SANCTI LEONIS NONI PRIMUM ROMANUM CONCILIUM. XPOSITA jam Remenfis non eft prima Sancti Leonis Synodus, Duas priores edicit Hermannus Contractus: Leo Pa. pa in hebdomada poft Albas Synodum cum Epifcopis Italie Roma celebravit. Idem in hebdomada Pentecoftes aliam Synodum Papie congregavit, indeque per montem Jovis cum plurimis Romanorum in Cifalpinas partes devenit. Facta hæc dicit anno iftius fæculi quadragefimo nono. Romanam Synodum laudat etiam Sancti Benigni Chronicon, dicens ad ipfam convocatos fuiffe & Gallicanos Epifcopos, ad pertractandum ibi de ftatu & correclione fandle EccleCap. 27. fie. Palmaria ejus Decreta & Acta edicit San ctus Petrus Damiani in libro gratiffimo ad Henricum Archiepifcopum Ravennatem: Quis nefciat ufque ad Henrici tertii clementiffimi Regis Imperium, An. 1446 Præfulatumque reverendæ memoriæ Clementis Papæ fecundi, iftiufque beatiffimi Leonis noni Apoftolici, quo nunc videlicet Præfule fandla fe gubernari gratulatur Ecclefia, per Occidentalia Regna virus Simo dum, quadraginta dierum pœnitentiam ageret, Cap. 29. niace Hærefeos lethaliter ebulliiffe, ita ut quod paflaret, ejus me arbitratus fum obfecundare prorfus fim fiebat licenter admiffum, ultorie animadverfioni imperio, fi vel orando vel fcribendo tam difficilem nodum de Ecclefia folvere, fuperna illucefcente gratia, potuiffem. Scriptum eft hoc opufculum anno poft millefimum quinquagefimo fecundo ideoque tres Romanæ per ipfum laudatæ Synodi funt omninò Leonis noni, Simoniacam, etiam quo ad facros Ordines, Hærefim ufque ad Henrici tertii Imperatoris tem pora fuiffe graffatam in Latina Ecclefia, & paucos hinc indè dumtaxat Clericos & Monachos ab ipfa manfiffe mundos, eft fupra oftenfum. Idololatris, aliifque cunctis in perfecutione lapfis Chriftianæ reconciliationis facramentalem pacem, etiam in vitæ extremo, negavit olim Ecclefia, verùm ob nimiam fub Gallo, Volufiano, ac Decio Imperatoribus lapforum multitudinem, ne quafi plenè viduaretur Ecclefia, varias ipforum claffes diftinguere cœpit San&us Cyprianus, & mitioribus dare fub certis conditionibus gratiam pacis. Ex eodem princi Eas quidem ordinationes dixerunt caffas, irritas, Synodis tunc, aut Pontificibus, nullibi fcio de- pio ob plenum, quos omnes à Clero ad Laicos Imò non definivit, fed eft dumtaxat interlocutus. Reordinatores enim adeò bene coloratis argumentis fucabant errorem, ut quafi inter malleum & incudem hæreret Pontifex, ideoque pu blicas toti Ecclefiæ preces indiceret, divini in tanto obfcuro ac perplexo luminis expoftulatrices. Erat quæftio de fola tertia Simoniacorum claffe de folis non Simoniacis, licet fcienter, gratis tamen, feu non Simoniacè per Simoniacos Epifcopos ordinatis. Eos utraque pars confentiebat in gradu fuo difpenfatoriè fuftinendos: verùm una per folam pœnitentiam, altera per reordinationem. De duabus prioribus ac fodioribus Simoniacorum claffibus erant concordes: utraque pars ipfos cenfuit perpetuò rejiciendos ad fortem Laicam, ideoque de substantiali fimilium ordinationum valore non fuit fcrupulofius difquirendum. Et nulla tunc Synodus, nullus Pontifex hoc vel iftud definivit. Et hinc folùm præfens Clementis fecundi ac Leonis noni Decretum defendit Sanctus Petrus Damiani: acriter & meritò. Etenim Arianos, Novatianenfes, Apollinariftas, Eunomianos, Donatiftas, Neftorianos, aliofque Schifmaticos atque Hæreticos in fuis etiam hæreticè ibidem fufceptis gradibus femper fufcepit Ecclefia, ideoque non Simoniacos, licet fcienter, tamen non Simoniacè à Simoniacis ordinatos cenfuit ifta gratia effe longè digniores. Simoniacam lepram ufque ad Leonis noni tempora ait fuiffe univerfale crimen, imò pro crimine non reputatam in Latina Ecclefia, & adjungit: Quid ergo commeruit, quid peccavit, qui Matrem fuam Ec- Cap. 27. clefiam, in qua ex aqua & Spiritu Sancto renatus eft, fimpliciter adiit, atque ubi Baptifmum, illic