Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub
[ocr errors]

nodus: Nempè neceffitatem complendi facrificii
à Sacerdote in fubitam infirmitatem lapfo non
completi. Ità juberi ait à facro bonore myfteriorum.
Extra hunc cafum nemo naturaliter non jejunus
Miffas facere præfumat. Addit tertia Synodus Car-
C.29. 48. thaginenfis. Si aliquorum pomeridiano tempore de-moribundo viaticum conficiendum.

fundiorum, five Epifcoporum, five Clericorum, five
cæterorum, commendatio facienda eft, folis oratio-
nibus fiat, fi illi, qui faciunt, jam pranfi inve-
niuntur. Ex quo liquet Afros anteà etiam ex hac
caufa non jejunos celebraffe. Hodie nec licet ad

A

mus.

[blocks in formation]

D Ecclefiæ ædificationem omnia facere volentes, etiam Sacerdo-tes, qui funt in barbaricis Ecclefiis, complecti cura conftituiQuare fi Apoftolicum Canonem de uxore non ejicienda pietatis ac religionis prætextu fe fupergredi debere exiftimant, & ultra ea, quæ funt conftituta, facere, & ideò communi cum fuis confortibus, conventione & confenfu inito, à mutua confuetudine abftinent, ftatuimus eos non amplius cum illis ullo modo cohabitare debere, ut ex eo nobis perfectam fui promiffi demonftrationem præbeant. Hoc autem illis non propter aliud, quàm propter eorum pufillanimitatem, neofque ac non fatis firmos mores conceffimus,

[blocks in formation]

extra

ricum vivere in plena caftitate, primo difciplina
fecundùm Divinos Canones principio ac funda-
mento, lucidè fatetur græcum morem effe dif
penfatoriam ex neceffitate adversùm Canones in-
dulgentiam, atque adeò præfens Canon errat
hanc fanctitatem à barbaris Ecclefiis cuftodiri
ex fola privata conventione. Pejùs eam illis
quafi ob pufillanimitatem, extraneofque & non
fatis firmos mores concedit. Non malè tamen
earum facros Clericos, conformiter ad duodeci
mum Canonem, ab uxorum cohabitatione fe
parat: Hoc enim jam pridem & Romana Ec-
clefia recepit.

C

[blocks in formation]

Lericos, qui in oratoriis, quæ funt intra domos, facra faciunt, vel baptizant, hoc illius loci Epifcopi fententia facere debere de cernimus. Quare fi quis Clericus hoc non fic fervaverit, deponatur.

SCHOLION.

A ac

Viris ac fæminis nobilibus haberi Oratorium, Altare, & Presbyterum domefticum, res eft antiquiffima, & apud Latinos &

apud Græcos. Etenim Conftantinus Auguftus,
tefte Eufebio in ejus vita, ftatim à Baptifmo
fibi & firmam palatinam, & cum caftris ambu-
latoriam Ecclefiam, Altare, & Clerum inftituit, L. I. C.8,
ejufque exemplum fecutos & nobiles Palatinos
teftatur Hermias Zozomenus. Etiam Sancta

L. 10. C. 8.

F. 416.

C. 26.

L. 58,

Gorgonia, uti in ejus funebri Encomio re-riis fieri Miffe facrificium, at de licentia Epi

fcopi. Quod ipfum confirmat laudata Justiniani.
lex, innovatque feptima Synodi Canon deci->
mus, addens alienos Clericos à Principibus lai-
cis fine proprii Epifcopi ac Patriarchæ Conftan-.
tinopolitani licentia non poffe fufcipi, fine qua.
nec ullus Epifcopus fuo eos poffit catalogo incar-
dinare. Eumdem apud nos Latinos graffantem

