Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

fenfu. Secundò affirmant Neftorii damnationem non dumtaxat effe injuftam, adeoque nulJam ratione materiæ, fed infuper ratione formæ . Ob duas præfertim rationes. Prima eft, quod isti Epifcopi Patrum fidei, utique Nicæno Symbolo ›

tranfmiferit eorumdem expofitionem, factam nuperrimè à Sancto Cyrillo, affeverans hanc illis effe magis impiam, ideoque de eorum impietate non effe deinceps ambigendum. Tranfmiferunt exiftentem in tertia Synodalium Actorum parte expofitionem, cui eft hic titulus: Explanatio duodecim Capitum, Epbeft pronunciata à Cyrillo Archi-Epifcopo Alexandrino, Sancta Synodo clariorem illorum declarationem exigente. Liberatus Diaconus in Breviario exponit factam à Sancto Cyrillo & Joanne Antiocheno pacem, & fubjungit: Tunc & Evoptius Ptolemaidis Pentapolios Regionis Epifcopus, accipiens exemplar litterarum Theodoreti, qui fcripferat contra duodecim Capitula Cyrilli, direxit illud Cyrillo, ut refponderet ad ea, & fua Capitula exponeret. Joannes Garnerius in fuis ad Liberatum Scholiis fcribit: Liberatus peccat duorum faltem annorum parachronismo. Nam ante Concilium Ephefinum Theodoreto Cyrillus ref, atque ita femetipfos fpolia-pondit, ut demonftratum eft à nobis fecunda parte Operum Marii Mercatoris. In Scholio ad Apolo

[ocr errors]

adjunxerint ac æquiparaverint hæretica Cyrilli Capitula. Re vera enim Ephefini Patres poft lectum Nicænum Symbolum legi curarunt etiam Sancti Cyrilli Capitula. Factio credidit hæc ab illis fuiffe Synodaliter comprobata, & admiffa in regulam. Secunda ratio eft, quod Ephefini Patres hanc Capitulorum canonizationem & Neftorii damnationem conjunctim fecerint, in eifdem Commentariis adunarint, & ut connexa ad Principem retulerint, ideoque non minus Neftorii damnatio, quam Capitulorum canonizatio fit prævaricatoria, ac penitus nulla. Etenim Epifcopi Capitula canonizando affricarunt fibi Apollinarifticam ac Eunomianam ipforum scabiern runt judicandi poteftate. Ex his Factio intulit. Imperatorem Theodofium, qui Capitula proji-geticum, quod adversùs Andrea Samofatenfis ciens Neftorii damnationem firmaverat, fuiffe infigniter circumfcriptum. Adversùs Ephefinam Synodum ufa eft eo ipfo principio, quo adversùs Sardicenfem ufa olim fuerat Eufebiana Arianorum Factio, de qua Sulpitius Severus: Interjecto tempore Athanafius, cum Marcellum parum fanæ fidei effe comperisset, à communione fufpendit. Nadi ergò Ariani iftiufmodi occafionem, confpirant penitus Sardicenfis Synodi Decreta fubvertere. Et enim eis color quidam fuppetere videbatur, quod tam injuftè fuiffet pro Athanafio judicatum, quam Marcellus fuerat abfolutus, qui nunc etiam Athana. fii judicio hæreticus effe probaretur. Igitur Ariani aftuto confilio mifcent innoxium criminofis, damnationemque Photini & Marcelli, & Athanafit eadem fententia comprehendunt, illud nimirum apud Imperatorum animos præftruentes, ut non putarentur de Athanafio perperam judicasse, qui de Marcello atque Photino vera fenfiffent. Sardicenfis Synodus & Sancti Athanafii, & Marcelli Ancyrani Epifcopi, qui ab Eufebiana Factione degradati ad Julium Papam provocaverant, caufas ex ejufdem Pontificis delegatione retractaverat, & utrumque reparatum gradui reddiderat : Circa Marcellum circumfcripta. Hinc Factio ubique buccinavit eandem Synodum non potuiffe de Athanafio rectè, de Marcello perperam judicare, ideoque datum de utroque judicium exfufflavit, & fuam de illis Antiochenam fententiam edixit ratam & inconcuffam. Eodem modo hæc Orientalis Factio conteftatur Ephefinam Synodum, præfertim eandem ipfius Actionem, non potuif fe recta de Neftorio, & devia judicare de Capitulis. Erat frivolum argumentum. Quis enim ignorat utile non vitiari per inutile? Deinde Synodus nihil judicavit de Capitulis, ideòque falfum erat iftud argumentum. Interim hinc tertiò difcimus, quod ifta Capitula fuerint uni ca arma Factionis adversùs Synodum.

