerit, ut fecundum Sardicenses Cano

nes renovetur Judicium, detis Judices, fcribendo Epifcopis, qui in finitimis ♣ vicinis Provinciis funt, ut & ipfi diligenter omninò requirant, &juxta fidem veritatis deffiniant. Vel fi decreveritis mittere à Latere veftro habentes authoritatem veftram, qui cum Epifcopis judicent, eo in gradum non reftituto, ficut facri Sardicenfes Canones præciplunt, non abnuimus Denuo fe fundat in ifta Afrorum epiftola, & concludit: Quia ergo nos, quantum fcimus &poffumus, privilegium fanctæ & primæ Sedis Romanæ & confirmare, & obaudire, & extollere cupimus atque fatagimus, fervet veftra Paternitas, & à Deo in prima Sede conftituta authori tas, nobis fills & subjectis fuis Epifcopis Ecclefia ftica privilegia, à facris Canonibus, & veftris Decefforibus atque Prædecefforibus, noftris Decefforibus atque Prædecefforibus confirmata Quatenus & Apoftolica Sedes proprium vigorem retineat, & à fe conceffa aliis Jura fua non minuat. Et hæc ftabilit authoritate Magni Gregorii, non femel fcribentis ad fuos Epifcopos : Mihi ipfi injuriam facio, si Fratrum meorum Jura perturbo: Affirmat Sardi-. cenfem Ganonem femper in Gallia fuiffe fic intellectum atque obfervatum. Deftinata fuit hæc epiftola per Sanctum Arctardum Epifcopum Nam-. netenfem. At retulit Refcripta non placentia. Adrianus Pontifex Sardicenfes Canones intellexit aliter, & Hincmarum Laudunenfem, item. que ejus Adverfarios voluit ad fe tranfmitti, & caufam eorum coram fe retractari. Rhemenfis

[ocr errors]

Hincmari artes, Romæ jam pridem notiffimas, videtur notaffe fuis coloribus. Hinc fine fuo Præfide Duziacenfis Synodus denuò fcripfit: Apertiffimè jubent facri Canones Sardicenfes, ut Epifcopi in Provincia qualibet regulariter judicantes Epifcopum, poft judicium fcribant Romano Pontifici, qua liter caufam examinarint judicati Epifcopi, dicentes; Ut fi aliquis Epifcopus judicatus fuerit. Et paulo poft: Scribatur ab his, qui caufam examinarunt, Julio Romano Epifcopo. Et ne quilibet in hoc interpendere poffet, in quarto & feptimo Capitulo id ipfum confequenter repetendo, ac apertiùs inculcando explanant, dicentes: Cum aliquis Epifcopus depofitus fuerit. Et Si Epifcopus accufatus fuerit, & judicaverint, & de gradu fuo eum dejecerint Regionis Epifcopi, & appellaverit qui dejectus eft, & confugerit ad Epifcopum Romanæ Ecclefiæ, & voluerit fe audiri, & juftum putaverint, ut renovetur examen, det judices. Id eft, fcribere his Epifcopis dignetur, qui in finitima & vicina Provincia funt, ut ipfi diligenter omninò requirant, & juxta fidem veritatis definiant. Et reliqua, ficut ibidem Canon profequitur. Et Sandli Innocentius, Bonifacius, ac Leo confonanter ex eifdem facris Canonibus promulgarunt, quæ Canonibus ipfis conveniunt, ut in promptu effe legentibus conftat. Hanc in rem congerunt plurima, ex quibus pertinaciter cenfent fuam opinionem manifeftò demonftrari. Attamen Pontificem, qui Laudunenfem cum fuis adverfariis Antiftitem fibi fifti feriò mandarat, non aufi deinceps offendere, addiderunt: Apud Dominum Regem obtinuimus, ut quicumque vellent de Clero & familia Laudunenfis Ecclefiæ Romam cum. Hincmaro Epifcopo ire, haberent licentiam. Pergat igitur fecundum Mandatum veftrum, non abnuimus, non contendimus, non refultamus. Et fententia Sedis Apoftolicæ fecundùm facros Canones, & Decre ta ipfius Sedis Pontificum, de illo exequatur. Et ea, ut Leo decernit, quæ juxta Ecclefiafticum morem juftè & rationabiliter à nobis funt definita, veftra quoque fententia roborentur. Conantur Pontificem bonis verbis circumfcribere. Nec enim Laudunenfis Ecclefiæ Clericos aut mancipia, fed quofdam è Judicibus Epifcopos adjungi Hincmaro jufferat Pontifex, & Romam ad retractandum judicium tranfmitti. Nempè Rhemenfis Hincmari, è cujus verfatili ingenio prodierunt omnes hæ litteræ, animo firmiffimè infixum ftabat, nunquam permittere iftud Romanum Judicium. Hic ergo eft originalis fons, ex quo prodeunt hæc nova adverfus Apoftolicam Sedem Dogmata.

