na. Quintò, quod Alexandrinus, Antiochenus, & Conftantinopolitanus, ideoque & omnis omninò Orientalis Epifcopus geftaverit tale Pallium. Et quidem Pallium, quo Chalcedonenfis Synodus denudavit Diofcorum, erat Pallium Sancti Marci, ideòque & ipfum fuit ex lana. Ex quo difcimus fexto, quod iftud fit non folius Sancti Marci, fed etiam Inftitutum Sancti Apoftoli Petri. Proindè hic laneum Pallium geffit ac dedit etiam Antiochiæ & Romæ. Et omni Latina, immò toti fub cœlis Ecclefiæ. Septimò difcimus, quod Græcorum Epifcopi femper confueverint degradari per ablationem Pallii. Octavò, quod Anthimo Conftantinopolitano Patriarchæ Sanctus Papa Agapetus abftulerit Pallium. Ex quo non parùm vacillat fides Liberati Diaconi, fcribentis ipfum ab Anthimo fuiffe redditum Imperatrici Theodore. Nonò, quod hæc non fint.commenta aut fpeculamina folius Ifidori Pelufiotæ, fed perpetua ac firma traditio totius Orientalis, immò totius fub cœlo Ecclefiæ. fimul. Et poft Missas, manus injicientes, incluferunt me, & cum vi abripuerunt Pallium Sacerdotii mei, & fumentes unum ex ipfis, bunc Stephanum fecerunt Epifcopum. Affirmat varia. Primò, quod in Miffarum celebratione geftaverit Pallium. Quia nempè Græci ipfo utebantur ad quodvis folemne Sacrificium. Etiam lucet vocem, Miffa, effe infigniter antiquam. Non habetur in Græco textu, attamen hujus Latinæ translationis author videtur fuiffe venerabilis Julianus, Coenfis Epifcopus, unus è Patribus Chalcedonenfis Concilii. Secun dò Baffianus queritur, quod ipfum inimici Pontificalibus indumentis ornatum traxerint extra Ecclefiam, ufque in forum. Videtur non folam barbaram violentiam culpare, fed etiam fuo facro Pallio illatam irreverentiam: Quia ipfum portari non poterat extra Ecclefiam. Tertiò queritur, quod fe illo fpoliaverint, atque ita extra Epifcopatum ejecerint. Quartò, quod Stephanum Presbyterum ftatim confecraverint in Epifcopum, atque etiam inthronizaverint. Licèt non exprimat, apertè tamen fupponit, quod confecrato etiam Pallium dederint, aut fanè quod ille fibi ipfi acceperit. Etenim ante acceptum Pallium nec Patriarcha legitimè poterat federe in Throno, Secundus error eft, quod hæc non faciant pro Latina Ecclefia. Etenim Græci Pallii author omninò eft Sanctus Petrus: Quod ab ipfo & Alexandrinum & Antiochenum ducat originem, quis poffit ambigere? Nec ambigendum eft, quin etiam concurrerit ad inftitutionem Hierofolymi-adeoque nec inthronizari. Quare exiftimo, quod tanæ difciplinæ. Etiam certum eft, quod iftic inftitutum Pallium fecum detulerit Romam. Quare fimiliter certum eft, quod Sancti Gregorii Pallium fuerit Paftoritia & Ovina pellis. Ad iftud evertendum nequaquam validus eft Joannes Diaconus. Quid fi quis conjecturet textum ejus effe mendofum, & legendum: Quafi ex byffo candenti contextum? Hanc inquifitionem & judicium relinquo me Sapientioribus. Tertius error eft, quod Sanctus Ifidorus per Omophorion forfitan non intelligat Pallium. Quis non videat iftam dubitationem effe manifeftum errorem ? Quartus error eft, quod myftica facrorum Rituum fignificatio fit inter omnia argumenta quàm maximè opportuna vanitati conjecturarum. Certè ego ab infantia didici facros Ecclefiæ mores & ipforum vetufta Significata humiliter venë rari. Trium Autocephalarum Sedium forma eft nonnihil elucidanda. Baffianus Ephefinus Epifco pus, Afiaticus Exarchus, adversùs fuam violentam