Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

1

cham, hujus Joannis Succefforem, de quodam ||quio, quidam quidem depofuerunt Sanctiffimum

[ocr errors]

Petro Epifcopo per ipfum degradato, & adversùs Sententiam reclamante, fcripfit Sanctus Cy-. rillus: Renuntiationis autem Libellos non fua voluntate, fed veluti vi ac metu, & aliquorum minis, fe tradidiffe dicit. Jam verò alia quoque res eft, quæ Ecclefiafticæ Confuetudini non placet, offerre Sacerdotes aliquos Renuntiationis Libellos: Nam fi funt digni qui Sacra Myfleria obeant in ciş maneant; fin autem indigni, nec per Renuntiationem quidem exeant, fed potius propter Gefla condemnati. Affirmat Libellos iftos, licet non per Canonem, improbari tamen per meliorem Ecclefiæ Confuetudinem. Et ejus ratio eft optima. Secundò affirmat iftiufmodi Libellos, dum ex rationibus admittuntur, debere effe fpontaneos, non extortos per metum, vim, aut minas. Et ad Hormifdam Pontificem de Paulo Antiocheno Patriarcha ob exceffus degradari metuente, fcripferunt Imperator Juftinus Primus, ac Epiphanius Patriarcha Constantinopolitanus, quod 80. obtuliffet Libellos Recufatorios, quibus deligebat defignatæ Civitatis ac Epifcopatus defertionem. Et Pyrrhi, Conftantinopolitani Patriarchæ, qui ob Popularem in fe tumultum reliquerat Cathedram ac Civitatem, Degradationem Theqdorus Pontifex agnofcere noluit, eò quod non dediffet Libellos Refutatorios. Unde Pyrrhus illos ipfi dedit, & fic fuit abfolutus. Habes hæc in Collectaneis Anaftafii Bibliothecarii. Et hinc vides Libellos iftos ad Renuntiationis valorem fuiffe fubftantialiter neceffarios.

CAPUT CXXXV. --223

Epifcopum Neftorium, quidam verò contradixerunt depositioni, injuftameam iniquamque dicentes. Quorum unus fuit & Antiochenfium Præful, ficut & veftra Pietas novit. Et multa quidem certamina pro eo fecit Ephefi: ac plurima Chalcedone in Confiftorio & coram piiffimo & Amico Chrifti Imperatore noftro orthodoxum nóminans eundem virum & ipfam depofitionem de iniquitate accufans. Sed poftquam rediit in de, & dejectionem fufcepit, & anathematizavit dogma veritatis. Adjecit verò his & alteram ini. quitatem, his quoque pejorem. Eos enim, qui communicare fibi in hoc homicidio & impietate noluerunt, è diverfo impugnat. Undè & contra noftram Provinciam oblatravit, & contra San&torum Patrum Regulas duos Epifcopos ordina vit, abominabiles viros atque perverfos, & totius operatores lafciviæ. Pervafit verò & Martyrium Sancti & boni Victoris Sergii Martyris, quod fub Hierapolitana erat Ecclefia, & noviter illic contra morem ordinavit Epifcopum, cujus nec latet iniquitas, fed omnibus nota eft. Ob hoc compulfi fumus Deo Amiciffimos Clericos ac Monachos deftinare cum præfentibus litteris, per quas veftram quæfumus Pietatem, ne defpiciatis Ecclefias Dei, fed edoceatis de his, quæ contra nos fiunt, iniquitatibus piiffimum & Amicum Chrifti Principem noftrum, fuadeatis verò, ut jubeat ejus Imperium iniquas Ordinationes vacare, Epifcopos verò noftræ Provincia fecundùm Sanctorum Beatorumque Patrum Regulas Ordinationes celebrare. Bafilicam verò Sancti & boni Victoris Sergii Martyris, fecundùm priftinum morem, fub Ecclefia hujus effe Metropolis, uti erat antequam & magnum id ipfum templum fabricatum eft, & illi altiffimi muri, & alia intra eandem munitionem ædifi cia. Decet enim Sanctitatem veftram, & hanc

Epistola, inquit idem, Deo Amicif-iniquitatem removere, & Sanctorum Beatiffimo

fimi Epifcopi Alexandri, Theodoreti, Abbibi, Heliadis, Mara, Davidis, Acilini, Euphratefie Provincia Epifcoporum, ad Auguftas, quibus fcripferunt innotefcentes que ab Antiocheno diverfis vicibus in eos commiffa funt.

