Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

nobis, Deo propitio, fervabitur, falvo etiam jure Primatis Numidia & Mauritaniæ. Hifce duobus femper fuit primus locus poft Primatem Carthaginenfem. Et hi Primates fuerunt iftius dignitatis adeò tenaces, ut in Ca thaginenfi, poft duodecimum Honorii & octavum Theodofii Confulatum celebrata, Synodo Valentinus Numidia Primas federit ante Fauftinum, Potentina Ecclefiæ Epifcopum, Legatum Romanæ Ecclefiæ. Eadem in Synodo Legati Byzacena Provinciæ, itemque Novatus Sitifenfis Epifcopus, ac ejuf dem Provinciæ Legatus, fedent & fubfcribunt ante Legatos Cælaræenfis Mauritaniæ. Legati omnes fedent inter fe permixtim: Omnes ejufdem Provinciæ Legati fibi mutuò non affident. Nempe Primatum privilegium non exibat personas: Nequidem communicabatur Provinciæ Vicariis ac Legatis. An in Primatum Legatos An in Primatum Legatos tranfierit, non poffim affirmare. Exiftimo Primates omnes poft Carthaginenfem fediffe ante Provinciales Epifcopos. Etenim in quinta Synodo Pompejanus, Victorianenfis in Byzacio Epifcopus, & haud dubiè Primas, fedit ac fubfcripfit inter Metropolitas. Quod nempe etiam in fuæ Diœcefios Synodo obtineret iftum locum . Sextilianus Tunienfis Epifcopus, Primofi Carthaginenfis Vicarius ac Legatus, ibidem obtinuit fui Principalis locum, ideòque ifta regula videtur obtinuiffe in domeftica etiam Synodo.

| VVandalica captivitate Africana Hierarchia fue-
rit alterata in variis articulis, ac fauciata. Secun-
dò, quod horum articulorum unus fuerit anti-
quum præcedentiæ jus, quod in generalibus iftic
Synodis habebant Primas Numidiæ, ac Primas
Cæfaræenfis Mauritania. Tertiò, quod fola Nu-
midia reclamaric fuum jus, poftulans reftaurari.
De Mauritania nemo loquitur: Et tamen aderat,
haud dubie Legatus, Secundinus Minenfis Epi-
fcopus. Vigili Tapfenfis Epifcopi catalogus ap-
pellat Minnenfem. Nempe Barbari ipfam hor-
rendè devaftarant, ac adeò redegerant in nihi-
lum, ut erubefceret adfpirare ad vetufta fui olim
fplendoris Infignia. Et hæc omninò eft una ratio-
num, ob quas Imperator Juftinianus utramque
Mauritaniam contraxerit in unam Provinciam.
Hinc item Primas Bonifacius refpondit, quod
poft Carthaginenfem Numida, poft hunc proxi-
mus federe deberet, non Cæfaræenfis Maurus,
fed Byzacenus. Nempe fublimis illa Mauritania
jacebat in terra. Et ifta ejus humilitas permanfic
etiam poft Juftiniani tempora. Hæc igitur eft ra-
tio, ob quam in laudata contra Monothelitas Sy-
nodo poft Numidam Byzacenus fedit ante Mau-
rum. Ex his item fortillimè fuademur, quod an-
te everfam à Barbaris Africam, non folus Numi-
da ac Maurus, fed etiam Byzacenus, & omnes
reliqui Primates locum habuerint ante Provincia-
les Epifcopos. Hinc etiam ita præfati tres fede-
runt in laudata Synodo. Numida & Maurus jux-
ta dignitatem fuæ Provinciæ, alii forfitan fede-
runt juxta ætatem fuæ confecrationis. Quidquid
fit, videntur ipfum femper eundem honorem ob-
tinuiffe in generalibus totius Africæ Synodis.
Hinc generali Synodo, habitæ fub Confulatu
Attici & Cæfarii, ftatim poft Carthaginenfem
Aurelium fubfcripfit Muzonius Primas Byzacii.
Et quartæ CarthaginenG Synodo poft eundem
Aurelium primus fubfcripfit Donatianus Talabri-
cenfis, Primas ejufdem Provinciæ. Et Milevi-
tanæ Synodo fimiliter fubfcripfit ejufdem Byzacii
Primas, Donatianus Teleptenfis. Quartò ex præ-
fatis difcimus, quod Africani Antiftites in fuis
Synodis federent infulati ac palmati. Hoc eft
cum Mitra Epifcopali, & vefte palmata. Qualis
verò, & quam gloriofa fuerit hæc veftis, videri
poffit apud Scriptores de re veftiaria Romano-

