Cap. 20.

demonftraffe. Illi honorificè actis gratiis pro ejus er-
ga Deum pietate,& erga ipfos reverentia, bonorumque
multorum cumulum comprecati, divina Sandi Spiritus
gratia invocata, tres eligunt, Philotheum Heraclea,
Macarium Philadelphiæ Epifcopos, &privatum
adhuc Nicolaum Cabafilam, electorumque nomina
Imperatori fcripta mittunt, qui Philotheum maluit.
Et is Patriarcha confecratus Ecclefiam adminiftravit.
Quod Regia nominatio non à Spiritu San&to, fed
à privato Principis affectu paffim dirigatur, Can-
tacuzenus optimè advertit.

rialem unius ex tribus per Epifcopos præfentatis
eligendi licentiam femper improbarunt. Interim
Ecclefiafticæ libertatis eximius Zelator femper
fuit ifte Simeon, nec dubitem quin eandem
licentiam improbaverit. Verùm quod profcribe-
re non poffet, conatus eft purgare. Hæc ejus
de Imperatore verba, Undus ab Ecclefia, proce-
dunt ex fabulofo & adulatorio errore, quo Re-
giam unctionem quafi Sacramentum Græci
exaltant. Quas nugas & quidam hoc fæculo
Latini dilexerunt. Ex his interim claret ipfum
Simeonem non detentæ fub Latinis Conftantino-
poleos tempore, fed medio inter Joannis Canta-
cuzeni Imperium & captam à Turcis urbem de-
curfu vixiffe & docuiffe. Quidquid fit, Joannis
Cantacuzeni Edictum viguit ufque ad captam à
Turcis Conftantinopolim. Quod enim juxta illud
& Jofephus Patriarcha, & ejus Succeffor Metro L.2. c.4.
phanes fuerint electi, teftatur in Florentini Con-
cilii Hiftoria Sylvefter Sgaropulus.

L.12.C.2.

Et hinc lucer Georgii Codini de Ecclefiæ & Aula Conftantinopolitana officiis librum effe memorato Cantacuzeni Edicto pofteriorem Lucet ex capite de electione & inauguratione Patriarcharum & Epifcoporum: Congregantur qui tunc Conftantinopoli degunt Epifcopi, licèt plures fuerint. Sin minus, duodecim prætereà ex vicinis etiam Ecclefiis evocati. Si verò neque ex iis qui peregre advenerunt, neque ex finitimis Ecclefiis duodenarius Epifcoporum numerus confici queat, tunc necef- Circa eligendum Regiæ civitatis Epifcopum fariò in loco fuffragii ferendi sedent tot, quot reperti aut Patriarcham Conftantinopolitanis Imperatofuerint, trefque in Patriarcham eligunt, quos fcilicet ribus aliquid juris Romana Ecclefia femper inDeus ipfis infpiraverit, quorum nomina fcripto confi › quorum nomina fcripto confi- dulfit. Difertè hoc in litteris ad Imperatorem gnata deferunt feledi Ecclefia Proceres ad Imperato- Mauritium fuprà profeffus fuit Magnus Gregorius. rem, qui ex illis eligit aliquem, quem Deus in men- Et in litteris ad Imperatorem Michaelem tertium tem ejus miferit. Deindè ablegat Imperator Princi- fcripfit Nicolaus primus: Confuetudinem vepes, qui fimul cum Ecclefiafticis Proceribus perferunt ftram novimus, in Regia urbe minimè apicem Arelectionem ad Electum. Eledum, inquam, & ab chieratica poteftatis aliquem poffe habere fine EcEcclefia & ab Imperatore. Si electus Electioni annuat, clefiafticæ plebis confenfu, atque Imperiali fuffrabene eft, fi abnuat, eunt ad alterum. Si neque ifte gio. Antiquiffima eft ifta confuetudo. Quod Epist.5. confentiat, ad tertium fe conferunt. Si & hic recufet, enim in Sancti Gregorii Nazianzeni Conftantinorurfus de integro, & alio quafi principio fumpto fuf- politanam Cathedram Conftantinopolitana Synofragia ferunt. Et infrà: Ad eundem modum fine dus varios elegerit, magnoque Principi Theodoulla variatione peragitur aliorum Patriarcharum pro- fio, qui Nectarium defignavit, præfentarit, clamatio & defignatio, nimirum Alexandriæ, An- fcribunt Socrates, Theodoretus , ac Hermias tiochiæ, & Hierofolymorum. Quin & Archiepifcopi|| Zozomenus. Principis, ne ingratum quotidiè prima Juftinianæ, Acridis, & totius Bulgaria. ante oculos pati cogeretur Epifcopum, honori Hæc omnia lucet effe haufta ex laudato Edicto id Patres detulerunt. Quin & idem detulerunt Imperatoris Cantacuzeni. De aliis Patriarchis ad- in omnium Patriarcharum electionibus. Quod ditamentum eft imaginarium. Tunc enim illi & Alexandrini & Antiocheni electioni fe mifgemebant fub Saracenis aut Turcis: & quod à cuerint optimi Imperatores Martianus & Leo, fua Synodo eligerentur, ftatim audivimus ab ipfo lucet ex Epiftolis Magni Papæ Leonis, ex LibeCantacuzeno. Sperabat hic Ecclefias illas è Bar- rati Carthaginenfis Diaconi Breviario, & aliis barica fervitute quandoque liberandas: hinc & vetuftis Scriptoribus. Et quidem laudatos Prinde ipfis edixit. Edixit de folis Patriarchis & Bul- cipes, ut dictis electionibus dirigendis invigilagaria Archiepifcopo, ideoque aliorum Epifco- rent, laudatus Leo monuit & rogavit. Et Antio porum electiones permifit antiquo Canoni & con- chene Diœcefeos Epifcopis & Clericis, novam fuetudini. Et certè poft Nicephori Phocæ à Jo- Patriarchæ pro degradato Macario electionem anne Tzymifca laceratum Edictum Augufti Suc- poftulantibus, refpondit fexta Synodus: Sugceffores iftorum nominationes non nifi quando-geffimus à Deo inftructis auribus fortiffimi & à Deo que ufurparunt. Eundem Patriarchæ eligendi modum laudat in libro de facris Ordinationibus Simeon Archiepifcopus Theffalonicenfis. Affirmat à vicinorum Epifcoporum Synodo, ac à civitatis fæculari & regulari Clero eligendos tres, atque ex ipfis unum defignari à Principe, & adjungit: Nugantur quidam rerum novarum inventores, invidia impulfi, dum dicunt, ImperaCap. 9. tor Patriarcham creat. Nullo modo id facit Imperator, fed Synodus miniftrante Pio Imperatore, non tantum quia defenfor eft, & Imperator unclus ab Ecclefia, fed etiam ut cooperetur, & miniftret, & diligat, & firma confervet que ad Ecclefiam fpedant. Videtur notare Latinos, qui iftam Impe

