ac turbulentia tunc plenè necdum ceffarent in, Cilicia. Haud dubiè in Secunda. Propter Mopfueftienfes, plenè corruptos ac accenfos à Meletio. Quas turbas excitarint, quis fuerit Domnus Choneus, & quas afflictiones ab illis fuftinuerit, ignoro. Qualemcumque horum memoriam debemus Caffinenfi Codici.

Porrò laudatus hic Theodorus eft Damafci Epifcopus, fecunda Phoenicia Metropolita Succeffor Joannis, qui cum Joanne Patriarcha fuerat apud Ephefum. Hic Theodorus adfuit Chalcedonenfi Concilio, ac Antiochenæ item Synodo, quam Patriarcha Domnus egit in caufa Athanafii Parrhenfis Epifcopi apud Euphratefios. Cur Damafci Epifcopus dicatur à Secunda Cathe. dra, feu Confeffu, exponit in fuo ad Octavam Synodum, & per Baanem Patricium legi juffo, Epanagnoftico Imperator Bafilius, Thomam Tyri Metropolitam appellans Proto-Thronum Antiochiæ. Ad eandem Synodum Elias, Theodofii Patriarchæ Hierofolymitani Vicarius ac Legatus dixit: Sandiffimus Thomas Metropolita Tyri, ficut & vobis notum eft, Prime Sedis extfens Sedis Antiochiæ, quæ Patriarcha privata, ipfe locum tenet Sedis illius, ufque dum fiat Patriarcha in eadem Sede. Ob hoc non oportuit eum deferre litteras miffas ab alio aliquo, cum ipfe authoritatem & poteftatem haberet in eadem Sede. Thomas non habebat fuæ Legationis ac vicis teftimoniales litteras, ideoque octava Synodus detrectabat illum admittere: Hæc Elia interceffio fecit admitti. Eadem Synodus dat ipfi hunc titulum: Thomas Metropolita Tyri, primus Seffor, & Primas Sedis Theopoleos Antiochiæ. Anaftafius Bibliothecarius dat hoc marginale Scholion: Primum Sefforem, ideft Proto Tbronum dicit eorum Epifcoporum, qui ad Antiochenam pertinent Ecclefiam. Quod ipfum repetit in Ecclefiaftica hiftoria etiam Martyr Theophanes. Etiam Jofeph, Michaelis Alexandrini Patriarchæ Archidiaconus ac Legatus, dixit ad eamdem Synodum: Thomas Sanctiffimus Præful Tyri, Prima Metropo leos Antiocbenfium Throni, qui etiam res Ecclefia fticas ejus difponit, effe quod non fit ibidem Patriarcha. Hinc igitur Joannes Patriarcha in hifce litteris Theodorum Damafci Epifcopum, fecundæ Phoenicia Metropolitam, dicit effe illum, qui eft à Secunda Cathedra feu Confessu .

Certè Caffinenfi Codici debemus magnas gratias: Etenim huc ufque ignoravimus, quod ifta primæ Phoenicia dignitas effet adeo antiqua. Etiam ignoravimus, quod hæc dignitas effet fecundæ Phoenicia. Ego fane opinatus huc ufque fui ista esse commenta recentiorum Græcorum. Que fit prima eorum origo, nefcio dicere. Effe poffit Juvenalis Hierofolymitani Epifcopi conatus ad invadendas ambas Phoenicias. Ad eas fibi firmiter alligandas Joannes Patriarcha, aut ejus Anteceffor Theodorus poffit eis dediffe ifta privilegia. Eft conjectura. Notanda funt præfentis Epiftolæ verba: Qui ex fecunda Phoenicia ve nientes, &c. demonftrant dignitatem Antiocheni Patriarchæ. Oftendunt quod hic, Metropo

litas confecraturus, eorum civitates non accefferit, fed quod earum Electum, unà cum Clero ac Populo, ad fuas manus evocaverit. Quam dignitatem utì antiquam, nempe natam ex Apolico Canone, etiam laudat San&tus Innocentius primus Pontifex in litteris ad Sanctum Patriarcham Alexandrum .

