Cap. 23. rus fidem fuam ac prædicationem, accepitque ab illis dexteram: Signum, inquit in libro Præfcriptionum Tertullianus, concordie & convenientię, id eft, Epifcopatus atque Apoftolatus confirmationem. Hinc Apoftolico adversùm Arianos Nicæna, Nicæno Symbolo adversùm Macedonianos atque Apollinariftas addidit Synodus Conftantinopolitana. Et de laudato Conftantinopolitano Symbolo, Sancto Proterio Patriarcha Alexandrino, ac Egyptiaca Dięcefeos Epifcopis Eutychianiftis fcribit ad Leonem Auguftum, in litteris poft Synodum Chalcedonenfem exftantibus, Evoptius Cyzicenus EpifcoEpift. 47. pus, Metropolita Hellefponti. Hanc Synodum من ceterifque quibufdam libellos exegiffe ht, qui Epifco- Poft hæc gloriofiffimi judices difcuffas volue- Proterius Alexandrinę civitatis Epifcopus unà cum eis prefens firmavit. Nempè ejus Anteceffor, Eutychianæ & perfonæ & perfidiæ defenfor, Diofcorus Symbolum Conftantinopolitanum rejecerat, ideòque ejus fucceffor & omnes per Ægyptum Epifcopi fuere compulfi ipfum in fua confecratione profiteri. Et in libro adversùs Mocianum fcribit Facundus Hermianenfis Epifco-infcribi, aut infcriptus relinqui fine fædifsima pus de Acacio Patriarcha Conftantinopolitano: Mortuus quoque per libellos ordinandorum Epifcopo rum nunc ufque damnatus eft. Quia videlicet poft compofitum ejus fchifma neminem, nifi qui ejufdem nomen & opera ejeraret, ordinari apud Græcos Epifcopum permifit Pontifex Hormifda. Pergit Facundus: Poftquam contigit, ut in libellis fuis ordinandi Epifcopi Theodorum Mopfueftenum cum fuis dogmatibus, & Epiftolam Ibę & Theodoreti fcripta damnarent. Utique juffu Juftiniani Augufti. Et ad Conftantium Archi-Epifcopum Mediolanenfem fcribit Sanctus Gregorius MaL.3.Ep.2. gnus. Deceffor Fraternitatis tuę Laurentius diftri difsimam de obfervanda quinta Synodo & trium Capitulorum damnatione cautionem Sedi Apoftolicę emifit, in qua viri nobilifsimi & legitimo numero fubfcripferunt. Inter quos ego quoque tunc Urbanam Pręturam gerens pariter subscripfi. Quia poftquam talis fciffura pro nulla re facta eft, juftum fuit ut Sedes Apoftolica curam gereret, quatenùs unitatem univerfalis Ecclefie in Sacerdotum mentibus per omnia cuftodiret. Plurima habemus ejufmodi exempla : Quæ & hæretici atque fchifmatici pro fui furoris cuftodia funt æmulati. Quomodò Photius Ecclefiæ Conftantinopolitana intrufus adulter hac in violentia excefferit, audiemus infrà à Synodo octava. Et apud Eufebium Cæfareenfem in Ecclefiaftica hiftoria fcribit ad Fabium Patriarcham Antiochenum Sanctus Cornelius Pontifex & ejus Romana Synodus de Novatiano, rebelli atque L.6.c. 35. fchifmatico Anti-Papa. Cùm feciffet oblationes, &fingulis partem diftribuiffet, miferos bomines pro benedictione & gratiarum actione jusjurandum dare coegit: Atque fuis utrifque manibus manus accipientis prebendens non priùs dimifit, quam boc jurejurando eum obftrinxiffet ( illius enim verbis utar) jura mibi per Corpus & Sanguinem Domini noftri Jesu Chrifti, te nunquam me deferturum, nec reverfu rum ad Cornelium. Eadem in miferandas hominum animas violentia ufi funt & Monothelitæ, de qua gloriofiffimi judices díxere ad fanctam Synodum. Si videntur feu ab Epifcopis, feu à Clericis, vel à Monachis, macula, immo plena everfione Catholicæ com- Hinc ergò pergunt gloriofifsimi judices. Si hi, juravit omnes & fingulos effe à fe & quovis alio intactos, fed ipfiffimos in Bibliotheca repertos, ac nuper in tertia Actione productos. Priores tres denuò difcuffit Synodus, juxta Romanorum Legatorum adfertionem reperit vitiatos, eos obelis obduci juffit in locis depravatis; eos autem, qui