Act.13.

coronati noftri Imperatoris. Et juffit ejus Serenitas
Decretum fecundum confequentiam, feu antiquam
confuetudinem, fiert à reverendiffimis Epifcopis
Clericis fuprafcripta Sedis, & boc offerri ejus
manfuetiffimæ fortitudini Utique confirman-
dum. Quod etiam primæ Juftinianæ Epifcopus,
ad Juftiniani Augufti preces per Vigilium Ponti-
ficem exaltatus in aliquot Provinciarum Pri-
matem, à Principe confirmationem & acci-
pienda confecrationis facultatem accipere debue-
rit, demonftrant litteræ Magni Gregorii ad Joan- Lib. 4.
nem iftic Epifcopum & fubjectos ipfi Collegas. Epift.78.
Romana interim Ecclefia fuit ab hac fervitute
femper immunis ufque ad Herulos & Gothos: &

illam ab horum expulfore Juftiniano Augufto |
malè continuatam Conftantinus quartus tandem
dimifit.

Attamen non nifi unicum Epifcopum aut Pa-
triarcham à Clero electum Principi offerri & ab
ipfo confirmari Canones permittunt. Quod tres
eligere, & ipfos Principi offerre fit Apoftolicus
aut antiquus Canon, plurimum errat Joannes

CAPUT II.

Exponitur Barbarorum Regum in
Antistitum electiones violentia.

Cantacuzenus. Iftum morem nullus Canon, Romanum Imperium fuiffe tutelam Ecclefia

fticæ difciplinæ, & hanc ab illius dilace ratoribus barbaris fuiffe infigniter etiam laceratam, res ipfa clamat, & in fuis litteris amarè

nulla unquam lex probavit aut toleravit. Novellæ Juftiniani leges quidem mandant tres eligi, verùm unius ex iftis defignationem non Principi credunt, fed Patriarchæ, aut Metropolita. Exi-queritur Sanctus Avitus Archiepifcopus Viennenftimem quod exindè pofteriores Græcorum Augufti hocce jus etiam fibi transcripferint. Et quia humana præfumptio femper crefcit, iftam unius ex tribus defignandi confuetudinem tandem tranfmutarunt in plenam nominationem. At Canones femper improbarunt. Etenim Latinum Cypriorum Regem, quod Nicofienfis Ecclefiæ electuro Capitulo duos nominare, & ad alterius electionem compellere vellet, quafi ex antiqua Græcorum in quorum jura fuccefferat confuetudine, graviter arguit Pontifex Innocentius 13 Ep tertius. Damnat etiam apud Gregorium nonum

30

202.

