Familia, &facrorum omnium Ordinum, ad quos maxima omnium dignitas revocaretur, privato deinde nomine vehementiffime fum gavifus. Etenim, cum mihi tertius Chriftiani Lupi Tomus edendus effet; primum autem Innocentio XIII. P.M. dicaviffem, contigiffe mihi divinitus existimavi, vel potius ipfi Chriftiano Lupo, ut illius libri tuo etiam nomine, Beatiffime Pater, ad quem paulo fidentius, juftiffime certe veniunt, ornarentur. Eundem enim obtines, quem Innocentius XIII. Principem gradum dignitatis: ex nobiliffi mis uterque gentibus, quæ interdum, vel potius Sæpe tot fæculis inter fe propinquitate conjuncta fuerunt, in Urbe omnium nobiliffima profecti eftis. Uterque demum, quod propius meum confilium contingit, non mediocri eftis erga noftrum Ordinem voluntate, pietate vero erga D. Auguftini doctrinam plane fumma. Ego vero exiftimo ipfius Lupi merito factum effe; Eundemque inter beatas animas hoc etiam præmio frui, fuorum librorum editionem in hæc tempora diftractam fuiffe, ut, qui toti effent in Pontificia auctoritate tuenda, atque amplificanda, duorum etiam Sanctiffimorum Pontificum nominibus, quibus nuncupati effent, boneftarentur. Quorum alter etiam ex religiofa Familia ORDINIS SCILICET PRÆDICATORUM, quæ cum fua pro vita inftitutis, atque ftudiorum fimilitudine con fentiret, gaudere vehementer quidem, tamen fuis Libris ab utroque Pontifice gloriam acceffiffe, vehementius tamen à Te, qui pro ipfa vita, atque Ordinum focietate, cum eodem tuam ipfam quodammodo Majeftatem communices. Illud autem jucundiffimum illi puto effe, vetuftiffimam illam Ecclefiæ difciplinam, Sanctitatem, modeftiam, continentiam, pietatem,doctrinam,& chriftianam demum fevere, graviterque vivendi rationem, quarum virtutum imaginem in fcriptis ipfe referebat, exprimebatque fuis, à Sanctitate Tua nunc demum re, &faEtis egregie repræfentari. Illud interea ego fanEtiffimis tuis pedibus advolutus, omnibus precibus à Te, Sanctiffime Pater, oro, atque peto, ut hanc non meæ modo, fed univerfi etiam Auguftiniani Ordinis erga fanctitatem tuam obfervantiæ, & pietatis fignificationem,benigniffime excipias,Tibique perfuadeas, nibil quicquam magis nos omnes aut cupere, aut à D.O. M. poftulare, quam ut Te Ecclefiæ bono,& bonorum omnium felicitati diutiffime incolumem effe velit. Nunquam enim in meliorem, certioremque fpem, atque nunc ingressi fumus,fore, ut fpiritus Jefu Chrifti, cujus unius gloriam fufpicis, omnibus ità fidelibus afferatur, ut nihil prorfus aliud, quam abftinentiam, facilitatem, Manfuetudinem, pacem demum, & concordiam animo concipiant; Vitamque fuam ad prifcam illam cum morum, tum doctrinarum ra 1 tionem, qua tuam colis, aliquando dirigant. Nunquam enim habituri funt exempla ad virtutem perfequendam illuftriora: nunquam vehementiore ad eandem incitatione impellentur. Optime vero intelligebam ad me pertinere, ut iftuc venirem, Tuifque beatiffimis pedibus provoluerer ; fed multa, ut tutè nofti, Beatiffime Pater, hominem, qui alicui facra Familiæ nomen dederit, impediunt, quominus officio fatisfaciat fuo. Non defpero tamen