Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub
[ocr errors]

Pauca

Chrifto Diodorus Tharfi civitatis, & qui Mopfueftia | | bellos, eifque adjunxit libellum proprium, &
fuit Epifcopus, eloquentiffimus Theodorus
quædam dicere ad ea, quæ illi dixerunt, & Secla
.amborum deformitatem legentibus demonftrare. Af-
firmat etiam defunctis, dum prava ipforum do
gmata funt manifefta, non effe parcendum.
Epiftola fragmentum exftat in quinto Concilio,
Et ad iftam rem Sanctus Proclus fuit feriò coope-

ratus.

non mediocriter laceratur, quod ii qui debent in Dir
vinioribus prædicari, in adverfis accufantur, five
zelo dicentium, five invidia criminantium. Dal-
matius, uti adversùs Neftorium, ita & adver
sùs Theodorum erat zelofiffimus. Hinc Ephefi-
ni Concilii tempore dumtaxat Diaconus, poft.
modò à Sancto Maximiano aut à Sancto Proclo
eft evectus in Presbyterum. Forfitan fuas litte
ras adjunxit etiam, tunc Orthodoxus, Archi-
Mandrita Eutyches. Quod enim fermone & ope-
re potens, ac Sancto Cyrillo gratiffimus fuerit,
infra docebimur. Hæ contra Theodorum lites
fuerunt illi prima odii radix in Ibam. Bafilius
Diaconus videtur horum omnium fuiffe Lega-
tus. Quidquid fit, per laudata arma Sanctum
Cyrillum permovit ad ftringendum calamum in
Theodorum, & ad ipfum anathematizandum.
Et anathematis firmitatem poftulandam à prin-
cipe. Utique per Proclum Regiæ civitatis Epi-
fcopum, ad cujus munus fpectabant talia.

cum omnibus iftis perrexit ad Sanctum Cyrillum. Nec dubitandum eft, quin & Sancti Procli litteras habuerit. Etiam litteras aut libellos San&i Dalmatii Presbyteri & Archi-Mandrita. De ipfo enim Proclus in litteris, quibus Ibam castigari poftulavit, fcripfit ad Joannem Antiochenum: Habebit Ibas, fi fe correxerit, non folum cos, qui nunc de ipfo dubitant, mirantes cum, Nec fine fructu. Etenim Imperator Theodo-fed etiam Sanctissimum noftrum Patrem, Presbyte fius feveriffimam legem, qua Neftorii perfonam, rum & Archi Mandritam Dalmatium, nimium boejufque Sectatores ac libros perfecutus nuper fue- norantem & mirantem, fivideat fapientem ea, quæ rat, hos omnes exuri, illos verò jubens appel-piæ fidei funt. Modo enim, utpote fuper aliis eò lari Simonianos, extendit ad Theodori perfo-vulgato, memoratus Sanctissimus propter charitatem nam ac libros, ideoque datum in ipfum à Cyrillo ac Proclo anathema firmavit. Ejus de Theodoro ac Neftorio verba funt lucida: Neque de cætero inveniatur prædictorum hominum memoria, vel ulla appellatio, præter Simonis. Quo anno hæc omnia & fingula fint facta, diftinctè non poffim dicere. Exiftimo operofam tot moliminum feriem ante trigefimum nonum, aut quadragefimum iftius fæculi annum non potuiffe expleri. Quod porrò Cyrillus quatuor adversùs Diodorum ac Theodorum libros fcripferit, licet Facundus Hermianenfis conetur vocare in du bium, fatetur tamen ejus Collega Liberatus Diaconus. Reluctans interim, & quafi cum proteftatione. Nam adjungit iftos libros à folis Acephalis, id eft, trium Capitulorum Damnatoribus adftrui, negari autem à Catholicæ veritatis, id eft, dictorum Capitulorum Defenforibus. Audienda funt ejus verba: Sed Bafilius quidam Diaconus, fumens Tomum Procli, quem Armeniis fcripferat, Alexandriam venit, & Armeniorum libellos fuis libellis adnectens, obtulit Cyrillo ejufdem urbis Antiftiti. Quibus, ut ferunt rumores, quatuor libros fcripfit, tres adversùs Diodorum ac Tbeodorum, quafi Neftoriani Dogmatis Auzbores, & alium de incarnatione librum. Dicit, Ut ramores ferunt, quod nempe etiam ipfe vellet, fed non audeat iftos libros vocare in dubium. At quinta Synodi authoritas videtur irrefragabilis. Et ipfi palam confonat in litteris ad Irenæum Theodoretus. Affirmat iftos libros effe à Epift. 16. fe refutatos. Quin & ipfe Cyrillus fcribit ad Melitinenfem Acacium: Infpeclis Theodori ac Diodori libris, quos non de Incarnatione Unigeniti, fed magis contra Incarnationem fcripferunt, pofui aliqua Capitula, & quo potui modo, contradixi

eis.

