Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

CAPUT LXX. ---158

Epistola Theodoreti Epifcopi ad Hel

SCHOLIO N.

Heodoretus erat mens & lingua totius Orien-
talis Ecclefiæ. Etenim de femet-ipfo fcri-
bit ad Diofcorum Patriarcham Alexandrinum:

ladium Epifcopum de Himerio Epi-Sex continuis annis docui fub Sanctæ memoriæ Theo-
Scopo Nicomedia. Et hanc, fi doto Antiochenfium Epifcopo, vitæ claritate & Divi-
cut pofuit Irenæus, duximus tranf-
ferendam,

Aciturnitatem præfenti tempore fervare deli

norum dogmatum fcientia nobiliffimo. Tredecim rur

fus aliis fub beato Joanne, qut differentibus nobis fic

من

afficiebatur, ut ambas fæpe manus non teneret, & de fua fede confurgeret. Ad hæc feptimus annus bic eft Deo chariffimi Archi-Epifcopi Domni. Igitur per viginti fex annos fuit Patriarchalis Concionator ac Doctor Antiochenæ Ecclefiæ. Hinc ipfum Helladius timuit fuæ Parti perdere. Porrò audierat illum in omnes à Cyrillo propofitos Articulos confenfiffe, ideoque & paratum ad pacem. Etiam confenfiffe in perpetuam degradationem ac exturbationem Himerii Nicomedienfis Epifcopi, Bithynorum Metropolitæ. Etenim Cyrillus hunc Himerium, ipfum Helladium, Eutherium Thyanenfem, ac Dorothæum Martiano

berans, inveni hanc noxiam nimis fe. rentemque periculum. Unde taciturnitatem folvens non prohibebo labia mea. Cum Propheta clamabo. Sed ea quæ mihi recta videntur & jufta, his qui funt à tua Sanctitate innotefco, & à veftra Sanctitate, omni cum voluntate fuadebor quæcumque expediunt. Igitur manifeftum tuæ facio Sanctitati, quia ex Ægypto missam legentes Epiftolam, invenimus doctrinæ Ecclefiafticæ congruentem, & contrariam duodecim Capitu-politanum volebat à pace exclufos, ac exturba

lis è regione: Illis, quibus hactenùs perftitimus ut hæreticis repugnantes. Et deliberavimus pro Ecclefia pace eos quidem, qui fuper his, quæ peccaverunt, fe correxerunt, in communionem fufcipere; injuftæ verò atque iniquæ damnationi San&tiffimi & Deo Amiciffimi Epifcopi Neftorii neque manu, neque lingua, neque mente acquie fcere. Iniquum namque reverà, & ultimo fupplicio dignum eft illi quidem, qui Mundum confudit, & terram & mare turbis complevit, & vix nunc expofitionem noftram fufcepit, impartire veniam illum verò, qui ab ipfa pueritia hæc effe è doctrina docuit, injuftæ homicidiali huic tradere interfectioni. Nam fimile quoque est iftud, ac fi omnes illos Deo Amiciffimos perdamus Epifcopos, qui nobifcum in Ephefo, & Chalcedone, & Conftantinopoli pro veritate certarunt, & ufque ad præfens cum fervore certant. Et defpiciamus leges, quæ pro omnibus impugnantur, & foris ab Ecclefiis degere compelluntur. Deliberavimus igitur non priùs vel Ægyptiis, vel Conftantinopolitanis communicare, donec Propugnatores pietatis proprias receperint Ecclefias. Scribat igitur Sanctitas tua Deo Amiciffimo & Sanctiffimo Epifcopo Himerio, & perfuadeat ejus Religiofitati, quia & pietatem non prodidimus, & curam fraterni amoris habuimus, & ftudium votumque habemus aut cum eis

tos Ecclefiis. Quare Helladius fuper his confulit Theodoretum, & conatur ab his divertere. Proinde hæc fcripfit, dum Paulus Emefenus Alexandriæ tractaret cum Cyrillo, & res adhuc penderet: Dum fama nunciaffet hæc Orientalibus.

