Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

Epill. 8.

[ocr errors]

cæ, Afiant, ac Pontica Diaecefeos Epifcopi, |
adduntque A&ta fynodalia: Et furgentes cateri
omnes Deo amabiles Epifcopi, qui fub fede Conftan-
tinopolitana fuerant,exclamaverunt : Laudatas
dogmaticas litteras, ac duas in Domino volun-
tates & operationes profitentes, eofque, qui
unam dicunt, anathematizantes. Verùm Theo-
dorus Melitinæ Epifcopus, in Pontica Dioecefi
fecundæ Armeniæ Metropolita, profiteri noluit,
progreffus in Synodi medium ac dicens: Ego bo
mo rufticus fum, & peto iftam chartam relegi. Le-
cta fuit per Joannem magnificum à Secretis ac
Imperialem Secretarium: Et ufa multo verborum
circuitu flagitabat reftitui Typum Constantis
Augufti. Flagitabat enim quinque generalium
Synodorum, de una aut gemina Domini ope-
ratione nihil decidentium, definitionibus nec
addi, nec demi, neminem vivum aut mortuum
ob hujus aut iftius dogmatis adfertionem vexari
aut damnari, damnari folos à quinque laudatis
Synodis nominatim ejectos, ac deinceps ad falu-
tem & Ecclefiarum pacem fufficere, ut quis pro-
fiteatur unum Dominum Jefum Chriftum, Divi-
na atque humana indivisè & inconfusè operatum.
Et adftipulari fibi adferuit Petrum Nicomedien-
fem, Salomonem Clanei, Antonium Epifco-
pum Hypeporum, & quofdam Clericos Ecclefiæ
Conftantinopolitanæ, chartam verò effe compo-
fitam à Stephano Presbytero Syncello Macarii
Antiocheni. At verò ifti, dempto Stephano,
furgentes funt ad Synodum proteftati de calum
Bia: Mentitus eft adversùm nos Theodorus, neque
enim cognofcentibus nobis facta eft chartula, fed &
parati fumus fidem noftram orthodoxam profiteri.
Repofuerunt verò Princeps ac Synodus: Quo-
niam fufpicio nobis data eft circa vos occafione char-
sulæ, non aliter nobis fatisfacietis, nifi utique in
fcripto libellos fidei veftræ in fubfequenti adduxeritis,
ut debeatis coram fanctis & immaculatis Dei eloquiis
eos offerre. Ex antiquiffimo enim Ecclefiarum
more folent hæretici aut hærefeos fufpecti in fcri-
ptis coram Sancta Cruce & Sacro Evangeliorum
Codice profiteri & abjurare. Et ufque ad ejusmo-
di profeffionem fuerunt ifti à fynodali confeffu
atque fuffragio fuspensi.

NON CONCORDAT. Quia nempè Grego-
rianus ille Dictatus fumptus eft ex facra Scriptura.
Et Macario inufta nota non fuit infructuofa aut
inefficax. Etenim Macrobius Metropolita Ifau-
rorum, Eulalius Zenonopolitanus, Conftanti-
nus Dalifandi, & Theodorus Olbæ Epifcopus,
Sedi & Synodo Antiochenæ fubjecti, deferto Pa
triarcha fuo, redierunt ad mentem, dogmaticas
Romanæ Ecclefiæ litteras folenniter profeffi.

[ocr errors]

