fummi Pontificis, jufta fententia univerfalis Eccle- ejus conftantia adversùm violentias Bardæ Cæfa vione quoquo modo faucientur. A planta quippè pe Verùm Synodus antiquam confuetudinem & avitam Apoftolicæ Cathedræ dignitatem etiam in hoc articulo duxit retinendam. Imitata eft Sanctum Petrum Chryfologum, Ravenna Metropolitam, qui ab Eutychete Hærefiarcha de pata tunc quæftione judicium rogatus respondit : Con.Chal Nos pro ftudio pacis & fidei, extra consensum RoEpist. 21. manæ civitatis Epifcopi, caufas fidei audire non Part. I. In tertia Actione Photii Romanum Epifcopum damnare & degradare aufi intolerabilem audaciam admodùm exaggeravit Pontifex, & avitæ omnium fub cœlo Ecclefiarum traditioni ac pietati adverfam oftendit ex tribus partim auctoritatibus, partim exemplis. Primum exemplum fuit Honorii Pontificis, quem non dogmatizatæ, fed negligenter dumtaxat non extinctæ hærefeos accufatum nullus unquam Patriarcha, nec ipfa fexta generalis Synodus jam mortuum damnare præfumpfiffet, nifi ejusdem primæ fedis Pontificis confenfus præceffiffet auctoritas. Alterum fuit Symmachi Pontificis, quem criminaliter accufatum damnare non præfumpfit totius Italiæ ac vicinarum Infularum Synodus, professa sese fine fui difcrimine non poffe in proprium Caput manus extendere, fed omnem ejus caufam Divino refervavit judicio, quoniam prima fedes ab hominum nullo, fed à folo Jefu Chrifto judicatur. Tertium exemplum fuit Joannis Patriarchæ Antiocheni, de quo Sanctum Cyrillum Alexandriæ Patriarcham in Ephefino fuo conventiculo de poffumus. Eadem humilitate noluit hæc Synodus mercantur. nifi Synodi in Apoftolicam Sedem reverentia Pontifici placuit, ideòque in fecunda Actione adversus Conftantinopoli allatum imaginariæ Synodi codicem pronunciavit: Quia nihil ab Hæretico rum vel Schifmaticorum pravitatum commentis.co dex ifte diffentit, nimirùm qui & à Schifmatico, Diofcorum in hoc imitante, & totus mendaciis & perverfis dogmatibus fabricatus exiftit, binc æquè ut illa perpetuo anathemati duco fubdendum, & contemplantibus cundis, & præcipuè Græcorum Legatis, igni traditum in cineres quoque conjicio redigen dum, quatenùs nec fimpliciorum puritas illius conta gione polluatur, nec fidelium mentes bujufmodi collu fancta Ephefina Synodus: Indignetur tua Religio- Repofuit illa nullis hic opus effe Canonibus aum Leonem Pontificem, damnavit magna Sy-dum definivit effe concilium vanitatis, Apofto nodus Chalcedonenfis. Et ad Rufum Archi- lica Sedis reverentiæ ac privilegio adverfum, veEpifcopum Theffalonicenfem, eique fubjectos ritati inimicum, omni falfitate repletum, ideòuniverfi Illyrici Epifcopos fcribit Sanctus Ponti- que Ephefino latrocinio comparandum. Addidit Epift. 10. fex Bonifacius primus. Apud Romanum Epifco- ejus omnia gefta & exemplaria penitùs abolenda, pum Chriftus nofter Sacerdotii fummam locavit, in voranda ignibus & perpetuo anathemate percelcujus contumeliam quisquis infurgit, habitator cœle- lenda, eodemque rigore tractanda quævis dictoftium non poterit effe Regnorum, in quæ nullus fine rum Michaelis & Photii adversùs Sedem Apoftogratia janitoris intrabit. Et inferiùs in eadem licam fcripta, ac proindè etiam fuprà memoratam Epiftola: Nemo unquam Apoftolico culmini, de cu Epiftolam Michaelis. Secundus Canon eamdem jus judicio non licet retractari, manus obvias auda- habet fententiam in duas Photii