L. 1. tit.6.
C.14.

L.1. tit.6.
C.28.

fis. Singulariter paffæ funt Canonicæ Antiftitum
electiones. Summè in hac re Barbarus fuit Hunne-
ricus Wandalorum in Africa Rex, de quo in vita
Sancti Fulgentii Rufpenfis in Byzacena Provincia
Epifcopi Ferrandus Diaconus Carthaginenfis:
Regalis authoritas Epifcopos ordinari probibuerat,
nec viduatis plebibus provideri Paftores licebat. Du-
ravit Barbaries ufque ad Hildericum Regem, na-
tum ex matre Catholica, de quo idem Ferrandus:
Mors Trazamundi Regis, & mirabilis bonitas Hilde-
rici regnare incipientis, Ecclefie Catholicæ per Afri-
cam conftituta libertatem reftituens, Carthaginenfi

difque in locis Ordinationes Pontificum fieri clemen-
tiffima authoritate mandavit. Nempe peffimi Aria-
ni fuerant Hilderici Anteceffores, ideoque Epi-
fcopis deftitutam Africanam Ecclefiam,tamquam
ovem fine Paftore, fperabant circumfcribere in
fuam perfidiam.

Cap. 16.

Cap. 28.

Cœleftinus tertius confuetudinem, qua per An-plebi proprium donavit Antiftitem Bonifacium, cun-
tiochenum & Hierofolymitanum Patriarchatum
Monachi tres à fe electos Regi aut Comiti Tri-
politano, unum ex ipfis defignaturo præfenta-
bant. Quem morem an illic à Græcis invectum
invenerint, an fecum è Gallia portaverint noftri
Flandri & alii Franci, eft mihi ignotum. Cer-
tè quod iftic non invenerint, fortiffimè fuadet
fuprà laudatum Edictum Joannis Cantacuzeni.
Eft enim illorum in Palęftinam acceffu multò
pofterius. Quidquid fit, eandem violentiam
viguiffe apud Hibernos, lucet ex ejufdem Inno-
centii apud Gregorium nonum Epistola ad Car-
dinalem fuum iftic Legatum. Iftum morem apud
Gefta Dei per Francos infigniter depingit operi
præfixa vita Guilielmi Metropolita Tyriorum:
Ea eft in terra ultra - marina Patriarcha Hierofoly-Provincia Bithyniæ & civitatis Conftantinopoli- Conc. 2.
mitani electionis ratio, quæ & Archiepifcoporum
Epifcoporum, & Abbatum, ut duos legant Canoni
ci, Regique offerant, qui de eis unum capiat, ita
ut, fi manè offerantur, intra vefperarum fignum,

>

Odoacer Herulorum in Italia Rex item Arianus fuit nonnihil humanior. Canonicas Orthodoxorum Epifcoporum electiones & confecrationes permifit avitæ libertati, excepta tamen Romana Ecclefia, cujus Electum à fe comprobari voluit, & fine fuo confenfu, atque authoritate non confecrari. Cur hac fervitute folam Romanam vexaverit Ecclefiam, difcere poffis ex Synodalibus Felicis tertii Pontificis litteris ad Clerum

tanæ: Quoties intra Italiam propter Ecclefiafticas
caufas colliguntur Domini Sacerdotes, confuetudo re-
tinetur, ut Succeffor Sedis Apoftolicæ ex perfona cun-
dorum totius Italie Sacerdotum cuncta conftituat,
qui caput eft omnium. In Juftiniani Digeftis Mar-
tianus Jurifconfultus ex Severi Imperatoris Re-
fcripto omne Romanum Imperium dividit in ur-

vefperi poft decantatum officium, die altero unum
Rex eligat. Hanc rationem fecuti funt Apoftoli,
mortuo Juda ut duos legerint, Jofephum Juftum &
Matthiam. Hanc & in Terra fancta adhuc fervant.bem, Italiam, & Provincias: quod nempe eo
Ita Rex elector eft, & quem vult capit. Verùm
Apoftoli fuos duos electos non ad Regem, fed
ad Divinam Majeftatem retulerunt. Ifta ad
Regem relatio per Romanam Ecclefiam nun-
quam fuit probata.

