Lib.8.c.3. An Theodotus Joannis Patriarchæ, an Archi- Ifta nominum fuperfcriptio ac anathematis Sanctiffimum Patrem noftrum & Epifcopum Pro- Hæc folemnis victoria Joanni Patriarchæ, aliifque Theodori fautoribus fecit novos animos, atque accendit ad non folam ejus perfonam, fed etiam ad ipfius Capitula liberanda ab anathemate. Quod in Theodori libris ifta reperirentur, ac fideliter effent extracta, denegari non poterat. Hinc igitur de Tomo illo feu libro, in quo Capitula continebantur, Joannes fcripfit ad Sanctum Cyrillum: Sunt in illo Tomo quædam incerta, & aliter, quam dicla fint, intelligi valentia. Confitemur hoc etiam nos. Plurima verò corum aperta videmus, & fine aliqua ambiguitate recta; Sed illis, quæ putantur obfcura, fimilia multa à plurimis anterioribus ejus, & gloriofis Pa tribus dicta invenimus. Et periculum hinc pendet non leve, ne in iftis etiam illorum folvamus, ejus viri reprobantes Dica, qui in Epifcopatu quidem defunéius, agonibus autem adversùm Arianos &o alios hæreticos decem millibus per omnem fuam vi• tam ubique decoratus eft. Quod fi fiat, multa etiam in aliis Patribus apertè Dicta retractaturi fumus, reprobaturi. Excerptis enim iftis fimilia quædam invenimus apud ter Beatum ac nobilem Athanafium, quædam etiam apud Beatum Bafilium, quædam apud Gregorium utrumque, multa verò & apud Ampbilochium fæpiùs dicta. Non parva verò &o apud communem Patrem Beatum Theophilum. Sunt enim etiam, quæ tua Sanctitas ita confitetur, & eundem de illis babet intellectum. Quædam etiam ab ipfo amabili Deo Proclo in eodem ipfo Tomo, quem ad Armenios mifit, quo multis fenfibus iftis decerptis concurrit. Et dies nos deficiet percurrentes Beatum Euftatium, Antiochene civitatis Epifcopum, qui fuit pro recta fide in Nicæno Concilio, & magne fame Alexandriæ veftræ. Sed etiam poft illos San&tiffimos Epifcopos, Meletium, Flavianum, à quibus plura iftis concordantia funt dicta. Quid jam dicam de bis, qui in Occidente fecundùm eandem doctrinam, & eandem confeffionem decorati funt, quos etiam tua Sanctitas meliùs novit? Intende itaque, rogo, ad quod præcipitium nos impellant, qui ad nullam utilitatem verbis contendunt. Quid non hinc læfionis, vel corruptionis, & confufionis plenum generetur, fi aperiamus januam bis, qui volunt Dicta tranfeuntium Patrum evertere? Quale damnum non apertum erit Dicta non folùm refutare, fed etiam anathematizare? Ut enim aliud alicui placeat, aliud non, in aliquorum Didis, five antiquorum, five pofteriorum, five non noftrorum, alia ratio eft. Ut autem anathema eis imponatur, arbitramur audax & afperum apparere, etfi perfonæ cum Dictis non anathematizentur: Quis enim noftrum fperet, quod alium posset movere? Aut quid borum non præbeat occafionem femper, ut Populi perturbentur? Et hoc quidem & viventibus & tranfeuntibus contingere folet. Quod non fcienti tantùm bæc dicimus, fed etiam plus omnibus confiderare valenti magnitudinem hujus abfurditatis. Quid autem non præbeamus ex hoc defiderabile Neftorii defenforibus? Quis enim eum non honorabit, fi cum ifto,& aliis, qui in Epifcopatu vitam depofuerunt, fimul anathematizetur? Aut ubi ejus opinio per hoc non accipiat incrementum? Quis autem de cepto ceptorum hominum, de iftis occafionem affumens, non Confefforem vocaverit, veluti propter illa paffum quæ paffus eft, que etiam illi, qui in Ecclefia fulferunt, paffi funt? Quis autem mentem habentium nefcit, quia ea, que durè à Beato Theodoro dicta funt, neceffitate compulsus dixit? Proponebat enim cum totus in commune Oriens inter eos, qui ante nos fuerunt, ficut virtutem multam doctrina babentem adversùs hærefes, contra quas pugnans dimicans multa quadam divifione ufus eft, nou ex pravo intellectu veniens, fed efficaciùs adversùm bæreticos illo modo uti judicans: Neque unitatem fummam ignorans vel negans, abfit, pleni enim ejufmodi funt omnes ejus libri, fed naturarum proprietates ampliùs dividens, ficut & pugna, quam adversùs hæreticos habuit, faciendum dictavit. Hoc & tua Religiofitas difpenfavit apertè in anterioribus litteris veftris ad fatisfactionem quorumdam Venerabilium Coepifcoporum noftrorum. Quod & ipfum tuæ virtutis, tuæque sapientiæ proprium eft. Epistola in Sancti Cyrilli operibus exftat variè Lib.8.c.4. vitiofa ac mutila, ita correctam nobis cuftodivit Facundus Hermianenfis. Eft infigniter erudita. Affirmat varia. Primò, quod inter excerptos ex Theodori libris articulos quidam fint incerti feu obfcuri, quidam æquivoci, quidam certò ac manifeftò veri. Secundo, quod æquivocorum, feu tam ad pravum quam rectum fenfum ambidextrorum, plerique reperiantur etiam in aliis Patribus. Et Latinis & Græcis. Etiam in Scriptis ipforum Cyrilli ac Procli, à quorum arbitrio pendebat omne hoc negotium. Tertiò, quod ob iftos articulos non folummodò non anathematizemus illos Patres, fed nec ipfos articulos, adeoque ifta juftitia exerceri debeat etiam in Theodorum. Quartò, quod aliud fit aliquos Orthodoxi Doctoris articulos improbare, aliud anathematizare: Primum tolerabile, fecundum eft audax & afperum. Et quidem licèt cum articulo non anathematizetur perfona Authoris. Quintò, quod iftud in Theodori articulos anathema futurum fit Neftorio tunc adhuc viventi, ac ejus Sectatoribus longè gratiffimum. Quod ille ab his proclamandus fit gloriofus Confeffor: Utpote degradatus cum authenticis Ecclefiæ Do&toribus, & propter eadem dogmata. Quod Neftoriana lues ex ifto anathemate fit acceptura grande fomentum. Sextò, quod ifta variorum articulorum æquivocatio fuerit Theodoro neceffaria, ideoque à nobis non fit damnanda, fed probanda. Hærebat enim inter contrarios Errones, inter Apollinarii ac Pauli Samofateni Se&tatores, ideòque in utrofque pro Evangelico dogmate difceptans debuit fermones fuos difpenfare in multo judicio. Septimò, quod Theodorus iftas æquivocationes non affumpferit ad adftruendam inter Dominicas naturas divifionem, fed dumtaxat ad demonftrandas integras proprie tates utriufque inconfufæ naturæ. Quod enim de Dominicæ Incarnationis Sacramento recta fapiat, lucet ex pluribus ejus libris ac profeffionibus. Hanc Joannis Epiftolam ampliffimè extendit . ac exponit præfatus Facundus. Eam præfertim partem, quæ afferit æquivocos, ac aliquid caco-phoniæ habentes Theodori articulos reperiri etiam in adductis Ecclefiæ Patribus. Demonftrare id conatur pluribus ipforum teftimoniis. Quin immò Rufticus ac Sebaftianus, Vigilii Pontificis Cardinales Diaconi, funt progreffi ulterius. Ifta Capitula ex eodem principio non dumtaxat defenderunt, fed etiam Domnum Leonem, magnum illum Pontificem, in Theodori Mopfuefteni Dictis, que contra rectam