Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub
[ocr errors]

rexerint, fi tamen reverà venerit aliquis; fed ad Directores fuos inhonoratum remittam. Si verò habere vifi fuerint Principis nutum, tunc credens ex permiffione Dei effe hanc rem, & per has tentationes bonam circa fe devotionem moftrare, abfcedam potiùs ab Ecclefia ifta opere docens per gratiam Dei quemque volentium, ut Barathrum perditionis effugiant, quam patiar communicando eis in hac Ecclefia permanere, & memetipfum omnibus prodere.

tranfmiferit Joannis Patriarchæ epiftolam, fubfcribendam ab omnibus Epifcopis: Haud dubiè erat Libellus pacem profitens, & abjurans Schif ma, diftinctum per omnes tres illius articulos. Tertiò, quod Hefychius, & alii haud dubiè Epifcopi moderamen fupplicarint, & auferri quemdam articulum: Et quod Joannes Patriarcha difpenfatoriè annuerit. Quartò, quod hic articulus omninò fuerit damnatio Neftorii. Hanc enim Orientales Epifcopi femper oderant, & iftud temperamentum Joannes illis ab exordio promiferat. Promiserat permittere, ut unufquif-provideo fuper conteftatione Clericorum. Ridique in fuo fenfu abundaret. Quintò, quod Hefychius fentiret libellum fic effe legitimum, Apoftolice conceptum, & ab omnibus approbandum, Sextò, quod Secundæ Cilicia Epifcopi hæc omnia admiferint, & cum Joanne Patriarcha redierint in gratiam. Hinc Hefychius illum appellat Deo amiciffimum, & fanctiffimum. Et ifta omnia ex Condicto refert Alexandro.

Quæ ad tuam Sanctitatem nunc à me dicenda

culum namque eft, ficut illi non trahuntur ad curiam, ego meam fallam confcientiam coram Deo, & perdam & me & Populum, quem mihi commifit, dum me illi fequi debeant, fi benè præfuero, & ficut dux fuerit Dominus Chriftus. Manifeftum verò eft, quia eum qui pro pietate certat, non folùm nihil metuere oporteret, fed & ad fuftinendum dira omnia effe tota devotione præparatum, nè perdat pretiofiffimam Margaritam. Me verò confortante Deo, de Ecclefia mea exiero: Si ita contigerit, non folùm manCAPUT CLVIII. ---246 quidquid aliis vilius. Si autem volunt, & ad cipem nominent, fed & fi quid eft pejus, & --246|quidquid

Velut ut Anagnofticum, inquit, Deo
Amiciffimi Epifcopi Meletii ad
Maximinum Epifcopum
Anazarbi.

[blocks in formation]

Forum purgandum me deputent, ut manibus meis plateæ pulverem mandem: Sicut in Judicum fieri folet adventu. Si verò & his eft aliquid deterius, ad aliud adjudicent. Nam cujus votum eft pro confcientia Chrifto devincta & per cuftodias expendi, & per omnem tormentorum fpeciem trahi ufque ad ultimum fpiritum, huic quid de omnibus cæteris pertinebit? Pro qua re mihi eveniet tuæ Sanctitatis orationibus, ab Ecclefia, fi hoc Deo videtur, & fi tempus reftat, abfcedere, opere cunctis, qui mihi commiffi funt, demonftrante, quomodo fit ab eis perditorum fugiendus affenfus. Si verò aliquis me fe

[ocr errors]

