fio. Adverfum hos & Abbates & Monachos proximus Innocentii Succeffor Honorius tertius refcripfit ad Epifcopum Venetenfem: Mandamus, quatenùs, quoslibet tibi lege Diœcefana fubjectos, qui prædicto modo terram duabus viis ingredi non verentur, ut poftquam per annum geftaverint habitum Monachalem, Regulam fecundùm formam Ordinis profiteantur & fervent, Ecclefiaftica cenfura compellas. Statuit de folis Benedictinis fpectantibus ad Venetam in Gallia Dioecefim. Hinc ReA. 1237. fcriptum ad Anglos extendit in fua apud Matthæum Parifienfem Londinenfi Synodo Otho San&i Nicolai in Tulliano carcere Diaconus Cardinalis, Gregorii noni Legatus, & adjunxit: Hoc etiam ad Canonicos Regulares, & Moniales duximus prorogandum. Etiam in generali ibidem Abbatum Congregatione edidit hoc Decretum : Qui ad probationem admiffus fuerit, profeffionem in continenti faciat anno probationis elapfo, vel exeat Monaflerio. Alioquin Abbas vel Prior, qui aliquem fine profeffione fuftinuerit ultra annum, per Præfidentes Capituli puniatur graviter, & ille NoDitius nibilominùs profiteri cogatur, & haberi debeat pro profeffo. Fecit hæc ex mandato fui Pontificis, qui laudatum Refcriptum inferuit fuo codici adeoque voluit effe Canonem genera

A. 1239.

lem.

litteris ipfis de verbo ad verbum fumptum figillis no-
ftris fecimus communiri. Quæ omnia refert Mat-
thæus Parifienfis, & adjungit: Hæc taliter impe- A. 1244•
trata funt generaliter, & jussa per dictos Ordines
obfervari. Et iterum: Quia Fratres, præfertim
Prædicatores, à tramite disciplinæ San&i Benedicti
nimis exorbitaffe deprehendebantur, Papalis feveri-
tatis moderamine corriguntur, & auctoritate littera-
rum talium in viam meliorem diriguntur. Et revera
Sancti Benedicti Ordo apud Latinam Ecclefiam
eft omnium nobiliffimus, ipfiufque Regulam ef-
fe omnium Regularum Dominam femper cenfuit
Apoftolica Sedes. Hinc quartus Innocentius
etiam Fratres Mendicantes noluit ab ipfa longius
deviare.

