L.12. c.4.

Cap. 30.

F. 33

cœperunt omnes fimul excufare. Et Radulfum à se
electum Roffenfem Epifcopum confecraturus Do-
minum rogavit ; ut tale illi Prognofticon efferret,
quo fuum Judicium Divine voluntati concordare
gauderet, habuitque Evangelicus textus: Erunt
fimiles Angelis Dei. Et peffimus Thetfordienfium
Epifcopus Harfaftus iftud habuit: Non hunc, fed
Barabbam. Et apud Sylveftrum Sguropulum pri-
ma per Metrophanem Patriarcham Conftantino-
politanum facta Epifcopalis confecratio fuit Me-
tropolita Cherfonenfis, habuitque hoc verax

Prognofticon: Si cæcus cæcum ducat, ambo in Ecclefia Conftantinopolitana erat magnus

Præfat

in foveam cadunt. Plurima funt hujufmodi exempla. Dices has effe fortes Sanctorum, de quibus Gap. 42. Concilium Agathenfe: Maximè fidem Catholice Religionis infeftat, quod aliquanti Clerici five laici ftudent auguriis, & fub nomine ficæ religionis per eas, quas Sancorum fortes vocant, Divinationis fcientiam profitentur, aut quarumcumque Scripturarum infpectione futura promittunt. Hoc quicumque vel laicus detectus fuerit vel confulere vel docere, ab ·Ecclefia habeatur extraneus. Quod ipfum confir mat prima Synodus Aurelianenfis. Refpondeo à Synodis his damnari aliud Divinationis genus, de quo laudatus Guilielmus Malmesberienfis : Gundulfus cùm apud Cadomum Divinas Scripturas audiret, fortè cum duobus aliis monachis juxta magiftrum Sanctum Lanfrancum Evangelium tenens confederat. Alteri vocabulum Gualterus, alterius nomen elapfum eft. Tùm magiftro aliis interim intento, illi inter fe nonnulla ludo agentes, experiamur,||præfentant. Bafilium Spatharium fuiffe cognoinquiunt, revolutione foliorum, quis noftrum futu rus fit Abbas, quis Epifcopus. Simulque cam diclo revoluto folio invenit Gundulfus : FIDELIS SERVUS ET PRUDENS, QUEM CONSTITUIT DOMINUS SUPER FAMILIAM SUAM. VValtherus: EUGE SERVE BONE ET FIDELIS, INTRA IN GAUDIUM DOMINI TUI. Tertium nefcio quid durum inventum turbavit. Cachinnis ex eventu crepantibus, interrogavit Lanfrancus, quid haberent lætitiæ. Utque cognovit, indubitatè pronunciavit Gundulfum Epifcopum, VValtherum fore Abbatem, tertium ad lubrica fæculi revolvendum. Eventus rei probavit veritate dici. Etiam hujus vaticinii habemus plura exempla. Nec mireris id à Gallicanis Synodis damnatum probari intra Galliam à Sancto Lanfranco. In diffuetudinem tunc abierant laudati Canones, & multò mitiùs de ifto vaticinio definit in Epiftola ad Januarium Presbyterum Sanctus Auguftinus: Hi, qui de paginis Evangelicis fortes legunt, etfi optandum effet, ut id potiùs faciant, quam ad dæmonia confulenda concurrant, tamen etiam ifta mihi difplicet confuetudo ad negotia faecularia & ad vitæ hujus vanitatem propter aliam

ægrotus, magno egens medico, generali Anaft. in Synodo totius Chriftianitatis. Hinc igitur mittitur Romam à parte quidem Ignatii Joannes Metropolita Sylæi, qui & Perges Pamphyliæ præerat Ecclefiæ; à parte verò Photii Petrus Metropolita Sardenfis, qui contra Ignatium cum Gregorio Syracufano auctor factus fuerat Ecclefiafticæ fciffionis: Porrò à Principe deftinatur Regius Spatharius, Bafilius nomine↳ qui inter utramque partem coram Sede Apoftolica medius baberetur, & fidelis eorum, quæ eadem fedes decreviffet, auditor & nuncius. Sed Petrus quidem, licèt nova navi, & quam ipfe fibi elegerat, veheretur, naufragium fimul & mortis periculum pertulit, & qui navim Chrifti, hoc eft, Ecclefiæ fciderat, navis fuæ fciffionem non inconvenienter incurrit. Cæteri fanè Legati Romam pervenientes, Epiftolas & profanum Codicem, in quo continebantur gefta conciliabuli, quæ Photius adversùs Apoftolicæ memorie Papam Nicolaum falsò fuerat commentatus,