Refpondeo San&tuin Leonem rectiffimè per omnia egiffe in caufa Chelidonii. Etenim Julius Pontifex, qui ob Sancti Athanafii, & aliorum Orientalium Antiftitum Romanam Appellationem aliquos ex ipforum Judicibus ad retractandas caufas evocarat Romam, ad Antiochenam ac refractariam Eufebiane Factionis Synodum refcripfit: Quid actum eft dignum offenfa? Aut qua in re vobis, quibus fcripfit, caufam fuccenfionis præbui? Qui enim benè fentiunt de tis quæ egerunt, & in quibus ipfi Judices fuere, non indignanter ferre folent, fi quod ab ipfis judicatum eft, ab aliis excutiatur. Quippe qui fecuri fint, ea quæ ipfi jufta

judicaverunt, Injufta nunquam fieri posse. Affirmat hanc effe antiquam Ecclefiæ confuetudinem, confirmatam in Nicæna Synodo, & redactam in Scri ptum. Et concludit: Morem, qui femel in Ecclefia obtinuit, à Synodo confirmatus eft, iniquum eft à paucis abrogart. Palàm agit de appellatarum caufarum, & ambarum in ipfis partium ad Romanum retractaturi Pontifici Tribunal evocatione... Antiochenam Synodum, quæ per dolofos Canones ipfam impugnabat, arguit horrenda contumaciæ, & perniciofæ novitatis.

[ocr errors]

Et profequitur: Quin ne hoc quidem concesso, quidquam æqui habet veftra offenfio. Siquidem vefiri Legati, Macarius Presbyter, & Hefychius ac Martyrius Diaconi, nullo modo, cum buc veniffent, pares Presbyteris ab Athanafiomissis, ac femper abillis convicti, refutatique, Concilium indici à nobis poftularunt, litterafque & ad Eufebianos, & ad Athanafium Alexandriam, quibus convocarentur, mitti, ut coram omnibus jufto judicio de caufa cognofci poffit: Tum enim fe de Athanafio probataros effe, quod jam nequirent. Publicè enim coram nobis Martyrius & Hefschius refellebantur, Athanafii Presbyteris bona cum fiducia alacriter refiftentibus. Martyrius verò cum fuis, fi vera dicenda fint, ubique profligabatur, ac proinde Concilium generale poftulabat. Si igitur Martyrio & Hesychio nullam Synodum poftulantibus, adhortatus fuissem, ut ad Synodum, qui ad me fcripfiffent, convocarentur, idque in gratiam fratrum, qui se injuriam pati conquerebantur, etiam vel ita æqua & jufta fuiffet noftra cohortatio: Cum ea fit & Ecclefiaftica, & Deo grata. Jam ubi eidem illi, qui à vobis pro gravibus viris, & fide digni babiti fuere, Authores mihi fuerint, ut vos convocarem, certè id à vobis ægrè ferri non debuit, fed potiùs alacriter ad citationem occurrere. Quapropter indignatio coram, qui bac citatione offendantur,

ac exequendam evocationem non indiguiffe poftulatu aut confenfu Partium: Evocari à fe poffe etiam invitos. Et utitur judiciali vocabulo, Citari. Hinc concludit Eufebianorum tergiverfationem effe temerariam, inhoneftam, fufpicio fam. Utique de propria caufa & confcientia. Es adjungit tergiverfationis fundamentum: Quod nempe Eufebiani in Antiochena Synodo contrà omnem antiquitatem jam blaterare cœpiffent Orientalium Synodorum authoritatem effe inconcuffam,ideoq;ab ipfis non poffe Romam provocari. Affirmat effe lepidum factionis judicium. Etenim ipfa facrofan&tas ipfius Nicæni Concilii fententias impudenter fine fronte refcindebat & exfufflabat; at verò fua factiofa,iniqua, & palam fcelerata apud Tyrum & Antiochiam judicia volebat effe immobilia & facrofancta. Hic eft omninò primus fons, ex quo Pafchafius Quefaellus ac ejus Symmifta potant turbidas aquas, & ex ipfis univerfam Ec clefiam ftudent contrà Apoftolicam Sedem ine briare. Profero alta verba, at non fine rationibus. Etenim Eufebiana factio non de Provincialibus, fed de folis Patriarchalibus Synodis fanxit: Quin Provinciales poffent ad Patriarchalem retractationem provocari ac evocari, apud ipsam, erat, ac etiamnum apud Photiani Schifmatis Sectatores eft indubitatiffimum, At verò hi novi Dogmatiftæ etiam hec Judicia volunt abrepta Ro manæ Ecclefiæ. Evertunt non folam Papalem dignitatem, fed etiam Patriarchalem.

