13. dedit antiqua difciplina, ideoque fancit irritos & nullos, id eft, nulla unquam gratia ad ministe rii executionem admittendos. Dico, Propria ipforum manu datis Ordinibus: Quod eorum mediatas confecrationes receperit etiam antiqua Ecclefia, lucet ex octavo Canone Nicæno, recipiente propaginem intrufi Novatiani. Quod etiam Petri Mogi, Timothei Eluri, Petri Fullonis, ac Severi Antiocheni, facinorofiffimè per Hæreticos intruforum, propaginem receperit, oftendi in Scholiis Synodi octave. Quinimo Anatolium, per Eutychianiftas in Ephefino latrocinio Epifcopos Sedi Conftantinopolitanæ intrufum, ac vivo adhuc Sancto Flaviano fuper ordinatum, reparavit Sanctus Pontifex Leo Magnus, & nullo modo reordinavit. Et quidem Maximus Cynicus, non ab Hæreticis aut Schifmaticis, fed ab orthodoxis Egypti Epifcopis fuit intrufus, adeoque nulla eft ratio, ob quam de ejus Ordinatione dubitetur. , Naxitanum. Bonofus Naxitanus Epifcopus, Quinta quæftio eft, an Innocentius primus Pontifex docuerit datos ab Hæreticis Ordines effe repetendos? Affirmat Joannes Morinus, probatque ex variis ejus Epiftolis. Primò, ex Epiftola ad Alexandrum Antiochiæ Patriarcham ubi Arianorum Epifcopos & Clericos cum Sacerdotii Minifterii cujufpiam dignitate fufcipi in Ecclefiam non poffe edicit, additque caufam : Quoniam quiEp. 18. C. bus folum Baptifma ratum effe permittimus, quod uti que in nomine Patris, & Filii, & Spiritus fandi perficitur, nec Spiritum fancium eos habere ex illo Baptif mate, illifque Myfteriis arbitramur, quoniam cum à Catholica Fide defcifcerent eorum Authores, præfeElionem Spiritus, quam acceperant, amiferunt. Nec dare ejus plenitudinem poffunt, quæ maximè in Ordinationibus operatur, quam per impietatis fuæ perfiftitius quidam, qui iterata Ordinatione Presbytera diam per diderunt. Ad quæ verba laudatus Morinus: Qua ratione intelligi poteft hoc effatum, folùm Hæreticorum Baptisma ratum eft, folùm Hæreticorum Baptifma non repetitur, fi Hæreticorum quoque Ordinatio rata eft, & non iteranda? Refpondeo hæc duo, Solùm Hæreticorum Baptifma ratum eft, & Solùm Hæreticorum Baptisma non repetitur, differre plurimum, & folùm primum à doctiffimo Pontifice affeverari. Etenim fufceptum informiter in hærefi Sacramentum effe ratum nullo modo eft idem, quod effe validum, fed eft per legitimam Divinorum aut Ecclefiafticorum Canonum viam effe in fuos internos & externos effectus reparabile. At verò acceptum in Hærefi Baptifma femper per pœnitentiam, datos autem ibidem Ordines nulla unquam Canonum via reparavit antiqua Ecclefia, ideoque illud folum ratum, hos autem irritos habuit & fanxit. Et fanè non de reordinandis, fed de recipiendis in fuum gradum & honorem Arianis Epifcopis & Clericis confuluerat Alexander Patriarcha, & Innocentius Pontifex refpondit: Reordinationis facinus neutri venit vel in cogitatum. Et hic eft laudati Pontificis locus, quem Synodi Sueffionenfis quinta actio produxit adverfum Remenfes ab Ebbone degradato Ordinatos Clericos, quos fuis fine reordinatione ho noribus reddidit Nicolaus primus. Ep. 21. tum ab eo fufceperat. Quod vero Pontifex nec pro- Hic, inquam, eft varius lapfus. Falfum eft quod Martianus Germinium