Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

berbarum & foliorum fummitatibus contenti erimus, ad exiguam & minimè redundantem alimoniam ac vires. Sin autem hæc imbecillitatem noftram excedant, tum neceffitatis omnis, tum rationis vivendi, ac perfectionis adipifcende forma nobis ac regula fit quod Antifies cenfuerit atque imperarit. Denuò af firmat Sanctum Joannem Baptiftam ex folis herbis victitaffe, ita victitandum omni Monacho, ac etiam infirmo citra Præfecti judicium ab ifta fanctitate non recedendum. Quod ipfum in EpiEpift. 7 ftola ad Lætam, in Epiftola ad Salvinam, in Epift. 9. Epiftola ad Furiam, in Epiftola ad Sanctum Pau. linum, in Epiftola ad Euftochium, ac aliis locis Sanctus Hieronymus, variis item in locis Joannes Caffianus, & alii authentici Scriptores teftantur. Et de feipfo fcribit in Epiftola ad Afellam laudatus Hieronymus; Ego ventrem faba Epift. 99 impleo. Rationem dat in laudata ad Paulinum Epiftola: Sit vilis & vefpertinus cibus, olera & legumina. Interdum pisciculos pro fummis ducas delicits. Qui Chriftum defiderat, & illo pane vefcitur, non quærit magnopere, de quam preciofis cibis fiercus conficiat.

Epift. 13.

Cap. 46.

vit: Etiam Sanctum Eutychium ex Monacho
Patriarcham Conftantinopolitanum. Et quia
aliquem tituli fucum femper venatur perfequens
Tyrannus, pro caufa adduxit, quod Eutychius
aviculas comediffet. Edixit illum effe prævarica-
torem fuæ Monafticæ Profeffionis, ideòque di-
gnum degradari. Verùm in Sancti vita ridet hæc
atque explodit Euftatius Presbyter, atque ita af
firmatGræcorum Monachis avicularum efum paf-
fim licuiffe. Et reverà ipfarum caro eft modica
fubftantiæ.

L.1.Ep.41

Epift. 173.

Nec tantum in Monafterio, fed etiam extra ipfum ex caufa verfantes Monachi debuerunt ab ftinere à carnibus. Lucet ex regula S.Pachomii: Quod fi necessitas impulerit ut Monacbus foris maneat, Cap. 54a & vefcatur in paterna seu propinquorum domo, nequa、 quàm hoc faciat, fed manebit vel in Dominico, vel in Monafterio ejufdem Fidei. Et fi eis affines vel cognati præparaverint cibos & appofuerint, non accipient omninò nec vefcentur nifi his, quæ in Monafte rio comedere confueverunt. Non guftabunt liquamen, nec vinum bibent, nec aliud quidpiam, quorum edendi confuetudinem non habent. Et de facrarum Addit in Epiftola ad Salvinam: Procul fint à Virginum difciplina fcribit ex Oriente, atque conviviis tuis Phafides aves, crassi turtures, atta- ita ex Orientali regula ad Lætam Sanctus Hierogen Jonicus, & omnes aves, quibus amplissima avo- nymus: Sacra Virgo non vefcatur in publico, id eft, lant patrimonia. Nec ideò carnibus te vefci non pu in Parentum convivio, ne videat cibos, quos defidetes, fi fuum, leporum atque cervorum, & quadru ret. Et licet quidam putent majoris effe virtutis, pedum animantium efculentias reprobes. Non enim præfentem contemnere voluptatem, tamen ego arbibac pedum numero,fed in fuavitate guftus judicantur. tror fecurioris continentia effe, nefcire quod quæras: Et in Epiftola ad Furiam: Illis tribue divitias Et hinc Philippum Monachum, qui lautioris tuas, qui non Phafides aves, fed cibarium panem menfæ amore fæculares domos vifitabat, fuiffe comedunt, qui famem depellat. Et nefcio quem de cubili in cubile migrare confueto lepori fimiOrientalem Monachum de abftinentia laudans in lem fcribit Ifidorus Pelufiota, atque adjungit. Laufiaca hiftoria Palladius Helenopolitanus Tibi illud continget, ut omnibus Ifraelis urbibus, Epifcopus adjungit: Sed neque avium aucupium, atque omnibus terræ recessibus cum hujufmodi ventre neque ullum animal perfequebatur. Lucidè fuppo- atque animi inftituto peragratis, Euripus quidam fis, nit quofdam Monachos vacaffe ifti aucupio, at- omni ciborum vento circumactus, ac perpetua inftabique ita aviculas manducaffe. Rationem dat in litate laborans. Etiam Marcus Monachus, non Ecclefiaftica hiftoria, varias variarum gentium comparanda eruditionis, fed exquifitarum epularum in fervanda Quadragefima confuetudines edif- ftudio atque cupiditate luftrabat alienas domos. Ip1.5. c.21. ferens, Socrates: Alii omninò ab animantium gefo fuiffe vento raptum pulverem fcribit Ifidorus nere abftinent, alii inter animantia folos pifces come- ac pergit: Heu quis te fatis dignè deplorare queat? dunt, alii cum pifcibus volucres etiam manducant, Qui& exitium tibi ipfi infers, & multos inutiles redcafque ex aqua nafci afferunt. Et in Photii bibliodis. Utique pravo exemplo. Etiam ad Hærefiartheca Bafilius Cilicia Presbyter Joannem Schyto- cham Pelagium fcribit: Cani effufi funt in Ephra- Epist 314. Lib. 107. politanum arguit, quod facrum Quadragefima in, & ipfe ignoravit, vitiofis utique affectionibus tempus revocaffet ad tres feptimanas, eifdemque nec juvenefcens. Eodem modo tibi quoque ingens annoab avium carnibus abftinuiffet. De avibus & pifci- rum turba canitiem invexit & tamen rigidum atque bus pulchrè ad Dominum Deum canit S. Am-inflexum animum babes ex alio Monafterio ad aliud brofius: Qut ex aquis ortum genus partim immergis fubinde migrans, atque omnium menfas perfcrutans gurgiti, partim levas in dera. Hinc quidam aves & pifces dixerunt effe ejufdem qualitatis, ideoque utraque comederunt in Quadragefima, & à folis quadrupedibus terræ animantibus abftinuerunt. Quam diftinctionem probarunt, & ex ipfa vixerunt plures etiam Monachi. Nec ipfam plenè damnat Sanctus Hieronymus. Dumtaxat Phafianos, craffos Turtures, aliafque id genus grandes & pretiofas aves interdicit Monachis: Parvulas videtur omninò permittere. Dum in Juliani apud Halicarnaffum Epifcopi de incorruptibili Domini corpore hærefim incidit, atque obduruit Imperator Juftinianus,fibi adverfantes Primates Orientis Epifcopos profcipfit ac deporta