fine alii hæretici futuri fint, vos potiùs efqui voluerit, lucrabitur 'femetipfum. Alioquin fe hæretici feftinate? Claret enim, quod qui his communicare delegerit, qui omnes hærefes incongruitate vicerunt, unus eorum ipfe quo que fua communione reddatur. Sicut enim qui adhæret Domino, unus eft fpiritus, fic & qui adhæret hæreticis, unus eft fpiritus. Nam quid eft aliud cum talibus una communio, nifi ad eos conjunctio per animæ affectum ? Quare de his propriè fortaffe dicetur, quod qui eis adhæferit, unus fit fpiritus. Hæc autem clarius indicavit Humilitati meæ Deo Amiciffimus Epifcopus Helladius per litteras, quæ mihi funt redditæ tertia fabbathi, meridie, quas etiam mandare tuæ difpofueram Sanctitati, nifi Lector cum tuo ad quod refpondeo, Anagnoftico perveniffet. Illi autem refcripfi, quod per gratiam Dei nec noverim illos, qui femper quidem contra nos fynodos facere meditantur. Sunt verò à femetipfis depofiti: Nec reputo eos ullatenus. Qui enim funt illi, qui nos ad Synodum provocent? Quos oportebat, fi tamen juftitia fervaretur à nobis, ad judicium provocari, & eorum, quæ ab ipfis iniquè & infanè funt præfumpta, reddere rationes. Igitur nec refpondebo ullatenus ei, quem di

[ocr errors]

ego, quod facere debui, faciam, fi me dignatus fuerit Dominus Deus. Credo autem quod dignetur pro fua clementia. Quid autem mea intereft, utrùm multi, an pauci fint mei confortes. Nam fi quidem Antiochenus inftiterit, non contriftat etiamfi nullus adjutor fit. Si verò Imperiale Præceptum neceffitatem fimul intulerit, nihil proderunt folatia plurimorum. Quippe qui & abfque hoc, fi à me non perditus fuero, nec fic quidem aliquid mihi pertinet propter Chriftum, cui commifi fpes meas. Excepto quod infelicium perditionem potero lamenta. ri: Quia non oro ex ipforum perditione lucrari . Verumtamen Dominus Macarius, ficut fcimus, ex quo ejus agnovi miferiam, nec fcripfit ei, nec fecit ut de Epifcopo mentionem. Quod fi eum minimè depofuit, non tamen idcircò ei communicare dicendus eft. Non enim potuit Synodum facere contrà eum. Quod autem ad fe attinet, fecit, ab eo fe animo feparando, qui ulterius nec fcripfit ad eum, nec eum nominavit Epifcopum. Immò & è contrario in collocutionibus amariffimè ejus faciens mentionem. Nam nec nos nunc Cyrillum & Joannem ab Ecclefia

203. 204.

fecimus alienos, fed non ob hoc communicare eis credendi ullatenus fumus, donec illorum perditionem noftris animis inducamus. Et quidem miferiæ meæ per gratiam Dei ifta voluntas eft. Si verò Joannes anathematizaverit ista Capitula, cumque eis Cyrillum, qui ea expofuit, & agit pro eis, & non fubfcripferit Ordinationem Procli, per hoc utcumque compenfans ea, quæ contra Deo Amiciffimum Epifcopum Neftorium iniquè præfumpfit. Etenim Proclus amplectitur procul dubio Cyrilli & Joannis communionem . Undè & de ea, quæ dicitur, ejus confirmatione Synodicam utrifque tranfmifit. Si ergò Joannes hæc fecerit, & Deo Amiciffimum Neftorium Epifcopum fuerit fe habere confeffus, non di&tum tantummodò, fed ut eum in Ecclefiam introducat, & cum eo fedeat, tunc cum noftra ipforum fecuritate, feu munitione amplectemur ejus communionem. Præter hæc autem decies millies ab Ecclefia pelli exorem, & per univerfa mortis genera tranfire, quàm communionem ejus amplecti. Etiamfi nullus è Clero vel Populo hanc beatam viam carpentem me fequi voluerit.

HA

SCHOLIO N.