DEUnde ce diutiffimè permanfit, ac perma

Eus pietate ornavit Imperium veftrum:

nebit. Ipfe enim vos protegit. Et hoc fæpius per ipfas res docuit Imperium veftrum. Defendite igitur & vos, ò Amica Chrifti, ejus quæ oppu gnatur Ecclefiam. Non quod indigeat manus humanæ folatio, fed ut vobis ipfis infenefcibiles & æternas procuretis coronas. Quæ autem fit pugna, hoc in brevi edocebimus. Venimus ad Ephesum pridem propter eas, quæ natæ funt, Ecclefiafticas quæftiones. Sed nec judicio facto, nec inquifitione, nec conflictu › neque collo

rumque Patrum Regulas roborare, quorum orationibus veftrum munitur Imperium.

SCHOLION.

Hpiftola, funt omninò eædem quibus etiani

A Reginæ, quibus infcribitur præfens E

Sanctus Cyrillus ante Ephefinam Synodum infcripfit fuos libros contra Neftorium, & quarum laudes enarrat in primo Libro, & adjungit: 1 luftres adeò, atque confpicuæ eftis, ut veftræ virtutes ac rectè facta omnium Oratorum eloquentiam longè fupèrent. Nam & Regnum veftrum jam inde ab exordio longa temporum ferie buc ufque propagatum eft, & ulterius, ut credimus, impofterùm adbuc propagabitur. Nec non Regnum Chrifti capefcere &ea, quæ illi grata funt, facere & fentire fudetis. Partim quidem præclaris actionibus ac inculpata fide præftantes, partim veftras ac Regias Aulas Virginitatis gloria condecorantes, partim denique fumptuofiffima Templa Chrifto exftruentes. De eifdem fcribit

annum decimum quartum iftius fæculi: Pulche ria Theodofii Soror Augufta appellata eft. Atticus enim biennio poft, fcripfit aut vulgavit fuum librum. Proinde utramque Sororem, infcripfit Reginam, propter folam Pulcheriam. Et hinc etiam patet ratio, cur Sanctus Leo Pontifex contra Ephefinum latrocinium invocaverit folam Pulcheriam. Quia nempe venerabilis Marina tunc obierat. Prima enim ad Pulcheriam Papalis epiftola data eft idibus Juniis, anno iftius fæculi quadragefimo nono: Eo ipfo, quo Marina obiit. Ex quo non malè colligimus ejus mortem effe anteriorem, ac Pontifici, dum fcripfit epiftolam, fuiffe notam. Hinc fortè etiam Marcellinus Comes illam ponit ante Ephefinum Latrocinium, factum eodem anno, at menfe Augufto.

fcribit in Apologetico libro ad Imperatorem Theodofium: Sed & clariffimarum Auguftarum quis laudibus elucere perfpicitur. Et addit ipfa effe venerabilia & admirabilia Virginitatis germina. Erant duæ Theodofii Sorores, facræ Chrifti Virgines. Hermias Sozomenus adfcribit illi tres Sorores: Pulcheriam, Arcadiam, & Marinam. Et adjungit de Pulcheria: Quæ licet nondum quinLib.9.c.1. decim annos nata, fuprà ætatem tamen fapientem, ac verè Divinum fenfum accepit. Ac primùm quidem fuam ipfius Virginitatem Deo confecravit, & Sorores fuas ad idem vitæ genus informavit. Marcellinus Comes addit quartam Sororem, & quidem Primogenitam, Flaccillam. Nempe illa in parvis annis ante Patris Arcadii mortem obiit, ideoque Sozomenus, qui folas defuncto Patri fuperftites laudat, illius non meminit. Quod ipfum facit Nicephorus Calixtus, confuetus exfcribere Sozomenum aut Socratem. Quod Flaccilla in parvis annis obierit, Marcellinus palam infinuat. Et-tropolita Alexander videns quod nec Xiftum enim omnibus aliis affignat fuæ mortis diem, Flaccillæ folum diem Nativitatis. Nullam deinceps facit ejus memoriam. Et hinc mirum eft, quod etiam Arcadia natalem annum non edixegit. Omnes quatuor Sorores laudat etiam Georgius Cedrenus, & adjungit: Que calibes longo vixerunt tempore. Flaccillam appellat Falcil