degradationem, immo latrocinalem ejectio. nem, fcripfit in fuo libello ad Imperatorem Martianum: Quidam eorum, qui Sacerdotio funguntur, nec non & alii vulgares, crudelia in me facere præfumpferunt. Spernentes enim immaculatorum virtutem Myfteriorum, quæ ex bumilibus manibus meis fufceperant, poft quàm à nobis Myfteriorum perfectio celebrata eft, repentè apprehendentes me, & abri pientes de fancta Ecclefia, plagis afficiebant, ducen tes &portantes in forum, aliquandò verò & recludentes, gladiis me fubjecerunt. In iis itaque, dum Ephefinus, uti & alii duo Exarchi, Pallium, quorumdam Patriarcharum more, de Altari fumpferit. Et ipfum Pallium fui Antecefforis. Forfitan illud ipfum, quod Sanctus Timotheus acceperat à Sancto Paulo. Et ita videtur fuiffe factum ufque dum Sanctus Joannes Chryfoftomus, ac ejus in Regiæ civitatis Cathedra Succeffores coeperunt invadere iftas Diœcefes, confecrare eorum Primates, atque ita Autocephaliam evertere. Et tunc omninò illis impofuerunt etiam Pallium. Porrò Baffianus oderat iftas rapinas, ideoque inthronizatus fuerat fine interventu Sancti Procli Etiam Stephanus, ejus Adverfarius, fuit taliter confecratus. At verò Chalcedonenfis Synodus per fuum vigefimum octavum Canonem probavit rapinam. Quapropter exinde ifti Exarchi, utk confecrationem ita & Pallium debuerunt à Conftantinopolitano Patriarcha accipere. Non per tranfmiffionem, fed in ipfa confecratione. ipfius vitæ periculum sustinerem, furentes to abri AFricane Synodi fuerunt in fextuplici diffe pientes Pallium Sacerdotii mei, in Sede pofuerunt quemdam ex eis, qui & ipfe præfumpferat ea, quæ in me incongruè falla sunt, & in meum locum. Eadem de re Baffianus dixit ad Chalcedonenfem Synodum: Craftina die Miffas celebravimus omnes rentia. Prima fpecies erat illa Synodus, quam cum fuæ Parochia Clero faciebat quifque Epifcopus. Olim dici poterat Parochialis, nos hodie appellamus Synodum Dioecefanam. Eft antiquiffima. Etenim de Urfacio ac Valente, Arianis Epifcopis, ad Imperatorem Conftantium fcribit Hofius Epifcopus Cordubenfis: Ultrò Romam venerunt, & coram Epifcopo ac Presbyteris bi præfentibus confeffionem fuam fcripto ediderunt. Exftat epiftola apud Sanctum Athanafium in litteris ad ejus Monachos. Et de Joviniano Hærefiarcha ac ejus Affeclis fcribit ad Mediolanenfem Ecclefiam Siricius Pontifex: Fado ergò Presbyte rio, conftitit ipforum dogmata doctrinæ noftræ, id ef, Chriftianæ legi effe contraria, unde omnium nofirum, tam Presbyterorum, quàm etiam totius Cleri, una fufcitata fententia eft, ut novæ hærefis Inventores, Divina fententia & noftro judicio in perpetuum damnati extra Ecclefiam remanerent. Iftam Synodum Siricius Presbyterium, nos hodiè appellamus Romani Pontificis Confiftorium. In fimili Synodo, memorata & expofita per Presbyterum Paulum Orofium, Joannes Hierofolymæ Epifcopus difcuffit dogmata Hærefiarchæ Pelagii. Et ex Siricii teftimonio patet, quod novas etiam hærefes non in generali totius Ecclefiæ Synodo, fed in folo Romano Confiftorio damnaffe fit res antiquiffima, atque authentica. Talium in Africa Synodorum plura exempla habemus in litteris Sancti Cypriani . Iftiufmodi item fuit Synodus, in qua Sanctus Auguftinus curavit fibi in Succefforem eligi Presbyterum Eradium. |fuarum quarumcumque Provinciarum intimetur, ut de univerfis Epifcopis vel duæ, vel tres turme fiant, & de fingulis turmis viciffim