Quartò difcimus, quod Factio ad Capitula plenè apud Principem infamanda fuis Legatis

[ocr errors]

Epifcopi calumnias pro fuis Capitulis Sanctus Cyrillus edidit. Affirmat hunc Andream ac item Theodoretum fcripfiffe in Capitula, & adjungit: Uterque fcripfit ante Concilium Ephefinum, quod de fe teftatur Theodoretus in præfatione Pentalogii. Utrique Cyrillus ante Concilium refpondit. Quod vel ex eo conftat, quod damnati à Synodo Neflorii nufquam meminit, cum tamen magni in rem fuam momenti futurum esset tantum Ecclefiæ judicium. Hæc funt Theodoreti in Pentalogii præ fatione verba: Priufquam Conventus apud Ephe fum celebraretur duodecim Capitulis frictim ac apertè reflitimus, ut præfcius horum fieret intelledus etiam rudiorum, & rationis expertium. Quia verò fe manifeftum, qui ifta protulit, in Concilio declaravit, & plures ex bis qui convenerant, imperiti potiùs, nec ulla dogmatis imbuti notitia, pia bec arbitrati funt, opere pretium vifum eft iterum contra niti, fermonemque diftendere & fuccifam blafphemiam multipliciter confutare, ut ignorantibus evidentiùs approbemus, quemadmodum Evan◄ geliis approbentur adverfa, quæ nunc ab iftis maximè proferunt. Refpondeo ex his omnibus conftare, quod Theodoretus ante Synodum invaferit Capitula, nequaquam tamen quod Cy. rillus illi Apologiam reddiderit. Quin immò conftat oppofitum. Etenim fi Cyrillus Theodoreto & Andreæ jam refponderat, quomodò Synodus ab illo exegit clariorem Capitulorum explanationem? Cur Cyrillus non adduxit ista Apologetica? Certè erant longè clariora & ampliora ifto expofitorio libello. Et Synodus nec Theodoretum, nec Andreæam refutari rogavit, fed dumtaxat, exponi Capitula. Quia nempè hujus vel iftius calumniæ necdum pervenerant ad notitiam ullius Epifcopi. Nec refert, quod San. &us Cyrillus in iftis Apologeticis nullam de Neftorii damnatione faciat memoriam. Etenim iftius memoriæ nulla erat neceffitas, nulla utilitas. Neftorius non propter impugnata aut anathematizata Capitula fuit damnatus, fed propter

folam

effe: Licet per Synodicas ac Imperiales litteras fint Decreta. Eft commodior fenfus. Quæ enim paucorum advenarum Epifcoporum Synodus potuiffet circumducere judicium ducentorum Epicoporum, cui Apoftolicorum Vicariorum Præfidentia dederat plenam authoritatem Generalis Concilii? Priorem tamen fenfum perfuadent verba Mandati, quod Factio dedit fuis Legatis : Sive coram Pientiffimo Imperatore, five in Confiftorio, five coram Sacro Senatu, five in Patrum Synodo de bis, qua in quæftionem veniunt, fermo infti

tuatur.