L. 1.C.36.

fert fiater Sanctus Gregorius Nazianzenus, in
domeftico Altari Sacrofanétam Euchariftiam
habuit. Crediderim & cunctos olim fideles,
dum propter Gentilium perfecutiones viguit
domeftica communio habuiffe. Nobilem
Tetradiam, Defiderii Ducis relictam
, quod
frequenter cilicio induta in ejufmodi Oratorio
nocturnas vigilias perfolveret, prædicat Sanctus
Gregorius Epifcopus Turonenfis. Quod Princeps
nofter Carolus Burgundus, & quivis ejus palati-
nus, cum domeftico fuo Presbytero canonicum
quotidie officium etiam in caftris recitaret, ha-,
bemus à magno Belgii chronico. Quarta Aure-
lianenfis Synodus laudat & Oratoria Domini præ-
diorum, & conftitutas in potentum domibus paro
chias. Quæ quomodò differant, & an ille fue-
rint veræ parochiæ, non poffim adfirmare. De
eifdem quidam intelligunt Zachariæ Pontificis
Refcriptum ad Pippinum Francorum Regem,
mandans nullum Oratorium, nifi priùs dotatum,
confecrari à loci Epifcopo per Miffas dumtaxat
privatas, eis non concedi baptifterium aut Pref-nobilibus viris ac fæminis contra Ordinis fui de-
byterum Cardinalem, fed ad Miffas iftic facien-
das fingulis vicibus Presbyterum ab Epifcopo po-
ftulari. Ego malim de campeftribus Capellis in-
telligi, de quibus & agit Sanctus Gregorius Ma-
gnus in Epiftolis illis, à quibus Zacharias Re-pellanus alicujus nobilis esse poffit fine concessione sui
fcriptum fuum eft mutuatus,

abufum profcribunt fexta Synodus Parifienfis L. 3.c.13.

Vernenfis, & Caroli Magni Capitulare Ecclefia- C. 12
fticum. Synodus Regia-Ticinenfis Clericos ab- tit. 1.
folutè ordinatos, ac fub nullius Epifcopi difci- C. 1.
plina vagantes, ait ab antiquis, utique Toletanis,
Canonibus vocatos fuiffe acephalos, & pergit:
Docendi funt fæculares viri, ut fi in domibus fuis Cap. 18.
Myfteria Divina jugiter exerceri debeant, quod valdè
laudabile eft, ab his tamen tractentur, qui ab Epi-
fcopis examinati fuerint, & ab Ordinatoribus fuis
commendatitiis litteris comitati probantur, cùm ad
peregrina migrare eft. Urbani fecundi Pontificis
Synodus Malphitana queritur iftud Acephalo.
rum genus denuò emerfiffe, morari in curiis,"

corum fubdi, & præcipiendo præcipit, ac probi-
bendo prohibet, ne quis retineat bujufmodi, fed
Proceres ab Epifcopis procurent Clericos poftulare.
Et Claromontana Synodus: Nullus Presbyter Ca- Cap. 18

Epifcopi. Confirmat fecunda Regia-Ticinenfis
in Relatione ad Ludovicum fecundum Augu-
ftum. Ifaaci Lingonenfis Epifcopi Capitulare L.11.c.15.
ultra Epifcopi licentiam vult Oratorium ab eo-
dem dedicari, domum, in qua aliter actum fue-
rit, Fifco, loci Comitem addicens exauctora-
tioni. Hincmarus Remenfium Archi-Epifcopus
licentiam illam vetuit concedi ab Archi-Diacono,
ideòque omnes nobiles ab Ebbonis Præcefforis
fui tempore Oratorium habentes fibi referri juf
fit. Eberhardi Salisburgenfis Metropolita Syno- L. 5.c.8.
dus ftatuit, ne ejufmodi Capellani in fuis Ora-
toriis celebrare præfumant, nifi priùs Epifcopo
aut Archi-Diacono faciant obedientiam manua-
lem veniendi ad Synodos, earum mandata reci-

