nocentius quartus, volens Græcos in re adeò momentofa tandem aliquando Latinis conformari.Attamen pro fola Cypriorum infula jubere videtur, neq; addit claufulam irritantem. Clemens octavus loquitur ex definitione Concilii Florentini: Ordimarius Confirmationis Minifter eft Epifcopus. Et cùm cæteras unctiones fimplex Sacerdos valeat expleare, banc non nifi Epifcopus debet conferre. Legitur tamen aliquando per Apoftolicae Sedis difpenfationem, ex rationabili & urgente admodùm caufa, fimplicem Sacerdotem Chrifmate per Epifcopum confecto hoc adminiftrasse Confirmationis Sacramentum . Ex hoc Decreto pofteriores Schola Doctores paffim tradidere Presbytero ad validè confirmandum, non cujufvis, fed ipfius Romani Epifcopi licentia effe opus: Certum eft hodie requiri in Ecclefia Latina. Ipfa carent Græcorum inter Latinos habitantium Presbyteri, ideòque datam per ipfos Confirmationem rectè mandat Pontifex, iterari.

Altera quæftio eft, Qua ratione Sanctus Pontifex Nicolaus omnem à Photianis Epifcopis ac Presbyteris datam in Bulgaria Confirmationem exfufflarit, jufferitque iterari? Refpondet in Florentine Synodi adversùs Marcum Ephefinum F. 736. apologia Gregorius Proto-Syncellus: Latini

etiam noftros olim confignabant, &chrifmatos ap-
pellabant. Sed hæc non fuiffe ex æquo & bono facta
conftat ex eo, quod in noftra unione nihil habuerint,
quod nobis objicerent, fed cùm effemus orthodoxi,
babiti fumus ab orthodoxis orthodoxi. An Græcos
Schifmaticos ut orthodoxos & ab omni dogmatis
lepra immunes agnoverit & receperit in Florenti-
no Concilio Latina Ecclefia, eft alia quæftio;
laudatus interim Gregorius fupponit & adferit ac-
ceptam in hærefi confirmationem effe invalidam,
proindèque exfufflandam. Quod fi verum fit, ea-
dem eft ratio acceptæ in fchifmate. Hìnc addit
Latinus Scholiaftes marginalis: Epifcopi Latini
Græcos aliquando fub condicione confignabant, vel
quia Miniftri bujus Sacramenti excommmunicati fue-

Ecclefiam eft validus, ergò & Confirmatio: Nega-
bitur confequentia. Adducit varias negatæ confe-
quentiæ rationes,

Eadem eft fententia Joannis Maldonati in to-
mo primo de Sacramentis. Eft mihi credibile Au-
guftinum fuiffe in ea fententia, ut exiftimaret Baptif-
mum datum ab Hæreticis non effe repetendum; Con-
firmationem autem datam ab illis repetendam effe:
Proptereà quod primus effectus Baptifmi eft reddere
bominem fidelem & Chriftianum, quod apud hære-
ticos fieri poteft. Proprius autem effectus Confirma-
tionis eft dare Spiritum Sanctum, quod omnes anti-
qui contenderunt fieri non posse apud hæreticos. Et
infrà Quod Confirmatio ab Epifcopis Catholicis
data non debeat repeti, femper fuit certum, & de
ea intelliguntur omnes Canones Conciliorum, qui
agunt de bac re. Tamen an Confirmatio data ab
Epifcopis Hæreticis repeti deberet in Ecclefia Catho-
lica,non ità fuit certum ; immò exiftimo in tota veteri
Ecclefia fuiffe repetitam, quia non existimabatur esse
vera Confirmatio. Quod colligo ex omnibus antiquis
Scriptoribus, qui abfolutè fine ulla diftinctione docent
eos omnes, qui apud Hæreticos fuerint baptizati,
cùm redeunt ad Ecclefiam Catholicam, non effe bapti-
zandos iterùm, fed confirmandos, Quòd nempe
Patres dicant eos impofita in Spiritum Sanctum
Epifcopali manu effe in Ecclefiam admittendos.
Et Antonius Auguftinus Tarraconenfis Ecclefiæ
doctiffimus Archi-Epifcopus in veteris Pontificii
Juris Epitome habet hunc titulum: Ab Hæreticis
baptizati per Confirmationem, utique repetitam,
recipiuntur ab Ecclefia.