Poft hæc Conftantinus Auguftus proferri juf-
fit deflorata à Macario, fuperiùs lecta, ac in tres
figillatos codices diftinéta fanétorum Patrum te-
ftimonia, nec non fidei ejus profeffionem, quæ
omnia oblata ille recognovit ut fua & addidit:
Non dico duas naturales voluntates, aut duas natu-
rales operationes in Incarnationis difpenfatione Domi-
ni noftri Jefu Chrift, nec fi membratim incidar, &
mittar in mare. Eademque fuit pertinacia Stepha-
ni Presbyteri ejus ac Syncelli. Et quidem fidei
profeffio per Fotinum à Secretis ac imperialem
Secretarium prolata, ac per Diogenem ejus Col-
legam lecta, reperta eft longè perverfiffima; Pa-
trum autem teftimonia truncata, alterata, in-
terpolata, falfata, dixitque offenfa fancta Syno-
dus: Non congruit orthodoxis ità circumtruncatas
fanctorum Patrum voces deflorare; hæreticorum po-
tiùs proprium hoc eft. Audi verò effrontem Maca-
rium: Quærens ftabilire intentionem meam boc
modo defloravi. Ad quæ verba exclamavit Sancta
Synodus: Hæreticum seipsum manifeftè demonstra-
ftravit, Novo Diofcoro anathema, Hujufmodi depo-
natur, Novum Diofcorum foràs mitte, Novo Apol-
linario malos annos, Meritò ab Epifcopatu aliene-
tur, Nudetur circumpofito ei pallio. Fuitque de-
nudatus. Lucidius exponit Anaftafius Bibliothe-
charius. Commonitus Macarius, quid fentiret vel
crederet, refpondit se in ea perfidia, quam antè
propofuerat, perdurare, & nullatenùs orthodoxe
fidei acquiefcere. Ea bora fancta Synodus unà cum
Principe ejus Orarium auferri jusserunt à collo ejus,
& exiliens Bafilius Epifcopus Cretenfis Ecclefiæ ejus
Orarium abftulit, & anathematizantes projecerunt
eum foris Synodum, fimulque & thronum ejus. Ità
Baffianus Ephefiorum Primas apud Synodum
Chalcedonenfem queftus eft de fuis violentis ex-
pulforibus; Cum vi abripuerunt pallium Sacerdotit A&t. 11.
mei. Et de Paulo Patriarcha Alexandrino per
Juftinianum Auguftum deponi juffo fcribit Li-
beratus Carthaginenfis: Auferentes Paulo pallium
depofuerunt eum. Et de Sancto Martino Pontifi- C. 23.
ce per Conftantem Auguftum tyrannicè damnato
Auctor incognitus in Actis ejus fideliffimis: Su- Epift. 16.

Exindè Macarius Antiochenus duas in Domi-
no naturales voluntates ac operationes, atque
dogmaticas Romanæ Ecclefiæ litteras profiteri
rogatus & monitus perfuaderi nequiit, pertina-
citer dogmatizans unam voluntatem ac DEI-VI-
RILEM operationem, ideòque tamquam hæreti-
cus de throno Patriarchali furgere juffus eft, &
ftans in medio refpondere ut reus. Audi caufam.fcipientes eum carnifices exuerunt eum pallio Sacer-
Quoniam Macarius non confentit virtuti directarum
orthodoxarum fuggeftionum ab Agathone fanctiffimo
Papa komano, quas omnes confentientes gratò fu-
fcepimus. Adeo verè in Dictatu fuo edixit Gre-
gorius feptimus Pontifex: Catholicus non habea
tur, qui non concordat Romanæ Ecclefiæ. Et San-
tus Ivo Carnutenfis Epifcopus in litteris ad Ri-
cherium Archi-Epifcopum Senonenfem. Sedis
Apoftolicæ judiciis & conftitutionibus obviare planè
eft hæretica pravitatis notam incurrere, cùm Scri-
ptura dicat: HÆRETICUM ESSE CON-
STAT, QUI ROMANÆ ECCLESIÆ

dotalis ftola. Et de Sancto Ignatio Patriarcha
Conftantinopolitano per Photii factionem detru-
fo Nicetas Paphlago: Procopius Hypodiaconus
ablato à Patriarcha pallio, vefteque reliqua fa-
cra, illud folenne proclamabat; INDIGNUS.
Pallii ablatio erat ritus Patriarchalis degrada-

tionis.

Nudato ac dejecto Macario oppofitus eft difpu tator doctiffimus, Theophanius Presbyter & Abbas monafterii ad Bajas in Sicilia, lucidè oftendens duas in Domino operationes ac voluntates, quarum humana fit naturalis & integra, qua

qualem Adamo Deus bonus indidit, non pœnalis & immunda vitio rebellionis, quod Adam prævaricator fibi ipfi intulit, & circumfcriptor diabolus infixit: Hoc eft non rebellis libido, fed liber ac dominæ menti plenè fubjectus tam inferior quàm fuperior affectus.

[ocr errors]

ACTIO IX.