Canonis hujus caufam dedit Severi Antioche
ni, Anthymi Trapezuntini, Petri Apameenfis
Epifcopi, & Affeclarum præfumptio, de qua in
libellis Agapeto Pontifici exhibitis, ac in Con-
ftantinopolitana Menna Patriarchæ Synodo le-
ais, queruntur Archimandrita Diœcefeos Con-
tantinopolitana, Antiochenæ, ac Hierofoly-
mitanæ. In multas domos eorum, qui in excellentia
funt, intrant ac indecentia faciunt; In ipfis pro-
priis domibus & fuburbiis Altaria & Baptifteria
erigunt in oppofitum veri Altaris, & fancti fontis,
&omnia fimul contempferunt propter attributum eis
patrocinium ab his, qui in domo Domini & aliquo
alio modo potentes funt. Neque iftic folummodo
baptizarunt, fed & rebaptizare, ac parabapti-piendi, dominis fuis, quibus paffim Parochi

zare non erubuerunt, Ea, aut certè erecta in
ipfis Baptifteria, ac omne fine Epifcopi licentia
exercitium damnat, & civibus Conftantinopoli-
tanis rigidiffimè in lege novella ad Mennam Pa-
triarcham interdicit Juftinianus Auguftus, quod
in ipfis fierent quædam Catholicæ & Apoftolicæ tra-
ditioni extranea. Quapropter cuncta præfertim
Pfeudo- Baptifteria haud dubiè deftruxit lauda-
ta legis iftius expoftulatrix Synodus, manfiffe
tamen videtur confuetudo in eis baptizandi nobi-
lium filios, quam abfit, quod prima fronte vi
deri poffit, ut probet nofter Canon. Patet ex
Canone quinquagefimo nono: In Æde oratoria,
que eft intra domum, Baptifmus nequaquam pera-
gatur, fed qui illuminatione digni habendi funt, ad
Catholicas Ecclefias accedant, Vox, Catholicas
Ecclefias, lucidè innuit damnata hæreticorum
baptifmata in privatis ædibus fuiffe etiam tunc
graffata. Ea refufcitarant poft fextam Synodum
Monothelitæ,

Permittit tamen Canon in domefticis Orato

non audent, referendi, & obfervandi Ecclefia-
ftica interdicta,

Eneas Sylvius in libro de ftatu Europa fub
Frederico tertio Augufto laudat fola ejufmodi
Oratoria in nobilium caftris ab Ecclefia Parochia-
li remotis. Conformiter ad Synodum fecundam
Regia-Ticinenfem. Quidam laici, & maximè po-
tentes ac nobiles, quos ftudiofiùs ad prædicationem
convenire oportebat, juxta domos fuas habent bafi-
licas, in quibus Divinum audientes officium ad ma
jores Ecclefias rariùs venire confueverunt. Queri
tur Parochiales Ecclefias frequentari à folis affli-
&tis & pauperibus, & ad ifta Oratoria etiam des
cimas transferri. Confirmat Synodus Pontigo-
nenfis, latibulofa illa Miffarum officia diebus
Dominicis ac Feftis nullatenùs permittens fine
expreffa Epifcopi licentia. Videndus & tertius
C Canon Synodi Antifiodorenfis, & vigefimus
fextus quartæ Aurelianenfis. Septime Synodi
Canon decimus vetat laica dominorum nego-
tia curari ab illis Capellanis, mandat verò

fa

L.3.C.7.

C. 74.

familia filios & famulos doceri Divinas Scri-
pturas, utique Symbolum, Dominicam ora-
tionem, & reliqua vitæ Chriftianæ Præcepta.
Addit Meldenfis per eos eliminanda familiæ

peccata, præfertim famulorum aut filiorum fornicationes, ut fint quafi Parochi iftarum do