Bafilius Diaconus eft omninò ille Conftantinopolitanæ Ecclefiæ Archi-Mandrita, cujus zelofiffima & conftantiffima adversùs Neftorium adhuc Epifcopum, ac ejus tyrannicas in Clerum ac Populum violentias conteftatio ac appellatio exftat in prima parte Ephefini Concilii. Hic igitur videns, quod Joannis Antiocheni ac aliorum Orientalium Epifcoporum Legati tentarent Theodori Capitula purgare, & defuper legem extorquere, affumpfit Sancti Procli Tomum, & fupra adductos Armeniorum, Perfarum', ac aliarum Gentium contra Theodori perfonam li

[ocr errors]

Verùm hæc omnia non dimoverunt Antiochenum Joannem à fuo Propofito. Nec Ibam caftigavit, nec defiit Theodorum defendere. Etiam ejus nepos & Succeffor Domnus, de quo Facundus Hermianenfis: Accedat etiam Venerabilis Domnus Antiochenus, qui fui Decefforis Joannis, alio L.12.C4. rumque præcedentium Collegarum fententiam tenens, Eutychi Apollinaris Hærefiarchæ impietatem renova re tentanti, & ob hoc Diodorum atque Theodorum anathematizare præfumenti, primus reftitit ad Imperatorem Theodofium fcribens. Idem Facundus nobis cuftodivit fragmentum iftius & quidem Sy nodalis Epiftola Veftram docere cogimur Pietatem, quoniam Apollinaris Hærefiarchæ impietatem Eutyches Presbyter renovare pertentat, & Apoftolilicas labefactare doctrinas, Myfterit Incarnationis dogma corrumpens, & Divinitatem Unigeniti & bumanitatem vocans unam naturam, commixtionemque

confufionem afferens factam, & falutarem passionem ipfi incommutabili Deitati adnectens & bos, qui columnæ veritatis, & propugnatores pietatis fuerunt, L.2.C.55. & adversùs omnem Hærefim clarè virtutem exercuerunt, Diodorum ac Theodorum anathematizare præfumit. Ex quibus difcimus plura. Primò, quod Eutyches Diodorum ac Theodorum anathematizarit, Domnus autem defenderit. Nempè hic ex Antiochena, ille agebat ex Decretis Conftan tinopolitanæ Ecclefiæ. Secundò, quod Domaus fequeretur veftigia fui Antecefloris Joannis.

Tertiò, quod Eutyches omninò fuerit unus ex ad- | | ciendum etiam Barfumæ, & aliis fibi rebellibus

jutoriis Bafilii Diaconi. Quartò, quod ex nimio Diodori ac Theodori odio fit lapfus in blafphemam impietatem Apollinarii. Duodecimum Sancti Cyrilli Capitulum habebat hanc propofitionem: Deus verbum eft paffus. Et confonabat Sancti Procli Tomus, habens hunc articulum: Unus è Sanda Trinitate eft paffus. Verùm iftos articulos hoftiliffimè tunc perfequebantur Orientales Epifcopi. Etiam Theodoretus & alii Orthodoxi. Et hæc eft una ex caufis, ob quas Ibas nunquam voluit laudato Tomo fubfcribere. Ios nihilominùs articulos alii omnes conftanter defenderunt. Erant enim rectiffimi. Afferebant Deum Verbum non in fua Deitate, fed in affumpta in propriam hypoftafin carne fuiffe paffum. At verò Eutyches intellexit ac voluit paffum in ipfa Divinitate, ideoque ab Ecclefia excidit. Hinc Magnus Leo Pontifex ipfum frequenter, & meritò appellavit Senem delirum ac imperitum. Hæc igitur funt prima exordia Eutychiana blafphemiæ. Et ipfis Patriarcha Domnus fuit ufus ad Theodorum ac Diodorum expurgandos, clamans omnes eorum hoftes effe Apollinariftas: Lucidè id patere in uno iftorum hoftium Coryphæo, Eutychete. Ex his item difcimus exor. dia Eutychiani odii in Ibam. Similiter prima exordia non folius Neftorianæ hærefis, fed etiam Eutychianæ. Ambæ, ac infuper Pelagiana, funt à Theodoro per diverfum tamen influendi modum.

per Orientem Monachis. Eum apud Theodofium accufavit de refufcitato Apollinario.