Eorum fundamentum funt Sancti Cypriani cum Sancto Pontifice Stephano de Hæreticorum Baptifmo & ipforum in Ecclefiam admiffione contentiones. Etenim in hærefi baptizatos fola Epifcopalis manus in Spiritum Sanctum impofitione citra novum Baptifma admittendos volebat Stephanus; utroque autem illos Sacramento do. nandos in Catholica Cyprianus, diftinguens inter baptizatos in hærefi, & Apoftatas à nobis ba

rant & pro laicis habitt, quales erant in Bulgariaptizatos; item inter manus in Pœnitentiam, ac
Sacerdotes Photii, vel quia Presbyteri, qui apud
Græcos Sacramentum hoc paffim conferunt, non funt
ordinarii Confirmationis Miniftri.

manus impofitionem in Spiritum Sanctum, de
qua diftinctione fcribit etiam in libris de Baptif-
mo adversùm Donatiftas Sanctus Auguftinus: L.3.C.11.
Hoc ipfe Cyprianus etiam cum cæteris ftatuit, ut fi
ab Hæreticis redirent ad Ecclefiam quicumque fue-
rant in ea baptizati, non jam per Baptifmum, fed
per PŒNITENTIAM reciperentur. Quod
nempe tales apoftatando Baptisma non perdidif-
fent. Statuit id Cyprianus in fua erratica Syno-
do,in qua hunc in modum fuffragatus eft Crefcens
Epifcopus Cirthenfis: Cenfeo ego omnes Hæreticos

Et hinc oritur tertia quæftio, An accepta in
hærefi aut fchifmate Confirmatio fit irrita & nul-
Ja? Conftanter id opere de Pœnitentia adfirmat
Joannes Morinus, exiftimans iftum olim fuiffe
fenfum non folius de hæreticorum Baptismo er-
rantis Sancti Cypriani aut Sancti Firmiliani Ca-
fareenfis in Cappadocia Archi-Epifcopi, fed
etiam Sancti Stephani Pontificis, Apoftolicæ Se-
dis, atque omnium fub cœlo Ecclefiarum. Ad-five Schifmaticos, qui ad Catholicam Ecclefiam venire
dit etiamnum hodie tutam effe iftam fententiam,
L.9. c.11. & ad hunc fidei Tridentina Canonem, Si quis
dixerit in tribus Sacramentis, Baptifmo fcilicet,
Confirmatione, & Ordine non imprimi characterem
in anima, undè ea iterari non possunt, anathema
fit, Refpondet: Decreti verbis fatisfacit, qui hoc
de Confirmatione ab Epifcopis Catholicis data intel-
ligit. Eam validam effe, characterem imprimere,
Giterari non poffe, fide certum eft. Idem dicendum
de ea, quam conferunt hæretici, nullo modo ex hoc
Canone poteft colligi. S regeras, Baptifmus extra

6. 1.

voluerint, non ingredi, nifi exorcizati & baptizati fuerint, exceptis his fanè, qui in Ecclefia Catholica | antè fuerint baptizati, ità tamen ut per manus impofitionem in PŒNITENTIAM Ecclefiæ reconcilientur. At verò de Hæreticis aut Schifmaticis extra Matrem Catholicam baptizatis fcribit ad Stephanum Pontificem ipfe Cyprianus: Eos, qui funt foris extra Ecclefiam tindi, & apud Hæreticos & Schifmaticos profane aquæ labe maculati, quando ad nos atque Ecclefiam venerint, baptizari oportet, eò quòd parùm fit eis manum imponere ad

Epift.7

Epift. 3.

Itàque

accipiendum SPIRITUM SANCTUM, nifi ac-
cipiant & Ecclefiæ Baptifmum. Tunc enim demùm
plenè fanctificari, & effe filii Dei possunt, fi Sacra-
mento utroque nafcantur. Quod ipfum affiduè tra-
dit ejus erratica Synodus, nec non & fidus Col-doctus tamen atque antiquus, Auctor libri con-
lega Sanctus Firmilianus Cæfareenfis. Itàque tra Fulgentium Donati ftam. Quocircà, per ma
Stephanus & Cyprianus in quibufdam convenie- num in Spiritum Sanctum Hæreticis ad Ecclefiam
bant, in quibufdam erant difcordes. Convenie- venientibus impofitam nequaquam ab adductis
bant primò, quòd alia effet in Poenitentiam, Synodis aut Patribus, intelligitur Confirmatio
alia manus impofitio in Spiritum Sanctum. Se- nis, fed omninò Pœnitentiæ Sacramentum.
cundò, quod manus impofitio in Poenitentiam Abundè id fuprà oftendi ad feptimum Canonem
ipfum Pœnitentiæ, impofita verò in Spiritum primæ Synodi Conftantinopolitana: Oftendi &
Sanctum manus effet ipfum Sacramentum Chri- lapfos & natos Hæreticos fuiffe eadem Poeniten-
ftianæ Confirmationis: Dicunt enim fuiffe eam
tiali manu receptos, nec tamen fine rationibus
manum, cujus per Sanctos Apoftolos facta impo- ipfam in aliis in Pœnitentiam, in aliis in Spiri
fitio laudatur à Sancto Luca in Apostolicis Actis. tum San&tum fuiffe appellatam. In lapfis folum-
Tertiò conveniebant, quod Apoftatæ in Eccle. modò reftituebat amiffum, in natis autem primò
fia baptizati per manum Poenitentialem, extra dabat nunquam anteà habitum Spiritum Sanctum,
autem baptizati effent recipiendi per manum do- & ipfos per anteà malè acceptum Baptifma facie-
nativam Spiritus Sancti, quod ille extra Eccle- bat in Chrifto renafci ifta manus, ideòque ex
fiam non fit per inhabitationis gratiam, proin-vario fuæ operationis modo variam nomenclatu-
deque iftic nec dari nec accipi poffit. Ambo fa- ram, meritò fortiebatur.
tebantur acceptam in hærefi Confirmationem effe
irritam, exfufflandam, repetendam; omnis eo-
rum difcordia erat de folius Baptifmi repetitione,
atque ità acceptæ apud Hæreticos Confirmationis
infirmitas eft dogma antiquum univerfæ fub cœlo
Ecclefiæ, etiam Romana.