eis anathematizari libellum, qui dicitur Menne ad Vigilium, & duos libellos quafi à Vigilio ad Juftinianum Theodoram. Hinc inquifitum in auctores. Porrò Macrobius Seleucienfis in Ifauria Archi-Epifcopus, Macarii Antiocheni affecla & fubditus, confcius myste riorum, at nuper Ecclefiæ ac Synodo per pœnitentiam reconciliatus, dixit ad fanctam Synodum & gloriofiffimos judices. Suggero veftræ Gloria, Ecclefiam Catbolicam intromiffa eft, eorum exem-1 plaria, five regefta, vel authentica in medium proferat Georgius Deo amabilis Diaconus & Chartophylax, quatenùs & eorum cognitionem percipiens fan dum veftrum Concilium, quæ æquitati conveniunt, decernat. Laudatus verò Georgius protulit fynodicam ac Enthronifticam Thomæ ad Papam Vi-falfarant, anathemati fubmitti, & nominatim cum talianum Epiftolam, fed quę ob graffantes tunc Saracenos & obfeffam ab ipfis Conftantinopolim non potuerit mitti; Synodicam item Joannis & Conftantini ad Macarium Antiochenum: Eafque Synodus probavit ut plenè orthodoxas, Et addidit. Prævidimus, ut Georgius Deo amabilis Diaconus & Chartophylax bujus fanctæ magnæ Dei Ecclefiæ in confpectu noftro coram pofitis facrofandis Chrifti cloquiis fatis faciat nobis, quod omnibus modis perfcrutatus nequaquam reperit libellos fcriptos à quibufdam, atque oblatos prædictis tribus Patriarchis, Thome, Joanni, & Conftantino, unam voluntatem & unam operationem adftruentes in incarnationis difpenfatione Domini noftri Jefu Chrifti, veri Dei nofiri. Etenim in facris Ecclefiæ tabulis manfurus Epifcopus effe debet immaculatus, non tantùm à pravo dogmate, fed & ab omni ejus conniventia atque communione. Et corporale de his Sacramentum præftitit omninò Georgius, atque tum Synodus ità pronunciavit: Hos fandte nemoriæ tres viros, id eft, Thomam, Joannem, Conftantinum, prævidimus in identitate manere, atque in facris dyptichis fanctarum Ecclefiarum recitari, utpotè qui in omnibus immaculati atque irreprehenfibiles inventi funt circa rectam noftram Chriftianorum fidem. buic fancto atque univerfali Concilio, quod pervenit ad me liber fancti quinti Concilii, datus mihi à quodam Philippo Magiftro militum imperialis obfequii: Quem relegens inveni esse falfatum in feptima Adione. Et interrogans eumdem Philippum, Quia alicui dedifti bunc librum? Dixit mihi, Quia Stephano difcipulo Macarii eum dedi. Litteræ verò, quibus falfitas libri facta eft, propriæ manus funt Georgii monachi apud Macarium. Quia cùm effet Patriarcha meus ipfe Macarius, ingrediebar in domum ejus, & adspiciebam eumdem Georgium monachum fæpius fcribentem, & fcio accuratè, quia propriæ ejus manus funt. Et à Synodo citatus Georgius ille, utpotè nuper per poenitentiam & ipfe reconciliatus, confeffus eft omnia: Nempè Mennæ fermonem ac Vigilii Epiftolas à Macario Antiocheno & Theodoro Patriarcha Conftanti Protulit laudatus Bibliothecarius infuper dog-nopolitano productos è Bibliotheca Patriarchii maticam Epiftolam Pyrrhi Patriarchæ ad Joannem quartum Pontificem, nec non & aliam Honorii Pontificis ad Sergium Patriarcham, filentii à Sancto Sophronio cum Sergio & Cyro ftipulati confirmativam: Fuerunt lecta, at ob temporis anguftias nihil judicatum. A ACTIO XIV, Conftantinopolitani, oftenfos & fparfos ubique Ecclefiarum, diverfis Latinis & Græcis quinti Concilii codicibus quafi incompletis & mancis intrufos, eorum codicum unum fuiffe præfentem Philippi Magistri militum, & Stephano Macarii Presbytero Syncello confanguinei, adductum ex Occidente, atque dictas falfationes infcriptas omninò fua propria manu. Attamen Theodorus & Macarius non fuere primi auctores impofturæ, Etenim