Ex præfata Antiochenarum Provinciarum enumeratione difcimus & quædam alia. Primò, quod tres Palæftinæ tunc effent penitùs divulfæ ab ifto Patriarchatu, & quod pro Patriarcha venerarentur Hierofolymæ Epifcopum. Etenim Joannes Patriarcha nullam de ipfis facit memoriam. Attamen Juvenalis poffeffio non fuit firma Eam enim adeò tunc oderat Venerabilis Gennadius, Conftantinopolitanæ Ecclefiæ Prefbyter & Archimandrita, ut fuo Epifcopo Santo Proclo, ipfam admittenti, communicare noluerit, longè minùs ipfi Juvenali. Quod etiam Sanctus Cyrillus ipfam non probarit, docet auxilium & confilium, quod ab ipfo imploravit Gennadius. Attamen Cyrillus, utpote pacis amantiffimus ei fuafit, ut difpenfatoriè communicaret, & propter hanc quæftionem non laceraret Ecclefiam, expectans meliorem anfam judicandæ Juftitiæ. At iftud tempus nunquam advenit. Etenim Chalcedonenfis Synodus firmavit Juvenalis invafionem & ambitum. Secun-* dò difcimus, quod Arabia ac duæ Phoenicia tunc evaferant Juvenalis manus, & firmè manferint apud Antiochenam Ecclefiam. Attamen nec Juvenalis iftic quievit. Nam & hanc Quæftionem deduxit ad Chalcedonenfem Synodum. At caufa cecidit.

Quæftio eft, quis fit ille Magnificentiffimus ac gloriofiffimus Præpofitus Dominus Felix, cujus hic laudantur opera? Et quæ opera laudantur? Refpondeo vigefimo octavo iftius Sæculi anno Felicem unà cum Tauro fuiffe Confulem : Et hic videtur laudari Præpofitus Sacri Cubiculi. An fit idem, non poffim afferere. Attamen Felix ille omnino poffit ad iftam Præpofituram profeciffe. Quod fi verum fit, Chryfoneti immediatè fucceffit non Chryfaphius, fed hic Felix. Quodnam ejus opus hic laudetur etiam non liquet. Videtur laudari protectio Domni Chonei, cujus rei feries etiam nos latet. Interim notanda eft Irenæi procacia, qui Joannem Patriarcham in fuis litteris culpat de quatuor Primò, quod omnes fuæ Dioecefis Epifcopos ad novam profeffionem coegerit. Secundò, quod hac via omnem Orientem feduxerit. Tertiò, quod de hoc facinore glorietur, & fecommendet apud Proclum. Quartò, quod Neftorium dicat maledictum. Etiam ifta Gentilium ac Judæorum audacia nos huc ufque latuit.

CA

Ternam vitam providere à terra eft incul. pabile iter ad Deum, Patremque, qui in cœlis eft, inquiens: Hæc eft autem fola & æterna vita, ut cognofcant te folum & verum Deum,

quem mififli Jefum Chriftum. Sed nefcio quomodò quidam fingunt quidem rectis circa hoc pedibus ambulare, dum claudicent & veritatis viam deferentes vertantur ad alteram, quæ ad ex. terminium, perditionemque perducit. Adharent enim quorundam Confcriptionibus interdiais. Et ut clarè dicam rei naturam, fiquidem fcriptum eft, Et loquebar de teftimoniis tuis coram Regibus, & non confundebar, Theodorus quidam fuit, & antè hunc Diodorus Epifcopus, hic quidem Tharfi, ille verò Mopfueftiæ. Hi Pa tres fuerunt Neftorii blafphemiæ. In libris enim, quos compofuerunt, agrefti infania ufi funt contra omnium noftrum Salvatorem Chriftum, ignorantes ejus Myfterium. Voluit igitur impius Neftorius ea, quæ illorum funt, ad medium deducere, & à Deo Sacra privatus eft Aula. Dum verò anathematizaffent, quæ ejus funt, nonnulli Orientis Epifcopi, altero modo hæc ipfa rurfus inducunt, dum ea, quæ funt Theodori, admirantur, & eum rectè fapere dicunt, & confonè Patribus noftris, Athanafio, dico, & Gregorio, atque Bafilio. Sed mentiuntur contra Sanctos Viros. Scripferunt enim quantacumque Theodori & Neftorii malis funt adverfa fentientes. Quia igitur didici, quod de his & veftris piis Auribus ingerant quædam, rogo ut animas veftras intactas omninò, impollutafque fervetis à Theodori & Diodori impietatibus.