In Romana Sancti Martini Pontificis Synodo exftat Synodalis epiftola ab Africana trium Provinciarum Synodo ad Theodorum Pontificem, & habet hanc epigraphen: Columbus primæ Sedis Epifcopus Concilii Numidiæ, & Stephanus primæ Sedis Epifcopus Concilii Byzacent, & Reparatus Epifcopus prime Sedis Concilii Mauritania. Byzacii Primas fubfcribit ante Primatem Mauritaniæ, ideoque præfatum privilegium videtur cefpitare. Refpondeo cefpitaffe. Nam & ad Bonifacium Primatem, fuæ Carthaginenfi Synodo præfidentem, dixit Felix Zactarenfis Epifcopus, Legatus Numidiæ: Extremus ego precor tuæ patientiæ bonitatem, ut legum inftitutio Paternarum, quam no. viter conftat effe fauciatam, inculcetur mentibus fingulorum, ut & Doctor fervet quod antea didicit, & minùs inftructus difcat fcire quod nefcit. Agit de antiqua lege ac forma Synodalis præcedentiæ. Hinc fubdit: Tue Beatitudinis innocuam exfpecto charitatem, ut Africanarum Provinciarum Concilia qualiter fint paternis inftitutionibus ordinata bis Geftis apertiùs demonftretur, & propatulò, quis poft te fit alteris primus, non differas fanctis interlocutionibus publicare. Rogat quis in Africanis Synodis debeat poft Carthaginenfem Primatem, qui illic infulatus Sacerdos præfidet, & primus palmatus irradiat, habere proximum locum, ac effe primus ante omnes alios. Et poft relectos varios Aurelianarum Synodorum Canones Bonifacius refpondit: Ex paternis definitionibus evidenti veritate collegimus Proconfularem Provinciam Numidia, Numidiam verò Byzacenæ, vel cæteris antelatam.tens tamen Alexandrini Patriarchatus translatioQuifquis ergò perturbare ftatutum ordinem quando

[ocr errors]

rum.

De Carthaginenfi Ecclefia fcribit in animæ Gemma Honorius Augufto-Dunenfis: Cum Chri- L.1.c.137. ftiani, relicta lege Dei, paganos fpurcitiæ operibus imitarentur, Judicio Dei traditi funt in manibus corum, qui deletis Chriftianis poffederunt loca eorum. Unde Antiochenus Patriarchatus eft ad Hierofolymam translatus. Porrò Alexandrinus ad Aquilejam eft pofitus: Quia buic civitati primùm Marcus Evangelifta præfedit, qui Alexandriæ præfuit. Quamquam quidam contendant, quod Carthaginenfis Epifcopus bac translatione polleat. Iftud ipfum fcribit in primo de Sacramentis libro Hugo Victorinus, omit

nem in Sedem Carthaginenfem. Et rectè. Eft

cumque tentarit, honoris fui putabitur pati jactu-enim figmentum. Etiam Antiocheni Patriarcha

Tam.

Ex his difcimus varia. Primò, quod fub

tus translatio. Etenim Hierofolyma Patriarcha-
tus, non per translationem emerfit, fed per dif

mem

membrationem, fuitque firmatus per Synodum Chalcedonenfem. Pafchalis fecundus, dum Flandri ac Franci obtinebant terram fanctam, ipfum præpofuit Antiocheno. Carthaginenfem Primatem honoravit etiam titulus Papa. Erat olim communis omnibus Epifcopis: Etiam Africanis. Attamen hi ipfum nulli detulerunt, nifi fuo Primati Carthaginenfi. Lucet ex Africanis Synodis, ac variis Afrorum Antiftitum atque Doctorum litteris. Solus ifte Primas erat illis Pater Patrum ac Epifcopus Epifcoporum.

CAPUT IV.

cos, & Carthaginenfis Ecclefia Schifmaticos litem fuiffe crimen malæ ordinationis. Et in Pfalmo contra Donati partem: Erant quidam Traditores librorum de fanda lege, Epifcopi de Numidia, & non quilibet de plebe. Cum Carthaginem veniffent Epifcopum ordinare, invenerunt Cecilianum jam ordinatum in fua Sede. Irati funt, quia ipfi non potuerunt ordinare. Et in primo contra Parmenianum libro affirmat primos fchifmatis authores fuiffe opulentiffimam Lucillam, quofdam Carthaginenfis Ecclefiæ criminofos Clericos, nec non quofdam ab ifta Factione ad Ceciliani perniciem evocatos Numidiæ Epifcopos, ut illo depofito alter eis Epifcopus ordinaretur. Iftorum Epifcoporum Princeps erat Donatus à Cafis-nigris. Hic evocavit Secundum Tigifitanum, Primatem tunc

patra-Numidiæ, ac ejus feptuaginta Collegas: Hi da

Exponitur varia, per Donatiftas ta, in Carthaginenfis Ecclefie dignitatem injuria.