Accufatio acerbè momordit Eutychetem. Hinc fe contulit ad Apoftolicam Sedem, & Magno Pontifici Leoni queftus eft, Quod Neftoriana Hærefis quorumdam rurfum ftudiis pullularet. Non Conftantinopoli, fed in Orientali Diœcefi. Palam reddit talionem Domno, ipfumque, ac item Theodoretum, Ibam, & alios iftic Epifcopos accufat, quod Diodorum ac Theodorum defenderent, atque ita refufcitarent Neftorianam Hærefim. Et Papa laudavit ejus zelum, ac benignè refcripfit. Quinti Concili Acta rectè ajunt: Leo Sandię momoriæ Papa antiquioris Roma

fufcepit Eutychetem, & refcripfit, comprobans eum, & tamen poftea condemnavit, & anathematiZavit cum, ut Hæreticum. Refcriptum datum eft Calendis Juniis, Confulatu Pofthumiani & Zenonis. Eft iftius fæculi annus quadragefimus octavus. Proinde Eutychetis querimonia fuerit facia anno præcedenti. Et ab ipfo omnes paffim numerant exordium Eutychianæ blafphemiæ, Hinc Sanctus Papa Gelafius in litteris, per quas Dardaniæ Epifcopis intimavit fuæ Papalis Digni tatis ingreffum, affirmat Eutychetem incepiffe ante annos ferè quadraginta &quinque. Scripfit ejufdem fæculi anno nonagefimo fecundo, ideòque ifta exordia palam refert in annum quadragefimum feptimum.

Quæftio eft, Quare & quomodo Eutyches tamdiu filuerit? Quomodo & quare fe adversùs Domnum non ftuduerit purgare? Refpondeo non dubitandum, quin ftuduerit, & nullatenus filuerit. Licèt documenta non habeamus, perfuademur à rerum & Actorum confequentia, Purgavit fe & apud Theodofium, & apud Proclum. Etenim cum Proclo, cui tamen Domnus fuit amiciffimus, nihil umquam habuit quæftionis. Proclus & Domnus, licèt circa Theodori ac Diodori caufam penitus diffentirent, habuerunt aliud amicitiæ vinculum: Nempe Pacta illa de admittendo, qui Conftantinopolitanæ Cathedræ indulgebat fecundum totius Ecclefiæ locum, Canone Conftantinopolitani Concilii, nobis à Theodoreto relata in litteris ad Sanctum Flavianum, proximum Procli Succefforem . Proclus obiit iftius fæculi anno quadragefimo feptimo: Et Eutyches tunc erat adeò purgatus & integer, ut Regiæ civitatis Cathedram præ tenderet, verùm Sanctus Flavianus obtinuit.

Domni accufatio videtur facta anno quadrage fimo primo iftius fæculi: In ipfo exordio fui Epifcopatus. Ifto enim anno Joannes Patriarcha eft defunctus, & Domnus fucceffit. Eodem item anno Eutyches incepit fuam hærefim. Testem adduco Sanctum Anaftafium Synaitam: Annis circiter poft Ephefinum Concilium decem Eutyches quidam, Archi-Mandrita Conftantinopoli, eft exortus, qui diceret totum Chriftum esse naturam unicam. Eodem tempore poffit cœpiffe turba illa, de qua Imperator Theodofius in litteris, per quas Dio. fcorum Alexandria Patriarcham evocavit ad fecundum Ephefinum Concilium: Pervenit ad nofire Serenitatis auditum, quia multi Reverendissimi Orientales Archi Mandrite fimul cum Catholicis Populis adversùm quofdam Episcopos, qui Neftoriana impietate ægrotare dicuntur, in quibufdam Orientalium civitatibus conftituti laborarent, & pro fide Catholica contenderent. Clamabant Theodorum docuiffe eadem cum Neftorio, ac ejus fuiffe Magiftrum, ideoque Joannem Antiochenum, & alios Theodori defenfores Epifcopos effe palam Neftorianos. Iftorum Archi-Mandritarum Coryphæus erat Barfumas, Eutycheti amiciffimus, ac eadem cum ipfo fentiens. Et poffint ab Euty-rillus, licèt Diodorum ac Theodorum anatheehete, qui Sancti Procli, Sancti Cyrilli, Im- matizaffet, ob ejus tamen patrocinium non damperatoris Theodofii, ac plurium etiam Orienta- nabat Orientales Epifcopos, fed cum illis fovelium Antiftitum contra Theodorum Acta & Sen- bat communionem & amicitiam. At de Diofa norat, fuiffe inflammati, & varia ab ipfo fo- fcoro in præfata ad Sanctum Flavianum Epistola menta accepiffe. Hinc igitur Patriarcha Dom- fcribit Theodoretus: Rati nos adjutorem ac focium nus ftatim in fui Epifcopatus exordio cenfuit ad ea, que contra fidem Apoftolicam moventur, ipfum compefcendum, atque ita capiftrum inji-babituros Deo cariffimum Alexandriæ Epifcopum,