(tanus: Nunquid nos exterminamus oleum veftrum, L.3.
ut meritò nos mufcas morituras appelletis? Quod L.2.c.1044
ipfum in libris contra Petiliani Donatiftæ litteras
Sanctus Auguftinus tradit, nec non incognitus,

Neque refert, quòd Sanctus Cyprianus manus in Spiritum San&tum datæ virtutem probet ex manu Apoftolica in Actis Apoftolicis laudata. Etenim fanctis Patribus Ecclefiam ante Sacramentariorum Hæreticorum lites docentibus evenit in materia Sacramentorum, quod illis ante Arianas difcordias docentibus circa Domini noftri Jefu Chrifti naturas eveniffe fcribit ad Ecclefiam Neo-Cæfareenfem San&tus Bafilius Magnus: Invenias multa, quæ ad hominis conjunctionem pertinent, quæ ad Divinitatis rationem antiqui Patres referunt. Quas ipforum liberas & ob pacis Ecclefiafticæ quieta tempora fecuras locutiones Ariani poftmodùm atque Apollinariftæ in fuorum errorum fomenta detorfere. Eodem modo hæc Domini apud Sanctum Joannem Evangeliftam ver

Hoc ipfum in Epiftola ad Thufciæ & Campaniæ Epifcopos tradit Sanctus Pontifex Eufebius: Hæreticos omnes, quicumque Dei gratia convertuntur, & in Sandæ Trinitatis nomine credentes baptizati funt, Romanæ Ecclefiæ Regulam tenentes per manus impofitionem reconciliari præcipimus. Et palàm edicit imponendæ manus qualitatem: Manus impofitionis Sacramentum magna veneratione tenendum eft, quod ab aliis perfici non poteft, nifi à fum mis Sacerdotibus, nec tempore Apoftolorum ab aliis, quàm ab ipfis Apoftolis legitur aut fcitur peractum.ba, Quorum remiferitis peccata, remittuntur eis, Ab alio quàm ab Epifcopo præfumptum dicit effe irritum, inane, nec inter Ecclefiaftice unquam Sacramenta reputandum: Quæ certum est in solam Confirmationem quadrare. Etiam prima Synodus Arelatenfis, Siricius Pontifex in litteris ad Ecclefias Africanas, in Epiftola ad Toletanam Epift. 37. Synodum Innocentius primus, in litteris ad

Epift. 4.

c. 8.

Epift.22.

c. 8.

79. 92.

de fanéto Poenitentiæ Sacramento accipienda,
frequenter Baptismo applicat Sanctus Auguftinus:
Nempe communem utriufque Sacramenti effe-
&tum potiùs, quàm eorum difparata elementa
attendit. Ità igitur & Sanctus Cyprianus, nec
non & alii quidam Patres manus Hæreticis ad
Ecclefiam venientibus impofitæ in Spiritum San-
ctum, licèt Poenitentialis fit, virtutem ex pari
Confirmatricis manus energia laudarunt.

Hæc tamen applicare nolim ad Eufebii Ponti
ficis Decretalem Epiftolam, nec item ad Gen-
nadii Maffilienfis fupplementum feu potiùs anti-
dotum. Ambo funt modicæ auctoritatis. Etenim

Leonem Ravennæ Epifcopum, in litteris ad Nicetam Metropolitam Aquilejenfem, ac in litteris ad Rufticum Narbonenfem Archi-Epifcopum Sanctus Leo Magnus, nec non & alii Pontifices, Patres ac Synodi paffim ac palàm adfirmant hæreticos in Hærefi baptizatos, adeòque & ibidem confirmatos, impofita in Spiritum Sanctum manu, id eft, iterato Confirmationis Sacramento, effe in Ecclefiam admittendos. Gennadiani de Ecclefiafticis dogmatibus libelli fupple-Moguntinenfem Archi-Epifcopum fparfus in Cap. 52. mentum difertè dicit adultos manus impofitione

confirmandos, parvulos autem communiendos manus
impofitione & Chrismate, & fic ad Euchariftiæ
myfteria admittendos. Lucidiùs eloqui non po-
terat Sacramentum noftræ Confirmationis.