morum,

Ο

CANON XXXIL

non

Uoniam ad noftram cognitionem pervenit, quod in Armeniorum regione vinum tantùm in facra menfa offerunt, aquam illi non mifcentes, qui incruentum facrificium peragunt, adducentes Ecclefiæ Doctorem Joannem Chryfoftomum hæc dicentem in interpretatione Evangelii fecundùm Matthæum : Quamobrem non aquam bibit cùm furrexit, fed vinum? Improbam fanè hærefin radicitùs extirpans. Quoniam enim nonnulli aqua in mysteriis ufi funt, oftendens quod & quando myfteria tradidit, & quando, poftquam refurrexiffet, abfque myfteriis folam ac nudam menfam appofuit, ufus est vino, Ex genimine, inquit, vitis: Vitis autem vinum, aquam generat: Et ex eo aquæ in facro facrificio adjun&tionem Doatorem fubvertere exftimant. Ut non ab hoc tempore in pofterum ignorantia teneantur Patris fententiam orthodoxe aperimus. Cùm enim improba Hydroparaftatarum, hoc eft, eorum, qui aquam offerebant, antiqua effet hærefis, qui pro vino fola aqua in proprio facrificio ufi funt, refellens hic vir divinus deteftabilem ejufmodi hærefis doctrinam, & oftendens quod directè Apoftolicæ traditioni adverfatur, id, quod jam dictum eft, affirmavit. Nam & fuæ Ecclefiæ, ubi eft illi paftoralis administratio tradita, aquam vino miscendam tradidit, quando incruentum peragi facrificium oportet, ex Christi noftri Redemptoris latere ex fanguine & aqua contemperationem oftendens, quæ in totius mundi vivificationem effufa eft, & peccatorum redemptionem, & in omni verò etiam Ecclefia, ubi fpiritalia lumina refulserunt, hic ordo divinitùs traditus fervatur. Nam & Jacobus Christi Domini noftri fecundùm carnem frater, cui Hierofolymitanæ Ecclefiæ thronus primùm eft creditus, & Bafilius Cæfareenfium Ecclefiæ Archi-Epifcopus, cujus gloria omnem terrarum orbem pervafit, myftico nobis in fcriptis tradito facrificio, ità confecrandum in Divina Miffa ex aqua & vino facrum Calicem ediderunt. Et qui Carthagine convenerunt Sancti Patres his verbis apertè & præcisè mentionem fecere, ut in San&is nihil plus, quàm Corpus & Sanguis Domini offeratur, ut ipfe Dominus tradidit, hoc eft panis & vinum aqua myxtum. Si quis ergò Epifcopus vel Presbyter non fecundùm traditum ab Apoftolis ordinem facit, & aquam vino mifcens fic immaculatum offert facrificium, deponatur, ut imperfe &è mysterium enuntians, & quæ tradita funt, innovans.

C. 20.

SCHOLION,

Ydroparaftatarum feu Aquariorum hærefis

eft verè antiqua, utpotè cujus meminerunt Sanctus Irenæus, Cyprianus, Philaftrius, Auguftinus, Joannes Chryfoftomus, Epiphanius, Marcionem conftituens principem erroris : Aqua hic in myfteriis utitur, Secutus eft & Tatianus, Marcionis furculus: Myfteriis ufus eft ad imitationem Ecclefiæ, verùm aqua fola ufus eft in eifdem myfteriis. Eum in primo hæreticarum fabularum libro Theodoretus ftatuit primum parentem erroris. Pergit Sanctus Epiphanius de Encratitis. Utuntur & ip myfteriis per aquam. Vino omninò non utuntur, diabolicum effe dicentes, & bibentes ac utentes effe iniquos & peccatores. Severus Apellis difcipulus delirat diabolum in ferpentis fpecie cum terra mulieris formam induta commixtum, ac indè vitem proceffiffe. Ex eo fonte & Manichæi blafphemant vinum effe fel principis tenebrarum, ideòque Sancti Leonis tempore, licet nobifcum Sanctum Euchariftiæ Panem dolosè fumerent, facrum tamen Calicem penitùs averfabantur. Ex his magiftris etiam Mahometes fuis fequacibus vinum interdixit. At verò Sanctus Joannes Chryfoftomus erroris duces ftatuit Ebionitas, de quibus & Sanctus Ireneus: Nolunt cæleftis pini permixtionem, fed fo Ja illum recolunt aqua. Adanenfis Armeniorum Synodus, exftans apud Clementem Galanum, dat caufam, Unionem Divinitatis cum bumanitate non fatentur in Chrifto, fed purum bominem illum affirmant: Eapropter vinum, quod rei cœleftis, nempè Divinitatis, indicium eft, nolunt aqua mifcere, ne illam videantur unionem admittere, fed folam offerentes aquam, terreftrem tantùm bominem illum confitentur. Ex quo vides principiis admodùm diyerfis diverfos hofce Aquarios fuiffe ufos.