fore, ut me, vel abfentem Tua illa fumma cum erga omnes, tum præcipuè erga eos, qui in religiofa quadam Domo vivunt humanitate compleEtare; laboremque hunc meum, & diuturnum, & propemodum fummum, quem in vulgandis optimi, doctiffimique Viri libris impendo, & probes, & fovendum etiam fufcipias. Quod fifeceris, Beatif fime Pater, mihi etiam animos addideris ad alia id genus aggredienda, quæ ad Tuam Principem, fanctiffimamque Sedem adverfus Hæreticos defendendam, pertineant. Venetiis prid. Id. Augusti 1724. EMINENTISSIMO, AC REVERENDISSIMO PRINCIPI D. FLAVIO CHYSIO, S. Romanæ Ecclefiæ ad S. MARIÆ ALEXANDRI SEPTIMI AC AD LUDOVICUM XIV. CHRISTIANISSIMUM FRANCORUM REGEM Epift.60. Acerdotii atque Imperii concordiam effe totius mundi pacem fcribit ad Leonem Ifaurum Imperatorem Pontifex Gregorius fecundus. Epist: 2. Summos namque Pontifices & Reges effe duos, quorum vel levis divaricatio omne corpus fadet, mundi oculos Gregorius feptimus in litteris ad Rudolfum L.1. Epist. Suevia Ducem adfirmat. Sine ipforum unanimitate tutas non poffe effe res humanas cla◄ 19. mat ad Hugonem Ecclefia Lugdunenfis Primatem San&tus Ivo Epifcopus Carnutenfis. Eos effe principales & fortiores, è quibus univerfum Dei tabernaculum pendeat, paxillos ajunt ejus littera ad Brunonem Archi-Epifcopum Trevirenfem. Commiffis bifce cardinibus omnia Epift. 214 mundi elementa, & Ecclefia & Reipublica Primates, collidi & quaffari fcribit in Sclavorum chronico Arnoldus Abbas Lubecenfis. Vaftus & vorax ignis ex modica quandoque Scintilla. Etenim Ludovici quarti Imperatoris in Joannem vigefimum fecundum Pontificem fidelem illi Clerum infolentias à Scbriniarii, infcio Principe Pontificem in nefcio qua Epiftola malè tractantis, vitio fuisse natas adfeverat Abbas Ufpergenfis. Eafdem contentio- A. 1323. L.4.C.16. nes fuiffe Turcorum Tyranno & Armenia & terræ fanéta invadenda anfam habemus ab A. 1335. Alberto Argentinenf. Ex Henrici quarti adversùs Gregorium feptimum difcordia everfam omnem Germania difciplinam, omne Chriftiane vita aurum fuiffe verfum in miferanda confufionis fcoriam lamentantur ejufdem Principis anonymus Apologus, & Chronicon Ecclefia Augustana. Iftiufmodi flammarum Palatinos fufcitatores uti Regni peftes meritò deteEpift.221. ftatur in variis Epiftolis Sanctus Bernardus. Neque enim folius Sacerdotii, fed & Regni 222. 223. eft ifta calamitas. Etenim Philippi Pulchri Francorum Regis cum Bonifacio octavo Pontifice contendentis, totiufque exindè Gallia miferias quis ignoret? Longa & borrenda Anglorum per ipfam graffatio alium non babuit fontem Henricum quartum, Henricum quintum, Fredericum primum, Fredericum fecundum, Ottonem quartum, & Ludovicum quartum Imperatores,& alios non paucos orthodoxos Principes, quos in Romanam Ecclefiam puHembol. gnaffe legimus, legimus & infeliciffimos vixiffe. Certè Henrico quinto familia exftirpatio1.1.c.35. nem prædixerat Pafchalis fecundus. Et de Apoftolica Sancti Petri Cathedra rectè ad ProEpift. 