Sicut enim fupra jam dixi, Neftorius ea, quæ ipforum funt, eft locutus, & ob hoc ut impius condemnatus eft ab univerfali Synodo apud Ephefum congregata juxta Dei voluntatem. Quo niam verò fimulant quidem fe Symbolum confiteri, quod expofitum eft in magna & antiqua Synodo Nicæna, declinant verò ejus falfa interpretatione virtutem, rogaverunt Archi-Mandri

cas Aures perveniret hoc opus. Veftræ fiquidem Tranquillitati ineft inter alia bona & hoc, ut in

fermonibus de recta fide fine ceffatione delectari velitis.

Sanctam Epiftolam pro fuis Patribus ad hoc præcipuè protulit Irenæus, ut Neftorium probaret non effe novitatis authorem, dum conftet, quod multæ hærefes Patrum pro fe ob hoc ipfum proferant le&tiones, nec tamen ob hoc eorum Principes non fint novitatis authores. Nam ut de aliis interim fileam, Eufebius in opere Apologetico pro Origene & dogmatibus ejus, id eft, pro Præexistentia & Reftitutione compofito, quod Martyris & ipfius Eufebii Cæfarcenfis nominibus prænotatur, multis valdè præcedentium Patrum teftimoniis ufus eft pro prædictis erroribus. Nec tamen idcircò ab Ecclefia Dei vel Origenes abfolvitur, quafi non fuerit novitatis Inventor, fed illi pariter addicuntur.

Similiter Ariani & Macedoniani abutuntur teftimoniis Dionyfii Alexandrini Pontificis, & cum eis etiam Donatiftæ Sancti Martyris Cypriani, & octoginta fex CoEpifcoporum ejus, Concilio facto: Et de omnibus his idem, quod dixi, fervat Ecclefia. Et Pelagius, Diabolici author erroris, etiam Beati Joannis Conftantinopolitani Præfulis, & Mediolanenfis Ambrofii, & aliorum, ipfiufque Auguftini, laudabilis tantæ Expugnatoris hærefios. Nec tamen ob hoc vel ipfi Neftoriani dicere potuerunt, quod nullus prædictorum fuerit novitatis inventor. An fortè idcircò alios novitatis repertores afferunt nominari, quia de præcedentium Patrum nominibus, Scriptifque mentiuntur? Sed contra hoc nobis teftis eft illa vetuftas & confonantia Codicum, cui qui non credit, nec contra Manichæos de novi teftamenti librorum invenit quod adftruat veritate. Si ergò verè Manetis blafphemias execrantur, quomodò ei in maxima & fumma fuæ hærefis confirmatione poterunt confonare? Cur ergo ipfi novitatis inventores noftros Patres accufant, dum longè antiquiores ab Ephefino, fed & alii ab ipfo quoque Nicæno Concilio Magiftri Clariffimi, verè ac propriè, id eft, fummi ac fempiterni

Theodori fub fana exceptione ut laudavit, ita & Clariffimis oftendit confonare Do&toribus, dicens: Ex quibus quidem defunctos Magiftros Ecclefia temperantia laudet, ex quibus judicare non debeat. Id eft, ex his, quæ communia omnium funt, non ex his, fi qua non inveniuntur effe communia. Quoniam verò præfatus Irenæus dicit, quod Joannes & Co-Epifcopi ejus eadem, quæ Neftorius, fentientes, fub hypocrifi ejus dejectioni consenferint, quædam teftimonia ex libro Eutherii, cohæretici ejus, contra unitivam Beati Cyrilli Epiftolam, ubi & ejufdem Neftorii teftimoniis utitur, hic tranfcribenda profpexi, per quæ etiam nunc Catholicorum & hæreticorum differentia dignofcatur, & maximè circa fidem, de qua nunc fpecialiter fermo eft.

SCHOLI O N.

