7

C. 31.

Ep. 22.

Co 12.

rum, quia radi five tonderi non fit illi turpe, quia
non propter illum Angeli exorbitarunt, quia gloria

imago Dei, quia caput ejus Chriftus. Hinc eos,
qui Sanctum Paulum Eremitam ajunt fuiffe cal-
caneo tenùs crinitum hominem, ut fabulatores ar-
guit in ejus vita Sanctus Hieronymus. Et de
Sancto Martino Storaci Anachoreta fcribit ad
fuprà memoratum Teuzonem Sanctus Petrus
Damiani. Jam per tria ferè luftra non prodiit,

bas fcribit etiam in libro de monachorum opere, Sanctus Auguftinus. Venalem circumferentes bypocrifin timent, ne vilior habeatur ionfa fanctitas, ut videlicet qui eos videt, antiquos illos, quos legimus, cogitet Samuelem, & reliquos, qui non tondebantur. Duras hypocrytæ illi inter novellos Africæ monachos de tonfo & adversùs Apoftolicum Canonem comato virili capite lites excitarant. Et Sanctus Hieronymus in litteris ad Euftochium: Viros fuge, quibus feminei contra Apo-fed neque capillos totondit, neque barbam rafit. folum crines, hircorum barba, nudi in patientia frigoris pedes. Caufam horum omnium dat Theodoretus in prima oratione de providentia, quod gentiles pallio albo, barbæ prolixitate, & capitis capillitio Philofophiam metirentur. Et in libro de velandis Virginibus Tertullianus: Sæculum, æmulum Dei, virgini cæfum capillum decori mentitur, puero promiffum. Et hinc Maximo, è Cynica ad Chriftianam feu Clericatus feu monachatus Philofophiam per Petrum Patriarcham Alexandrinum traducto, fcribit in hiftoria Ecclefiaftica idem Theodoretus ftatim pilos abrafos. 1. 5. c. 8. Quod fuos Ecclefia Philofophos vellet etiam. quoad hæc exteriora à gentilibus diffidere. Rationem edicit in libro jam laudato Tertullianus : Vir non eft naturaliter confecutus ambitionem capillo

-C. 7.

Hoc fiquidem & ipfi crines evidenter afferunt, qui
jam fortè prolixiores illo, talo fluunt. Quamquam
nos boc diftrictionis genus minimè probemus. San-
&tum tamen Hilarionem, quod capillum femel·
dumtaxat in anno die Pafche tonderet, laudat
Sanctus Hieronymus. Hinc item patet ratio,
cur albas veftes in Novatianenfibus ac Macedo-
nianis Epifcopis & Clericis Ecclefia olim nota-
rit Quod nempe non tantummodò morem,
fed & gentilium Philofophorum, fuam fibi ju-
ftitiam ftatuentium, fuperbiam redolerent. At-
que ità nota ifta à noftris hodie quibufdam mo-
nachis & Clericis eft penitùs aliena. Porrò ur
bicos iftos Anachoretas ad cœnobia cogens no-
fter Canon imitatur quintum feptimæ Synodi
Toletana.

L.6.Ep.30

L

,

Icet omni Chriftiano vitam exercitatricem eligere, & rerum ad vitam pertinentium depofita tempeftate, monafterium ingredi, & habitu monachi tonderi, in quacumque prolapfione deprehenfus fuerit. Salvator enim nofter Deus inquit: Eum, qui venit ad me non ejiciam foras. Tanquam ergò monachali vitæ agendæ inftituto in pœni`tentia nobis vitam defcribente, ei qui ad illud germanè ac fincerè accedit, acquiefcimus ac favemus: Nec ulli ei mores impedimentum afferent, quo minus proprium fcopum adimpleat.

CA

SCHOLI O N.