L.

[ocr errors]
[ocr errors]

explorans. Quamobrem fi tibi carnium nidor atque obfoniorum condimentum curæ eft, iis qui MagiAratus gerunt, potiùs blandire, atque urbium caminos veftiga. Neque enim homines Eremitæ eas fa cultates habent, ut te, quemadmodum tibi gratum eft, excipere queant. Ita per alienas & Monafteriorum & nobilium domorum carnofas menfas gyrando, fuum virus feminabat. Ejufmodi Gyrovagos Gloffogaftores graviter arguit et iam S. Gregorius Nazianzenus; vigefimus icem fecundus Canon fecundæ Synodi Nicænæ: nec fine fundamento. Nam à Gaftrimargiz adhuc obnoxio Monacho filentii Monaftici militiam necdum effe inchoatam, multis de

mon

monftrat in quinto Monafticarum Inftitutionum!
Libro Joannes Caffianus.

nec olera igni cocia, nec aquam, fed lactucas, in-
tyba, apia, & hujufmodi alia cibi ac potus loco ba
buit, piftorum & cocorum fuperfluas efse artes demon-
ftrans. Autumni verò tempore fructibus vefcebatur.
Plures è Monachis Epifcopos in laudata ad Dra-
contium epiftola laudat magnus Athanafius, af
firmatque cunctos in fua Philofophia conftanter

Et promotos in Clerum, ipfumque etiam Epifcopatum Monachos fuiffe huic difciplinæ femper adftrictos demonftrant S. Bafilii ad Imperatorem Julianum laudatæ Epiftolæ, & S. Eutychio per Imperatorem Juftinianum inflicta degradatio. Inter primos Monachorum ad Epifcopalem api-permanfiffe. Et de Zenone Gazenfi apud Palæfticem evectores fuit magnus Athanafius Patriarcha Alexandrinus. Firmando adversùs Arianam turbulentiam recto dogmati aptiores pugiles vidit ægrè reperiendos. Eos inter fuit Dracontius Monachus. Verùm hic Epifcopatum nunquàm fufcipe. re juraverat : Quod cum Monaftico jejunio & temperantia cenferet Epifcopalem hofpitalitatem C. 10. 17. non poffe cohærere. Et quidem ejufmodi jura

mentum effe validum docebant tunc plures, ipforumque fententiam fequitur in Canonicis ad Sanctum Amphilochium litteris magnus Bafilius. Athanafius contrarium cenfuit, Dracontium compulit Epifcopum fieri, & adjunxit: Licebit tibi in Epifcopatu efurire & fitire, ficut Paulo. Li cebit & vinum non bibere, ficut Timotheus fecit. Et jejuniare frequenter, ut Paulus folebat. Ne igitur talia objiciant tui Confiliarii, Novimus enim Epifcopos jejuniantes, & Monachos comedentes . Novimus Epifcopos non bibentes vinum, & Monachos bibentes. Et ex hifce quæftionibus manaffe credo antiquum Orientalis Ecclefiæ Canonem, qui Clero ac ipfi etiam Epifcopatui admotum Monachum adftringit ad retinendum profeffæ humilitatis habitum, cibum, potum, omnem difciplinam. Eundem Canonem innovat, & firmat in novella ad Epiphanium Conftantinopolitanum Patriarcham Lege Imperator Juftinianus. Leg.s.c.8 Si quis Monachicam profitentium converfationem