Ec epiftola nos docet, quod per acceptam cum adjuncto faciendæ profeffionis Libello Sacram, Maximinus Anazarbi Epifcopus, fecundæ Cilicia Metropolita, cunctos fuos Suffraganeos ad pacem ac obedientiam fuerit hortatus, & quod apud Mopfueftienfem Meletium nihil profecerit. Scriptæ Epiftolæ tempus docent hæc verba: Igitur nec refpondebo ullatenus ei, quem divexerint, fi tamen revera venerit aliquis; Sed ad Directores fuos inbonoratum remittam. Edicunt fcriptam poft traditam ac infinuatam Sacram Metropolita; antequam infinuaretur Suffraganeis. Notanda funt Verba: Si tamen revera venerit aliquis. Affirmant Meletii Contumaciam fuiffe adeo duram, adeoque manifeftam ut ipfemet fe cre deret non admonendum à Principe aut Patriarcha ad pacem, fed instar desperati negligendum. Porrò Meletius per hanc epiftolam refutat omnes rationes, quibus aliqui fuadebant unionem & pacem. Prima erat antiqua Magni Bafilii ratio, quam ipfe exponit in litteris ad Presbyteros Tharfenfis Ecclefiæ: Magna eft inclinatio temporis ad Ecclefiarum everfionem. Edificatio autem Ecclefiæ eft erratorum correctio. Omninò fimilis jam eft Ecclefiæ ftatus veteri veftimento, quod vel levi de caufa facilè difcinditur, priftinam verò foliditatem recuperare nullo pacto poteft. Igitur in tali tempore magnum ftudium, magnaque diligentia opùs eft in quibufdam Ecclefiis juvandis. Juvabuntur autem, fi quæ nunc divulsa sunt, conjungantur. Conjungentur, fi, quibus in rebus nullum animabus detrimentum afferimus, voluerimus nos infirmioribus accommodare, & obfequi. Quoniam igitur multorum ora fefe adversùs Spiritum Sanctum aperuerunt, multorumque linguæ ad jaciendas in illum blafphe

mias fe acuerunt, optimum facłu esse duximus, ut quantum in vobis eft, Blafphemorum numerum minuatis, & ad paucos redigatis, atque eos, qui Spiritum Sandum Creaturam effe negant, in communienem omnem recipiatis, ut foli relinquantur Blafphemi, atque ita vel pudore ad veritatem adducantur, vel fi in peccato maneant, ob paucitatem indigni putentur, quibus habeatur fides. Ergo nibil ultra quæramus, fed Fratribus , qui nobifcum Societatem inire volunt, fidem, quæ Nicea fancita eft, proponamus, ac fi in ea conveniant, illud quoque exigamus, Spiritum Sanctum neque creaturam dici oportere, neque eos, qui dicunt, in communionem ipfos effe recipiendos. Nihil aliud eft, quod præterea nobis inquirendum cenfemus. Arius, licet etiam Spiritus Sancti confubftantialem Divinitatem negaret, non tamen non contra hanc, fed contra folum Deum Filium blafphemè latravit, ideoque Sacrofancta Nicæna Synodus de illo fimpliciter dixit: Credimus & in Spiritum Sanctum. Exprefsè non dixit Deum de Deo, nec Lumen de Lumine, nec Deum verum de Deo vero, nec Patri ac Filio confubftantialem. Et hinc Macedonius fumpfit anfam fuæ Blafphemiæ. Porrò ejus Secta erat numerofa ac potens in utraque Armenia, ac in omni Diœcefi Pontica. Propter Euftatium Sebaftenfem. Erat divifa. Quidam Deum negabant, ac dicebant Creaturam, quidam molliores illum volebant nec hoc dici nec illud, fed fimpliciter acquiefcere Nicæno Symbolo. Et quoniam per Valentis Imperatoris affiftentiam erant validi, cunctos fibi adverfantes Epifcopos minabantur exturbare fuis Cathedris, & fuos Congerrones intrudere. Erat grande malum. Hinc Bafilius cenfuit Evangelicum quidem dogma non prævaricandum, utendum tamen difpenfatione, & fermones difponendos in Judicio Cenfuit omnes illos, qui Spiritum San&um, licet Deum non profiterentur, tamen Creaturam non dicerent, & Nicænum profiterentur Symbolum, gratiosè tolerandos, & admittendos ad communionis confortium. Sic credidit illos, qui palam Hæretici blafphemarunt, redigendos ad paucitatem, Orthodoxos Epifcopos ftabiliendos in fuis Sedibus, atque ita fideles Populos liberandos ab Hæreticis Doctoribus ac Epifcopis.