D die

Onatiftarum fchifma eft inchoatum à NumiEpifcopis: A Donato in Cafis-nigris, Secundo Tigifitano, tunc Primate iftius Provin ciæ, ac ejus Synodalibus Collegis. Ortum eft propter Ceciliani Carthaginenfis Archi-Diaconi promotionem ad iftius Ecclefiæ Epifcopatum. Adversùs ejus electionem & confecrationem funt venati omnes anfas. Inter alia dixerunt hanc vitiofam ex defectu legitimi Confecratoris. Facta fuerat à Felice Aptungenfi, aliifque Epifcopis Proconfularis Provinciæ. Pofteriores Donatiftæ clamarunt debuiffe à Secundo fieri: Principem à Principe, Primatem debuiffe confecrari à Primate. Et quidem à Primate Numidiæ. Hic enim poft Carthaginenfem erat primus inter Primates reliquarum Provinciarum. Hac via tentarunt non dumtaxat Ceciliani ordinationem infirmare, fed infuper fuam Numidiam, fuæ pertinacia originem ac primariam Sedem, exaltare. Hac de re fcribit in Carthaginenfis collationis Breviculo L.C.16. Sanctus Auguftinus: Donatiftæ longa profecutione

agebant in collatione, quod non exspectaverit Cecilianus ut Princeps à Principe ordinaretur, cum aliud babeat Catholica Ecclefiæ confuetudo, ut non Numidia, fed propinquiores Epifcopi Epifcopum Ecclefia Carthaginis ordinent, ficut nec Romanæ Ecclefiæ ordinat aliquis Metropolitanus, fed de proximo Oftienfis Epifcopus. Hoc autem dicentes de fua confuetudine, quam nefcio quandò inftituerunt, Ecclefiæ præjudicare conabantur: Que confuetudo fi antiqua effet, boc ipfum objeciffent Ceciliano, quandò eum abfentem damnaverunt. Omnis Patriarcha, omnifque Autocephalus Primas ex Apoftolico Canone confecratur à propriis Suffraganeis. Etiam plerique Metropolitani, qui ob diftantiam, aut aliam caufam non obligantur ad Patriarchæ manus accedere. Habent ex indulto fui Patriarchæ. Et inter iftos Metropolitanos femper fuit Carthaginenfis. Quare tertia Aurelianenfis Synodus, quæ Metropolitanos juffit à Metropolitanis confecrari, palam deviavit, nec fuit recepta in mores.

Iftius apud Donatiftas novitatis memoriam habemus in variis locis Sancti Auguftini. In Libro de unitate Ecclefiæ fcribit primam inter Catholi

mnarunt Cecilianum, ac ipfi fuperordinarunt Majorinum. Rem elucidat in primo fuo libro Sanctus Optatus Milevitanus: Botrus & Celefius Carthaginenfis Ecclefiæ Clerici, poft defunctum Menfurium ac extinctam gentilium perfecutionem, ut dicitur, apud Carthaginem ordinari cupientes, operam dederunt, ut abfentibus Numidis, foli vicini Epifcopi peterentur, qui ordinationem apud Carthaginem celebrarent. Tunc fuffragio totius popu li Cecilianus eligitur. Et manus imponente Felice Aptungitano Epifcopo ordinatur. Hinc irata factio advocavit Secundum Primatem, & hic ordinavit Majorinum. Proinde ad Carthaginenfis ArchiEpifcopi electionem & confecrationem folebant', non foli vicini, nec foli Proconfulares invitari Epifcopi, fed etiam Numidarum aliqui, forfitan & aliqui aliarum Provinciarum. Patriarcharum ac Primatum confecratio fic folet honorari. Et Secundus Primas cum iftis fuæ Provincia Collegis, quibufcum ordinaverat novum Cirthenfibus Epifcopum, licet non advocatus, videtur ad iftum finem acceffiffe Carthaginem, & fuiffe præ ventus, ideoque & indignatus. Et iftud fciens præventionis auctrix factio advocavit turbulentum hominem, atquè ita fimul fchifma conflaverunt. Ifta invitatio videtur fuiffe folius honoris, nom juris aut neceffitatis. Hinc ipfius prætermiffionem nec ipfe Secundus Ceciliano objecit. Nihilominus præfumpfit fuperordinare. Attamen audacia non tranfivit in Succeffores. Etenim Maximianum Carthaginenfem ordinarunt foli Proconfulares Epifcopi. Et videtur factum ex vigente tunc apud Donatiftas confuetudine. Existimo etiam Donatum Magnum, Parmenianum, ac Primia num fuiffe ifto modo confecratos. Bagajenfis, cui præfedit Gamalius Numidiæ Primas, & qua reparavit Primianum, Synodus videtur novitatem ad fimilia deinceps fchifmata avertenda induxiffe. Gamalius videtur fui Antecefforis Secundi audaciam evexiffe in legem. Hinc Sanctus Auguftinus fcripfic iftam confuetudinem non effe antiquam, & ignotam fibi effe ejus originem.

