Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

evectum in Regiæ civitatis Cathedram teftatur in Apologetico ad Imperatorem Theodofium libro S. Cyrillus: Electus fuit Neftorius tanquam in Apoftolicis ac Evangelicis doctrinis exercitatus, promovendaque pietatis artifex, quique rectam & omnino inculpatam fidem teneret. Et talem effe bunc bominem cupiebat etiam veftra Majeftas, univerfique Sanctarum Ecclefiarum Præfides, & ego ipfe. Huic publice fame innixus audebat omnia, & cenfebat fe fecurum adversùs omnem fufpicionem. Attamen quod potiùs loquax, quam eruditus fuerit, teftantur graviffimi Scriptores. Idem Cyrillus in habita ad Ephefinam Synodum Homilia fic ipfum alloquitur: Ratus es te omnibus Ecclefiis dominari ejus, qui te è ftercore in cœleftem fublimitatem evexit. Videtur notare viles ejus natales. Et Alipius, Conftantinopolitanæ Ecclefiæ apud Sanctos Apoftolos Presbyter, fcripfit ad Sanctum Cyrillum: Tu voracem Bel evertiti, ac inanem illius fpem labefactafti & compreffifti, aureaque ftatuæ apparatum perdidifti. Notat Neftorium de insatiabili avaritia, videturque notare infuper de Simonia. Quod peftilenti Epifcopalis Cathedræ defiderio laboraverit, in præfata Homilia teftatur laudatus Cyrillus, & adjungit: Hic Magicis quoque illufionibus, aufim dicere, operam navavit. Divinam Scripturam non fincerè infpexit; Infpexit autem argentum & aurum. Hæc facinora & vitia hominem inflarunt, evacuarunt Spiritu Sancto, & Hærefes impugnantem præcipitarunt in Hærefin.

Litteras fuas, quibus Neftorio, ut intra decem dies, nifi Degradationis Elogium mallet ipfo facto incurrere, folemnem fui erroris palinodiam in Ecclefia cantaret, ac præfertim Sacrofantam Virginem profiteretur Deiparam, Apoftolica authoritate injunxerat, Sanctus Celeftinus non ad folum Sanctum Cyrillum, per ipfum Neftorio infinuandas, fed etiam ad Joannem Antiochia Patriarcham, aliofque Orientalium Ecclefiarum Primates Epifcopos tranfmiferat. Hinc præfatus Joannes videns agi ex pectore, feriò ac inftanter Neftorium admonuit, ut Pontifici obediret, atque ita declinaret hanc tempeftatem. Ut imitaretur fuum olim Magiftrum, Theodorum Mopfuestiæ Epifcopum, qui iftis ipfis in Benedictam Virginem blafphemiis graviffimè ufque ad lapidationis periculum offenderat Antiochenum populum, & recantando non folam pacem ac populi gratiam sibi reddiderat, fed infuper meliorem famam. Hifce litteris Neftorius per præfentem Epiftolam refpondet, & affirmat fe iftud ipfum etiam ante receptas litteras præftitiffe.

Porrò fermo, quem à fe ante iftas Joannis litteras dictum affirmat & adducit Neftorius, adducitur etiam à Mario Mercatore. Eft fecuudus poft receptas litteras ac minas Sancti Celeftini. Ad primum fermonem Marius præfatur: Sermo duodecimus in Ecclefia babitus, in qua litteras Celeftini Romani Epifcopi,& Cyrilli Alexandrini denuntiationes accepit, feptimo Idus Decembris, Confulatu Theodofii decimo tertio, & Valentiniani tertio, Auguftorum, poft fextum diem, quam eafdem litteras fumpfit. Acsepit litteras die feptima,ideoque hunc fermonem dixit Decembris die decima tertia. Erat dies Sab