Nona Actione, facta octavo die Martii, Petrus Nicomedienfis, Salomon Clanei, Antonius Hypeporum, & Theodorus Melitinenfis Epifcopus, Clerici item varii Ecclefiæ Conftantinopolitanæ, nec non Georgius ac Stephanus monachi ac Macarii Patriarchæ Prefbyteri ac Syncelli, petierunt atque impetrarunt audientiam. Stephanus, licèt à Bafilio Gortynæ Epifcopo, Cretenfium Metropolita, ob ablatum Macario pallium jam laudato, graviter monitus, manfit pertinax, adeò ut ejus Collega Georgius de illo dixerit ad Synodum: Extra intentionem fanctorum Patrum difputat adversarius Patrum exiftens. Neque enim ad pœnitendum advenerat, fed ad dejectum Macarium reparandum, quafi alter Barfumas aufus in Synodo Chalcedonenfi tentare reparationem Eutychetis. Patrum teftimonia truncare ac depravare non defiit, ideòque in illum exclamavit Synodus: Hereticum foras mitte, Novo Eutycheti malos annos, Novo Apollinari malos annos, Hæreticum foras mitte. Pergunt Acta fynodalia: Et impulfus eft Stephanus difcipulus Macarii, & foras miffus. Et Anaftafius Bibliothecarius: Stephanum Macarii difcipulum Clerici Romani ejicientes expulerunt. Ex quo liquet, quod Anaftafius compendio utens gefta in diverfis diebus & Actionibus con. trahat in unum.

De cunctis reliquis jam enumeratis edixit Synodus. Eos, qui jam pœnitentiam egerunt, & fuperiùs nominatos tam Epifcopos quàm Clericos, qui & nunc in medio tamquam pœnitentes & rei adfe ftunt, &rectè unà nobifcum confitentur, prævidimus quidem in propriis locis refidere. Libellos autem, quos promiferunt, propriæ corum fidei cum jurejuran do in fequenti offerent. Et refponderunt illi: Parati fumus in fubfequenti recte noftræ fidei cum jurejurando libellos offerre. Ob hæreticam enim chartam, à Theodoro Melitinenfi Archi-Epifcopo, homine imperito & ruftico, obtrufam Synodo hærefis fufpicionem incurrerant, fuerantque ufque ad juratam in fcripto profeffionem à fynodali confeffu & fuffragio fufpenfi. Porrò charta illa & Theodori audacia fuerunt omninò artes Stephani Antiocheni.

A

[blocks in formation]

Decima Actione, facta die decimo octavo

Martii, Conftantinus Ecclefiæ Conftantinopolitana Diaconus & Georgii Patriarchæ Notariorum Primicerius, poftulavit duo: Primò, legi, examinari, & cum authenticis codicibus conferri reliqua fanctorum Patrum teftimonia, per Macarium Antiochenum ac ejus difcipulum deflorata; deindè audiri & recipi pœnitentiæ ac fidei libellos à Petro Nicomedienfi, reliquifque Epifcopis & Clericis jam fuprà reconciliatis. Verùm & Synodus & Princeps priùs voluerunt Codicillum, qui oblatus eft paternorum teftimoniorum à parte Apoftolicæ Sedis antiquæ Romæ, qui & fub figillis confiftit, ad medium deduci ad relegendum, atque conferendum cum libris venerabilis Patriarchii bujus à Deo confervandæ Regiæ urbis.

[ocr errors]

Et prolatus eft hujufmodi Codicillus figillatus habens hanc Epigraphen: teftimonia fanctorum ac probabilium Patrum, oftendentia duas voluntates & duas operationes in Domino, & Deo, & Salvatore Jefu Chrifto. Codicillum itaque Salomon Ecclefiæ Conftantinopolitana Diaconus ac Georgii Patriarchæ Notarius, ejus autem collega Petrus legit integros Patrum codices, ex quibus deflorata erant teftimonia, & ad fingula dicitur : Quod teftimonium collatum conftitit. Lecta funt teftimonia Sanctorum Leonis, Ambrofii, Joannis Chryfoftomi, Athanafii, Gregorii Nyffeni, Cyrilli, Epiphanii, Gregorii Nazianzeni, Auguftini, Juftini Martyris ac Philofophi, Efremii Antiocheni Epifcopi, Anaftafii item Antiocheni, Joannis Schytopolitani, nec non Juftiniani Augufti, conftanter duas in Domino voluntates atque operationes afferentium. Lecta item funt teftimonia hæreticorum, Themiftii Diaconi Alexandrini, Anthymi Epifcopi Trapezuntini, Severi Antiocheni, Theodofii Alexandrini, Theodori monachi Alexandrini, noti apud Photium in Bibliotheca, & nefcio cujus Pauli, de quo Sanctus Sophronius in litteris fynodicis ad Sergium Patriarcham Constantinopolitanum : Paulus, qui fufcus, non folùm appellatione, fed & fecundùm veritatem. Quæ omnia unam afferuere voluntatem. Et collata conftiterunt. Porrò de Sancto Anaftafio quæfivit Bafilius Metropolita Gortynenfis: Sufcipit fancta & univerfalis veftra Synodus hunc Sanctum Anaftafium, qui fuit Archi Epifcopus Antiochiæ, cujus teftimonium in præfenti relictum eft, fatisfacientis pro Tomo Sandi Leonis? Et refpondit Synodus. Sufcipimus Sanctum Anaftafium, orthodoxe fatisfacientem pro Tomo Sancti & memorabilis Papa Leonis. Et Theodorus Epifcopus Melitinenfis: Sanctum vocat totus Oriens bunc Sanctæ memoria Anastasium, qui fuit Archi-Epifcopus Antiochię, & qui non fufcipit, Deus eum anathematizet. Et omnis Synodus acclamavit : Amen, Hic eft Sanctus Anaftafius cognomento Sinaita, à Juftiniano ob orthodoxam de corruptibili Domini corpore fidem ejectus ex Episcopatu, & à Mauritio Augufto reftitutus ad preces Sancti