folam impietatem propriam, ideoque ifta memoria non poterat prodeffe Capitulis. Et notanda funt hæc Theodoreti de Sancto Cyrillo verba : Quia verò manifeftum fe in Concilio declaravit. Palam affirmat Pentalogium à fe fcribi non adversùs Cyrilli Apologiam, fed adverfus editam ab illo, utique ad Synodi preces, Capitulorum declarationem: Quod nempe necdum apparuiffet ifte liber Apologeticus. Notanda funt & hæc verba: Et plures ex bis qui convenerant. Affir mat Capitula non per totam Synodum, fed dumtaxat per quofdam imperitos Epifcopos fuiffe comprobata. An de facta per primam Synodi Actionem, an de data poft emiffam explanationem comprobatione agat, non eft penitus certum. Videtur de hac pofteriori agere: Et propter ipfam proceffiffe in Pentalogium. Quid quid fit, Theodoretus tunc didicerat Capitula per plenam Synodum non fuiffe canonizata. Rerum feries ita fe habet. Theodoretus ante Synodum fcripfit in Capitula. At liber mansit intra Orientem: Non tranfiit ad alias Diœcefes, ideoque nec Cyrillus refcripfit. Hinc Synodus, tot calumnias audiens, rogavit Cyrillum, ut explanaret Capitula. Et ille explanavit : Dum utriufque parti Legati hærerent apud Chalcedonem. Explanatio omnem Factionem magis of fendit, & reddidit acerbiorem. Hinc Theodoretus ipfam invafit per Pentalogium. Tempus ignoro. Videtur, quod ftatim poft reditum ad propria. Saltem ante Apologeticum Cyrilli librum. Nam Pentalogium nullam hujus facit memoriam. Exinde fit pax. Tunc Evoptius. nefcio qua ratione pervenit ad Theodoreti li brum, & ipfum tranfmifit fuo Patriarchæ. Sic Cyrillus fecit Apologeticum. Proinde Liberatus non erat arguendas de parachronismo. Et notanda funt Cyrilli de fuis Capitulis ad Evoptium verba Licèt jam ante de bis fcripferimus,||degradarit, fed & plures Epifcopos. Acta pepauca tamen etiam adversùs Theodoretum loqui neceffarium eft. Palam laudat fuam Ephefi factam explanationem, adeòque affirmat ipfam effe anteriorem hoc Apologetico.

Notanda funt hæc verba: Bona nobis fiducia eft, quod veftra Sanchitas bæc omnia doceat, & illa faciat,quæ omnia quæ ab bereticis facta funt,irritent, five depofitionem five excommunicationem, idque tam Synodali Refcripto, quam Regio Edicto. Nempe depofitionem Neftorii, & excommunicationem Joannis Antiocheni. Ex quo iterum ducitur non leve argumentum, quod Imperator Theodofius dum Neftorii damnationem firmavit, firmaverit etiam Joannis excommunicationem, ideoque & reparationem Cyrilli ac Memnonis. Etenim Joannis excommunicatio erat facta propter horum degradationem, ac proinde illa firmari non poterat fine hujus circumductione. Factio rogat ifta fieri tam Synodali Refcripto, quam Regio Edico. Nempe per aliquam Conftantinopolitanam ex advenis Epifcopis Synodum. Attamen dubium facit Caffinenfis translatio: Univerfa caffentur, fve damnatio, five excommunicatio, per Synodicas Litteras, imperialefque decreta. Senfus videtur

Ad Legatos acriùs ftimulandos Factio adjungit Non ignorat veftra Pietas, quod habemus quofdam Epifcopos nobifcum defolatos in fuis Provinciis. Caflinenfis translatio habet: Qui in propriis manfionibus foli remanferunt. Rectius interim nec ipfa exprimit, quid Factio ab his Epifcopis, vel hi ab illa prætenderint. Exiftimo urgeri, quod plures iftorum Epifcoporum vacillarent, ac natum effet fieri, quod confirmatæ per Principem Synodo adhærerent potiùs, quam fuis contra eam clamoribus, ideoque quod agendum fit totis viribus, ut circumducatur Regia confirmatio. Quod fi obtineri nequeat, rogant faltem dimitti ad propria. Et addunt caufam: Maximè quia nunc hyems inftat. Ex quo difcimus tempus harum litterarum. Fuit circa Octobris medium. Etenim SanctusCyrillus Alexandriam redux intravit die trigefima iftius Menfis: Nempe ifta deprecatio fuit exaudita. Notanda funt & hæc verba: Non minor nobis follicitudo eft, quam pro veritate ipfa, ne fi depofitio robur accipiat, valeant & alia, que ab illis contra multos Sacerdotes facta funt. Ex eis difcuntur tria. Primum est miranda iftorum Epifcoporum pro Neftorio protervia: Eum tanti faciunt, ac ipfam veritatem. Secundum eft, quod Synodus non folummodo illum

rierunt aut latent, feptima tamen Actio repræ fentat eorum fubftantiam & compendium. Tertium eft, quod hi omnes fuerint damnati propter Neftorium ac ejus dogmata. Hinc iftis tanta follicitudo, ut Neftorianæ damnationis confirmatio circumducatur à Principe,