[ocr errors]

Alexandriæ Patriarcha qui quadragefimo quarto iftius fæculi anno fuccefferat Sancto Cyrillo, Diofcorus, iftis Pactis graviffimè offenfus, Orientalem tunc divexabat Ecclefiam. Cy

famia liberandum. Quod cœperit occafiones quærere. Quintò, quod Domnus ac ejus Epifcopi hæc audientes coeperint fibi timere. Nam etiam audiebant, quomodo ille in Sancti Cyrilli Acta, nepotes, ac amicos graffaretur. Sextò, quod capiendi confilii caufa Synodum fecerint. Septimò, quod ex ipfa eximium Presbyterum cum Synodicis litteris legaverint, profitentes fe in inita inter fuos Anteceffores, Cyrillum ac Joannem, pace firmos permanere, ac in cunctis ejus conditionibus: Nempe in fineera adhæfione ad Nicænum Symbolum, ad Sancti Athanafii Epiftolam fcriptam Epictetó Corinthiorum Epifcopo, & ad Sancti Cyrilli Epiftolam, Orientalibus tunc miffam per Paulum Emefenum Epifcopum. Octavò, quod Diofcorum rogaverint, ut illos Epifcopos & Populos, qui illa prævaricarentur, poftularet caftigandos. Nonò, quod tunc in Orientali Ecclefia reftarent difcordiæ ac turbæ Quidam enim volebant firmum effe San&ti Cyrilli ac Sancti Procli de Theodoro judicium, ac ipfum etiam à Domno Patriarcha ac ipfi adhærentibus Epifcopis anathematizari, Hi haud dubiè erant ifti cum Bariuma Monachi, itemque Edeffeni Clerici, quidam militiæ Primates, & plures alii, de quibus eft act m in fuperioribus. Hos Theodoretus fcribit effe authores tumultuum. Decimò, quod iftorum quidam hanc fuæ Synodi legationem audiens duxe

Dominum Diofcorum, mifimus unum è Religiofiffimis Presbyteris, prudentia infignem, cum litteris Synodicis, Pietati ejus fuggerentes, nos in eo fœdere, quod fub beate memoria Cyrillo initum eft, permanere, fcriptamque ab eo Epiftolam amplecti, & Beatiffimi quoque Athanafi Epiftolam, quam ad Beatum Epictetum fcripfit, libenter recipere, atque antè hec fidem in Nicea Bytbiniæ à Sanctis Patribus expofitam. Et hortati fumus, ut eos, qui in bis permanere nolunt, fuadeat permanere. Verùm abjens hinc quidam ex illis, qui contraria fentiunt, &tumultus iftos cient, cum aliquos illic decepiffet, &fexcentas contra nos calumnias texuisset, nefan das contra nos vociferationes excitavit. Deo autem Chariffimus Epifcopus Diofcorus Epiftolam ad nos fcripfit, quam ab eo fcriptam non decuit, qui ab univerforum Deo didicerat vocem mendacii non fufcipere. Eis enim fidem babens quæ contra nos dicła fuerant, quafi accuratè fingula examinasset, ac veritatem per tormenta expressisset, ita nos condemnavit. Sed nos calumniam forti animo pertulimus, eique blandis litteris refcripfimus, Pietatt ejus oftendimus falfa effe hæc omnia, nullumque Deo Chariffimorum Orientis Epifcoporum ab Apoftolicis dogmatibus diffentire. Quod & Religiofiffimis Cleri cis, qui ab eo venerant, ipfa rerum experientia perfuafum eft. At ille omnibus valere jussis, & calumniantibus aures tradens, rem aggreffus eft, quæ credi nullatenus queat, nifi teftem haberet Ecclefiam. Tulit enim illos, qui nobis anathema dicebant, fur-rit ipfam impugnandam: Quod ipfam impugnagenfque & acclamans illorum voces confirmavit. Ad bec aliquos ex Deo chariffimis Epifcopis in urbem Regiam mifit, ut accepimus, majores fperans contra nos tumultus excitandos. Nos verò primùm Defenforem habemus omnium Inspectorem Deum, pro Divinis fiquidem ejus dogmatibus dimicamus; deinde verò tuam quoque Sanctitatem obteftamur ut oppugnatam fidem tueatur, & pro conculcatis Canonibus decertet. Et poft quædam: Ut autem boc quoque tua Sanctitas non ignoret, fcito banc illum adversùs nos pufillanimitatem gerere, ex quo Synodicis veftris, fub beate memorie Proclo factis, Sanctorum regulis inhærentes adhæfimus, & de hoc nos femel & iterum increpaffe, quafi Antiochenorum, ut ait, & Alexandrinorum jura prodiderimus. Horum memor, tempusque, uti ei vifum eft, nactus, inimicitias patefecit.