Anonem confirmat dictum laudatiffimum Sancti Hieronymi: Monachus non docen tis habet officium, fed plangentis. Et Ferrandus Carthaginenfis Ecclefiæ Diaconus in litteris ad Severum Scholafticum Conftantinopolitanum. Utinam omni vitæ hujus miferabilis tempore orationi & jejuniis vacans plangam cum pu

fillis fratribus meis delicta multa & gravia, fi-
ve que jam doleo commiffa, five que adbuc co-
gor ex carnis fragilitate committere. Meritò Ca-
non Monafticen vocat vitam pænitentiæ: Nam
& ob crimina dejectos Epifcopos & Clericos,
acturos dignam æterna vita pœnitentiam, om-
nis fub cœlo Ecclefia confuevit in monafteriis
claudere. Hinc igitur nemini ex criminum
anteriorum caufa folet occludi ingreffus in
monafteria.

CA

M

CANON XLIV.

Onachus fornicationis convictus, vel qui ad Matrimonii communionem, vitaque focietatem uxorem duxit, fornicatorum pœnis fecundùm Canones fubjicietur.

CANON XLV.

Uoniam intelleximus in nonnullis mulierum monafteriis mulieres, quia gequæ facro illo amicu funt induendæ, priùs fericis & omnis neris veftibus, prætereà autem, & mundis auro & gemmis variatis ab iis, qui illas ducunt, exornari, & fic ad altare accedentes exui tanto opum apparatu, & ftatim in illis fieri habitus benedi&ionem, illasque nigro amicu indui, ftatuimus ne hoc deinceps fiat. Neque enim fas eft, ut quæ jam propria voluntate omnem vitæ jucunditatem depofuit, & eam, quæ eft fecundùm Deum, vitæ agendæ rationem amplexa eft, firmifque ac ftabilibus rationibus eam confirmavit, & ità ad monafterium accessit, per eum, qui interit ac fluit, mundum, quorum jam oblita erat, memoriam revocet, & ex eo anceps reddatur, & ejus anima perturbetur inftar exundantium fluctuum, hucque & illuc verfantium: Ut nec nonnumquam lacrymam emittens, cordis per corpus compunctionem oftendat; fed etfi exigua aliquo, ut est consentaneum, lacryma exilierit, non magis propter affectionem, quam habent propter exercitatorium certamen, quam proptereà quod mundum & mundana relinquant, ea à videntibus profluiffe videtur.

Ο

CANON XLVI.

Uæ vitam exercitatoriam eligunt, et in monafteriis funt conftitutæ, ne omninò progrediantur. Si qua autem inorabilis neceffitas ad hoc trahit, cum benedictione et permiffione ejus, quæ præest, hoc agant, tuncque non folæ per fe, fed eum aliquibus vetulis, et quæ in monafterio primæ fint, cum mandato ejus, quæ Præfecta est. Eis autem omninò extra cubare non licet. Sed et viri, qui vitam monafticam perfequuntur, urgente neceffitate, et ipfi cum benedictione ejus, cui regimen creditum eft, procedant. Quamobrem, qui tranfgrediuntur id, quod eft nunc à nobis decretum, five fint viri, five mulieres, convenientibus pœnis fubjiciantur.

CANON XLVII.

Eque mulier in virorum monafterio, neque vir in mulierum dormiat. Extra offendiculum enim & fcandalum fideles effe oportet, & ad id, quod decorum & honeftum, Deoque gratum, vitam fuam componere. Si quis autem hoc fecerit, five fit Clericus, five laicus, fegregetur.

L.3.tit.32.
C. 5.6.

CANON XLVIII.