Et Theodoretus refpondet ad fingula. Primò, quod Cyrilli ad Acacium litteras judicarit, ac etiamnum judicet orthodoxas, ac è diametro contrarias Capitulis. Ufque ad mortem non deftitit deteftari Capitula. Pelagius fecundus Pontifex in datis ad Eliam Aquilejenfem, ac alios Hiftriæ Epifcopos, affirmans illum in Chalcedonenfi Concilio probaffe & acceptaffe Capitula, omnino labitur. Nec enim folus Theodoretus, fed etiam Sanctus Gennadius Conftantinopolitanus Epifcopus, poft iftam Synodum non defiit illa averfari, Theodoretus fecundò refpondet. quod iftam epiftolam habeat pro fufficienti Capitulorum anathematifmo, ideoque confenferit in difpenfatoriam pacem. Tertiò, quod nunquam confenferit, aut confenfurus fic in damnationem Neftorii: Nec manu, nec lingua, nec mente. Et addit caufam; Iniquum namque reverà, &ultimo supplicio dignum eft, illi quidem qui Mundum confudit, & terram ac mare turbis complevit, & vix nunc expofitionem noftram fufcepit, impartire veniam; Illum verò, qui ab ipfa pueritia hæc effe è do&rina docuit, injuftæ buic homicidiali tradere inter

traditos nobis Populos regere, aut cum illis expel-fectiont. Pertinaciter cenfuit Cyrillum fuiffe hæ
li, & quietem, quæ abfque periculo est, reci.
pere. Et mihi autem intentionem dignare tuæ in-
notefcere Sanctitatis, Deo Amiciffime. Nimis
enim coarctor, eò quod nihil à veftra Amabilita
te de his, quæ aguntur, fumus edocti.

reticum, at jam effe converfum, ideoque dif penfatoriè tolerari in Epifcopali honore. Ifta pax habuit aliquid leporis. Utraque pars fe cre didit victricem, & fuos adverfarios fuiffe conver fos à priori hærefi.

Audi quartum Theodoreti Refponfum; Deliberavimus non priùs vel Ægyptiis, vel Conftantino politanis communicare, donec Propugnatores pietatis recipe

Epift.83.

receperint proprias Ecclefias. Nempe quatuor præfati Metropolitæ. Scribat igitur Sanctitas tua San diffimo Epifcopo Himerio, & perfuadeat ejus Religiofitati, quia & Pietatem non prodidimus, & curam fraterni amoris habuimus, & ftudium utrumque habemus, aut cum eis traditos nobis populos regere, aut cum illis expelli, & quietem, quæ abfque peririculo eft, recipere. Hoc eft, redire ad propria Monafteria. Fuerat de folo Himerio rogatus, & refpondet pro omnibus quatuor: Quod nempe fciret Helladium etiam de femetipfo, licet non fcripfiffet, effe anxium. Et hujus fui judicii, & firmiffimæ in ipfo conftantiæ adjungit caufam: Nam fimile quoque eft iftud, ac fi omnes illos Deo amantiffimos Epifcopos perdamus, qui nobifcum in Ephefo & Chalcedone, & Conftantinopoli pro veritate certarunt, & ufque ad præfens pro veritate certant. Affirmat Neftorium præ cæteris, qui ip fum Ephefi defenderunt, Epifcopis nihil peccaffe, ideoque ipfum, nifi & hos omnes damnare velimus, non poffe damnari: Utramque damnationem effe pariformiter crudele homicidium. Et hinc infert ac fpondet iftos etiam quatuor nunquam à fe damnandos. Nunquam fe, affenfurum paci, nifi illi reveftiantur, ac reddantur fuis Ecclefiis. Porrò iniqua degradatio non malè appellatur homicidium. Eft enim fumma capitis dimi

tionem Neftorii. Attamen circa hunc articulum Theodoretus fuit ufus non modica difpenfatione. Neftorii damnationem pertinaciffimè refutavit, Maximiani tamen diffimulavit Ordinationem ac ipfi communicavit ut Epifcopo. Ex hac difpenfatione etiam Ibas, Edeffæ Epifcopus fcripfit ad Marim, Perfidis Epifcopum : Poft hanc Ephefine difcordiæ confufionem unufquifque in fuam Civitatem reverfus eft. Neftorius verò, quoniam odio habebatur fue Civitati, & Majoribus in ea conftitutis, illuc reverti non potuit. Orientalium Epifcoporum plures vulgarunt hanc fabulam: Vulgarunt Neftorium non ut degradatum ob hærefim, fed ut invifum fuo Populo fuiffe profcriptum ac exulare. Hinc ipfo etiam non reftituto, dummodò tamen haberetur Epifcopus, Theodoretus fuit paratus ad communicandum Conftantinopolitanæ Ecclefiæ.