[ocr errors]

Docent plura ad præfentem rem fpectantia. Primò, quod præfata Procli ad Domni de Conftantinopolitanæ Sedis Primatu Pacta Diofcorus, etiam vivo Sancto Cyrillo, utpote Alexandrinæ Ecclefiæ tunc Archi-Diaconus, femper iniquiffimè tulerit. Secundò, quod etiam tunc Domnum ac ejus Epifcopos durè increpaverit, tamquam Apoftolici ac fexti Nicæni Canonis Prævaricatores, ac Proditores non folius Alexandri næ, fed fuæ etiam propriæ Antiochenæ Ecclefiæ. Tertiò, quod tunc iftam injuriam vindicare non valens fibi ipfi dixerit: Cum accepero tempus, ego juftitias judicabo. Quartò, quod factus Alexandrinus Epifcopus crediderit iftud tempus adveniffe: Quod cœperit furfum ac deorfum inclamare Sancti Marci Sedem, utique ab ifta in

[ocr errors]

turus Alexandriam abierit. Haud dubiè Legatus à fuis Affeclis. Undecimò, quod idem ille multorum Alexandrinorum aures circumfcripferit, atque ita fexcentas calumnias contra fuos Epifcopos feminaverit. Duodecimò, quod contra ipfos fufcitaverit nefandas vociferationes. Vociferationes anathematis. Nempè Orientalium Populorum vociferationibus, Crefcat fides Theodori, credimus cum Theodoro, reddidit talionem, & ab Alexandrino Populo exclamari fecit: Anathema Theodoro, anathema ejus defenforibus. Decimotertio, quod Diofcorus ifta libenter audierit, ideòque præcipitem ac terribilem Epiftolam ad Orientales fcripferit, horrendè mandans juxtà Sancti Cyrilli Edicta Theodorum anathematizari, nifi mallent ipfi cum illo fuftinere idem fupplicium. Addidit omnes Theodori Defenfores effe etiam duorum in Chrifto Domino filiorum Dogmatiftas, ideòque manifeftè Neftorianos: Et hæc abundè fibi conftare. Decimoquarto, quod hæc illis intimaverit per Legatos Clericos. Decimoquinto, quod Orientales Epifcopi fe abundè purgaverint apud iftos Legatos, & nihilominùs addiderit purgatorias ad Diofcorum litteras. Decimofexto, quod Diofcorus nullam penitus purgationem admiferit. Decimofeptimo, quod iftos turbidos Orientalium Epifcoporum calumniatores advocaverit, ipfos ad fuperiora denuò vociferanda animarit, ac præfati præfertim anathematis exclamationem, furgens in fuo Throno, & acclamans, confirmaverit. Quod anathematiza rit omnem Orientalem Ecclefiam: Saltem ejus Patriarcham ac Primates Epi

fcopos. Quod ita fit palam prævaricatus fextum; Nicænum Canonem, fancientem quod Alexandrino Patriarchæ nihil poteftatis fit in Orientalem Diœcefim. Hæc calamitas duravit ab anno quadragefimo quarto ufque ad quadragefimum feptimum.