Synodos adver Яer intulit, nemo in hoc rebellis exftitit, nifi qui de sùs Sanctum Ignatium factiosè collectas: Eas ut fe voluit judicari. Latuit huc ufque ifta per San- parricidales damnavit. Tertius Photium jam pri&tum Pontificem Nicolaum etiam laudata Epifto- dem à Sancto Nicolao Pontifice damnatum atque la, magno nuper Ecclefiafticæ eruditionis bono anathematizatum denuò ob imaginaria Synodi per illuftriffimum Lucam Holftenium Romæ nequitiam damnavit atque anathematizavit, advulgata. dito hoc gratiæ moderamine: Sanè fi viva voce proprio fcripto nobis in omnibus, qua tùm per nos, tum per Decefforem noftrum ftatuta funt, obedire fpoponderit, & prædicli profani Conciliabult, ad fatisfactionem pœnitentiæ motus, gefta damnaverit, laica communionis gratiam et non denegamus. Quartus Canon omnibus imaginariæ Synodi cooperatoribus, confentientibus, & fubfcriptoribus ex animo pœnitentibus eamdem facit gratiam, & Bafilium Auguftum, cujus nomen fuerat dolosè fubfcriptum, liberat & immunem declarar ab omni complicitatis fufpicione atque infamia, illum laudans orthodoxiffimum & diligentiffimum Sedis Apoftolicæ conftitutionum obfervatorem, atque ideò recipiens inter piorum & Catholicorum Imperatorum numerum, ftatuenfque, fi ità perfeverarit, femper recipiendum. Sic omnia ejus, quod Bafilius Spatharius obnixè rogarat, de Sancto Ignatio & Photio A&ta Pontifex confirmavit. Quintus Canon omnem illum, qui Ex hifce fundamentis Photium temerarii fchifmatis auctorem damnari, & fine reparationis fpe degradari longè digniffimum judicavit Synodus, pro Epifcopis & Clericis ab ipfo ordinatis, feductis, aut quovis modo in ejus fchifma delapfis fupplicans: Domine beatiffime Papa, & Apofolice fumme Praful & Pontifex, omnes pro bis rogamus, omnes unanimiter obfecramus, fubveni miferis, erige lapfos, &refipifcentibus concede veniam miferationem, quam non merentur adhibe medicinam, quatenùs erroris auctore Photio ampu tato, cæteri Sedis Apoftolicæ circa fe patula reperiant more folito vifcera pietatis, ità ut fi rectè mota fit Sedis Apoftolicæ auctoritas, vel fe recognoverint, vel fi ad fatisfactionis plenitudinem concurrentes omnia, quæ ab his malè funt gefta, viva voce & præfenti fubfcriptione damnaverint non fit erga cos inflexibilis miferatio, fed fit humana tantæ fedis per omnia moderatio. Antiquum Ecclefiæ Canonem à Sancto Athanafio laudatum, qui folos Hære-imaginariæ Synodi exemplaria retinuerit, celaveGarchas aut Schifmatum auctores damnari mandat, eorum feductos aut fequaces reparari gratiosè indulgens, etiam in Photianos Epifcopos & Clericos fervari fupplicavit Synodus, addens Joannem Antiochenum, licèt adversùs Sanctum Cyrillum & fan&tam Ephefinam Synodum temeritatis & fchifmatis auctorem ac ducem, fuiffe tamen à Romana Ecclefia reparatum, relictumque in throno Patriarchali. Et de Eutychete Hærefiarcha ad Sanctum Flavianum Conftantinopolitanum Epifcopum fcripfit Sanctus Leo MaEpift. 