etiam gratiam confecrationis accepit? Suum quippe non erat, ut de confecraturi se perfona difputare debuerit, propterea quem apud Ecclefiam fuam præfidere in Epifcopali Cathedra reperit, ab co ad ordinem promoveri integrum duxit. Quid enim [faceret, cui & nomen dare in professione facræ militiæ neceffitas imminebat, & migrare tamen ad alienæ Diæcefis Epifcopum non licebat? Simoniacas tertiæ claffis ordinationes affirmat non in Schifmate aut Hærefi, fed in Catholica Ecclefia acceptas, & quidem ab Epifcopo, cujus uti Baptisma, ita confecratrix manus judicari non poterat aut refutari. Gregorii enim feptimi, qui Simoniaci Epifcopi aut Presbyteri divina Officia recipi vetuit, Canon necdum extabat: Iftas ordinationes afserit acceptas per cæcam & fimplicem obedientiam, in ipfis nullum efse fufcipientis crimen, ideoque nullatenùs cafsandas. Quod ipfum infigniter confirmat per trigefimum Apoftolicum Canonem: Si quis Epifcopus. aut Presbyter, aut Cap. 35. Diaconus per pecunias hanc obtinuerit dignitatem dejiciatur & ipfe, & Ordinator ejus. Damnantur folæ prima & fecunda Simoniacæ ordinationis classes, ideoque affirmat Canonem non debere ad tertiam extendi. Urget & varias reordinationum ac reordinantium excefsus atque abfurditates: Ut omnia illis Cap. 33. conftet provenire confusa, hoc etiam adversus Canones agunt, quia cuzctos fimul gradus in reconfecratione fufcipiunt. Unde cum de quodam mihi note, quia nuper confecratus fuerit, comperiffem, fateor, exhorrui facinus, Quid plura? Tandem conveni bominem. Numquid, inquam, jam in te erat aliquid ex his gradibus, quos muper ab Epifcopo fufcepifti? Nihil prorfus, ait: Ut quid enim acciperem, fi me habere conftaret? Et adjeci: Ergo à Laico nihil diftabas, imò Laicus prorfus eras. E、 tiam, inquit, purus profectò Laicus, ut puta qui de Clerico nihil habuerim. Sed fi Laicus, inquam, ipfo Lib. 4. Ep. 3. dje, quo Laicus eft, ad Sacerdotii jura proruperit, tuo quoque judicio fit Neophytus, ac proindè procul dubio deponendus. Ad hæc ille confufus obmutuit, & conclufionis necessitatem, quia labefactare non potuit, tacendo firmavit. Illud quoque non levioris videtur effe vefanie, quia Reconfecratores novi non præfixa Canonibus jejunia curant, non Sabbatha conferendis facris Officiis dedicata confervant, fed quocumque menfe vel feria munus inordinate ordinationis indifferenter ufurpant, tamquam prima confecratio banc fecundæ confecrationi licentiam præbeat, ut confufis ordinibus,utpote fimul datis, etiam temporum flatuta confundat, & hoc in reconfecratione fit licitum, quod ipfi etiam in confecratione omnimodis teftantur abfurdum. Ex hifce manifeftis prævaricationibus Reordinatores non duci divino Spiritu, ideoque reordinationes efse facrilega attentata non malè credidit Sanctus Petrus Damiani. Alinud hujus Synodi Decretum laudat idem Petrus in litteris ad Cunibertum Epifcopum Taurinenfem: In plenaria planè Synodo Sancte memorie Leo Papa conftituit, ut quæcumque damnabiles fœminæ intra Romana mænia reperirentur Presbyteris proftitutæ, ex tunc & deinceps Lateranenfi Palatio adjudicarentur Ancillæ. Quod videlicet falutare ftaturum, æquitatis juftitiæque plenissimum, nos etiam per omnes Ecclefias propagandum eje decernimus, quatenus percepto priùs Apoftolice Sedis Edicto, unufquifque Epifcopus Ecclefiæ fuæ vindicet famulas, quas in fua Parochia deprehenderit facrilega Presbyteris conjunctione proftratas. Æquitatis fcilicet jure, ut quæ facris Altaribus rapuisse fervorum Dei convincuntur obfequium, ipfæ hoc faltem Epif copo per diminuti fui capitis fuppleant famula tum. Decreta hæc fuifse anno poft millefimum quadragefimo nono, adeoque in prima Leonis Romana Synodo, difertè teftatur Hermannus Contractus. Eadem igitur in Synodo ftatutum videtur, quod laudat antiqua incogniti Auctoris Historica compilatio: Leo Papa conftituit, ut juxta