Epift. 119.

vitam Divina oracula velle convertere. Verùm nos
convertamur ad provifionaliter reftitutum Pa-
triarcham Ignatium, de quo pergit Nicetas Pa-
phlago: Sacer Ignatius bonis omnibus throno fuo
recepto, & gubernaculis Ecclefiæ refumptis, arcet à
Sacris non Photium tantùm & omnes ab illo initia-
tos, fed omnes etiam illius feclatores cum illo com-
municantes, Juxta Decreta Pontificis Nicolai.

mento Pinocam, & Petrum Pfeudo-Epifcopum
Sardenfem in mari Adriatico non folummodò
periclitatum, fed & fubmerfum periiffe expref-
fit Nicetas Paphlago. Addit in Adriani fecundi
Pontificis vita Guilielmus Bibliothecarius: Divi
no Judicio difertiffimam Photii partem pelagus for-
buit, & fimpliciffimam partem Ignatit cum Legato
Imperiali falvam fervavit, nullufque ex Neophyti
parte, nifi monacbulus Methodius nomine falous
evafit, qui poftmodùm neque Photium, pro cujus
parte venerat, neque Ignatium contra quem, fed
neque univerfalis Ecclefiæ, ad quam venerat, jura
fufcipiens, tertiò conventus, tertiò perfidiæ deno-
tatus, femel anathematizatus abfceffit. Miffa fuit
hæc Legatio ad Sanctum Nicolaum Pontificem,
quem obiiffe ignorabat Auguftus Bafilius, atque
ità ejus litteræ traditæ fuerunt fucceffori Adriano
fecundo.

Eandem Legationem laudat hic Pontifex in refponforiis ad Principem litteris. Commendamus Clementiæ Tuæ tam reverendissimum & fanctiffimum fratrem noftrum Joannem Metropolitam Sylæi, qui à fratre & Coepifcopo nofiro Ignatio ad Sedem Apoftolicam direclus eft, quam etiam gloriofum & fpectabilem virum Bafilium Imperialem Spatharium, qui à Tranquillitatis veftræ Imperio deftinatus eft. Qui tanta, poftquam ifthinc profecti funt, offendicula, ut didicimus, pertulerunt, ut nullum penè properantes periculorum, quæ Paulus in Epiftolis fuis dinumerat, evafiffe videantur. Quapropter dignis funt viciffitudinibus à Pietate Tua remunerandi, qui pro Ecclefia Chrifti, proque injunctæ fibi à tua Pietate Legationis confummatione tot ac talia fubire promptiffimè confenferunt. Alterum verò nominatum

confecrato Archi-Epifcopo, qui confecratori
fuo primùm quidem adhæferat, at poftmodùm à
Deo meliora doctus omnem ejus fchifmaticam
atque facinorofam nequitiam fuerat generofiffimè
deteftatus & perfecutus. Quartò imaginarias
Photii Synodos, tamquam hippocentauros &

in fcriptis tuis Metropolitam, Domino difpenfante, | | de Paulo Cæfareenfi in Cappadocia per Photium
non vidimus. Quia enim ficut ifte à reverendo Pa-
triarcha Ignatio, ità feorfim ille à tyranno Photio
mittebatur, volens Deus oftendere non in duo fore
Ecclefiam fuam dividendam, volens etiam nos au-
&oris bujufmodi fciffionis nec ipfam quoque vifionem
percipere, antequam ad nos perveniret, jufto Judi-
cio pelago fuo cooperuit eum, & qui populum Dei di-tragelaphos, infectatus eft, præfertim eam te-
viferat, divifa eft fuper eum aqua, devenitque in
profundum tamquam lapis. Hic enim Petrus Sar-
denfium Metropolita eft ille ipfe, qui cum Eu-
lampio & Gregorio Asbefta fchifma hoc in-

choarat.