10. gnus Dominus nofter, bonus & verus Paftor qui animam fuam pro ovibus fuis pofuit, & qui venit animas hominum falvare, non perdere, imitatores nos vult effe fuæ pietatis, ut peccantes quidem juftitia coerceat, converfos autem mifericordia non repellat. Pœnitenti Hærefiarchæ etiam fui Pref byteratus atque Archi-Mandritici Ordinis communionem voluit doctiffimus atque juftiffimus Pontifex per fecundam Ephefinam Synodum reparari. Ejus imitatorem in hac caufa Photianorum fieri Adrianum fecundum fupplicavit Synodus, & coram Ecclefiæ Conftantinopolitana Legatis edi regulas, quibus lamentabile hoc fchifma tandem extinguatur. c. 6. Et ftatim edixit Pontifex quinque Regulas'. Prima imaginariam Photii & Michaelis Augufti adversùs Sanctum Nicolaum Pontificem Syno rit, defenderit, non revelarit, aut non cremarit, Huic Synodo poft Pontificem fubfcripfere tri- totius fancta Synodi, quæ fub ipfo eft. Ex quo rursùm vides Ignatium à Pontifice agnitum fuiffe ut Patriarcham, omniaque pro ipfo à Bafilio Augusto Acta firmata: Joannes verò Pergenfium in Pamphylia Archi-Epifcopus eft idem ille fuprà laudatus Metropolita Sylei: Etenim Sylæum & & Pergen fuiffe varia ejufdem Metropoleos nomina, liquet ex Metropoleon & Epifcopatuum Orientalium notitia, confecta fub Leone & Andronico Auguftis, quam ex Nilo Doxopatrio inferuit fuæ Occidentalis ac Orientalis Ecclefiarum L.1.c.24. concordiæ vir eruditus Leo Allatius. Donatus Oftienfis, Formofus Portuenfis, Sergius Sabi nenfis, L.1. Epift. 20. nenfis, ac Paulus Albanenfis Epifcopi Cardina- CAPUT IX. re cœperunt. Etenim ad Cadaloum Parmenfem Exponuntur proxima preparamenta Epifcopum, Romani Pontificatus fchifmaticum ambitorem, fcribit Sanctus Petrus Damiani: Quid tibi videtur de Cardinalibus Epifcopis ? Qui videlicet Romanum Pontificem principaliter eligunt, & quibufdam aliis prærogativis, non modò quorumliber Epifcoporum, fed & Patriarcharum atque Primatum jura tranfcendunt. Eos effe dicit feptem Romanæ Ecclefiæ oculos, candelabra, lucernas, per Zachariam Prophetam & Sancti Joannis Apocalypfin laudata, atque ità datam illis effe di&tam prærogativam salvo univerfalis Ecclefiæ Sacramento, id eft, citra omnem injuriam Ecclefiafticæ Hierarchiæ. Quis Pontifex, & quæ occafio dederit, ignoro. Eadem poftmodùm etiam ad Presbyteros ac Diaconos Cardinales eft extenfa. Neque id mirandum. Etenim de Patriarchæ Conftantinopolitana Syncellis, fimplicibus quandoque monachis, fcribit ad Romani Argyri imperium Georgius Cedrenus: Die Pentecoftes tumultuatum eft ob feffionem in sancto officio, Metropolitis non ferentibus fuperiore loco Sencellos federe. Contentionis fucceffum & finem non edicit Cedrenus: Liquet interim iftam loci eminentiam fuiffe ipfis, idque non ità pridem, à Patriarchis indultam. Eandem, & fine omni contentione, habuere feptem ejufdem Ecclefiæ Cruciferi, quos fcimus dumtaxat Diaconos fuiffe. Hæc Decreta per Theognoftum Archi-Mandritam & Euthymium Spatharium Bafilio Augufto & Sancto Ignatio Patriarchæ tranfmifit Adrianus Pontifex, proteftatus fefe à fui Decefforis Nicolai pro Ignatio & ejus fidelibus adversùs Photium Decretis nec receffiffe unquam, nec receffurum. Tantò, inquit, volumus illius Decretis concordare, quantò ipfe, dùm hæc ageret, Divinis præceptis concordare ftudebat. Nam & hoc neceffarium eft, ut cuftodiens Prædecefforum meorum Decreta doceam poft deceffum meum & mea quoque ab iis, qui poft me fuerint, nullo modo violanda. De fpretis Sancti Nicolai Decretis fufpectus, & fefe tam apud Latinos quàm Græcos folenniter expurgare coactus fuerat, ideòque tam zelofo verborum impetu eadem apad Ecclefiam Constantinopolitanam commendat. Bafilio Augufto de facta eorumdem executione laudes & gratias dixit, Patriarchæ Ignatio eft reftitutionem adgratulatus. Et quoniam non folùm Ignatium, fed & omnes ejus caufa ejectos Epifcopos, Abbates, Clericos, & monachos Bafilius reftituerat, in Mandram fuam feu Abbatialem dignitatem reftitui voluit ac rogavit etiam Hegumenum, cujus laudes & pro Sancto Ignatio & omni Conftantinopolitana Ecclefia conftantes labores fuprà audivimus, Theognoftum. Datæ funt hæ Epiftolæ Calendis Augufti, indictione prima, anno Domini octingentefimo fexagefimo octavo. J Prafes, Epifcopi, locus, tempus Oannem Pergenfium Metropolitam ac Bafl lium Spatharium adhuc apud fe detinuit, de poftulata per ipfos generali Synodo deliberavit, tandem quartò idus Junias indictione fecunda in ipfam confenfit, ac iftos dimifit Adrianus Pon-' tifex, adjungens eis Donatum Oftienfem, ac Stephanum Nepefinum Epifcopum, nec non Marinum Romanæ Ecclefiæ Cardinalem Diaconum, futuros in Synodo Præfides ac fuos Vicarios Legatos, de quibus Guilielmus Romanæ Ecclefiæ Bibliothecarius: Eis præcepit Pontifex ut fcandalum Ecclefiæ Conftantinopolitana folerter fopi rent, confecratifque à Methodio & Ignatio Epifcopis & Clericis fub fatisfactione libelli, quem de Scrinio fufceperant, proprias Ecclefias redderent; Photianis verò fub eadem ac diftinctiori fatisfactione communicarent quidem, fed Sacerdotum judicium, ufque ad Sedis Apoftolicæ fententiam, manente fan. diffimi Pape Nicolai judicio, protelarent. Confonat Anaftafius Bibliothecarius in Synodi noftræ præfatione alloquens Pontificem Adrianum : Miffis cum auctoritate Apoftolica Vicarlis, ac Epiftolis Decretalibus, juffifti fieri Conftantinopoli Synodum pro multis quidem neceffitatibus Ecclefiæ, fed pro his præcipuè, quæ huc ufque adnotata funt, quæque in bujus Synodi geftis inveniuntur, in qua fcilicet Photius ob id etiam fpecialiter condemnatur, quoniam depofitionem vel anathema præfumpfit in fanda memoria Pontificem Nicolaum nominare . Ejus prima decretalis Epiftola fuit infcripta Bafilio Augufto, habuitque varia capita. Primùm laudato Principi, tamquam Regi pacifico & novo Ecclefiæ Salomoni, de executioni mandatis Pape Nicolai Decretis egit gratias, agique dixit à tota Occidentali Ecclefia, præfertim à jam expofita Synodo Romana. Secundò, Photianorum Epifcoporum lapfus & caufas refponder effe varias, ideòque tractandas modo vario, per Legatos fuos & Patriarcham Ignatium definiendo. Tertiò, eundem lapfum dixit damnari graviffimè à facris Canonibus, ideòque doluit Epifcopos iftos in Nicolai Pontificis Decreta fuiffe rebelles Etenim omnem mifericordiæ januam ità illi fibi ipfis claufere. Quartò dixit fefe in inferioribus pofitum Decretis iftis fubfcripfiffe, atque ità ab eorum executione recedere non poffe fine nota prævaricationis. Quintò promifit omnem nihilominùs poffibilem gratiam, imitatus Sanctum Pontificem Gelafium, lucrandorum fratrum amore paternos Canones in multis difpenfatoriè moderatum. Sextò ab hujus gratiæ fpe penitùs exclufit Photium, cujus intrufio atque Ordinatio fit Maximi Cynici, per primam Conftantinopolitanam Synodum damnati, intrusioni Epift. 