bathi, apud Græcos feftivus, ac habens publicam Synaxim. Ad præfentem fermonem hæc Mercator. Ejufdem fermo decimus tertius, die altera, id eft, Dominica dictus. Erat quinti fæculi annus trigefimus. Hæc fermonis verba, Quoniam & ego valde fatigatus fum, quæ Mercator non exponit, exponit harum litterarum Collector & Scholiaftes: Quem dixit, dum tardiùs intraffet ad menfas, cò quod neceffitates popofciffent in Secretario. Quæ neceffitates fuerint, ignoro. Forfitan quatuor à San&to Cyrillo Legati Epifcopi, tunc adhuc hærentes apud Conftantinopolim, hominem denuò accefferant, atque ita ante Sacrificium & Synaxim detinuerant ac fatigaverant in Ecclefiæ Secretario. Hic Scholiaftes haud dubiè eft Comes Irenæus tunc Tyriorum Metropolita, pertinaciffimus Neftorii Sectator Patronus, ac Encomiaftes, Lucet ex his verbis: Unde omni Clero concurrente ad eum, multa de dogmate difputat, qui fic ejus Magifterium funt admirati, ut anathematizarint eos qui ita non fentiunt. Quod plurima Cleri & populi turba adfuerit, lucet ex his ipfius Neftorii verbis: Et vos omnino conftricti. Marius Mercator tranftulit: Conftipatione laboratis. Papalium litterarum tenor, & ipfarum terribilia in Neftorium mandata toti Regiæ civitati innotuerant: Cyrilli Legatio ipfas haud dubiè non folummodo infinuaverat Neftorio, fed infuper affixerat in publicis locis, ac folemniter promulgarat. Hinc ad audiendas fui Epifcopi palinodias aut Apologias confluxerat omnis Clerus & populus. De ipforum applaufu Neftorius propria manu fubjecit fuis ad Joannem Patriar cham litteris: In illa doctrina & Clerum & populum, & bos qui in Imperialibus funt Aulis, attra ximus. Eft vano ac tumido Hærefiarchæ confuetus Thrazonifmus. Nam & ad Sanctum Cyril lum non erubuit fcribere: Que ad Ecclefiam nofiram pertinent, quotidie augentur in melius. Et que ad plebem, noveris in majorem extendi profedum per gratiam Chrifti, in tantum ut multitudo hæc vocibus Prophetæ clamet: Replebitur terra fcientia Domini, ficut aqua multa cooperiens maria Noveris & Regiam domum dilucidato dogmate, in magno gaudio degere, & ut paginæ finem faciam, illam de Ecclefia quoque apud nos fuper omnibus Hærefibus, quæ adversùs Deum litigant, vocem vide impleri: Ibat Domus Saul, & infirmabatur; ibat Domus David, & confortaba. tur. Hæc noftra tamquam fratris ad fratrem confilia. Homo facinorofus per domum Saul omnino intelligit Orthodoxum Ecclefiæ dogma.

.

[ocr errors]

Porrò qualiter Sancti Celeftini Litteris ac Mandatis obediverit, docent hæc Epiftola, & ipfi adnexus fermo. Etenim ambo perfiftunt vocem, Deipara, infamare de Ario ac Apollina rio. Ambo Sacro-fanctam Virginem pernegant Deiparam, & prædicant folummodò Chriftiparam. Eft antiqua Pauli Samofatenfis, à quo virus defcendit in Neftorium, dolofa vafrities. Hujus Magifter fuerat Theodorus Mopfueftienfis in fecunda Cilicia Epifcopus, qui fuas ad Antiochenum populum blafphemias eadem arte diluerat, aut potiùs incruftaverat, atque ita Joannes Patriarcha ejus exemplum ac imitationem non fine fufpicione de confortio erroris fuafit Nefto

aut Filius, aut Dominus nominatus fit, aut per affiduos progreffus & incrementa, perinde ac unus è grege, nofirique fimilis homo fanclificatus, ad illud gloria culmen confcenderit. In hujus novæ prædicationis exordio nec Sanctus Cyrillus, nec San&tus Proclus crediderunt hominem effe adeò abreptum, ut Sacro-fanctæ unionis Myfterium penitus abjiceret: Crediderunt abjici folam Incarnationem, feu iftius unionis exordium ad primum conceptum Dominicæ Carnis. Videbatur enim folam vocem, Deipara, invadere, ideòque averfari folum iftud exordium. Crediderunt illum Pelagianizare, atque ita ab ipfo dogmatizari humana merita, quibus Dominicus homo per progreffus & incrementa ad Hypoftaticæ unionis gratiam tandem veraciter profeciffet. Ita fuadebat ejus cum Pelagianis familiaritas. Hanc ergo peffimam de fe opinionem diluit per verba præfentia. Quid autem re vera senserit in hoc articulo, eft altioris indaginis. Hinc interim vides unam è rationibus, ob quas Sanctus Proclus ac quidam alii Patres fuerunt averfati hanc propofitionem : Chriftus eft homo Deificatus. Item hanc: Hominis cum Deo unio eft humanæ naturæ Deificatio. Cenfuerunt voces iftas non effe fufficientis energia ad exprimendam iftius unionis excellentiam. Ad hanc exprimendam Sanctus Cyrillus induxit voces: Unio Hypoftatica, feu Unio fecundùm Hypofta