Verum conftitutio hæc à neutro Ordine fuit
admiffa in obfervantiam. Hinc ipfam de verbo
ad verbum innovavit Alexander quartus, cum
hac tamen exceptione: Nifi, major tamen qua-
tuordecim annis exiftens, profeffus fit tacitè vel ex-
presse, aut evidenter conftet illum vitam voluifse mu-
tare. Quod tamen non præfumitur, nifi clara pro-
batione, vel competentibus indiciis oftendatur. Ex
Sancti Benedicti Ordine fuit quartus Alexander,
ideoque noverat probationis annum à Regula non
fanciri uti fubftantialem. Hinc à probata per
Innocentium tertium & nonum Gregorium ex-
Alium item ipfe Canonem edidit, quo fanxit ceptione cenfuit non recedendum, & cum quar-
toto probationis anno Novitium poffe liberè re to Innocentio fanxit de folis Fratribus Prædica-
verti ad fæculum, atque ita quibufdam vifus eft toribus & Minoribus. Difertè hoc teftatur ad ti-
annum iftum feciffe fubftantialem. Verum ad- tulum de Regularibus, cui & laudatam Alexan-
didit: Nifi evidenter appareat, quod tales abfolutè dri Conftitutionem impofuit, Bonifacius octa- Cap. 2.3.
voluerint vitam mutare, & in Religione perpetuùm vus: Conftitutionem Innocentianam, quæ prohibet
Domino defervire. Cum quilibet renuntiare valeat converforum profeffionem recipi ante annum proba-
ei, quod pro fe nofcitur introductum. Et omnes hi tionis elapfum, piæ memoriæ Alexander Papa quar-
Canones fpectare videbantur ad folum Sancti tus ad Fratrum Prædicatorum & Minorum Ordines
Benedicti Ordinem, ideoque novelli tunc Fra- dumtaxat declaravit extendi. Ipfe illam extendit
tres Prædicatores ac Minores pergebant fine pro- ad omnes Mendicantes Ordines propter rationis
bationis anno ad profeffiones admittere. Ad. fimilitudinem ac pergit: In aliis autem Rell-
mittebant etiam inhabiles perfonas, atque ita gionibus profeffio exprefse vel tacitè fieri poteft licitè
fuos Ecclefiæ utiliffimos Ordines gravabant ac infrà annum. Sed exprefse emifsa etiam fæculari
vitiabant. Hinc ergo Innocentius quartus ad babitu non mutato, illi Religioni præcisè obligat,
generalem Prædicatorum Magiftrum emifit di- quam profitens eft profefsus. Tacitè verò facta in-
ploma, quo annalis probationis neceffitatem frà probationis annum per susceptionem habitus, que
urget ex laudatis jam Canonibus, ac ex San-profitentibus tantùm datur non illi fpecialiter,
&ti Benedi&i Regula, & concludit: Vobis de
Fratrum noftrorum confilio, in virtute obedien-
tia, fub pœna excommunicationis, auctoritate præ-
Sentium diftrictius inhibemus, ne ante annum proba
tionis elapfum, qui est maximè in subsidium fragili-
tatis humanæ regulariter inftitutus, quemquam ad
profeffionem veftri Ordinis, feu renuntiationem fæ
culi faciendam recipere præfumatis. Et infrà:
Quod fi contra bujufmodi prohibitionem quemcum-
que recipere præfumpferitis, decernimus eum, qui
taliter receptus fuerit, nullatenùs veftro Ordini ef
fe alligatum, vofque à receptione quorumlibet ad
profeffionem ejufdem Ordinis fore ipfo facto fufpen-
fos. Addit & alias poenas. Emifit diploma pri-
mo fui Pontificatus anno apud Civitatem Caftel-
lanam. Ipfum verò publicarunt Otho Portuen-
fis Epifcopus, & Godefridus ad Sanctum Adria-
num Cardinalis Diaconus, & publicationis in-
ftrumento fubjecerunt: Nos ad precum inftan-
tiam Fratrum Minerum præfens tranfcriptum ex

cujus babitus eft fufceptus, fed generaliter Religiont
alicui recipientem obligat, fi ætatis aptæ fit, si sciens,

voluntarius, & triduo perfeveret. Et hine
patet ratio, cur quartus Innocentius & quartus
Alexander dicant de admiffis ante completum
probationis annum ad profeffionem Prædicato-
ribus atque Minoribus: Decernimus nullatenùs ve-
ftro efse Ordini alligatum. Quod nempe omninò
valeret profeffio, attamen non huic fpecia-
liter, fed dumtaxat generaliter alicui Ordini pro-
feffum alligaret. Hinc addidit Innocentius:
Prohibemus ne conftitutum in hac probatione Novi.
tium præfumatis aliquatenùs impedire, quo minùs
infrà ejusdem probationis annum ad aliam Religio-
nem quam maluerit tranfeat, ficut de fua proceffit li-
bera voluntate, non obftante Statuto contrario, f
quod à vobis eft editum, quod irritum decernimus &
inane, vel aliquibus litteris à Sede Apoftolica im
petratis, feu etiam impetrandis, quæ de præmiffis
exprefsam non fecerint mentionem. Eos non

ad

facta tenent. Duo circa Mendicantes Ordines
fecit Bonifacius: Innocentii quarti & quarti
Alexandri de Fratribus Prædicatoribus ac Mino-
ribus Conftitutiones innovavit. Deinde ipfas
extendit ad alios etiam Mendicantes. At vero
neutra conftitutio factas ante anni lapfum profef-
fiones penitùs caffavit. Quare omnia, quæ fuæ
conftitutioni Bonifacius de tacita ac expressa pro-
feffione addidit, etiam habuerunt locum in Fra
tribus Mendicantibus. Et hinc Fratribus Mino-
ribus, ut ante completum annum pofsent ex Dil-
cretorum confenfu profeffiones admittere, facul-
tatem & privilegium dedit Leo decimus. Quod
nempe illicitæ dumtaxat efsent iftiufmodi profef-