ufque, licèt per Cæfarem Auguftum in undecim
Regiones, ac deindè per Adrianum in quatuor
adminiftrationes diftributa, quafi tamen indivi-
fa effet Italia, utpotè priùs per Conftantinum
Auguftum divifa in Provincias. Univerfam ipfe
Princeps per Vicarios Legatos, carentes mero
Imperio, adminiftrabat. Quam formam in Ec-
clefiaftica etiam Hierarchia valere volnit Sanctus
Petrus Apoftolus, omni Italiæ ufque ad Tranf-
padanam, cujus caput Mediolanum, & cui fem-
per fuerunt jura propria, Regionem noluit effe
ullum Metropolitam, nifi Epifcopum Romanum.
Et omnes fubjectos Epifcopos quoad confirmatio
nem, confecrationem, Synodum, aliaque om-
nia fanxit ab ejus manu dependere. Ex ifto princi-

haberet Sancti Ambrofii Ecclefia, uti vanas rifit
Sanctus Gregorius, Deufdedit confirmavit in
Epifcopum, juffitque confecrari: præfertim quod
non folùm Longobardus & Barbarus, fed etiam
Hæreticus effet Agilulphus, ideoque omni gratia
& difpenfatoria diffimulatione indignus. Quod
Agilulphus, ejufque Foro - Julienfis Dux Giful-

pio etiam Odoacer Rex de folius Romani Epi-
fcopi perfona voluit intra Italiam effe fecurus,
ideoque illum folum fine fuo affenfu & juffione
non confecrari: quod ejus in poteftate effent om-
nes Epifcopi alii, atque ejus arbitrio in omnibus
agerentur. Quam violentiam profecutus eft et-
iam Odoacri & Herulorum devictor atque ejector
Theodoricus Gothorum in Italia Rex, imò &phus etiam Aquilejenfis Ecclefiæ electioni fe im-

ad

Gothorum Triumphator Auguftus Juftinianus. Hic enim, habendæ in Ecclefiam poteftatis avidiffimus, dixit nihil à fe induci novum, fed in Gothorum jura dumtaxat fuccedi. Jus à violentia non diftinxit. Duravit miferia ufque ad Conftantinum quartum Imperatorem, de quo in Benedicti fecundi Pontificis vita Anaftafius Bibliothecarius Benedictus fufcepit divales juffiones clementiffimi Conftantini, magni Principis venerabilem Clerum & populum, atque feliciffimum exercitum Romane civitatis, per quas conceffit ut perfona, qui electus fuerit ad Sedem Apoftolicam, è veftigio abfque tarditate Pontifex ordinetur. Et hinc intellige eundem Anaftafium fcribentem de Pelagio fecundo: Hic ordinatur abfque juffione Principis, quod Longobardi obfiderent Romanam Lib.1.cap. civitatem. Quam Principis juffionem fuiffe etiam poftulatam pro Gregorio Magno, ipfumque fine illa confecrari non potuiffe, in ejus vita affirmat Joannes Diaconus. Pergit Anaftafius de proximo Benedicti fecundi Succeffore Joanne quinto Hic poft multorum Pontificum tempora vel annorum, juxta prifcam confuetudinem àgeneralitate in Ecclefia Salvatoris electus eft, atque exinde in Epifcopum introductus. Utique fine juffione Principis. Verùm Juftiniani fecundi infolentia fretus, & quorundam populorum ambientium inquietudine motus Ravenna Exarchus, fervitutes reparare conatus eft in Papa Canonis ele&tione, duravitque miferia ufque ad Gregorium fecundum, qui Leonis Ifauri impietate compulfus, Conftantinopolitani Imperii jugum plenè excuffit.

40.

Lib. 8. Ep.

65.

mifcuerint, atque ita iftius in duos Metropolitas
fecandæ Provinciæ anfam dederint, fcribunt in
Magni Gregorii vita Joannes Diaconus, & in
fua ad Eutropium appendice Paulus Aquilejen-
fis. Regi item Defiderio, ad Ravennatem Ec-
clefiam nominanti nefcio quem Michaelium,
infigni conftantia obviavit Stephanus tertius
Pontifex advocato Pippini Francorum Regis
brachio extrufit nominatum, juffitque celebrari
Canonicam electionem, uti in litteris ad Caro
lum Magnum teftatur Adrianus primus.

