Joannes Chryfoftomus, Antiochena Ecclefiæ Rabbula alacritas & confidentia fuit re vera incomparabilis & inexpugnabilis. Sanctus Cyrilius meritò affirmat ipfam fuiffe robuftam illam, immò & perfectam charitatem, de qua fcripfit ad Romanos Sanctus Paulus Apoftolus: Qui nos feparabit à charitate Chrifti ? An tribulatio? An anguftia? An perfecutio? An fames? An nuditas? An periculum? An gladius? Et concludit: Nihil enim Intolerabile eft eis, qui firmiter apud fe ftatuunt certamen fidei certare, curfum perficere, fidem fervare, ut & incorruptionis mereantur coronam. Plura ex his difcimus. Primò, quod Rabbulas ob fuum fanctiffimum ac gloriofiffimum facinus inciderit in graviffimas tribulationes. In tales, quæ Ecclefiæ regimen redderent difficillimum: Difficilius, quam navim inter marinas tempeftates gubernare. Quia nempè major ac potior Cleri, adeòque & Populi pars deferebat ejus communionem. Secundò difcimus, quod Sanctus Cyrilluscha, & contra hunc venerabilis Maximus, Rabbulæ facinus tunc in exordio penitus proba-Diaconus & Archi-Mandrita, acceffit Alexanverit. Certum eft illum infigniter exultaffe, quod fua Capitula, in qua Orientalis Dioecefis vomue rat tot anathemata, jam ibidem inciperent fub anathemate canonizari. Hinc affirmat Rabbulam effe factum omnibus Orientalibus Ecclefiis columnam ac firmamentum veritatis. Et lucidè ac difertè affirmat Theodorum effe radicem totius Neftorianæ perfidiæ. Neftorianos fperaffe, quod per hujus potentiam invaderent omnem Orbem terrarum. Quod per ipfum jam rapuiffent fortiffimam Sedem, per quam devorarent omnes Ecclefias. Quod ad illum fceleratæ concurfiones fierent, Palam intelligit Antiochenam Ecclefiam. Rabbulas erat Silicernium, immò cocus præ fenio, ideòque videtur inter ac per has calamitates feftinaffe ac migraffe ad meliorem vitam futuri fæculi. Et in hoc tumultu Ibas eft promotus ad ejus Cathedram. driam. Joannes fcripfit etiam ad Imperatorem Titulus, qui Samofatenfem Andream infcri- Horum omnium tempus addifcimus ex Theodofii Imperatoris ad Leontium Præfectum fcripta lege, qua Neftorium Simoni Mago, & ejus Sectatores Simonianis æquiparat, ac isto infami nomine nuncupandos fanxit, ut cujus fcelus funt in deferendo Deo imitati, ejus vocabulum jure videantur effe fortiti. Legis occafio fuit nefarii Neftorii audacia, qua Synodaliter degradatus, ac per Principem deportatus, non defiit adversùs Sacro-Sanctam Ephefinam Synodum libros fcribere, & ubique difpergere. Eos omnes lex vetat legi aut defcribi, mandat inquiri ac exuri. Da-pferunt ta eft trigefimo quinto iftius fæculi anno 3. die. Augufti. Tunc igitur occulti Neftorianæ blaf phemiæ fautores verterunt fe ad alia confilia; Cœperunt Theodori libros in Syriacam, Armeniam, ac Perficam linguam transferri, ac feminare per iftarum Gentium Provincias. Ita femetipfos confolari, ac ftabilire fuam hærefim. Quæ omnia videntur intra annum non potuiffe fieri. Quapropter festivitas, ante cujus inftantis lapfum Andreas Samofatenfis fcripfit non potuiffe celebrari Synodum omninò videtur fuiffe Pafcha anni trigefimi feptimi. Effe non potuit Dominica Nativitas. Etenim Sanctus Cap. 24. adbuc Emulationis & contentionis fundamentum