ac Lupentinum, aliofque à Bonofo ante damnationem facratos voluerit refacrare. Norat enim inter hos & Rufti tium effe grande difcrimen. Photinus Syrmienfis Epifcopus, ejufque refufcitator Bonofus cum Sabellio fenferunt & Paulo Samofatenfi, gloriofæ Trinitatis & benedicta Incarnationis evacuarunt Myfteria, ideoque iftud ipfum, quod de Paulianiftarum Baptifmo Synodus Nicæna & Conftantinopolitana, de Photinianorum Baptifmate ftatuerunt Patres laudati à fecunda Synodo Arelatenfi: Photinianos, five Paulianiftas fecundùm Patrum ftatuta baptizari oportet. Addit de Bonofiacis: Bonofiacos ex eodem errore venientes, Ca. 16. quos ficut Arianos baptizari in Trinitate manifeftum eft, fi interrogati Fidem noftram ex toto corde profeffi locus eft in Epiftola ad Martianum Epifcopum fuerint, cum Cbrifmate & manus impofitione in Ec- Can. 17. Alter ab erudito Morino adductus Innocentii Lib. 8. Ep. 61. Can. 31, elefia recipi fufficit. Notanda funt verba, Ex eodem errore venientes: Evincunt, quidquid Joannes Morinus dicat, Bonofum omninò fuiffe Photinianum. Quod ipfum afferit huic Synodo coavus Gennadius Maffilienfis, in virorum illu. Atrium Catalogo laudans Audentium Hifpaniæ Epifcopum, qui fcripfit adverfum varios Hæreticos, præfertim Photinianos, & adjungens: Qui nunc Bonofiaci vocantur. Et Innocentii primi Pontificis de expellendis Photinianis ad LaurenEp. 20. tium Segnienfem Epifcopum Epiftola habet hanc Epigraphen: De Bonofiacis, quod fint Judæis comparandi. Et hinc Bonofiacos omninò rebaptizandos fcribit ad Iberiæ Epifcopos Sanctus Gregorius Magnus. Confirmat tertia Synodus Aurelianenfis, afferens Bonofiacos rebaptizaffe. Quod enim à nobis viderent fe rebaptizari, ad talionem etiam rebaptizarunt. Neque obeft adductus Canon Arelatenfis. Dumtaxat ait Bonofiacos, folemni Hæreticorum more, fuiffe Cadmæos fratres, & ipforum quofdam baptizaffe, quofdam non baptizaffe in Sacro-fancto Trinitatis nomine, ideoque hos folos fuiffe & effe rebaptizandos. Quod ipfum in librorum contra Arianos fragmentis teftatur Sanctus Alcimus Avitus, Archiepifcopus Viennenfis: Unus Dominus eft, non dividimus ; una Fides, non fcindimus ; unum Frag. 2. Baptifma, non iteramus. Cui bonorem fuum etiam in Bonofiacorum, aliorumque receptione fervantes, fi fe in nomine Patris,& Filii, & Spiritus fancti baptizatos effe refpondeant, quod benè confeffi funt, fervando recipimus. Lucidè affirmat alios fuiffe, alios non fuiffe in Sacro-fancto trium perfonarum nomine baptizatos. Porrò ipforum Illyriciana fa&io Magiftri Photini scabiem tenebat ad litteram, erat plenè Sabelliana, in Sacro-fanctam Trinitatem non baptizabat, ideoque erat omnino rebaptizanda. Hinc & reordinanda, atque ita Ruftitium Marcianus reordinavit. Nec fine funda mento. Etenim Bonofiacos & Photinianos omnes, veram Pauli Samo fatenfis progeniem, exiftimavit gaudere hac decimi noni Canonis Nicæni gratia: Si qui ex his præterito tempore fuerant in Clero, fi quidem immaculati & irreprehenfibiles apparuerint, Baptizati ordinentur ab Epifcopo Ecclefiæ Catholice: Et hinc talem reordinationem graviter non culpavit Innocentius. Graviter culpavit bujufmodi hominem in Ecclefia retineri. Hominem