ad fæculum tranfire permittit, fed dumtaxat tranfire ad alium Ordinem: Quod nempe ante completum probationis annum facta profeffio ab ifto Ordine excluderet, & inhabilem redderet ad & inhabilem redderet ad ipfum, ac ad eligendum alium interim obligaret. Et ad hunc præfertim articulum quartus Alexander addit fuperius laudatam exceptionem : Nifi tacitè vel exprefsè infrà probationis annum profeffus fit major quatuordecim annis. Hoc generali vinculo neminem ligari voluit, nifi profeffum poft expletos quatuordecim ætatis annos. Octavus Bonifacius exceptionem cenfuit effe nimis largam: Ante lapfum probationis annum factas profeffiones, ut certo obligarent Ordini, voluit effe expreffas. Etiam tacitas, ideo-fiones, non invalidæ. Ad evitandum temeritatis que generatim folummodò obligantes, adftrinxit ad certas conditiones. Hæc ejus de expreffa Cap. 5. profeffione verba, Etiam fæculari habitu non mutato, refpiciunt famofum fub titulo de Monachorum ftatu Refcriptum, quo nefcio quem Presbyterum non mutato habitu apud Regulares Clericos profeffum obligari declaravit Innocentius

Cap. 9.

tertius.

Octava quæftio eft, An Bonifacius octavus
Fratrum Mendicantium ante elapfum probationis
annum factas profeffiones fecerit irritas & nullas?
Refpondeo non feciffe. Lucet ex ejus verbis:
In aliis Religionibus profeffio exprefsè vel tacitè fieri
poteft licitè infrà annum. Ad quæ Gloffator: In
Mendicantibus etiam fieri poteft, fed non licitè.
Multa enim fieri prohibentur, quæ tamen

ac indifcretionis periculum adefse voluit afsen
fum Patrum Difcretorum. Et ifto jure viximus
ufque ad Tridentinam Synodum. Hæc prima
plenum probationis annum fecit omni Regulari
Ordini, & omni profeffioni efse fubftantialem.
Et Ecclefiam à multis contentionibus & fcandalis
liberavit. Pius pofteà quintus Sancti Dominici
Sanctimonialibus fecit privilegium, ut in mortis
articulo ante expletum annum poffint validè pro
fiteri: dummodò tamen fint legitimæ ætatis.
Quæ gratia ad ejufdem Ordinis Fratres, lon-
geque magis ad alios Ordines non poteft ex-
tendi. An facro - fancta Synodus Decretum
fuum extendat etiam ad militares Ordines, eft
quæftio. Communior opinio adfirmat non
extendere.

DECRETUM IIL

A Liud Sancti Leonis noni Decretum adducit

bantur à Græcis Epifcopis fecundùm inftitutionem
Græcorum › extra quatuor tempora Ordines confe
rendo. Revera enim morem illum aut Canonem,
qui facros Ordines in folis quatuor temporum
Sabbathis dari permittit, Græci numquam ha-
buerunt.

laudata item Hiftorica compilatio: Leo
conftituit, ut Clerici nonnifi quatuor temporum je-
juniis ab Epifcopis jejunis ordinentur. Apud Gre
gorium nonum fub titulo de Ordinationum tem-
poribus exftat hoc Refcriptum Cœleftini tertii
ad Archiepifcopum Hydruntinum: Quia in par-
tibus Calabrie Latini à Græcis & Græci à La-
tinis fecundum alterius inflitutionis obfervantiam or-
dinantur, volumus de cetero commixtiones non fie-
ri, & confuetudines rituum, & confuetudines Ordi-
num obfervari. Videtur legendum: Sed volumus
confuetudines Ordinum obfervari. Utique à Græ-
cis Græcas, Latinas à Latinis. Et de Clerico
Græco, qui Latino Epifcopo fubjectus de hujus
licentia ordinatur à Græco Epifcopo, ad fuum
Conftantinopoli Cardinalem Legatum refcripfit
Cap. 11. Innocentius tertius: St fecundùm morem Græco-
rum fuerit ordinatus, licet culpandus fit Epifco-
pus Latinus, qui Clericos fuos à Græco facit
Antiftite ordinari, quamdiu tamen talis mos ab
Ecclefia toleratur, impediri ordinatus non debet ab
executione Ordinum taliter fufceptorum. Ubi ad
verba, Si fecundùm morem Græcorum fuerit ordi-manifeftat, quod cùm Apoftoli Paulum & Bar-
natus, rectè fcribit Glofsator: Extra quatuor
tempora, ficut eft in antiqua compilatione. Et fic
bene facit ad titulum. Et prioris Capituli Glofsa
habet: Clerici Latini in Calabriæ partibus ordina-