Hifce fuis litteris Factio tandem adjunxit fimiles ad Imperatorem litteras. Expofuit & poftulavit eadem omnia, & præfatam fuam pro Hærefiarcha proterviam eft nimis inverecundè profeffa: Quæ autem particulariter fecutura fint ab illis, contra Ecclefiafticas Conftitutiones, & contra Pientiffima veftra Scripta, jam à multis didicit veftra Majeftas, fi in nullo ab ipfis offendatur, veftrifque Edictis non oblucentur, & Ecclefiafticam fidem predicent. Nam etfi millies fugiens tumultus caveat, & ipfe privatim agere malit, opus tamen ne fides jacturam ferat, eò quod illegitima ifta depofitio ab bis, qui hæretica Capitula introducunt, facta fit . Nullus eft omninò fenfus. Caffinenfis translatio eft lucida: Quæ verò ab eis facta funt & contra Canonicas Sanctiones, & contra Piiffimas veftras litteras, à multis jam particulatim didicit veftrum Imperium, dum ille, utique Neftorius, qui ab

eis injuftitiam pertulit, in nullo nec veftris Sanctio nibus contraiffet, & Ecclefiafticam fidem Orthodoxè prædicaffet. Nam & ipfe hujufmodi, metuendum tamen eft ne fidei læfio quacumque contingat, eo quod illicita illa dejectio ab illis facta fit, qui hæretica fuperduxere Capitula. Hæc verba, Nam & ipfe bujufmodi, funt mutila. Suppleri poffint hoc modo: Nam etfi ipfe bujufmodi fit, & tumultus fugiens millies malit privatim agere. Neftorium commendant à tribus: Ab Orthodoxa prædicatione, à plena in Sacras Principis juffiones ac Sacros canones obedientia, & ab infigai amore Monaftici Silentii. Hinc concludunt ejus degradationem fine manifesta Orthodoxi dogmatis injuria non poffe confirmari. Ex quo vides S. Cyrillum ac Ephefinam Synodum non fine fundamento fenfiffe, ac frequenter fcripfiffe, quod hæc Orientalis Factio non effet pura à fcabie Neftorii. Et hifce litteris omnes fubfcripferunt. Etenim Caffinenfis translatio addit: Et fubfcriptiones,

ad præmium, collegit & direxit. Attamen inter Joannis hic fubfcribentes Epifcopos multi fuerunt magni nominis atque fcientiæ. Etenim fubfcriptos hic vides Julianum Sardicenfem, Cy. rum Tyriorum, Bofforum Gangrenfem, Rab| bulam Edeffenum, Petrum Trajano-Politanum, omnes Metropolitas, & alios quofdam, quorum nullus fubfcripfit præfato Latratui. Certè oportet quofdam fuperveniffe. Dico, Quofdam Quibufdam Rabbulas Edeffenus videtur adfuiffe ab exordio. Ejus namque Presbyter & Syncellus, poftea Succeffor, Ibas in famofa fua Epiftola difertè affirmat fe cum Joanne Patriarcha intraffe Ephefum: Et videtur non intraffe fine fuo Epifcopo. Eft res implexa. Etenim ipfe Ibas in fua famofa Epiftola fcribit: Poft duos autem dies damnationis Neftorii venimus Ephesum. Implexum eft, cum quibus venerit. Etenim certum eft Joannem Antiochenum cum fuis Epifcopis non veniffe, nifi quinta poft iftam damna tionem die. Proinde & certum videtur, quod Presbyter Ibas ipfum triduò prævenerit. Omnia Epiftolæ exemplaria conftanter ita legunt, ideo. que non video alium exitum. An Ibas cum Rabbula, aut cum aliis Epifcopis, & cum quibus venerit, me latet. In re obfcura aliquid luminis accipimus ex litteris, quas Joannes Patriarcha ex via fcripfit ad Sanctum Cyrillum: Triginta totos dies iter ufque facio, nihil quidquam quietis

mis Epifcopis ob itineris difficultatem graviter affli dis , neque paucis quoque jumentis ob continuum profectionis laborem extinctis. Præfati igitur, quotquot ifti Latratui non subscripferunt, Epifcopi poffint laffi aut infirmi hæfiffe in via, & non nifi poftea adveniffe Ephefum. An inter hos etiam Rabbulas fuerit, ignoro. Certè ejus Presbyter Ibas poffit Epifcopos præveniffe.