rio. Porrò fuperbus & contumax Hæreticorum | | frà: Non eo fenfu id dicimus, quo illi, quafi nimifpiritus femper accufat Ecclefiam. Hinc etiam rum Emmanuel fecundùm gratiam tantùm Deus, præfens Hærefiarcha affirmat Regiam civitatem & ex Apollinario, & ex adverfo penitus errore ufque ad fuum Epifcopatum ac prædicationem laboraffe: Sacro-fanctam Virginem ab aliis folius Dei, ab aliis folius hominis fuiffe creditam Genitricem. Hinc neceffariam fuiffe fuam doctrinam & opem, quæ ipfam prædicaret Chrifti-param. Et certè poffint illic fuiffe quædam reliquiæ Apollinarii. Quod enim Nectarius, Regiæ civitatis Epifcopus, fuerit in ipfis ejiciendis fegnior, in datis ad ipfum litteris queritur Sanctus Gregorius Nazianzenus. Et Sancti Joannis Chryfoftomi Zelus in Arianos potiùs vigilavit, quam in Apollinariftas. Et in Synodalibus fuæ Provinciæ pro Chalcedonenfi Concilio ad Leonem Auguftum litteris Bafilius Seleucienfis Epifcopus, Ifauria Metropolita, fcripfit: Beatus Cyrillus, dum apertè contra Neftorii vefaniam dimicaret, & Beato Celeftino, Ecclefiæ Romanorum Paftori, particeps effet in priori Patrum Ephefi Concilio, pro veritatis defenfione maximus propugnator emicuit, quando uno fonte iifdem fyllabis à fe confcriptis & impietatem Neftorii perculit, & contra Zizania prave Secte Eutycbis, quæ jam quidem tunc germinabant, necdum tamen videbantur apertè, falcem fe dionis apertissimè præparavit. Quod Eutyches tunc Orthodoxus, immaculatus & fummæ au&toritatis Archi-mandrita fuerit, infra patebit. Proinde Seleucienfis Bafilius loquitur de Apolli.fim. Hæ namque palam important unionem fanarii reliquiis. Attamen Neftorius ipfas non notat in hifce litteris. Omnino calumniatur Orthodoxos. Nam & hos notavit in litteris ad Celeftinum Pontificem, & in pluribus aliis. Et fuorum Clericorum quofdam, certè infigniter Or thodoxos, degradavit, & civitate ejecit tanquam Apollinaristas.

&tam in primo puncto, quo creata eft, & existere cœpit humana natura.

Laudatus in hifce litteris Comes Irenæus eft fummus Neftorii fectator & affertor. Ejus indo. les ac varia Acta exponentur inferiùs. Porro Mufæus fuit Antaradi Epifcopus in prima Phoenicia, homo ejufdem commatis. Quis hic laudetur Helladius, videtur incertum. Inter Neftorii enim affeclas fuerunt duo eodem nomine: Alter Tharfenfis Epifcopus, Metropolita primæ Ciliciæ, alter Antiftes Ptolomaidis in prima item Phoenicia Joannes Patriarcha poffit ad hunc & ad Mufæum, quoniam ejufdem Provinciæ, communes dediffe pro Neftorio litteras. Attamen quod etiam ad Metropolitam Helladium fcripferit, ftatim docebimur. Quem igitur hìc Nestorius laudet, manet ambiguum. Quas, & quidem plurimas, Sancti Cyrilli præfumptiones hic notet, quid juvet curiofiùs inquirere? Sunt calumniæ. Et quafdam infra audiemus. Præfertim notat duodecim Sancti Cyrilli Capitula, quæ non

[ocr errors]