Ecclefias fiant Clauftra ad difciplinam fervandam. Suo loco laudatum Sancti Rigoberti Remenfis Archiepifcopi inftitutum homo Gallus è Gallia tra duxit, aut potius reduxit in Italiam, per ipfum conatus reparare Clericalem continentiam, ac deinceps cuftodire. Hujus vigore Decreti San&us Petrus Damiani regularem Clauftri vitam multis impofuit Cathedralibus Italiæ Ecclefiis, conditam olim ab Aquifgranenfi per Ludovicum Pum Imperatorem Synodo regulam cessare fecit ob enumeratos fuo loco novos, & cun&tis regularibus Clericis tradidit Regulam Sancti Auguftini. Ex eodem Decreto Alexander fecundus Regulares Clericos BaGlicæ Lateranenfi præfecit, atque inftituit Sanctiffimam ac doctiffimam Lateranenfem Congregationem, è cujus folo principali Monafterio Romana Ecclefia ac cepit Honorium fecundum, Innocentium fecundum, Lucium fecundum, Alexandrum tertium, Honorium tertium, plurimofque Cardinales. Quod quomodo poft variam fortunam ad fæculares Clericos tandem redierit, videre poflis apud Onuphrium Panninum in opere de feptem Bafilicis Romanæ urbis. Porrò Leonis noni de Romanorum Clericorum uxoribus in Lateranenfis Ecclefiæ fervitutem tradendis Decretum fuifse pofteà ad omnes Ecclefias extenfum non lego. Petrus Damiani nequiit extenfionem impetrare. Omittere tamen nolim Stephani noni Pontificis de ifta re ftatu. tum: Cum Papa Stephanus, qui zeli Phinees ema- Lib. 4. labatur ardorem, omnes Clericos Roma, qui poft Epift. 3. interdictum Papa Leonis incontinentes exfliterant, de Conventu Clericorum & Choro Ecclefiæ præcepiffet exire, ut quamquam relictis fœminis per pœnitentiæ lamenta fe corrigerent, tamen quia fancto viro inobediens fuerant, & de Sacrario ad tempus exirent, o celebranda Misse licentiam de cætero non fperarent, juxta Canonicam beate Cecilia Tranftybe rim conftitutam Presbyter habitabat, qui nec fœminam ullo modo acquiefcebat abjicere, nec unquam poterat hæc ftatuta nifi vana prorfus & frivola judicare. Quadam itaque die, dum incolumis, vegetus, & robuftus exifteret, vefpertinis boris ad quiefcendum in lecto fe compofuit. Ait ipfum fuiffe fubitò exftinctum, & fepultura afini ex fuo juffu sepultum. Proindè & Leonis & Stephani Decreta erant pro folis Clericis Romanis. S. Q LEONIS ΝΟΝΙ CONCILIUM PAPIENSE. Uid in Papienfi Synodo decretum pifcopos & Clericos extenfa. Præfertim ad Mediolanenfes, quos non folum Simonia & inconti nentia, fed & Schifmatica adverfus Apoftolicam Sedem contumacia laborafse, expertus etiam pofteà fuit Sanctus Petrus Damiani, Nicolai fecundi Pontificis Legatus, adverfus quem, quod fefe in mentis Sanctus Ambrofius: In omnibus cupio se L. 3. c.1 niam & Clericales nuptias decreta blaterabant ad medio, Collegam fuum Anfelmum Lucenfem E-nere volentibus, refponderit in libris de Sacra- metuens iftas contumelias, quas poftmodum S. LEONIS ΝΟΝΙ CONCILIUM MOGUN TINUM. T Ertia Sancti Leonis Synodus fuit jam expofita Remenfis, quarta fuit Moguntina. Ita lucidè affirmant Sancti Benigni Chronicon, Hermannus Contractus, & Chronicon Ecclefiæ Auguftenfis. Eam affirmant celebratam anno iftius fæculi quadragefimo nono, adeoque omnes jam dicta quatuor funt ejufdem anni. Eandem Synodum laudat Chronicon Monafterii Laurishamenfis: Leo Papa Moguntiæ Synodo habi qua Hic Sandiffimus Papa acia Synodo Aquifgranum defcendit, ibi Imperatorem expeditionem agentem contra Balduinum Comitem Flandriæ ufque verteretur, expectavit . Ife Sanctiffimus Papa Leo nonus multa in Germania bona fecit, Ecclefias, Capellas, & Altaria in diverfis locis abfque numero propria in persona confecravit &quod Pontificuli plures bodiè facere erubefcunt, ad quod tamen obligati funt ratione officii, fummus Pontifex non obligatus facere non defpexit. Nomulta de Ecclefiafticis fanctionibus difpofuit. tat Germaniæ Epifcopos, qui laicis fuorum tenConfirmavit enim illic Canones Remenfes. Et poralium Principatuum