[ocr errors]

meruit Clerici ordinationem, maneat etiam fic puram fervans converfationem. Quod fi facti Clerici abutantur fiducia, & ad nuptias venire præfumant: Quippè in tali gradu conftitutus inter Clericos, qui ei uxorem ducere permittat, c>eludatur omnibus modis à Clero, tamquàm priorem converfationem & folitariam confundens vitam. Uti hodiè ad Epifcopatum, ita olim ad Presbyteratum, ac Diaconatum, imò & ad Lectoratum affumebantur Monachi omnifque illa evectio folvebat ac emancipabat Monafticum jugum. Hinc quidam ad minores gradus affumpti cenfebant fibi revivifcere iftius fui gradus licentiam, ideòque & ducebant Uxores. Adversùm hofce folos avitum Canonem innovat Juftinianus: Quod nempè Epifcopi & quivis è Monachis majores Clerici illum integrè cuftodirent. Ita de Aphtonio poft Monachum Epifcopo fcribit in Monaftica hiftoria Theodoretus: Aphtonius nec pallium mu tavit adfeticum, nec tunicam è caprarum pilis contextam, cibifque eifdem ufus eft, quibus antè Epifcopatum vefcebatur. Et de Helladio Tarfenfi in Cap. 17. prima Cilicia poit Monachum Metropolita Epifcopo: Priftinam non deferuit Philofophiam, fed laboribus illis Pontificales quoque fudores adjecit. Et de Abrahamo Carrarum in Mefopotamia poft Monachum Epifcopo: Admirabilis ifte vir nec panem Epifcopatus tempore guftavit, nec legumina, nec legumina,

Cap. 5.

L.7.C. 27.

Сар. 1.

nos Epifcopo fcribit Hermias Zozomenus: In
Philofophia Monaftica vitam traduxit. Addit ex
manuum labore ufque ad mortem victitaffe. Et
Ifidorum Pelufiotem, Alexandrinæ Ecclefiæ è
Monacho Presbyterum, quod Angelicam vitam
traducere & Monafticæ vitæ vivum fpeculum effe
perrexerit
perrexerit, prædicat Evagrius Epiphanienfis.
Ipfum vixiffe ad octoginta & quinque annos affir-
mat in Laufiaça hiftoria Palladius Helenopolita-
nus Episcopus, & adjungit: Hic Sanctus ufque
ad boram obitus nihil lineum geftavit extra vittam,
non balneo eft ufus, non tetigit carnes, nunquàm à
menfa receffit repletus ufque ad fatietatem, Erat au-
tem corpore à Dei gratia tam benè contemperato, ut
omnes qui ignorabant ejus victus rationem, perfua-
fum haberent lautè ipsum & opiparè vivere. Et de
Joanne quarto post Monachum Patriarcha Con-
ftantinopolitano fcribit Theophylactus Simoca-
ta: Poftquàm die fuo perfunctus eft Joannes, Impe- Lib.7.c.6.
rator Mauritius in ejus facultates inquirens, pauper-
tatem confectatum invenit. Nihil aliud invenisse a-
junt præter ledum ligneum, & laneum ftragulum nul-
lius pretii, ac deformem penulam. Vili enim veftita
delectabatur vir frugalitate vitæ confpicuus. Hinc
enim & à Græca & à Latina Ecclefia ufque hodiè
titulatur Joannes Jejunator; Magnus reverà E-
pifcopus, nifi ufurpato Univerfalis Episcopi fu-
perbo nomine virtutes diluiffet. Hujus difciplinę
adeò tenax femper fuit Græcia, ut inter præcipua
Imperatoris Conftantini Caballini facrilega faci
nora referatur, quod promptos è Monachis E-
pifcopos & feduxerit & compulerit ad edendas
carnes : & inter articulos, de quibus Sanctum
Joannem Chryfoftomum accufavit in habita
apud Quercum Synodo Joannes Conftantinopo-
litanæ Ecclefiæ Diaconus, fuit & hic: Quod fo-
lus edat, intemperanter Cyclopum vitam degens.
Eum accufat quod ex Monacho Epifcopus car-
nem & vinum clandeftinè voraret. Pofterioribus
fæculis Joannes Glycas, è conjugio affumptus
ad Regiæ civitatis Patriarchatum, voluit Mona-
chum induere, verùm à fua Synodo non fuit per-
miflus: Quod fenex effet & laboraret podagra,
ideòque carnibus non poffe carere. E Monachis
Patriarchas femper dilexit ifta Ecclefia: Hinc
in Patriarcham etiam intrufus Photius ftatim
fe fecit tonderi in Monachum. At fæcula-
rem illa habere maluit, quàm Monachum,
qui non Monachaliter viveret. Nec in tali
cafu cenfuit cum dicto Joanne difpenfandum.
Habes exemplum iftud apud Nicephorum Gre-
goram.