Altera Donatiftarum in Carthaginenfem Ecclefiam injuria eft ab eadem Bagajensi Synodo, eodemque Gamalio. Etenim hic Synodo præfe dit, exclufo Carthaginenfium Primate Primiano. Epifcopi federunt hoc ordine: Gamalius Primianus, Pontius, Secundianus, Januarius a

Saturninus, &c. Lucet ex quarto Sancti Augufti-, Cap Ic ni libro contra Crefconium. De ifta Synodo idem

Auguftinus fcribit in fecunda enarratione fuper Pfalmum trigefimum fextum: Tu per duas Maximianiftarum Synodos damnate Primiane, tibi fervafti Numidiam, Cecilianus Orbem terrarum. Sic fervavit caufam fuam Orbi terrarum, quomodò tu fervafi Concilio Numidiarum. Si innocentem te reddidit Sedes Bagaitana, quantò potiùs illum Sedes Apoftolica? Magna differentia. Judices Numidas, apud quos te purgares, tu ipfe adifli, apud eos au tem Donatus à Ceciliano victus eft, quos pars Dona ti Judices poftulaverat. Difcimus hinc varia. Primò, quod Gamalius fuerit Bagajenfis Epifcopus, & Primas Numidiæ. Hinc Auguftinus dicit Primianum fuifle reparatum, non dumtaxat à Bagajenfi Synodo, fed etiam à Cathedra : Ad iftum modum, quo Cecilianus fuit reparatus à Sede Apoftolica. Quia nempe fuit reparatus per Bagajenfem Epifcopum. Secundò difcimus, quod Gamalius Synodo præfederit, habuerit Relationem & fuffragii Prærogativam, atque fuerit ap thor Synodalis Judicii. Etenim Epifcopus, cujus Sedes Reum reparat, non poteft Synodo non præfidere. Et propter hanc Gamalii authoritatem Synodus convenit in civitatem Bagajenfem. Tertiò difcimus quod damnatus Primianus provocaverit ad Numidiæ Epifcopos, ipfos adiverit, & fibi conftituerit Judices. Etenim Primiani damnatrix Synodus conftiterat ex folis Epifcopis Proconfularibus, Byzacenis, ac Tripolitanis. Cap. 3. Ita Sanctus Auguftinus fcribit in libro de unitate Ecclefiæ. Hinc ille adivit Numidas, quibus tunc adjuncti & fubditi erant etiam Mauri Sitifenfes.. Ipfos fibi elegit in Judices, eis fubjiciens fuam caufam & perfonam. Hinc Primas Gamalius utramque Provinciam, nec non & Cæfaræenfem, à Maximianiftis non feductam, Mauritaniam evocavit, atque ita coegit Synodum trecentorum & decem Epifcoporum. Et ipfi præfedit.

Primianus ipfi adfedit. An ftatim à Synodi exordio, non poffim certus affirmare. Affirmandum fuadet antiquus Ecclefiæ Canon, qui damnatorum Epifcoporum legitimis appellationibus adfcribit fufpenfivum damnationis effectum, adeoque & iftis Synodalem confeffum ufque ad in

Synodo. Etiam Sanctus Auguftinus ipfum appellat Januarium, affirmatque fuiffe Primatem Nymidiæ. Collatio quandoque Januarium, aliquando appellat Januarianum. Cur ille in Collatione fedit ac fubfcripfit ante Primianum? Quod fundamentum hujus novæ & extravagantis præcedentia? Nullum, nifi prævium Gamalii exemplum, ac ex ipfo natus Canon Bagajenfis.

Quæftio eft, Quid Canon ifte fanxerit? Quid Numidia Primatibus dederit? An totius Dicecefios Primatum, an fimplicem dumtaxat præcedentiam? Refpondeo hæc non conftare, fed effe ignota. Numidia & Cæfaræenfis Mauritania Primates ex antiquo Privilegio habuerunt in generali Diœcefios Synodo proximum locum à Carthaginenfi Gamalius videtur hoc ampliaffe, & fanxiffe, ut Numidia Primas deinceps effet par etiam Carthaginenfi, ideoque ipforum fenior præcederet in generali Synodo, ac præfideret. Hinc in collatione Primianum præceflit Janua rianus. Etenim apud Cavernas Sufis celebrata Synodus dixit de Primiano: Recèns ordinatus eft, Hæc Synodus coiit quarti fæculi anno nonagefimo quarto, adeoque eodem, aut certè non nifi proximè priori anno ordinatus fuit Primianus, Eodem anno acta fuit Bagajenfis Synodus, atque ita Januarianus, quoniam quinto loco fedit, erat fenex Epifcopus. Erat omnium Numidarum tertius. Etenim inter ejus antefeffores erant Primia nus, ac Primas Cæfaræenfis. Hinc igitur in collatione debebat ex ifto Canone Primianum antecedere. An eadem forma in Januariani ac Pri miani Succeffores tranfiverit, ignoramus. Et enim Primianus fuit ultimus Donatiftarum Carthaginenfis Epifcopus: Sceleratam hanc fucceffionem partim Auguftæ Romanorum leges, partim V Vandalica captivitas penitùs exciderunt.