curis implicati omne Lambertus Schafnaburgenfis: Leo Papa propter Pontificale officium agunt per Vicarium Epifcocomponendum ftatum Ecclefiarum, & pacem Galliis pum, adeoque de ipfo quafi erubefcunt. Et Roreddendam, Roma egreffus, Moguntiæ Synodum mano Epifcopo comparati quid funt nifi Pontificelebravit, præfidente Imperatore cum quadraginta culi? Et Adamus Bremenfis: Habita eft gener A. 1050. duobus Epifcopis. Ubi Sibecho Spirenfis Epifcopus ralis Synodus apud Moguntiam, præfidente Domino de criminibus, quibus accufabatur, facra commu Apoftolico Leone, & Imperatore Henrico, cum Enione fe purgavit. Et Dux Godefridus, interven pifcopis Bardone Moguntinenfi, Eborardo Tretu Papa Principum, gratiam Imperatoris obti- virenfi, Hermanno Colonienfi, Adelberto Hambur nuit. Et in Hirgauzientis Monafterii Chronicogen, Engilbardo Engilbardo Magdeburgenfi, Magdeburgenfi, cæterisque Abbas Trithemius: Beatiffimus Papa Leo ad Provinciarum Sacerdotibus. Eo in Concilio quiMoguntiam cum fuis tandem pervenit, ubi Synodum|| dam Spirenfis Epifcopus Sibicho, cui crimen adultepræfente Imperatore cum quadraginta duobus Epifco-rii intendebatur, examinatione facrificii purgatus pis, & multis Abbatibus & Clericis celebravit, & eft. Præterea multa ibidem fancita funt ad utilitamulta pro utilitate Ecclefiaftica conftituit. In hac Sy tem Ecclefiæ, præ quibus Simoniaca Herefis, & nenodo Sibicho Spirenfis Epifcopus de criminibus, qui-fanda Sacerdotum conjugia holographa Synodi manu bus accufabatur, facra fe communione purgavit. perpetuò damnata funt. Quod videns Domnus Lib. 3. c. 21. 1 Cap. 27. in fua fide fufpicatos. Et de Euialio Comite, L. 10 c. 8. nofter Archiepifcopus non tacuiffe probatur. De mu- Deus infpector tuæ confcientiæ. At ille accepta Eu- E. 1.C. 22. Porrò reos per Sacro-fanctam Eucharistiam aut Sacrificium purgari eft Ecclefiæ mos admodum antiquus. Etenim de Epifcopis in Ariminenfi Synodo per Arianos circumfcriptis in voces dolofas, & de ipfarum Hærefi fefe expurgantibus, fcribit in libro adverfum Luciferianos Sanctus Hieronymus Conteftabantur Corpus Domini, & Cap. 15. maleficium imputatum fuerit, in fingulis Missam celebrare, & Secretam publicè dicere, & communicare debet,& de fingulis fibi imputatisinnocentem reddere. Quod fi non fecerit, quinquennio à liminibus Ecclefiæ extraneus habeatur, ficut antiqui Canones inftituerunt. Et infrà: Sæpè contigit, ut in Monaferiis furta perpetrentur, & qui hæc committunt ignorentur. Idcircò ftatuimus, ut quando. fratres ipfi de talibus se expurgare debeant, Missa ab Abbate celebretur, vel ab aliquo,cui ipfe Abbas præceperit, præfentibus fratribus, & fic in ultima Miffe celebratione pro expurgatione fua Corpus & Sanguinem Domini noftri Jefu Chrifti percipiant, quatenus ita inde innocentes fe effe oftendant. Et Canuti Anglorum Regis apud Joannem Bromptonum lex: St contingat Sacerdotem regulariter Cap. 3. viventem aliqua criminum compellatione pulfari, Mifsam celebret, ac fanda communione se purget . Solus folum, fi compellatio fimplex fit, in triplici calumnia cum duobus fui Ordinis. Duriorem probationem imponit Regularibus Diaconis, ac etiam Plebeis, feu Sæcularibus extra Clauftrum Sacerdotibus. Et pergit: Si quis Altari Cap. 6. Miniftrantium accufetur, & amicis deftitutus fit, cum Sacramentales non habeat, vadat ad judicium, quod Anglicè dicitur Corfned, & fiat ficut Deus velis, nifi per Sandum Domini Corpus permittatur ut fe purget. Quid porrò fit Corfned exponit in fuo Glofsario Guilielmus Somnerus: Anglo-Saxonibus erat in more pofitum, panem certis quibufdam diftinctis fententiis confecratum reo guftaudum offerre. Habebant enim penitùs infitam opinionem, non posse quemquam mali confcium boc modo dedicatum panem glutire. Offam judi Ciri 7. quidquid in Ecclefia Sandum eft, fe nihil malicialem dixere. Earundem legum ex Anglico in. La |