Epiftola ista Eufebio Pontifici perperam ad-
fcripta, est octavi aut noni fæculi fætus, per
Ifidorum Mercatorem portatus, ac per Riculfum

Franciam, & omninò agit de diftinctis Sacramentis. Hic verborum contextus, Manus quoque impofitio,&c. nequaquàm eft ejufdem continuativus, fed diverfæ penitùs materiæ palàm inchoativus. Et ab uno ad aliud fubitò tranfilire eft At certum eft dogma iftud fuiffe femper alie-Epiftolis iftis admodùm familiare. Gennadii niffimum ab Ecclefia Romana, & omni Catho-Maffilienfis Antidotum eft opus nefcio cujus lica. Etenim de data per Donatiftas Confirma- Galli, apud quos nati hæretici pet Chrifma, utitione fcribit Sanctus Optatus Epifcopus Milevi-que cæremoniale, nullo modo Sacramentale,

Fateor interim Sancti Pontificis Nicolai tempore opinionem, quæ datam ab Hæretico aut Schifmatico Chrifmationem afferebat irritam at

CALUMNIA V.

Quod Chrifma ex aqua fluminis
conficiamus.

Alumniæ fundamentum exponit Sanctus

que exfufflandam, fuiffe fatis communem. Et Pontifex Nicolaus in Refponfis ad quæftio

iam illam, quæ affirmabat idem de Sacramento Ordinationis. Etenim non ità pridem omnes per Conftantinum ex laico intrufum Pontificem datos Ordines exfufflarat atque iterarat Stephanus quartus, uti in ejus vita Anaftafius Bibliothecarius teftatur. Adversùm Donatiftas Sanctus Auguftinus exiftimatus fuit de folo Hæreticorum ac Schifmaticorum Baptifmo loqui, Quin immò Cap. 27. habet fecunda Synodus Cabilonenfis: Didum eft

L.2. Epift.

19.20.

CA

nes Bulgarorum: Græcos dicere perhibetis, quod Cap. 94.
in illorum Patria Chrifma oriatur, & ab illis per to-
tum mundum tribuatur, & ideò noffe defideratis, ft
verum fit. Sed jam credimus, quòd veftra Solertia,
quam verum fit, animadvertat. De exfufflata
fuorum apud Bulgaros Emiffariorum Confirma
tione actus in rabiem Photius non erubuit ejuf-
modi nugas apud neophytum ac rei Chriftianæ

nobis, quod quidam de Plebe bis aut ter ab Epifco-imperitum populum eructare. Mentitus eft Chrif
pis, ignorantibus eifdem Epifcopis, confirmentur.
Undè nobis vifum eft eamdem confirmationem, ficut
nec Baptifma, iterart debere. Videntur quidam
docuiffe datam etiam à Catholicis Epifcopis Con-
firmationem poffe ex caufis iterari. Neque mire-
ris hoc: Etenim vice verfa extremam unctionem
nulla ex caufa iterari poffe, & oppofitam fenten-
tiam effe nefcio quorum monachorum fuperftitio-
nem conftanter docuit vir non imperitus Goffre
dus Abbas Vindocinenfis. Et iftum de iteranda
Confirmatione errorem Græci hodie Schifmatici
paffim tuentur, fulti auctoritate San&i Methodii
Patriarchæ Conftantinopolitani, Apoftatas in
Ecclefia & baptizatos & confirmatos mandantis
in Ecclefiam recipi per Chrifma. Exftat Decre
rum ejus tomo fexto Bibliothecæ fanctæ. Quin
immò de ejus temporibus exorta Zilicum hærefi
fcribit Georgius Cedrenus: Sub hoc tempus hære-
fis quædam Zilicum nomine exorta, cum Principe
fuo Zilice, qui à Secretis dignitate erat, exftincta
&diffipata eft; ipfo & fectatoribus ad veram Reli-
gionem converfis, facroque unguento delibutis ac
perfectis. Fuerant omninò illi in Catholica Ec-
clefia baptizati & confirmati, reduces tamen
facram unctionem rursùs acceperunt. Quem
Apoftatas præfertim recipiendi morem laudant
plures Græcorum libri Rituales. Unctionem
iftam hodierni Græci exiftimant fuiffe Sacramen-
talem, ideòque Sacramentum iftud, licèt à
Catholico datum, poffe ex caufis iterari. Aft
errant graviffimè. Etenim præceptam à Sancto
Methodio Un&tionem fuiffe dumtaxat cæremo-
nialem eft facillimum videre atque oftendi. Ad-
ductam tamen de accepta apud Hæreticos aut
Schifmaticos Confirmatione opinionem fecutus
Nicolaus Pontifex omnes Bulgaros à Photianis
Epifcopis aut Presbyteris confirmatos & unctos
denuò juffit ungi & confirmari. Hinc verò ira-
tus Photius cœpit Romanæ Ecclefiæ de iftius Sa-
cramenti Miniftro fenfum & morem impetere,
at ex frivolo fundamento.