Plura videntur his obftare. Etenim collationis tempore non Januarianus in Cafis - Nigris, fed Adeodatus Milevitanus Donatiftarum Epifcopus fuit Numidiæ Primas, ideoque ille propter hung Primatum nequit fediffe ac fubfcripfiffe ante Primianum. Antecedens lucet ex ipfa collatione. Etenim Severiano, Orthodoxo Ceramuffenfium Epifcopo, afferenti fibi non esse adverfarium Epifcopum Donatiftam, Haber-Deum Primiani Car

Senem Adeodatum. Et ipfe Adeodatus expofuit:
In plebe mea Milevitana eft Ceramuffa. Nempe Or- Cap. 34.
thodoxi Milevitanum Epifcopatum diviferant in
tres

Cap. 65.

choatam caufæ retractationem. Et certè Primia-thaginenfis Epifcopi Diaconus repofuit: Habemus Libro 1. nus fuerat damnatus à fuis fubditis, ideoque videbatur potiùs convitium fuftinuiffe, quàm judicium. Quidquid fit, Gamalio ceffit Primatialem præfidendi locum. Hac fubmiffione fibi conciliavit viri patrocinium. Et iftam ceffionem, fuæ dumtaxat perfonæ indultam ex rationibus, Gamalius edito Canone extendit ad fuos Succeffores, fecitque perpetuam in Donati fchifmate. Canon periit Nulla ejus fupereft memoria, Ipfum tamen non fine fundamentis affero. Etenim Notariæ, quam in Carthaginenfi collatione exhibuerunt, Donatiftarum Epifcopi fubfcriL.I.C.14. pferunt hoc ordine: Januarianus

Primianus,

& cæteri fincera Chriftianitatis Epifcopi. Similiter Cap. 148. fubfcripferunt fuo ibidem Mandato: Januarianus Epifcopus Cafenfis-nigrenfis, Primianus Epifcopus Carthaginenfis, &c. Hic Januarianus videtur effe ille Januarius, qui quinto loco fedit in Bagajenfi

& 149.

Milevitanum, Tuncenfem, & Ceramuffæ. Ita Severianus habebat, & non habebat adverfarium. Porrò Senex & apud Catholicos, & apud Donatiftas erat titulus Primatis. Eadem in collatione Victor Tabborenfis Donatiftarum Epifcopus dixit: Beatiffimus Pater ac Princeps nofter Primianus. Eft palam titulus fupremi Primatis, adeoque Numidia Primatem Donatiftæ non æquarunt, longè minùs prætulerunt Archi-Epifcopo Carthaginenfi. Præterea Primianus in collatione habuit duos Diaconos, fibi & collationi fervientes: Habet-Deum ac Valentinianum. Já. nuarius nullum habuit. Ergò Primatus videtur fuiffe penes Primianum. E' contrario inter Africanos Epifcopos, qui adfuerunt & fubfcripferunt

Sar

Cap. 201.

Cap. 207.

[merged small][ocr errors]

fcopos, ideoque Aurelius Carthaginenfium Pri-
mas interceffit: Quia Felix Urbis Romæ Epifcopum L.1.c.154.
fe dicit, quare præjudicatur absenti? Utique Inno-
centio, vero Romanorum Epifcopo, de quo Au-
relius pergit: Abundat nos Innocentium dixisse Ur-
bis Roma effe Epifcopum. Oportet noviffe origi-
nem hujus imaginarii apud Romanos Epifcopi.
De ipfo Romana Sancti Damafi adversùm Anti-
papa Urficini violentias Synodus fcripfit ad Im-
peratorem Gratianum: Per Africam rursùs facri-
legos Rebaptizatores nutu Dei præcepiftis expelli . Sed
ab expulfis Claudianus eft ordinatus, & ad pertur
bandam Urbem Romam quafi Epifcopus deftinatus.
Qui contra Scripturæ Præcepta Divine, contra Ju
ra Evangelica, vacuos omnes Myfteriorum, atque
ut ejus verbum exprimamus, Paganos fuiffe, vel
præteriti temporis dicit Epifcopos vel præfentis.
Quem quidem Tranquillitas veftra juffit Roma pulfum
Patriam repetere propriam, fed contemptis judiciis,
quidem fæpè conftrictus, refidet tamen, follici-
tans pretio frequenter pauperiores, & redemptos ba-
ptizare non veretur. Exftat epiftola apud Jacobum Epift. 3.
Sirmondum poft appendicem Codicis Theodo-

fiani.