lam.

Marcellinus Comes Arcadiam quinti fæculi quadragefimo tertiò, Marinam affirmat obiiffe anno quadragefimo nono. Anno uno ante fratrem Theodofium. Et hinc nafcuntur duæ quæftiones. Prima eft, quare adversùs Neftorium Sanctus Cyrillus duas dumtaxat, non tres Reginas, feu Regias Sorores invocaverit? Secunda eft , quare folas invocarit Sorores, non verò Eudociam, Regiam Theodofii Uxorem? Ad primam refpondeo, rationem colligi ex primo Collectaneo Theodori Lectoris: Marina virgo in Palatio ante fratris fui obitum è vivis exceffit. Proximo anno ante illius obitum. Et in Palatio. Arcadia videtur ifthic non habitaffe, ideoque fibi non attraxiffe res Palatii. Proinde duæ ifte Reginæ funt Pulcheria & Marina. Iftam fcribendi rationem infigniter illuftrat laudatus Marcellinus ad feptimum Theodofii Confulatum, decimum fextum iftius fæculi annum, fcribens: Atticus Conftantinopolitanus Epifcopus fcripfit ad Reginas, Arcadii Imperatoris Filias, de fide & virginitate librum valde egregium, in quo præveniens Neftorianum dogma impugnat. Hoc igitur exemplum dedit Cyrillo fiduciam & calamum . Et hæc forfitan eft etiam ratio, cur potiùs has Sacras Virgines, quam Eudociam Imperatricem imploraverit. Et certè Sacræ Virgines longè alio animo , quam fæculares Reginæ folent Sacris Chriftianæ fidei dogmatibus attendere.

Eft & tertia quæftio, quo fundamento & Atticus & Sanctus Cyrillus Regias Sorores appellarint Reginas? Uti namque Regis Frater non eft Rex, ita nec ejus Soror eft ftatim Regina. Ref pondeo rationem dari à Comite Marcellino, fcribente ad Conftantii & Costantis Confulatum,

Ad eafdem igitur Reginas præfens Euphratefię Provincia Synodus direxit has fuas litteras. Me

Pontificem appellando, nec Joannem Patriarcham reclamando, nec Imperatorem Theodofium fupplicando, permovere potuerat, convertit fe ad pietatem & zelum Reginarum: Per ipfas ftuduit emiffam Sacram revocare. Hinc apud ipfas non folum Patriarcham Joannem, fed etiam Ephefinam Synodum accufavit de variis, adeoque & ipfam tentavit exfufflare. Mirandum eft, quod iftiufmodi precibus ac litteris etiam Theodoretus fubfcripferit. Certè hinc manifeftatur eruditi viri verfatile ingenium. Nempe Theodoretus admifit pacem per omnia Etiam Maximiani Ordinationem. At Neftorii damnationem nunquam nifi tandem in Chalcedonenfi Concilio compulfus, voluit admittere. Credidit quod ta lia non docuiffet, ideoque nec ejus voluit anathematizare dogmata.