[ocr errors]
[blocks in formation]

nutio. Eft phrafis ufitata etiam latinis Patribus. Epistola Theodoreti Epifcopi, ficut

Etenim Sanctus Optatus, Milevitanus Epifcopus, ad iniquos orthodoxorum Epifcoporum Degradatores Donatiftas frequenter dicit: Occidiftis non bomines fed bonores.

Theodoretus laudat octo ab Ephefina Joannis Antiocheni factione ad Principem legatos Epifcopos, quos inter & ipfe fuit, ac item memoratus hic Nicomedienfis Himerius. Et dicit ipfos tam Ephefi, quàm apud Chalcedonem ftrenuè laboraffe. Quæftio eft, Quomodo dicat laboraffe etiam Conftantinopoli; Etenim licet huc vocati fuerint, Regia tamen juffione fuerunt compulfi manere Chalcedone, & Regiam Civitatem nunquam intrarunt. Eft & alia quæftio: Quare Theodoretus fcribat, pacem non cum folis Ægyptiis ineundam, fed etiam cum Conftantinopolitanis? Ad primum refpondeo hæc exponi à Theodoreto in litteris ad Domnum Antiochiæ Epift.112. Patriarcham: Synodica Epheft multa tum ad Victo rem Imperatorem, tum ad fummos Magiftratus de Cyrilli Capitulis fcripta funt, itemque ad Populum Conftantinopolitanum, & ad Reverendiffimum Clerum. Quin etiam Conftantinopolim evocati, cognitiones præfente ipfo Imperatore quinas babuimus: Et tres poft hæc ad eundem proteftationes mifimus. Affirmat fe ac alios Legatos, licet Regiam Civitatem non intraverint, eò tamen fuiffe vocatos, & ibidem, licet non per proprias perfonas, tamen per Epistolas ac proteftationes varias egiffe. Ad fecundum refpondeo, Orientalium Epifcoporum fchifma fuiffe non adversùs folum Cyrillum ac Ægyptum, fed infuper contra Conftantinopolitanam Ecclefiam: Quod nempe illa permififfet fibi confecrari novum Episcopum Maximianum, adeoque plenè comprobaffet damna

[ocr errors]

ad Hime

idem Irenæus pofuit merium Nicomedienfem Epifcopum •

T cui decet, ut fuperet omnibus bonis, ni

ET

fi ei, qui poffeffionem bonorum omnium congregavit, & hanc in femetipfo circumfert? Vicifti, Deo Amiciffime Domine, ficut in aliis omnibus, fic in feftinatione allocutorias litteras dirigendi. Et dum nos fumus & inertes & fomnolenti, & circa urgentia faftidiofi & negligentes, tuo nos alloquio fufcitafti, & pari illius, atque fpirituali reverà, affectu ad memoriam revocafti. Verùm ne omnes caufas litterarum tarditatis occultans, memetipfum faftidii culpæ fubjiciam, modicam quandam, veramque satis factionem pro nobifmetipfis adhibebo. Habitamus civitatem longè alicubi fitam ab illa via, qua equi tranfcurrunt: Et ideò neque ipfos, qui ad noftram Provinciam veniunt, cernimus. Nec cum illis verò effe contingit, qui hinc proficifcuntur. Et proptereà non obtinemus confolationem dirigendi litteras ad veftram Sanctita

tem.

