F Virgine innotefcere nos veftræ infuperabili Pietati, hoc enim nobis nunciavit Joannes Magnificentiffimus & Gloriofiffimus Comes, & hoc à Deo auxilium poftulantes, ultra hominem namque eft de talibus difceptare, innotefcimus Pietati veftræ, quæ fumus ex Divinis Scripturis edo Factio tentavit apud Joannem Comitem, quod Relatio exponit: Hæc, Cyrilli Capitula, ut projicerent, & eos qui olim feducti funt Epifcopos & in eis fubfcribere fuerunt paffi, rogavimus cum Joanne gloriofiffimo Comite, ut à recta fide ea faterentur aliena, & nobifcum fubfcriberent rectam Patrum &ti, non quali contra incomprehenfibilia quidli-fidem, qui Niceam convenerant, & eos persuadere nem. , Confitemur igitur Dominum noftrum Jefum Chriftum, Filium Dei Unigenitum, Deum perfectum & hominem perfectum, ex anima rationali & corpore, ante fæcula quidem ex Patre natum fecundùm Deitatem, in fine verò dierum eundem propter nos, propter nos, & propter noftram falutem, de Maria Virgine fecundùm Humanitatem: Confubftantialem Patri eundem fecundùm Divinitatem, & confubftantialem nobis fecundùm Humanitatem. Duarum verò naturarum unitio facta eft: Propter quam unum Chriftum unum Dominum, unum Filium confitemur. Secundùm hunc inconfufæ unionis intellectum confitemur Sanctam Virginem Dei Genitricem, propter quod Deus Verbum Incarnatus eft, & in Humanitate, & ex ipfa conce. ptione fibimet uniit Templum, quod ex ipfa fufcepit. Hæc à Deiloquis Viris edocti, Evangeliftis, Apoftolis, atquè Prophetis, & his qui per fingula tempora pie Fidei fuere Doctores, nos quoquè expofuimus in brevi Capitulo, veftrum poftulantes ac deprecantes Imperium, piam Religionem, quæ periclitatur corrumpi ab eo morbo, qui illatus eft ex Ægyptiacis Capitu lis, confuetè protegere, ac decernere, ut ompes, qui præfunt Sanctis Ecclefiis, Sacerdotes damnent ea, quæ ad inficiendas Ecclefias introducta funt contra Orthodoxam Fidem à præfato Cyrillo, Capitula; foli autem Confeffioni fubfcribant, quæ à Sanctis Patribus in Nicea congregatis eft facta. Nec enim poffibile eft aliter pacem in Dei Ecclefias obtinere, nifi illa impia expofitio fuerit abdicata, HA SCHOL 10 N. nequivimus. Tentavit Ephefine Synodi Epifcopos ad Neftorii, Cyrilli, ac Memnonis damnationem acceptandam, ad folum Nicænum Symbolum fubfcribendum, & ad Cyrilli Capitula, tamquam illi adverfa, projiciendam permovere, atque ita unire Synodum, & pacem dare Ecclefiis. Verum futura erat leonina, ac Divinæ veritatis prævaricatoria pax, ideoque Patres nec fuftinuerunt audire, Nequaquam Nicænam fidem recufabant fubfcribere: Abfit. Ipfam enim, uti Ducem & Lucem fecuti fuerant in omnibus fuis Actis. Dumtaxat recufabant profiteri, quod ipfa adverfaretur Sancti Cyrilli Capitulis: Uti talem nolebant fubfcribere. Et hanc Epifcoporum concertationem, quam ufque huc ignoravimus, docet nos præfens Relatio. Secundò nos docet plura circa Acacium Berrhæenfem Epifcopum. Primò, quod ifto tempore expleffet centum & decem vitæ annos. Por ro hæc fcripta funt quinti fæculi anno trigefimo primo: Proinde Acacius fuit natus quarti fæculi anno vigefimo primo, quatuor annis ante Nicenam Synodum. Ejus Epifcopalem confecrationem habemus in Ecclefiaftica Theodoreti hiftoria: Magnus Eufebius, Samofatenfis in Euphratefia Provincia Epifcopus, ab exilio reverfus, Acacium, qui in magna gloria apud omnes fuit, Berrbee Epifcopum ordinavit. Statim poft cadem Valentis Augufti, quæ contigit anno feptua gefimo octavo iftius fæculi, menfe Augufto, adeoque Acacius eodem anno