meritatem, qua eafdem ad Ludovicum Augu-
ftum non erubuerat, Pontificem fede ac Italia
exturbari poftulans, deftinare. Tandem Lega-
tum fuum Joannem Sylai Metropolitam, Ut vi-
rum Dei cultorem & Divino intellectu repletum, qui
per novem totos annos pro Verbo veritatis fecum

Legatis hifce fuas addidere ad Nicolaum Pontificem litteras & Bafilius Auguftus, & Patriar-perfecutiones & cætera mala passus esset, commencha Ignatius, & adulter Photius. Bafilius poft defcriptam Ecclefiæ Conftantinopolitana calamitatem fignificat à fe Photium throno Patriarchali ejectum, ac plenè reftitutum Ignatium: Quod factum fuum, utpotè Apoftolicorum Decretorum executorium, non dubitavit effe per omnia. ratum, & à fua Sanctitate confirmandum. Præfertim ob nupera Photii in Sanctum Ignatium ac ipfum feliciter regnantem Pontificem facinora per imaginarias Synodos , quarum authentica Acta fuis litteris adjunxerat. Verùm reftabat caufa varia variorum variè lapforum Epifcoporum, Abbatum, Clericorum & laicorum, quorum quidam à Photio, quidam ab Ignatio aut à Sancto Methodio fuerant confecrati, verùm Photio adhæferant, fuæ confecrationis aut ordinationis profeffionem variè prævaricati. Hofce omnes à minifterio interim ceffare Sanctus Ignatius jufferat, definitivum de illis judicium fciens privativè ex antiqua Ecclefiæ regula refervatum fedi Romanæ .

2

davit, nec non & Petrum Troada Epifcopum, qut eadem & ipfe passus effet, & pariter decertasset cum Regali bomine. Ad quæ verba habet Anaftafii Bibliothecarii marginale fcholion: Innuit Imperatorem Ludovicum. Quid, cur, & quomodò certarit cum Ludovico Augufto hic venerabilis Epifcopus, ufque huc non reperi: Forsàn Photii Pfeudo-Synodos, & promiffum Ludovico Imperium Orientale, atque ità & Ludovici fpem convicit ftultitiæ, ingratitudinis, impietatis. Eft unus ex illis duodecim Epifcopis, quos fine Romani libelli profeffione ad Synodi noftræ confeffum in prima Actione Legati Apoftolici cum laudis elogio admiferunt. Erat non Sancti Ignatii ad Pontificem Legatus, fed Legato adjunctus focius, uti Petro Sardenfi erat monachulus Methodius. Porrò Ludovicum, non Imperatorem, fed dumtaxat Regalem hominem appellat Ignatius, quod homo Græcus agnofcere nollet Imperium occidentis. Quintò tandem in laudatis ad Pontificem litteris Apoftolicos Legatos, celebraturos generalem Synodum, & Ecclefiam Conftantinopolitanam pacaturos, quos Bafilius Auguftus poftularat, etiam ipse expostulavit. Ex quo vides Joannem Palæologum Græ corum Auguftum in litteris ad Martinum quintum Pontificem , per Sylveftrum Sguropulum memoratis, errare: Solum Romanorum Imperator, L.2, c.8.9. & præter eum nemo inter mortales authoritatem babet convocandi Synodum, ex veteri ritu, confuetu dine, ac privilegio majeftati Imperatoris adunato. Ego dico: Ex Schifmaticorum Imperatorum per Schifmaticos Patriarchas tolerata invafione. Photii ad Nicolaum Pontificem litteræ unà cum ejus Legato, Petro Sardenfium Metropolita, in