fidem legitur fcripfiffe, confenfum præbuiffe, atque firmaffe, dato Scripto ad Chriftianiffimum Principem Juftinianum funt ausi adftruere Peffimè. Rectè enim Vigilius in degradatorio illorum Decreto refpondit: Abfit quemlibet credere Cbriftianum, quod aliquid tale, quod contra rectam fidem à quolibet inveniatur fcriptum, illius tanti Præfulis Sanctitas fufcepiffet, quippe qui in univerfis Epiftolis fuis & Neftorium & Eutycheten, vel eis fimilia fapientes, pari legitur fententia condemnaffe. Ifta calumnia eft unum è facinoribus, ob quæ Vigilius degradavit præfatos Diaconos. Interim Facundi affertio, licèt nihil fundamenti, habet tamen aliquid coloris aut fuci. Etenim ad Julianum Eclanenfem Episcopum, fimili adversùs Originale peccatum utentem argumento, rectè dixit Sanctus Auguftinus, quod Patres, Pelagianis aut aliis hæreticis necdum litigantibus, quandoque fint in fuis Scriptis liberius ac fecuriùs locuti. Quin Patriarcha Joannes. fimiles litteras etiam ad Sanctum Proclum fcripferit, non eft dubitandum. Notandum eft, quod in hac Epiftola de Diodoro, quem in prioribus litteris inter Ecclefiæ Patres numeraverat, penitus fileat. Quia nempè Diodorus erat tunc in eodem reatu, ideòque purgari ipfe indigens non poterat Theodorum purgare. Etenim Adver farii clamabant Diodorum fuiffe Theodori Magiftrum, ideoque hunc dumtaxat rivum, illum effe fontem pravorum Capitulorum. ་ Eandem regulam in litteris ad Ireneum Tyri Epifcopum fecutus eft Magnus Diodori ac Theodori Patronus Theodoretus: Quoniam autem me etiam reprehenditis, quafi Sanctos ac Beatos Patres Diodorum & Theodorum in Magiftrorum numero præterierim, neceffarium duxi de hoc etiam pauca dicere. Primùm enim ò Amice, multos quoque alios illuftres viros omifi, & fama clariffimos. Deinde boc etiam confiderandum eft, eum qui accufatur, teftes minimè dubios producere oportere, quos redare guere nec Accufatorum poffit quifquam. Quod fi ad teftimonium reus illos vocet, quos Actores accufant, nec judex ipfe admittendos putabit. Quare fi fufce pta Patrum laudatione iftos omififfem, iniquè, fateor > egiffem, & in Magiftros fuiffem ingratus. At fi cum accufarer, defenfionem fum aggreffus, Lo Teftes indubitatos adduxi, quid incaffum nos vituperant, qui borum nibil videre volunt? Quo autem cultu viros profequar, teftis eft liber, quem de illis compofui, in quo conflatam in illos accufationem diluimus, nec Accufatorum potentiam, nec ftructas contra nos infidias reformidantes. In quapiam ad Irençum Epiftola Theodoretus fuam affertionem di Theodori anfam dederit, ac poftmodò omni huic motui præbuerit valida fomenta. Etenim Sancti Procli ad Armenios Tomo, qui fuit primum, ac variè difpenfatorium pro Rabbulæ Facto Decretum, nunquam fubfcribere voluit, longè minùs illi fubnexa Theodori Capitula anathematizare. Undè & ipfa tranftulit in fuæ Gentis linguam, & tamquam innoxia ac malè damnata diffeminavit. Et ob ejus authoritatem Populi pro iftis Capitulis clamaverunt in Eccle multis variorum Patrum teftimoniis ftabiliverat, & prætermiferat Diodorum ac Theodorum: Hoc Irenæo graviter difplicuit. At Theodoretus refpondit id non factum ex defectu fuæ in iftos Magiftros reverentiæ, fed ex neceffitate temporis, quo ifti viri à multis poftulabantur ad anathema, immo jam judicati erant ipfo digni. Hinc