Lucet ex Sancti Leonis Magni ad Diofcorum Alexandriæ Patriarcham Epiftola : Quod à PaEp. 81. c. tribus noftris propenfiore cura novimus esse fervatum, 1. à vobis quoque volumus cuftodiri, ut non paffim diebus omnibus Sacerdotalis vel Levitica ordinatio celebretur, fed poft diem Sabbathi ejus noctis, quæ in prima Sabbathi lucefcit, exordia deligantur. Hoc eft, fub lege Divini officii fubftituantur In quibus bis qui confecrandi funt jejunis, & à jejunantibus Sacra benedictio conferatur Quod ejufdem obfervantiæ erit, fi manè ipfo Dominico die continuato Sabbathi jejunio celebretur à quo tempore præcedentis noctis initia non recedunt, quàm ad diem Refurrectionis, ficut etiam in Pafcha Domini declaratur, pertinere non dubium eft. Nam præter auctoritatem confuetudinis, quam ex Apoftolica novimus venire doctrina, etiam Sacra Scriptura

nabam ex præcepto Spiritus Sandi ad Evange
lium Gentibus mitterent prædicandum, jejunantes
&orantes impofuerunt eis manus, ut intelligamus,
quanta & dantium & accipientium devotione curan-

Ep. 17

Ep. 24.

fit doctiffimus Pontifex. Et quidem per folum
Patriarcham, qui proinde id non poterat per
Vicarium. Quia nempè Canon, qui Sacros Or-
dines folis quatuor temporum Sabbathis celebrari
permittit, iftic omninò obligabat. Refpondeo
Thomam illum fuiffe virum Latinum, capta per
Flandros & Venetos Conftantinopolis primum
Patriarcham. Gloriofi ifti milites ante obfidio-
nem inter fe fuerant ftipulati, ut Flandri Impe-
ratorem, Veneti haberent Patriarcham, atque
ità omnem Orientalem Ecclefiam deducerent ad
Apoftolicæ Sedis obedientiam, ac ritus Lati-
nos. Abfque his ritibus exiftimarunt à Photio
Patriarcha inchoatum, & à Michaele Cerulario
reftauratum fchifma numquam fore eradican-
dum. Laudatus ergo Thomas Latinos ritus in-
duxit in Conftantinopolitanam Ecclefiam, at-
que ità ab Innocentio tertio poftulavit iftam gra
tiam, & impetravit. Latinos ritus cœpit à rafu-
ra barbæ, de qua Nicetas Choniates; Thomas
patrio veftitu indutus erat, qui corpus ita conftrin-
gebat ut acubus illi affutus videretur manibus
dumtaxat & pecore aperto, malis ita rafis, ut
quemadmodum in impubi puero nullum pili veftigium
cerneretur. Indignatur, quod non Græca, fed
Latina Epifcopi tonfura & vefte uteretur. Et
quidem ad Latinum ritum, nec à Patriarcha,
nec ab Imperatore, nec à Martino Cardinali
Legato, traduci voluit Conftantinopolitanus
populus. Hinc Pelagium Cardinalem Albanen-
fem Epifcopum co legavit Pontifex cum amplif
fima poteftate & Papalibus ornamentis, fcri-
bitque de ifto Georgius Acropolitanus: Pela- Cap. 17.