Fuerunt tamen cafus, in quibus & carnes &
vinum Monachis permittebantur. Primus eft
corporis infirmitas. Etenim in præfatione ad
Sancti Pachomii Regulam fcribit de ejufdem
Monachis Sanctus Hieronymus: Egrotantes

Cap. 4.

miniftrorum fuftentantur obfequiis, & ad omnem co- ad vinum, fed etiam quoad carnem folutio viptam præparatis cibis. Et de omnibus generatim detur adhuc viguiffe in fæculo Hærefiarchæ PelaEpi. 22. Ægypti Coenobitis feribit ad Euftochium: Sigii. Quod enim per omnia quocumque MonasteCap. 15. quis cœperit ægrotare, transfertur ad exedram la

Lib. 1. Epift. 385.

tiorem, & tanto fenum minifterio confovetur, ut nec
delicias urbium, nec matris quærat affectum. Car-
nem & vinum non effe fumenda à Monachis de-

ria vagans, & vino & carne tractari vellet & tra-
&taretur, fupra audivimus ab Ifidoro Pelufiota.
Verùm cum laudato jam Seniore etiam ipfe Ifido-
rus morem iftum improbabat. Et in fufioribus re-

cos, qui in civili vitæ genere verfantur, bumilita
tem paupertatis fugere veluti rem ignominiofam, & Cap. 20.
ob eam caufam quotiefcumque ipfis aliquis fufcipiendus
eft hofpes, epularum et copiam et magnificentiam ftu-
diofiùs confectari, equidem metuo ne ad nos quoque
furtim fe iftiufmodi peftis infinuet, nevè planè effe
convincamur, quos tantoperè commendatæ à Chrifto
paupertatis pudeat. Ut igitur fi vafa argentea, vela-

da amicula foris accerfita compararemus, ex decoro
noftro non effet, fic indecorum prorfus fuerit, fi nova
et à communi viclus noftri ratione longè borrentia efca-
rum genera excogitare velimus. Lautam ac fplendi-
dam hofpitalitatem amplè demonftrat adverfari
paupertati monafticæ, permittendam vetat in fuis
Ponticis Monafteriis, atque ita fupponit in aliis
hinc inde viguiffe.

monftrat infigniter in fecunda ad Laufum Præ-gulis fcribit magnus Bafilius: Quoniam videmus pofitum Epiftola Palladius Helenopolitanus Epifcopus, atque adjungit: Quod fi caro fit ægra, vel mærore confecta, vel aliquo cafu afficla, tunc utetur vel cibo vel potu tanquam medicamentis Utique & carne & vino. Et in primo de Monachorum inftitutionibus fermone fcribit magnus Bafilius: Cibi ufus ejufmodi effe debet, qui ad folam neceffitatem referatur. Item vinum neque omninò refpui debet, fi quando valetudinis caufa affumen-vè purpura prætexta, aut mollia ftragula et pelluci dum fit, neque ftudiosè nimis, fi neceffitas non fit, exquirendum. Quod ipfum docet Sanctus Joannes Chryfoftomus. Et ad Lyfimachum fcribit Ifidorus Pelufiota: Imbecillitate laboranti flomacbo vini non nihil impertiendum effe fapiens Paulus docuit, ne ob nimiam continentiam alia rurfum aquæ potione immoderatio egeat. At fano atque ætate ferventi, idque Monacho, vinum, quo in omnibus rebus liquidis nihil eft calidius, infundere, ac velut igni ignem addere, haud mihi bonum effe videtur. Ex quibus lucet etiam fenibus vinum fuiffe permiffum. Hinc enim & magnus Bafilius Epifcopus modico & flaccido vino utebatur. An etiam carnes fenibus Monachis Græci permiferint, audiamus à Laufiaca Palladii hiftoria. Laudat trecentorum Monachorum in Panenfi ad Nilum civitate Conobium, ejus difciplinam defcribit, & pergit : Sues etiam alunt. Quod cùm ego reprehenderem, boc ex traditione Majorum fe fufcepiffe dicebant. Aluntur fues ne cribratarum frugum excrementa pe reant, & purgatorum olerum folia, & cætera que projiciuntur purgamenta: ne jactura corum fiat. Et mactantur fues, ut carnes vendantur, ungulæ ta men & extrema corum partes in ægrotorum & fenum epulas referventur, quod in ea regione mediocris fit rerum copia, &ingens hominum frequentia. Apud alias ergo rerum abundantes-regiones videtur nulla carnis manducatio fenibus fuiffe permiffa.mus ob aeris intemperiem, in quarto MonafticaQuin & de Syriæ Monafteriis fcribit ad Euftochium Sanctus Hieronymus: De cibis & potu taEpi. 22. Cap. 9. ceo, cum etiam languentes Monachi aqua frigida, utantur, & coclum aliquid acccpisse fit luxiwia.