Etiam Hifpaniam intravit hęc iniquitas. Lu, cet ex Canone tertio Synodi Barchinonenfis,mandante nullum deinceps Laicum provehi ad Epifcopatum per Sacra Regalia. Id eft, per facras Principis litteras, feu per Regiæ nominationis codicillos. Sub Richaredo Rege habita ifta Synodus converfam recenter ab Ario ad Chriftum gentem Gothorum & Hifpanicam Ecclefiam reformat, ideoque mandat Laicos deinceps Regia nominatione in Epifcopos contra Sardicenfem Canonem non exaltari. Supponit ergo abufum illum anteà viguiffe. Et quia Sacra Regalia folis Laicis vult deinceps non patrocinari, Presbyterorum ac Diaconorum in Epifcopos nominandorum confuetudinem videtur recens Orthodoxo Regi, ne nimis offenderet, non abftuliffe. Et hinc ad Braulionem Cæfar Auguftæ Epifcopum fcribit Sanctus Ifidorus eo tempore Metropolita Hifpalenfis: De conftituendo Epifcopo Tarraconenfi non cam, quam petisti, sensi sententiam Regis, fed tamen & ipfe adhuc ubi certius convertat animum, manet illi incertium. Lucidè fupponit Regi fuiffe morem conftituendi feu nominandi. Loquitur de Rege Seginando. Quamobrem quarta, fub eodem Rege celebrata, Toletana Synodus generatim ftatuit: le deinceps Sacerdos non erit, quem Cap. 19. nec Clerus nec propriæ civitatis populus elegit, vel authoritas Metropolitani, vel Comprovincialium Sacerdotum assensus non exquifivit. Statuere se profitetur adverfus perniciofam confuetudinem, quæ Majorum ftatuta præteriens, Laicos, milites, ambitiofos, criminofos non deftitit etiam per Si moniam evehere in Cathedras Pontificales. Ma

A Juftiniano primo expulfos Gothos fubfecu-
ti in Italia funt Longobardi, de quorum Rege
Agilulpho fcribit ad Mediolanenfis per Conftan-
tii Epifcopi mortem vacantis Ecclefiæ Clerum
& populum Magnus Gregorius: Illud autem,
quod vobis ab Agilulpho judicatis fcriptum Dile-
&tionem veftram non moveat. Nam nos in hominem,
qui à non Catholicis, & maximè à Longobardis eli-
gitur, nulla præbemus ratione confenfum. Nec fi
alicujus præfumptionis ufurpatione factus fuerit, in
locum vel Ordinem Sacerdotis illum fufcipimus, quia
Vicarius Sancti Ambrofii indignus evidenter often-jorum ftatuta hic omninò funt laudata Synodus
ditur, fielectus à talibus ordinetur. Nec enim eft
quod vos hac ex caufa deterreat, vel aliquam vobis
neceffitatem incutiat. Quia undè poffint alimenta
Sando Ambrofio fervientibus Clericis miniftrari, ni-
bil in hoftium locis, fed in Sicilia & in aliis Reipu-
blice partibus, Deo protegente, confiftit. Deufde-
dit Diaconum in Conftantii locum Canonicè ele
gerat Mediolanenfis Ecclefia, at verò alium no-
minarat, & confecratum volebat Agilulphus
Longobardorum Rex, minitatus manum Re-
giam in omnes Ecclefiæ facultates. Verùm mi-
as iftas, quod plures poffeffiones apud Siculos

Barchinonenfis. Permiffam fibi nominandi con-
fuetudinem non ceffarant etiam ad promoven-
dos Laicos extendere Reges, ideoque Canoni-
cas electiones plenè reftituit, & Regiam nomi-
nationem omninò extinxit laudata Toletana Sy-
nodus. Sed neque huic Reges obedierunt. Et-
enim in illuftrium virorum Catalogo fcribit de
Eugenio fecundo Toletano Archiepifcopo Suc
ceffor ejus Sanctus Hildephonfus: Eugenius prin-
cipali Chindafvinthi Regis violentia in Pontifica-
tum eft adfcitus. Et de ipfo Hildefonso habet
in dicti Catalogi appendice fucceffor ejufdem

Cap. 14.

Cap. 6.