1

Gregorii Magni, eidem longè cariffimus, & in variis Epiftolis admodùm laudatus. Ejus doctif fima fcripta Macarius abnuebat, ideòque eadem tanto præconio Synodus honoravit.

Exindè Petrus Nicomedienfis, aliique fuprà reconciliati Epifcopi & Clerici Corporale coram pofitis facrofanctis Dei Evangeliis Sacramentum perfolventes obtulerunt uniformes fidei fuæ ac pœpitentiæ libellos, ità habentes inter cætera: Unde duas ejufdem Domini Jefu Chrifti naturales volun tates & naturales operationes confiteor fecundùm vigorem teftimoniorum fanctorum & probabilium Patrum, que pofita funt in fuggeftione miffa ad piiffipiissimum noftrum Dominum Imperatorem ab Agathone fanctiffimo Papa antiquæ Romæ ; & fimpliciter in omnibus confentio, & permaneo in omnibus Capitulis, quæ continentur tam in predicta fuggeftione jufdem fanctiffimi viri, quam in altera fuggeftione Concilii, quod circa eum eft. Unicum enim Synodorum officium eft probare, profiteri, confirmare dogmaticas Romanæ Ecclefiæ litteras: Quoniam hereticum effe conftat, qui Romanę Ecclefię non concordat.

Poft hæc Theodorus Presbyter & Monachus Apocrifarius Theodori Vicarii Ecclefiæ Hierofolymitane vacantis, legi poftulavit etiam fynodicas litteras Sancti Sophronii Patriarchæ Hierofolymitani ad Sergium Conftantinopolitanum, cognofci & definiri volens, utrùm orthodoxe fint, an non. Eas quippè Sergius & Cyrus non tantummodò non receperant, fed & apud Honorium Pontificem ac omnem ubique Ecclefiam peffimè accufarant ut Neftorianas. Refponderunt autem Princeps & Synodus: In fequentibus barum prolapio atque lectio proveniat,

ACTIO XI.

Ctio undecima, habita die vigefimo Martii, ab Agathone Ecclefiæ Conftantinopolitana Lectore & Georgii Patriarchæ Notario legi audivit jam laudatas Sancti Sophronii litte

eft nobis, quod quædam propria fcripta reperta funt apud Macarium & Stephanum ejus difcipulum, confonantia fectis prophanorum hæreticorum, quæ ab ets ablata funt, & funt in Chartophylacio venerabilis Patriarchii hujus à Deo confervandæ Regiæ urbis, fi videtur à Deo inftructo Domino, ∞ fando univerfali Concilio, in medium veniant bujufmodi opuscula, quatenùs quæ in eis virtus jacet, cognofcatur, & ambo ifti Errones pleniffimè de hærefi convincantur. Quare Georgius Ecclefiæ Conftantinopolitana Diaconus & Bibliothecarius quæfivit, ac in diverfis tandem locis invenit dicta opufcula, fcripta manu ipfius Stephani, & primi hæc fuit Epigraphe: Exemplar libelli, quem porrexit piiffimo magno Imperatori Conftantino Macarius Patriarcha Theopoleos five Antiochia Orientalis Diœcefeos. in palatio, Theopoleos nomen Antiochia à Justiniano Augufto accepit ob miferandas à terræ motibus ruinas, de quibus Nicephorus Calixtus. A Juftiniano debitam confecuta eft curam feu provi- L.17.C. 3. fionem Antiochia, & THEOPOLIS, hoc eft, Dei-Civitas appellata. Unufquifque enim civium CHRISTI nomen proforibus infcribens eo modo terræ motum difpulit, cùm Deus religiofo cuidam oraculo bæc verba foribus infcribere præcepiffet: CHRI STUS NOBISCUM; STATE. Quod ipfum teftatur Georgius Cedrenus. Et hinc Theopoleos nomen primùm reperitur in legibus Justiniani. Alterius libelli Macariani hæc fuit Epigraphe: Sermo acclamatus pissimo & pacifico magno Imperateri Conftantino à Macario Epifcopo Theopolitano.