89. vincia Viennenfis Epifcopos fcribit Sanctus Leo Magnus: Quifquis huic Principatum 243.2820 C. I. æftimat denegandum, illius quidem nullo modo minuere poteft dignitatem, fed inflatus fpiritu fuperbiæ fuæ femet-ipfum in inferna demergit, Quapropter univerfa fub cælo Ecclefia fummas poft Deum gratias debet fanctiffimo Patri & Domino noftro ALEXANDRO SEPTIMO, cujus Apoftolica providentia tremendam iftam Divini furoris manum in Christianiffimum ac florentiffimum Gallia Regnum irrumpere promptam · cobibuit, atque ità illi fartam tectam fervavit avitam gloriam, quam Pafchali fecundo PontiEpift.232 fici meritò commendavit laudatus Epifcopus Carnutenfis; Regnum Francorum præ cæte ris Regnis Sedi Apoftolicæ femper fuit obnoxium, & idcircò, quantùm ad ipfas Regias perfonas pertinet, nulla fuit divifio inter Regnum & Sacerdotium. A Lotbario Augufto, per quem tetra de inveftiendis Antiftitibus lis tandem plenè fuit exstin1.1. c.41. Eta, novam mundo illatam lucem prædicat in laudato Sclavorum chronico Presbyter Hemboldus: Perpetuam fine nocte lucem ALEXANDRO SEPTIMO debet Ecclefia GallicaEpift.214. na. Fecit boc paterna ejus pietas, fecuta confilium laudati Ivonis: In tanto falutis periculo non folius medicina rigor fervandus eft, fed & difpenfationis modus, qui nulli fapienti difplicuit, ad fedandas tantas perturbationes in aliquibus admittendus. Etenim in noftris faxea, in Divinis manibus cerea effe, & in omnem formam vertibilia Regum corda, ideòque ipfos non vi, fed amore & fufis apud Deum lacrymis ad pacem ab Epift. 75. Ecclefia docendos fuadet Sanctus Hildebertus Epifcopus Cenomanenfis. Et cuncta bac PRINCEPS EMINENTISSIME, gloria etiam tua eft, utpotè ALEXANDRO SEPTIMO in grandi boc opere iftud ipfum, quod Sancto Petro Apoftolo in prima Ecclefia Gallicane fundatione fuit Sanctus Martialis Epifcopus Lemovicenfis: Fuiffe Sancti Petri Apoftoli Legatum & Nepotem adfeverat Sanctus Petrus Damiani. Primam fuam, ex qua Francis Occidentale Imperium, cum Carolo Magno amicitiam per Theodorum Nepotem iniit Epift. 1. etiam Adrianus primus. Et Leo Gabinenfis Epifcopus, qui Caroli Calvi Regis cum Rodu Chefe mana Ecclefia quæftiones compofuit in Synodo Pontigonenfi, erat Apocrifarius & Nepos Joannis octavi. Adeò antiqua funt & Gallorum & Francorum debita erga Romanorum Pontificum Nepotes. Paria EMINENTIÆ VESTRÆE debet bac Alma SCHOLA LOVANIENSIS. Etenim nefcio quibus, quoniam ex peccatis noftris arietari bujus faculi meruerunt omnia, apud nos contentionibus avitam cum fænore pacem & gaudia quidem ab ALEXANDRO SEPTIMO, verùm per facras BENIGNITATIS VESTRÆ manus accepit. Veftra in omnem Auguftinenfem familiam, & me præfertim, minimum ejus filium, beneficia, quoniam grandia & multa, nolim enumerare, fed paucis bifce lineis dumtaxat profiteor gratum & memorem animum erga EMINENTIAM VESTRAM, quam Deus Op. Max. ad fe Ecclefia inter duros noviffimorum temporum fcopulos fluctuantis folatium & lumen dudum cuftodire dignetur. Ità opto & voveo Lovanii, Kalendis Januariis anno Chrifti Domini millefimo fexcentefimo fexagefimo quinto. Serm. 16. apud Fran. EMINENTIE VESTRE minimus Famulus Fr. CHRISTIANUS LUPUS. |