Julianus, Hildefonfus principali Reccefvinthi Re-
gis violentia Toletum ex Agallienfi Monafterio reduci-
tur, atque ibi Pontifex furrogatur, Uterque Scri-
ptor utitur voce Principali violentia: Quod lauda-
to quartæ Toletana Synodi Decreto utraque pro-
motio repugnarit. Haud dubiè fuerint & alia
ejufmodi exempla. Etenim ad præviæ, fuo arbi-
trio danda, licentiæ neceffitatem ifti Reges ad-
ftrinxere Canonicas electiones, atque ita nomi-
nare femper poffe prætendebant, & frequenter
poffint omninò nominaffe. Et hinc duodecima
fub Flavio Ervigio Rege Toletana Synodus gra-
viter queritur de nimium longis Ecclefiarum va-
cationibus, atque edicit caufam: Dum longè la-
teque diffufo tractu terrarum commeatur, impeditur
celeritas nuntiorum, quo non queat Regis auribus de-
cedentis Præfulis tranfitus innotefci, aut de Succef-fia. Habuit itaque effectum pia eorum petitio, & lin
fore morientis Epifcopi libera Principis electio præfto-
lari. Per liberam Principis electionem quidam
malè intelligunt nominationem: intelligitur per
Regem data eligendi licentia. Defuncti Epifco-
pi mortem vidua Ecclefia folebat per Legatos fi-
gnificare Principi, & fupplicare eligendi licen
tiam, fuique Electi confirmationem per eofdem
rurfum Legatos poftulare: qui Legatorum per
vaftiffimam Hifpaniam ad Toletanam urbem itus.
& reditus frequenter erat longi temporis,adeoque
Ecclefias cogebat dudum vacare. Hinc malum
iftud fanatura, ac ambitiofæ & violentæ Maje
ftati gratificatura Synodus Regi permittit nomi-
nationem per omnem Hifpaniam, ea tamen le-
ge ut omnes nominati probentur & confirmentur
à Primate Toletano. Ita non tantum Clerum &
populum eligendi, fed etiam Metropolitas con-
firmandi jure exuit, in horum tamen folatium
adjungens, ut quivis novellus Epifcopus intra
tres à fua confecratione menfes proprio Metropo-
litæ fuam perfonam repræfentaret. Quidquid
alii dicant, hic eft legitimus Canonis fenfus,
atque ita lucet à quarta ufque ad hanc duodeci-
mam Toletanam Synodum Hifpaniarum Reges
non jure, fed per violentiam nominaffe. Quod
deinceps femper nominare perrexerint, docet
decimæ fextæ Synodi Canon duodecimus. Illic
Egicanes Rex in Sigeberti Primatis Toletani,
ob perduellionem & læfam Majeftatem degrada-
ti, locum laudatur nominaffe Felicem Archi-
epifcopum Hifpalenfem, Hifpalenfi autem Ec-
clefiæ Fauftum Bracharenfem, & Bracharenfibus
Felicem Pontucalenfem Epifcopum præfeciffe.
Ex quibus omnibus infigniter fplendet Regum
noftrorum germanè Catholica pietas, qui vix
ex jure Regio, fed ex folo femper Ecclefiæ
indulto fe nominandis Epifcopis mifcuerunt.
Nullum olim Abbatem leguntur nominaffe.

fiam promoto fcribit in vitis Patrum: Tunc ger
men iftud iniquum cæpit pullulare, ut Sacerdotium
aut venderetur à Regibus, aut compararetur à
Clericis. Ita fuit ufque ad Dagobertum Regem
de quo fcribit in Sancti Eligii Tornacenfis Epi-
fcopi vita Sanctus Audoenus Archiepifcopus Ro-
tomagenfis: Crudeliter in diebus illis Simoniaca Loz. c.1.
Hærefis pullulabat in urbibus, & in cundis finibus
Regni Francorum, maximeque de temporibus Bru-
nicbilde infeliciffimæ Regina ufque ad tempora Da-
goberti Regis. Violabat hoc contagium Catholicam
Fidem; folicitè tamen pro hoc invigilabant fandt i virt
Eligius & Audoenus, & communi cum cæteris viris
Catholicis habito confilio, fuggefferunt Principi &
ejus optimatibus, ut hoc mortiferum virus cito dele-
retur de Corpore Chrifti, quod eft univerfalis Eccle-

Omnium violentiffimi hac in re fuerunt Merovingii Francorum Reges. Clodoveus videtur fe fervaffe innoxium, at verò de ejus filio Theodorico, & per ipfum intrufo in Arvernenfem Ecclefiam Apollinari fcribit in Francorum Historia Sanctus Gregorius Epifcopus Turonenfis: Apol1.3, C2, linaris abiens ad Regem, oblatis multis muneribus in Epifcopatu fucceffit Euphrafio, quo quatuor abutens menfibus migravit à fæculo. Et de Gallo per eundem Theodoricum ad Arvernenfem Eccle