ut

Subfcripferunt Epifcopi quadraginta duo. Et Legati erant octo. Univerfim igitur erant quinquaginta. At verò in libello, quo fui reparatio nem à Sancta Synodo poftularunt, Cyrillus ac Memnon conftanter affirmant Joanni Antiocheno adfuiffe folos triginta. Et ipfa Synodus in Relatione, quam de fua quinta Actione fecit ad Principem, difertè fcribit fuiffe tantùm triginta. Quod ipfum repetit in Relatione ad Sanctum Ce-prorfus mihi indulgens, multis interim Religiofiffileftinum Pontificem. Scribit numero rotundo. Accuratè fcribens in Relatione, quam per Palladium Magiftrianum tranfmifit ad Principem, hæc habet: Sunt illi, qui diverfa à recta fide sentiunt, ad tegendam impofturam ufque adeò callidi, ut quidam quoque Sanctiffimi Epifcopi occultato errore à Neftorio decepti fint, & ei fefe adjunxerint, Actifque illius fubfcripferint. Qui tamen pofteaquam dilucidè quid fentiret, effent percundati, illumque fuas blafphemias retegentem comperiffent, ab eo defciverunt, ac Sancta Synodo fe adjunxerunt, patefactaque ejufdem blafphemia, condemnationis fententiam adversùs prædictum Neftorium una nobifcum tulerunt. Itaque apud Neftorium & Reverendiffi mum Epifcopum Joannem Antiochenum triginta feptem, paulò plures, relicti funt. Eorum quoque nomina ad veftram Majeftatem mifimus. Relatio hæc fuit fcripta Calendis Juliis. Et Factio femper decrevit. Etenim convitio, quod vigefima feptima die Junii Joannes Antiochenus latravit in Sanctum Cyrillum ac omnem Synodum, fubfcripferunt quadraginta tres, & ipfos audis intra paucos adeò dies fuiffe contractos ad triginta feptem. Porrò præfens Epiftola eft fcripta ad medium Octobris. Quomodo igitur tunc erant quinquaginta Episcopi? Refpondeo quod Patriarcha Joannes, deficientem Factionem fuffulcire ftudens, fecerit iftud ipfum, quod poftmodò Italiæ Clerus de Imperatore Juftiniano, quinta Synodi decrementa curante, fcripfit ad Francorum Legatos: Præfectus Africa, fi quos invenit in Afrca Epifcopos, aut caufas proprias habentes, aut fimplices vel ignaros, aut venales & paratos

Hac in Epiftola notari etiam oportet verba: Oramus, & ante veftigia veftra provolvimur, nos cum longanimitate humiliantes veftræ Pietati fufcipiatis, & juftè petentes de offensa persona ab bis, qui receperunt hæretica Capitula Cyrilli, & in Deum ipfum impiè egerunt. Nam qui introduxerunt hæretica Capitula, & turbaverunt Sanctorum Patrum fidem, banc ipforum partem in ipfis Commen-. tariis etiam illicitam depofitionem fecerunt. Et credimus non vifum fuisse incorrupto veftro redo judicio juftam illorum ftare condemnationem, quos condemnari manifeftè oportet, utpote convictos hæreticos. Sunt obfcuriffima, ac fine fenfu. Caffinenfis translatio eft commodior: Unde quæfumus, ac nofmetipfos profternimus veftigiis veftris, ut cum patientia nos bumillimè fupplicantes Pietas veftra fufcipiat pro illa persona, cui præjudicium factum eft ab his, qut hæretica Cyrilli Alexandrini Capitula fufceperunt, impietatemque contra id, quod Divinitatis eft, effecerunt. Qui enim hæretica Capitula fubintroduxerunt, Sanctorum Patrum perturbaverunt fidem, quod ad ipfos pertinet, in ipfis Geftis. Et illicitam fecerunt depofitionem. Et credimus, quia indeclinabili rectoque judicio veftro juftum minimê apparebit condemnationem factam permanere,