neminem fuiffe permovendum ipforum teftimoniis. Porrò fuum in ipfos conftantem affectum effe notiffimum, præfertim ex Apologetico pro ipfis libro, edito adversùs Sanctum Cyrillum. Cyril-fiis: Crefcat fides Theodori. Sic credimus, ficut lus enim adversùs Diodorum ac Theodorum quatuor libros fcripfit, & ipfos Theodoretus refutavit. Hinc dicit fe non timuiffe Adverfariorum Act. 5 potentiam. Utique Sancti Cyrilli. Ita hanc Epiftolam intellexit quinta Synodus. Et ex ipfa difcimus, quod uti Ireneus, ita & Theodoretus fuerit pertinax defenfor Diodori ac Theodori, Item quod Sanctus Cyrillus contra illos reverà fcripferit, & quod ejus libros Theodoretus revera refutarit, Item quod Theodoretus fuerit Theodori difcipulus. Lucet ex verbis: In Magiftros fuiffem ingratus. Ex ipfo haufit, ac femper reti nuit errorem de Spiritus Sancti proceffione ex folo Patre, Theodorus. Quod enim tantæ authoritatis fuerit, ut ipfum timuerit Sanctus etiam Cyrillus, fupra audivimus à Byzantino Leontio. Et de ipfo fcribit in hac adducta Epiftola Sanctus Proclus, quod fuerit vir prudens, à pueritia enutritus in facris litteris. Et adjungit, quod hæc ejus petulantia fummè contriftaverit magnum illum adversùs Neftorianam impietatem pro Chrifto Domino Athletam Dalmatium, Pref byterum & Archi-Mandritam Conftantinopoli tanæ Ecclefiæ. Etiam Theodoretus, & alii plures Joannem Patriarcham ftrenuè adjuverunt. Verùm ifta omnia Sanctum Cyrillum nullo modo inclinarunt, fed graviffimè offenderunt. Præfertim audacia, qua Joannes Theodorum ac bufdam ipforum hinc inde non ex integro rectè Præfatis igitur rationibus Joannes Cyrillum ac Proclum fperavit permovendos ad circumdu-ejus impia Capitula præfumpfit Magno Athanacendum anathema, quod in Theodori Capitulatio, aliifque fupremis Ecclefiæ Patribus, & quijam emanaverat. Et ipfis adjecit illud adjutorium, quod Sanctus Cyrillus refert in litteris ad Acacium Melitinenfem Epifcopum : Perfuaferunt verò ita Orientalibus Populis, utique Joannes Patriarcha & alii Epifcopi, ut exclamationes in Ecclefiis fierent; Crefcat fides Theodori, fic credimus ficut Theodorus; cum eum aliquando la pidaffent in fua Ecclefia, aufum aliquid fubloqui breve. Sed ficut Doctor vult, fic fapit Grex. Et hæc omnia potentiflimè adjuvit Ibas Edeffenus. Etenim de ipfo ad Joannem Patriarcham fcripfit Sanctus Proclus: Multi inclamant bic Religiofiffimum Edessenorum Epifcopum Ibam, non folum quidam Clerici Edeffeni & Monachi, fed etiam Primates & Clari militia, quibus recæ fidei calidus quibus recta fidei calidus zelus accenditur, quod tantùm diligit Neftorii infaniam, ut & quædam Capitula, quæ fuppofui fcri pto à nobis ad Armenios Tomo, & direxi tuæ Reverentiæ, quæ funt ftulta & profana, & omni plena impietate, transferret voce Syrorum, & tranfmitteret ubique, ut multis fimpliciorum, inconfideTato auditu læfionem pernicioforum fufcipientibus perfuaderet sapere, ficut abdicatum of Der Ecclefie eft Que quando per lectionem cognoveris feftinare digneris cum omni alacritate eum compellere, Tomo quidem fcripto ad Armenios subscribere vaniloquium verò, magis verè monftriloquium, vel quod eft verius dicatur, Judaicam impietatem Capitulorum illorum condemnantem, viva voce & fua manu anathematizare dementiam. • An Ibas, adhuc Presbyter, Theodori libros, an