87. C. I. A. 863. Gregorium Syracufanum, ac eorum complices ac Ordinationi penitùs fimilis, ideòque juxta | | proteftatus fe velle omnia pro ipfo in Photium, Eadem fermè omnia in litteris ad Sanctum Patriarcham Ignatium repetivit Adrianus Pontifex, Quibus in verbis rei veritatem omninò tradit Adrianus Pontifex, verùm ab Actorum Chalce-, donenfium littera non nihil recedit. Etenim Anatolius Conftantinopolitanus Epifcopus Diofcorum, cujus nuper fuerat Archi-Diaconus, & in Regia civitate Apocrifarius, & à quo in Ephe fino latrocinio fuerat in Epifcopum confecratus,: nequaquam gravare, fed alleviare conatus eft dicens non habendum uti damnatum hæreticum, utpotè qui non ob hærefin, fed ob folas in Ro manum Epifcopum illatas rebellionis manus, & alia regularia crimina effet degradatus. Quo in dicto certum ac lucidum eft Anatolium erraffe. Etenim primum, quod Diofcoro impegerunt, & ut legitimè probatum in ejus damnatoriam fententiam inferuerunt Legati Apoftolici, crimen erat, erat, quod paria cum Eutychete fenfiflet, illumde hærefi à Sancto Flaviano Epifcopo fuo, que nec non à Sancto Leone Pontifice damnatum, tamquam innoxium in communionem & gradum reftituiffet. Quocircà fecundos ejus in Sanctum Leonem Pontificem exceffus fuiffe ipfa Euty. chiana hærefi majores judicatos à Synodo Chalcedonenfi dixit rectiffimè Pontifex Adrianus. Et ob iftud Anatolii errorem Acephali feu Hæfitantes & Eutychianifta & Neftoriani omnem laudatam Chalcedonenfem Synodum fuere abominati, utpotè in qua non quivis Epifcopus, fed qui primus poft Apoftolicos Legatos federat & fuffragatus fuerat, Patriarcha Conftantinopoli tanus paria cum Diofcoro fenferit, ab illo in Epifcopum fuerat confecratus eratque hæreticus Eutychianus. Refpondet verò Facundus L5.c.3 Epifcopus Hermianenfis: De interlocutione Sandi Anatolit, quam fuper Diofcort perfona protulit, refpondemus, quia non ad hærefis crimen pertinere dicendum eft aliqua parte cum, legendum videtur, de Diofcoro benè fenfiffet. Non enim ipfam perfidiam Diofcori Sandlus Anatolius approbavit, fed eum potiùs ab ipfa perfidia voluit excufatum. Aliud eft enim ideò bæreticum excufare, quod Catholicus putetur, & aliud ipfam hærefin probare atque defen dere: Quemadmodùm aliud eft ideò accufare Catholicum, quod hæreticus putetur, & aliud ipfam im. probare reprehendere Catholicam fidem Cap. 6. duce, Theffalonicam Legati Apoftolici veniunt, in quam Bafilius Imperator Euftatium, Spatharium Candidatum cum fuæ falutationis officio obviam deftinavit. Qui eos admodùm honorificè per contigua itineris loca ducentes Selembriam pervenerunt, ubi à Sifinnio Proto-Spatbario & Theognofto Patriarchali Hegumeno, qui Rome apud fanciffimum Papam Nicolaum pro reftituendo Ignatio fedulus intercessor exftiterat, cum quadraginta equis de ftabulo Imperiali, & totius menfæ argenteo apparatu, Officialibufque, qui eis ad omnem libitum famularentur, funt excepti. Per omnem viam ac in ipfa item Regia civitate & aula fuiffe fimili honore ab ipfo etiam Principe celebratos enarrat largè idem Gui-, lielmus, Et hinc prima illis cum eodem Principe quæ ftio fuit de Epifcopis ad Synodi confeffum & fuffragium admittendis. Neminem, dixere, Orien talium veflrorum Epifcoporum in noftram Synodum fufcipere poffumus, nifi oblato Libello, cujus formam de Scrinio fancte Sedis Apoftolicæ fumpfimus, nobis fuerit fatisfactum, Repofuere Imperator & Igna tius Patriarcha. Quia novum boc & inauditum de libello proferendo adferitis, necefsè eft ut tenoris il lius formam videamus. Eundem libellum in marginalibus ad primam Actionem Scholiis laudat Anaftafius Cardinalis: Notandum eft, & memorie commendandum, quoniam libelli bujus tenorem beata recordationis Papa Nicolaus expofuit, fed Non nihil diffonat