eft confecratus in Epifcopum, ætatis fuæ anno quinquagefimo feptimo. Proinde Ephefini Concilii tempore fue rat Epifcopus per annos quinquaginta tres. Et hos omnes Evangelicis certaminibus reverà im• penderat, & pluribus interfuerat Synodis. Etenim Euftatianum Antiochenæ Ecclefiæ fchifma compofuit, & Flavianum Patriarcham reconciliavit Romanæ Ecclefiæ. Ipfe tamen prius excommunicatus, ob quofdam exceffus. Item omnibus contra Sanctum Joannem Chryfoftomum, motibus interfuit, & adversùs ipfum non modica. egit. Quare in quibufdam recta, in quibufdam geffit iniqua. Ec Relatio huc ufque latuit, & nos docet non pauca. Primò docet fundamentum, ex quo Joannis Antiocheni Factio dudum cenfuit Et iftis veftigiis ambulavit etiam in caufa Neac pertinaciter tentavit nihil effe admittendum, ftorii. Etenim Sancto Cyrillo, qui ei Neftoria nifi folum Nicænum Symbolum, ita ftudens nas blafphemias ac Romanæ Ecclefiæ contra Neftorii, etiam ad ipfum affiduè proclamantis,ipfas Judicium retulerat repofuit Neftorium damnationem exfufflare. Fundamentum, aut effe paffum quid fimile illi, quod Beato Paulino, faltem grande fomentum fuerunt Divalis Sacræ, Antiocheno Epifcopo, accidiffe traditur. Hic per Joannem Sacrarum Largitionum Comitem enim etfi tres Hypoftafes palam dicere recufaret, re tranfmiffæ ad utramque Synodi partem, hæc ver- tamen & virtute ab illorum fententia & fide, qui ba: De aliis apud vos geftis certum nobis eft Chri- boc profitebantur, non recedebat. Sectabatur hic ftianam vos fervare fidem & rectitudinem, quam autem Piffimos Occidentis Epifcopos , proptereà etiam Sanctiffima Synodus, fub Conftantino Diva quod Romanæ linguæ anguftia, ficuti Græca phra memoriæ celebrata, quam à Patribus & Majoribusfis, tres Hypoftafes dicere commodè non ferat. Ref accepimus, confentiens confirmavit. His animata pondit Cyrillum & Celeftinum, uti olim Pau. linum Patriarcham ac Damafum Papam, hærere in fyllabis, ideoque has lites effe parvi ponderis. Adjecit vocem, quæ Sacram Virginem negavit Derparam, improvide elapfam Neftorio, & perrexit: Quamquam plurimi,tum Clero adfcripti, tum Plebei quoque, ex urbe Conftantinopolitana Antiochiam, & ad nos ufque profecit, à prædicto fermone abhorrere non videantur. Ajunt enim in fenfu nibil continere, quod vel Apoftolicæ doctrine adver fetur, vel fidei à Sanctis Patribus in Nicea congregatis definite repugnet. Affirmat effe quæftionem de nomine, & Neftorium, licèt forfitan male locutum, tamen recta fentire. Quin immò nec malè locutum. Quoniam & è Clero & è Popu lo Conftantinopolitano multi voces ejus non improbarent. Acacius erat vir verfatilis ingenii, verus Syrus, ideoque noverat inflectere omnia. Ex iftis ejus forfitan Litteris Socrates fcripfit fequentia: Neftorius apud complures venit in opinio nem, quod Dominum effe folum bominem affereret, quodquod Pauli Samefateni & Photini opinionem in Ecclefiam introducere niteretur. Atque de bac caufa tanta certatio & tumultus ciebatur ut generali Concilio ad eam fedandam opus effe videretur. Ego verò dum libros Neftorii editos lego, bominem reperio imperitum, & doctrine penitus expertem. Hoc verè, & ex animo dico: Neftorius meo Judicio neque Paulum Samofatenum, neque Photinum imitatus, Dominum effe folum hominem dicit, fed vocem dumtaxat Dei. › larvam tamquam reformidans, declinat. Verùm Evagrius Epiphanienfis rectè advertit Socratem fuiffe imperitum Neftoriani negotii. para Quæftio eft, Quando Acacius fuas adversùm Cyrilli Capitula Litteras tranfmiferit Ephefum