Notanda funt hæc verba: Fadla eft ex ipfo Angeli vocum principio. Neftorius ftatim in fuæ prædicationis exordio accepit duos potentiffimos fuæ blafphemiæ Adverfarios: Extraneum & Domefticum. Sanctum Cyrillum Alexandriæ Patriarcham, qui Scripto, & Sanctum Proclum, qui viva etiam voce Apoftolicum dogma tuebantur. Hic enim è Regiæ civitatis Clero per Neftorii Antecefforem Sifinnium Cyzicenus ordinatus Antiftes, & ex caufis iftic non receptus, rediit Conftantinopolim, atque ita plurimùm adjuvit Ecclefiam. Dum enim Clerus, prophani Epifcopi Tyrannidem metuens, paffim fileret, Proclus ferè folus, utpote ob Epifcopalem gradum fecurus ab ejus violentiis, palàm & publicè inva-ipfe folus, fed plures alii cenfuerunt & clamafit blafphemias. Adversùs primam illius deviam concionem ftatim repofuit: Neque Chriftus per fuccedentia virtutum incrementa factus eft Deus. Abfit. Verùm, ut fides noftra prædicat, Deus fadus eft homo. Neque bominem Deificatum, fed Deum Incarnatum confitemur. Utique ftatim à primo Virginalis conceptus exordio. Et in libro ad Reginas de Neftorio ac ejus affeclis fcripfit San&us Cyrillus: Exiflimant bomini, ad noftram f militudinem ex Sandla Virgine prognato, cum Filiationis, tum Dominationis quoque gloriam per modum cujufdam gratia, ac per progreffus obveniffe. Et in

verunt effe præfumptiones Apollinarii.

Hujus Epiftolæ tempus docent hæc verba : Dum nobis hanc ipfam Synodum donaverit, quam fperamus. Affirmant effe fcriptam eo tempore, quo Neftorius, à Celestini Pontificis judicio ap. pellans, Generalem Synodum poftulaverat à Principe, fed necdum impetraverat. Ita videri poffit. Verùm Sacra Divalis, qua Imperator 'Theodofius omnes Patriarchas ac Metropolitas evocavit ad Synodum, data fuit decimo tertio Calendas Decembris, die decima nona Novembris, fub ejufdem Principis decimo tertio, tertio Confula

tu

tu Valentiniani tertii, anno trigefimo quinti fæculi. Erat ferè Menfis ante Celeftini ad Neftorium litteras. Proinde Neftorius dudum antea provocaverat ad Synodum, & ipfam impetraverat. Et quod dudum antea jactarit fe fore iftius Synodi Præfidem, lucet ex Sancti Cyrilli litteris, exftantibus in prima parte Ephefini Concili, ad Clerum Conftantinopolitanum. Attamen indi&ta Synodus, nefcio ex quibus caufis, cefpitavit & hæfit. Hinc enim Bafilius Diaconus & Archimandrita, & plures cum ipfo College, dum Neftorius apertum Hærefiarcham ac Tyrannum ageret, fieri Synodum inftantiffimè poftularunt à Principe, & nifi fieret, provocarunt ad Dominum Deum. Facta hæc omnino funt poft addu. &tas & publicatas Sancti Celestini litteras. Nam ifto tempore Neftorius, licèt dolosè, profitebatur vocem,Deipara. Nempe ex metu Papalis Mandati. Hoc igitur tempore fcripta etiam eft præfens Epiftola. Propter nefcio quos tunc pendentis Synodi obices dicit: Dum nobis Synodum donaverit, quam fperamus. Quo Menfe id fuerit, nescio conjecturare. Ut Joannes de Apoftolico Mandato, quod ante Neftorium non poteft accepiffe, ad ipfum perfcriberet, opus fuit aliquo tempore.

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

mifit autem nobis & Capitula quædam, five propofitiones, quæ circumferuntur in Regia Civicate ad læfionem communis Ecclefiæ, tanquam quæ Religiofiffimi Epifcopi Cyrilli. Quæ quidem ejus effe non credo, eoquod ipfa compofitio ab ejus difcrepet charactere: Et multùm fint peregrina ab his, qui piam Doctrinam difcendo nutriti funt. Confonant enim, magis verò funt eadem his, propter quæ Apollinarius à Chrifti eft difruptus Ecclefia, in unaquaque antiquarum Synodorum effe hæreticus judicatus, qui nec jam condemnatus.