Eadem ratione quidam Secundæ Cilicia Epifcopi cenfebant de hac pace. Sancti Cyrilli Capitula cenfebant Hæretica; item Neftorii damnationem cenfebant iniquam; Quia tamen pacifica Cyrilli epiftola erat Orthodoxa, cenfebant illi communicandum, atqua ita pacificandam, immò ab everfione liberandam Ecclefiam. Difpenfatoriè. Ne ipfi ejicerentur è fuis Ecclefiis, & Hæretici Capitulorum Prædicatores intruderentur, atque ita corrumperent omnem Populum. Et hac ratione Maximinus Metropolita tentavit permovere Meletium. Hinc ad illum legavit quempiam fuæ Ecclefiæ Lectorem cum Anagnoftico. Etiam adhibuit Helladium Tharfenfem Epifcopum, Metropolitam primæ Cilicia: Eum induxit ad fcribendum Meletio. Ex quo difci

mus Helladium tunc etiam ad mentem rediiffe. Verùm Meletius projecit hæc omnia, & refpondit: Sed illud novi, quod nos ad impia manifeftè invitent. Namque præbendo confenfum, ut ne Ecclefias obtineant Hæretici, nos eas potiùs Joanni communicando teneamus, quid id eft aliud dicere, nifi ne alii bæretici futuri fint, vos potiùs esse Hæretici feftinate. Et certè, fuppofita Sancti Cyrilli ac ejus Capitulorum Hærefi, Meletius recta rectè conclufit. Nam & Magni Bafilii difpenfatio multis difplicuit,

Jiftud opus fuiffe non miferiam, ac materiam pœnitentiæ. Refpondet ipfum adeò zelosè & cito pœnituiffe, ut ftatim à pace & Joannis communione refilierit, & nunquam deinceps agnoverit aut nominarit Epifcopum. Quin imò quod ipfum degradari optarit. Et degradationi nihil obftaret, nifi virium defectus: Quod nempe effet Joannis Suffraganeus, ideoque contra ipsum non poffet facere Synodum. Quod in fuis paffim colloquiis amariffimam de Joanne mentionem fecerit. Omnia funt in præterito, ideoque Macarius videri poffittunc fuiffe mortuus. At non fuit. Etenim Eufebius Presbyter, ejus Vicarius ac Legatus adfuit Chalcedonenfi Concilio. Ex quo lucet Meletium hic imponere, aut Macarium fuiffe denuò corre&tum & converfum.

Notanda funt & hæc verba: Nam nec nos nunc Cyrillum & Joannem ab Ecclefia fecimus alienos &c. Notanda eft particula, Nunc: Hoc eft poft initam pacem. Etenim ante ipfam, & apud Ephe

Secunda ratio, qua quidam ftudebant Meletium ad fanam mentem deducere, erat, quod ejus Clerus ipfi adverfaretur, ideoque navigare non poffet adverfo flumine. 3. erat, quod Theodofius Imperator ac Joannes Patriarcha ipfum meditarentur non folummodo deponere, fed etiam tradere Curiæ ad minifteria. Hæc enim erat vilif fima res, ideoque & Epifcopo duriffima poena. Hoc volunt verba: Sicut illi non trabuntur ad Cuviam &c. funt obfcura. Et Meletius refpondetfum & poft reditum ad propria, Orientales Epiplura. Primò, quod non Epifcopus Clerum, fed Clerus debeat fequi Epifcopum. Secundò, quod Epifcopus Clero debeat præbere exemplum Conftantiæ. Tertiò, quod iftud fit omninò daturus, lætanter exeundo de Ecclefia. Et addit de Clero: Si aliquis me fequi voluerit, lucrabitur femetipfum. Quartò, quod paratus fit ad fubeunda etiam viliffima Curiæ minifteria: Ad fo rum purgandum, ad fuis manibus efferendos platearum pulveres: Sicut in Judicum folet fieri adventu. Per Judices intelligit Provinciæ Præfidem, ac Præfectum Prætorii. Ita hi folebant honorari à Populis.