ad Joannis Antiocheni Conventiculum? Refpondeo tranfmififfe cum ipfo Joanne, profici fcente Ephefum. Haud dubiè ipfas tradiderit Paulo Emefeno Epifcopo, fuo ad Synodum Legato, ac apud ipfam Vicario. Eas huic tradidit tamquam fuum Synodale fuffragium. Etenim Joannes ipfo fui in Ephefum ingreffus die damnavit Cyrillum & Memnonem, & præcipua damnationis caufa fuerunt Capitula, ideoque ifta Acacii Epiftola videtur fuiffe directrix fcelerati judicii. Eadem de caufa Acacius Imperatori Theodofio fuit author, ut non folius Neftorii, fed etiam Cyrilli ac Memnonis confirmaret damnationem. Difertè hoc profitetur ipfe Princeps in Litteris, quas per Joannem Sacrarum Largitionum Comitem mifit ad Synodum: Ut autem Sanctitas veftra non modò per noftræ Pietatis Litteras incitata ad concordiam fpecet, univerfalemque pii dogmatis pacem, etiam Acacit Berrbeenfium Epifcopi lectam à nobis Epiftolam, qua idem fuadet, ad vos mifimus. Sancti Cyrilli damnationem, quam per Conventiculum operatus fuerat, Acacius ftuduit per Principis authoritatem confirmare. Hæc omnia, antequam Joannes Patriarcha abiret Ephefum, haud dubiè fuerant concepta ac præparata. Alia quæftio eft, Quomodo Acacius Theodofio fuerit author confirmandi etiam damnationem Neftorii? Etenim in præfatis ad Sanctum Cyrillum Litteris Neftorium judicarat fenfu fanum, & lapfum in folis fyllabis. Si tamen lapfum. Infuper Joannis Antiocheni Factio, quæ Neftorii damnationem cenfuit irritam ac exfufflandam, omnino ita cenfuit ex judicio ac Litteris Acacii. Quomodo igitur Acacius vela vertit, & propria Senfa eft prævaricatus? Refpondeo fuiffe permotum iftis ipfis rationibus, quæ Regii Cubicali Præfectum fecerunt circa Herefiarcham titubare. Ex blafphemis ejus apud Ephefum difputationibus. Ipfas purgare nefciens Acacius, deferuit hominem; Et omnem Eccle-fiam, quam ipfum fervare maluit. Et ejus Judicium amplexa fuit cuncta Joannis Antiocheni Factio. Etenim ad ineundam cum Synodo pacem parata fuit omnium trium damnationem admittere. Nec refert, quod poftmɔdò & Factio & Acacius contra iftam damnationem pertinaciter calcitrarint. Ita namque folent verfatilia in Acacius aliud infuper malum operatus eft in Ephefina Synodo: Synodum, Joannis Antioche. ni Factionem, per Litteras edocuit, quod Cyrilli Capitula Apollinarii impietati convenirent. Joannem & omnem ejus Sequelam confirmavit in ifto perverfo judicio. Et ejus in hac re authoritas erat non modica. Etenim eos, qui Apollinaris dogmata fentiunt, femper fecundùm locum proximos babuit. Unde & tam facillimè comprehendere valuit , quod illius vefaniæ fint præfata Capitula. Perpetuum hæreticorum ftudium eft Lupum ovi. nis lanis, venenum melle, devia Senfa Orthodoxis fyllabis ob:egere: Eadem arte Cyrillus dicebatur fuis Capitulis intexuiffe Apollinarium. At verò hujus fraudulentum dogma præfertim Antiochiæ, Laodiceæ, ac in aliis primæ Syriæ urbibus fuerat graffatum, atque ita Acacius ipfum femper habuerat loco vicinum. Et pene-genia: Ariftæ agitabiles ad omnem ventum. traverat omnia ejus myfteria. Hinc ipfius de Cyrilli Capitulis judicium habebatur irrefragabile. Porrò de quibus præfertim Apollinarii erroribus ifta Acacius infamaverit, demonftrant Relationis verba de Nicæno Symbolo: Difpenfationi integerrimos terminos tradidit, inconvertibilitatem nos & incommutabilitatem Divinitatis Unigeniti docens, & non effe Hominem purum Dominum noftrum Jefum Chriftum, &c. Ea accufavit de natu rarum converfione & confufione, qui non ipfius Apollinarii error