Intendunt namque ifta Capitula, ficut licet tibi legenti cognofcere, Corpus, quod Deus Verbum de Sancta Virgine affumpfit, ejufdem, cujus Divinitas, effe naturæ: Divinitate permutationem, ficut nofti, non valente fufcipere. Unitionem namque fummam & conjunctionem dicere pium eft, identitatem verò naturæ dicere nimis illicitum eft: Quod præfumpferunt quondam Apollinarii & dicere & fapere. Licet ipfi quoque, qui hoc ad interemptionem repererunt fidei, fuam tamen impiam hanc perfidiam denegabant. At verò eorum, qui nunc funt, quidam hoc ipfum cum fiducia docent: unam dicentes & eandem Humanitatis, Divinitatifque effe

naturam.

Quæ ne patiamur & nos, rogo tuam Religiofitatem, fi hæc Capitula in Pontica fint Diœcefi vulgata, dignare hæc ipfa infpicere, & cogno fcens incongruitatem, quæ in eis eft, abjura ea apud omnes Deo Amiciffimos Epifcopos, qui eadem fentiunt, innominato authore feu Patre verborum, quem neque novimus, neque credimus, fi difcamus. Verbum enim Caro factum eft, non permutatione naturæ, abfit: Immutabile eft quod Divinum eft. Sed quia in forma Dei exiftens evacuavit femetipfum, formam fervi ac

modocumque corrumpi. Unde tuæ Religiofita-cipiens, id eft, perfectum hominem fumens.

tis memores permanemus, qui parvo quidem tempore in Conftantinopoli tuis amicitiis fruebamur, virtutis verò tuæ experimentum tempore prolixiori fumpfimus. Præter alios enim in cohabitationibus es fuavis, & videntibus te humilitatem cum fuavitate præftas. Dum verò humilitatem fecteris, excelfas habes cogitationes. Sed de his quidem hactenùs habes, & dictum fit. Excedit enim ftyli epistolaris menfuram virtutum tuarum dinumeratio.

Quod autem nunc inftat, hoc tuæ Deo Amabilitati fignifico; Quoniam per Dei gratiam perturbatio, quæ erat Conftantinopoli, jam quievit, de quæftione difpenfationis piæ fufceptione fententiæ: Non quod pœnitentia vel correctio fit fecuta, fed quia fana intelligentia. Et nomen Dei Genitricis competenter accepit. Sapiebat fiquidem fic priùs Sanctiffimus Epifcopus Nestorius, ficut res ipfæ docuerunt. Cavebat verò nomen, veluti dare poffet, ut diximus, unde nos fequaces hæretici Apollinarii reprehende rent. Quia verò fic & ante fapuerit, inde con

Invenies verò in his fapientibus Propofitionibus five Capitulis & alteras quafdam vocum novitates, quæ omninò ab Ecclefiaftico charactere, ac fide quæ in nobis eft, aliena funt. Ego quidem hæc velut in brevi Capitulo nunciavi, hoc tantùm interim ftudens, ut ego nota hæc tuæ Deo Amabilitati tantummodò facerem. Tua verò diligentia ubique adftruet, ut fi illic fuerint ubi cumque perlata, minimè approbentur, ut fidem Paternam fervare incolumem immobiliter valeamus, quam nos defendere convenit ac tutari, etfi vitam nos oporteat ponere, valedicentes Apollinarii malæ credulitati,

Idem verò Joannes multis Archiepifcopo rum legitur fcripfiffe fimilia.

SCHOLI O N.

vincitur, quia & citò conftitit, admonentibus Hc Epiftola fcripta eft poft Neftorii rece

nobis, ficut à propriis fit, & ipfum nomen accepit, & in duobus fermonibus fanam fidei expofitionem & irreprehenfibilem nobis direxit. Tranf

ptum à Joanne Refponfum. Docet quod Neftorius bis Joanni refponderit, duofque fuos Apologeticos fermones ad ipfum tranfmiferit. Forfan etiam illum fermonem, quem die