Quarta ad inflectendum Meletium ratio erat, quod inter fuæ Provinciæ Epifcopos effet folus iftius fententiæ, ideoque Patriarchali Joanni potentiæ non poffet refiftere. Et ad hanc reponit: Non contriftat, hoc eft contriftare non valet, etiamfi nullus adjutor fit. Affirmat fe fatis validum adversùs quafvis Patriarchæ violentias & adjungit: Si verò Imperiale Præceptum neceffitatem fimul intulerit, nihil proderunt folatia plurimorum. Affirmat fe paratum ad ifta omnia. Unicum fibi effe ftudium ut licet perdatur ab hominibus in hoc fæculo, in futuro non perdatur à femet-ipfo. Et concludit: Præter hæc autem decies millies ab Ec clefia expelli exorem, & per univerfa mortis genera tranfire. Etiamfi nullus è Clero vel Populo banc beatam viam carpentem me fequi voluerit. Ex quo vi. des & Clerum & Populum rediiffe ad Ecclefiam, & folum Epifcopum hunc perftitiffe in contumacia. Item videmus omnem illum Clerum & Populum à fcelerato Theodoro non fuisse perver

fum.

Quifnam fuerit memoratus hic Macarius,& quæ ejus miferia, feu miferum opus, non firmè fcio. Exiftimo fuiffe Laodicenfem Epifcopum. Hic enim cum Joanne Patriarcha fuit Ephefi, adhærens ejus Factioni, & operibus. Videtur à contumacia rediiffe ad Joannem, & acceptaffe pacem, ideoque Meletio fuiffe à quibufdam in exemplum propofitus. Hinc Meletius refpondet

fcopi Cyrillum frequenter degradarant. Interim hi Factiofi nunquam præfumpferunt violentas manus in fui Patriarchæ caput mittere. Porrò Meletius ut pacem admittat, & ad Joannis communionem redeat, expoftulat varia, Primò ut Joannes anathematizet non folum Cyrilli Capitula, fed & perfonam. Secundò ut non fufcipiat Epifcopatum ac Synodicas Procli. Tertiò, ut Neftorii damnationem abjiciat, & ipfum non folo verbo & lingua, fed opere & veritate habeat, ac omnibus demonftret Epifcopum : Ut ipfum introducat in Ecclefiam, & fibi intra Thronum affidere faciat, uti advenam Epifcopum. Hæc tria dixit neceffaria ad utcumque compenfandam Neftorio irrogatam injuriam. Proclum averfatur quod ille ad Cyrillum ac Joannem miferit fuas Synodicas, ideoque & illis communicet.

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

ejus nos fupergaudere fecerunt. Et oramus ut fan&tum tuum caput donetur nobis longiffimo tempore, perpetuò hæc exponens, fimul & admonens. Quæ enim præterita vel fcripta vel di&a funt, aliena ducimus à fanctorum, beatorumque Patrum fide. Expofitioni verò tuæ San&titatis, Orthodoxa exiftenti, & fatis clarè prædicanti piam fidem, acquiefcimus. Et non nos dijudicet Religiofitas tua, eò quod hactenus ad Paternas tuas ulnas non percurrimus. Etenim femper nos omninò turbaverunt illa Capitula quæ & tua Religiofitas fæpiùs ut prava exiftentia repulit. Nunc autem optima expofitione tua: Religiofitatis accenfi, rogamus Sanctitatem tuam, ut ores pro nobis, quod in fidei pietate perstemus,& diligenter fervemus vitæ munditiam. Hoc namque de nobis tuæ Religiofitatis eft lucrum, ut filii tui animi virtute proficiant. Omnem, quæ tecum eft, Fraternitatem ego, & qui me cum funt, plurimùm falutamus.

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

T litteras, quas tua Sanctitas deftinavit, infpexi, & Magnificentissimi atque Gloriofiffimi Quæftoris Epiftolam legi, quam per Deo Amiciffimos, Donatum Presbyterum, & Acacium Diaconum nobis deftinavit. Legi verò & alias litteras Amicorum, & inveni quod om. nes pro pace nobis hortatus offerrent. Memor verò eft & Sanctitas tua, quia & à principio dixerim Orthodoxam effe Epiftolam, quae ab Ægyptio directa eft. Et nullam circà eam quan.

dolibet difcordiam habui. Hæc igitur apud me

Judicent & de iftis, qui Beati Theodoreti ac Beati Iba Dicta condemnant; Et pariter de Antioche-metipfum cogitans omnia, & quod unum fit

no Præfule Sancto Joanne, qui talia fcribentes minimè refpuit.