Paulus Patriarcha Latino quinti Concilii codici, empto sex folidis ab uxore Innocentii quondam Patricii, juffit per Theodorum librarium compactorem intrudi jam dictas Epiftolas, à Sergio Antipifidio, B Actione decima quarta, facta die quinto Diacono fuo & optimo Scriptore defcriptas, lamenfis Aprilis, Conftantinus Ecclefiæ tinè autem redditas à Conftantino Ecclefiæ fuæ Conftantinopolitanæ Diaconus, & Georgii Pa- Presbytero ac Grammatico Latino, uti hi ipfi triarchæ Notariorum Primicerius, fatisfieri tan- Conftantinus & Sergius funt coram plena Synodem expoftulavit, juxta tertiæ Actionis promif- do confeffi. Eafdem Epiftolas à Sergio & Gyro fum, voluntati Romanorum Legatorum, hoc Patriarchis fuprà audivimus, ut grandem the eft, criminaliter inquiri in quintæ Synodi falfa- faurum & palmare erronei dogmatis fundamentores per affutas pfeudo- litteras Vigilii Pontifi- tum, deprædicari. Quocircà primus mali fons cis ad Juftinianum & Theodoram Principes, nec ignoratur, ac à Synodo reperiri nequiit, quæ non pfeudo fermonem acclamatorium Mennæ nihilominùs exclamavit. Anathema libro, qui Patriarchæ ad laudatum Vigilium. Georgius dicitur Menne ad Vigilium, & qui cum finxerunt, itaque Bibliothecarius denuò produxit tres quinti Seu fcripferunt; Anathema libellis, qui dicuntur Concilii vitiatos codices, quorum duo contine-facti fuiffe à Vigilio ad Juftinianum ac Theodoram bant Acta omnia, tertius folam Actionem feptimam. Adduxit & quartum integri Concilii codicem, cafu in Patriarchali Bibliotheca repertum. Et tactis facrofanctis Chrifti Domini Evangeliis Dive memorie, qui & funt falfi demonftrati; Anathema fimul omnibus, qui falfarunt Acta fandi & univerfalis quinti Concilii. Ex quo vides patentis. delicti occultum auctorem, quod & Sanctus fecic Gre Gregorius Pontifex, omninò poffe anathemate| damnari. Vides corporale juramentum effe illud, quod præftatur tactis corporaliter facrofanctis Evangeliis. Undè & Vigilius Pontifex adversùs Sebaftianum Cardinalem fuum Diaconum dicit in fententia ejus damnatoria: Tadis Evangeliis juramentum corporaliter præftitifti. Et hinc de Epifcopo, quem ab omni penitùs jurandi onere eximunt antiqui Canones, ajunt Synodi recentiores, ac nominatim fecunda Ravennæ fub Cle Cap. 26. mente quinto: Juret ad fancta Dei Evangelia coram fe expofita, fed non tacta. Nempè ad corporale juramentum adftringere noluit |STANTINO, NON FACIAS NOVAM Acceffit tum Dometius Prufiados Epifcopus, dicens ad fanctam Synodum ac gloriofiffimos judices. Suggero tam Gloriæ veftræ, quam fandto univerfali Concilio, quod Polychronius quidam, Presbyter ac monachus, confentaneus exiftens MaCarit & Stephani hæreticorum, & illorum Impia Stabilire cupiens dogmata, non mediocriter fimplices decipit per fuam impiam falfamque doctrinam. Si ergò placet tam vefire Glorie, quam fando & univerfali Concilio, bunc ad vos advenire, ut propriam fuam fidem exponat? Et refponfum eft eum in proxima Actione audiendum. ACTIO X V. A Crio die runt. Et rogatus ftultus Polychronius, Num hæc Ctio quinta decima, habita die vigefimo circumfcribere Africa plebem, fecerit de vidente L. 2. c. 3. qui mortuos fufcitare pollicitus, dum non fufcitaret, ad dolos facrilegós noftri Epifcopi per fignum crucis denuò illuminarunt. Eodem modo Joan-derifus eft. nes Calvinus, operarius peffimus noftrorum temporum, è vivo mortuum fecit. Verè enim fcribit, ab Eufebio Cæfareenfi in Ecclefiaftica Hiftoria laudatus Sanctus Ireneus Lugdunenfis LS. c. 7. Epifcopus: Plurimùm abeft, ut hæretici poffint mortuum fufcitare, ficut Dominus ipfe, ficut ejus Apoftoli prædicationis fubfidio