quos

quos dignum condemnari, dum convicti funt bæreti et effe. Per offenfam perfonam vulgata translatio intelligit Neftorii degradationem. Caffinenfis translatio eft clarior: Illa perfona, cui præjudicium factum eft. Etiam hæc verba, Et in Deum ipfum impiè egerunt, funt nimis generalia. Caffinenfis Codex determinat: Impietatem contra id quod Divinitatis eft, effecerunt. Nempe canonizando Cyrilli Capitula. Ex his Factio fperat, ut Neftorii degradatio, licet jam per Principem firmata, circumducatur. Quia nempè facta eft ab hæreticis Et quidem in ipfis Geftis, in quibus hærefim canonizarunt. Etiam Caffinenfi transla tioni deeft verbum. Legendum videtur: Condemnationem factam permanere ab illis, quos dignum eft condemnari.

[blocks in formation]

| Cyrillum verò folum, qui Alexandrinus quon dam fuit Epifcopus, & Memnonem qui fuit Epifcopus Ephefinus, nequè vobis connumeramus, & ab Epifcopatu novimus effe alienos, ficut olim veftræ à nobis fcriptum eft Sanctitati. Ad proprias Ecclefias revertentes Civitatum quieti profpicite, dignam per omnia manfuetudinem Sacerdotio amplectentes. Eorum fiquidem, quæ hìc quomodocumque feciftis, effe aliquam fatiffactionem convenit per ea, quæ funt poftea fecutura. Erit autem, fi Ecclefiafticum decorem cum publica Confequentia fervaveritis.

SCHOLION,

HÆc eft Sacra juffio, qua Imperator Theo

fius diffolvit Synodum, & omnes Epifcopos remifit ad propria. Huc ufque latuit. Docet nos plura. Primò, quod Joannes Sacrarum Largitionum Comes, Ephefo reverfus Conftantinopolim, ftatim fuerit evectus ad Magifterium Officiorum. Secundò, quod Imperator Joanni in omnibus crediderit. Etenim hic laudat om

nia ejus Acta, quæ Neftorio patenter ftuduiffe

demonftrat Sanctus Cyrillus in litteris ad Clerum ac Populum Conftantinopolitanum. Ter

Sancta Synodo, que in Ephefinatiò difcimus, quod Imperator cun&tos utriufque

Civitate convenit.

IN

Ntentionem quidem noftram, etiamfi non fcriberemus nunc, ex multis aliis noveratis. Et quantum pro recta fide habeamus ftudium & pro unitione Ecclefiarum, à Patribus hoc & ab Avis edocti, & nihil usquè hactenùs fanæ Fidei præponentes, propter quam etiam jam paulò ante in Ephefum veftram congregare festinavimus Sanctitatem. Et dum congregati effetis, omnia hujufmodi fcripfimus, per quæ confequens effet abfque contentione vera Fides. Et quæ olim tenuit, inconcuffibiliter permaneret, ad amicitiam vobis unitis. Quoniam verò propter intentionem impietatis, ac fæpè contentiones inter vos factæ funt quædam, & acta nonnulla quæ dif fenfiones haud dubiè confequuntur, volentes in omnibus vobis terminari difcordiam, Magnificentiffimum & Reverendiffimum Divinorum Of ficiorum Magiftrum Joannem direximus, ut contentiones, quæ inter vos natæ fuerant, folve. rentur. Dum verò neceffarium videretur & hoc, ut huc veftrum nonnulli venirent, quò Pietas noftra etiam præfens inter præfentes audiret, ut unitio, quam ftudemus, pio proveniret affenfu, hoc quoquè peregimus, univerfa peraventes fuaviter difponenda.