verò Epifcopus fola ex ipfis extracta Capitula in Syriacam linguam tranftulerit, non poffim certò afferere. Exiftimo, quod utrumque fece fit, atque ita & Rabbulæ Epifcopo fuo damnan nes jam ob Ephefina Synodi Acta difcordia Ecclefia rum ac turbæ refurgant, aut novæ fufcitentur. Eundem obteftatur, ut omnes Neftorianæ luis reliquias, & omnes de ipfis difputationes, immò & conciones fuffocet ac impediat : Quod nempè hic effet fons quæftionum de Theodo ro. Sancto Cyrillo præfata audacia adeò difplicuit, ut de ipfa apud varios fuerit folemniter lamenta tus. Apud Acacium Melitinenfem Epifcopum : Scripferunt ad me Orientales, quod non oportet quæ Theodori funt accufari, ne ficut dicunt, & Beatt Athanafii, & Theophili, & Bafilii, & Gregorii Dicta accufentur. Quæ enim locutus eft Theodorus, eadem & illi. Ego verò fcribentes ifta non fuftinui, fed fiducialiter dixi, quod Theodorus quidem blafphemam habuit linguam & calamum miniftrantem ei; illi autem fuerunt totius Orthodoxie Doctores, & Splenduerunt in ea. Et in alia ad eundem Acacium Epiftola Orientales fcripferunt ad me, quod fi contigerit anathematizari ea, quæ funt Theodori, perveniet omni modo macula etiam ad Sanctos Patres noftros, Athanafium dico, & Bafilium, & Gregorios, & Theophilum, & cæteros. Nam fcripferunt & ipfi quædam confonantia eis, quæ funt Theodori . Exftat Epistola in quinta Collatione quinti Concilii. Et Acta Synodalia ei præfigunt hanc adno. fationem: Cyrillus eandem scripfit ad Theodotum Ancyra, & ad Firmum Cæfarea Cappadocia Epifcopum. Hi enim tres ipfum in Ephefina Synodo conftantiffimè adjuverant. Et iftiufmodi litteris accenfus Acacius fecit, quod habet prior ad ipfum Epiftola: Perlegi Epiftolam tuæ Sanctitatis, fcriptam ad Reverendifmum Epifcopum Antiochia Joannem, plurimæ plenam confidentia, fimul & amovis Dei. Hæc enim turba commovit univerfam Orientis Ecclefiam. Pergit Cyrillus: Scripfiverò & ego tales Epiftolas, sed, ut videtur, pejora vincunt. Expofitionem bactenùs in Syria & Cilicia fapiunt & Quinta Synodi Acta libellum recitant, & ad- Etiam meliora creverunt, potentiùs fe armarunt, ac tandem vicerunt. Etenim tunc Armeniæ, Perfidis, ac aliarum Gentium Epifcopi, à Cyrilli, Acacii, Theodoti, ac Firmi Actis excitati, ad Sanctum Proclum ac Imperatorem Theodofium legaverunt Epifcopos, Clericos, ac Monachos cum libello, exftante apud quintam Collationem quinta Synodi. Affirmant Theodorum fuiffe hominem Diabolicæ formæ, ejus facinora exponunt, præfertim blafphemam ejus concionem, qua Antiocheni offenfi voluerant ipfum lapidare, & quam ipfe, ne lapidaretur, folemniter recantavit. Hujus recantationis meminit in litteris ad Neftorium etiam Patriarcha Joannes, eum ex pectore adhortans ad imitandum. Præfati affirmant Antiochenos ac alios Orientales effe adeò verfatiles, ut iftum ipfum hærefiarcham, jam non lapidibus invadant, fed magnificent gloriofis exclamationibus: Crefcat fides Theodort. Sic credimus, ficut Theodorus. Quia nempè exclamant Populi, ficut docent Epifcopi. Et tandem concludunt: Miferatus Deus Ecftum nobis confubftantialem, expofuit. Qui quorumclefias fufcitavit multa contra Theodorum, in quibus & nos humiles conftituti nibil prætermifimus, ufque ad mortem pro veritate certantes, ficut & in noftris contra Theodorum & Scripta ejus libellis