exponit in famofa fua Epiftola Ibas, Rabbula Succeffor, de ipfo dicens: De libris Theodori multa ubique perfcrutatio facta eft, non quia à vera fide exifterent alieni, vidi enim Rabbulam, illo vivo, frequenter eum laudantem & in libris. ejus legebat; fed propter inimicitiam latentem, quam adversùs eum habuit, quoniam manifeftè cum convicit in Synodo. An hæc vera fint, ignoro. Item ignoro, an Liberatus folum Rabbulam notet, an etiam Acacium. Ejufdem Liberati verba, Secundùm morem, videntur laudare morem Armeniæ Ecclefiæ, immò totius Pontica Sancti Joannis Chryfoftomi, qui & iftam Dice cefim tentare coepit, ideoque dura fuit paffus à Cæfaræenfi Exarcho Helladio. Et Præfati Epifcopi nolebant ad Firmum Exarchum recurrere. Quod nempe Sancto Cyrillo adhærens, potentiffimè adverfaretur Neftorio, ideoque & Theodoro. illuftrat Marius Mercator: Cyrilli Alexandrini | At verò non folus Rabbulas in Theodori dog. mata ac perfonam dixit Anathema, fed etiam Acacius Melitinenfis Epifcopus, Metropolita fecundæ Armeniæ. Haud dubiè fecit Synodaliter. Verùm Synodus non fuit unanimis. EtCap. 10. enim Liberatus Carthaginenfis addit: Congregati funt ergo in unum Venerabiles Armeniæ Epifcopi, & miferunt duos Presbyteros, Leontium & Aberium, ad Proclum Conftantinopolitanum Epifcopum, Secundùm morem cum libellis fuis, & uno volumine Theodori Mopfuefteni, fcire volentes, utrum doctrina Theodori, an Rabbule & Acacii vera effe probaretur. Proindè ifti Epifcopi fecerunt etiam Synodum. Et quidem foli fine Metropolita. Quia contra ipfum. Iftiufmodi Conventuum funt plura exempla. Eidem Epifcopi, & Joannes Patriarcha Antiochenus, & Andreas Samofatenfis ad huic anathemati recalcitrandum videntur fuiffe moti à fecundæ Cilicia Epifcopis, de quibus idem Liberatus: Infimulantibus Epifcopis Cilicia Rabbulam & Acacium, quod boc non ex charitate, fed ex æmulatione atque contentione feciffent. Etenim Mopfueftia, cujus Epifcopatum Theodorus gefferat, erat in fecunda Cilicia. Relatio periit aut latet. Nec enim eft ifta, quæ in quarta quinta Synodi Collatione exftat fub hoc titulo: Ex libellis porrectis à Presbyteris & Diaconis, qui transmissi funt ab Epifcopis, & Clericis,& Monachis, & cæteris magnæ Armeniæ, & Perfidis, & aliis gentibus, Proclo Sanctiffimo Epifcopo Conftantinopolitanæ civitatis. Harum Relationum patenter funt plura discrimina. Ista per folos duos Presbyteros, hæc delata fuit per, Presbyteros & Diaconos. Ifta miffa fuit à folis. quibufdam fecundæ Armeniæ Epifcopis, hæc ab Epifcopis, Clericis, Monachis, & cunctis fidelibus totius Armeniæ, Perfidis, ac aliarum gentium. Ifta quafi pro Theodoro, hæc patentiffimè contra illum. Eum enim infcribit hominem peftiferum, immò potius feram, habentem Diabolicam formam hominis. Laudat priorem relationem, à fuis factam ad Sanctum Cyrillum. Item memorat extracta è Theodori libris Capitula. Proinde eft manifeftè alia, & pofte rior. Ad iftam igitur priorem relationem Proclus mox refpondit per fuum famofum Tomum. Etiam ipfe totus oderat Neftorium, ac ejus dogmata. Nam primus invafit ejus blafphemias, apertè & frequenter in ipfas concionatus. Nec timuit ab Hærefiarcha damnari aut relegari. Licet