maculofum, reprehenfibilem, turbulentum, laudati Canonis gratia patenter indignum. Culpata tamen fuit & ipfa reordinatio. Hinc enim pergit Innocentius: Aut Ruftitius fic peccari debere in alio arbitratur, quemadmodum in fe agnofcit effe peccatum. Neque enim omnibus in futurum Paulianiftis fixit regulam, fed folis tunc viventibus difpenfatoriam ex caufis gratiam fecit Nicænus Canon, proindeque ipfam ad Ruftitium extendere nequiit Marcianus. Laudata infuper Pontificis verba lucidè affirmant non ab hoc Epifcopo, fed à folo Pfeudo-Presbytero ifto Germinium ac Lupentinum fuiffe ad reordinatio. nem poftulatos. Et antè & poft damnationem dudum æquè erraffe Bonofum ille forfitan af feruit, ideoque ipforum Ordinationes non effe fua firmiores. Et etiam hoc meritò, graviter que culpavit Pontifex. Culpavit & Marcianum, quod iftos legitimè reparatos Clericos, ob meritò declinatum Pfeudo-Presbyteri errare pergentis contagium, rejiceret à fua communione. Et hinc lucet iftam facti fpeciem Joanni Morino penitus obviare. Neque enim à quibufvis Hæreticis, fed à folis Paulianiftis, Photinianis, ac Bonofiacis jam damnatis Ordinatos cenfuit Papa Innocentius reordinandos, addens id fieri non poffe authoritate fimplicis Epifcopi, utpotè qui folvere aut moderari non queat generalem Ecclefiæ difciplinam, quam nullo modo fuftulerat, fed difpenfatoriè dumtaxat mitigarat Synodus Nicæna. Tertius ab erudito Joanne Morino adductus Innocentii Pontificis locus eft in Epiftola ad Rufum Theffalonicenfem, ac alios Illyricianæ Dioecefis Epifcopos, percunctatos: An confe crati ab Hæreticis Epifcopis Clerici effent refa-. crandi, atque ita reponendi in gradus fui ho norem ac minifterium? Præmittit Pontifex cun: &tis apud Hæreticos Ordinatis effe læfum ac mɑs culatum ifta fcabiofa manu caput, opus effe medicina pœnitentiæ, ideoque nullam fpem retinendi aut recipiendi honoris. Hanc adfirmat effe avitam atque immobilem Ecclefiæ difciplinam, adeoque propofitæ quæftioni non effe locum. Repofuit verò Rufus, eum qui honorem amifit, bonorem dare non posse, nec illum aliquid accepiffe, quia nibil in dante erat, quod ille poffet accipere. Dam natos ac profcriptos ab Ecclefia Hæreticos Epif copos ait omni Epifcopali poteftate exutos, datos ab ipfis Ordines effe irritos & nullos, nec reparandos, fed iterandos, neque id adverfari Ecclefiafticæ, quæ primum dumtaxat, non fecundum vetat, difciplinæ. Paulianiftas enim, ideoque & alios quofvis invalidè Ordinatos Hæreticorum Clericos reordinari difertè permifit Synodus Nicæna. Quin & eandem Regulam valere juffit in Diaconiffis. Ad quæ Innocentius: Acquiefcimus, & verum eft. Certè qui non ba buit, dare non potuit. Damnationem utique, quam habuit, per pravam manus impofitionem dedit. Et qui particeps effectus eft damnato quomodo debeat honorem accipere, invenire non poffum. Fatetur Ordinationes iftas effe fubftantialiter nullas, addit tamen iterari non poffe, quod earum fufceptio fuerit crimen & contagium, damnata dan tis vitia traducens in accipientem, ipfum faciens maculofum, adeoque & perpetuò irregularem. Nicænum Canonem, qui five de Novatianenfi bus, five de Paulianiftis ftatuit, ait fuiffe