adjuti, ficut alii è fratribus complures fufcitarunt. Et hinc Judaicam invidiam, quæ fufcitatum à Domino Lazarum ACTIO XVI. cogitavit interficere, nonnumquam opere adim-REè adversùs Julianum Pelagianistam di plerunt hæretici, uti apud Paulinum Presbyterum in vita Sancti Ambrofii videre eft in Arianis non ferentibus & blafphemantibus miracula San&torum Gervafii & Protafii. Fateor tamen ab hæreticis quædam hinc indè facta miracula. Et dico de illis cum Sancto Auguftino in libris adversùs Fauftum. Miracula non facitis, que fi feceritis, etiam ipfa in vobis caveremus per inftruentem nos Dominum, & dicentem. EXURGENT PSEUDO-PROPHETE, ET FACIENT SIGNA ET PRODIGIA. Eodem modo in libro PræCap. 44. fcriptionum loquitur Tertullianus, L. 13. Infanus porrò & confufus Polychronius redaAus eft ad Synodum, rogatus redire ad mentem, & profiteri fidem orthodoxam; verùm corrigi non poteft, quem Deus dereliquit, faxo durior repofuit hæc verba: Sicut continet chartula, quam obtuli & pofui fupra mortuum, ità credo unam voluntatem&DEI-VIRILEM operationem, & alterum quid non dico. Quare coacta Synodus pronunciavit. Poftquam Polychronius monachus in proprio errore ufque in fenium perfeveravit, nunc autem etiam à nobis commonitus, quomodò fentiat de bumanatione Domini noftri Jefu Chrifti, veri Dei noftri, conatus eft tentare Spiritum fanctum, & blafphemam componens chartulam, obftinanter effatus eft ponere eam fuper mortuum, & ad firmitatem blafphemiæ, quæ in ea fuerat fcripta, ut non di camus, fidei bujufmodi mortuum refurrecturum nos, juxta quod dictum eft à Sancto Paulo Apoftolo, anathemati jam hunc fecundùm animam submisimus . Sed ad fatisfactionem Chrifto amabilium populorum, quorum plurimas præteritis temporibus tam ipfe, quàm ejus confentanei deceperant, permifimus talem ejus præfumptionem, dæmoniofamque ac temerariam propofitionem publicè fieri, & mortuum, quem quæfierat, in medium deduci in præfentia noftra & gloriofiffimorum judicum, & multitudinis Chrifto amabilis populi, & ficut ille propofuit, tale ejus impium fcriptum fuperponens, & plurimam boram, quantam ipfe voluit, fuperaffiftens eidem mortuo, fuperfufurrans intra femetipfum quæque putavit, donec dixit non se posse facere. Quomodò namque effet pofibile, biafphemantem in Deum virtutes opevari? Undè prævidimus bunc tamquam feductorem populi & deceptorem, & manifeftum hæreticum, omni facerdotali ordine & officio denudari, Ex exclamarunt Epifcopi omnes: Polychronio hæretico &confentaneis ejus anathema, Macario & Stephano & Polychronio anathema, Trinitas iftos tres depofuit. Eum in fermone ad Principem acclamatorio Synodus vocat Puerilis intelligentia delirum fenem, xit Sanctus Auguftinus hæreticorum frontem non effe frontem: Etiam hæc factio erube fcere nefciit. Etenim ab Actione decima fexta, facta die nono Augufti, ad poftulatam audientiam admiffus Conftantinus, Metropolitana in fecunda Syria Apameenfis Ecclefiæ Presbyter, peffimus Monothelita, imperitus, græcè nefciens, à nefcio quo fubornatus, flagitavit damnatæ caufæ retractationem. Veni, inquit, ad fandum veftrum Concilium, ut inftruam vos, quia fi auditus effem, boc anno non habuiffemus perpeti hoc, quod passi fumus in prælio Bulgaria. Ex quo liquet Conftantinum Auguftum ob novas Bulgarorum incurfiones receffiffe à Synodo. Pergit imperitus ille. Volui ingredi in Synodo, & rogare ut pax fieret, quatenùs aliquod Henoticon, id eft, aliquod adunatorium fieret in medio, ut neque illi, neque illi contriftarentur, boc eft, qui dicunt unam voluntatem, & qui dicunt duas voluntates. Innovari voluit typum Conftantis