Ad cœptam prioris libelli lectionem interlocuti funt Princeps ac Synodus: Virtutem præfentis libelli in antè geftis agnovimus, & fuperflua eft bujufmodi lectio. Adversùs fecundum, audita ejus Epigraphe, interceffit Theophanius Presbyter & Abbas monafterii ad Bajas. Piiffime Domine, extra ordinem fecit Macarius bunc, qui dicitur atque relegitur quafi profpboneticus fermo. A Sacerdote quippè fi factus fuerit prosphoneticus fermo ad Imperatorem, coram Senatu offertur atque relegitur: Priùs autem, quam hoc faceret, & in Sardiniam,

Romam, & in alia loca codices faciens, eumdem Profphoneticum fermonem direxit Macarius, quod penitùs ad ritum facerdotalem exiftit incongruum. Repofuit verò Princeps: Nos profphoneticum fermonem à Macario accepisse nefcimus. Ex quo co

ras, quarum hoc eft exordium. Pape, Papegnofcis & vafras Macarii artes ad propagandam

Beatifsimi, quam mihi nunc amabilis quies, & multo quam pridem amabilior, ex quo de incuriofo filentio in caufarum turbam decidi, & terrenis quibufdam fluctibus obruor. Lamentatur fe de monafterii portu ac filentio detrufum in cure Epifcopalis fluctus atque clamores peffimos, fufcitatos ab ipfis, qui fuo fanguine compefcere debuerant, Patriarchis. Doctiffima atque fanctiffima Epiftola eft legenda integra, nervosè demonftrans geminam ab omnibus femper Ecclefiis atque Ecclefiarum Patribus, unicam verò in Domino voluntatem ac operationem à folis Domintcæ incarnationis Sacramentum mutilantibus aut confundentibus hærefibus fuiffe dogmatizatam. De lecta tamen Epiftola nihil hæc Actio definivit.

Perrexerunt Legati Apoftolici. Quia cognitum

hærefin, & naturam fermonis prosphonetici seu acclamatorii. Lectus tamen fuit fermo ille, repertufque plenus omni pravitate. Lecta item func varia ejufdem Macarii Capitula, excerpta ex libro ejus ad Lucam Presbyterum ac monachum Africanum, qui fcripferat de nova berefi Maximianorum, id eft, de fide orthodoxa per Sanctum Maximum Abbatem oftenfa ac defenfa. Ex quo fufpicor Lucam illum fuiffe Monothelitam. Et ifta item Capitula reperta ac demonftrata funt Themiftii, Apollinaris, ac Anthymi erroribus per omnia confentire. Et quidem fcriptus ille ad Lucam liber habebat ordinem oppofitionum, G Ariftotelis fyllogifmos diffonantiam omninò à fandis quinque univerfalibus Conciliis, & fanctis probabilibus Patribus, qui nunquam tale aliquid, talem utique fcribendi modum, admiferunt. Hìnç

[ocr errors]

illum & lectu indignum judicavit Synodus, fola quædam erronea capitula ex ipfo extraxit, & fibi legi juffit.

Porrò ille degradatus, & cum fuo throno è
confeffu ejectus cuftodiebatur in quadam Patriar-
chii cella, ac gloriofiffimi judices de ipfo roga-
runt Synodum. Piiffimus atque à Domino confir-
mandus, in bello adversùm Bulgaros, Dominus

clementiam in omnibus imitatus, & pœnitentiam ex-
spectans Macarii, per nos indignos ejus famulos ve-
fram sciscitatur semper fanctam ac univerfalem Syno-
dum, fi forfitan eo pœnitente, poft depofitionem à
fancta veftra Synodo in eo perpetratam, in propria