Præfens igitur epiftola Ephefinam Synodum accufat, quod Neftorium damnarit fine judicio, fine inquifitione, fine conflictu, fine colloquio. Penitùs tacet de Capitulis. Joannem Patriarcham accufat de longè pluribus. Primò, quod Ephefum adveniens factam Neftorii damnationem penitùs improbarit, palam proteftans injuftam & iniquam. Secundò, quod ibidem ad defendendum Neftorium, ac ejus damnationem exfufflandam fecerit multa certamina. Tertiò, quod una cum aliis Epifcopis Chalcedonem Legatus fecerit plurima pro eifdem rebus certamina, altè clamans Neftorium Orthodoxum, ideoque iniquè damnatum: Ita clamans non dumtaxat coram Principe, fed etiam in pleno Confiftorio. Quar tò, quod domum redux damnationem receperit, ac infuper Neftorii dogma, quod omninò veritatis est, anathematizarit, atque ita prævaricatus fit omnia fua opera. Quintò, quod fuo lapfu non contentus velit præcipitare etiam alios: Quod omnes compellat Gibi communicare in ifto homicidio atque impietate. Nempe in homici dio damnati Neftorii, ac impietate anathemati zatæ veritatis. Sextò, quod fibi in his communicaré nolentes impugnet ac perfequatur. Septie mò, quod fingulariter impugnet Euphratefiam

Provinciam. Octavò, quod illic legitimos Epi- || ftinere, & in unam naturam redactum evidentif fcopos ejiciat, & contra Patrum Regulas fu- fimè prædicavit. Et pro his decertat, tanquam perordinet alios. Nonò, quod inter hos intrufe-piè fe atque orthodoxè habeant, & Divinis Scririt duos abominabiles viros, operatores omnis lafciviæ. Nempe Athanafium ac Marinianum. Neutrum tamen impofuit Dolichienfi Ecclefiæ. Huic enim impofuit Presbyterum, ejus œcono mum, virum integrum.

Decimum accufationis caput tangit ipfam Hierapolitana Civitatis Metropolitanam Ecclefiam. Joannes acceffit Hierapolim difpiciens etiam Alexandrum Metropolitam extrudere, & dare ipfi Succefforem, atque ita omnes reducere ad fuam communionem ac obedientiam. At illum deterruit Populi in Alexandrum pertinaciffima benevolentia. Hinc intravit nefcio quod Hierapolitana Parochia Oppidum, , & iftic in Sancti Sergii Martyris Ecclefia novum Epifcopatum erexit, & confecravit primum Epifcopum. Quandoque cenfui, quod novum non erexiffet Epifcopatum, fed novum dumtaxat Epifcopum confecraffet ad titulum Hierapolitanæ Ecclefiæ: Quod illum, quoniam civitatem intrare non poterat, confecraffet in Oppido. At omninò erexit novam Cathedram. Iftud evincunt hæc verba : Bafilicam Sandi Sergii Martyris, fecundum priftinum morem, fub Ecclefia hujus effe Metropolis, uti erat antequam & magnum iftud ipsum templum fabricatum eft, & illi altissimi muri, & alia intra eandem munitionem ædificia. Hæ igitur novæ fabricæ dederunt Joanni anfam erigendi novum Epifcopatum. Præfens Synodus has litteras ad Reginas mifit per Clericos ac Monachos.

CAPUT CXXXVI. --224

pturis confona fint, ita ut nec unquam projice re hæc affumat, tanquam Divinis quidem Scripturis confona, evertentia verò impia & pollu ta, juxta ipsum, Neftorii dogmata .

ma,

Nec unquam nos aliter in communionem vel à fe effe recipiendos, vel ab eis, qui ei eadem fapiunt, excommunicationem fore folvendam, nifi & Neftorium condemnaverimus, & blafphe ficut ipfe dicit, & impia ejus Dogmata anathematizaverimus. Et in medio Epiftolæ, pollutas fuas vocum novitates, & objectiones falfi nominis fcientiæ, & tortuofitates oftentans cogitationum fuarum, fcripfit ita: Quia inconvertibilis, inquit, & immutabilis, & omnis paffionis infufceptibilis eft Dei Sermo, impaffibile eft enim quod Divinum eft, & converfionis obumbrationem minimè fuffert. Et reliqua. His verò adjecit: Quia omnis passionis infufceptibilis eft fecundùm propriam naturam. Et fuperinduxit: Quia passus eft Chriftus,