quotquot electi fuerint, ad diem Concilii inftantissimè occurrant. Quod fi non potuerint occurrere, excufationes fuas in Tractoria confcribant, Vel fi pof Tractorie adventum aliquæ necessitates repentè forfitan ortæ fuerint, nifi rationem impedimenti fui apud Primatem reddiderint, Ecclefiæ fue communione debere effe contentos. Afrorum Provinciæ habebant numerofiffimos Epifcopos. In catalogo, quem fuis libris indidit Victor Vitenfis Epifcopus, Numidia habet centum viginti tres. Et non paucas deeffe novit ille, qui plures hinc inde occurrentes diligenter annotare voluerit. Afri fervabant Nicenum Canonem, mandantem ut bis in anno fiat Provinciæ Synodus. Hinc ne tot Epifcopi toties fatigarentur, quafdam in tres, quafdam Provincias fanxerunt dividi in duas turmas, atque ipfas alternatim convocari. Divifio videtur fubfuiffe Primatis arbitrio, atque ita poffit eadem Provincia quandoque trifariàm, quandoque bifariàm fuiffe divifa. Excipe tamen Tripolitanam. Hæc non habebat nifi quinque, aut fex Epifcopos, ideòque non egebat ifta divifione. Nihilominus quandoque ex gravioribus caufis conveniebant omnes Provinciæ Epifcopi. Ita ad difcutiendos Pelagianæ Hærefis articulos Aurelius omnes Proconfularis Provinciæ, Sylvanus Primas convocavit omnes Epifcopos Numidia. Et fine talis Synodi affenfu Carthaginenfis Exarchus non poterat novos Epifcopatus erigere. Dicebatur plenarium non totius Africanæ Dioecefios, fed totius Provincia Concilium. Quare plenarium Concilium apud Afros habuit duas fpecies. Etiam Provinciæ Synodus. Non plena eft fecunda, plena ejus Synodus eft tertia fpecies Africanarum Synodorum. Attamen rariora funt apud Afros exempla hujufmodi Synodorum. Etenim modicus erat Clerus in multis Ecclefiis. Quod plures nonnifi unicum haberent Presbyterum, ad Primatem Aurelium dixit in plena Synodo Pofthumianus EpiCap. 54. fcopus. Et ipfe Aurelius: Tanta indigentia Clericorum eft, multæque Ecclefiæ ità defertæ funt, ut ne unum quidem Diaconum vel illiteratum habere reperiantur. Nam de cæteris fuperioribus Gradibus & Officits tacendum arbitror. Quia fi Minifierium Diaconi facilè non invenitur, multò magis fuperiorum Hanorum inveniri non poffe, certiffimum eft. Et quotidiè nos planctus diverfarum ferè emortuarum Plebium jam non fuftinemus, quibus nifi fuerit aliquando fubventum, gravis nobis & inexcufabilis innumerabilium animarum pereuntium caufa apud Deum manfura eft. Hinc in Afrorum Synodis quando-Epifcopi committebant vices fuas iis, quos ad Syno Cap. 98. que videmus Epifcopos ob unicum puerulum Le- De Tractoria, feu litteris Tractoriis fcribit in fexto libro Dominus Petrus de Marca: Legati, Cap. 3. fivè Vicarii Epifcoporum, à Synodo aut fimili Con ventu abfentium, exhibebant vicem eorum cum litteris Tractatoriis. Sic illa ætas vocabat litteras quibus dos mittebant, ut patet ex hoc loco, & ex formula Afrorum Codex laudat plenarium uniuscujufque Provincia Concilium. Alius, qui quinto Cartha- || ginenfi Concilio adfcribitur, ibidem Canon ex¡Cap. 76, ponit: Placuit ut quotiefcumque Concilium congregatis Rothaldi, Erpuiai, Hilmeradi, Raginelmi, gandum eft, Epifcopi, qui neque ætate, neque ægritudine, neque aliqua graviori neceffitate impediuntur, ? competenter occurrant. Et Primatibus ☛ Joannis, ejufdem Diœcefis Epifcoporum, vices quarta quarta decima formula habet hanc epigraphen :,, clefias. Tertiam vocis