[ocr errors]

decima tertia Decembris ad Populum dixerat in Sabbatina Synaxi. Eft tamen incertum. Haud dubiè & Joannes bis ad ipfum fcripferat. Altera utriufque Epistola latet aut periit. Notanda funt hæc verba: Perturbatio, quæ erat Conftantinopoli, quievit. Hæc qualifcumque quies forfitan effecit, ut indicta Synodus videretur non neceffaria, ideòque dormitarer. Verùm erat dolofa quies. Et ipfa abufus Neftorius cœpit in Orthodoxos Clericos præfertim ac Monachos, apertum Tyrannum agere: Patrare illa, quæ Bafilius ac alii Regiæ civitatis Archimandrita Theodofio repræfentarunt, & adversùs illa poftularunt omninò fieri Synodum, alioquin ad tremendum Divinæ Majeftatis Tribunal provocaturi. Et fic Synodus revixit. Notanda funt & hæc verba: Non quod pænitentia vel correctio fit fecuta, &c. Conantur plenè expurgare Neftorium. At lavant Æthiopem. Et hinc Joannem forfan potuit dici, quod in Acacium Conftantinopolitanum Epifcopum, fimile dealbationis ftudium Petro Mogo ac Petro Cnapheo impendentem, fcripfit Sanctus Felix tertius Pontifex: Non caret fcrupulo focietatis occultæ, qui evidenti facinori definit obviare. An Joannes non folam Neftorii Perfonam, fed etiam errorem aliquando dilexerit, eft alibi difcutienda quæftio.

Notari oportet etiam hæc de S. Cyrillii Capitulis verba: Que quidem ejus esse non credo. Erant manifefta mendacia, vaferrimæ Syri hominis futelæ. Etenim quatuor Ægyptii Epifcopi, à S. Cyrillo ac ejus Synodo Conftantinopolim Legati, ifta Synodalibus litteris annexa & inferta Capitula Neftorio folemniter ac publicè tradiderant in proprias manus, afferentes effe Cyrilli, & Synodi cui ipfi adfuerant, ideoque uti Neftorius, ita & Joannes de ipforum auctore non potuit dubitare. Præfertim quia ambigi non poteft, quin Cyrillus, S. Celestini Pontificis & Sedis Apoftolicæ ad ifta Vicarius, dum Apoftolicas in Neftorium litteras Joanni tranfinifit, adjunxerit & fuas cum Capitulis. Verùm S. Cyrilli doctrina, vita, fama, atque auctoritas erant fumma per omnem Ecclefiam, ideòque Joannes erubuit ipfa vel tangere: Hinc ad infamanda Capitula fuit ufus ifta vafritie. Poftmodò larvam depofuit, & revelata facie eft Cyrillum aggreffus. Etenim ipfum in fuo apud Ephefum Conventiculo degradavit uti Hæ refiarcham.Et Chalcedone coram Augufto Theodofio juravit eum, licet pœnitens anathematizaret Capitula, numquam à fe recipiendum in Epifcopalem communionem. Et Epheso ad propria redux hæc eadem Synodaliter confirmavit. Adeò durum & pertinax fuit in Capitula odium.

Notanda tandem eft fubjecta huic Epiftolæ fubnotatio. Demonftrat Joannis pro Neftorio adversùs Capitula zelum, ex quo non folos fuæ Diœcefis, fed & alios Metropolitas atque Epifcopos tentavit fibi adjungere. Et ex Pontica Dicecefi Himerium Nicomedienfem, Bithiniæ Metropolitam, ac Eutherium Thyanenfem, Metropolitam fecundæ Cappadociæ, adeò fibi devinxit, & in tantam deduxit contumaciam, ut poftmo. dò initam Ecclefiarum pacem participare nequivesint, nec in fuis firmari Ecclefiis. Ejufdem fortis

fuit Helladius, Tharfenfis Epifcopus, Metropo lita primæ Ciciliæ. Et hinc fuprà dixi ipfum forfitan laudari in adducta Neftorii Epiftola. Verùm Firmus Cæfaræenfis Epifcopus, primæ Cappadocia Metropolita, ac Primas Pontica Diœcefeos, permanfit conftantiffimus pro fide Catholica. Etenim in Ephefina Synodo fuit unus è præcipuis S. Cyrilli adjutoribus. Unus item è Synodi ad Principem Legatis, unufque ex S. Maximiani, novi Conftantinopolitani Epifcopi, confecratoribus. Alia ejus heroica opera adducentur inferius.