Dominus, Unigenitus Filius Dei carne. Quæ dicens conclufionem delufit. Et magis hoc omnibus fubtiliùs Sanctitas tua novit, fciens ejus. impia Dogmata. Quæ & per multas direxit Provincias, antequam proficifceremur ad Ephesum: Per Cappadociam, & Galatiam, & omnem Orientem. Et omnes contra ipfa movit, quocumque confcribere potuit. Sed & poft reditum ab Ephefo per Epiftolam fcribens Sanctitas tua, ea quæ in Ephefo facta funt, Admirandiffimo & Magnificentiffimo Appiniano, Duci Mefopotamiæ, integerrimè abominabilem Capitulorum Confcriptorem, illiufque expofuit hære

fim.

Si igitur, ficut Sanctiffimo Epifcopo Acacio orthodoxa effe vifa eft Epiftola, fic etiam tua Sanctitati, fuperfluam arbitror fatigationem Do mini mei Deo Amiciffimi Epifcopi Pauli ad Æ

'Epiftola Alexandri Epifcopi, refponEpifcopi, refpon-gyptium. Tuæ enim Sanctitatis Epiftolam, & dentis fuper his Joanni Archi-Epifcopo.

SA

Apientiffimo Salomone determinante per Divinam gratiam contraria tempora, & dicente, Tempus flendi, & tempus ridendi, arbitror tempus præfens non infantilis ludi, fed effe lachrymarum, & gemituum, & multorum lu&uum. Quis enim non lamentetur legens impii Cyrilli Capitula, & reliqua illa Confcripta, quæ conveniunt eis, & hanc, quam nunc ad Dominum meum San&tiffimum, & Deo Amicimum Epifcopum Acacium fcripfit, Epiftolam (cujus proœmium fic fe quodammodo habet, Decentem fe etiam nunc, inquit, curam fufcepit Sanditas tua, videns cum omni inftantia, & fortitudine,) his ipfis ubique utentem, tam in procemiis, quam in finalibus? Per quæ & Primogenitum ex mortuis factum fuiffe Deum Verbum, & revivifcere Deum Verbum, & Conventum naturalem, & fecundùm fubfiftentiam unitionem fu

[ocr errors]

Cyrilli ad Sanctiffimum Epifcopum Acacium perlegens, cum pariter effent nobifcum & Deo Amiciffimi Epifcopi, & multi Reverendiffimi Clerici, & eorum qui noftræ funt civitatis, & eorum qui de Provincia funt, aliorumque multorum nihil inveni, neque ego, neque qui erant præfentes, confonans quodcumque vel fi mile. At verò cognofcat Sanctitas tua, quia impius non nunc his decipulis utitur. Direxi primi Anathematifmi ejus interpretationem, ubi im pium Apollinarium in fidem Patrum exponit, ad feductionem utens Dictis his: Quia neque fermentatio, neque retemperatio, neque refufio fubftantiæ ejus ad carnem facta eft. Pofuit verò in ipfa interpretatione: Quia & femen Abrahæ apprehendit, & fimiliter nobis participatus eft fanguine & carne Et mox fceleratus & impius adjicit: Genitus eft enim ex Sandia Virgine fecundùm carnem, & home apparuit fecundùm nos. Et poffibile eft ei, qui timore Dei & reverentia interpretationem primi Capituli legit, plurima invenire, in quibus & obumbrare videtur, & manifeftiffimam hærefim

fuam

fuam exponit, ficut & in multis fuis Confcriptis.