dum fit, ne tantæ benedictionis Sacramentum negli-
genter videatur impletum. Et ideò piè & laudabili
ter Apoftolicis morem gefferis inflitutis, fi banc ordi-
nandorum Sacerdotum formam per Ecclefias, quibus
Dominus præeffe te voluit, etiam ipfe fervaveris.
Ut bis, qui confecrandi funt, numquam benedictio-
nes, nifi in die Refurrectionis Dominice tribuantur
cui à Vespera Sabbathi initium conftat adfcribi, &
quæ tantis Divinarum difpenfationum Myfteriis eft
confecrata, ut quidquid eft à Domino infignius confti-
tutum, in bujus diei dignitate fit geftum. Peracta
in die Dominico Myfteria enumerat, & conclu
dit: Cœlefti quàdam Regula infinuatum & traditum
neverimus, in die illo celebranda nobis effe Myfteria
Sacerdotalium Benediclionum, in quo collata funt
omnia dona gratiarum. Diofcorum non arguit,
quod extra quatuor temporum Sabbatha, fed
quod extra quodvis Sabbathum daret Sacros Or-
dines. Ipfos in quovis Sabbatho dari lucidè per-
mittit. Ex eadem Regula adverfus Anatolium
Patriarcham Conftantinopolitanum, qui Ar-
chidiaconum fuum Etium feria fexta confe-
craverat in Presbyterum, fcripfit ad Imperato-
rem Martianum: Anatolius adeò nimia commotio-
ne turbatus fuit, ut confecrationem fexta Sabba-
thi, traditionis Apoftolicæ aut nefcius aut oblitus,
inferret. Quafi non ad Epifcopum magis quàm ad
Presbyterum ordinationis illius vitium pertineret.
Alexandrinæ Ecclefiæ Archidiaconus, & per
Diofcori factionem in Ephefino latrocinio in
Conftantinopolitanam Cathedram promotus fue-
rat Anatolius, ideoque quod Alexandriæ fieri
viderat à fuis Patriarchis, Conftantinopoli Epi-
fcopus etiam faciebat. Haud dubiè amulabaturgius omnes, ut veteri Romæ colla fubjicerent, com-
Diofcorum, atque ità lucet hunc Magno Leo-
ni non obediviffe. Etiam ad Anaftafium Thef-
falonicenfem Epifcopum fuum in Illyrico Vi-
carium fcripfit idem Pontifex: Cognovimus fa-
è, quod non potuimus filentio præterire, à qui-
bufdam Fratribus folos Epifcopos tantùm dicbus
Dominicis ordinari, Presbyteros verò & Diaconos,
circa quos par confecratio fieri debet, passim quo-
libet die dignitatem Sacerdotalis officii accipere.
Que contra Canones & traditionem Patrum ufurpa-
tio corrigenda committit, cum mos quibus eft tradi-
tus circa omnes facros Ordines debeat omnimodis
cuftodiri. Etiam iftos Epifcopos arguit, non
quod extra quatuor tempora, fed quod extra
quævis Sabbatha Presbyteratum ac Diaconatum
impartirentur. Exftat Epiftola in Romana,
publicata per Dominum Lucam Holftenium,
Synodo Bonifacii fecundi.

pellebat: Hinc Monachi in carcerem impingi, Sa-
cerdotes in vincula, & templa omnia claudi. Nec
præter bæc duo tertium ftatui. Etenim vel Papam
primum omnium Pontificem faterentur illiufque
inter Sacrorum folemnia memoriam facerent, vel
qui id abnuiffent, morte penderent pœnam . Ve-
rum & Clerus & populus apud Imperatorem
Henricum, qui fratri fuo Balduino fucceffe-

"

intercefferunt in hæc verba: Nos alio ge nere orti, aliumque babentes Pontificem, nofmetipfos Imperio tuo & poteftati fubjecimus, ita ut corpora, non & animam & fpiritum dominareris, namque in tui defenfionem, dum bellum geritur, arma capere neceffe eft. At noflris ritibus & cæremoniis cedere, fieri omninò nequit. Aut itaque nos ab urgenti periculo libera, aut tamquam liberis ad indigenas aditionem dato. Quin & multi, præfertim Monachi & Clerici, ad Theodorum Lafcarim Imperatorem, & ad Patriarcham Antonium Anctorianum, refidentes apud Nicæam Bithyniæ transfugerunt. Cardinalis Pelagius petebat duo à Conftantinopolitanis. Primò, ut Romani Pontificis Primatum agnofcerent. Secundò, ut in Divinis Officiis & Ecclefiafticis moribus admitterent ritum Latinum. Et à primo, quoniam Evangelicæ legis fubftantiam tan