Epiftola hæc nos etiam docet palmare Joannis, ac totius factionis adversùs ifta Capitula fundamentum. Nempe quod ab ipfis cenferet doceri duarum in Chrifto Domino naturarum non unionem, fed unitatem & confufionem. Et rectè adjungit hunc effe errorem, non Apollinarii, fed Apollinariftarum. Etenim Dominicarum Naturarum confufionem femper & conftanter abnegavit, & de ifta fibi impacta calumnia acriter se expurgavit Apollinarius. Ejus error fuit fola humanæ naturæ diminutio & truncatio per fubtractam animam, aut mentem. Confufio & unitas funt ab ejus difcipulis, Polemone, Valentino, ac Timotheo. Adversùm illos S. Athanafius fcripfit eruditam ac venerandam Epiftolam ad Epictetum Metropolitam Corinthiorum. Undè ad Clerum & Populum Conftantinopolitanum rectè fcripfit Magnus Leo: Non Deum tantùm di- Epift. 48, cimus Chriftum, ficut Hæretici Manichæi; nec ho- Cap, 5. minem tantùm, ficut Hæretici Photiniani; nec ita bominem ut aliquid ei defit quod ad humanam certum eft pertinere naturam, five animam, five mentem rationalem, five carnem, quæ non de femina fumpta fit, fed facta de Verbo in carnem converfo atque mutato; que tria falfa & vana Apollinariftarum Hæreticorum tres partes varias protulerunt. Quod ipfum hinc inde advertit S. Auguftinus. Alii itaque totam animam, alii folam mentem, alii Apollinariftæ docuerunt Domino defuiffe veram carnem Garriverunt naturarum converfionem, mixtionem, confufionem, unitatem. Ita garriverunt Polemon, Timotheus, ac Valentinus. Et hic omninò eft Valentinus, de cujus fectatione ac errore Sancti Patres frequenter notant Hærefiarcham Eutychetem. Quidam exiftimant notari de folo antiquo illo, & Gnoftico Valentino. Peffimè. Non nego aliquando notari: Dumtaxat affero paffim notari de Apollinarista. De tertia Apollinariftarum Secta Joannes Patriarcha hic etiam notat Sancti Cyrilli Capitula. Hinc dicit ipfa confentire, non Apollinario, fed Apollinariftis. Ea enim notat de naturarum confufione ac unitate. Videatur Leontius Scholafticus Byzantinus in libris contra Neftorianos ac Eutychianos.

[ocr errors][merged small]

CAPUT QUINTUM.

Conteftatio propofita in publico contra Clericos

|fidei, quem etiam, cum Agens in rebus effet, oftendit, ipfe enim Neftorium quoque in tempore reprebendit in Ecclefia res facrilegas prædicantem, detulit ad Flavianum Epifcopum. Et infrà: Eufebius antè, dum adhuc effet Laicus, Neftorii fuerat accu

Conftantinopolitanos, & in Ecclefia infi& in Ecclefia infi-fator. Erat ergò tunc non folummodò Augustæ

nuata, quia Sectator effet Neftorius Pauli Samofateni anathematizati ante annos centum viginti ab Epifcopis Orthodoxis.

[ocr errors]

SCHOLION.

Aticana, & omnis paffim alia generalium

Conciliorum editio præfenti conteftationi præfigit hanc Epigraphen: Conteftatio publicè propofita à Clericis Conftantinopolitanis, & in confpectu Ecclefia publicata, quod Neftorius ejufdem fit fententiæ cum Paulo Samofateno, ante centum fexaginta annos ab Orthodoxis Epifcopis anathemate condemnato. At verò in tertio contra Neftorianos ac Eutychianos libro fcribit de Neftorianæ perfiCap. 95. die exordiis Leontius Byzantinus: Propofita eft

utriufque refutatio,Pauli fcilicet Samofatenfis & Neftorii, ex teftimonio publicè propofito, ut ajunt, ab Eufebio, qui tunc florebat in judicandi poteftate, pofteà autem præfectus fuit Ecclefiæ Doryleenfium, qui Divino Zelo, ut teftantur, incenfus, bærefim Neftorii & Eutychis deprehendit & convicit, infinitis periculis pro pietate objectus. Audi igitur cum quibus & cujufmodi blafphemiis ex Paulo Samofateno collectis Neftorii blafphemias conjunxit, & unam utriufque mentem amentissimam effe demonftravit. Et adducit præfentem famofam conteftationem. Eufebiani Zeli exordium habemus apud Marium Mercatorem in Scholio ad tertium Neftorii fermonem : Cum Neftorius in media Ecclefia profanis uteretur vocum novitatibus, quibus &Tox & geminam Chrifii Nativitatem infectabatur, vir quidam, fanè pro- | bus, qui adhuc inter Laicos erat, fed tamen admirabilem fibi collegerat eruditionem, ferventi & religiofo Zelo permotus, & contentiori voce inclamans, inquit ipfum ante fæcula Verbum etiam fecundam fubiiffe generationem, id eft, illam fecundùm carnem,