Si igitur perfiftat in iifdem Ægyptius, & non negat quidem Capitula, nec confitetur verò Chriftum, ex quo evangelizavit Sanctæ Virgini Angelus, Deum effe & hominem, eundem fine dubio & filium hominis propter naturam, quæ est ex femine Abraham & David, & ipfum procul dubio Dominum David propter Divinitatem, Deo Verbo templum à mortuis fufcitante fecundùm fententiam Domini Chrifti, & in fæculum infinitum duas naturas in uno Filio, Domino & Chrifto inconfusè & indivisè cognofcendas, nos nullam communionem cum eo habemus, neque cum his, qui communicent ei abfque hac confeffione. Ut enim & Prophetas, & Apoftolos, & Evangeliftas, & Martyres taceam, nunc vel Beatam Sufannam fequi ftudeo, dicens: Sive enim hoc fecero, non effugiam manus Ægyptii, & Communicantium ei; omnia verò eligibilius eft nobis fuftinere ab Imperatoribus, & Judicibus, & aliis hominibus, quam piam confeffionem & fanam prodere fidem. Vel fi multa millia effent fubfannantium nos. Undè Epiftolam fupremam de caufa propofita dirigens tuæ Religiofi. tati, manifestam rationem fentiat jam meam. Ego enim Sanctiffimum Epifcopum Neftorium fcio in fermonibus fuis ea, quæ Prophetæ, & Apoftoli, & Evangelifta, prædicantem. Et oportebat obturare nos aures, proponente nobis impio Cyrillo, ut anathematizaremus dogmata ejus velut impia atque polluta. In Tharfo quinque ex his depofuifti hæreticis: Et confonavimus vobis. Nunc autem promittit Cyrillus, quia fi facti fuerimus hæretici, dabit nobis ipfe communionem.

SCHOLION.

Æc epiftola non eft pofita fuo ordine.

affirmat ipfa Capitula effe pollutas vocum novi.
tates, objectiones falfi nominis fcientiæ, cogi-
tationum tortuofitates, dogmata impia, ac fibi
invicem contraria. Et fcriptas ad Acacium lit-
teras effe ejufdem farinæ. Et demonftrare hoc
nititur ex interpretatione, quam epiftola dat
circa duodecimum & circa primum Capi-
tulum.

Tertiò, Alexander affirmat, quod ipfe Jo-
annes hæc omnia optimè norit. Etenim ipfe an-
te Ephefinam Synodum, ftatim in ipfo Capitu-
lorum exortu, contra ipfa Encyclicas litteras.
fcripfit per plures Provincias: Per Cappadociam,
Galatiam, omnem Orientem. Et quocumque
potuit confcribere. Quartò, poft reditum ex
Ephefo fimiles litteras fcripfit ad Appinianum,
Mefopotamia Ducem, integerrimè explanans
abominabilem Capitulorum & Confcriptoris hæ-
refim, nec non & iniquitatem ab illo Actorum
apud Ephefum. Quintò, quia Joannes Ephefo
Antiochiam rediens, ipfo in itinere apud Thar-
fum celebravit Synodum, & iftic damnavit non
folum Capitula, fed & Epifcopos propter ipfa :
Quorum Caput haud dubiè fuit Sanctus Cyrillus. Lib. 7.
Alios infra difcemus. Hanc enim Synodum, C-34.
licet circa locum lapfus, forfitan refpicit Socra
tes: Porrò Joannes Antiochiam reversùs convoca- Epist.112.
tis plurimis Epifcopis, Cyrillo, qui jam Alexan-
driam redierat, Epifcopatum abrogavit. Præfa-
tam Encyclicam epiftolam laudat in litteris ad
Domnum Joannis Succefforem etiam Theodore-
tus: Et ipfam Caffinenfis Codex exhibet. De
Lac Tharfenfi Synodo aliquid notitiæ nobis dedit
Marius Mercator per fragmentum Theodoretianę
epiftola. De litteris ad Appinianum nihil peni-
tùs huc ufque fcimus.