Piftola hæc tota exftat in Actis quinti Con

riam, tamquam Deo Verbo non recipiente eam, quæ fecundùm nos eft, genituram. Hoc nunc ufque latent, ne tempore diuturniore roboratum firmius putaretur, fecundùm difpenfationem Dei oblitus Neftorius, novæ incifionis author, in publicum protulit.

Idem Irenæus & ad hoc his teftibus utitur,

ut quafi talem faciat Syllogifmum.

Ecce his tribus teftibus eft credendum, quod Neftorius Theodorum in fua prædicatione fecutus fit. Rurfus quod Theodorus ea ipfa docuerit, quæ omnes Clariffimi Patres, teftis eft Synodus Orientis. Igitur, inquit, Neftorius eadem prædicavit, quæ cuncti Clariffimi Patres. In his ideo erravit, quia temperantiam non attendit Ecclefiæ Dei, qua ufa Synodus Orientis ad Imperatorem Theodofium in Epistola pro Theodoro & Diodoro Epifcopis quam & ipfe Irenæus pofuit, inter alia inquit: Si quis verò, Imperator Sancte, immanifeftum de tali dicat inveniri in ejus, aliorumve Confcriptis, nec boc jam nunc est neceffarium retractare. Quorum enim in Sacerdotio & Sacris operibus optimum finem vita fufcepit, bis priftinam gioriam dedicamus, & non eos effe judicamus ab eis, ex quibus eos audacter quidam reprebendere vo lunt. Apertè Synodus Orientis Dicta

lioris translationis, & adjunctum habet infigne Scholion, ideoque duxi vulgandum. Docet Theodorum fuiffe adeò vafrum, fibique adeò malè confcium, ut non dumtaxat fuos arcanos Difcipulos, fed quofvis etiam Lectores fub anathemate conftringeret ad filentium. Hinc fieri potuit, ut plures per Orientem Epifcopi ipfum aliquandiu crediderint innocentem. Epiftola videtur fcripta antè jactum in Theodorum anathe ma. Rabbulas videtur per ipfam petiiffe confilium, atque ita anathematizaffe ex judicio Cyrilli. Adjunctum Scholion denuò oftendit Ire

næum vana sectari, dum ex priore Diodori & Theodori Doctrina ftudet abluere Neftorium.

CAPUT CCI. ---290 --290

Epiftola Eutherii, quondam Thyanenfis

ut de vanis illius circa hæc fermonibus taceam, ipfam virtutem earundem infpiciens litterarum. Quod verò eft deterius, qui deludit irreprehenfibile Domini confilium, femetipfum cælitus

Confiliarium Divina gubernationis efficiens.

Nam fenfum, quem volentes ejus adhibent blaf

Ovet me ad fcribendum confuetè à DeoPaffianis adversùs pietatem pugna confcendens. Nunc verò duo me ifta compellunt intacitum movere fermonem contra eos, qui impis affenferunt. Unum, quia Oriens benè degens in pace priùs, nunc ficut & cæteræ Provinciæ perturbatur. Et quia is, qui hujus perturbationis eft caufa, ut admirabile aliquid, Deli&tum fuum per Epiftolam laudat. Scribit namque ad Cilicum Patres: Si quis verò, quod abfit ab boc bono avertitur, hic manifeftus eft, quod ab olim, & à principio non ea quæ Domini funt, fed que fua quæfierit. A quo inquirere bonum eft: A te interim quæ Domini funt quæremus, quæ in Ephefo perdidifti, non veniens tempore defi nito, atque nunc in Ægyptum dirigens contra fidem perpetrafti. Taceo interim quæ contra perfonam, quæ in invidia eft, fueris machinatus, fciens quod jurifdictio, quæ pro pietate movebatur, illius defenfioni proficeret. Sæpe enim potente perfona pietas utitur circa fidem pro fuo contra impietatem ftatu, quoties fe viderit impugnari. Sicut quondam fanctæ memorie Meletio Antiocheno Epifcopo, & ante ipfum immortalis memoriæ Alexandrino Epifcopo Athanafio. Dic igitur nobis, quando tu ea quæ Domini funt quæfieris, præteritis temporibus, an præfentibus? Sed ne fcrutatores tuæ converfationis putes, contra Ægyptii impietates fine pudore debellatus es. Ex tuo & ejus novello negotio, qualiter de præteritis dijudicatio nulla fit, hoc nobis oftende. Et utrum correctio cujuslibet pu tanda fit, judicemus: Illius ne, qui deliquit qui deliquit atque correptus eft, an tua qui dijudicafti & corripuifti? Dic quis alterum fit lucratus? Quis fit peccati abfque fua confufione correptor? Quis imitatus Petrum, & ad pœnitentiam paratè fufceptus? Perfcrutemur, fi placet, & eorum, quæ ad te ab Egyptio fcripta funt, virtu