ex muliere. Hæc verba, Qui tunc adbuc inter Laicos erat, edicunt ipfum poftmodò adfcendiffe in Clerum. Leontius rectè affirmat tunc floruiffe in judicandi arte. Etenim fuiffe ipfius Imperatricis Pulcheriæ Scholafticum teftantur in Ecclefiaftica Hiftoria Anaftafius Romanæ, Ecclefiæ Bibliothecarius, & Martyr Theophanes. Ejus pro Catholica fide Zelum docet nos Sanctus Flavianus, Conftantinopolitanus Epifcopus, ad Eutychetis Legatos dicens in fua Synodo: Cognofcitis Zelum accufatoris. Quoniam & ipfe ignis fri gidus illi videtur propter pietatis Zelum. Hinc igitur non contentus Neftorio concionanti reftitiffe in faciem, ipfumque publicè coram omni Populo & Clero confudiffe, etiam toti Regiæ civitati propofuit præfentem conteftationem.

Ejufdem rei meminit Breviculus Eutychianiftarum, feu Acta fuper nomine Acacii Epifcopi Conftantinopolitani: Cum Eutychen Eufebius Dorylitanus Epifcopus fuadere talia reperisset, zelo

[ocr errors]

Domina Scholafticus, fed & Agens in rebus. Eadem fcribunt laudatus Anaftafius, & S. Theophanes. Et omnia confirmat nofter Codex Caffinenfis. Et quoniam ex infomni apud Conftantinopolim Cœnobio defumptus atque translatus eft, eft irrefragabilis authoritatis. Proindè præfens conteftatio non ab Ecclefiæ Conftantinopolitana Clericis adversùs Neftorium, fed eft contra ipfos propofita ab Eufebio. Nequaquam contra omnes: Abfit. Etenim iftorum Clericorum plures fuerunt Hærefiarcham adeò averfati, ut ab ipfo degradari, ac è civitate profcribi maluerint, quam ejus impietatibus affentire. Propofi ta igitur fuit adversùm folos profani Epifcopi fautores. Certè cum fumma iftius Ecclefiæ infamia. Quid enim infamius, quam Regiæ civitatis Epifcopum & Clerum adeò labi à Catholica verita. te, ut corrigi & doceri debeat per Laicum, Palatinum Advocatum ?

Porrò centum & viginti anni, quos fluxiffe dicità dato Synodaliter in Paulum Samo fatenfem anathemate, computari debent non à prima, fed à fecunda in ipfum Antiochena Synodo, à qua non folummodò admonitus fuit, fed damnatus ac degradatus ob hærefim, & propter relapfum anathematizatus. Hæc Synodus paffim creditur facta anno feptuagefimo tertii fæculi. At verò Neftorius, quinti fæculi anno trigefimo primo damnatus , per tres ferè annos vomuit blafphemias, & nullis confiliis, monitis aut minis potuit fifti, aut reduci ad faniora. Ita in Apologetico ad Imperatorem Theodofium, ftatim poft Ephefinam Synodum fcripto, libro teftatur S. Cyrillus. Proinde vigefimo octavo iftius fæculi anno, quo Epifcopatui admotus, erumpere cœpit, atque ita eodem tempore contigit hæc conteftatio. Quare tunc à Pauli Samofaten. fis damnatione lapfi erant anni centum & fexaginta. Proinde vulgata hujus conteftationis editio rectè fe habet, Codex autem Caffinenfis deviat. Immò non folus Codex, fed & nefcio quis ipfius Corrector. Defcriptor po fuit Annos oc. videtur voluiffe exprimere annos octoginta. Hoc nefcio quis Lector vidit alienum à vero, ideoque fuprà pofuit: CXX. Ita & ipfe deviavit. Conteftationis textus Caffinenfis eft unus & idem cum impreffo jam fæpiùs, ac etiam cum defcripto per Marium Mercatorem: Hinc duxi non repetendum,

« VorigeDoorgaan »