CAPUT XIV. De auctoritate octave generalis PRima Rima quæftio eft, An hæc Synodus per Adrianum fecundum Pontificem ac ejus Succeffores fuerit confirmata? Refpondeo fuiffe. Etenim in marginali ad decimam Actionem & Epifcoporum fubfcriptiones fcholio dicit Anaftafius Bibliothecarius : Quotquot fub Nicolao & Adriano Pontificibus Epifcopi fuerunt, hujus Synodi fenfus confenferunt. Id eft, confirmata fuit hæc Synodus ab omni Ecclefia Latina. Fuiffe ab Adriano Pontifice confirmatam docet doctiffima ejufdem Anaftafii ad ipfum præfatio. Et in litteris ad Hugonem Dienfem Epifcopum, fuum in Gallia Vicarium, fcribit Pontifex Gregorius feptimus, agens adversùm laicas Antiftitum inL.4. Epift. veftituras: Eadem fententia & animadverfionis cen $2. la Graca à Latinis admittitur ampliùs. Eamdem Laudatam Romani Pontificis profeffionem fura, quam beatus Papa Adrianus fecundus in octa- ne firmarant? Nam & illi omnes de duabus Synodis. Romæ aut Conftantinopoli Sacerdos legitimus reperie-ligna pofuerunt, jurati fe nunquam cum Photio aut tur. Quod nempe cum omnibus fuis Epifcopis Romanus Pontifex & Patriarcha Conftantinopolitanus eam fixa Cruce firmaffent, & femetipfos, fi Crucem fuam fuerint prævaricati, degradatione ac anathemate damnaffent. Et antiqua Romani Pontificis profeffio habet: Profiteor fanda octo generalia Concilia ufque ad unum apicem immutilatè fervare, & pari honore & veneratione digna babere, & quæ prædicaverunt & flatuerunt, omnimodè fequi & prædicare, quæque condemnaverunt, condemnare ore & corde. Et hanc profeffio. nem refpicit Sanctus Ivo Carnutenfis Epifcopus Epift. 10. in litteris ad Manaffem Archi-Epifcopum Re menfem: Odavam Synodum Romana Ecclefia com mendat & veneratur. Eamdem adversùs laïcas Antiftitum inveftituras agens commendat in litEpift. 3. teris ad Sanctum Anfelmum Cantuarienfem Archi-Epifcopum Pontifex Pafchalis fecundus. Et magnum Belgii chronicon: Odava Synodus fine dubio in audioritatem recepta eft, fed poft illam nul F. 62. Photianis communicaturos, Synodumve œcumenicam, Seff. 6, Seff. 7. cis orthodoxis fuere graviter culpati. Longa eft | Nihilominùs & ipfa habuit fuos æmulos, & Adriani. Pofteà celebrata eft altera Synodus, quæ Photium reftituit, & priorem Synodum abrogavit, Hæc Synodus, quæ octava etiam appellata eft, facta eft fub Joanne Papa, cujus Joannis Papæ exftant pro Photio Epiftola. Porrò hæc Synodus egit etiam de additamento Symboli, cenfuitque dignum, quod penitùs expungeretur, Arbitramur autem vos nec Synodum, nec Epiftolas Joannis Papæ ignorare. Cùm igitur Acta illius Synodi refciffa fint, juftum non eft illam quærere, fed potiùs quæ poft illam eft celebrata. Itaque ex eo tempore ufque ad hunc diem in magna Conftantinopolitana Ecclefia ità legitur: OMNIBUS, QUÆ ADVERSUM SANCTOS PATRIARCHAS PHOTIUM ET IGNATIUM SCRIPTA VEL DICTA SUNT, ANATHEMA, Quare nec decet omninò in medium adferri ea, quæ funt abrogata. Et rursùm infrà: De octava Synodo nihil dicimus, & certè juftum non eft prætermitti œcumenicas, &inquiri particularem, | ad primum dicimus Photium, qui fuit hoftis Romane Licèt univerfa Photii factio noftram Synodum Etiam Nicetas Paphlago, vir germanè orthodoxus, omnes noftræ Synodi Canones ac efinitiones à Spiritu Sancto proceffiffe teftatus, quædam tamen ejus gefta culpavit: Nimiam clementiam in Epifcopos & Clericos, licèt à San&to Methodio aut Sancto Ignatio confecratos, ad Photii tamen factionem lapfos. Cenfuit omnes fuiffe degradandos, ac fine refurgendi fpe in laica communione perpetuùm relinquendos. Ex hac indulgentia omnes poftmodùm Photianorum motus exiftimat fubfecutos. Eadem de culpa arguit feptimam Synodum, quæ cùm indulgentiùs, quàm ex juftitiæ præfcripto, hæreticos tract affet, illi arrepta occafione impietatem fuam multò magis confirmarunt. Et reverà hæreticorum Epifcoporum pœnitentiam paffim fuiffe fictam, impenfamque illis à matre Ecclefia pietatem fuiffe novæ impietatis anfam, multis exemplis poffit often Et ad hæc omnia nihil repofuit Cardinalis Ju- fimus primus Epifcopum laica poteftate intrufum A. 872, Durè loquitur; at illum in fenfum legitimum, Anaftafius marginali scholio moderatur. Nec defunt, qui Synodum arguant nimi rigoris in Photii confecrationem, & eredant ex illo pofteriores motus promanaffe. Completa erat Chriftianitatis Græcæ iniquitas, illique, utinam tandem aliquando purgandæ, primùm hoc miferabile fchifma, deindè Turcicam captivitatem Divina Juftitia parabat. Et hinc ante Synodum noftram bubalorum grex, Regiam civitatem tranfiens, fubitò fuit in rabiem actus, & aliis aliò ruentibus, unus majorem Ecclefiam irrupit ac turbavit. Etiam