in libro de Sectis Leontius quia tunc à prævaricatoribus non eft admiffus, rur. Advocatus Conftantinopolitanus, Duo quædam sus ab Adriano fanctiffimo Papa, mutato nomine objiciunt Ecclefiæ dubia qui Hæfitantes vocantur. Pontificis, Conftantinopolim eft tranfmiffus, fecun Primum, fi Chalcedonenfis Synodus non propter fi dùm cujus firmationes Archi-Epifcopi, Metropolita dem depofitum Diofcorum dixit, cur nos rejicit ? Șic ni, & cæteri Epifcopi Conftantinopolitana diœcesnim credimus, ut ille credebat. Refpondemus au- Seos, nec non & omnes omninò Clerici, qui vel in fiveritatem quis confideraverit, non propter bonore, vel in communione effent, fyngraphum Sedi fidem abdicatum effe Diofcorum, nec illam fuiffe de- Apoftolica græcè fcriptum, & tam propriæ manus pofitionis ipfius caufam (quippè nec adiit proptereà fcripto, quam teftium à fe rogatorum teftimonio & Synodum, ut hoc nomine de ipfo judicaretur) fed fubfcriptione roboravere, nomina & tempus fignanquoniam reipfa tertiò vocatus venire recufavit. Sites, quo finguli chyrographum suum fcribebant, tamen venisset, etiam propter fidem fuiffet abdicatus. Sedis Apoftolicæ Vicariis porrigebant, ita ut nullus Nihilominùs ad ifta refpiciens Anatolius dixit non Antiftitum vel reliquorum Clericorum in Synodalem propter fidem depofitum fuiffe Diofcorum. At verius fuerit conventum receptus, qui non fecundùm exemeft etiam caufa fidei fuiffe dejectum. Et factam plar bujus codicilli chyrographum fcripfit, & Miffis trinæ fynodali evocationi contumaciam non fuif- Apoftolica Sedis Ecclefiæ Romanæ minimè deferenfe palmarem ejus damnati caufam liquet lucidif- dum porrexit. fimè ex ipfa fynodali in ipfum fententia & Relatione ad Principes Valentinianum tertium & Marcianum. Item Anatolii interlocutio non fuit totius Synodi judicium, cumque Facundus Hermianenfis fine pleno fundamento appellat San&tum. Hifce duabus Epiftolis & Poenitentiæ feu po tiùs Romanæ profeffionis pro Photianis Epifcopis & Clericis libello, laudato per Guilielmum Bibliothecarium, addidit Adrianus Pontifex Nicolai Pontificis Epiftolas fuo tantùm nomine titulatas, من A lapfis in hærefin aut Schifma, & ad Matrem Ecclefiam venientibus aut redeuntibus Epifcopis, Clericis, ac etiam Laicis feriptum pœnitentiæ Libellum ac etiam orthodoxæ fidei & pacis profeffionem exigere eft longè antiquiffima totius Ecclefiæ confuetudo, & traditio haud du. biè Apoftolica. Hinc meritò quæritur, quomo dò Bafilius Auguftus & Patriarcha Ignatius dixerint Libelli prolationem effe novam & inauditam? Refpondent quidam Poenitentiæ & abjurationis libellum folere ab ipfa Synodo componi, Commonitorium. Hoc eft, fecretam nec Prin- non autem Roma ad ipfam tranfmitti, & ifthoc cipi, nec Patriarchæ, nec Synodo exhibendam in præfenti libello arguit novitatis. Aft falluninftructionem. Porrò Nicolai Pontificis litteras tur. Etenim Acaciani Schifmatis ejuratorium lifuo nomine intitulavit, atque ità fuas fecit Adria- bellum compofuit ac in omnem Orientem tranfnus ad majorem authoritatem: Eas effe voluit mifit Hormifda Pontifex, fuitque ille ab omnibus Synodi directricem regulam & lumen. Pergit ibi Epifcopis fine contradictione admiffus. Et laudatus Guilielmus. Itàque multorum anfracluum Occidentalium libellus, per quintum primæ Conlaboriosos circuitus penetrantes, tandem Chrifto præftantinopolitana Synodi Canonem laudatus & |