fuit, fed Polemonis atque Timothei. Relatio, plures alios imitata, Difcipulorum fordes tranfcribit in Magistrum. Notanda funt Relationis verba de Sancti Cyrilli Capitulis: In quibus omnes, tam qui nunc funt, quam qui olim quolibet tempore fuerunt, Sanctos anathematizare præfumpfit. Sanctus Cyrillus magno mentis fuæ zelo ac impetu adverfus Dorothei, Martianopolitani Metropolitæ, in folemni Neftorii Synaxi blaterantis ad omnem Regiæ civitatis Clerum & Populum, Si quis Mariam effe Dei param dixerit, anathema fit, blafphemam audaciam fcripfit ad Berrhæenfem Acacium: Ecquid ergo in Orthodoxorum Ecclefia cum Sanctis Patribus anathema facti adoriemur? Comperio namque æternæ memoriæ Epifcopum Athanafium fæpius datis poft initam pacem litteris ad Sanctum Cy- #lam Dei param appellare, atque etiam Beatos Pa-| | faverit, difertè fcribit Sixtus tertius Pontifex in tres noftros, Theophilum, Bafilium, Gregorium, Atticum, & alios præterea non paucos, qui per id tempus vixerunt, Sandlos Epifcopos. Erunt itaque anathemate conftrici San&ti Patres, qui jam dudum ante ad Deum evolarunt, cæterique omnes, quotquot Chriftum Deum effe confeffi, recta veritatis dogmata confectantur. Frequenter iftud ipfum. verbo & Scripto declamavit ad omnem Ecclefiam. Et juftiffima querimonia permovit plurimos, ideoque & acriter momordit Factionem Neftorii. Eadem de caufa idem Cyrillus fingulis fuis Capitulis adjunxit: Anathema fit. Hinc præfens ad Principem Relatio per eadem fermè verba conatur ipfi reddere talionem. Notanda funt & hæc ejufdem Relationis verba: Synodica confirmare authoritate tentavit. Affir mant Capitula fuiffe confirmata per Synodum, ideoque ipfam omnem effe lapfam in virus Apollinarii. Hinc enim Antiochenus Joannes in fua fententia, qua Sanctum Cyrillum, uti novum per Capitula Hærefiarcham, gradu & communione exuit, adjecit adversùs Synodum: At vos reliqui omnes, qui feditiosè & iniquè contra Ecclefiafticas fanctiones, Regiaque Decreta agentibus confenfiftis, anathemati subjacete, donec agnita culpa veftra refipifcatis, fidemque à Sanctis Patribus in Nicæna civitate congregatis expofitam fufcipiatis, CAPUT XVIII, ? Honorandiffimis Deo Amiciffimis num, est. , nibil illi extraneum aut peregrinum attexentes, Ca- Nobifcum Deus, cum Propheta clamamus. Efai. 8. pita prætereà Hæretica à Cyrillo Alexandrino expofi ta anathematizetis. Excommunicat omnem Synodum , quod confirmaffet Capitula, & ipfa declaraflet conformia Nicæno Symbolo, atque ita huic, licet extranea & peregrina, attexuiffet. Quod ipfum Factio frequentiffimè clamavit | ac repetivit ufque ad naufeam. An per errorem, an per impofturam, ignoro. Interim certum eft deviaffe. Etenim Synodus non Capitula, fed folam fecundam Sancti Cyrilli Epiftolam contulit cum Nicæno Symbolo, & omnium Epifcoporum fuffragiis confirmavit. Synodalem Joannis Antiocheni Epiftolam, qua Ephefinam fidei definitionem, Neftorii damnationem, ac Succefforis Maximiani Ordinationem admifit, atque ita cum Sancto Cyrillo & omni Ecclefia pacem fecit, omnes huc ufque credidimus fuiffe ex integro novam, fcriptam ifto tempore. Erravimus. Etenim ejus pars eft dudum anterior, utpote pars præfentis Relationis. Uti Joannes Cyrillum de Apollinario atque Eunomio, ita hic illum frequenter accufavit de Neftorio. Hinc dum pacem inierunt, neuter conftanter voluit erraffe in dogmate aut opere, uterque voluit alterius Acta & Senfa dumtaxat non plenè intellexiffe. Hinc uti Cyrillus fua Capitula anathematizare conftantiffimè detrectavit, ita & ille, nec quoad apicem, voluit à fuis Scriptis retrocedere. Proinde iftam ipfam fidei profeffionem, quam in medio litigii æftu ad Principem miferat, voluit admitti in pacem, & à Cyrillo confirmari. Et cum omni fua Dicecefi Cyrillus libenter admifit & confirmavit. Et certè quod Joannes nunquam blafphemiæ, fed folis Neftorianæ, innoxiam credens, perfonæ Pro Divinis enim Dogmatibus certamus, & hæreditatem Paternæ Fidei intactam fervari ftudemus, & Apoftolicam Doctrinam, ficut fufcepimus illibatam, fic fervare pofteris feftinamus. Propter quod & audacter longum iter affumpfimus, & itineris labores fuftinuimus, & multitudinem, quæ ad hæreticam vefaniam declinavit, fiducialiter defpeximus, & impietatis Authorem Cyrillum Alexandrinum ab Epifcopatu fecimus alienum, & Ephefium, qui ei ad univerfa cooperatus eft, Memnonem eodem Decreto damnavimus, & fubjectos eorum, qui etiam confirmare impietatem ipforum fubfcriptionibus præfumpferunt, excommunicatos effecimus. Et nota hæc Piiffimis & Deo Amiciffimis Imperatoribus fecimus. Et fufcipientes quæ nobis gefta funt, refcripferunt fignificantes fe condemnationem prædictorum fufcipere Patrum. Et præcepere, ut omnes expofitæ in Nicea Fidei à Sanctis ac Beatis Patribus fubfcribamus, & exorta fcandala abfcindantur, & à rectitudine Fidei abdicentur. Directus verò eft & Joannes Magnificentiffimus & Gloriofiffimus Comes Univerfarum Largitionum, ut hæc perduceret ad effectum: Qui in cuftodia munitiffima Cyrillum tenet ac Memnonem, femotim quemque detrudens, & multitudinem militum præfatis Domibus circumfiftens. à Sed nec his factis quiefcunt illi, qui fursùm versùm cuncta perturbant, & confufione ac feditione Mundum compleverunt; fed perpetrantes confueta perturbant, & contra femetipfos Regulam commoventes. Nam dum fint excommunicati, femetipfis audacter Sacerdotii Minifterium refumpferunt, & communicaverunt damna SCHOLION. Piftola hæc fcripta eft eodem tempore, quo damnatis, quod fieri non licet: Eò quod clarè id Canones interdicant. Id eft, ut qui damnantur vel excommunicantur, abfolutionem fibimeripfis minimè tribuant, fed fuftineant Synodale Judicium. Quod fi femetipfos abfolverint, nullam pro fe caufationem tales objicere ulteriùs admittantur, fed & quifquis eis communicave. rit, fiat ab Ecclefiaftico Minifterio alienus. Hac confixi Regula, & nullam, ficut placet Canonibus, fpem reftitutionis habentes, confunduntgiam. Forfitan eadem die. Hinc enim tanta atquè perturbant, & ubiquè conftitutas Ecclefias feditionibus complent. præcedens Relatio: Nempe poft Joannis Comitis adventum in Ephefinam civitatem, aut potiùs poft ipfius ex ea reditum ad urbem Re fuit feftinatio, ut omnes Factionis Epifcopi non potuerint fubfcribere. Joannes Patriarcha timuit, ne Ephefini Patres fua Acta tranfmitterent Antiochiam, atque fua authoritate illam in fuas partes traducerent. Hinc duxit ipfam inftruendam ac muniendam. Lamentabilis erat ifta Catholicæ Ecclefiæ calamitas. Etenim in eadem Synodo Patriarcha ftabat contra Patriarcham, Diœcefis contra Dioecefim, invicem arguens & damnans de hærefi in invicem quocumque terrarum tranfmittens Relationes ac litteras, atque ita crudeliter crucians ac lanians fidelis Populi infirmas confcientias. Porrò vera Synodus fem Hæc igitur fciens Religiofitas veftra pro nobis quidem fecuro fit animo, & laudet in Canticis omnium Deum pro ejus circa nos habita providentia, pro illis verò oret, ut tandem aliquando ab infeftiffima fibi ægritudine liberentur, & invitet