ma effe nefcio quem fimplicem fuccum, nafci in
fola Græcia, à Græcis ad Latinos fibi inimicos
jam non mitti ampliùs, illos fibi quid fimile ad
deludendam Plebem ex aqua coquere, ideòque
vanam & nullatenùs Chriftianam ab ipfis dari
Confirmationem. Calumniam refumpfit Marcus
Ephefiorum Primas, dicens nobis non effe Chrif
ma, ideòque nec Baptifmum, qui fine Chrifma-
te non poteft dari, atque ità nos non effe Chri-
ftianos. Repofuit verò infignis nofter Advoca-
tus Gregorius Proto-Syncellus: Latini etiam bapti F.7220
Zatos ungunt Chrifmate, & æquè ac nos credunt
effe unum de feptem Ecclefia Sacramentis, Adhibent
verò illud, cum provectiori etate funt homines
quando juxta eximium Theologia Doctorem Grego-
rium & myfticum quid audire, & refpondere per
atatem licet, Ex quo vides, qnod infantium con-
firmandorum mos ex tunc apud nos ex caufis de-
fiiffet. Et huc fpectat calumnia relata à fæpiùs
laudato tractatu apud Patres Prædicatores Con-
ftantinopolitanos reperto: Poftquam ad ætatem
pervenerint pueri, peccatis obnoxios oleo Latini per-
ungunt in remiffionem peccatorum, & bis baptizari
videntur. Quòd eos in remiffionem peccatorum.
confirmemus, feu quòd Confirmationem effe di-
camus mortuorum ac remiffionis peccatorum Sa-
cramentum, eft penitùs falfum: Etenim confir
mandos pueros paffim cogimus ad præviam Sa-
cramentalem Confeffionem. Et nulla hìc vel
umbra Rebaptifmi.

1,

Porrò Chrifma ex oleo & Balfamo confici oportere fcribit in litteris ad Bafilium Trinonitanenfem Epifcopum, Bulgariæ ac Blachie Primatem, de Blasii Brandizuberenfis Epifcopi caufa agens Innocentius tertius, adducitque infignes myfticæ iftius mixturæ rationes. Exftat apud Gregorium nonum Epiftola, in qua Auguftinus L. 1.tit.15. Curavita pro, Bradizuberenfis, malè reliquit ha- c. 1. fce voces, Epifcopus Bracarenfis. Oleum iftud debere effe olivarum fcribit in litteris ad Tufculanum Epifcopum, fuum in Cypro infula Legatum, agens de tolerandis aut non tolerandis Græcorum ritibus, Innocentius quartus. Et de Balfamo fcribit in Hiftoria Laufiaca Palladius Cap.7. Epifcopus Helenopolitanus : Ammon monachus toto die vacabat borto & halfameto. Operabatur