Et certè afflicti Orientalium Epifcopi quò confugiffent? Etenim Eutyches, quem Domnus Patriarcha potenter accufarat, ac ita fperarat compefcendum, plenè fe expurgavit apud San&um Proclum, profeffum Theodori hoftem, atque ita ejus aures Orientalibus plenè claufit. Et omnis Regiæ civitatis Ecclefia oderat Theodorum. Tandem annus quadragefimus feptimus Sanctum Proclum evocavit ad meliorem vitam, & rejecto Eutychete dedit illi Succefforem San&um Flavianum. Et huic non folus competitor Eutyches adverfabatur, fed etiam Diofcorus. Optimus enim Flavianus Sanéti Cyrilli nepotes, à Diofcoro expilatos, & in Regia civitate mendicantes, ftatim cœpit eleemofynis (adjuvare, atque ita iftum Pharaonem graviter offendit. Hinc auxilii fpem conceperunt Orientales Epifcopi, ipfum fperarunt etiam offenfum duobus iftis turbinibus, atque ita per Theodoretum con. fugerunt ad illum, & poftularunt duo: Defen fionem Orthodoxæ fidei, & obfervantiam Sacrorum Canonum. Defenfionem fidei contra Eutychetem & ejus Complices, quos jam olim Patriarcha Domnus ex firmis fundamentis accufaverat, & quos nunc adjuvabat Diofcorus; Canonum obfervantiam contra eundem Diofcorum, qui fextum Nicænum Canonem fpernens exercebat Tyrannidem in Orientalem Diœcefim. Et Sanctus Flavianus admifit preces, & addixit patrocinium. Etenim Eutyches quotidie fiebat fufpectior ac manifeftior. Et Eufebii Doryleenfis Epifcopi adversùs eum clamores videntur tunc incepiffe. Certè Sancti Flaviani contra eum Synodus eft ifto ipfo anno facta, die fexto Idus Novembris. Novus igitur hærefiarcha, ad fuum Patriarcham non habens refugium, recurrit ad Magnum Leonem Pontificem lamentans Neflorianam hærefim à quibufdam refufcitari: Etrefurgere. Ex his vides ipfum etiam adversùs primam Domni accufationem nullatenus tacuiffe.

,

Et inter iftos Refufcitatores non fine fundamento numeràvit Theodoretum. Hic namque Diodorum ac Theodorum pertinaciffimè defendebat, & Sancti Cyrilli contra ipforum dogma. ta libros refutaverat. Ita ipfe profitetur & gloriatur in fupra-adductis litteris ad Irenæum Tyri Epifcopum Et iftorum librorum fragmenta exftant in Actis quinti Concilii. Et contra iftos Errones tandem emanavit lex, qua Imperator Theodofius datam adversùs Neftorii Scripta legem extendit etiam ad Diodori ac Theodori Scripta, & ipfa ubicumque reperta juffit exuri. Lex exftat in quinto Concilio. Quæritur ejus tempus. Etenim adversùs Theodoretum exftant tria Regia Edicta. Primum eft illud circumfcripti intra Cy. renfem civitatem exilii Commonitorium, quod Imperator Theodofius propria manu subscriptum

;

illi mifit per Rufum Comitem, & per Orientalis militiæ Magiftrum juffit mitti in executionem : Quoniam ille illius civitatis Epifcopus affiduè congregat Synodos, turbatque ea res Orthodoxos, da operam congruenti moderatione ac prudentia, ut is Cyro Se contineat, nec ad aliam civitatem proficifcatur Ep.79.80, Videantur ejus litteræ ad Anatolium Patricium, ad Eutrechium Præfectum, & ad alios. Iftas turbidas Synodos agitabat fub Domno Patriarcha pro Diofcoro ac Theodoro: Earum ipfe os Epift, $3, & lingua. Ad Diofcorum Alexandria Patriarcham fcribit tunc fluxiffe feptimum Domni annum. Erat iftius fæculi annus quadragefimus feptimus. Ifte ipfe, quo Eutyches eum accufavit apud Leonem Pontificem. Epiftola enim ad Diofcorum videtur non nifi lapfo poft inflictum exilium anno fcripta. Ita Eutyches, qui apud Sanctum Flavianum nihil poterat, poterat multa apud Theodofium, & fperabat etiam poffe apud Romanam Ecclefiam.