fingu larem gratiam, non generalem regulam, ideoque extra iftos limites non poffe extendi. Erat refponfio peremptoria, attamen Rufus non acquievit, replicans: Vera ac jufta legitimi Sacerdotis benedictio aufert omne vitium, quod à vitiofo fuerat injeclum. Loqui videtur de invalidè etiam apud Hæreticos baptizatis, ideoque in Ecclefia Catholica non tantùm reordinandis fed & rebaptizandis. Eorum delicta omnia adfirmat effe in veterem hominem, non facere irregularem, juncto utroque ifto Sacramento remitti, ac plenè purgari. Etenim de quibufvis ante Baptifma commiffis criminibus ad Nectarium Conftantinopolitanum novellum Epifcopum dis xit apud Hermiam Zozomenum etiam Martyrius L. 7. c. 30 medicus Tharfenfis: Tu, ò beate, recens Baptizatus ac purificatus, & mox infuper Sacerdotio audus es, utraque autem hæc peccatorum expiatoria effe Deus conftituit. Ex eodem principio Paulianiftas Clericos rebaptizari ac reordinari permifit Synodus Nicæna. Nihilominus denuò refpondit Innocentius, non per Ordinationem, fed per folam Pœnitentiam auferri crimina ac vitia, ideoque effe avitam Romanæ Ecclefiæ legem, Ut ab Hærefi venientibus, qui tamen illic baptizati funt, per Pænitentialis manus impofitionem Laica tantum tribuatur communio, & ex bis nullus in Clericatus bonorem vel exiguum fubrogetur. Verbis, Qui tamen illic baptizati funt, fubintelligendæ funt voces, Validè, &, Tantùm, hoc fenfu: Quitamen illic validè baptizati tantùm fuewint, & non Ordinati. Hæreticorum enim Epifcopis, Presbyteris, atque Diaconis, Ecclefiam accedentibus, Poenitentialem manum imponi ob fufcepti, licèt perperam, Sacramenti reverentiam antiqua vetuit difciplina, invalidè autem iftic Baptizatus Laicus, non per Sacramentalem Pœnitentiæ manum juvari potuit, fed novo Baptif mate habuit opus. Ait Pontifex fufceptum etiam validè in Hærefi Baptifmum effe fummum, quod ad Poenitentialis Subftrationis humilitatem cogat, atque irreparabiliter irregularem faciat, crimen, proindeque invalidum Baptifma, & præfertim facrum Ordinem effe crimen longè majus. Quis enim nefciat fubftantiale vitium effe fummam Sacramentorum injuriam ? L.17.1C.52. illum, qui novi hominis natales facrilegè irritat, མ་ མ At ecce hinc aliud dubium prodiit, an Bono- Ex his Joannes Morinus exiftimat quorumvis noftris baptizatis collatos à Bonofo etiam poft De Cæciliano Carthaginenfi Archiepifcopo, tos (. Lib. 1. tos Donatifti Schifmatis Authores difputante, fcribit Sanctus Optatus Epifcopus Milevitanus: Iterum à Ceciliano mandatum eft, ut fi Felix in fe, ficut illi arbitrabantur, nibil contulisset, ipfi tamquam adbuc Diaconum ordinarent. Obtulit fe reordinandum. Quam oblationem, tamquam fuo de rebaptizationibus ac reordinationibus errori infigniter faventem, acriter in Carthaginenfi collatione urferunt Donatiftæ. Et hinc nafcitur fexta quæftio, an Cęcilianus datos ab Hæreticis, Schifmaticis, aut Traditoribus Ordines exiftimaverit fubftantialiter nullos? Refpondeo ne gativè. Ejus enim verba in Carthaginenfis, cujus hæc pars aut latet aut periit magno Ecclefiafticæ eruditionis damno, collationis breviculo Lib.3.c. exponit Sanctus Auguftinus: Donatifte dixerunt etiam fcripfiffe