Cap. 39

[ocr errors]

Tertiam & bibendi vini & comedendæ carnis caufam adducit in fpirituali prato Sanctus Sophronius Patriarcha Hierofolymitanus: Quinto decimo ab Alexandria milliario Monafterium eft, quod vocatur Calamon. In boc vidimus Abbatem Theodorum Pentapolitanum. Erat autem nobifcum Sophifta Sophronius. Et interrogavimus eum: Bonum eft, Pater, quoties vel ipfi ad aliquem pergimus, vel fi quis venit ad nos, vini abftinentiam folvere? Refpondit nobis Senior, & ait: Non. Ajo autem ad eum: Et quomodo antiqui Patres folvebant? Refpondit Senex: Antiqui Patres, ut magni & potentes, & folvere po terant, & iterum ligare; noftra verò generatio folvere ac ligare non fufficit. Nam fi folvamus ritum abfti nentiæ noftræ, non amplius vitæ noftræ religiofæ auferitatem retinemus. Ifta non tantummodò quo

Et omnis hæc difciplina olim viguit etiam. apud Latinos. Etenim à Sancto Antonio inchoatum Coenobiticum Monachifmum magnus Athanafius Romam, Eufebius Vercellenfis Epifcopus in Liguriam, Sanctus Martinus in Galliam, San&tus Auguftinus in Africam, aliàs in Latinas regiones deportarunt alii: Cuncti deportarunt etiam Antonianas regulas & mores. Lucet ex fuprà adduftis S. Hieronymi teftimoniis & litteris. Licèt enim hæc in Syria fcripferit, fcripfit tamen ad Occidentis Monachos & Moniales, atque ita fupponit utrique Ecclefiæ fuiffe eandem Monafticam difciplinam. Et de Turonenfi Sancti Martini Coenobio fcribit in ejus vira Sulpitius Severus: Cibum unà omnes poft horam jejunii accipiebant. Vi- Cap. 7. num nemo noverat, nifi quem infirmitas coegiet. Eadem eft ratio carnis. Quod nos Europæi ptiorum Monachorum, folis herbis & lapfanis Cap. 11. victitantium, frugalitatem obfervare non valea

gy

rum Inftitutionum Libro rectè obfervat Joannes
Caffianus, carnis tamen efum nequaquam indul-
fit. Summus Occidentalium Monachorum Pa-

triarcha Sanctus Benedictus novam Monachifmi
fpeciem non inftituit, fed lapfam difciplinam
dumtaxat reparavit, ac ex variis variorum Mo-
nafteriorum legibus aut confuetudinibus tempe Cap. 4o
ratam compofuit regulam, & fanxit: Licèt lega-
mus vinum omninò Monachorum non esse, fed quia
noftris temporibus id Monachis perfuaderi non poteft,
faltem vel hoc confentiamus, ut non ufque ad fatieta-
tem bibatur, fed parciùs. Quia vinum apoftatare
facit etiam fapientes. Ex tot antè ipfum in Oc-
cidente Monachorum Legislatoribus primus vi-
num indulfit. Ab initio non ita fuerat: Mona-
chalis tunc cordis duritia iftam indulgentiam ex-
torfit. Et pergit regula de efu carnium: Carnium
quadrupedum ab omnibus abftineatur comeftio, præ-
ter omninò debiles & ægrotos. Confonat in fua re-
gula S. Cæfarius Arelatenfis Archiepifcopus:

Pullos

Cap. 39.

Pullos & carnes nunquam fani accipiant. Infirmis! quidquid neceffe fuerit, miniftretur. Et ejus fucceffor Sanctus Aurelianus: Carnes in cibo nunquam fumantur. Pulli vel cuncta altilia in congregatione non miniftrentur. Infirmis tantum provideantur, & Cap. 44. accipere liceat. Et in Solitariorum regula Grym. laicus Presbyter: A carnibus tam quadrupedum quàm volucrum omninò abstineant, nifi fortè aliqui in gravi ægritudine fuerint detenti. Sancti Fructuofi Lugdunenfis Archiepifcopi regula omnem etiam guftande carnis licentiam profcribit, ejus præfumptorem damnat ad trimeftrem carcerem, & Cap. 5. adjungit: Servato tamen moderamine pietatis erga agrotorum neceffitudines, vel longè proficifcentium qualitates, ut & volatilium efu infirmi fuftententur, & longinquo itineri deftinati. Si aut à Principe vel Epifcopo fperantur, pro benedictione & obedientia deguftare non metuant, fervantes apud fe de reliquo continentiam confuetam. Tribus in cafibus permittit carnis efum: Infirmis, peregrinantibus, & invitatis ad menfam Principis aut Epifcopi. San&tus Columbanus, & alii quidam fuis Monachis fola olera permiferunt. Etiam S. Hifpalenfium Epifcopus Ifidorus. Attamen in feftis permittit addi leviores carnes.