Ad hæc cum priùs affueti fuiffemus fæpius ire ad Antiochiam, atque illic moras habere, undè facilè erat & dirigere & fufcipere litteras, à multo jam tempore in domo habitare, atque illic elegimus quiefcere. In præfenti enim hoc, tamquam quod ampliùs expediret, fumus amplexi. Hæc funt quæ nos ufque ad præfens prohibuerunt Sanctum tuum Caput amplecti per litteras. Sed

Sanctitas tua & hac neceffitate fuperior facta est,
quæ Dominum meum honorandiffimum, & Deo
Amiciffimum Strategium Comminiftrum direxit Jam fupra oftendimus

ad nos, quem omni festivitate confpeximus, ut Salvatoris noftri Chrifti Diaconum, & tuæ Santitatis dilectione ferventem, & omnia facere ac pati eligentem pro te, qui pietatis Athleta es, & fortis pro pietate Certator. Beatificamus enim, ut benè novifti, Domine Deo Amiciffime, tua clara & magna certamina, & fixum firmumque fortis tuæ animæ fenfum, & pro Apoftolica fide fudores & labores, atque pericula, per quæ tibi æternæ, & à corruptione fuperiores, & ut complexè dicamus, perficientur Divinitùs datæ coronæ, & Domini charum Caput ornabunt. Nos enim circa nihil utiles Ecclefiæ Dei fumus effecti: A piis enim, fidelibufque omnibus, ac pleni zeli fervorem & piam Sanctorum Patrum confef fionem fpirantibus, circumoperti defpicimur potiùs, quam defpiciamus ; & regimur, quam regamus,

Tua verò Sanctitas in ipfa flamma exiftens, & circa tres illos Adolefcentes in medio camini choros exercens, unam magnamque habuit confolationem, Sancti Spiritus auram, quæ & flammæ impetum fparfit, & ejus caminum permutavit in rorem, Et quidem de tuæ certaminibus Sanctitatis à nobis tanta fint dicta. Superat enim non folùm menfuras Epiftolæ, fed & maximam confcriptionem tuorum bona fama certaminum. Quod verò de pace fit murmur, fignificavimus tuæ Sanctitati: Quia dum certè omninò proximi fumus, nihil ad integrum novimus, fed tanta fcimus, quanta nobis nunciant hi, qui huc ad nos revertuntur ad propria. Intentionem noftram tuæ manifeftam facimus Sanctitati: Legentes litteras, quæ nunc ex Ægypto directæ funt, & crebrò eas apud nofmetipfos difcutientes, Ecclefiafticæ doctrinæ illas congruentes reperimus, & contrarias duodecim Capitulis, quæ ufque ad præfens permanfimus expugnantes. Et deliberavimus, ut fi receperit Sanctitas tua Divinitùs fibi commiffas Ecclefias, communicemus quidem Ægyptiis & Conftantinopolitanis, & aliis qui cum eis militaverant contra nos, quia noftrum, magis verò Apoftolorum, Dogma confeffis : Ei verò, quæ dicitur, damnationi Sanctiffimi & Deo Amiciffimi Epifcopi Neftorii minimè affentiamus. Injuftum namque fecundùm veritatem, & clarè impium perfpicitur, etiamfi eifdem subjectus effet criminibus, quibus & alter, illi qui dem veniam impertire, huic verò claudere pœnitentiæ januam. Multò magis iniquum, & ampliùs impium, eft, illum qui eft infons, interfectioni contradere. Sciat igitur Sanctitas veftra, quia priùs eis non communicabimus, nifi veftras receperitis Ecclefias. Hæc verò non ego folus,

, quia Neftorius fua Dogmata denega

,

bat Et Orientales Epifcopi judicium fieri cupiebant fe præfente atque Neftorio. Et fi reverà talia fentire convinceretur eum fe anathematizaturos cum tali ejus Dogmate promittebant. Hoc enim Alexander in fua ad Acacium dixit Epiftola Theodoretus verò fcribit : Quia hominem, cujus non, Jumus judices facti, inauditum non poffumus damnare Nemo ergò Catholicus & Deum timens potest Theodoretum de fide reprehendere, cum maximè audiat eum laudantem Dogmata Epiftolæ , quæ antè Unitivam directa eft ab Ægypto

,

contra

quam multi Epifcoporum Orientalium clarè dixerunt, quia Apoftolicæ fidei effet adverfa.. Et quod pro omnibus eft notandum antè Ecclefiæ pacem legitur facta. Hæc tamen diximus falva illa quæftione, si fi ejus funt.

,

SCHOLI O N.