Sed quia permanet adhuc diffenfio commiffa, laborem reputantes veftram Religiofitatem fufferre ex ipfa neceffitate Concilii, reverti Ephefo ad propria conceffimus univerfos. Et proprias rur fum Ecclefias obtinere. Quod unufquifque faciat cum Epifcopis, qui venerunt à Provincia ejus.

partis Epifcopos permiferit proprias rurfum obtinere Ecclefias, ideoque omnes ultrò citroque in invicem damnationes & cenfuras circumduxerit. Hinc enim etiam Dorotheus Martianopolitanus, Himerius Nicomedienfis, Helladius Tharfenfis, Eutherius Thyanenfis, aliique plures per Synodum damnati Epifcopi redierunt in fuas Sedes, & perrexerunt fungi Epifcopali officio. Licet non nominatus, exceptus tamen fuit Neftorius. Manfit in ipfum priùs data for ma. Excepti nominatim funt Cyrillus & Memnon. Theodofius circa illos perstitit in fuo ju dicio quod per Joannem Comitem miferat Ephefum, illudque per hanc Sacram confirmavit. Quartò notanda funt finalia ejus verba, quibus Princeps cunctis Episcopis mandat, ut ad proprias Ecclefias reducti fervent Sacerdotalem manfuetudinem, eifque reparent pacem, quam Ephefi horrendè ruperant.

[ocr errors]

Magna Quæftio eft, Quomodo Theodofius Cyrillum ac Memnonem excipiat ab ifta fua gratia? Quomodò illos ftabiliat in degradatione, ac vetet redire ad fuas Ecclefias? Etenim inter Synodalia Acta habemus & hanc brevem Relationem: Cum feptem & feptem ex utraque parte Epifcopi Coftantinopolim veniffent, Imperator certò comperit Sanctam Synodum, canonico ordine in omnibus fervato, Neftorium depofuiffe. Itaque Legatorum Synodi fententia approbata, Orientales quidem condemnat condemnat, Neftorium verò exilio mullat Eis præterea, qui ex Sanda Synodo Legati venerant, injungit ut ad Ecclefiam fe conferant, ibidemque Sancta Ecclefia Conftantinopolitanæ Episcopum creent, Illi in Ecclefiam ingressi Maximianum Episco

[ocr errors]

pum mox creant. Poft hoc Regio Mandato impera- || valida amicorum interceffio ipfam mitigaverit in tum eft fingulis Epifcopis, ut ad fuas civitates & relegationem ad proprium Monafterium. Provincias revertantur. Remanfit autem Joannes Antiochenus, cæterique Epifcopi, qui partes illius tuebantur, in feparatione permanentes. Ingreffus autem eft Cyrillus Epifcopus Alexandriam Athyr tertia: Et fufcepit cum civitas cum multa exultatione

[ocr errors]

mus,

gloria. Tertia Ægyptii Athyr dies eft apud nos trigefima Octobris. Et factiofi Legati poft quintam fuam in Chalcedonenfi civitate à Principe Audientiam fcripferunt Ephefum ad fuos Collegas: Porrò ut veftra Sanctitas etiam hoc non ignoret, fcitote, quod videntes Cyrillianos tyrannide, fraudibus, & adulatione, & donis omnes ut ita dicam, decepiffe, non rarò Pientiffimum Regem & Magnificentiffimos Principes obfecravi ut & nos ad Orientem dimitteremur, & veftra Pietas ad propria remigraret. Cognofcimus enim, quod in vanum moras nectimus, & Inftituta non perficimus, ceò quod Cyrillus ubique fugit colloquium noftrum, confcius fibi blafphemias, quas in duodecim Capitulis fuis edidit, redarguendas. Placuit autem Pientiffimo Regi poft multas adbortationes, ut finguli ad propria redeamus; Ad hæc ut Egyptius & Memnon Ephefius in fuis locis remaneant. Sic enim poterit Ægyptius omnes excæcare muneribus fuis. Sic ut ille quidem, cum innumera fecerit mala, ad Thronum fuum redeat, ifte vir innocens, Neftorius, vix ad fuam manfionem dimittatur. Nempe ad Sancti Euprepii Monafterium. Quæ omnia clarum eft penitus adverfari huic Sacræ Juffioni.