ad Alexandrinum Religiofiffimum Epifcopum diximus, & in bis que ad veftram Sanctitatem dicimus. Et petimus, poftquam ifti perlecti fuerint, & illos perlege-riano, ideoque petiit Theodorum manifeftè ac Te, quatenus fiat unitas veftra contra Theodorum, facrilega Capitula & dogmata ejus, & corum qui fimilia fapiunt vel docent: Et ficut Domino placuit damnari manifeftè & nominatim in Ephefo ab univerfali Synodo facrilegum Neftorium, fic per vos etiam antea condemnatum fine nomine fa crilegum in varia impietate Theodorum nominatim condemnari, & eos qui fecundùm impiissimam ejus dam utentes patrocinio, terrebant nimis Clericos s nominatim anathematizati, uti apud Ephefum Porrò Liberatus fait pertinax quinta Synodi Cap.10 rium. Nempè Tharfenfis Diodori, & fimilium. Deindè quod ifte libellus fuerit circumlatus à quibufdam dumtaxat Armenia Monachis. Etenim proceffit à variarum Gentium Epifcopis, Clericis, Monachis, ac Populis. A quot verò vel qualibus fuerit circumlatus, fateor me ignorare, Tertiò errat quod ifti Circumlatores fuerint Apollinaritæ. Eft antiqua calumnia, ex qua omnes Neftorianæ perfidiæ dilectores confueve runt Orthodoxis impingere iftud elogium. Liberatus poffit ipfum ab illorum aliquo haufiffe. Quarto dicit, quod iftius libelli circumlatio cœ perit antè factam à Sanctis Cyrillo & Proclo difpenfatoriam gratiam in perfonam Theadori: Ante gratiam, quæ damnavit fola fine authore Capitula. Quod hæc gratia fit facta adversùs iftum libellum, ac ejus Circumlatores. Confundit ordinem temporis. Eodem tempore quidam Ecclefiæ Edeffenæ Clerici ac Monachi, forfitan iftius libelli Circumlatoribus fe adjungentes, accefferunt Regiam civitatem, ac apud Imperatorem Theodo. fium & Proclum Patriarcham accufaverunt fuum Epifcopum Ibam, quod effet primus harum turbarum Author & pertinax fotor, quod Theodori libros tranftuliffet in linguam Syriacam, quod ipfos fparfiffet per omnem Orientem, quod Santi Procli ad Armenios Tomum noluiffet fubfcribere, quod fubnexa illi impia Capitula noluiffet damnare. Et poftulaverunt juftitiam. Et Proclus caufam juxta fextum Nicænum Canonem remifit ad Patriarcham Joannem, feriò admonens, & per Heli Sacerdotis, qui ob non caftigatos filios defcendit in fempiternas gehenpas, exemplum obteftans, ut Ibam corrigeret ac puniret. Liberatus denuò labitur: Affirmat primam Ibæ accufationem fuiffe apud Patriar cham Domnum, Joannis nepotem & Succeffo. rem. Rectiùs Acta Synodalia quinti Concilii: Cum à Scriptis Procli nulla emendatio pro querimoniis Accufatorum facta eft, defuncto Joanne interpellaverunt Domnum ejus Successorem, iterum Ibam accufantes. Igitur longa illa & dura accufationis catena, quæ ufque ad Chalcedonenfem Synodum perduravit, originem duxit ex hac scabiofa caufa fordidiffimi Theodori. Præfatus libellus non fuit fine fructu. Etenim ifta omnia Sanctus Cyrillus confiderans cœpit transferre vela. Circumduxit difpenfatoriam pro Theodoro gratiam, & cœpit non fola Capitula, fed & perfonam conftanter anathematizare. Etiam ejus Magiftrum Diodorum. Tunc enim fcripfit fuos contra utrumque libros, quorum fragmenta nobis cuftodivit quintum Concilium. Et exponit eorum originem & fcopum. Laudat præfatam difpenfatoriam gratiam, & profequitur: Quoniam verò ejufmodi dispensationem Cyrilli & Proali non fufceperunt