Hac item Actione factum exiftimo, quod addit Anaftafius Bibliothecarius. Deindè protulit piiffimus ac fereniffimus Princeps tomum ad relegen-nofter, & magnus Imperator, Dei coronatoris fui dum, in quo vanum bæreticum dogma Macarii erat confcriptum, & ejus manu subscriptum, apertiffimè unam voluntatem in Domino affirmantis: Sub ipfius fcriptione & Theodori Ex-Patriarchaæ, utique juxta eum tenorem, ibi fubfcriptio, Quod namque per omnes Bibliothecas, civitates, Ecclefias, mo-fede reftituendus fit. Nam & SS. Pontifices Celenafteria Princeps prophana Macarii fcripta quæri jufferit, liquet & ex hac & ex fequenti Actio. ne. Conclufit ipfe præfentem Actionem hac interlocutione. Quia in Chrifto amabilis noftræ Reipublicæ caufis, utique bello adversùm Bulgaros, occupamur, jubemus Conftantinum & Anaftafium, gloriofiffimos Patricios, Polyeuctum quoque & Petrum, gloriofos Ex-Confules, ex perfona noftræ ex perfona noftræ Pietatis cum fando &uuniversali Concilio veftro in reliquis conventibus inveniri, poftquam præfentis caufa plurima & præcipua coram noftra Pietate jam peracta funt. Reliquis ergò Actionibus Princeps mon interfuit.

ACTIO XII

D Actionem duodecimam, factam vigefi

A fime ecundo die Martii, Princeps per

ftinus & Leo etiam Neftorium & Eutychetem
Hærefiarchas, dummodò veraciter pœniterent,
voluerunt ab Ephefina & Chalcedonenfi Synodis
in fuos gradus reponi. Refpondit nihilominùs
fancta Synodus: Juftè & regulariter à Pontificali
babitu denudatum nullatenùs Divina Regula de cate-
ro fufcipit in Doctoris fede refidere, ne ex hoc propriæ
fuæ hærefeos multò amplius recrudescere faciat intel-
ligentiam, & fiant novissima illius pejora prioribus .
Etenim antiquus Ecclefiæ Canon ipfis Hærefiar-
chis, licèt ex animo poenitentibus, nihil per
mittit reddi, nifi, & quidem ut amplam gra-
tiam, laicam communionem. Et certè in impie-
tatis dogmate inveteratus Macarius non tantum-
modò Antiochenam civitatem ac Diœcefin
fed & Regiæ urbis plebem everfione turbulenta_du-
dùm potarat, fanctorum Patrum teftimonia im-
pudentiffimè falfarat, optimum Principem ten-
tarat in errorem circumfcribere per artes varias,
omnem fub cœlo Ecclefiam peftiferis fuis litteris
ac libellis inquietarat, diverfis vicibus à Princi-
pe & Synodo pœnitere fuafus & meliora fapere
respondit pertinaciffimè: Quòd fi membratim in-
cidar, & jacter in mare, ego neque duas voluntates
neque duas operationes dico in Domino noftro Jefu
Chrifto. Hinc omni gratia erat patenter indi-

gnus.

7

Joannem gloriofiffimum Patricium & Quæftorem mifit alias infuper Macarii chartas, quas Synodus partim jam legi audierat, partim fprevit ut lectu fuperfluas, ideòque per Antiochum Ecclefiæ Conftantinopolitana Lectorem ac Nota- Quapropter Ecclefiæ Antiochena Clerici & rium legi fibi juffit litteras Sergii Patriarchæ Orientalis Diœcefeos, ad quos novi Patriarchæ Conftantinopolitani, primi auctoris harum for fpectat electio, Epifcopi fupplicarunt gloriofif dium, ad Cyrum Phafidis adhuc Epifcopum, fimis judicibus: Petimus veftram Gloriam suggerere atque tum laudatus Antiochus legere voluit fer- piissimo & à Deo coronato noflro Domino & magno monem acclamatorium Mennæ Patriarchæ ad Vi- Imperatori, alterum pro Macario, qui fuerat Argilium Pontificem, & hujus litteras ad Juftinia-chi-Epifcopus nofter, ad Patriarchalem fedem Annum Imperatorem ac Theodoram Auguftam; tiochiæ provenire, ut non fit vidua hujufmodi sedes . verùm & Synodus & gloriofiffimi Judices inter- Supplicarunt ex Canone vigefimo quinto Chalceceffere, dicentes ea cuncta effe jam convicta fpu- donenfi, de quo ad Conftantium Mediolanenriæ fuppofitionis, ideòque lectu indigna . fem & Marinianum Ravenna Metropolitam fcriLectæ itaque funt litteræ Sergii Patriarchæ ad bit Gregorius Magnus. Poftquam Epifcopum cri- .6. Epif?. Honorium Pontificem, & Honorii ad Sergium.minaliter abfcedentem in locum, de quo lapfus eft,