Ad primam refpondeo Januarianum omninò fuiffe Primatem Numidiæ. Etenim San&us Auguftinus, & omnis Hipponenfium Clerus ipfum Epift. 68. difertè infcribit Epifcopum prima Sedis. Et in Carthaginenfi collatione femper & ubique ftat, fedet, fubfcribit ante Primianum. Etiam dato difputaturis Epifcopis Mandato. Hinc certum eft Adeodatum non fuiffe Primatem Numidiæ. Lucet ex præfato Mandato. Etenim ille fait unus ex feptem Donatiftarum Difputatoribus, ac femper ultimo loco ponitur poft Primianum Carthaginenfem, Petilianum Conftantinenfem, Emeritum Cæfaræenfem, Protafium Tubunienfem, Montanum Zumenfem, ac Gaudentium Thamugadenfem. At verò Thamugadenfis, Con. ftantinenfis, ac Tubunienfis Epifcopi erant Numidæ, ideoque Milevitanus Adeodatus debet ipfis fuiffe confecratione Junior, atque ita nequa quam ipforum Primas. Nec obest titulus, Senex. Etenim Salvianus Donatiftarum Epifcopus eumdem in collatione dedit Victoriano Epifcopo Abiffenfi, quem certum eft non fuiffe Primatem. Etiam Quod-vult-Deus, Carthaginenfis Ecclefiæ Diaconus, Sanctum Auguftinum, quem omnes fcimus nunquam fuiffe Primatem, infcribit Sanctum Senem. Proinde Senex apud Afros non folam dignitatem fignificabat, fed etiam ætatem, præfertim gravem multis virtutibus & meritis. Hoc modo Adeodatus à fuis dictus eft Senex. Ad fecundum refpondeo Ecclefiam Tabborenfem fuiffe in Proconfulari Provincia, ideoque Victorem Epifcopum ita honoraffe fuum Primatem. Et poffit Numidarum audaciam ac novitatem improbaffe ac notaffe. Porrò Carthaginenfis Primas per Bagajensem Canonem non fuit exutus omni dignitate: Hinc folus Primianus habuit collationi miniftrantes Diaconos. Cur Neffus Sardicenfi Synodo fubfcribat ante Gratum, fateor me ignorare. Exiftimo effe mendum. Exiftimo Neffum fuiffe ultimum Gallorum Epifcoporum, ac Librariorum incuria irrepfiffe in primum locum inter Afros. Nec mireris hoc in Actis Synodalibus. Nam etiam in facræ Apocalypfios libro prima verba decimi tertii capitis migrarunt in finem capitis duodecimi. Francifcus Balduinus ob adducta teftimonia cenfuit Januarianum fuiffe Primatem Carthaginenfem, Succefforem Primia-aliquis binc, qui illos colligeret, mitteretur. Miffus

ni. At lucidum eft ipfum graviter labi: Porrò
Petiliani Conftantinenfis Epifcopi præcedentia
ante Emeritum. Cæfareæenfem quibufdam fuadet
etiam iftius Provinciæ privilegium fuiffe fpretum
à Donatiftis. Verùm fine fundamento. Etenim
Emeritus non fuit Primas.

Tertia & omnium fceleratiffima Donatiftarum
novitas atque audacia fuit in Romanam Eccle-
fiam. Etenim in Carthaginenfi collatione Feli-
cem, fuum Romanum Epifcopum, detruferunt
in tertium locum, poft Januarianum ac Primia-
num. Iftud nomen conturbavit Catholicos Epi-