In fuarum ipfe litterarum exordio infigniter profeffus eft fupremum Romanæ Ecclefiæ Primatum, utpotè cui dictum fuerit à Domino: Tu es Petrus,& fuper hanc Petram ædificabo Ecclefiam meam. Omnes Sancto Petro Apoftolorum Principi datas aut dictas à Chrifto Domino prærogativas ac laudes profeffus eft etiam ejus in Romana cathedra fuccefforibus ex integro convenire. Tales, inquit, beatas voces non fecundùm quandam utique fortem Apoftolorum Principi folùm circumfcripfit & definivit Dominus, fed per eum ad omnes, qui poft illum fecundùm ipfum efficiendi erant fummi Paftores, & Divinissimi facrique Pontifices fenioris Rome, tranfmifit. Ità necdum natas Marci Antonii de Dominis Archi-Apoftatæ Igna-mari Adriatico perierunt. tius nugas fchifmaticas præfocavit, addens omnium fub cœlo Ecclefiarum hærefes, fchifmata, & fcandala per Romanæ Ecclefiæ Pontifices femper fuiffe fanata & extincta. Deindè de datis pro fua reftitutione in Photium fententiis egit Pontifici gratias, laudavitque Auguftum Bafilium, qui illas à Michaele Augufto huc ufque fuppreffas & fpretas tamquam verus obedientiæ filius effet tandem executus, atque ità fuam miferandam fenectutem & varios pro ipfa paffos dura Epifcopos & Clericos confolatus. Tertiò de variis variè lapfis tam fuæ & Methodianæ, quam Photianæ confecrationis Epifcopis & Clericis poftulavit Apoftolicæ Sedis judicium, præfertim

Plenam ac verè generalem Synodum defiderabant & Bafilius Auguftus & Patriarcha Ignatius, ideòque Legatos miferunt etiam ad Patriar chas Alexandrinum, Antiochenum, ac Hiero. folymitanum. Fuit & alia Legationis iftius ne ceffitas, de qua in litteris ad Ecclefiæ Gallicana Epifcopos Sanctus Pontifex Nicolaus: Michael Epift. 70. Auguftus & Bafilius Cæfar ad Alexandrinum & Hierofolymitanum Patriarchas miferunt, eos videlicet ut in dejectione Sancti Ignatii Patriarchæ, & in promotione invaforis Photii fibi confentiant, adbor tantes. In quo nos non eorum concordiam, fortafsè contra ftatuta feu traditiones Apoftolicæ Sedis improvidè conglutinatam, Deo adjuvante pavemus ; fed

in eo Humerali Pontificem fpectaret. Hoc prætereà voluit ut fecum fepeliretur. Quod ipfum fcribit Mi chael Monachus & Presbyter Syncellus. Quin & in ejufdem Apostoli fefto, quod apud Græcos est dies vigefima tertia Octobris, Sanctus Ignatius migravit ex hac vita.

ne fuafionibus illectos pravorum eos ad fuam ipforum | | tus eft, ac fi ipfum Jacobum Apoftolum & primum difcrimen contingat. ab æquitate decidere, dolemus. Sunt quippè diris & continuis Agarenorum pressuris attriti, ac per boc evenire valet, ut vel decepti vel pro fui relevatione fibi plurima tribuere spondentibus Conftantinopolitanis Principibus, quod &gementés dicimus, affentire cogantur. Calamitofas iftas Ecclefias grandi ad Photianum fchifma delabendi periculo expofuerat Cæfar Bafilius; fed & quidam iftic Salomon, Photii exemplum fecutus, è laico faltarat nuper ad Epifcopatum, invaseratque Patriarchatum: Hinc factus Auguftus nova hac Legatione errorem duxit effe fanandum."

Ejus fcopum & fucceffum edicit in Synodi hujus præfatione Anaftafius Cardinalis Vifum eft Romam & ad tria Patriarchia mittendura Orien tis, & à Roma quidem Decreta difpenfatoria, & ficut erant culparum çaufarumque difcretiones, ità & poenarum qualitates judicandarum, nec non & perfonas vice fungentes Apoftolica poftulandas. A thronis autem Orientalibus confenfus nihilominùs & perfanas ducendum, Et notandum, quod cæteri Thro ni nihil, inter Agarenos pofiti, fuper hoc negotio fumpfere laboris, fed pòft Conftantinopolim venientes, quod à Sede Apoftolica fuerat elaboratum atque decretum, reverenter admittunt, & præconiis miris attollunt, atque buic addendum minuendumque nibil decernunt:

Elias Hierofolymitana, Thomas Antioche næ fedis fuit Vicarius ac Legatus. Primi fuerunt Conftantinopoli, admodùmque triftati de longa mora Legationis Romanæ. Nam Joannem Sylai Metropolitam & Bafilium Spatharium toto fermè biennio apud fe detinuit Pontifex Adrianus fecundus. Hinc igitur ad Bafilium Auguftum, Patriarcham Ignatium, ac reliquos Græcorum Epifcopos dixere: Quoniam multa fa da eft tarditas, fufpicamur ex tyrannica Agarenorum poteftate propter tantam moram multas nobis Superventuras calamitates atque neceffitates, immò verò & noftrum totum genus Chriftianorum propter talem caufam fubmittendum variis tentationibus, nequaquam eos, qui à Roma venire putabantur, exfpectare juflum putavimus: fed & fufpectum & Supervacaneum arbitramur effe, præfertim cum ea, quæ Romæ regularitèr aç Synodicè gefta funt, pre manibus babeamus, ita ut binc conftet unà nobifcum effe beatiffimum Papam Nicolaum per litterarum fuarum voces, adhuc etiam fuccefforem ejus beatiffimum Adrianum Papam per proprias Epiftolas. Et ifte ipforum ab Agarenis metus non caruit fundamen to, de quo marginale fcholion Anaftafii: Quan do hæc ifti dicebant, annum integrum Conftantino poli morantes babebant; verùm nota, quia fine præmiffis Sedis Apoftolicæ Decretis nihil agunt. Omnia Nicolai & Adriani Pontificum pro Sancto

Caufam, ex qua Ecclefiæ Orientales fub Saracenis gementes nihil laboris pro Sancto Ignatio fumere potuerint, exprimit Theodofius Patriarcha Hierofolymitanus in Refponforiis ad ejuf dem Ignatii Epiftolam & Legationem litteris: Nafti, Sanctiffime, caufam, ob quam neque mittere potuimus ad vos, ne fortè fieremus penes Potefta-Ignatio decreta difcufferunt, jufta & recta juditem Saracenicam, que nos tenet, exiftimationi male vel fufpiciont. Etenim multam benevolentiam

quæ

carunt, ideòque fuam ulteriorem cum tanto periculo moram & generalem Synodum non effe neceffariam. Præcipuum enim generalis Synodi munus eft Romanas de propofita quæftione ad fe litteras difcutere, probare, & in authenticum totius Ecclefiæ Canonem admittere,

Etiam hanc Legatorum Orientalium de laudatis Pontificum Decretis vocem, Judicamus, Anaftafius fcholio illuftrat. JUDICAMUS, eo fenfu dicunt, quo Apoftolus dicit, NON JUDICAVI ME SCIRE, NISI CHRISTUM, ET HUNC CRUCIFIXUM. Non de Romanis Decretis, fed fecundum ipfa de Ignatio & Photio judicarunt: Quoniam de fuprema regula nemo judicat, fed omnes fecundùm ipfam . JUDICAMUS, dicunt Legati ifti, non PROMULGAVIMUS; Hoc enim poft Romanorum adventum & definitionem egere. Nam anteà privatim tantùm, quod fic effet judicandum, quibufdam fignificabant. Ad Sancti

compaffionem oftendunt in nos, licentiam nobis præbentes ædificandi Ecclefias noftras, & tenendi fine probibitione mores noftros, juftè agentes & in nullo nobis injuriam vel violentiam inferentes. Verùm nunc ad honorificam & urgentem adeò & Patriarchæ Ignatii & Bafilii Augufti Legationem nec tacere ampliùs, nec tamen Saracenos offendere volens Theodofius ab eorum Hamera licentiam petiit Conftantinopolim legandi Epifcopum unum, unumque Clericum, qui Saracenos ibidem captivos redimant & ad patrias fedes reducant. Quid fit Saracenorum Hameras difcimus ex marginali Scholio Anaftafii Biblio. thecarii: Hameram Græci vocant Principem Saracenorum, interpretatur autem lingua corum, ut ferunt, Præpofitum. Confenfit Hameras , atque ita Thomam Tyri Metropolitam, fedis Antiochenæ vacantis Vicarium, nec non Eliam Mo-Ignatii & Bafilii Augufti preces fpreverunt Saranachum ac fuum Presbyterum Syncellum mifit Theodofius , rogans quantocyùs remitti cum numerofa captivorum Agarenorum manų, atque Hameræ nullam præberi anfam pravæ fufpicionis. Addidit & grande Sancto Ignatio de toleratis calamitatibus confolando donum, ipfum Sancti Jacobi Apoftoli, primi Hierofolymitani Antiftitis, Epifcopale pallium, de quo Nicetas Par phlago: Tanta ipfum veneratione Ignatius profecus