quidam Orientales Epifcopi, è contrario verò permanferunt defendentes etiam ipfas blafphemias Theodort, & dicentes eas confonare Scriptis à Sanctis Patribus, videns Sandlus Cyrillus impietatem, & indè fimpliciorum læfionem timens fpacius eft libros confcribere adversùs Theodorum, & adversùm ejus blasphemias, & poft mortem ejufdem Theodori, & hæreticum, & impium, & super Paganos fuper Judæos blafphemum eum oftendere. Et anathematizare. Inter fragmenta unum fic habet poft varia: Quid enim aliud fit, quam laqueus & fcandalum, lingua diftorta loquens, & facris litteris abhorrentia, & Traditioni San&orum Apoftolorum & Evangeliftarum impudenter refifientia? Recufandum igitur cos, qui tam malis culpis obnoxit funt, five in vivis fint, five non. Inter palmaria pro Theodoro argumenta erat, quod effet in Catholica communione defunctus, ideòque jam difcuti & examinari non poffet, longè minùs judicari. Cyrillus affirmat id non attendendum. Dum prava defuncti doctrina fit mani fefta, in Authorem effe omninò procedendum. His plurimùm obftabat Imperatoris Theodofii lex, quæ Cyrilli ac Procli difpenfatoriam pro Theodori Perfona gratiam ad ipforum preces. confirmaverat. Hinc ifta lex erat circumducenda, Hinc Cyrillus fcripfit ad Principem: Theodorus quidam fuit, & ante eum Diodorus, hic quidem Tharfi civitatis, ille verò Mopfueftie Epifcopus. Ifti Neftorio impietatis Patres fuerunt. In fuis enim libris, quas compofuerunt, immaniter blafphemaverunt contra Chriftum omnium noftrum Salvato="" rem, nefcientes ipfius Mafterium. Voluit igitur impius Neftorius, quæ funt illorum, in medium pro-i ferne, & expulfus eft à Deo de Sacra Aula! Cum verò anathemati fubjeciffent Dicha Neftorii, aliqut Orientis Epifcoporum alio modo iterum ea introducunt, admirantes Scripta Theodari, & dicentes eum recla fapuiffe, & confonantia Sanctis Patribus noAris Athanafio, & Gregorio, & Bafilio. Mentiun tur verò contra Sandlos Viros. Scripferunt enim qua Theodori ac Neftorii blafphemias impugnant. Quoniam igitur didici, quod & ad piiffimas veftras aures quidam eorum referunt, rogout intactas & inviolatas animas veftras confervetis ab impietatibus Theodori ac Diodori. Sicut enim jam dixi, Nefto rius corum verba locutus eft, & propter hanc caufam, ut impius, condemnatus eft ab univerfali Synodo, quæ Dei voluntate eft collecta in Epheso. Cyrilli ftomachus' digerere non poterat, quod Joannes Antiochiæ Patriarcha Theodorum & impia ejus Capitula Sanctis Ecclefiæ Patribus, & quibufdam obfcuris eorum locutionibus præfumpfiffet æquiparare, & æqualem prætendere dignitatem. Præfertim quod talia ad ipfum etiam Principem fcripfiffet, ac ab ipfo postulaffet. Hic enim lucidè id affeverat. Hinc & à se factam difpenfatoriam gratiam, & illius confirmatoriam legem cenfet circumducendas, & Principem obteftatur, ne patiatur fe circumfcribi. Et propter præfatam de defunctis non damnandis regulam adjungit ipfos ex odio aut invidia non vexandos, & fubnectit, Quoniam verò dogmatice rectitudinis Amatoribus dilecta eft veritas, vera dicere eos neceffariò decet, & exercitatos effe, ut poffint vana folentibus loqui refiftere, arbi: tratus fum oportere, innumerabili multitudine fra trum non mediocriter iniquitatem passa, ex quibus fcripferunt de omnium noftrum Domino & Salvatore Chrifto |