› pergens

enim balsamum. Quæ balfamus inftar vitis planta-|| oleum verum, uti ipfa vocis ratio elamat. Often-
tur, ut in qua colenda & amputanda multùm tem- dit item adductam rationem effe falfam
poris ponatur. Et in Pompei Trogi Epitome Ju-ad Nierfen: Miror, Domine, cur ad Imperatorem
ftinus. Opes genti Judaicæ ex vectigalibus opobal-boc perfcripferis, nam plurima bic olivera video, ¿o
fami crevere, quod in bis tantùm regionibus gigni
tur. Eft namque vallis, quæ continuis montibus
velut muro quodam ad inftar caftrorum clauditur.
Spacium loci ducenta jugera, nomine Arcus dicitur.la
In ea fylva eft ubertate & amanitate infignis: Si-
quidem palmeto &opobalfamo diftinguitur. Arbores
opobalfami formam fimilem piceis arboribus habent,
nifi quod fint humiles magis, & in vinearum morem
excoluntur. Hæ certo anni tempore balfamum fudant.
Addit locum effe mari mortuo vicinum. Et in
quinto Hiftoriarum libro, agens de Judaicæ re-mi defectum. Errorem corrigi Pontifex manda-
gionis natura, Cornelius Tacitus : Exuberant
fruges noftrum ad morem, præterque eas balfamum
palme. Palmetis proceritas & decor, balfamum
modica arbor. Ut quifque ramus intumuit, fi vim
ferri adbibeas, pavent vene: Fragmine lapidis
aut tefte aperiuntur. Humor in ufu medentium eft.
Quod ad ferrum paveat, etiam Jofephus Judæus
& Plinius teftantur: Inciditur vitro, lapide, of
feifve cultellis; ferro lædi vitalia odit. Quare
Theophraftus & Compilator Ifidorus, ferreis
ungulis aut unguibus aperiri exiftimantes, om.
ninò falluntur. Fuiffe olim foli Judææ propriam
arborem paffim traditur, poftmodùm tamen in
Ægyptum tranfiiffe liquet ex adducto Palladii
Helenopolitani teftimonio: Nam Sanctus Am-
mon in Ægypto monachum egit. Et in Palla-
dii Epithalamio canit Poeta Claudianus: Gemma-
tis alii per totum Balfama tectum effudere cadis, du-
ro que faucius ungue Niliacus pingui defudat vulne-
re cortex. Paufanias etiam in Arabia adfirmat
reperiri. Reperitur & in India Occidentali, li-
cèt debiliùs: Eo tamen hodie ad Chrifma utitur
omnis ferè Europa Ecclefia, ac effe genuinum
oftendit in Confiliis Martinus Navarrus.

quidem olei fatis. Equè frivola & falfa fuit alia
ejufdem Nierfis ratio: Ifta unguenti confeclio prin-
cipium habuit ad Orientis plagam intimam, ubi nul
funt Oliveta, indeque nos acceptam fervavus ha-
&enus:

Alium ipforum errorem adducit in litteris ad
corum Archi-Epifcopum Synnadenfem Pontifex
Gregorius feptimus: Audivimus quod contra mo L.8. Epift.
rem Sande Ecclefiæ veftræ non ex balfamo fanctum
Chrifma, fed ex butyro conficiat. Utique ob balfa+

in

vit, at dudùm non fuiffe correctum docet nos
fratris Joannis Chernacenfis, Ordinis Prædica-
torum, Epiftola ad fratres orthodoxos de errori-
bus fuæ gentis, exftans apud Clementem Gala
num: Armenii non habent omnia feptem Ecclefia
Sacramenta, Confirmationem & Extremam Undio
nem omittentes. Nempè quod neque balfami, ne
que legitimi olei haberent copiam, utrumque tan-
dem Sacramentum expunxerunt. Dum vitant
ftulti vitia, in contraria currunt.

Et hinc oritur quæftio, An ex oleo & balfa-
mo confectum Chrifma fit ex Domini Noftri Jefuz
Chrifti inftituto ac mandato neceffarium Chri-
ftianæ Confirmationis elementum ? Negat in ope-
re de Pœnitentia Joannes Morinus, docens Hæ-
reticos olim non per Pœnitentiæ, fed per Con-
firmationis manum ac Sacramentum fuiffe admif-
fos in Ecclefiam, & addens : Non abs re conjici
poffit & Firmilianum Cappadocia Archi-Epifco-
pum, & Concili Nicæni. Patres faltem in Hare-
ticorum ad Ecclefiam fufceptione Unclionem non adbi-
buiffe, fed folam manus impofitionem. Et in indi
ce: Probabiliter colligitur Græcos antiquos fine Un-
&tione confirmasse.

Ejus palmare fundamentum eft octavus Nicz nus Canon de admittendis in Ecclefiam Novatia

Et hinc olim circa Chrifma graviter errarunt
Armenii, ipfum non ex olivarum, fed ex Sefa-
mini oleo conficientes. Caufam dat in difputa-nenfibus: Sande magne Synodo vifum eft, ut im-
tione cum Theoriano Manuelis Comneni Impe-
ratoris Legato Nierfes Armeniorum Patriarcha :
Quòd in Armeniorum regione non fint oliveta, ob ae-
vis in ea regione frigus, neceffitas ipfa flagitat, ut
oleum illud, quod in ipfa regione reperitur, ad ufum
unguenti adhibeatur. Et adjunxit: Qua in re nul-
lum ego Spirituale delictum video. Eamdem ratio.
nem adduxit eorum Synodus Tarfenfis, Græco-
rum propofitioni, Quærimus ut fanctum oleum ex
arboris olive fructu conficiatis, refpondens: Ex
paupertate buic derogamus traditioni, cùm in plaga
feptemtrionali difficillimè ea reperiatur materia, quæ
continet figuram gratiæ Spiritus Sandi. Si tamen
deinceps inventu facilis fuerit, haudquaquam tradi-
tionem iftam fraudabimus.