Lib. 2.

I comedere præcipiat. Et in Libris de Clericorum Lib. 2.
Inftitutione Rabanus Maurus. Avium efum indè cap. 7.
credo Patribus effe permissum, eo quòd ex eodem ele-
mento, de quo & Pifces, creatæ funt. Nam in Mo-
nachorum regula non invenimus aliarum carnium.
efum illis contradictum effe, quàm quadrupedum. E
Benedictino Monacho Moguntinus Archiepifco-
pus fui Patris regulam per confuetam tunc in om-
ni Occidente Antonomafiam appellat Regulam
Monachorum. Regula fancit de infirmis: Car
nium efus infirmis omninò debilibus pro reparatione
concedatur. At ubi meliorati fuerint, à carnibus mo®
re folito omnes abftineant. Et ad hæc verba fcribit
S. Abbatiffa Hildegardis: Carnes tam quadrupe-
dum quàm volatilium intelligi vult, & nulla's carnes, Cap. 26.
quas bomines comedere folent, excipit. At ubi me-
liorati fuerint, à carnibus omnes more folito abfti-
neant. Scilicet à carnibus quadrupedum. Quia fani
illas, et fuccum earum comedere non folebant, fed
infirmi. Sani verò carnes volatilium, quoniam mun-
de funt, nec ardentem libidinem comedentibus infe-
runt, manducabant. Etiam à nobis adducta re-
gulæ verba, Carnium quadrupedum ab omnibus
abftineatur comeftio, laudat inferiùs, atque adjun-
git: De Volatilibus reticet, quoniam comeftionem il-

?

tempore Monachorum converfatio rudis & adhuc ferè
infolita erat, efum carnium ipfis per omnia interdice-
re devitabat. Undè ut efu volatilium uterentur, eis
permittebat. Per monafticam converfationem
non ipfa tunc per omnem Europam frequen-
tiffima Monafteria fed intelligit Monafli-
cam difciplinam. Hæc tunc erat infolita & ru-
dis, feu deformata, ideoque edi volatilia Sanctus
Benedictus difpenfatoriè permifit. Et hinc ma-
nifeftum errorem continent hæc Cardinalis à
Turrecremata ad Sancti Patris Regulam verba:
Licet S. Pater tantùm nominet carnes quadrupedum,
prohibitio tamen extenditur ufque ad carnes etiam bi
pedum, fcilicet volatilium. Cùm enim carnes vola-
tilium fint dulciores, magis delicata, & pretiofiores,
quando minus delicatas vetuit, procul dubio magis
delicatas & pretiofiores probibere credendus. Mos
enim Sanctorum eft in minori comprendere majus.
Ex fui temporis fenfu & difciplina fuit locutus,
avitam difciplinam non plenè intellexic. Interim
circà avitam inter quadrupedes & bipedes diffe-

Et hinc vides Orientalem, quæ inter quadrulorum fanis non interdicit. Nam Patres, quia fuo pedes diftinguit & alites, differentiam viguiffe etiam in Occidente. Et quidem Sanctus Benedi&tus interdixit folas quadrupedes, alites omninò permifit. Utique etiam ad duritiam cordis. Et hinc S. Cæfarius, S. Aurelianus, S. Fructuofus, S. Grymlaicus, aliique plures exfuflarunt iftud regulæ caput, & alites folis infirmis permiferunt Eadem de re fcribit in libris de vita contemplati va Julianus Pomerius: St à quadrupedibus abftiCap. 23. mentes, Phafianis, altilibus, vel aliis avibus pretiofis aut pifcibus perfruantur, non mihi videntur re fecare delectationes fui corporis, fed mutare; nec pro abftinentia, fed velut pro nefcio qua immunditia, vel certè, quod veriùs eft, pro ftomachi naufeantis teneritudine delicias illas communes ac viles abjicere, quo poffint aliis non folùm carnibus, fed etiam delica tioribus ac pretiofioribus fuas voluptates explere. Quem locum adducit in libris de Laica inftitutioCap.22. ne, & laudat Jonas Epifcopus Aurelianenfis. Non quafvis, fed folas majores ac pretiofas aves interdicit. Et de S. Eligio, prius Monacho, ac deinde Tornacenfi Epifcopo fcribit Sanctus Au-rentiam noftri Majores variè fenferunt. Nam &

Lib. 1.

doenus Archiepifcopus Rothomagenfis: Odo & decem fluxerunt anni, quibus nunquam vinum baufit in poculo. De carnibus verò melius tacere puto, quàm aliquid dicere, quandoquidem eas poft propofitum nec edere paffus, fit nec attingere, & cùm in prædicto annorum fpatio una tantùm die cum meminerim propter hofpitium, charitate exigente, de Volatilibus modicum quid guftaffe. Et Aquifgranenfis Abbatum fub Ludovici Pii Imperio Conventus ftatuit: Volatilia in Natali Domini & in Pafcha, Cap. 78. tantum quatuor diebus, fi est undè, comedant, fi|| verò non fuerit undè, non requiratur per debitum. Si autem Abbas aut Monachi abftinere fe voluerint, fit in corum arbitrio. Et in ejufdem Ludovici Capitularia habent: Ut Volatilia intus foAdd. 1. rifvè, nifi pro infirmitate, Monachi nullo tempore

cap. 8.