Et quoniam eas Macarius fuis fuprà memoratis ad Principem libellis inferuerat, ex Patriarchali Bibliotheca quæfitæ funt litteræ ipfe originales, adductus integer codex diverfarum Epiftolarum Sergii, Joannes Portuenfis Epifcopus ac Roma- na Synodi Legatus produxit & Latinas & Græcas Honorii litteras, facta eft collatio, & omnia conftiterunt. Et libellos effe fuos non negavit Macarius, refpondens Synodi Legatis: Recognofco ea, anno enim præterito obtuli ea Domino,

verè recognofco ea. Ex quo conftat nihil à Ma cario ad circumfcribendum Principem fuiffe omiffum.

mulla permittit ratio revocari, & ultra tres menfes
Ecclefiam vacare Pontifice ftatuta facrorum Canonum
non permittunt, ne cadente Paftore, Dominicum
gregem antiquus, quod abfit, boftis infidiando dila-
niet, Fraternitas véftra Cleri & populi Corne-
lienfis, deprecationi consentire, & in loco lapfi
Epifcopum ordinare debet. Et hinc gloriofiffimi
judices Ecclefiæ Antiochena preces promiferunt
tractandas in proxima Actione: Quod ipfum hi-
sce spopondit Synodus de Sergii & Honorii lit-
teris atque perfonis.

14 39.

[ocr errors]

Α

ACTIO XIII.

pis & religiofiffimis Clericis fubjacentibus fedt Antiochiæ civitatis, pro ordinando Præfule Antiochena civitatis, fuggefimus à Deo inftructis auribus Sereniffimi & à Deo muniti noftri Imperatoris. Et juffit ejus Serenitas decretum fecundùm folitam confe quentiam fieri à reverendiffimis Epifcopis & Clericis Supradictæ

ACAftione tertia decima, facta die vigefimo fupradida fedis, & boc offerri ejus manfuetissime

octavo Martii, Conftantinus Ecclefiæ Conftantinopolitana Diaconus ac Georgii Pa triarchæ Notariorum Primicerius, inftitit judicari de litteris ac perfonis Sergii, Sophronii, atque Honorii, jam fuprà recitatis. Inftiterunt & gloriofiffimi judices, repofuitque Synodus. Secundum promiffionem, quæ à nobis ad veftram Gloriam facta eft, retractantes dogmaticas Epiftolas, quæ tamquam à Sergio quondam Patriarcha hujus à Deo confervanda Regiæ urbis fcriptæ funt, tam ad Cyrum, qui tunc fuerat Epifcopus Phafidis, quam ad Honorium, quondam Papam antique Roma: Similiter autem & Epiftolam ab illo, id eft, Honorio refcriptam ad eumdem Sergium. Hafque invenientes omninò alienas exiftere ab Apoftolicis dogmatibus, & à definitionibus Sanctorum Conciliorum, & cunctorum probabilium Patrum, fequi verò falfas doctrinas hæreticorum, eas omnimodò abjicimus, & tamquam animæ noxias execramur. Quorum autem, id eft, eorumdem, impia dogmata, borum

Fortitudini, Ex tunc ergò graffabatur violenta & facris Canonibus adverfa neceffitas petendi licentiam & confirmationem Regiam faciendæ & far ctæ Epifcopalis electionis.