fignificationem adducit Tractoria Prudenti Epifcopi Tricalfini, quam per in Commonitorio fuper Cœleftii nomine Marius vincias fuas Tractoriis, & univerfi Epifcopi epiftole Epist 68. Interim Dominus Archi-Epifcopus labitur, Secundam fignificationem adducit in litteris ad quofdam Donatiftarum Epifcopos Sanctus Auguftinus, de Excommunicatis ac aliis per EccleEpift.162. fiam damnatis fcribens: Missa Tractoria fuper co rum nomine per totum Orbem terrarum, ab omnibus Quarta igitur Tractoriæ fpecies eft fuperioris Antiftitis epiftola, qua fibi fubditos Epifcopos ille convocat ad Synodum. Hanc Tractoriam laudat adductus Africani Codicis Canon, qui in quinta Carthaginenfi Synodo eft decimus. Eandem laudat in fcripto poft Carthaginenfem Collationem libro San&tus Auguftinus, fcribens Donatiftas fuifle eò evocatos per fui Primatis Tractoriam. Iftius Tractoriæ formam docet nos idem Auguftinus in litteris ad Tictorinum Epifcopum: Tractoria ad me quinto Idus Novembris venit, jam finito die, me valdè indifpofitum invenit, ut occurrere omninò non poffem. Verumtamen five imperitiam meam moverit, five juftè motus fim, tue SanAitatis &Gravitatis eft arbitrari. Legi in eadem Tractoria etiam ad Mauritanias effe fcriptum, quas Provincias fcimus fuos habere Primates. Quod fi & ex eis ad Numidiam convocandum effet Concilium, oportuit utique ut aliquorum Maurorum Epifcoporum, qui ifthic priores funt, nomina in Tractoria ponerentur. Quod in ifta Tractoria non reperiens, multùm miratus fum. Deinde ad ipfos Numidas ità perturbato & neglecto ordine fcriptum eft, ut nomen meum tertio loco invenerim, qui novi quam poft multos Epi &mihi invidiofa. Prætereà venerabilis Frater & mè ad Concilium venire debuit, ut de ipfo Primatus metini Monafterii Præfectum, Sanctus Augufti- dum facere volebat etiam Victorinus ad fibi fir. tuerint ad fuam Synodum invitare vicinam Pro Epiftola non caret mendis. Etenim pro ver- Quarta Africanarum Synodorum fpecies fuit Africana Synodus, de qua antiquus Romanæ Ec clefiæ Codex: Que in Concilio Africano funt promulgata, in boc Carthaginenfi Concilio confirmanCap. 2. tur. Diftinguit Carthaginenfe Concilium, & Africanum. Et in litteris ad Valentinum, Adru Epift. 47, Quinta earum Synodorum fpecies eft illa, quam laudat ac dirigit tertia Carthaginenfis Synodus: Placuit ut propter caufas Ecclefiafticas fingu. Can. 2. lis quibufque annis Concilium convocetur, ad quod omnes Provincie, que primas Sedes habent, de Conçiliis fuis ternos Legatos mittant, ut & minùs invidiofi, minufque hofpitibus fumptuofi Conventus plena poffit effe authoritas. De Tripoli autem propter inopiam Epifcoporum unus Epifcopus veniat. Erat plenaria totius Africanæ Ecclefiæ Synodus, habebatque plenam univerfalis Concilii authoritatem, attamen celebrabatur per folos & paucos Legatos Provinciarum. Fiebat ifta perfonarum diminutio, quo annuus ifte Conventus effet minùs fumptuofus, ut minori pateret invidiæ, ut quotannis non fatigaret omnes Epifcopos. Etiam Proconfularis Provincia, licèt intra ipfam ageretur Synodus, mittebat Legatos. At plures. Nam in Carthaginenfi Synodo, quæ cum Apo ftolicæ Sedis Legatione tractavit quæftiones de Clericalibus ad laudatam Sedem appellationibus, adfuerunt decem Proconfulares Epifcopi, & adjungitur: Legati Proconfularis Provincię. Et in Synodo, quæ dicitur tertia Carthaginenfis, hæc legimus: Omnes