cenorum metum, & ufque ad Synodi initium ae finem Conftantinopoli manferunt. Etiam hæc ipforum verba, Petrus Antiochia primus Sacerdotio fundus eft, deindè Ignatius Deifer, Anaftafius adversùm Photii Romanum Primatum evertere machinantis temeritatem commentatur: Nota, quod non dicitur, PRIMUM, fed PRIMUS; nam primum à Chrifto Pontificatum accepit, qui po fteà primus Amicchia Epifcopus præfedit. Vult

Petrum

Petrum cum reliquis Apoftolis fuiffe ab ipfo Domino confecratum Sacerdotem, non dum in Antiochenam cathedram fuit incardinatus, fed dùm à Domino audivit, Quodcumque ligaveris aut folveris fuper terram, erit ligatum aut folutum

morati funt, precamur & obnixè flagitamus, non eis imputetur, nimirùm qui ut dimitterentur, non boris, non momentis, non denique clamantes atque pulfantes ullis intervallis parcere confentiebant, sed inftantibus ac irremotis laboribus & folicitudinibus omnium Ecclefiarum Dei, quas fecundùm Apoftolum circumferimus, adfcribatur. Joannem iftum cur Guilielmus Bibliothecarius vocet Cæfareæ Cappadocia Metropolitam, ignoro. Etenim conftat Metropoli ifti tunc præfediffe Paulum à Photio confecratum, pro cujus ad retinendum Epi. scopatum difpenfatione fuprà audivimus Sanctum Ignatium Nicolao Pontifici fupplicaffe. Per Sanctum Ignatium ejectus fuit ifte Paulus, eique pofteà Joannes, Syleo translatus, poffit fuiffe fuffectus.

Pergit Guilielmus de Joanne Metropolita ac Bafilio Spathario. Sanctissimo Pape Adriano cum Epifcopis & Proceribus in Secretario fande Maria Majoris, juxta morem fanda Sedis Apoftolica, refi denti fe fatis bumiliter præfentarunt, dona & Epifolas Bafilii Augufti & Patriarchæ Ignatii obtulerunt. Romanam Ecclefiam effe fummum caput, cui Chriftus cælo terraque folvendi atque ligandi pote

in cœlis. Hæc verba fuiffe Sacerdotibus dicta à Domino dixere Legati Orientales, eademque hocce fcholio donat Anaftafius: Nota, quod Apofioli Sacerdotes prædicentur à fan&a Synodo etiam sx tunc, quando bis dictum, QUEMCUMQUE LIGAVERIS VEL SOLVERIS SUPER TERRAM, ERIT LIGATUS VEL SOLU. TUS ET IN CŒLIS. Ergò Petrus, qui boc fpecialiter ante omnes audire meruit, primùm Sacerdos effectus eft. Ceffet itàque fermo opinantium Jacobum fratrem Domini primum Sacerdotem fuiffe. Verùm primus Sacerdos fuit eorum, qui Hierofolymis Epifcopatum fertiti funt. An primus Hierofolyma Epifcopus fuerit frater Domini, controvertitur inter eruditos: Certè fi fuerit, fuit & Apoftolus, adeòque non ab Apoftolis, fed cum Apoftolis ab ipfo Domino in Sacerdotem atque Epifcopum confecratus. Quidquid fit, certum eft Apoftolos per adducta Domini verba non fuiffe ordinatos Sacerdotes. Quod per hæc verba,ftatem tribuit, ante omnia profeffi, Bafilii AuHoc facite in meam commemorationem, in verum; ac per hæc verba, Accipite Spiritum Sanctum, quorum remiferitis peccata, remittuntur eis, in myfticum Domini corpus poteftatem acceperint, eft firma Ecclefiæ fententia, definita nuper per facrofanctam Synodum Tridentinam. Nec rectè Anaftafius fuam iftam fententiam dicit à præfenti Synodo prædicari: Neque enim quidquid ab Epifcopis dicitur in Synodo, habet Synodi authoritatem. Sed neque ipfam Legati Orientales videntur intendiffe. Infirmum eft etiam hocce Anaftafii fcholion: Tradunt Græci, quod parvu lus, quem Dominus advocatum ftatuit in medio di