His ver-
Η

Ec Epiftola eft ejufdem formæ ac tempo¬
ris cum præcedente, Lucet ex his
bis: Quod verò de pace fit murmur, fignificamus
tuæ Sanctitati. Scripta eft pendente pacis Tra-
&tatu: Dum Paulus Emefenus adhuc adeffet San-
&to Cyrillo, & Himerii ac aliorum trium patro-
num ageret. Quod enim Paulus hunc articulum
fortiter ac dudum urferit, lucet ex Sancti Cyrilli
litteris ad Donatum Nicopolitanum Epifcopum :
Sciat boc quoque Sandlitas tua, Religiofiffimum Epi-
fcopum Paulum initio plurimùm inftitiffe, Helladii,
Eutherli,

fed omnes Sanétiffimi hujus Regionis Epifcopi in Eberl, Himeri, & Dorotbei, depofitorum cau

unum convenientes habito Concilio deliberavimus.

[ocr errors]

fa, obnixeque rogaffe, ut quæ contra ipfos decreta erant, abrogarentur. Affirmabat enim pacem Ecclefiarum aliter perfici non pofe, nifi id quoque fuisset adjectum. Ego verò refpondebam ipfum rem modis omnibus impoffibilem conari, eo quod nos illud nunquam effemus permiffuri. Manferunt itaque in eodem Schifmate,

fchifmate, in quo etiam nunc perseverant, neque ulla corum in conditionibus, de Sanctarum Ecclefiarum pace propofitis, eft facta mentio. Hoc igitur Tractatu pendente, & variis rumoribus ubique difcurrentibus, anxius Himerius Strategum Diaconum fuum legavit in Orientem, cum litteris ad Helladium ac Theodoretum. Forfitan & ad alios. Ei Theodoretus refcripfit præfentem Epiftolam.

Et hujus meminit Pelagius fecundus Pontifex in litteris ad Eliam Aquilejenfem, aliofque Hiftrici fchifmatis Epifcopos. Ipfam refert inter devia Theodoreti Scripta, quæ merito damnata fint in 5. Concilio. Himerium appellat Aemerium. Exiftimo effe pofterius Mendum Antiquarii. Adducit hæc Epiftolæ verba: Damnationi venerandi & Sanctiffimi Epifcopi Neftorii, quæ facta dicitur, non debemus præbere confenfum. Caf finenfis Codex fic habet: Ei verò, quæ dicitur, damnationi Sanctiffimi & Deo amiciffimi Epifcopi Neftorii minimè affentiamus. Ex quibus lucet Papalis Epiftolæ Dictatorem Magnum Gregorium fuiffe ufum alia translatione, alioque codice. Eft ufus translatione Marii Mercatoris. Etenim apud hunc exftat fragmentum hujus Epiftolæ: Et habet eadem verba. Hic damus integram Epiftolam, & aliam ejus translationem. Ad finem tamen à Mario Mercatore adducuntur pauca verba, quæ nobis defunt. Sunt antedictorum repetitio, ideoque videntur effe additamentum, quod Theodoretus pro Neftorio ad Himerii confolationem fecit propria manu.

Circa hanc pacem erant tres Orientalium Epifcoporum claffes feu fententiæ. Prima admittebat omnes tres à Sancto Cyrillo poftulatos articulos: Cyrilli litteras, Neftorii cum ejus dogmate damnationem, ac ordinationem Maximiani. Hujus claffis Capita erant Joannes Patriarcha Antiochenus, Acacius Berrhæenfis, Paulus Emefenus, ac plures alii. Altera claffis erat ad aliud extremum: Refutabat omnes iftos tres articulos, pacem nec audire volebat, nifi Cyrillus aliam fidei profeffionem mitteret, ac difertè anathematizaret fua Capitula. Hujus factionis Duces erant Alexander, Himerius, Eutherius, ac aliquo tempore etiam Helladius. Tertia claffis erat media: Probabat Cyrilli litteras, ac Neftoriana doctrinæ aut perfonæ damnationem nullatenus volebat admittere. Circa Maximiani Epifcopatum claudebat oculos. Hujus Factionis Principes erant Theodoretus, ac Samofatenfis Andreas. Horum eft ifta Synodus. Adjuncta fubnotatio rectè excufat Theodoretum, affirmans non circa fidem, fed circa folam erraffe perfonam. Eft res certa: Suo loco latiùs elucidanda.