Epifcopi, quadraginta quatuor numero, fubfcripferunt. Duarum Mauritaniarum, Numidiæ, Byzacii, ac Tripolitana Provincia erant in univerfum tredecim: Non poterant effe plures. Quare ex Proconfulari Provincia, præter Præfidem Aurelium, erant Epifcopi triginta. Catalogus, quem fuis libris inferuit Victor Vitenfis Epifcopus, affirmat ifto tempore in Procone fulari Provincia fuiffe Epifcopos quinquaginta quatuor. Erant longè plures Sedes. Etenim Synodo, quam fub Innocentii Pontificatu celebravit Aurelius contra Pelagianos, adfuerunt Epifcopi fexaginta octo. Nec dubitandum est, quin plures adfuerint. Quare exiftimo istos triginta Epifcopos fuiffe unam è tribus turmis, & harum harum unam iftis Carthaginenfibus Synodis fem. per adfuiffe. Porrò ifte Synodi non femper Carthagine, immò non femper in Carthaginenfi Provincia, fed modò fiebant in hac, modò in ifta. Hinc exiftimo Provinciam, in cujus gremio fiebat Synodus, habuiffe fingulare privilegium, ex quo poffent plures Epifcopi adef Hinc quidam Epifcopi hæfitarunt, utrum effet aperienda Synodus, & in ipfa procedendum. At verò Lucianus & Sylvanus, Sitifenfis Mauritaniæ Legati, repofuerunt: Serò ad Cæfareæenfes Fratres noftros Tractoria venit. Nam jam & illi venirent. Tamen neceffe eft, ut veniant. Et confidimus de animis ipforum, quia fi quid in hoc Concilio fe. Ad minus una turma: Forfitan tota Provin-geftum fuerit, & ipfi fine dubio fuos confenfus adhicia. Etenim quinto Carthaginenfi Concilio præ- bebunt. Rogant & fuadent Legatos iftos tantifter Aurelium Præfidem fubfcripferunt feptuagin- per expectari, atque ità differri Synodum: Prota duo Epifcopi, adeoque fexaginta, aut quin- fitentur tamen, fi diu morentur, poffe procedi. quaginta novem Proconfulares. Haud dubiè At verò de Tripolitana Provinciæ Legato dixit ipforum aliqui ex caufis abfuerunt, ideoque vi- ad Synodum Præfes Aurelius: De Tripolitanis detur adfuiffe reliquum corpus totius Provinciæ. Fratribus noftris boc potui condifcere, quod DulciErat reverà fingulare privilegium. Etenim apud tium Fratrem noftrum deftinaverint Legatum. Sed Ferrandum Diaconum habemus hunc Canonem quia non potuit occurrere, hoc asseveraverunt quidam Thufdritani Concilii: Epifcopus, qui non fufce- filii noftri, venientes de fupradicta Provincia, quod pta Legatione univerfali Concilio intereffe prefum- memoratus navi se commiferit, & credendum eft acpferit, ab eis Epifcopis, qui Legationem fufcipiunt,||cidiffe nonnullam de tempeftatibus moram, quæ read ipfum Concilium non admittatur. Canon debet tardarit ejus adventum. Tamen etiam circa ipfos intelligi de Epifcopis Provinciarum, extra quasfi Charitati veftræ placet, hæc forma fervabitur, celebrabatur Synodus. Quapropter hi Synodales Legati debebant Synodaliter eligi. Hinc in Carthaginenfi, quæ fub Theodofii ac Rumorodi Confulatu celebrata dicitur, Synodo ad Præfidem Aurelium dixit SanAus Alipius Epifcopus Tagaftenfis: Nos quidem de Numidia venimus, & Sandi Fratres Auguftinus Pofidius, fed de Numidia Legatio mitti non po tuit, quod adbuc tumultu Tyronum Epifcopi propriis neceffitatibus in civitatibus fuis aut impediti, aut Occupati fint. Nam etiam Tractatoriam Sanctitatis tue cum ad Sanctum Senem Xantippum deferrem in præfenti Tractatu boc vifum fuerat, ut Concilium indiceretur, quo inftructa Legatio poffet ad Concilium deftinari, fed cum poflerioribus litteris adjungerem de