enim iftic inter Presbyteros degeret, erat tamen ab illius Anteceffore Sifinnio confecratus in Epifcopum Cyzicenum. Aft à Populo non admiffus redierat Conftantinopolim, & illic tamquam Vacantivus Epifcopus degebat inter Presbyteros. Et hinc Neftorius, qui cunctos adversùm fe prædicare aufos Presbyteros privavit gradu. & civitate, crudeles manus non præfumpfit in Proclum extendere. Et hinc ille jam Epifcopus & Patriarcha, videns hæc omnia non pro folo Theodoro, fed etiam pro Neftorio agitari, in fuo Tomo acerrimè confixit Neftorium ; Et licèt non exprefferit, tamen stabilivit Sancti Cyrilli Capitula, Præfertim duodecimum. Tomo enim infcripfit, tizetur. Hæc Epistola non eft fcripta ftatim pof intellectum à Sancto Cyrillo Factum Rabbulæ & hunc, contra quem poftmodò Neftoriani tot horrendas concitarunt turbas, articulum: Unus è Trinitate eft incarnatus & passus. Configit pal-Acacii, fed poft aliquod intervallum. Etenim mares Neftorii articulos, fcribens effe Judaicos errores, Attamen de Theodori nomine penitus tacuit: Et Armenios in Tomi fine obteftatus eft, ut Nicæno Symbolo, Magno Bafilio, Gregorio Nazianzeno, aliifque Ecclefiæ Patribus, iftud Symbolum rectè intelligentibus, conftanter adhærerent. Quæ omnia implicitè tendunt in Theodorum. Proclus enim noverat Ephefinam Synodum, licèt Theodori Symbolum damnaverit, abstinuisse ab ejus nomine: Ab hac difpenfatione noluit etiam in fuo Tomo recedere, autfcabrofis Acacii quæftionibus fe mifcere. Et fuum Tomum non folummodò ad Armenios mifit, fed etiam ad Joannem Antiochiæ Patriarcham, aliofque Orientales Epifcopos. Fecit hoc ob duas caufas. Primò, quod Mopfueftia ac fecunda Cilicia effent in ifta Diœcefi, ideoque Joannes de Theodori caufa haberet plenam notitiam. Deinde, quod per Acacii FaAtum metueret turbandam, tunc adhuc novellam, Ecclefiarum pacem, ideoque cenfuit iftis Epifco. pis non irritandum ftomachum. Ex hac etiam caufa forfitan difpenfavit fermones fuos in judicio, & Theodori nomen tacuit. Et hæc difpenfatio Joanni ac ejus Epifcopis fecit animos ad defendendum Theodorum. Ad invadendum Rabbulam. Acacius enim erat extra Joannis poteftatem. Tomus fcribitur datus ad quintum decimum Theodofii, & quartum Confulatum Valentiniani. Eft iftius fæculi annus trigefimus quintus, in quo ad Nonas Augufti prodierat Augufta lex adversùs Neftorium. Non reftabant nifi quinque menfes in ifto anno. Quomodò interim potuerint Theodori Scripta verti in linguam Syriacam, Armeniam, & Perficam, fpargi per iftas Gentes, fieri Rabbulæ & Acacii Synodus, fieri alia fine Metropolita Synodus Armeniorum Antiftitum, referri Conftantinopolim, & hinc refcribi per Patriarchalem Tomum, certè non capio. Et fupra claruit Rabbulæ Synodum fuiffe factam ante Quadragefimam, ideoque non nifi anno trigefimo fexto. Permitto hæc aliis judicanda. De hac re fcribit ad laudatum Proclum Sanctus Cyrillus. Affirmat omnes Neftorii verbofitates jam ceffare apud Orientalem Diœcefim, effe iftic multam tranquillitatem, & ipfam in dies crefcere, & adjungit: Nunc verò, ficut fcribit ad me Dominus meus, Sanctiffimus Epifcopus Antiochia Joannes, initium apud ipfos alterus tempeftatis furrexit, & plurimus eft