Verum his obftare videtur privilegium, quod Thoma Patriarchæ Conftantinopolitano dedit Innocentius tertius: Tuis precibus annuentes Fraternitati tue perfonaliter indulgemus, ut in diebus Dominicis, & præcipuis folemnitatibus, cum necefSe fuerit, perfonas idoneas in Subdiaconos valeas promovere. Exftat Epiftola in laudati Pontificis vita, publicata per Dominum Francifcum BofFol. 103. quettum. Magnam Canonicè inftitutorum Clerico-git, poftulato numquam crediderim Imperatorum inopiam patiebatur tunc Conftantinopolita- rem Henricum receffiffe. Alterum poftulatum na Ecclefia: Et tamen non Presbyteros aut Dia- erat Adiaphorum, ideoque de illo folo Princonos, fed folos Subdiaconos in quavis Domini- | ceps fecit quod addit memoratus Georgius: Henca die aut præcipua folemnitate confecrari permi-ricus, cum tot populis, optimisque viris privari nollet,

nollet, etiam invito Legato ac renuente templa refe-
ravit, vinculis & cuftodiis circumcindos Monachos
ac Sacerdotes exemit, & tempeftatem, qua tunc
jactabatur Byzantium, fedavit. Et exindè Græci
omnes Latinis ritibus cœperunt impotentiùs ad-
verfari. Tunc enim fcriptus videtur ille Schif-
maticus plurimarum in nos calumniarum indicu-
lus, qui pofteà in Conftantinopolitano Patrum
Prædicatorum Conventu repertus habet & hunc
articulum Promotiones Epifcoporum & Clerico-
rum non per omne tempus perficiunt Latini Antifti-

à Valerio Epifcopo confecratum San&tum Augu
ftinum teftatur Sanctus Poffidius. Eandem vio
lentiam à Pappo Epifcopo Sanctus Epiphanius,
ab Epiphanio frater Sancti Hieronymi Paulinia-
nus, alii ab aliis & apud Latinos & apud Græ-
cos fuerunt frequenter paffi. Quod nempè Sacri
Ordines nullis tunc effent affixi Sabbathis. Quod
ipfum lucidè patet ex fuperius laudata Magni
Leonis ad Diofcorum Epiftola A Diofcoro
fervandum jubet Apoftolicum Canonem, & Ro-
manæ Ecclefiæ morem, ideoque profequitur:

mus, ut quod noftræ confuetudini ex forma paterna
traditionis infedit, tua quoque cura non negligat.
ut per omnia nobis & fide & actibus congruamus.
Propter quod remeanti filio noftro Poffidonio Presby
tero banc ad Fraternitatem tuam dedimus Ept-
ftolam perferendam, qui noftris proceffionibus at-
que ordinationibus frequenter interfuit, & toties
ad nos miffus, quid in omnibus Apoftolicæ Se-
dis auctoritate teneremus, agnovit. Clarè profi-
tetur omni Ecclefiæ tunc fuiffe unicum Cano-
nem & morem.

tes, fed tantùm in anno quater, & per obfervabi-Studiosè Dilectionem tuam & familiariter admone- Cap. 2.
lem diem. Nam cùm anni quatuor tempora fint,
fcilicet, Ver, Æftas, Autumnus , Hyems, bo-
rum temporum initia, primordia menfis Martii fci-
licet, Junii, Septembris, atque Decembris obfer-
vant. In primis Hebdomadibus Clericos, Diaco-
nos, Presbyteros, Epifcopos promovent : Malè
Epifcopos promovent : Malè
fentientes & barbaricè, adventum Spiritus Sancti
non fecundùm virtutem Promoventis & Promoti
arbitrantes defcendere, fed diebus quibufdam pu-
tant hunc venire, ut infipientes. Latinum Cano-
nem, qui Sacrorum Ordinum donationem qua-
tuor anni temporibus adftringit, Græci tunc funt
adeò hoftiliter averfati.

Porrò hic Canon aliud non mandabat, quam ut non paffim diebus omnibus Sacerdotalis vel Levitica ordinatio celebretur, fed poft diem Sabbathi ejus nodis, quæ in prima Sabbathi lucefcit, exordia deligantur, in quibus his qui confecrandi funt