Optatum, quod Cęcilianus dixerit, Si Traditores funt, qui me ordinaverunt, ipfi veniant, 16. ordinent me. Quod quidem fi dictum eft, dici potuit ad illos irridendos, quibus hoc mandasse perbibetur, quoniam certus erat Ordinatores fuos non effe Traditores. Et hinc iftud Ceciliani dictum Joannes Morinus pro fuis cogitationibus meritò non adduxit. Septima quæftio eft, An à Meletio, Schif matico Lycopoleos Metropolita, Ordinatos Epifcopos & Clericos Nicæna Synodus jufferit reordinari? Lucidè enim id adfirmat in Ecclefiaftica Hiftoria Anaftafius, Romanæ Ecclefiæ ad Santum Marcellum Cardinalis Presbyter, & Canonum peritiffimus Bibliothecarius. Nicæna Synodus fignificavit & de Meletio, quo feorfum in civitate propria tacitus refideret. Eos verò, qui ab ipfo manus impofitionem acceperant, magis myftica facratione firmandos. Ipfe Meletius in Catholica Ecclefia fuerat ordinatus, ideoque non cogendus ad reordinationem. Nicænarum conftitutionum peritiffimus etiam Magnus Bafilius in litteris ad Evafenos, & in litteris ad nefcio quem Patrophilum fcribit omnes ab Arianis ordinatos non effe Epifcopos, fed omninò Laicos, ac pergit in litteris ad Nicopolitana in Armenia EccleEp. 192. fia Presbyteros: Non agnofco Epifcopum, nec Ep. 72. Ep. 82. Chrifti Sacerdotibus eum adnumerarim', qui à profanis manibus eft ad fidei deftructionem Præful eledus. Hec mea eft de illo fententia. Vos, fi quam nobifcum partem habetis, eadem etiam nobifcum fentietis. Si verò veftro ipforum confilio utimint, fue quifque fententiæ poteftatem habet, nos infontes erimus ab boc fanguine. Hec non ideò fcripfi, quod vobis diffidam, fed ut quorumdam hæfitationem declaratione meæ fententiæ confirmem, ne quis ad illorum communionem præripiatur; neve fi manus illorum impofitionem quifquam acceperit, poft reddita pace, Sacerdotali Ordini fe accenfere contendat. Lucidè agit de fubftantiali Ordinationis valore. Quod enim per Hæreticum data fit quoad execu tionem irrita, nemo unquam hæfitavit, adeoque memorata hic quorumdam hæfitatio fuit de ipfa fubftantia, & ipfos in hujus negativam partem conatus fuit Bafilius deducere & firmare.Hinc addidit ejufmodi Ordinatos etiam poft redditam pacem feu ab hærefi abfolutionem non poffe cenferi inter Clericos: Quod nempe vanam dumtaxat confecrationis imaginem & umbram accepiffent. Refpondeo Sanctum Bafilium in fui Antecefforis Firmiliani, qui datum etiam per Hæretico's Baptifma pertinaciffimè cum Sancto Cypriano credidit fubftantialiter irritum, errore fuiffe firmum & durum, nec credidiffe ipfum à Nicæno Concilio damnatum. Lucet ex Canonicis ejus ad Sanctum Amphilochium litteris, hifce præfertim ipfarum verbis: Nos una ratione omnes Hæreticos rebaptizamus,fi autem prohibita eft apud vos hæc rebaptizatio, ficut & à Romanis, alicujus œconomie gratia, noftræ tamen oratio vires obtineat. Etinfrà: Quamobrem fi hoc placuerit, oportet plures convenire Episcopos, ut & is qui fecit fit extra periculum, & is qui refpondet in refponfione de bis Fide dignus habeatur. Datum poft Hæreticos rebaptifmum putat effe arbitrii & economix, atque ita quamque Ecclefiam poffe circa illum in fuo fenfu abundare. Eodem modo in adductis