Aliam Aquariorum fpeciem refert ac impugnat Sanctus Cyprianus in littetis ad Cæcilium. Epift. 6. Omnis religionis & veritatis difciplina fubvertitur,

cum vino mixtum, fecundùm quod Dominus obtulit
offeramus. Et de boc quoque ad Collegas noftros lit
teras dirigamus, ut ubique lex Evangelica & tradi-
tio Dominica fervetur, & ab eo, quod Chriftus &
docuit & fecit, non recedatur. Unicus ejus in ifta
Epiftola fcopus eft auctoritate fua Primatiali ex-
ftinguere iftum errorem.

Armenii, dum vitant ftulti vitia, in contra-
ria cucurrerunt, folum vinum in Domini Calice
offerentes, Erroris originem edicit Gregorius Si-
lenfis eorum Patriarcha in litteris ad Haytonem
ex Rege monachum, patrem Leonis Regis. In- Ep. 442.
terroga Cenobitas iftos tuos confratres, quidnam re-
ferant libri, quos & ipfi in futuro Concilio oftende-
mus, aut quid narret Albanenfis Hiftoricus: Id pla-
nè, quod univerfo notum eft Orienti. Decem nimi-
rum Epifcopos in Tevinenfi Conciliabulo permutasse
totam penè legem, quæ à divo ufque Gregorio,
Armeniorum Apoftolo ac primo Epifcopo, in
nobis inviolata perßiterat. Ejufdem Conciliabuli
meminit antiqua Armeniorum Hiftoria. Domi- Cap. 10.
nus Nierfes Patriarcha Pacrievantanus, ex oppido,
Afcdarachenfi, juffu Regis Perfarum, ut Armenos.
fepararet à Græcis, Synodum coegit in civitate The-
vin, cujus fuffragio.decrevit errores varios fedu-
&tus à Jacobo Syro Eutychianæ blafphemiæ pro-
pagatore, Synodum Chalcedonenfem ac duas in
Domino naturas anathematizandas, addendum
facro trifagio, mutandum ritum Dominicarum.
feftivitatum, facrofancto facrificio detrahendam
aquam, atque ità unico elemento unicam in
Domino naturam deinceps profitendam, uti te-
ftatur Nicephorus Calixtus, meritò arguens re-, L. 18. c. 5.
centiores Armenos, non confufos effutire erro
rem fibià Sancto Gregorio Apoftolo tranfmiffum.
Quomodò Ebionitæ fola aqua folam humanam,
ità Armeni Jacobite folo vino folam Divinam
in Domino naturam duxere profitendam.

Aliam erroris caufam dant in litteris jam laudatis Gregorius Sifenfis, & Adanenfis Synodus per Conftantinum Patriarcham celebrata fub Ofcino Rege ad annum Domini millefimum tre centefimum octavum. Dicebant nefas effe aquam in Calicem injicere, quod aqua corruptibilis fit, in

minus neque in cœna, neque poft refurrectionem
cum difcipulis bibens vinum novum in regno Patris,
fui, fuerit illa ufus, quod è quatuor Evangeli-
ftis nullus faciat ejus mentionem, quod Sanctus
Joannes Chryfoftomus non folùm Aquariorum,
abufum damnet, fed omninò omnem in facrifi-
cio aquam. Aquam è Domini latere fluxiffe di-
cebant non ad potum, fed ad folum lavacrum.