Xor ejus, qui ad Epifcopalem dignitatem promovetur, communi fui viri confenfu priùs feparata, poftquam in Epifcopum ordinatus eft ac confecratus, monafterium ingrediatur procul ab Epifcopi habitatione extru&tum, & Epifcopi providentia fruatur. Sin autem digna vifa fuerit, etiam ad Diaconatus dignitatem provehetur,

H

SCHOLIO N,

Unc Canonem jam pridem recepit etiam Ecclefia Romana. Etenim ad Strigonien fem & Colocenfem Epifcopos, Hungarorum Metropolitas, fcribit apud Gregorium nonum Alexander tertius Pontifex: Nullus conjugatorum eft ad facros Ordines promovendus, nifi ab uxore continentiam profitente fuerit abfolutus. Et infrà. Fraternitati vefire Auctoritate Apoftolica probibemus, ne uxoratum præfumatis in Epifcopum ordi

nare, nifi uxor priùs professa continentiam facrum fibi velamen imponat, & religiofam veftem adfumat. Epifcopus eft Ecclefiæ caput, norma, exemplum, ideòque ejus uxorem oportet fingulariter honoratam, & ab omni finiftræ etiam fufpicionis periculo exemptam. Et in hæc omnia plenè liber effe debet uxoris confenfus. Laudatus Patrum Prædicatorum Conftantinopolitanorum tractatus meritò culpat Græcos, quod viros invitos ordinarent, ac invitas uxores monafteriis imponerent.

CANON XLIX.

Unc facrum etiam Canonem renovantes decernimus, ut quæ Epi

Hicopali voluntate femel confecrata fuerint monafteria, femper

monafteria maneant, & res, quæ ad ipfa pertinent, monafterio ferventur, & ea non poffint effe amplius fæcularia habitacula, nec ab ullo ex omnibus fæcularibus tradi hominibus. Sed etiamfi hoc huc ufque factum eft, hoc nequaquam fervandum decernimus; eos autem, qui deinceps hoc facere aggrediuntur, Canonum pœnis fubjici.

SCO

CA

SCHOLIO N.

Anon confirmat legem feptimam novellam Juftiniani Augufti ad Epiphanium Patriar cham Conftantinopolitanum. Quia cognovimus aliquod peffimum delictum factum & apud Alexandriam, & apud Ægyptios, jam autem & in aliis quibufdam imperii locis quofdam præsumere ipsa venerabilia monafteria vendere, aut permutare, aut donare, ità ut hæc mutarentur ex facro & Deo amabili fchemate ad privatam mansionem & ftatum, bec

omnia de cætero fieri probibemus, nulli bominum per
mittentes boc delinquere, fed etiam factum infirmum
omnibus declaramus modis >
pretiorum cafum
imponimus accipientibus, venditorem quoque damni-
ficamus & rei cafu & pretii amissione, sanctissime
Ecclefiæ ejus loci & venerabilibus monafteriis boc tri-
buentes : Quatenùs ipfi provideant, ut quod malè
alienatum eft, rursùs ad monafticam renovent figu
ram, neque hypotheca fuper his valente, fed etiam
ipfa infirmanda, & rursùs facro monafterio adfignan-
da. Debuit verò effe monafterium, in quo fue
rat erectum altare.

Cap. 24.

CANON L.

Ullum omnium five Clericum, five laicum, ab hoc deinceps tem

NU
Npore alea ludere. Si quis autem hoc deinceps facere deprehen-

fus fuerit, fi fit quidem Clericus, deponatur; fi laicus, fegregetur.

Q

SCHOLIO N.

Uid ipfi Gentiles de alearum lufu fenferint, edicit Cornelius Tacitus in libello de mo. ribus Germanorum. Aleam, quod mirere, fobrii inter feria exercent, tanta lucrandi perdendive temeritate, ut cùm omnia defecerint, extremo ac novissimo jaclu de libertate & de corpore contendant. Vidlus voluntariam fervitutem adit. Quamvis junior, quamvis robuftior, alligari se ac venire patitur. Ea eft in re prava pervicacia: Ipfi fidem vocant. Servos condicionis bujus per commercia tradunt, ut fe quoque pudore vicloriæ exfolvant. Et Ammianus Marcellinus, agens de corruptis Romanorum moribus, graviter lamentatur infimam ac pauperrimam plebem in tabernis pernoctare L.14 C.19. vinariis, atque ibi pugnaciter aleis certare. Addit L.18.c.12 de nobilibus. Quidam ex his, licet rari, Aleato

Cap. 5.