- Refpondeo diftinguenda effe tempora, & fic omnia cohærere. Sacra hæc Juffio emanavit ftatim poft reditum Joannis Comitis. Ex ipfo Theodofius audiens nullam effe fpem obtinendæ inter partes concordiæ, folvit Synodum, & cunctos remifit ad propria. Exceptis Cyrillo & Memnone, quos circumfcriptus credidit Authores totius mali, ideoque in ipfos firmavit fuum judicium. Quid tunc de Neftorio ftatuerit, de quo Sacra non meminit, non poffim firmus affirmare. Exiftimo quod ejus damnationem adeò ratam duxerit, ut cenfuerit nec exprimendam, nec ftabiliendam. Cyrilli ac Memnonis erat longè alia ratio. Hos enim Sancti Celeftini Pontificis Legatio reftituerat, ideoque anterius Principis judicium erat omnino innovandum. Verùm Juffio videtur non fuiffe miffa in publicum. Etenim ob rationes placuit adhuc tentare pacem, & partium Legatos evocare ad Sacros oculos & aures Principis. Evocati funt & comparuerunt: Et contigerunt illa, quæ jam dicta funt, & adhuc dicentur. Proinde hæc Sacra Juffio fuit omninò circumducta. Nec per ipfam fuit foluta Synodus, aut dimiffi Epifcopi. Poftmodò emanavit alia, quæ latet aut periit. Hanc tamen Comes Irenæus voluit infertam fuæ Tragoedia, quo infamaret Sanctum Cyrillum ac Memnonem. Notanda funt præfatæ Epiftolæ verba: Ifte vir innocens vix ad manfionem fuam dimittatur. Confirmant, quod prima Principis fententia Neftorium profcripferit Petras, & quod

CAPUT XXX.

[ocr errors]

Epiftola Theodoreti Epifcopi ad Alexandrum Hierapolitanum Epifcopum, quam ponit Irenæus.

Neque blandimenti, nequè afperitatis ullam

fpeciem reliquimus, nec deprecationis, nec contradictionis, qua ufi non fumus apud Piiffimum Principem & Confiftorium, clarè obteftantes in confpectu Dei, quæ cuncta defu per cernit, & Domini noftri Jefu Chrifti, qui futurus eft orbem terrarum cum Juftitia judicare, & Spiritus Sancti, & electorum ejus Angelorum, ut non defpiceretur, quod corrumpitur Fides ab his, qui illa Capitula hæretica fufceperunt, & in eis fubfcribere præfumpferunt; fed ut Nicæna Fides exponi tantummodò juberetur, & expelleretur quæ fuper inducta eft hærefis ad exterminium, corruptionemque pietatis. Et ufquè hodie nihil perducere valuimus ad effectum quod huc & illuc circumferantur Auditores.

Eo

Sed tamen nihil horum nos diffuafit, quod ab inftantia propofita ceffaremus. Sed in ipfa nunc ufque perfiftimus. Hoc ergo, quod Domino favente fit dictum, peregimus, ut cum Juramento Imperatori Piiffimo diceremus, quia impoffibile eft, ut nos Cyrillum & Memnonem in Epifcoporum reftituamus officio. Et fieri non po teft, ut communicemus reliquis, nifi Capitula hæretica ante fummoverent. Nos igitur hanc habemus intentionem. Feftinatio verò eft iis, qui ea quæ fua funt quærunt, non quæ Jefu Chrifti, & extra noftram illos reftituere voluntatem. Et nihil horum pertinet nobis. Deus enim noftrum Propofitum exigit, perfeverantemque virtutem, & eorum quæ contra voluntatem funt, non exigit ultionem.

De illo verò Amico hoc cognofcat Sanctitaş veftra, quia quoties ejus fecimus mentionem, five coram Piiffimo Principe, five coram Confiftorio Principis, feciffe adjudicati fumus injuriam. Tanta enim eorum, qui intus funt, adverfitas contra eum. Et quod eft omnium peffimum, quia & ipfe Piiffimus Imperator nomen ejus plufquam cæteri averfatur, nobis manifeftè dicens: Quia de boc nullus mihi manifeftè aliquid dicat. Typum namque jam femel ea, quæ ad illum pertinent, fufceperunt. Verumtamen hic fumus non ceffaturi tota virtute curam de ifta quoquè gerere parte, fcientes iniquitatem, quæ in eum commiffa eft ab his, qui fine Deo funt. Feftinamus verò, ut & nos hinc liberemur,

« VorigeDoorgaan »