CAPUT LXXII. --160

Theodoretus eadem omnia, qua Helladio, Epiftola Theodoreti refcripta ad Ale

rescripfit Himerio. Et adjunxit plura: Primò, fummas laudes, ob hujus obftinatiffimam contumaciam adversùs Ephefinam Synodum. Et ideò hanc Epiftolam, de qua hodierna quintæ Synodi Acta difertè non meminerunt, inter damnatas retulit per Pelagium fecundum ac Magnum Gregorium Romana Ecclefia. Secundò,

xandrum Hierapolitanum • Ireneus dicit, ficut apparuit, suspectus .

Uæ factus fum Sanctitati, tamquam prodi

addidit fe quidem confuetum adeffe olim frequente fm pietatem. Non enim me feribente,

ter Antiochenis Synodis, ac ob alias item caufas iftic morari; verum à multò jam tempore domi manere, & folum habitare apud fe-met-ipfum.) Nempe ob natas cum Joanne Patriarcha quæftiones circa pacis negotium; Joannes enim conftanter volebat Neftorii damnationem admitti, & anathematizari ejus dogmata; Theodoretus au. tem contumaciter nolebat. Hinc dicit fe de ifto negotio, licet Antiochiæ, ubi fabricantur omnia, fit proximus, nihil ex integro fcire, fed folos noffe publicos rumores. Tandem enumerat omnes, quos ipfe probat, pacis articulos, & concludit: Hæc verò non ego folus, fed omnes San&iffimi bujus Regionis Epifcopi, in unum convenientes, habito Concilio deliberavimus. Erat igitur non iftius dumtaxat Provinciæ, fed totius Regionis Synodus. Quo in loco fuerit habita, non conftat. Certè videtur quod non apud Hierapolim. Etenim Metropolita Alexander à Theodoreti judicio, quod Cyrilli ad Acacium litteras cenfebat orthodoxas, contrarias Capitulis ac ipforum abundè deftructivas, erat alieniffimus. erat alieniffimus.

quomodò intellexerim Epiftolæ Cyrilli Dogmata, & difcere volente fi quid fit in eis aliud latens, quod hæreticis ejus Capitulis conferatur, admonuerat Religiofitas tua nihil fcribere fuper hoc. Ego verò teftem Deum invoco in animam meam, neque Sedis defiderium, neque Civitatis cupido, neque perfecutionum timor fubegit me ufque ad præfens, fed incorrupto Decreto, & indeclinata mente illas litteras legens, convenientes noftris effe duxi intellectus earum. Quid enim aliud orabam audire, ut hoc venerarentur Hæretici, nifi quia inconvertibilis eft Dei Sermo, & impaffibilis atque immutabilis? Et neque fermentatio,neque confufio, neque retemperatio facta eft in unitione Dei Verbi ad Carnem. Et hæc tamen in litteris comperiens minimè tutum putavi effe, ut fuper his folis communio fieret, fed ut evidentiùs fieret, & clariùs horum exponeretur intellectus: Sicut & olim litteris, quas antè has fcripfi, mandaveram, vitans omninò damnationis fubfcriptionem. Et hæc autem per condefcenfionem fu

[merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small]
[ocr errors]

Etropolita Alexander, audiens Theodoretum in præfatos pacis Articulos defcendiffe, eum increpat & arguit de variis. Primò, quod fine fua Metropolitica Authoritate ac juffione præfumpferit Cyrilli litteras exponere & commendare. Locutus eft ex antiqua Ecclefiæ reguJa, ex qua & Beronicianus, Sacri Confiftorii Secretarius, dixit ad Chalcedonenfem Synodum: Singuli Epifcopi fidem fuam per fuum Metropolitam conftituant manifeftam, ut nulla dubietas aut difcordia relinquatur. Alexander fecundò Theodoretum arguit, quod ex perfecutionis metu, ac retinendi Epifcopatus libidine mutaffet mentem, ac deflexiffet à communi Synodali Placito. Ter tiò, quod Hierapolim ad nova confilia evocatus non obediiffet. Et de omnibus tribus ille fe expurgat per præfentem Epiftolam. Ad primum reponit: Non enim me fcribente, quomodo intellexe rint Epiftolæ Cyrilli dogmata & difcere volente fi quid fit eis aliud latens, quod bæreticis ejus Capitulis conferatur, five confentiant, admonuerat Religio fitas tua fcribere fuper hoc. Exftat fuperiùs Epiftola, qua apud Theodoretum Alexander Cyrilli ad Acacium litteras variè accufat, præfertim de nequaquam depofito, fed dumtaxat occultato CaCap. 66 pitulorum veneno, & cui Theodoretus refpon