nifi id, quod fpiritaliter præcipitur, fideliter refer-Chrifto autem nulla fuerit corruptio. Et quod Do-
Detur. Nifi in facrificiis matutinis hoc quis veretur,
ne per faporem vini redoleat Sanguinem Chrifti. Sic
ergò incipit & à passione Chrifti in perfecutionibus
fraternitas retardari, dum in oblationibus difcit de
fanguine ejus & cruore confundi. Gentilium Fru-
mentarii, noftrorum myfteriorum non penitùs
ignari, Chriftianos ex matutino vini odore ve-
nabantur, omnemque illud manè redolentem,
tamquam de fecta gravifsimè fufpectum trude-
bant in cuftodiam. Quod periculum à plebe
fua averfuri quidam Epifcopi manè semper in so-
la aqua, dumtaxat autem vefperi offerebant in
aqua & vino. Erroris caufa fuit Epifcoporum
fimplicitas, de qua ibidem Cyprianus. Viderit,
fi quis de Antecefforibus noftris vel ignoranter, vel
fimpliciter non hoc obfervavit vel tenuit, quod nos
Dominus facere exemplo fuo & magifterio docuit; po-
tefi fimplicitati ejus de indulgentia Domini venia con-
ccdi, nobis verò non poterit ignofci, qui nunc à Do-
mine admoniti & inftructi fumus, ut Calicem Domini

Duravit error ufque ad Heraclium Auguftum,
cujus juffu Jefer Necainus Patriarcha in Charnen-
fi Synodo damnavit Thevinenfe Conciliabulum,
reftituit Synodum Chalcedonenfem, omnem
fidem orthodoxam, ac ufum aquæ in facrificio,
uti teftantur laudata antiqua Hiftoria, Gregorius
Sifenfis, Tharfenfis Armeniorum Synodus, ac
in oratione ibidem habita Nierfes Lampronienfis,
Verùm-circa fextæ Synodi tempora cecidit jufto
Dei judicio Patriarchatus in ungues Joannis Oz-
nienfis, hypocritæ nequiffimi, de quo eadem
antiqua Hiftoria. Hic juffu Homaris Saracenorum Cap. 17.
Du-

va,

Ducis & auxilio Caliphe Babylonis, Synodum congregavit in urbe Manaschierti in confinibus Hyrcanie Provincia, ubi convenientibus cum Armenis fex Affariis Epifcopis, definita fuit una in Chrifto natuuna voluntas, una operatio, perfidiæ Eutychianæ fuperaddita Monothelitica, Canoneque ftatutum eft non esse ampliùs in sacrificiis vino aquam mifcendam. Et hunc Pfeudo-Canonem præfens nofter meritò damnat. At nihil profeciffe docet nos lamentatio Moyfis doctiffimi monachi, laudata ab Armeniorum Menologio ad diem vigefimum quintum Novembris. Defleo te Armeniorum regio, defleo te univerfa Septemtrionis ora, lugeo vos Armeniorum Ecclefias, defpoliatas fpecie ornamenti altaris, ftrenuis privatas ducibus ac Pafioribus. Miferandos exindè fluctus paffa eft Armenia, quos Nicolaus primus, Gregorius feptimus, Innocentius fecundus, aliique Romani Pontifires, ac ipfa Florentina Synodus variis medicinæ modis conati funt curare.

us

in fanctificando Calice Domini aqua fola offerri non poteft, quomodò nec vinum folum poteft. Nam fi vinum folum quis offerat, Sanguis Chrifti incipit effe fine nobis; fi verò aqua fit fola, plebs incipit effe fine Chrifto. Quando autem utrumque miscetur, & adunatione confufa fibi invicem copulatur, tunc Sacramentum fpiritale & celefte perficitur. Sic verò Calix Domini non eft aqua fola aut vinum folum, nifi utrumque fibi mifceatur, quomodò nec Corpus Domini poteft effe farina fola, aut aqua fola, nift utrumque adunatum fuerit & copulatum, & panis unius compage folidatum'.