Aliud Edictum eft ejufdem Theodofii Sacra juffio, qua Diofcorum Patriarcham evocavit ad fecundam Ephefinam Synodum habens inter cæ tera; Theodoretum fanè Epifcopum Cyri civitatis, quem pridem juffimus fue foli vacare Ecclefiæ, San cimus non prius ad Sanctam Synodum convenire, nifi univerfo Sancto placuerit Concilio & ipfum concurrere, pariter intereffe. Eft data Confulatu Pofthumiani & Zenonis, eodem anno, quo Sanctus Leo fuas ad Eutychem refcripfit, litteras, & quo Sanctus Flavianus fuam adversùs eundem celebravit Synodum. Et quidem tertiò Calendas Aprilis. At verò hæc Epiftola data eft Calendis Junii, ista verò Synodus cœpit fextò Idus Novembris. Porrò iftud Ephefinum Concilum fuit indictum ad retractandum illius Synodi de Eutychete Judicium. Hinc quæritur, quomodo illius indictio poffit iftius celebrationem præceffif fe ad medium annum? Quin & Ephesinum Latrocinium fcribitur Actum eodem anno, fexto Idus Augufti. Tribus menfibus ante Sancti Flaviani Synodum. Eadem eft quæftio de Refcripto magni Leonis, Refpondeo effe mendum. Aliud nefcio.

Tertium edictum eft ejufdem Principis Sacra Juffio, qua Ephefini Latrocini Acta confirmans ftabilivit etiam Theodoreti degradationem, ac damnavit ejus Scripta. Nempe Scripta contra Capitula Sancti Cyrilli. Juffio dari non potuit, nifi ad fequentem annum. Hinc igitur quæritur, quæ fit, quando data fit adversùm Theodoreti libros lex, quam laudat quinta Synodus?

Refpondeo effe eam ipfam, quæ confirmavit Acta Ephefini Latrocinii. Utraque habet idem proœmium, & eundem ferè finem. Earum præcipua differentia eft, quod pofterior prætermit tat illa, quæ tangunt Sanctum Flavianum, Domnum Antiochenum, aliofque latrocinaliter degradatos Epifcopos. Nefcio quis Theodoreti Adverfarius legem ita caftravit, & fabricavit quafi fingularem in Theodoretum, Et ne latrocinalis appareret, abfcidit illa, quæ erant in Domnum, ac præfertim in Sanctum Flavianum.

Plura

Plura iftiufmodi caduca contra Theodoretum, itemque contra Ibam argumenta habemus in quinto Concilio: Et tale palam eft Epistola, quam de Sancti Cyrilli morte Theodoretus afferitur fcripfiffe ad Joannem Antiochiæ Epifcopum. Etenim Joannes triennio obiit ante Sanctum Cyrillum. Et talis forfitan futela eft etiam lex adversùs Theodorum. Etenim fi talis lex exftitiffet, quomodo Domous Patriarcha, Ibas, Theo doretus, ac alii Orientales Epifcopi adversùs illam præfumpfiffent Theodorum defendere? Et Edeffeni Clerici adversùs Ibam adduxerunt omnia poffibilia: Et tamen de iftius legis prævaricatione penitus filuerunt. Et lex emanaffe dicitur ad Sancti Cyrilli non contra folum Theodorum, fed & contra Diodorum libros, & tamen de illis non fancit æqualiter: Diodorum nominat, at filet de ejus libris. Hi prius comparent in fe cunda Lege. Sunt & alia argumenta technæ & artis. Certè credibilius eft, quod Joannes ac Domnus, Patriarchæ Antiocheni, eifque adhæ rentes per Orientem Epifcopi, folam Procli authoritatem, & folos Cyrilli libros, quibus dice. batur anathema Theodoro, parum curaverint, ideoque pertexerint illum defendere. Eos lex omninò deterruiffet. Quidquid fit, omnia ab Ephefino Latrocinio ac Theodofii lege adversùs Theodoretum Decreta & A&ta circumduxerunt Magnus Papa Leo, Chalcedonenfis Synodus, ac Imperator Marcianus: Ejus & perfonam & Scripta reftituerunt in plenam libertatem. Marciani lex Theodoretum non dumtaxat Eufebio Doryleenfi, fed etiam Sancto Flaviano adjungit, ipfumque appellat Religiofum Epifcopum.