Et funt calumniati mendaciter. Nec enim
fupremum Epifcopatus, aut minores infimos, fed
folos Sacrorum Ordinum medios gradus Canon
adftringit ad quatuor tempora. Ifto item tem-jejunis, & à jejunantibus facra benedictio confe-
pore etiam Orthodoxi Græcorum Clerici paffim
noluerunt ordinari à fuis Latinis Epifcopis, &
de ipfis ad fuum Conftantinopoli Legatum fcri-
plit Innocentius tertius: Si fecundùm morem Græ-
corum fuerit ordinatus, licet culpandus fit Epifcopus
Latinus, qui Clericos fuos à Græco facit Antiftite
ordinari, quamdiu tamen talis mos ab Ecclefia tole-
ratur impediri ordinatus non debet ab executione
Ordinum taliter fufceptorum. Morem iftum tole-
rari compulit jam memoratum factum Henrici
Imperatoris. Adeò tunc ifte mos invaluit, ut
pleræque tunc à Latinis occupatæ Græcorum Ci-
vitates paffim habuerint duos Epifcopos, Lati-
num & Græcum.

Laudatus de quaternis Sacrarum Ordinationum temporibus Canon etiam apud Latinos non eft antiquiffimus. Rectè fcribit Amalarius ForL. 2. c. 2. tunatus: Ordinatio in quatuor temporibus à primis

Epifcopis celebrata non fuit. Etenim ufque ad Sancti Sylveftri tempora nullum eft ipfius veftigium, nulla memoria. Hinc Quintum Nolanæ Ecclefiæ Presbyterum fuiffe quinque ante San&tum Felicem Collegam diebus confecratum fcribit in Felicis vita Venerabilis Beda. Nec item eft memoria dudum poft Sylveftrum. Etenim de Sancto Ambrofio adhuc Catechumeno, & à Mediolanenfibus ad Epifcopatum rapto, fcribit Presbyter Paulinus: Baptizatus fertur omnia Ecclefiaftica officia implesse, atque octava die Epifcopus ordinatus eft. Itaque Diaconatum ac Presbyteratum non poteft in quatuor tempoEpift. 6 rum Sabbathis accepiffe. Et à Barchinonenfi populo raptus Sanctus Paulinus à Lampio Epifco. po ftatim fuit ex Laico Presbyter confecratus. Ità fcribit ipfe in litteris ad Severum. Eodem modo fuiffe ab Hipponenfi populo raptum &

C. 6.

ratur. Quod ejufdem observantiæ erit, fimanè ipso
Dominico die, continuato Sabbathi jejunio celebre-
tur à
>› quo tempore præcedentis noctis initia non
recedunt, quam ad diem Refurrectionis Dominica,
ficut etiam in Pafcha Domini declaratur, pertineré
non dubium eft. Sanctus Leo adfirmat hunc effe
Canonem Apoftolicum. Etenim Apostoli à glo-
rificato per Resurrectionem Domino audierunt:
Accipite Spiritum Sanctum, quorum remiferitis pec-
cata, remittuntur eis. In die Dominico funt ita
confecrati Sacerdotes. Etiam in die Domini-
ca acceperunt Spiritus Sancti plenitudinem.
Eadem item die Paulum & Barnabam, & fe-
ptem Diaconos, & quofvis alios confecrarunt,
& cunctis fuis Succefforibus fixerunt confecran-
di legem. Et jejuni confecravere jejunos. Hinc
ergo Hierarchicos, quos folos laudant Canoni-
cæ Apoftolorum litteræ, Ordines Dominica
dumtaxat die femper dedit & jejunis & per je-
junos omnis Ecclefia. Et quia Sabbathi jeju-
nium ufque ad Dominicæ diei lucem protrahere
eft quibufdam difficile, laudatos Ordines cele-
brari permifit poft Sabbathini Solis occafum.
Tunc enim Dominica dies incipit juxtà legalem,
quam femper etiam cuftodivit Ecclefia, Synago-
gæ Regulam: A Vefpera in Vefperam celebrabitis
Sabbatha veftra. Antiquum Romanæ Ecclefiæ
morem edicit in Sancti Ivonis Decreto Pelagius
fecundus Pontifex, de Latino Diacono, in
Marcellianenfis Ecclefiæ Epifcopum electo, fcri-
bens ad Tullianum Epifcopum Grumentinum.
Si poteft, ante diem fandum feftinet occurrere, ut Part. 6.
vel Sabbatho ipfo noctis magnæ poft Baptifmum va- C. 112.
leat ordinari. Et antiquus Ordo Romanus: Epifco-
pi omni tempore benedicuntur. Nunc verò mos eft, ut
nocturno tempore benedicantur. Ad fecundam no-