Verùm ratio fuit frivola & falfa. Frivola, quod nulla neceffitas aut paupertas Divinam de neceffariis Sacramentorum elementis legem deroget aut difpenfet: Ac uti folum de vite vinum facrofanctæ Euchariftia, ità folum olivæ oleum effe germanum Chrifmatis & Chriftianæ Confir mationis elementum oftendit eruditè laudatus Theorianus. Addit folum olivæ oleum effe

pofitis manibus fic in Clero permaneant. Eam ma-
nus impofitionem vult fuiffe Confirmationis Sa-
cramentum. Urget fimilia etiam Sancti Cypria❤
ni, nullam Unctionis, fed folam impofitæ in
Spiritum Sanctum manus mentionem facientia
loca, atque ita fateri cogitur non Græcos folùm,
fed & Latinos olim fine Unctione confirmaffe.
Et ipfi favere videtur in unionis Decreto Sanda
Synodus Florentina: Apoftoli per manus impofitio
nem dabant Spiritum Sanctum, loco autem illius ma-
nus, impofitionis datur in Ecclefia Confirmatio. Et
in adductis ad Bulgarorum Primatem litteris In-
nocentius tertius; Per frontis Chrismationem ma
nus impofitio defignatur, quæ alio nomine dicitur
Confirmatio. Et in laudatis ad Tufculanum Epi-
fcopum litteris Innocentius quartus: Apoftoli per
manus impofitionem, quam Confirmatio vel frontis
Chrifmatio repræfentat, Spiritum Sanctum tribuiffe
leguntur. Etiam Græcorum Euchologia ajunt
Chrifmationem Apoftolicæ manuum impofitio
nis vices gerere. Videntur ergo Apostoli ficcam
manum impofuiffe, & pofteà per Ecclefiam effe
Chrifina introductum.

Refpondeo

I.

Refpondeo tamen Chrifma effe omninò & à
Chrifto Domino noftre inftitutum, & ab Apo-
ftolis ufitatum. Etenim in libro de Spiritu San-
&to ad Sanctum Amphilochium Iconienfem Me-
tropolitam fcribit Sanctus Bafilius Magnus effe in
Ecclefia varias fine fcripto Apoftolicas traditio-
Cap. 27. nes, earumque ab una Confecrari aquam Baptif-
mattsoleum Undtionis. Et Unctionem, quam
in prima fua Epistola laudat, adeòque & fideli-
bus contulit Sanctus Joannes Apoftolus, effe no-
ftræ Confirmationis Sacramentum afferit palàmfitis etiam nunc fervat Ecclefia. Oftendit id fieri
in tertio fuper eamdem Epiftolam tractatu San-
&tus Auguftinus. Et ad quatuor Animalium in
ejufdem Apoftoli Apocalypfi vocem, Vinum &
Cap.6.5. oleum ne laferis, fcribit antiquus & doctus, licèt

ponere novum fubftantiale elementum. Aut fa-
nè etiam ex butyro ac quovis oleo, aut etiam
aquis poffit Chrifma confici, & de hac Photii
calumnia laborare non debuerat Pontifex Nico-
laus. Porrò Synodum Florentinam, aliafque
omnes locutiones fimiles exponit in libris de San-
&tiffima Trinitate Sanctus Auguftinus: Nemo L.15.c.26.
Apoftolorum dedit Spiritum Sanctum. Orabant quip-
pè, ut veniret in eos, quibus manus imponebant,
non ipfi eum dabant. Quem morem in fuis Præpo-

Cap. 7.

pè, ut veniret in eos,

per Sacramentalem frontis Chrifmationem. Di-
citur ergo illa Apoftolicæ manuum impofitioni
fucceffiffe, illam repræfentare, ac illius vices ge-
rere, quomodò antiqui paffim Romani Pontifices
vocant fefe Sancti Apoftoli Petri Vicarios, uti.
que in eadem forma & poteftate.

Verùm objici poffit in laudato libro de Baptif-
mo Tertullianus, Etenim cùm dixiffet, Egreffe
de lavacro perungimur benedicta Unctione, pergit
in fequenti capite: Debine manus imponitur per be-