SCHOLI o N.

Ec non eft qualifcumque, fed Synodalis

Ecclefiæ dogma, & quia hæreticorum illorum Capitulorum virtus evacuata eft, dum duas naturæ pro una prædicentur, & confeffa impaffibilis Deitas, collocutus fum Domino meo, Deo Amiciffimo Epifcopo Joanni, & inveni eum pro Orthodoxia ftudiosè certantem, & Ecclefiæ uni. tionem fieri feftinantem, & depofitionis fubfcriptionem minimè exigentem ab eis, qui facere nollent. Inveni verò & eos, qui funt fecunda Cilicia, ad eum communionis Epiftolam deftinaffe. Neceffarium igitur æftimavi dirigere honorandiffimum & reverendiffimum Presbyterum Bafilium cum his litteris, & rogare Sanctum tuum Caput: Ne perdas gregem tibi commif fum, dum caufæ nullius interfit. Nam per gra tiam Dei & recta fides obtinuit, & ad injuftitiam nos fecum nullus impellet. Quæfo igitur Sancti tatem tuam, iterumque, ne differas litteras, fed ut fcribas, & falves Ecclefiam. Quandoquidem nec tua confcientia vulneratur. Nec enim nos juftus judex alienæ injuftitiæ exiget ultiones. Inquit enim: Qui ligat farcinam, ipfe & portabit. Et qui uvam acerbam comederit, ejus dentes

fcopus, fecundæ Cilicia Metropolita, ac omnes ejus, excepto Mopfueftienfi Meletio, redeunt ad Joannis Patriarchæ obedientiam, & amplectuntur initam pacem. Haud dubiè non fuit Antiochiam tranfmiffa, nifi post receptum Meletii Anagnosticon. Ifta item Synodus haud dubiè fuit facta Anazarbi. Et eft ibidem fecunda. Prioris Acta fupra audivimus. Porrò præfens epiftola nos docet Synodi Acta, & plura alia. Primò quod Joannes Patriarcha novas pacis conditiones Anazarbam miferit per Neoterium Comitem. Secundò, quod unà miferit fidei Libellum, profitendum & fubfcribendum ab omnibus. Tertiò, quod Libellus in capite habue-obftupefient. Nos convenit & contentiones fifte rit Nicænum Symbolum, deinde plura Sanctorum Patrum teftimonia, exponentia & confirmantia Articulum de Dominica Incarnationis Myfterio. Quartò, quod etiam anathematizarit Apollinarium, & cunctas ejus abominandissimas expofitiones. Per quas omninò intellexit Cyrilli Capitula. An ipfa exprefferit, ignoro. Quidquid fit, & Joannes, & Maximinus fefe mutuò

re, & Ecclefias conjungere, & commiffas à Deo non perdere Oves: Ne ob hoc tormenta folva

mus.

SCHOLI O N.

intellexerunt. Lucet ex his verbis: Quod batte Hc epiftola nos primo docet, quod Sacra,

nus ad Paternas tuas ulnas non percurrimus, nos omninò turbarunt illa Capitula &c. Hæc omnia perplacuerunt Secundæ Cilicia Epifcopis, & ipfos reduxerunt in gratiam & communionem Joannis Patriarcha.

quam fingulariter adversùs Alexandrum, Helladium ac Theodoretum Joannes Patriarcha per Domitianum Quæftorem obtinuerat, fuerit ftatim intimata Helladio Tharfenfi Epifcopo, Metropolita prima Ciliciz. An fuerit Juridicè