Rectè addit Canon aquæ & vini in facrificio mixtionem effe omnium Patrum dogma, atque ipfius Domini, traditionem. Adanenfis Synodus id probat teftimoniis Sanctorum Irenæi, Athanafii, Bafilii, Joannis Chryfoftomi, Gregorii Nazianzeni, Cypriani, Hieronymi, Ambrohii, Bedæ, uno ore adfeverantium facrofanctum Calicem ab ipfo Domino Jefu Chrifto fuiffe omninò mixtum, idque ex hifce fancti Evangelii vocibus: Hic eft Calix. Vox enim Calix apud Orientales fignificat, non qualecumque vini vas, fed in quo foleat vinum ad potum temperari & mifceri. Et quidem Sanctus Cyprianus in laudatis ad Cæcilium litteris addit iftud Domini exemplum effe Legem Evangelicam, rigidumque præceptum, cujus prævaricatio aut negleAus fit non folummodò graviffimum delictum, fed & mutilatio hujus ineffabilis Sacramenti. Aquas, inquit, populos fignificare, in Apocalypfi Scriptura Divina declarat dicens : AQUE, QUAS VIDISTI, POPULI ET GENTES SUNT. Quod perfpicimus & in Sacramento Calicis contineri. Nam quia nos omnes portabat Chriftus, qui & peccata noftra portabat, videmus in aqua populum intelligi, in vino verò oflendi Sanguinem Chrifti. Quando autem in Calice aqua vino mifcetur, Chrifto populus adunatur, & creden tium plebs ei, in quem credidit, copulatur & conjungitur. Quæ copulatio & conjunctio aquæ & vini fic mifcetur in Calice Domini, ut commixtio illa non poffit ab invicem feparari. Undè Ecclefiam, id eft, plebem in Ecclefia conftitutam, fideliter & firmiter in eo, quod credidit, perfeverantem, nulla res feparare poterit à Chrifto. Sic autem

fis

Ad quæ verba fcribit Jacobus Pamelius. Hinc verifimilis videtur eorum fententia, qui admixtionem aquæ ità neceffariam volunt, ut fine illa fit irrita Calicis Dominici confecratio. Et quofdam fuo tempore ità docuiffe adfirmat in Epiftola fexagefima nona Sanctus Bernardus, permittens ipfe unumquemque in fuo fenfu abundare. Et favere videntur decretum fub Julii Pontificis nomine relatum à Gratiano in fecunda diftinctione de confecratione, tertia Synodus Bracaren- Cap. 1. 2. fis, Wormatienfis, ac Triburienfis. Omnis jam Cap. 4. pridem Latina Ecclefia recepit Capitulum Odo- Cap. 19. nis Parifienfis fub Gregorio octavo Pontifice Epifcopi: Si de fimplice vino, vel aqua fine vino fiat confecratio, vinum reputatur pro Sacramento, fed aqua non reputatur. Addit Sanctus Petrus Da- L. 4. Ep. miani adversùm fui temporis deformatos Presby- 14. teros: Aliquando aqua vino in Euchariftia non mifcetur, & fic quodammodò per errorem occulti schifmatis à Chrifto populus separatur. Atque ità ejufmodi Calicis Sacramentum, licet effentialiter validum, eft tamen integraliter mutilum, utpotè cui defit pars requifiti à Chrifto Domino elementi ac fignificationis. Neque enim in admirando Euchariftiæ facrificio folus Jefus Chriftus Deus ac Dominus nofter, fed & tota cum ipfo Ecclefia, tamquam ex capite & membris corpus unum, & una completa rationalis hoftia, Deo Patri & in pane & in Calice offertur: Caput in propria fubftantia, membra in imagine ac figura, de quo magno Chriftianitatis dogmate erit alius differendi locus. Interim liquet omninò labi eos, qui aquæ mixtionem autumant effe merum Ecclefiafticum Præceptum. Et quidem per Sanctum Cyprianum jam adducæ aquæ ratio ac fignificatio eft omninò præcipua, attamen & aliæ binæ, qua duplex Domini natura, & qua fluens ex ejus latere fanguis & aqua fignificantur, funt admodùm momentofa, omnefque tres effe Divinum inftitutum adferunt conftanter Patres jam laudati. ·

« VorigeDoorgaan »