Julius Pontifex profequitur: Macarius Presby ter, ac Martyrius, ac Hefcbius Diaconi, authores nobis fuerunt, ut Alexandriam feriberemus cuidam Pifto, quo tempore etiam Athanafius Alexandria verfabatur. Hunc autem Piftum Athanafii Presby teri fupervenientes docuerunt Arianum esse, & co nomine ab Alexandro & Nicæna Synodo reum factum,.

temeraria, & tergiverfatio fiftendi fe Judicio inho-gradumque fui Ordinis à quodam Secundo, quem nefta & fufpiciofa videtur. An quifquam fomuchari debet, fi que ipfe fecit, ab aliis fieri videat? Si enim, ut fcribitis, inconcufam babet authoritatem quælibet Synodus, & contumeliosè agitur cum Judi. ce, cujus Judicium ab aliis examinatur, confidera-|| te, quæfo, Dilectissimi, quinam fint, qui Synodum improbant, & qui aliorum judicata refcindunt, ne fingula excutiende certos hominées gravem,

Pontifex docet varia. Primò, antiquam Ecclefiæ, præfertim jam à Nicæna Synodo confire matam confuetudinem effe fufficientiffimum ve ritatis, & rectè adminiftratià fe officii argumentum ac fundamentum.Deinde licet hoc fundamentum non adeffet, fuas in hoc negotio actiones fulciri aliis principiis, fubminiftratis per ipfam Eufebianam Factionem. Etenim ejus Legati, quod Sancti Athanafii Legatis non poffent refi ftere, poftularunt ipfos Principales, nempe ipfum Athanafium, & aliquos ex ipfis Tyriæ ac Antiochena Synodorum Epifcopis evocari per Pontificem, & per ipfos, & coram ipfis causam retractari. Poftularunt generale Concilium: Non totius Ecclefiæ, fed commune Partibus contendentibus. Iftud hic dicitur generale. Pa pa fupponit ipfos egiffe fecundùm Ecclefiæ mores & Canones, ideoque & fua Acta ab ipfis justifi. cari. Tertiò affirmat fe ad talem decernendam

magna Synodus at Arianum rejecerat, accepiffe. His werò nec Martyrii quidem fodales contradicebant neque Piftum à Secundo fuisse conftitutum negabant. Videtis igitur vel ex bac caufa, qui potiùs in culpa habendi fint, nofne, qui perfuaderi non potuimus ut Ariano Pifto litteras fcriberemus, an illi, qui mihi confilium dedere, ut contempto magno Concilio, ad impios bæreticos velut ad pios bomines, litteras darem? Certè Macarius Presbyter, cum Legatus ab Eufebio venerat, ubi audivit Athanafii Presbyteros Pifto obfiftere, nosque ejus præfentiam non admitteve, unà cum Martyrio & Hefycbio, quamvis gravi valetudine, de node profecus eft Ut non inconcinnè divinaremus cum impatientia refutati Pifii fugam arripuisse. Impossibile enim eft Secundi ordinationem ut potè Ariani, vim ullam in Catholica, Ecclefia ba bere. Id enim verè ad Synodi, & Epifcoporum, qui in Synodo fuere, contumeliam vergeret, fi quæ illi tanto ftudio & cura, veluti Deo præfente, egiffent à nobis ut vana & futilia abrogarentur.

Piftus eft unus ex Arii congerronibus, qui unà cum ipfo & aliis iftius impietatis Authoribus, fubfcripfit infami contra Sanctum Alexandrum Alexandria Patriarcham epiftola. Subfcripfit in hunc modum: Piftus qui Alexandriæ ab Arianis collocatus eft. Exftat epiftola apud Sanctum Epiphanium. phanium. Elogium iftud exiftimo non fuiffe ab

« VorigeDoorgaan »