timor, ne forfitan quidam inftabiles ad priora revertantur. Dicunt enim quofdam ad magnam illam civitatem Conftantinopolim, perveniffe, deinde interpellaffe Piiffimos & Chriftianiffimos Imperatores, & poftulaffe per Divinam corum Sanctionem anathematizari libros Theodori Mopfuefteni, ipfumque memoratum virum, Magnum verò ejus nomen esse per Orientem, & mirificari nimium Confcripta ejus. Et ficut dicunt, contriftantur omnes, quod vir nobilis & defunctus in communione Ecclefiarum, anathema من tunc Cyrillus omninò probabat anathematismum, hic verò penitus improbat. Interim ifte quorumdam ad Principem acceffus eft vetuftior. Existimo fuiffe Legationem Acacii. Erat Principi notiffimus. Etenim Chalcedone coram ipfo cum Orientalium Legatis difputarat, & poftea cum Synodi Legatis fuit introductus in Regiam civitatem, confecravit Maximianum Epifcopum, & ibidem interfuit non modicæ Synodo. Igitur audiens fuos Epifcopos fuo in Theodorum Decreto recalcitrare, & deftinaffe Legatos ad Patriarcham Proclum, ipfe legavit ad Imperatorem Theodofium, & inftitit fuum anathema per Augufti brachii authoritatem roborari. Et tandem obtinuit. Quod Sanctus Cyrillus Rabbulæ Factum in exordio plenè probaverit, non permittor dubita re. Scio illum quandoque declinaffe in difpenfationem, quæ fola damnaret dogmata, non perfonam. Nam & in Ephefina Synodo fuerat ufus ifta clementia, anathematizans folum Theodori Symbolum, non perfonam. At dico ipfum medio tempore fic fuiffe difpofitum, non in exordio. In istam difpofitionem poftmodò defcendit propter preces quorumdam Orientalium Epifcoporum. Difertè hoc teftatur Patriarcha Joannes, in datis ad ipfum litteris eandem difpenfationem commendans, rogans firmari, & adjungens: Hoc tua Religiofitas dispensavit apertè in anterioribus litteris veftris, ad fatisfactionem quorumdam Venerabilium Coepifcoporum noftrorum. Quod & ipfum tuæ virtutis, tuæque fapientiæ proprium eft. Cyrillum lucidè laudat, quod prioris fententiæ rigorem in difpenfationem tranftulerit. Hoc idem profitetur ipfe Cyrillus in litteris ad Acacium Melitinenfem, qui Theodori etiam perfonam non minùs atroci, quam Rabbulas, anathemate damnarat: Perlegi Epiftolam tuæ Sandlitatis, fcriptam ad Reverendiffimum Epifcopum Antiochiæ Joannem, plurimæ plenam confidentiæ, fimul & amoris Dei. Scripfi autem & ego tales ad ipfum Epiftolas, fed, ut videtur, pejora vincunt. Confingentes enim que Neftorii funt odiffe, alio iterum ea introducunt modo: Que Theodori funt admirantes certè æqualem, magis verò multò pejorem impietatis morbum habentia. Confidentiffima Acacii ad Joannem Epiftola haud dubiè impetebat Theodori perfonam: Suftinebat datum in ipfam anathema. Et Cyrillus affirmat fe fimilia ad Joannem fcripfiffe, fed poftmodò invaluiffe pejora. Nempè non ex iftis, fed ex aliis Epiftolis trahentia anfam & originem: Ex Epiftolis dispenfationem indulgentibus. His enim Joannes abufus permifit fuos populos clamare in Ecclefiis: Crefcat fides Theodori. Sic credimus ficut Theodorus. Hæc funt pejora ista, quæ palam non potuere fequi ad iftas confidentia plenas litteras. Quod ipfum lucet ex Cyrilli litteris ad Lamponem Presbyterum. Affirmat O rientalium