Doctores Ecclefiæ continuè in Collecta contra hoc impium Dogma facere fermonem, & per Sanctorum Patrum veftigia Dei Populum ducere, ut univerfi cognofcant, qualis fit, circa quam pugnamus, impietas. Si verò fuerit quicumquè tranfmiffus ab his, qui hujus hærefis languore detinentur, ad noftram maximam Ci-per, Antiochena Factio numquam retulit ad vitatem, & quæ mater eft pietatis, hunc tenere cautè Religiofitas veftra dignetur, atquè Judicibus tradere, ut difcant, qui feditionem agere tentant, quantum bonum fit difciplina, & quantum malorum ferculum pertinax tyrannicaque voluntas. Sedem Apoftolicam: Laica Principis potestate fe firmare ftuduit. Et ita demonftravit fe non in Apoftolicæ veritatis Petra ftare, fed jacere in arena mendacii. Et nota hic aliud mendacium. Etenim folam Cyrilli ac Memnonis à fe attentatam damnationem prædicant, clamantque ipfam stabilitam, ac executioni datam à Principe, de Neftorii per Synodum facta, ac etiam per Principem ftabilita, ac in executionem miffa damnatione penitus tacent. Nempe quò circumfcribant Antiochenos. Addunt & alia mendacia. Primo, quod univerfa Synodus Cyrilli ac Memnonis impietatem, utique duodecim Capitula, præfumpferit confirmare fuis fubfcriptionibus. Aliud mendacium eft in his verbis: Sacerdotii Minifterium refumpferunt. Etenim Synodus, Acacii Melitinenfis Metropolita Judicium fecuta, attentatam à Joannis Factione audaciam cenfuit non Synodalem fententiam, fed hoftilem contumeliam, ideoque numquam ceffavit à Sacro Minifterio. Joannes Comes rogavit, ut pacis gratia ceffaret ad tempus: Et obtinere non potuit. Et hinc tertium mendacium eft, quod per iftius Minifterii fumptionem omnis Synodus ceciderit in prævaricationem ac pœnas quarti Antiocheni Canonis. Quartum eft in his verbis: Cuncta perturbant. Hinc vides effe confuetum, ut publicæ quietis turbatores fuas petulantias transcri bant in eos, quos turbant. Notanda funt & hæc verba: Qui damnantur, abfolutionem fibimet ipfis minimè tribuant. Re vera enim omnes Epifcopi, quos Joannes ligare tentaverat, fefe ininvicem abfolverunt. An rectè & confequenter Eò quod nimiùm Portitoris inftaret occafio, non potuerunt univerfi, qui nobifcum funt, Epifcopi fubfcribere. Idem Religiofiffimus Joannes Ar- egerint, eft quæftio. Factio iftud opus eft infechi-Episcopus interlocutus eft fu-tata multis calumniis, Suo loco difcutiepra-fcripta. tur. tem, quanto ftudio egerimus, ut ab Ec [pro illis, ut tandem uliquando, exuti à noxiis fenfibus fuis, ad Paternam redeant fidem. Aliter enim pacem reddi Ecclefiis poffibile non eft, nifi impia expofitio illa fuerit abdicata. Omnem fraternitatem, quæ tecum eft, plurimùm falutamus. Incolumis & orans pro nobis permaneas Domine Sanctiffime, ac Sacratiffime Pater. Similiter omnes præfati Epifcopi subscripserunt, SCHOLI ON, clefiafticis Dogmatibus radicitus amputemus Hc Epiftola fcripta eft, poftquam Impe Apollinarii vefaniam, redivivam per Cyrilli Alexandrini Doctrinas, & quia deponentes ipfum, vel Memnonem, qui ei ad omnem nequitiam Cooperator acceffit, innotuimus Piiffimis, & Amicis Chrifti Imperatoribus noftris. Et refcripfit eorum Pietas, fe approbaffe fignificans depofitionem, quæ à nobis eft facta. Et præcepit ut omnes nos expofitæ à Sanctis Patribus in Nicæa Fidei fubfcribamus, abjurantes ea quæ furrexerunt fcandala, ficut & tuæ Sanctitatis litteræ continent. Nunc verò & hoc tuæ innotefcimus Sanctitati, quia & dum jam litteræ iftæ funt traditæ, ipfi tamen, quos jam femel erroris præoccupatio