lorum Epifcopi, in præjudicium Chalcedonenfis Concilii, Juftiniano Principe compellente, damnare poft mortem cum Iba & Theodoreto Epifcopis cenfuerunt, dum conftat eum, laudabilium virorum teftimoniis, clariffimum Ecclefie Doctorem fuiffe. Vixit ufque ad Imperium fenioris Leonis. Quin immò jam tupra audivimus, quod Theodorus decem librorum millia ediderit. Attamen ufque ad Leonis imperium non protraxit vitam. Etenim obiit quinti fæculi anno vigefimo feptimo. Et certè Scriptor ifte eft non parum injurius in quintam Synodum. Interim fcripfit juxta antiquum fenfum Hifpa niæ, quæ iftam Synodum noluit admittere. Quam nos appellamus fextam, Hifpani appellant quintam. Hæc funt alterius loci. Addo tamen Liberatum Diaconum, utpotè pertinacem Theodori patronum, in harum quæftionum expofitione non parum cefpitare: Præfertim circa Decretorum, quæ à Sancto Cyrillo ac à Sancto Proclo procefferunt, tempus & ordinem. Et ipfe, & Hermianenfis Facundus, aliique trium Capitulorum adversùs quintam Synodum defen fores, difpenfatoria pro Theodoro Decreta voluerunt effe poftrema, & dictos Patres in iftis perftitiffe. Graviffimè labuntur. Et ex hoc er rore funt lapfi in alios. Res ita pependit ufque ad quintam Synodum.

CAPUT XLV. -133

& concludit: Injufta fententia nihil obfit Theodo. Hypomnysticum Theodoreti ad Alexan

reto, qui eadem Theodofii lege continetur. Quoniam
non poffunt Sacerdotes conftitutione damnari, quos
Synodicum ornat de confervata religione Decretum.
Exinde cœpit non folius Theodoreti ac Ibæ,
fed etiam Diodori ac Theodori defenfio effe
libera.

Hinc enim fub Juftini primi Imperio Sergius
Cyrenfis Epifcopus, ejufque Clerici fecerunt
quod Conftantinus Imperatoris Juftiniani Quæ.
ftor dixit ad quintum Concilium: Clerici vene-
randæ Ecclefiæ Cyri imaginem Theodoreti rhede im
pofuerunt, & in prædicłam civitatem pfallentes
introduxerunt, Sergius verò tunc civitatis Epifco-
pus Collectionem celebravit Theodori, & Diodori,

drum Metropolitanum.

Enientibus quibufdam, & qui præfentes se

VE

fuiffe ipfo tempore in ipfa Thyanenfi Civitate, & hæc vidifse confirmaverunt, cogno. vimus quia Firmus fubtrahens aliquos, qui erant de Provincia fua, cum multitudine venit fuper Deo Amiciffimum Eutherium, & quemdam ex Assessoribus ordinavit. Et quia Magnificen tiffimus Comes Longras Ifauros ad auxilium Sanctiffimi Epifcopi Eutherii deftinavit. Et portas quidem Civitatis ad eos, qui contra Episcopum venerant, Cives claudebant. Dum ergò ingreffi fuiffent univerfi, fupervenientes tenuerunt, inter quos & eum, qui ab eodem Firmo fuerat ordinatus. At verò ipfe, qui ordinatus eft, negavit Ordinationem fuam, dicens & contra voluntatem fe ordinatum fuiffe, & non acquieviffe, ita ut mox fe indueret Chlamydem, &

Theodorett, & Neftorit, tanquam unius SS A&.7. Martyrum. Addidit Sergium ea de caufa fuiffe degradatum, ac perpetuò ejectum. Ucique non propter Theodorum, Diodorum, aut Theodoretum, fed quod ipfis Neftorium adjungeret, & venerandum juberet ut Martyrem. Quin immò etiam poft quintam Synodum fcripfit in il-in Theatrum vadens exfpectaret ludos. Aliqui luftrium virorum catalogo nefcio cujus appendix ad Sancti Hildephonfi Toletani Archi-Epifcopi catalogum: Theodorus Mopfueftene civitatis Epifcopus, ita clarè copiofeque fcientiæ doctrina refulfile refertur, ut prædicaretur, fi referre fas eft mille voluminum Summam in Græco confcripfiffe adversùs omnium Hæreticorum errores. Hunc Acepha

verò, qui cum ipfo erant, fugientes ad Nazianzum pervenerunt. Hæc agnofcens multo dolore atque anguftia fum repletus, cogitans Ecclefiarum, quæ ubique funt, perturbationem & procellam, folam & per omnia peffimam . Oret igitur Sanctitas tua, & Dominum deprecetur, ut extinguat hanc validiffimam tempeftatem, &

« VorigeDoorgaan »