intimata, ignoro. Videtur tunc intimata non. fuiffe, nifi per amicas Quæftoris litteras. Haud dubiè hortatorias ad obedientiam. Secundò, quod Helladius non ftatim obediverit, fed quod ante ipfum obedierit fecunda Cilicia. Tertiò, quod Helladius non ipfam Sacram, fed folas Quæftoris Litteras Theodoreto communicaverit, poftulans confilium. Nempè Sacram credebat ex ipfo Palatio intimatam, aut intimandam. Quartò, quod etiam alias Amicorum litteras, aut ab Helladio, aut ab alio tranfmiffas, legerit: Et quod omnes Helladium hortarentur ad pacem. Quintò, quod Theodoretus tunc ad Joannem Patriarcham accefferit, & cum illo redierit in plenam gratiam. Hinc aliud non poterat, quam alios per eafdem vias ducere. Sextò, quod ex tribus originalibus pacis Articulis Patriarcha Joannes, Theodoreti ac plurium aliorum interceffione victus, Neftorii damnationem difpenfatoriè neglexerit, atque ita fregerit, aut certè inflexerit multorum duritiam. Septimò, quod etiam Theodoretus permanferit duriffimus adver sùs Cyrilli Capitula: Quod pertinaciter crediderit dogmatizari Divinitatis Paffibilitatem, ac unicam in Chrifto Domino ex duarum confufiome naturam. Octavò, quod pacificatoriam Cyrilli epiftolam conftanter crediderit plenè orthodoxam, ideoque per ipfam ab illo licet non anathematizari, tamen everti ac projici Capitula. Hæc fundamenta credidit fufficientiffima ad pacem. Eadem omnibus nervis conatur imprimere Helladio,

[blocks in formation]

TEmpus pugnæ, & tempus Pacis, inquit fa

piens Salomon, res benè difpertiens, & quid fit proprium tempori cuique determinans. Igitur præfens tempus non belli, fed pacis eft. Nam & Apoftolica Doctrina per Dei gratiam tenet, & hæreticorum quievit nova vox Dogma

& unus eft fenfus Ecclefiæ. Et fecum nos injuftitiam facere nullus impellit, nec ad damnationem quifquam cogit infontis. Et hæc manife ftè cognovi colloquens Domino meo Sanctiffi-' mo, & Deo Amiciflimo Epifcopo Joanni, & fubtiliter ejus intentionem comperiens. Dignare igitur, Sanctiffime Domine, quia & hi, qui ad fecundam Ciliciam pertinent, ad me Synodicam direxerunt, Communicatores fe ejus litteris confitentes. Hortare Dominum Deo Amiciffimum Epifcopum Helladium, ut pro unitione curet Ecclefiæ Quandoquidem nec ejus confcientia

vulneretur. Oportet enim Sanctitatem tuam pacem Ecclefiæ procurare. Sufficienter quippe invicem, velut in nocturna pugna, confumpfimus: Et operare ut nofmetipfos de reliquo cognofcentes jam tandem amplectamur & pacem. Et has fuperiores Epiftolas ex nomine Theodoreti pofitas non me arbitror inaniter tranftuliffe, licet rationabiliter ambigam utrùm verè fint ejus. Sed idcircò id egi, ut quia talibus adverfarii abutuntur, etiam circa hæc inftruantur Ortho

doxi per gratiam Dei. Qui enim Beari Iba adamarint Epiftolam, ejus abnuunt effe: Quæ etiam Geftis univerfalis Concilii abfolutè fub ejus nomine continetur, abfque dubio Theodoreti credi defiderant, eò quod eam operi fuo Irenæus ille contexat, qui dum priùs acerrimus Neftorii Defenfor exftiterit, poftea anathematizanti eum cum Dogmate fuo communicavit Ecclefiæ. Unde aliis, & ipfi Theodoreto, magnopere duxerat exprobandum. Ac ne hoc tantùm laicus agere videretur, à Domno Antiocheno Præfule Tyriorum Metropolis Epifcopus ordinatus eft. Multa enim talia ejus inter has Epiftolas Dicta pro inutili longitudine prætermifi. Cujus ad hoc aliqua tranftuli, ut ejus intentio nofceretur. Primus ergò hic ipfe Irenæus, deinde confimiles ejus funt abufi talibus, ut quafi de mutabilitate Theodoreto exprobarent. Abutuntur his & Acephali, dum certè in non dicendo Ephefi fecundo Concilio apud eorum Authorem Diofcorum nulla ex his legantur objecta. Quod certè immaniter videntes ad hoc impulit Indigentia objectionum, ut de illis quoque addicendus judicaretur, quæ adversùm duodecim Capitula ante

1

pacem

« VorigeDoorgaan »