Porrò adversùs gloriofiffimorum judicum de relegendis Theodori Pharanitani, Cyri, Pyre rhi, Pauli, ac Petri Patriarcharum fcriptis excepit fancta Synodus, hoc fieri fuperfluum judicans, eò quod fententia eorum omnibus manifefta eft de una voluntate una operatione, & quod eos cum propriis ipforum fcriptis Agatho fanctissimus Papa in dogmaticis ad Principes litteris projeciffet. Nihilominùs laudati judices perftiterunt, atque ità Georgius Diaconus & Chartophylax ex Patriar chali Bibliotheca protulit Cyri Lazorum adhuc Metropolitæ litteras ad Sergium Patriarcham, ejufdem jam Patriarchæ Alexandrini ad eundem litteras de unione facta cum Theodofianis ac unionis illius feptem dogmatica Capitula, Theodori Pharanitani diverfos libellos ac Epiftolam nomina à fancta Dei Ecclefia projici judicavi- ad Sergium Arfenoitem in Ægypto Epifcopum mus, id eft, Sergii, quondam Præfulis bujus à fex libros habentes fcripta varia Pyrrhi PatriarDeo confervande Regiæ urbis, qui aggreffus eft de cha, Regeftum diverfarum Epiftolarum Pauli, bujufmodi impio dogmate confcribere, Cyri Alexan- quas inter erat fynodica ad Theodorum Pontifidrie, Pyrrhi, Petri, & Pauli, qui & ipfi Pra- cem, ac ejufdem tres fermones profphoneticos fulatu functi funt in fede hujus à Deo confervanda ad Conftantem Auguftum, Regeftum item di civitatis, & fimilia eis fenferunt. Ad hæc & Theoverfarum Epiftolarum Petri, ac nominatim ejus dori, quondam Epifcopi Pharan. Quarum omnium fynodicam ad Papam Vitalianum, quæ omnia fuprafcriptarum personarum mentionem fecit Agatho Antiochus Lector & Notarius Synodo legit, ReSanctiffimus & ter beatifsimus Papa antique Rome pefta funt & unam in Domino voluntatem & in fuggeftione, quam fecit ad piifsimum, & à Deo unam lucidè operationem docere, & fanctorum confirmatum Dominum noftrum, & magnum Impe- Patrum textus vitiare, ideòque ad gloriofiffimos ratorem, eofque abjicit, utpotè contraria recta fidei judices edixit univerfa Synodus. Declarantibus nofire fentientes, quos anathemati submitti defini nobis, omnem fatisfactionem veftra Gloria debet mus. Cum bis verò projici à fandte Dei Catbolica percipere, quòd benè atque juftè jam nomina Ecclefiæ, fimulque anathematizari prævidimus & tos Epifcopos & Patriarchas abjecit Agathon Honorium, qui fuerat Papa antique Roma, eò quod fancliffimus Papa antique Roma per fuggeftionem, invenimus per scripta, quæ ab eo facta funt ad Ser- quam mifit ad pilfsimum & triumphatorem mar gium, quia in omnibus ejus mentem fecutus eft, gnum noftrum Imperatorem, & nos quoque confoimpia dogmata confirmavit. Pertractavimus au nanter cum eo bos, utpotè adverfa recte fidei fatem & Synodica Sophronit venerabilis memoria, cientes, expelli de facris dyptichis, & anathemate quondam Archi-Epifcopi fandtę Dei Hierofolymorum percelli cenfuimus, eorumque fcripta, ut impietate civitatis, & hæc reperientes cum vera fide conve- repleta, abominamur, ut exterminio debeant nientia, Apoftolicifque & fanctorum atque probabifubmitti, decernimus. Ex quibus verbis denuò lium Patrum doctrinis paria, utpotè que fint ortho. vides, quód unicum generalis Synodi officiumi doxa, recepimus, &ut falubria sandle & Apoftoli fit dogmaticas Apoftolicæ Sedis non tantùm de sa Ecclefiæ fufcepimus, & nomen ejus inferi fanctis ipfo dogmate, fed & de perfonis litteras probare, dypticbis fanctarum Ecclefiarum, juftum effe judica exequi, confirmare. Neque ideò generalium Synodorum utilitatem aut neceffitatem exfufflo; Abfit,

vimus.

Gloriofiffimi judices de folis Sergii, Sophronii, atque Honorii perfonis & fcriptis definiri rogarant, at verò Synodus etiam de Cyro, Pyrrho, Paulo, Petro, ac Theodoro Pharanitano definivit, ideòque, ne inauditi damnari viderentur, eorum fcripta proferri atque audire illi voluerunt, interim, dum ifta quæruntur, refpondentes ad poftulata Ecclefiæ Antiochen. De petitione, quæ fa&a eft à reverendissimis Epifco

[ocr errors]

Antiquus Ecclefiæ mos eft, & Apostolica tras ditio, ut Patriarcha, Metropolitanus, Epifco pus à confecrandis Epifcopis & Clericis exigar profeffionem orthodoxæ fidei, addatque ejerationem erroris aut fchifmatis fuo tempore graffans tis. Nam & Paulus ab ipfo Domino Jefu Chrifto in Dei Patris throno ordinatus Apoftolus, ad Anteceffores fuos Hierofolymam abiit profeffu

rus

« VorigeDoorgaan »