tem.

Videamus fi pacem, quam redditam profperè Mundo annuntias, rixæ adjectione factam non reperimus in te. Et veni, ut attingentes ipfarum principium litterarum, Ægyptiacæ illius interim dejectionis fpecimen videamus. Qualiter in ipfis Epiftolæ proœmiis Salvatoris quidem Chrifti præteriens faciat mentionem, Imperialem verò mox dilatet laudem. Et hoc namque impiorum eft proprium defpicere quidem patientiam Salvatoris, obfequi verò eorum, qui in terra prævalent, Poteftatibus. Sed mihi dona,

enim eorum pietatem à Parentibus traditam, & per hoc eos fuadere volens hanc ejus fufcipere impietatem, quæ illis Beatis adverfa eft. Unde coronas iterum plectit ei, qui occurrit ad ipfum, & auget ejus fuperbiam contra fidem. Ipfe namque Epiftolæ verborum crepitus interpretatur illius animæ crudum tumorem. Quæ commemorari eft bonum. Nam quo quidem modo Ecclefiæ fint divifæ, fuperfluum dictu eft. O protervia! Infontem femetipfum cenfet, & fola, qua contra alios dicat, interminatione feu commi. natione contentus, probationem culpæ alterius. putari vult, quod ad accufandum prone paratus fit. Ubi funt nunc, qui tuba canunt hujus pœnitentiam? Ubi funt illufionis hujus impuden tes Præcones? Quid loquimini contra illum, qui ab eo & apertè theatrezamini? Videte quam de vobis exhibet pompam: Et eos lætiffimo rifu traducit, qui pridem quidem bellati funt contra eum; nunc verò ejus facti funt fœderati. Quid enim dixit? Quoniam verò super flua omninò & inop portuna Ecclefiarum difcordia facta eft. Nunc nobis eft præcipuè fatisfactum. O incongruitas! Superfluam dicit fuæ difcordiæ increpationem impiæ culturæ fuæ difcoopertionem. Sed & fatisfa&tionem fuperfluitatis hujus annunciat. Dic, ò Optime, hujus fatisfactionis fpeciem, de forma hypocritarum fubfannationem triumphi in eos, qui tibi prodidere veritatem. Scribe tuorum fuppplicum confeffionem. Scribe occultas Judæ nunc contra Divinitatem nundinas. Dic proditionis & modum.

2

Domino meo, inquit, Religiofiffimo Epifcopo Paulo chartam nobis offerente, irreprehenfibilem confeffionem fidei continentem, & hanc à San&itate tua, & ab his qui illic funt, Religiofiffimis Epifcopis compofitam confirmante. Intende, quæfo, confeffionis conjunctioni. Ait enim: Irreprehenfibi lem confeffionem fidei continentem. Judex etiam nunc fit fidei, qui damnatus eft. Judicat Judices, qui addictus eft. Et exigit teftimonium quafi veracior. Ait enim: Et hanc à Sanditate tua, & ab his, qui illic funt, Religiofiffimis Epifcopis compofitam confirmante. Quantam fimulationem demonftrat abfconditam? Confirmante, inquit, erroris eorum correctionem, Geftorum contra me ab eis poenitentiam, præcedentis errorum confeffionis incongruitatem, mei Magifterii utilitatem, meorum Capitulorum confervationem. Etenim expetam, inquit, eos fidei hujus teftimonium, ut eorum contra expofitio nem meam calumnia publicetur. Dico & irreprebenfibilem eorum Confeffionem. ut adverfantes