benter obtinuerunt quod devotè rogaverunt. Laudat
folam à Rege Dagoberto ceffam Simoniam,
quod tamen etiam cefferit nominationem Re-
giam, lucet ex Chronico Senonenfis Monafterii
ad Sanctum Petrum Vivum: Temporibus Dagober-
ti Junioris refulfit Sanctus Ebbo Archiepifcopus Se-
nonenfis. Totius populi & Cleri acclamatione & con-
fenfu Regis, in Pontificali Sede locatus, claruit fi
gnis & virtutibus. An plenè cefferit, ignoro.
Quidquid fit, quod Theodorici frater Clotarius
Rex, quibufdam Ecclefiis Canonicam electio-
nem quidem permittens, eligendam tamen per-
fonam defignaverit, & aliam eligi non fuerit
paffus, oftendit laudatus Gregorius in exemplo L.4 C.11,
Catonis & Euphronii Electorum ab Ecclefia Tu- 5.16.
ronenfi, Quod fanctum Romanum Rotomagen-
fem Archiepifcopum etiam nominarit, teftatur
hujus vita publicata per Nicolaum Rigaltium.
Pergit Gregorius de Rege Guntramno: Cum jus
ramento Rex pollicitus fuerat fe nunquam ex Laicis L.87.22.
Epifcopum ordinaturum. Sed quid humana pecto-
va non cogit auri facra fames? Lamentatur Regem
fui juramenti fuiffe prævaricatorem. Epifcopatus
hominibus Palatinis ac aliis Laicis fuiffe paffim
à fuis Regibus venditos Gregorius affiduè lamen-
tatur. Et hæc eft Simoniaca Neophytorum Hæ-
refis, quam è Galliis eliminaffe laudatur Sanctus
Gregorius Magnus, Adverfus eandem fub Vigi-
lii Pontificatu ftatuerat quinta Aurelianenfis
Synodus: Nulli Epifcopatum præmiis aut compa. Cap. 10.
ratione liceat adipifci, fed cum voluntate Regis,
juxta electionem Cleri & plebis, ficut in antiquis
Canonibus tenetur fcriptum, à Metropolitano Ponti-
fex confecretur. Et tertia Synodus Parifienfis:
Nullus civibus invitis ordinetur Epifcopus, nifi
quem populi & Clericorum electio pleniffima quæfierit
voluntate. Non Principis Imperio, neque per quam
libet conditionem ingeratur. Hoc modo ingeftum
feu intrufum extrudi mandat & degradari. Nem-
pe quod iftæ Synodi non potuerant, evicit Gre-
gorius, ejufque Decreta non folùm quinta Syno-
dus Parifienfis, fed & in hujus confirmatorio
Edicto, nominandi violentiam abdicans, recepit
Rex Clotarius fecundus: Defunctionis noftræ eft,
ut Canonum ftatuta in omnibus conferventur, & quod
per tempora ex hoc prætermiffum eft, vel de bine
perpetualiter obfervetur. Ita ut Epifcopo decedente
in loco ipfius à Clero & populo eligatur, & fi perfona
condigna

L.3.C.9.

condigna fuerit, per ordinationem Principis ordinetur. ¡tate & Canonum obfervantia deprecantem ex-
Vel certè fi de palatio eligitur, per meritum perfonæ audire nollet, divinitus fuiffe punitum teftatur
dodrina ordinetur. Reftituit electiones Cano-
in fuis Annalibus Simeon Monachus Dunelmen- L.1.c. 1.
nicas, ac fibi nihil refervat, quam quod electus fis. Addit ab Olvvyno Rege fuiffe eadem vio-
Regio affenfu comprobari debeat, & citra ipfum lentia datas Abbatias. Malum adeò incruduit,
non poffit à Metropolita confecrari. Ad hæc ver- ut etiam Sanctus Dunftanus Cantuarienfium Ar-
ba, Vel fi de palatio eligitur, scribit in libris de chiepifcopus Ofvvaldo Vigornenfem Epifcopa An. 960.
Sacerdotii ac Imperii concordia illuftriffimus tum petierit ab Eduardo Rege, ac impetrarit.
Dominus Petrus de Marca: Claufula ultime fen-Quod nempe nulla amplias effet illic memoria
tentia hæc eft, ab electione Cleri & populi excipi
viros eximios, qui in Palatinis obfequiis lateri Prin-
cipis adhærentes, hanc gratiam promeriti effent.
Ego exiftimo ipfos non ab electione Canonica,
fed à fola Neophytifmi, quem penitùs profcri-
bendum jufferat Magnus Gregorius, irregularita-
te eximi: Eos vetufto per avitam confuetudinem
acquifito jure, dummodò virtutum & doctrine
meritis pollerent, effentque Canonicè electi,
Rex noluit privari. Rectè addit laudatus Petrus
de Marca: Quamvis intra hos limites non fe conti
nuerit Regia Majeftas.