ad Nicopolios Clerum litteris lucidè cenfet de datis. per Hæreticos Ordinibus. Suam fententiam conatur imprimere hæfitantibus, unumquemque tamen permittens fuo arbitrio. Romanam enim, quæ ob hunc errorem excommunicarat Firmilianum, metuebat Ecclefiam, ideoque Amphilo. chio fcripfit cautè tractandam hanc quæftionem, ut rebaptifmi dator & Doctor fint extra periculum, utique indignationis Romanæ. Eam defuncto Bafilio maturè ac plenè difcuffit Conftantinopolitana Synodus, & adverfus illum pofuit in Symbolo: Confiteor unum Baptifma in remissionem peccatorum. Quocirca hoc in puncto Magnus Bafilius eft circumfcriptæ authoritatis. Latiùs hæc oftendi in fcholiis ad Symbolum Conftantinopolitanum. Cardinalis Anaftafius adducta fua verba defumpfit ex Synodalibus, quas nobis in Ecclefiaftica Hiftoria fervavit Theodoretus, ad Egyptiaca Dicefis Epifcopos litteris: Illi autem, qui à Meletio Presbyteri defignati funt, fimul atque Sanctiori Ordinatione confirmati fuerint, in Ecclefiæ communionem admittantur. Sic habet vulgata verfio, quam fequitur etiam Joannes Chriftophorfonus. Jacobus Sirmondus vertit aliter: Eos autem, qui à Meletio conftituti funt, fancliore Ordi natione confirmatos, ad communionem admittit. Græcus textus de verbo ad verbum fic habet: Prefbyteros à Meletio conftitutos, magis myftica manus impofitione confirmatos, admitti ad communionem. Refpondeo Meletii Ordinatos nunquam fuiffe reordinatos, nec ad reordinationem poftu. latos. Lucet ex fecunda Sancti Athanafii Apologia: Presbyter, qui dejecto Altari & fracto Calici fingitur adfuiffe, eft ille toties rumoribus jactatus Ifchyras, qui neque ab Ecclefia electus Presbyter, neque cum à Meletio conftitutos Presbyteros Alexander in Ecclefiam recipiebat, in eorum numero unquam habitus fuit, aut ab eo creatus. Quo igitur pacto Presbyter Ifchiras? Aut quo tandem authore conftitutus? Nunquid fcilicet à Collutho? Id enim reftat. Atqui Colluthum in gradu Presbyterii mortuum, omnemque ejus manuum impofitionem refciffam, & omnes ab eo conftitutos effe in Laicorum Ordinem redactos, fub Laicorum nomine ad synaxim admiffos, adeò apud omnes conftat, ut nemo de re dubitandum putet. Lucidè affirmat, non Meletii, fed folas Cap. 47. Lib.8.c.9. fcopos degradavit, perpetuumque abjecit ad Lai- Colluthi Ordinationes fuiffe fubftantialiter irri- A Pœnæ, Vitam Simoniacæ Ordinationis poenam edicit trigefimus Canon inter vulgares Apoftolicos: Si quis Epifcopus, aut Presbyter, aut Diaconus per pecunias hanc obtinuerit dignitatem, dejiciatur & ipfe, Ordinator ejus, & à commuaione modis omnibus abftineatur, ficut Simon Magus à Petro. De graviffimis Clericorum criminibus ftatuunt hi ipfi Canones: Deponatur, non tamen communione privetur, Dicit enim fcriptura. Non vindicabit Dominus bis in idipfum. Hoc eft, unicum Epifcopi aut Clerici lapfum duplici degradationis fimul & excommunicationis fupplicio Ecclefia non punit. Eaque fuit conftans Patrum olim difciplina. Quare adductus, qui Sacri Ordinis Simoniam duplici ifta poena ferit, Canon oftendit ipfam quovis graviffimo crimine femper fuiffe graviorem. Et laudati Canonis, licet non verba, tamen fententia, eft omninò Apoftolica. Etenim