Alexander quartò graviffimè averfatur Articu.
lum, quo Cyrillus poftulabat admitti Neftorii
degradationem, ac anathematizari impia ejus
Dogmata, addens illorum, qui his refragaren-
tur, Communionem numquam à fe recipiendam,
aut folvendam excommunicationem. Et adjun-
git rationem: Ego enim Sanctiffimum Epifcopum
Neftorium fcio in fermonibus fuis ea, quæ Prophetæ,
& Apoftoli, & Evangeliftæ, prædicantem. Et
oportebat obturare nos aures, proponente nobis im-
pio Cyrillo, ut anathematizaremus Dogmata ejus
velut impia, atque polluta. Notanda funt & hæc
verba: Nunc autem promittit Cyrillus, quia fi facti

Alexandri ftomachus tria digerere non poterat:
Nempe quod Cyrillus Orientales Epifcopos habe-
ret pro degradatis aut excommunicatis; quod ab
ipfis exigeret poenitentialem profeffionem ; &
quod fponderet Pœnitentes abfolvere.

Eft enim fcripta ante primas à Sancto Cyrillo ad Acacium Berrhæenfem refcriptas litteras : Dum Joannes Patriarcha Paulum Emefenum Alexandriam legare conceperat, antequam legaret. Præfatas Cyrilli litteras Alexandro, magno tunc veraciter Epifcopo, communicavit, ac ejus fuper ipfis de concepta Legatione, ac fuper omni pacis negotio poftulavit judicium. Et ad reffuerimus Hæretici, dabit nobis ipfe communionem. pondendum Alexander non quidem fuam Synodum, fed tamen Ecclefiæ fuæ Clerum convocavit, & quofdam Epifcopos fuæ Provinciæ. Et ex communi horum judicio refpondit varia. Primò, graviffimè invehitur in Sancti Cyrilli Capitula, & in omnia ejus illis confona Scripta. Secundò, quod ejus ad Acacium epiftola nequaquam recedat ab illis, fed ipfa variè firmet ac laudet: Afferit enim, quod piè & orthodoxè fe habeant: Quod Divinis Scripturis fint con. fona, quod evertant impia & polluta Neftorii dogmata. Hinc pro ipfis decertare fpondet, affeverans numquam à fe projicienda. Alexander

on.

Quæftio eft, an Sanctus Cyrillus ifta omninò exegerit? Videtur exegiffe. Licet enim hæc non exprimat in fuis ad Acacium litteris, difertè tamen afferit in litteris ad fuos in Regia Civitate Apocrifarios, quarum vulgata translatio fic habet: Neque enim eos, qui à piiffimo Epifcopo Maximiano abdicati fuerant, fufcepimus, aut paffi fuimus eis dari de communione litteras, aut fenten¬

[ocr errors]

3

[ocr errors]

tia à fe lata abfolvi. Refpondeo Cyrillum agere de folis quatuor jam fæpè nominatis, Neftorianæ pertinacia Capitibus , quos Sancti Maximiani Synodus fingulariter damnarat, & quos Sanctus Cyrillus excluferat à pace, Pauli Emefeni inftantiffimas pro ipfis preces nolens exaudire.

pro orthodoxa fide, id minimè negligamus. Notum veftræ facio Sanctitati, ut mihi fecundùm Deum congaudeatis, quia Reverendiffimus Clerus, & Amicus Chrifti Orthodoxorum Populus per dies in Domino provehuntur, concertantes Evangelicæ fidei. Omnem, quæ vobifcum

plurimùm falutamus.

SCHOLI ON.

Quare extendi hæc non poffint ad omnes, quieft, Fraternitatem ego, & qui mecum funt, Ephefi fuerant, & quos Ephefina Synodus damnarat Orientales Epifcopos. De his enim in fua ultima , qua Ephefinam Synodum diffolvit ac dimifit, Sacra fcripfit Imperator Theodofius: Hoc fignificamus Religiofitati veftræ, quod, quam diu vivimus, Orientales adjudicare non poffimus. Coram enim nobis nulla ex parte convicti funt. Illa igitur fententia exinde habita fuit non ut damnatio, fed ut fimplex communionis diffecatio, reftauranda per fimplicem reditum in gratiam. A. lexander Sancti Cyrilli verba eft durè interpretatus, ita ftudens illum firmare in hominum odio.