dit: Vellem fiquidem difcere, quid effet in veritate eccultatum in eis, quod ab Evangelica veritate fit

alienum. Hæc nunc Alexandro reducit in memoriam, atque ita affirmat fe in ejus Metropoliticam dignitatem, exponendo Cyrilli litteras; non exorbitaffe. Etenim ab ipfo doceri poftulans non fuit edoctus, nec vetitus fe-met-ipfum aut alios docere, ideoque cenfet fe docere omninò potuiffe. An per varias dumtaxat litteras, an etiam per librum expofuerit Cyrilli epiftolam, ignoro. Ad fecundum refpondet fe non effe firmo corpore, ideoque non potuiffe accedere Hierapolim. Dum fanus fuerit, femper effe ac fore promptiffimum. Ad tertium reponit ac demonftrat Cyrilli litteras effe omninò orthodoxas, & adjungit: Et hæc tamen in litteris comperiens mnimè tutum effe putavi, ut fuper his folis communio fieret, fed ut evidentiùs fieret, &clariùs borum ex

primeretur intellectus.

Hæc verba, Sicut &elim litteris, quas ante bas fcripfi, mandaveram, refpiciunt eandem jam memoratam Theodoreti epiftolam ad Alexandrum, in qua legimus: Et hæc dico, non quafi cui ad communicandum cum eo ifta fufficiant. Oportet enim clarè illa exponi cum fide Nicæna, & fubfcribi ab eo, & ab omnibus , quorumcumque fufcipimus communionem. Hæc verba, vitans omninò damna tionis fubfcriptionem, affirmant ipfum non deflecti à rejicienda damnatione Neftorii. Notanda. funt & hæc verba: Et putans nec tuam contradicere Sanctitatem. Videntur refpicere fuperiùs addu&tam Andrea Samofatenfis epiftolam Arbitror quod Cyrillus & fubfcriptionem modis omnibus exigat depofitionis. Aliqui verò & hoc forfitan facient. Et arbitror etiam Cyrillum, etfi omnes minimè fubfcribamus, illorum fore fubfcriptione contentum. Scit tua Sanctitas, quia hæc & ante in locutionem venerint, quando in Antiochia convenimus pariter. Ob hoc Antiochenum colloquium Theodoretus. omninò credere potuit, quod fua Deliberata non difplicerent Alexandro. Hæc verba. Et in Antiochià & in Berrbæa, & in Hierapoli fumus fæpiùs collocuti, demonftrant Synodum illam, quam ad Ariftolai adventum fecit Joannes Patriarcha, fuiffe Antiochiæ cœptam, completam Berrhææ.

Stabilistani erant Romanæ militiæ fpecies, quæ laudatur etiam in feptima collatione quinti Con. cilii. Milites de tertio numero Stabiliftanorum laudantur Antiochiæ apud Gefta dediffe teftimonium circa quendam exceffum SergiiCyrenfis Epifcopi. In Orientalis Imperii notitia habet duplex nomen. Ad titulum de Comite limitis Egyptii Fol. 140. appellantur Equites Stabilafiani. Degebant Pe lufii, erantque ex decem vexillationibus Comitatenfibus Magiftri militum per Orientem. Ad Fol. $1. titulum de fpectabili Duce Schytiæ appellantur Equites Stablefiani, quorum unus apud Bircam, alius cuneus degebat apud Cilum, fecundæ Mœfiæ Oppida ad Danubium. Et Guido Pancirollus de hoc pofteriori cuneo fcribit: Hic cuneus eft unus è decem vexillationibus Comitatenfibus Magifiri militum per Orientem, qui Equites fecundi Stablefiani dicebantur, quorum pars Comiti Ægypti inferviebat, & duo cunei Duci Schytiæ. Unde vexilla

« VorigeDoorgaan »