Circa hanc rem plura fcribit in fecundo contra
Parmenianum libro Sanctus Optatus Milevitanus:
Sed & habere vos in Urbe Roma partem aliquam di-
citis. Ramus eft veftri erroris, protenfus de menda-
cio, non de radice veritatis. Denique Macrobio dica-
tur, ubi illic fedeat, nunquid poteft dicere, in Ca-
thedra Petri? Quam nefcio, fi vel oculis novit,
ad cujus memoriam non accedit, quafi Schifmaticus
contra Apoftolum faciens, qui ait: Memoriis San-
&torum communicantes. Ecce præfentes funt ibt
duorum memoriæ Apoftolorum: Dicite fi ad has ingre-
di potuit, ita ut obtulerit illic, ubi Sanctorum me-
morias effe conftat. Ergò reftat, ut fateatur focius
vefter Macrobius fe ibi federe, ubi aliquando fedit
Encolpius. Si & ipfe Encolpius posset interrogari,
diceret fe ibi federe, ubi ante fedit Bonifacius Ball-
tanus. Deinde fi &ipfe interrogari potuiffet, dice-
ret, Ubi fedit Victor Garbienfis, à veftris jam du
dùm de Africa ad paucos Erraticos miffus. Quid eft
boc, quod pars veftra in Urbe Roma Civem Epifco
pum habere non potuit? Quid eft, quod toti Afri &
peregrini in illa civitate fibi fucceffiffe nofcuntur? Non
apparet dolus? Non factio, quæ mater eft Schifma-
tis? Interea Victor Garbienfis, ut binc prior mitte-
retur, non dico ut lapis in fontem, quia nec valuit
puritatem Catholicæ multitudinis perturbare, fed
quia quibufdam Afris placuit Urbica commoratio, ut
binc à vobis profecit videantur, ipfi petierunt ut

eft igitur Victor. Erat ibi filius fine Patre, Tyro fine
Principe, Difcipulus fine Magiftro, Inquilinus fine
Domo, Hofpes fine Hofpitio, Paftor fine Grege,
Epifcopus fine Populo. Non enim grex aut populus
appellandi fuerant pauci, qui inter quadraginta, &
quod excurrit, Bafilicas locum, ubi colligerent, non
habebant, fed fpeluncam quamdam foris à civitate
gradibus fepferunt, ut ipfo tempore Conventiculum
babere potuiffent. Igitur quia Claudianus Luciano,
Lucianus Macrobio, Macrobius Encolpio, Encolpius
Bonifacio, Bonifacius Victori fucceffiffe videntur,
Victori diceretur, Ubi federit, nec ante fe aliquem

illic fuisse monftraret, nec Cathedram aliquam, nifi peftilentie, oftenderet.

Difcimus hinc varia. Primò, quod fub Siricii Pontificatu, dum ifta Optatus fcribebat, Romanus Donatiftarum Epifcopus videatur fuiffe Macrobius, quem primò Catholicæ Ecclefiæ Presbyterum, exinde Apoftatam, & occultum Donatiftarum in Romana Urbe Epifcopum fuiffe fcribit in Illuftrium virorum catalogo Gennadius Maffilienfis, & adjungit: Scripfit, cum adbuc in Ecclefia Dei Presbyter effet, ad Confeffores & ad Virgines librum unum, moralis quidem, fed val de necessariæ doctrinæ, & præcipuè ad cuftodiendam caftitatem, aptiffimis valdè fententtis communitum, Claruit inter noftros primùm Africæ, & inter fuos, id eft, Donatianos, five Montenfes, poftea Roma. Hic eft omninò ille Macrobius, de quo Sanctus Optatus: Si Macrobio dicatur, Ubi fedeat, &c. Quæ verba palam edicunt tunc vixiffe, & apud Romam fediffe. Et hinc quæftio eft, Quomodò idem Optatus fcribat Macrobio Lucianum, Luciano fucceffiffe Claudianum? Etenim hic omninò eft ille Claudianus, quem Romana Synodus affimat per Roma expulfos Donatiftas fuiffe ordinatum in Africa, & remiffum ad Urbem, & ifthic contra Regia Edicta contumaciter perstitiffe. Proinde Imperator Gratianus Lucianum ejecerat, omnemque ejus devium gregem: Et in ejus defuncti, aut redire recufantis locum ordinatus fuit Claudianus, & quafi Epifcopus deftinatus ad Urbem. Ipfum Princeps denuò profcripfit; at ille pertinax fprevit omnia, & permanfit. Quin etiam non timuit rebaptizare. Quare hic Optati fcribentis tempore erat Roma Donatiftarum Epifcopus. Quæ videntur non benè cohærere.

Gratiano Claudianum fecutus eft in ifta peftilen-
tiæ Cathedra Felix, qui interfuit Carthaginenfi
Collationi. Adventus occafionem expofuit Peti-
lianus Cirthenfis Epifcopus: Quæ ratio buc Feli- L.1,c.159.
cem detulerit, nullus ignorat. Nobilitatem omnem
bic effe Romanam, nec ipfi nefcitis. Idem igitur tur-
bo, eademque neceffitas cum buc detulit. Nempe
Gothica almæ Urbis captivitas. Imperatorum
Gratiani ac Valentiniani cædes, variaque Impe-
rii turbatio Romanis Donatiftis fecit libertatem
perfiftendi apud Romam, ac eligendi novum
Epifcopum. Felici nemo videtur fucceffiffe.