Augufti. Impudentiam denuò obftupefcentes fancta Synodus & gloriofiffimi judices rogavere fidem hominis & Henotici modum, repofuitque ille. Ego duas naturas dico, ficut dictum eft in Chalcedone, duas proprietates, & de operationibus contentionem non habeo, fi ut proprietates eas dicitis voluntatem verò unam dico perfonæ Dei Verbi ipfius fubfiftentia, Unicam Domini voluntatem dixit effe ipfius Divinitatis, communem Patri ac Spiritui fancto. Addidit de humana natura. Etiam babuit naturalem voluntatem. Habuit namque eam ab utero ufque ad crucem, & proprietatem hanc di̟co, proprietas eft. A cruce non manfit cum co bu mana voluntas, fed manfit cum fangnine & carne, quia non indiget neque comedere, neque bibere, neque dormire, neque ambulare. Chriftus deferuit eam cum carne & fanguine. Exuit carnem & fanguinem, & cum ipfis humanam voluntatem. Eam effe dixit fententiam etiam Patriarchæ fui Maca-rii Antiocheni, utpotè à quo ità didicerit. Et adjunxit. Sic fentio, & fic credo, & non eft possi bile aliter. Quare in illum exclamavit Synodus: Hec feda Manichæorum eft, hæc eft fides Apollina rii, Anathema illi cum fuis dogmatibus, Novo Apollinario anathema, Foras mittatur Manichæus, Omnibus hæreticis anathema. Ità fædus ille Conftantinus eft è Synodo expulfus, Exindè Georgius Patriarcha Conftantinopolitanus fupplicavit Synodo. Ego & quidam pauci, qui fub fede mea funt, venerabiles Epifcopi propter difpenfationem rogamus, ut, fi poffibile eft, nominatim non anathematizentur in exclamationibus, id eft. L. 20 eft, Sergius, Pyrrhus, Paulus, & Petrus. Eos per fimplicem fententiam, citra generalem ab omni Synodo execrationem, rogavit damnari, & tantùm reverentiæ deferri fedi Regiæ civitatis. Refpondit verò Synodus. Eos, qui femel condemnabiles demonftrati funt, & fecundùm fententiam noftram jam dudùm ejecti de facris dyptichis, opportunum exiftit etiam in exclamationibus bos nominatim anathematizari. Et mox fecuta eft exclamatio: Theodoro bæretico Pharanitano anathema, Sergio hæretico anathema, Cyro bæretico anathema, Honorio bæretico anathema, Pyrrho beretico anathema, Paulo bæretico anathema, Petro hæretico anathema, Macario bæretico anathema, Stephano bæretico anathema, Polychronio hæretico anathema, Aspergio Pergenfi anathema, omnibus hæreticis anathema. Ex quibus liquet Acta fynodalia effe hic omninà mutila, Deeft examen caufæ, & judicium datum in Aspergium Pergenfem Epifcopum, Metropolitam Pamphyliorum. Aliquid item de iftis anathematizatis præceffiffe oportet, in quod quadret jam adducta interceffio Georgii Patriarche. Notanda funt & hæc fanctæ Synodi de eifdem verba: Jam dudùm ejecti funt de facris dyptithis. Factum id eft ab Actione decima tertia, cui addit Anaftafius Bibliothecarius. Deindè abftulerunt de dyptichis Ecclefiarum nomina Patriarcharum, vel de picluris Ecclefiæ figuras eorum, aut in foribus, ubi esse poterant, id eft, Cyri, Sergii, Pyrrbi, Pauli, Petri, per quos error orthodoxa fidei ufque nunc pullulavit. Patriarcharum imagines aut infignia in Ecclefiis figere eft mos antiquiffimus, de quo & Theodorus Lector in Collectaneis. Timotheus fedis Constantinopolitana ab Anaftafio Augufto intrufus Epifcopus Ecclefiam ingreffus nec ad Liturgiam acceffit, nifi primùm detractis Macedonii Antecefforis fui violenter ejecti imaginibus & infignibus. Quod item Leo quartus Pontifex fuam ac Lotharii Augufti imaginem pofuerit in Ecclefia Sancti Petri, fcribit laudatus Anaftafius. Et in Lateranenfi Palatio depicta olim fuiffe omnia Romanæ Ecclefiæ fchifmata, Epift. 