impedimento Tyronum, Refcriptis propriis excu Javit. Et Aurelius directo ad totam Synodum fermone refpondit: Non dubium eft, quod prædiHi Fratres & Co-Epifcopi noftri Numidiæ, cum Gefa Concilii acceperint, & fuos adbibebunt confenfus, in effectum deducere maturabunt quæcumque în Placitum venerint. Cura ergò iftius Sedis hoc ipfum ut eis intimetur, neceffe eft provideri. Alipius, Auguftinus, ac Poffidius videntur à Xantippo Primate tranfmiffi ad Synodum. Quod tamen non effent Synodaliter electi non præfumpferunt fe ingerere, fed caufam, ex qua non effet facta eletio, exponentes obtulerunt fe judicio Synodi. Et Synodus gratiosè ac difpenfatoriè eos admifit. Ob varias caufas. Primò, quod intermiffe, que eligere debuerat, Synodi caufa effet peremptoria. Secundò, quod perfonæ effent omni exceptione majores, ac plenæ fidei. Tertiò, quod effent ordinarii fuæ Provinciæ Legati ad Synodos. Quartò, quod Synodi Acta, adeoque & fuam admiffionem, fponderent ratificanda, probanda, ac admittenda ab omni fua Provincia. Quintò, quod iftam curam Aurelius diceret fpectare ad fuam Primatialem Sedem, atque ità in fe reciperet. Porrò ifta Legatio eligi debuit non à plenaria, fed dumtaxat ab ordinaria Provinciæ Syno. do, quæ erat unius folummodò turmæ. Eadem in Synodo defuerunt Legati Maurita. niæ Cæfareæenfis, ac Tripolitane Provinciæ. ut Placita Concilii ad eofdem transmittantur. Et Synodus repofuit: Hæc quæ ftatuit Sandlitas veftra, omnibus placent. Proindè quantumvis ma jor Legatorum pars, etiam ex caufis, abeffet, Synodus poterat pergere, & habebat plenam authoritatem. Quod ipfum confirmat Honorati & Urbani, Sitifenfium Legatorum, ad Carthagi nenfem Synodum interlocutio: Jam dudùm, cum apud Sandlitatem veftram allegaremus Scripta, dilati fumus ea contemplatione, quoufque Fratres noftri advenire poffent de Numidia Legati. Sed quià non pauci dies funt, quibus exfpectati minimè venerunt, ultra prætermittere, quæ nobis mandata funt à nofiris Co-Epifcopts, non oportet, atque ideò, Fratres, fuggeftionem noftram libenter admittite. Et Synodus admifit ac proceffit. : Porrò Legati adducere debuerunt varias à fuæ Provinciæ Synodo litteras. Primò teftimoniales fuæ Legationis litteras, five Tractoriam. Et ipfas examinandas, probandas, Geftis inferendas exhibere Synodo. Hinc ad fuam Carthaginenfem, Theodofii ac Rumorodi Confulatu celebratam, Synodum præfatur Aurelius Ordo rerum depofcit, ut primitùs de Fratribus noftris & Confacerdotibus, qui ad Concilium vel de Byzacio, vel certè de Mauritania convenerunt, quæramus quemadmodùm huic Concilio decreverint intereffe. Et offerentibus Philologio, Geta, Venuftiano, & Feliciano, Epifcopis Provinciæ Byzacene, Legationis lit teras, recitatis; offerentibus etiam Luciano & Sylvano, Legatis Mauritaniæ Sitifenfis, Legationis litteras, & recitatis; Aurelius Epifcopus dixit: Horum Scriptorum textus fervabitur Geftis. Sunt quatuor Byzaceni, duo dumtaxat Legati Siti. fenfes. Contra regulam. Rationem ignoro. Sufpicor effe mendum: Unum Sitifenfem Scriptorum vitio migraffe ad Byzacenos. Interim ifta Tractoriæ exhibitio non fuit Afris propria, fed eft commune jus totius Ecclefiæ. Præter iftas litteras Legati habuerunt fua, quæ egredi non poterant, fuæ Synodi Mandata fua Commonitoria. Item quædam folo verbo citra Scriptum Mandata. Etenim præfati Hor noratus & Urbanus dicunt ad Synodum; Et › ac |