cens,

NISI CONVERSI FUERITIS, ET EFFICIAMINI SICUT HIC PARVULUS, ETC. Fuit Ignatius tertius poft Sanctum Petrum Patriarcha Antiochenus, & idcircò bunc Deiferum nuncupant ; undè nec Apoftoli aufi fuerunt ei, cùm ad Ecclefiæ Præfulatum promoveretur, ampliùs mamus imponere, nimirùm quem ore Dei laudatum, & ipfius tacu fanctificatum cognoverunt .

Dum hæc præfata aguntur Conftantinopoli, advenit nuncium de morte Nicolai Pontificis, & creatione fuccefforis Adriani fecundi. Quare Bafilius Auguftus ad illum mox legavit Euthymium Spatharium, Pontificatum adgratulans, profitens obedientiam , nuperos fuos Legatos fupplicans exaudiri. Ejus meminit in litteris ad San&tum Ignatium ipfe Pontifex: Commendamus Sanditati veftra Euthymium gloriofiffimum Spatharium, qui Romam ferens Imperialem Legationem, primus nobis & Ecclefiae noftra de Fraternitate ve fira, quod femper optavimus, annunciavit, & Divinam circa te mifericordiam & Sandlitatis Tuæ recuperationem innotefcens omnes gratulabundos effecit. Quod item prior Legatio fuo officio non defuerit, liquet ex ejufdem Pontificis ad laudatum Principem litteris: Si fortè movetur redimitum à Deo Imperium veftrum, quia Joannes Sylæi Metropolita & Bafilius Spatharius penes nos diutissimè

gufti in expellendo Photio ac Ignatio reftituendo
juxta Nicolai Pontificis iteratas fan&tiones Acta
poftularunt confirmari, & tertia
expofuere
vice damnari Photium, qui viribus fuis confidens
in fanctiffimum Pontificem Nicolaum fals garrire non
timuerat, ac in fummum Ecclefiæ Caput latrare
convicium degradationis. Egreffus Metropolite
imaginariæ Synodi librum exhibuit, & in terran
præcipitavit, imprecando illi dicens: TU MA-
LEDICTUS CONSTANTINOPOLI SIS
ROME ITERUM MALEDICTUS, TE
MINISTER DIABOLI PHOTIUS, NO-
VUS SIMON, MENDACII COMPILATOR
APTAVIT, TE MINISTER CHRISTI NI-
COLAUS, NOVUS PETRUS, VERITA-
TIS AMATOR ATTRIVIT. Et Spatharius
calce fuo enfeque librum percutiens nibilominùs ait:
CREDO, IN HOC OPUSCULO DIABO-
LUS HABITAT, QUIA PER OS COM-
PLICIS SUI PHOTII EA, QUÆ PER SE
DICERE NEQUIIT, ERUCTAT.

Et quia etiam Bafilii Augufti nomen imaginariæ Synodo fubfcriptum erat, perrexit Baius Spatharius. Subfcriptionem Bafilii Imperatoris noftri poft fubfcriptionem Michaelis, quem ebriofiffimum fubfcribere noctu Photius fuafit, liber falfiffimè continet, quam ejus non effe reftitutio Ignatii declaravit, &fatisfactio noftra, fi vobis placuerit, jurejurando firmabit. Neque enim unius femper Catholici Bafilit nomen non potuit falsò fuis feralibus commentis inferere, qui mutato charactere potuit multorum absentium Epifcoporum nomina cum paucis complicibus fuis defcribere. Quorum videlicet Episcoporum univerfitas tam immunis eft hujus subscriptionis, quam tenoris ignara. Et infrà. In locum quorumdam Epifcoporum cives illorum, fed transfugas, ut fama vulgatum eft, muneribus excæcatos fubfcribere fecit. Indè eft, quod fubfcriptionum videntur diverfi characteres, & quidam eorum acutiori penna, quidam groffa, nonnulli verò decrepitum fimulantes groffiori membranam

membranam inquinantes defcribunt, ut videlicetri apud Conftantinopolim, fiqua fortè exemplaria