59. fchifmaticofque Anti-Papas per laicam potestatem intrufos veris Pontificibus pro fcabello in hac pictura datos, habemus à Joanne Saresberienfi. Hinc ille de Alexandro fecundo verfus laudatus ab Ottone Epifcopo Frisingenfi: Regnat L.6. c.6. Alexander, Cadolus cadit fuperatur. Ex fi mili Innocentii fecundi Lotharium Auguftum coronantis pictura natas fuiffe primas quæftiones inter Cardinalem Rolandum, pofteà Alexandrum tertium Pontificem, ac Fredericum primum Imperatorem, videre potes in magno Belgii Chronico, & Radevico Presbytero Frifingenfi. Hac item decima tertia Actione factum. eft, quod fubjungit laudatus Anaftafius. Ea bora tanta tele aranearum nigerrimę in medio populi ceciderunt, ut omnes mirarentur, ac dicerent, quod fordes berefum expulfe funt. Et Deo auxiliante unite funt fanclę Dei Ecclefię. L. 1. c. 9. 10. 15. 16. Jam dictam Synodalem in anathematizatos hæreticos acclamationem præceffit faufta acclamatio in Conftantinum Principem, Agathonem Papam, Georgium Patriarcham Conftantinopolitanum, ac Theophanium Antiochenum, de quo idem Bibliothecharius: In loco Macarii ordinatus eft Theophanius, Abbas. Monafterii, quod appellatur Bajas, Infulæ Sicilienfis. Erat unus è monachis, quos Synodo ad Principis preces miferat Sanctus Agatho; Adeò huic illa voluit in omnibus gratificari. Dilectos enim & fidos illi monachos in Patriarchas evehi non poteft non placuiffe. De ejus electione & confecratione nihil penitùs habent Acta fynodalia, omninò & hic mutila: Etenim omninò in Synodo, juxta ejus vetuftum privilegium, fuit electus & confecratus. A fuis tamen Epifcopis & Clericis. Ità enim jubebat licentia data fuperiùs à Principe. Et Anatolium Patriarcham Conftantinopolitanum graviter arguit Sanctus Leo Magnus, quod in Ephefino latrocinio Maximum Antiochenum in Domni dejecti locum confecraffet. Nullus in generali Synodo, nifi Romani Lega ti, poterat ordinariis Confecratoribus præjudi care. ACTIO XVII. XVIII, Actiodecima feptima, habita die undecimo menfis Septembris, indictione decima, ftatuit Synodo finem imponere, ideòque conceptam fidei definitionem Epifcopis legit, discu tiendam à fingulis ad dies aliquot, ac in fequenti Actione folenniter pronunciandam ac promulgandam. Eam fuprà exhibuimus. Ad Actionem itaque decimam octavam & poftremam, fa&tam die decimo fexto Septembris, rediit Conftantinus Auguftus, ac præter Georgium Theodori Vicarii Hierofolymitani Apocrifarium ad-. fuerunt etiam Jordanes & Polychronius, Presbyteri ac Monachi, Refponfales fanctæ Chrifti. Dei noftri civitatis Hierofolymorum. Ex quo vides hujus Synodi vocales dietim creviffe. Principi protantis erga fidem orthodoxam & Ecclefiarum pacem curis egit gratias, ex more legi fibi juffit Symbolum Nicænum & Conftantinopolitanum, laudavit Synodos Ephefinam, Chalcedonenfem, & quintam, tamquam fui directrices regulas, actandem fuam de præfenti controverfia definitionem folenniter promulgavit. Et Principi roganti, ficum confenfu omnium Epifcoporum promulgata eft definitio, refpondit unanimi acclamatione: Omnes ità credimus, Una fides, Omnes idipfum fentimus, Omnes confentientes & complectentes fabscripfimus, orthodoxè om» nes credimus, bæc eft fide's Apoftolorum, bæc eft fides Patrum, bæc eft fides orthodoxorum, Addidit fauftiffima in optimum Principem. & iteratum anathema in omnes hujus erroris complices, etiam Honorium Papam. Et Princeps. Deum teftem proferimus fando &univérfali veftro Concilio, quod abfque quolibet favore vel invidia principale defiderium & zelus nobis exftitit, irreprehenfibilem esse immaculatam noftram orthodo xam Chriftianorum fidem. Quod ipfum in litteris ad Donum Pontificem fuprà adductis, & in aliis |