Semi-Donatifta, Tichonius: In vino fanguis Chrifti, in oleo Unctio Chrifmatis intelligitur. Et longè antiquior Tertullianus in libro de Baptif mo: Egreffi de lavacro perungimur benedicta Unctiome de priftina disciplina, qua ungi oleo de cornu in Sacerdotem folebant. Voces, De antiqua disciplina, oftendunt Unctionem effe unum iftorum Judai-nedictionem advocans & invitans Spiritum Sanctum. corum rituum, quos in Ecclefiam introduxit & Evangelicos fecit Dominus nofter Jefus Chriftus. Et in litteris ad Januarium Numidia Primatem Epift.72. ac ejus Synodum fcribit Sanctus Cyprianus: Euchariftia, & undè Baptizati unguntur oleo, in alta. ri fanctificantur. Alludit ad antiquiffimum Ecclefiæ morem, quo tria, Baptifmatis, Confirmationis, ac Euchariftiæ Sacramenta fimul uno tractu impartiebantur. Porrò Chrifmatis fanctificationem Euchariftiæ adjungere eft antiquis Patribus familiare. Etenim in tertia Mystagogica catechefi dixit Sanctus Cyrillus Hierofolymitanus Epifcopus: Vos uncti eftis unguento, facti participes & confortes Chrifti. Cæterùm vide, ne illud effe putes unguentum tantùm. Quemadmodùm enim panis Euchariftia per Sancti Spiritus invocationem non ampliùs eft panis communis, fed eft corpus Chrifi; fic & Sanctum boc unguentum non ampliùs eft unguentum nudum neque commune, poftquàm jam confecratum eft, fed eft Charisma, quod Chrifti & Spiritus Sandi præfentiam efficit. Eodem modo loquitur Sanctus Dionyfius, aut quis alius Auator libri de Ecclefiaftica Hierarchia. Nullo tamen modo tranfubftantiationis myfterium aut Chrismati adfcribunt, aut negant Euchariftiæ. Ex dictis interim abundè lucet etiam Sanctos Apoftolos in Confirmationis Sacramento fuiffe ufos ifto, adeòque ipfum effe ejus elementum neceffarium, & à Chrifto Domino inftitutum.

Et Joannis Morini fundamenta funt nimium infirma. Etenim octavus Nicænus Canon nullo modo de Confirmationis loquitur, fed de Sacramento Ordinationis. Neque hanc repeti, fed hærefi acceptam firmari ab Ecclefia & ratam haberi mandat, ut fupra eft abundè monftratum. Et hæreticis ad Ecclefiam venientibus imponi olim cofuetam in Spiritum Sanctum manum nullatenùs fuiffe facramentaliter confirmatricem vel exindè claret, quòd & apud Latinos & apud Græcos ficca dudum fuerit, adeòque ipfam confirmatricem adferere eft Chrifmatis Sacramentum exfufflare, & dejicere ad humana Ecclefiæ inftituta. Ecclefia nequiit Chrifti Domini inftituto ad

Cap. 36

Lucidè adfirmat Unctionem ac manu's impofitio nem effe difparatos ritus, in folo pofteriori noftram Confirmationem compleri, adeòque Chrif ma non effe ejus elementum. Idem repetit in libro de Refurrectione carnis: Caro abluitur, ut Cap. 8. anima emaculetur; caro ungitur, ut anima confecre tur; caro fignatur, ut anima muniatur ; caro manus impofitione adumbratur, ut & anima fpiritu illuminetur; caro corpore & fanguine Domini vefcitur, ut anima de Deo faginetur. Refpondeo à Tertul liano laudari antiquum tria fimul Sacramenta donandi ritum, & unctionem, fignationem, ac manus impofitionem nequaquam diftingui ut duo aut tria difparata Sacramenta. Patet ex libro Præfcriptionum: Fidem Chriftus Dominus aqua fignat, Spiritu Sancto veftit, Euchariftia pafcit. Et in eodem libro agens de diabolo facrofancta noftra Myfteria in facrilegis Dei Mythræ facris æmulante: Tingit & ipfe quofdam, fignat illic in L.1.c.14. Cap. 40. frontibus milites fuos, celebrat & panis oblationem. Quòd ipfum repetit in libris adversùs Marcionem, in fecundo Sacramento laudans aut folùm oleum, quo fuo Chriftus ungit, aut folum fignacu lum frontis, addens effe unum ex Ecclefiæ Sacramentis. Hic igitur fubftantiali compendio, in locis nobis objectis largè ac distinctè expofuit tres præcipuos noftri Sacramenti partiales ritus, quibus fingulis refpondeat fuus in anima effectus. Enumerat non folas ejus fubftantiales partes, fed & veftes cæremoniales. Nam hæc verba, Caro manus impofitione adumbratur oftendunt tunc non folum pollicem Epifcopalem fronti, fed totas Epifcopales manus in crucis formam fuiffe impofitas fupra caput confirmandi: Et hoc, inquit in eodem libro de Baptifmo, quoque de veteri Sa- Cap. 8. cramento, que nepotes fuos ex Jofeph, Ephraim

Manaffen Jacob benedixit. Quam manus impofitionem conftat Sacramento noftro nec effe nec unquam fuiffe fubftantialem. Neque refert, quod illa dicatur per adjunctam fibi benedictionem advocare ac invitare Spiritum Sanctum : Quis enim nefciat illum etiam inftitutis ab Ecclefia ritibus ac precibus advocari? Sola itàque