& 9.

comedant. Ut nullus Epifcoporum Monachis Volatilia

[ocr errors]

leviores carnes, quas etiam in Refectorio edi die-
bus Feftis permittit Sanctus Ifidorus, erant car-
nes avicularum.

Et omnis hæc difciplina adftrinxit etiam affum
ptos è Monachis Epifcopos & Clericos. Hinc
enim de Sancto Martino fcribit in ejus vita Sulpi-
tius Severus: Sumpto Epifcopatu Martinus qualem Cap. 7.
Se quantumque præftabat, non eft noftræ facultatis
evolvere. Eadem in corde ejus bumilitas, eadem in
veftitu vilitas erat. Nam & Epifcopus erexit novum
Monafterium, vixit in ipfo, & in communi mandu-
cavit menfa, in qua nullus vinum novit, nifi quem
infirmitas coegiffet. Eandem regulam fervarunt af-
fumpti ex ifto Monafterio Epifcopi, de quibus
pergit Severus: Plures ex his pofteà Episcopos vidi-
mus. Quæ enim effet civitas aut Ecclefia, quæ non
fe de Martini Monafterio cuperet habere Sacerdotes?

Ep. 35.

Pallium mifit, inter alia monita præfcripfit Ni-
colaus primus: Tuum prætereà, Frater cariffime, Epl. 58.
Propofitum obferva, & qui diu in Monafterio moratus
es, à priftino voto divertere noli. Quod enim diu in
bumili babitu cuftodifit, perpetuò indecens eft, fi.
nunc in potiori pofitus dimiferis ordine, boc ipfum
fancta quoque Scriptura, venerandisque Decretis
pleniter edocentibus. Et Albertus Hoftienfis E-
pifcopus, Innocentii fecundi per Angliam Car-
dinalis Legatus, in fua Londinenfi Synodo edi-
dit hunc Canonem: Adjicimus Decretum Innocen-
ti Papæ dicentis, Monachi diu in Monafteriis morati,

Cap. 13.

Cap. 22. Et de Sancto Auguftino poft Monachum Epifco- ad Egilonem è Monacho Archiepifcopum Seno-
po fcribit Sanctus Poffidius: Menfa ufus eft & fru-nenfem, dum Apoftolicam confirmationem &
gali & parca, quæ quidem inter olera & legumina
etiam carnes aliquando propter hofpites vel quofvis
infirmiores continebat. Quam regulam affumpti
etiam omnes ex ejus Monafteriis Epifcopi con
ftanter obfervaverunt. Etenim ad S. Alipium ex
Auguftinenfi Monacho Tagaftenfem Epifcopum
fcribit Sanctus Paulinus: Et fi in populis, & fuper
populum agas, oves pafcua Domini regens folicitis
vigil Paftor excubiis, tamen in abdicatione fæcult,
&repulfa carnis ac fanguinis, defertum tibi ipfe fe-
cifti, fecretus à multis, vocatus à paucis. Defer.
tum Monachus incoluerat Alipius, ideoque &
Epifcopus iftud fi bi fervabat. Et de S. Fulgentiofi pofteà ad Clericatus ordinem pervenerint, non de-
poft ejufdem profeffionis Monachum Rufpenfi E-
pifcopo fcribit inejus vita Fernandus Carthagi-
nenfis Ecclefiæ Diaconus: Huic Beatiffimo Sacer-
doti nullus aliquando extorfit cujuslibet generis car-
nes accipere, fed fola fimpliciter olera, prifanas, &
ova. Quamdiu fuit juvenis, fine oleo; poftquàm
fenuit, fuperfufo oleo manducavit. Ideò oleum per-
fuafus eft accipere, ne caligo prævalens oculorum
lectionis impediret officium. Iftud enim fæculum vi-
trea fenilium oculorum adjumenta adhuc ignora-
bat. Etiam vinum ille nunquàm bibit, nifi infi-
gniter dilutum graviter infirmus. Quod ipfum
de Sancto Heliodoro, Altinenfi poft Monachum
Epifcopo, teftatur Sanctus Hieronymus. Addit
& Nepotianum fuiffe foris Clericum, & domi
Monachum. Clero admovendum Monachum
rectè vult effe in Monaftica difciplina perfe-
ctum; qui fic vixerit in Monafterio, ut Cle-
ricus fieri mereretur. Et hinc adversùs Jovinia-
num Herefiarcham fcribit idem Hieronymus ;
cap. 25. Poft fordidam tunicam, & nudos pedes, & cibarium Avita difciplina dudum poft Michaelis tempo-
ra duravit etiam in Monafteriis. Etenim de Fon-
panem, & aquæ potum, ad candidam veftem, &
nitidam cutem, & mulfum, & elaboratas carnes, ad tis Avellani Monafterio, quod folis leguminibus
jura Apitii & Paxami, ad balneas quoque & fritil-viveret, fcribit in Sancti Petri Damiani vita
las, ad popinas fe contulit. Eum argit, quod è
Monacho in Clericum promotus præfentem regu-
lam prævaricaretur. Hinc pergit in fequentis
ejufdem operis libro: Certè in tanta diverfitate
Cap. 13. vidus & veftitus neceffe eft aut bic aut ibi effe pecca-