Epifcoporum à Neftorii libris ad Theo dori Codices tranfitum fibi priùs innotuiffe apud Heliopolim, & adjungit de iftis Codicibus: In quibus multò pejores Neftorii blafphemiis pofitæ funt . Pater enim fuit Neftorii perfidia. Hæc Cyrillus etiam ante Rabbulæ Factum de Theodoro cenfuit. Cur ad tempus recefferit ab hoc judicio, dicetur inferiùs. Sancti Procli Tomus, prout hodie exftat, eft mutilus. Ei defunt Capitula, quæ ex Theodori libris decerpta ei fuppofuit ac fubnexit. Item deeft Mandatum, quo Tomum fubfcribi ab omnibus juffit, & Capitula anathematizari. Lucent hæc ex litteris, quas Sanctus Cyrillus ista de re fcripfit ad Acacium Melitinenfem, ad Theodotum Ancyranum, & ad Firmum Cæfaræenfem in Cappadocia Metropolitam: Proclus Tomo fuppofuit etiam Capitula quædam, collecta ex Theodori codicibus, quæ confonantem Neftorii perfidie intellectum babent, & adhortatus eft etiam illa anathematizari. Et ipfe Sanctus Proclus in litteris, quibus Ibam Edeffenum compefci & caftigari juffit, fcripfit ad Joannem Antiochenum: Ibas Neftorii dementiam in tantum diligit, ut quæ. dam Capitula, quæ fuppofita fcripto ad Armenios Tomo direxitua Reverentiæ, ftulta ac profana conftituta, & omni impietate plena transferret Syrorum voce. Ibam arguit, quod nec Tomo fubfcribere, nec Capitula ifta anathematizare unquam voluerit, ideoque rogat illum ad ista compelli, & ob priorem contumaciam caftigari. Et in aliis, quarum fragmenta apud Facundum Hermianenfem exftant, ad eundem Joannem litteris: In Tomo directo subscripfi, & illa Capitula, quæ fubjecta funt, repuli, ut potè fubtilitatem non babentia pietatis. Et in exftantibus ibidem litteris ad venerabilem Maximum, Ecclefiæ Antiochenæ tunc Diaconum & Archi-Mandritam: Admonui Tomum quidem fubfcribi, Capitula autem fubdita fine nomine, tamquam non habentia fubtilitatem pietatis, averti & abdicari. Et adjungit : Quomodò igitur per litteras didici nunc, quia Theodori Mopfuefteni, & aliorum quorumdam nomina præpofita funt Capitulis ad anathematizandum? Proinde Sanctus Proclus Tomo fubnexuit Capitula, at fine nomine: Et eodem modo, prout jacebant, juffit damnari. Poftmodò quidam fuperfcripferunt Theodori, Diodori, ac aliorum nomina,dixerunt Capitula effe iftorum, & eorum etiam perfonas voluerunt percuti anathemate. Quæ & qualia fuerint Capitula, non plenè con ftat. Exiftimo fuiffe illa fexaginta, quæ fuo Conftituto inferuit, & anathematizavit Vigilius Pontifex. Validè hoc ftabilitur ex ipfius data adversùm fuos Cardinales Diaconos Rufticum ac Sebaftianum degradatoria fententia, in qua dicit ad Sebaftianum: Dida Theodori Mopfuefieni afferebas te in Romana Urbe inter aliquos Codices reperisse, quæ confirmabas omni execratione & blafphemiis esse completa. Hæc palam videntur esse ista ipsa Capitula, quæ Vigilius primùm fuo Judicato, deindè fuo Conftituto inferuit:Et antiquus ille Romanus Codex videtur omninò non fuiffe alius,quam To mus Sancti Procli, aut fanè fubnexa ei Appendix, continens Capitula. Certè in fuo ConftitutoVigilius eodem modo proceffit, quo Sanctus Proclus in fuo Tomo. Damnavit Capitula, nullam perfonam voluit ullo præjudicio tangere. Et hinc verè fcribit Liberatus Diaconus: Proclus in Tomo nullam fecit de Theodoro reprehenfionis mentionem. Quinta Synodi Acta adjungunt: Porrecta au tem funt & ipfi Sande memoriæ Theophilo, Patriarcha Alexandrino, Sancti Cyrilli Avunculo & Anteceffori, impia Capitula ex Codicibus Theodort. An fuerint eadem, ignoro. Quidquid fit præfentia Capitula Proclus non excerpfit aut Act. 5. collegit, fed Melitinenfis Acacius, aut quis ex ejus juffu. Ita teftantur Acta præfati quinti Concilii: Porrecta funt autem & impia Capitula ex Theodori Codicibus Sand memoriæ Proclo ab Armentis. Hi igitur collegerunt, Proclus fuo Tomo fuppofuit, & juffit ab omnibus anathematizari. Aliorum Capitulorum Sanctus Cyrillus meminit in litteris ad præfatum Acacium: Infpectis Theodori ac Diodori libris pofui aliqua Capitula, & quo potui modo, contradixi eis. Hæc funt manifeftè alia Capitula: Nempè illa, quæ San&tus Cyrillus refutavit in fuis libris contra Theodorum ac Diodorum. Quædam exftant in quinta Synodo, Occurrunt duæ quæftiones. Prima eft, An Rabbulas & Acacius damnaverint omnia & fingula Theodori Scripta, an dumtaxat aliqua? Fuerunt longè plurima. Etenim Joannes Antiochenus in litteris, quibus Sancti Procli Tomum probavit, fcribit ad eundem Proclum: Beatus Theodorus quinque & quadraginta annis clarè in doErina perfulfit, & omnem hærefim expugnavit, poft multa certamina, & poft decem millia libros adverfum hærefes confcriptos. Epiftolæ fragmentum exftat apud Facundum Hermianenfem. Iftud ipfum Joannes confirmat in litteris ad Sanctum Cyrillum Theodorus agonibus adversùm Arianos, & Eunomianos, & alios bæreticos decem millibus per omnem fuam vitam ubique decoratus. Hujus etiam Epiftolæ fragmentum nobis cuftodivit idem Facundus. Quinta Synodus nobis custodivit memoriam ac fragmenta librorum contra Apollina rium, librorum de Incarnatione, librorum ad Baptizandos, librorum contra Synufiaftas, librorum de creatura, & aliorum. Photius in Bibliotheca memorat ejus viginti quinque libros contra Eunomium, Apologeticos pro Sancto. Bafilio. Et feptem libros fub hoc titulo: Interpretatio Genefeos. Et tres alios contra Eunomium nefcio cujus loci Epifcopum. Et quinque libros contra afferentes peccare hominem natura, non voluntate. Peffimos fontes non folius Neftorianæ, fed & Pelagianæ hærefeos. Poffint fuiffe iidem cum libris, quos quinta Synodus infcribit de creatura. Sanctus Abbas & Martyr Maximus in litteris, quas adversùm Heraclii Imperatoris Ectefin fcripfit ad Stephanum Dorenfem Episcopum, citat fecundum ejus librum de Chrifti Domini Miraculis. Alios infuper ejus libros invenias apud alios. Videri poffit etiam Lateranenfis. Synodus San&i Martini Pontificis. Quæftio igitur eft, An omnes iftos libros Neftoriani tranftulerint in alias linguas, & per gentes diffeminaverint? Et an Rabbulas & Acacius fimiliter omnes anathematizaverint? Aliqui volunt anathematizatos fuiffe folos libros de Domini Incarnatione. Etenim de hac re fcribens ad præfatum Acacium Sanctus Cyrillus memorat folos libros quos Theodorus non de Incarnatione Unigeniti fcripfit, fed magis contra Incarnationem. Etiam in litteris ad Lamponem Presbyterum fcribit Orientales Epifcopos accufari, quod fe à Neftorii