Beatus Joannes Capiftranus, fratrum Minorum
grande decus, de quo in chronico Citizenfi Pau-
lus Langius: Prædicavit ferventiffimè per Germa A, 1454.
niam, & Lapfe prædicando aleas omnes poft fermo-
new comburi fecit. Combuftos fuiffe & fcacos ad.
dit Abbas Ufpergenfis.

Cap. 78.

Egit Beatus ille Joannes ex antiquo Canone Synodi Eliberinæ : Si quis fidelis alea, id eft, tabula luferit, placuit eum abftinere: Et fi emendatus ceffaverit, poft annum poterit communione conciliari. Confonant vulgares Apoftolici Canones. Epi C. 42. 43fcopus, aut Presbyter, aut Diaconus aleæ atque ebrietati deferviens aut definat, aut certè damnétur : Subdiaconus, aut Lector, aut Cantor fimilia faciens aut definat, aut communione privetur. Similiter etiam laicus. Et hofce Canones innovat Synodus Auguftana fub Joanne duodecimo. Et Mogunti na fub Carolo Magno Synodus: Nequit Clericus aleas amare. Et Aquifgranenfis fub Ludovico Pio: Alea non inferviat. Et Romana Eugenii L.1.c.145. fecundi ac Leonis quarti Pontificum, publicata

Cap. 14.

rum vocabulum declinant, ideòque fe volunt appella.
ri Tefferarios. Etenim non omnes, qui alea lu-
dunt, fed foli, qui ex lucri cupiditate, funt per
D. Lucam Holstenium. Sacerdos ludos aliquos Cap. 11.
damnati à Romanis Legibus Aleatores, quos coram fe fieri non delectetur. Tranfgreffor inventus
meritò furibus adfociat in libro de idololatria ammonitione Episcopi ulteriùs agere definat, fin au-
Tertullianus. Rectè tamen addit Ammianus : tem, canonicè judicetur. Et Synodus Salisburgen-
Inter quos tantùm differt, quantum inter fures & fis fub Eberardo Archi-Epifcopo: Clerici ad aleas Cap. 5.
latrones. Eum, qui in foro aut alio loco publico & taxillos non ludant, nec hujufmodi ludis interfint,
non dubitat ludere, effe hominem omnium nequiffi- nec ludos tales in domibus fuis exercere permittant.
mum, verè in fecunda oratione Philippica Tul- Et Capitula Joannis Tufculani Epifcopi, per
lius adfirmat. Pergit Marcellinus. Hoc faten- Germaniam Legati Apoftolici: Ludos Clericis,
dum eft, quod cùm omnes amicitiæ Roma tepefcant, præfertim in Prælaturis & facris Ordinibus conftitu-
aleariæ fola, quafi gloriofis quæfitę fudoribus, fo- tis, omninò prohibemus. Et maximè in publico aut
ciales funt, & adfectu nimio firmitate plena conne laicis præfentibus. Et Capitulare Odonis Parifien-
a. Undè quidam ex his gregibus inveniuntur, ità fis Epifcopi : Ne Sacerdotes in fuis domibus habeant
concordes, ut quis illos exiftimet fratres. Nequi-feacos, aleas, vel decios, omninò prohibetur. Et C. 29.
tiam iftam acriter & vituperosè depingit. Et qui-Synodus Toletana fub Xixto quarto: Ludum
dem apud Germanos malum iftud adhuc reperit taxillorum publicè vel occultè univerfis Clericis in faa-

CANON LI

Mninò prohibet hæc fan&a & univerfalis Synodus eos, qui dicuntur Mimos, & eorum fpectacula; deindè venationum quoque fpectationes, atque in fcena faltationes fieri. Si quis autem præfentem Canonem contempferit, & fe alicui eorum, quæ funt vetita, dederit, fi fit quidem Clericus, deponatur; fi verò laicus, fegregetur.