terræ motus multas proftravit Ecclefias, & Sancte Sophie Bafilicam ufque ad everfionis periculum arietavit. Quod ipfum procellofus turbo poft Synodum fecit. Nicetas hæc omnia fuiffe vult turbandæ Ecclefiæ indicia & argumenta. Ità fummum altare mulorum calcibus fædari videns Sanctus Antonius inftare dixit hærefin Arianam. Inter Latinos durus Synodi noftræ hoftis fuit Ademarus monachus Engolifmenfis, Aimoini Antifiodorenfis monachi continuator, fcribens de Adriano fecundo Pontifice, & ejus ad noftram Synodum Legatis: Synodo congregata, quam octavam univerfalem appellarunt, exortum fchifma de Ignatii depofitione & Photii ordinatione fedaverunt, anathematizantes Photium, & Ignatium reflituentes. In qua Synodo de adorandis imaginibus aliter, quam orthodoxi Dolores antè definiverant, ftatuerunt, quædam etiam pro favore Romani Pontificis, qui eorum voto de adorandis imaginibus annuit, enim ad Leonem Auguftum in litteris poft Synodum Chalcedonenfem exftantibus fcribit Sanctus Seleucus Epifcopus Amafenus, Metropolita He lenoponti: Novimus, quia omnes Hæretici fandtas Synodos corum malas fectas deftruentes accufant. At verò Hincmaius, licèt hæreticus non fuerit, de facris tamen imaginibus erravit, ac in Sedem Apoftolicam exftitit contumaciffimus, iftofve ejus exceffus noftra Synodus damnavit. Eadem eft ratio Bertinianorum, quorum fædus auctor Hincmari adfiduus Encomiaftes eft, Annalium, nec non omni laude penitùs indigniffimi monachi Ademari. Fuit facrarum imaginum profeffus hoftis. Hæc ejus verba de noftra Synodo, Quædam pro favore Romani Pontificis conftituerunt, impetunt Romanum libellum, quo Apoftolicæ Sedis Primatum, & in decidendis fidei quæftionibus infallibile judicium omnes Græcorum Epifcopi fuere professi. Quædam contra Francorum Regum in Ecclefiafticam poteftatem violentias ftatuit noftra Synodus, nihil contra Canones antiquos. Secunda quæftio eft, Quot Canones ediderit noftra Synodus? Ratio dubitandi eft textus Græcus habens Canones folummodò tredecim aut certè quatuordecim. Refpondeo fuiffe viginti & feptem. Ità in Synodi præfatione Anaftafius difertè teftatur. Addit omnes à Romana Ecclefia probari. Quod eft cum moderamine accipiendum. Etenim primus Canon confirmat omnes vulgares Apoftolicos, fingulofque Trullanos, quorum quofdam Romana Ecclefia nec probavit, nec eft probatura. Adductam dubitandi rationem folvit Admonitio de Photii Pfeudo-Synodo: Exftat etiam græcè hæc Synodus, fed in compendium videtur redacta, in qua tredecim tantùm Canones reperiuntur, tametfi feptem & viginti babet Anafta quædam contra antiquos Canones, & contra pfam fuam Synodum conftituerunt, ficut qui eamdem Synodum legerit, patenter inveniet. Quæ eadem verba habent Annales Francorum Bertiniani. Addit in Sacerdotii ac imperii concordia Petrus de Marca Archi-Epifcopus Parifienfis : Odavafius in fua interpretatione. Quidam Canones staSynodus, quæ fub Adriano fecundo coacta eft Conftan tinopoli, Canones aliquot edidit, qui à Gallicanis Epifcopis non videntur ftatim recepti. Etenim Hincmarus Epifcopus numquam corum meminit in fuis Epiftolis. Et Ademarus monachus Engolifmenfis,co, ut & pro his & pro aliis meis delictis interlaudatus à Pithæo, quædam contra veteres Canones illic decreta fuisse observat. tuunt de folis Latinorum moribus: Eos Græci omiferunt. Et hæc quidem in octo priores generales Synodos conatus fum commentari, haud dubiè lapfus in multis. Lectori humiliter fuppli cedat apud Dominum, ac in me exequatur Propheticum Canonem: Arguet me juftus in mifericorRefpondeo Hincmari de noftra Synodo & ejus dia, & increpabit me, oleum autem peccatoris non Canonibus filentium non effe mirandum. Et-| impinguet caput meum. FINIS TOMI TERTII. ܀܀܀܀܀ ܀܀ CORDO SYNODORUM, Quarum Canones ac Capitula hoc tertio } Qui Synopfis inftar, quidquid in Cano- Anima rationalis unica dumtaxat eft in bomine. 281. Bona vel privilegia ab Ecclefiis triginta annorum Clericus, fine proprii Episcopi scripta dimissoria, in Clerici ac Monachi ludis fcenicis ne interfint. 77- 65. D 2. T Dæmoniaci puniantur, qui fe à dæmone cor- 114. ·Decreta ac capitula Nicolai I, ac Adriani II. ferven- Diaconus ante Presbyterum ne fedeat, nifi Patriar- 64 71. 72. chæ aut Metropolitant fui vices gerat. E 71. Clerici conjugati, eo tempore quo altari deferviunt, EPISCOPIA ac monafteria iniquè facia diverso. contineant. ria, reftituantur . 196. 184. Epifcopus à Metropolita examinetur, an SS. Canones Epifcopus aurum vel argentum à Clericis vel Mona- 74. cipiat. 66. 181. Epifcopus fupellectilem aut vafa facra ne alienet, &c. Epifcopt , qui ob aurum Ecclefiæ datum honoratiorem 3 |