Apoftolorum, qualia Petri in Simonem, gefta effe Apoftolicos Canones, aut certè Apoftolica edendorum ab Ecclefia Canonum funda menta, teftatur Sanctus Joannes Chryfoftomus in libris de compunctione cordis. Et hinc idem Chryfoftomus omnes ab Antonino Ephefioum Archiepifcopo Simoniacè Ordinatos Epi › ac Lib. 2, Epift.427. Dixi, Apoftolica edendorum Canonum fundamenta. Certum enim eft adductum Canonem non effe Apoftolicum, fed Chalcedonenfi Synodo pofteriorem. Etenim adverfus Martinianum ab Eufebio Pelufii Epifcopo Simoniacè promotum, varieque criminofum Presbyterum infuper Epifcopatum emere machinantem ex. furtiva Ecclefiæ pecunia, fcribit ad Sanctum Cyrillum Alexandria Patriarcham Ifidorus Pelufiota: Martinianus nuper aurum Alexandriam præmifit, Epifcopatum aucupans. Quod cum Sanctitas tua comperiffet, pro eo atque eum ab Ecclefia profcribere dedebat, per litteras comminata eft, atque affirmavit, fe eum, fi rurfus idem aggrederetur ut ingens diviniffimæ religioni dedecus inurentem, in tota Egyptiaca Regione profcripturum & abdicaturum. Atque nunc idem, litteris tuisminis contemptis, Alexandriam perrexit, fibi quidem Epifcopatum captans, tue autem fame atque existimationi, ut qui facras Ordinationes pecunia addicas, labem inferens. Quæ cum ita fint, tue Magnanimi: tatis atque Præftantiæ eft plenam quidem & exa&tam fcelerum ipfius pœnam ad incorruptum illud tribunal refervare, nec enim hic fieri poteft, ut quas meritus eft panas pendat, commoveri autem ac inci. tari, & primum Ecclefiam iniquè læsam ac vexatam ulcifci, deindè exiftimationi tue confulere, minas nimirum in opus perducendo, eumque ab Ecclefiæ gremio abdicando. Eum non ob Simoniacè obtentum Presbyteratum declarare irregularem ac degrada tum, imò nec ob miffas Alexandriam ad emendum Epifcopatum furtivas pecunias, fed dumtaxat fi iftud facinus denuò aggrederetur, degra dare comminatus fuerat Cyrillus, & poft iteratum facinus minas in executionem mitti flagitavit Ifidorus. Quod nempe adversùm Simoniacos nullus adhuc poenalis Canon emanaffet. Alioquin ad ipfum omninò provocaffet Ifidorus, & Martinianum clamaffet, non degradandum, fed jam degradatum. Hinc etiam ab Ephefio Anordinatos Epifcopos, non ex aliquo Canone, fed ex Patriarchali authoritate dejecit Sanctus Joannes Chryfoftomus. Notoriorum Simoniacorum minifteria erant etiam tunc admo dum fcandalofa, ideoque ab iftis dumtaxat Pref- Lib. 2. byteri fpeciem geri clamavit nefcio quis Presbyter p. 161, Athanafius. De Simoniacæ Ordinationis valore videtur dubitaffe. Etiam Hermogenes Comes eos, qui à Zɔzymo, per dictum Eufebium Pelufii Epifcopum Simoniacè promoto Presbyte-ro, baptizabantur, exiftimabat mulčari gravissimis detrimentis. Adverfus eundem Zozymum clamabat omnis populus : Quonam padło aliis fan- Ep. 65, ditatem impertit, profanus ipfe ac nefarius? Quonam pacto alios purgat, qui impurus eft? Quonam pacto Filios Dei efficit, qui fervili eft animo? Hinc ad ipfum fcripfit laudatus Ifidorus: Sacerdotio con- Ep. 38, tumelia notam inuris. Adeò ut plurimi homines, imò omnes, à te offenfi, in falutis Symbolis detri mentum acceperint. Ab ipfo baptizati metuebant tonino fe Ep. 97: |