Scriptis ad Theodori Codices de Incarnatione fados tranftuliffent. Et in libellis, apud quintam Synodum exftantibus, quos Sancto Proclo obtulerunt, Armeniæ ac Perfidis Presbyteri ac Dia coni fimiliter iftos folos libros impetunt, Et in præfenti Epiftola Andreas Samo fatenfis affirmat Rabbulam dixiffe anathema in omnes, qui Theodori codicem non portarent ad combuftionem. Notanda eft vox, Codicem. Adverfam tamen partem fuadet quinta Synodus, quæ non folos de Domini Incarnatione, fed & plures alios Theodori libros demonftravit effe plenos Neftoriana scabie, ideoque & anathematizavit. Refpondeo effe rem incertam. Neftorii fautores videntur folos de Incarnatione libros divulgaffe, ideoque etiam Rabbulas & Acacius iftos folos damnaffe, Quidquid fit, pedetentim evulgati fuerunt etiam alii, ideoque & à variis Epifcopis ac Synodis, tandemque à quinto Concilio damnati. Nam & Imperator Theodofius in legibus, quibus inflictas Neftorianis pœnas extendit ad Theodori Sectatores, damnavit omnes genera tim ejus libros: Nemo audeat facrilegos Codices ab eis compofitos, maximè à Theodoro & Neftorio, legere, aut poffidere, aut fcribere. Sed nec habeat quis, aut legat, aut fcribat Theodori Confcripta. Exftant leges in quinta Synodo. Si tamen fint authenticæ. Secunda quæftio eft, An Rabbulas & Acacius folius Theodori libros & perfonam damnaverint, an etiam libros & perfonam Diodori Tharfenfis Epifcopi? Hic enim fuerat Theodori Magister, eademque docuerat & fcripferat. Quæ omnia etiam in ipfo Ecclefia poftmodò damnavit. Par. tem negativam fuadet Liberatus Diaconus, nullam penitus de Diodoro mentionem faciens. Etjam præfatus libellus, quem Sancto Proclo obtulerunt Armeniæ ac Perfidis Legati, de folo loquuntur Theodoro, Item præfens Epiftola Andreæ Samofatenfis. Similiter Sancti Cyrilli Epiftola ad Lamponem. Partem tamen affirmativam fuadet Sancti Cyrilli ad Acacium Epiftola: Quo niam verò oportebat & contradictiones fcriptas effe apud eos, infpectis Diodori ac Theodori libris, quos fcripferunt, non de Incarnatione Unigeniti, fed magis contra Incarnationem, pofui aliqua Capitula, & quo potui modo, contradixi eis, ubique declarans abominationis plenam effe Sectam eorum. Etiam in prima ad Succeffum Dio-Cæfareæenfem apud Ifauros Antiftitem Epiftola acriter invadit Diodorum, dicens fuiffe Magiftrum Neftorii, & hunc ex ejus libris fuiffe feductum. Etiam fuas in Neftorium Quidam volunt etiam hanc rem effe dubiam. Evocatio Patriar Multis & dignis fide viris fubtiliter & in• A tegrè didicimus, quia honorandiffimus Rabbulas & Edeffam perturbat, & omnes qui Ada. Nor. vicinas Provincias habitant, Apoftolicæ fidei valdè contraria perpetrans, & eos qui rectè fapere Archi- Eelegerunt, vertit in fugam. Et multa molitur pifcopi ad contra Orthodoxam fidem. Unde compulfi fu- cham. mus, hæc difcentes à plurimis, veftræ Religiofitati Epiftolam deftinare, ut fi vera fint ifta quæ hic diffamantur à pluribus, immunes vos ab ejus communione fervetis, donec eum evocantes ad nos, & integrè difcutientes quæ ad eum pertinent, aut ignofcamus fatisfacienti, aut convictum fubdamus fatisfactionibus Regulæ. Opor tet enim veftram Deo Amabilitatem in fidei cau |