Etenim Clotarii Pofteros ad ejeratam violentiam rediiffe docet, qui medio poft Sanctum Gregorium fæculo floruit Monachus Marculphus, inter cujus Regales formulas exftat etiam Præceptum de Epifcopatu, feu folemne inftrumentum, cujus tenore Francorum Reges tunc folebant nominare Epifcopos, in cujus fcholio fcribit Hieronymus Bignonius: Ex hac formula apparet, non obfervata fuiffe tertiæ Synodi Parifienfis Decreta, que Childeberti Regis tempore, Pontificante Germano, habita eft, rigideque vetat Epifcopos per Regem nominari. Notanda funt hæc formulæ verba: De defund: Epifcopi Succeffore folicitudinem congruam una cum Pontificibus vel Proceribus noftris plenius tractantes, decrevimus illuftri viro, vel venerabili illi in ifta urbe Pontificalem in Dei nomine committere dignitatem. Exponit memoratus Bi

Canonica electionis. Unde & pleniffimè illic
vigebat Regia Antiftitum inveftitura. Etiam
Sanctum Wilfridum ad Eboracenfem Ecclefiam
fuiffe à Rege nominatum teftatur prior Richar-
dus. Quam violentiam etiam in Scotia viguiffe L.I. c.6.
difces ex vita Sancti Livini. Nata fuit ex duabus Cap. 9.
præfertim caufis. Prima fuit Barbarorum fufpi-
ciofus timor & mala confcientia, ex qua fidos
fibi voluerunt Epifcopos atque Abbates, qui
populum Romano Imperio non redderent. Alte-
ra fuit avaritia, peffimaque Simonia. Et hæc
apud multos fuit caufa principalis. Quocirca,
Henrico fecundo Anglorum Regi, avitas Hen-
rici primi, quas inter erat & Regia nominatio,
leges ftabilire paranti, rectè refpondit Sanctus
Thomas Primas Cantuarienfis, ipfas non effe
Evangelicas aut Chriftianas, fed violentias &
confuetudines Barbarorum.

gnonius. Ut magis ritè & fecundum Canones ele-Pippinus Francorum primò Dux ac Major do

dlus videretur, non Regis tantùm Imperio eft conftitu
tus. Non folus, fed cum fuo Epifcoporum &
Procerum confilio Rex nominabat. Quod etiam
Abbates nominare foleret, lucet ex privilegio,
quod Corbejenfi Monafterio dederunt Bentefri-
dus Ambianenfis Epifcopus & Rex Theodori-
cus. Pro grandi privilegio dant illi Canonicam,
cujus tamen faciendæ facultas, & factæ confir-
matio peti debeat, electionem. Quod nempe
anteà, uti ex Regio Præcepto lucet, Rex nomi-
naffet. Pofteriores Merovingii Reges & Eccle-
fiam & Rempublicam tractarunt adeò malè, ut
non folummodò Clerum ac ejus difciplinam, fed
omnem peffumdederint Chriftianitatem, cui re-
parandæ neceffarius fuit Romanæ Ecclefiæ Lega-
tus, gloriofus Martyr Bonifacius, non fine cau-
fa appellatus Apoftolus Francorum.

Eadem violentia graffata fuit etiam apud An-
glos. Etenim de Mertiorum Rege, quem infi-
gniter laudat, Welphero adjungit Gulielmus
Monachus Malmesberienfis: Verùm enim verò hæc

quæcumque ejus bona inficit ac deprimit gravis Simoniæ nota, quod Regum Anglorum primus facrum Londonia Epifcopatum cuidam Wyne ambitiofo venditarit. Eadem lepra Regem Hardecnut laboraffe, ideoque, quod Clerum pro Ecclefiæ digni

mus, quem Romani vocant Magiftrum Officiorum deindè per Zachariam Pontificem creatus Rex, cum laudato Bonifacio & civilem & Ecclefiafticam difciplinam reftituere infigniter cœpit, & quoad Antiftitum promotiones habuit fe varium, quandoque nominans, quandoque concedens Canonicam & liberam electionem. Etenim de Wandone Abbate dignitatem deponente fcribit Chronicon Monafterii Fontanellenfis: Tunc una cum confenfu & generali voluntate fratrum elegit pro fe venerabilem virum Aftrulphum. Quo facto petitione missa ad Pippinum Principem, obfecrat ut fuam & fratrum electionem com- Cap. 12. probans, fua ex auctoritate idem Aftrulphus buic Cœnobio præficeretur. Quod & factum eft. Et in- Cap. 13. frà: Aftrulphus Abbas conftituitur cum confenfu ac electione fratrum, annuente ordinationi corum pio Principe Pippino. Et magnum Belgii Chronicon; Hildolphum Pippinus Rex, fuggeftione Cleri & plebis Fol. 39. Treverica, eidem Metropoli conftituit Epifcopum. Hoc eft, Canonicæ electioni dedit Regium affen. fum. Et ad ejus filium Carolum, qui Ravennatis Archiepifcopi eligendi licentiam à fe peti, fuumque electioni Legatum adeffe prætendebat ex nupero fui Patris fimili facto, fcribit Pontifex Adrianus primus Ravennatem Ecclefiam à