tenuit, pugnantes pro hæ retica ipfa dementia, id eft, qui prædictis Capitulis fubfcribere præfumpferunt, & nec volunt illa ab orthodoxa fide projicere, ficut Amicorum Chrifti Imperatorum noftrorum Decreta juffe runt. Sed nec acquiefcunt, ad difceptationem provocati à nobis, noftris objectionibus refpondere. Prædictorum namque hæreticorum Capitulorum paratas convictiones habemus, tam ex Scripturis Divinitùs infpiratis, quam ex Sanctorum Patrum Confcriptis, quæ cum multis compofuere laboribus. Omnia verò confundunt, ac pertur bant, & implent feditionibus Civitates atque Provincias, iniquas & illicitas contra nos dirigentes Epiftolas, quæ nullius quidem virtutis funt. Quod enim poffint robur habere, qui ab omni officio Sacerdotii funt remoti ? Poffunt tamen fimplices perturbare. Cognofcat verò Religiofitas veftra, quia excommunicati olim à nobis, eò quod cooperati funt hæretici Cyrilli vefaniæ & his quæ illicitè atque iniquè funt facta, & officium gerere præfumpferunt communicare damnatis. Scit autem Religiofitas veftra, quæ de talibus funt Regulæ conftitutæ. Et quia eis nullum locum veniæ tribuunt. Et ifta committunt videntes, quod Cyrillus & Memnon injuriofiffimi, trufi ferventur à multitudine militum. Semotim namque unumquemque trudentes nocte dieque cuftodiunt. Exoretur itaque Sanctitas tua hymnire quidem pro nobis omnium Deum, nutumque ejus inexpugnabilem pro noftris partibus obtinere. Orare verò etiam & rator Theodofius, à Joannis Antiocheni factione circumventus, confirmavit partim Ephefine Synodi Acta, partim Acta feditiofa Joannis. Confirmavit enim Neftorii damnationem factam à Synodo, & à Seditiofis factam damnationem Cyrilli ac Memnonis. Omnes tres cenfuit Hæreticos. Neftorium propter anathematizatam vocem Dei-para, Cyrillum ac Memnonem propter Capitula. Et hofce duos infuper turbu lentos credidit. Et quoniam audierat utriufque partis Epifcopos confonare in profeffione Nicæni Symboli, hoc voluit, uti fufficiens, admitti ab omnibus, & cunctos præter tres damnatos dimitti cum pace, ac redire ad propria. Et ad hæc exequenda Ephefum tranfmifit Joannem Sacrarum Largitionum Comitem, qui omnes tres damnator tradidit in cuftodiam, Neftorium amico ejus Comiti Candidiano, Cyrillum ac Memnonem committens Jacobo Comiti. Hæc facra Sanctio, licet propter Neftorium graviter affligeret, propter Cyrillum tamen ac Memnonem fummo gaudio affecit Factionem, ideoque amico Acacio fuit ftatim referenda. Referendi occafionem docent hæc Epiftolæ verba: Sicut &tua Sanctitatis Littere continent, Divalis ad Synodum Sacra exponit: Ut autem Sanctitas veftra non modò per Pietatis noftræ litteras incitata ad concordiam fpeclet, etiam Acacii Berrhæenfum Epifcopi lectam à nobis Epiftolam, qua idem fuadet, ad vos mifimus. Hic cum propter extremam fenectutem Sanctiffimo veftro Concilio adeffe non poffet, ca per litteras confulit, quæ & pietatem ipfius decent, & Orthodoxa Religioni conducunt. Que qualia fint, ejufdem Epiftola lectio declarabit. Auditis Ephefine Synodi motibus Imperator Theodofius Acacium, omnium tunc Epifcoporum Patrem ac Ducem, confuluit, rogans opportuna confilia. Credebat virum integri ac indifferentis Judicii. Et is fuafit jam dicta tria: Præfatorum trium damnationem, obfervantiam folius Nicæni Symboli, & Synodi diffolutionem. Nam & ipfe penitus oderat Cyrilli Capitula. Et ejus ad fe Refponfum Theodofius tranmifit ad Synodum. Et iftud laudant adducta verba præfentis Epiftolæ. Præfens Epiftola nos docet plura. Primò, quod |