Ex laudatis Sancti Optati verbis fecundò difci-
mus, quod Macrobius, aliique Romani Dona.
tiftarum Epifcopi, nec in Sancti Petri Cathedra
federint unquam, immò ipfam nunquam fuerint
permiffi videre. Item, quod Sanctorum Princi-
pum Apoftolorum memoriis nunquam fint com-
municare permiffi, nec ad ipfas offerre, immò
nec ingredi. Per Sancti Petri Cathedram Sanctus
Optatus intelligit ejus Epifcopalem Thronum
atque ita affirmat Sanctum Petrum fediffe Roma
Epifcopum, & iftiufmodi Thronos effe ipfius
Inftitutum, Item affirmat Romæ tunc fuiffe alta-
ria, in ipfis fuiffe reconditas Sanctorum Apofto-
lorum Reliquias, & ad ipfas oblatum Miffa fa-
crificium. Confecrandis Altaribus facras Reli-
quias femper fuiffe neceffarias. Porrò Donatifta-
rum Epifcopos ab iftis omnibus prohibuit ac in-
terdixit antiquus Canon, qui neminem ignotum
admittebat ad facras Bafilicas, nifi qui priùs
emitteret folemnem profeffionem Orthodoxæ fi-
dei. Canonem tunc viguiffe per omnes Ecclefias,
eft fuo loco demonftratum,

Tertiò difcimus, quod Victor Garbienfis, primus Donatiftarum apud Urbem Epifcopus, fuerit confecratus in Africa, ac inde tranfmiffus ad paucos Romæ Erraticos. Non Romanos, fed Afros, quibus placuerat Urbica habitatio, & qui ifthic nolebant vivere fine fuæ Factionis Epi

Fateor effe gravem difficultatem. Etenim laudata Romanæ Synodi epiftola videtur fcripta quarti fæculi anno octogefimo primo, decimo quinto Damafi Pontificis. Etenim Gratiani Refcriptum affirmat Florentium Puteolanum Epi-fcopo. Hinc eò miflus non fuit ut lapis in fon

tem, ad perturbandam Catholicæ multitudinis
puritatem, fed dumtaxat ad folatium ac mini-
fterium paucorum fuorum Congerronum, Et
hinc inter iftos fex. Pfeudo-Epifcopos nemo fuit
Romanus, ideoque cuncti non folummodò ob
fchifma & hærefim, fed infuper ob peregrinita-
tem fuerunt inidonei ac irregulares. Ita habet

fcopum, primo anno damnatum à Damalo, jam
poft quintum decimum annum graffari in Eccle-
fam, & agere turbas, Et ifto eodem anno Ro
mæ fedebat ac latitabat Claudianus, Hinc quæ-
ritur, Quomodò ejus ante Lucianum Prædecef-
for Macrobius federit fub Pontificatu Siricii?
Nec Optati textus poffit dici vitiofus, in quo
Macrobius debeat locari poft Lucianum & Clau-antiquus Ecclefiæ Canon: Hunc Sanctus Opta-
dianum. Obftant enim omnia exemplaria. Et
præfatus Vincentius, in fuo catalogo fervans or
dinem temporis, Macrobium locat proximè poft
Vitellium, quem addit floruiffe fub Conftante,
Filio Conftantini Principis. Eum locat ante
Sanctum Pachomium, qui creditur adolefcens
militaffe fub Imperatore Maxentio, ideoque Vi-
tellio fuiffe coavus. Hæc altè clamant Macro
bium non vixiffe ufque ad Siricii tempora. Et
Romanæ Synodi, affirmantis fub Damafi Pon-
tificatu fediffe Claudianum, atteftatio eft irre-
fragabilis. Proinde Macrobius omninò mediat
inter Lucianum & Encolpium. Quare Sanctus
Optatus per laudata fuperiùs verba defunctum
Macrobium alloquitur ut vivum. Eft figura ufi-
tata Rhetoribus. Porrò contumacem Imperatori

tus Donatiftis refricat in frontem. Ex eadem re.
gula Parmeniano, Carthaginenfi Donatiftarum
Primati, improperat quod peregrinus, nempè
Hifpanus effet, ideòque ineptus ad iftum Epifco-
patum. Ex ifta peregrinorum apud Romam Suc-
ceffione addit agnofci hæreticum dolum, & Schif
maticam Factionem, Loquitur ex Tertulliani
Præfcriptionibus: Hæreticorum ordinationes funt Caput 4 1.
temerariæ, leves, inconftantes. Loquitur de pri
mo Donatiftarum circa iftum Epifcopum fcopo..
Quod poftea aliud ab ipfo fperaverint, infta au-
diemus à Sancto Auguftino,

Quartò difcimus, quod Romana Urbs ex tunc
haberet ultra quadraginta Bafilicas, adeòque &
totidem Cardinales Presbyteros. Habebat &
quatuordecim Diaconias, ideoque & tot Cardi-

nales

« VorigeDoorgaan »