bent aliquatenus à priori Propofito deviare, fed fr
cut in Monafteriis pofiti fuerunt, ita in Clericatus or-
dine degere debent, & quod diu fervaverunt, in
altiori gradu pofiti amittere non debent. Exftat Sy-
nodus apud Richardum Hagustaldenfis Mona-
fterii Priorem, & Gervafium Monachum Can-
tuarienfem. Et hinc de Balduino poft Cifter- A. 1184.
tienfem Monachum Cantuarienfi Archiepif-
copo, quod carnes nunquàm comederit, fcri-
bit Joannes Bromptonus Abbas Jornalenfis.
Quod ipfum de Sancto Rudolpho Eugubino A1184
poft Monachum Epifcopo teftatur in litteris ad Epl. 19.

Cap. 18.
Epl. 3.

Lib. 1.

tum. Non quod peccatum in cibo aut in veftibus affe.
ram, fed quod varietas et commutatio in deterius fit
reprehenfioni proxima. Monachus enim per im-
pofitum Epifcopatum aut Clericatum non debet
deficere, fed proficere in meliora. Hinc & San-
&tus Epifcopus Eligius adduci vix poterat, ut
quandoque cum hofpitibus aviculas deguftaret.
Nec fola confuetudo, fed & Paternus Canon La-
tinos è Monachis Clericos femper ad hoc adftrin.
xit. Lucet ex primi Innocentii Refcripto ad San-
&um Viatricium Metropolitam Rothomagen-
fem: De Monachis, qui diu morantes in Monafteriis
pofteà ad Clericatus ordinem pervenerunt, non debe-
re cos à priori Propofito deviare. Etenim ficut in Mo-
nafterio fuit, & quod diu fervavit, idem in meliori
gradu pofitus, amittere non debet. Et hunc Cano-
nem Carolus magnus, dum lapfam nobis repara-
vit Chriftianitatem, fervandum juffit, & fuo
Aquifgranenfi Capitulari inferuit cum hac Epi-
graphe: Monachus, fi ad Clericatum provebatur,
Propofitum Monaftica Profeffionis non amittet. Et

Alexandrum fecundum Pontificem Sanctus Pe-
trus Damiani. Et hinc lucet præfentem Schif
matici Græci calumniam fuiffe mendacem. E-
tenim ex jam adductis Decretis & exemplis plu-
ra funt juniora Michaele Cerulario. Calumnia
poffit allufiffe ad prævaricatores hinc indè E-
pifcopos, quos cum aliis paleis Ecclefia fem-
per toleravit.

Lib.

1.

Lib. 1.

Joannes Monachus, & addit: De vini ufu quid Cap. s.
memorem, cùm nifi pro facrificio, feu forfitan pro
ægro vinum ibidem prorfus deesse feratur ? Et de S.
Dominici Loricati Monafterio fcribit ipfe lauda- Ep. 19.
tus Petrus Sub hac regula vivebatur, ut nun-
quàm vinum biberent, nunquàm adipe alimenta
condirent. Solis ægris, dum pifcis reperiri non
poffit, miniftrari carnes affirmat generaliter in Lib. 6.
Epiftola ad Patruelem fuum Marinum Mona- p. 26.
chum Claffenfem. Et quofdam Monachos, quod
ex carnis edendæ pruritu aut fimularent morbum,
aut verè infirmi optarent non reperiri pifces, gra
viter arguit. Se tali cafu infirmum cogi ad eden-
das carnes non potuiffe, & tunc ex improvifo
pifces mox adveniffe, refert in Epiftola ad Mo-
nachos Rudolphum ac Aripandum. Etiam Ho- p. 24.
neftum Monachum, qui afferebat fe non pof-
se carere carnibus, arguit per longam Epifto- Ep. 23.
lam. Varias hujus obfervantiæ rationes deducit
in litteris ad Guilielmum Monachum. Et de
Pharnulpho Urbis veteris Comite fcribit: Dum Ep. 19.
ad menfum Comes ille difcumberet, quidam illi Mo-
nachus affidebat, quem rogare cœpit, ut quia pifces
deerant, dicante neceffitate carnibus vefceretur.
Affirmat Monachum importunis nugacis Co-
mitis precibus circumfcriptum comediffe carnes,

atque

« VorigeDoorgaan »