Alexander quintò indignatus eft, quod Joannes fcriberet Cyrilli ad Acacium litteras non dumtaxat à fe cenferi Orthodoxas, fed etiam ab ipfo Acacio. Hinc conclufit: Si igitur, ficut Sancliffimo Epifcopo Acacio orthodoxa effe vifa eft epistola, fic etiam tue Sanctitati, fuperfluam arbitror fatiga. tionem Epifcopi Pauit ad Ægyptium. Et tandem concludit: Si igitur perfiftat in iifdem Ægyptius, nos nullam cum eo communionionem habemus, neque cum iis, qui ei commmunicant abfque hac confeffione. Addit fe paratum ad quafvis perfecutiones, tormenta, contumelias. Etiam ab Imperatoribus. Ex quo videmus tales minas exftitiffe ab hujus negotii exordio. Alexander credebat fe non poffe aliter agere, nifi per prævaricationem Catholicæ fidei. Et in ifto errore fuit adeò pertinax, ut fe permiferit deportari ad Metalla Ægypti.

[ocr errors]

Anctus Proclus fuit in Regiæ Civitatis Epifco pum inthronizatus anno iftius fæculi trigefimo quarto, feria quinta Sancta. Et ftatim poft iftud Pafcha, quod in quintam decimam Aprilis incidit, fcripta eft præfens Epiftola. Qualis fuerit hic facinorofus Dorotheus, eft abundè di&tum in fuperioribus. Per præfentes litteras docet nos tria. Primò, quod Saturninus, quem Maximianus in degradati Dorothei locum confe crarat, ufque tunc inthronizari non potuerit, & quod ipfe in fuo throno permanferit. Secundò, quod Sanctus Proclus Maximiani opus fuerit profecutus; ideòque ftatim à fua inthronizatione Patriarchales litteras miferit ad Martianopolitanæ Ecclefiæ Clerum ac Populum, per quas initam pacem largè expofuit, mandans ei obediri ob omnibus, & rebellem ac degradatum Do rotheum tandem expelli, atque admitti Saturninum. Tertiò, quod Clerus & Populus ipfius rebellioni pertinax adhæferit. Eidem iniquitatis luto infixus tunc erat Hierapolitanus Alexander: Hinc illum Dorotheus rogat, ut fimul accedant Regiam Civitatem, inftructuri Principem. Pro inde Saturninus etiam tunc non fuit ftatim inthronizatus.

CAPUT CXXXVII. --225

Epiftola, inquit, Dorothei, Metropolitani Mafia, ad Deo Amiciffimum Alexandrum, Epifcopum Euphratefia, & Theodoretum.

PActionem, quæ pridem fub pacis fimulatione

non benè cum Ægyptio facta eft, nunc clarè detexit Proclus, qui in magna illa ordinatus eft civitate. Scripfit enim contra nos litteras calumniis plenas, tam ad Reverendiffimum Clerum, quam ad Amicum Chrifti orthodoxum Populum. Igitur ad integriorem præfatorum Scriptorum comprehenfionem compar Epiftolæ ejufdem propriis meis litteris junctum veftræ Reli. giofitati direxi, ut fi vobis rectum videtur & utile, quò omnes nos ad magnam civitatem pariter concurramus, ut cum competenti in Deum fiducia colloquamur Amico Christi Imperatori

CAPUT CXXXVIII. --226

Epistola, inquit, Theodoreti Epifcopi ad Dorotheum, Mafia Metropolitam.

Audientes veftram fortitudinem roboramur,

& in vos intenti fegnitiem deponimus. Exemplar enim principale virtutis omnibus, qui imitari voluerint, vos certaminibus his præfidens propofuit Deus, ut per imitationem veftris infigniamur characteribus. Quia igitur multa vobis eft apud Deum fiducia, fic ferventem illic nobis fuftinentiam providete, & orationibus ftabilite, ut firmi & in Dogmatibus perfiftamus, & claudamus oculos, ne fanguinis injuftum judicium videamus, & claudamus aures noftras, ne audia mus, & cadamus in terram. His enim bonis ac talibus perfruemur, fi veftras impetraverimus

orationes.

SCHO

« VorigeDoorgaan »