mana Ecclefia ab omni homine hospite libellum fidei Ità factum in omnibus adductis exemplis poffimus Patriarcham Antiochenum San&us Bafilius Ma- quid fit, nullum adducitur exemplum ex Eccle- CALUMNIA Quod à Sedis Apoftolica Legatis H Ec non calumnia eft, fed realis injuria, de qua ad Ecclefiæ Gallicanæ Epifcopos meritò fcribit Pontifex Nicolaus: Et adhuc quod eft gravius & infanius, à Miffis noftris, contra omnem regulam & præter omnem confuetudinem, libellum fidei, fi ab illis recipi vellent, exigere moliebantur, in quo tam ifta capitula, quam ea tenentes, id eft, omnem Latinam Ecclefiam, anathematizarent. Nec non & Epiftolas canonicas ab bis ei, quem fuum Ecumenicum Patriarcham appellant, dandas improbè requirebant. Eamdem temeritatem refumpferunt Græci in Synodo Florentina in ipfum præfentem Pontificem Eugenium quartum, à quo repofitum: Dixiftis, ut fidem noftram vobis fcriptam traderemus, quod quidem à dignitate Romanæ Ecclefiæ femper alienum fuit. Optimè enim noftis, quantum honorem baberent femper Orientales Romanæ Ecclefiæ, quantamque illi obedientiam exhiberent. Photius non folùm Romani Papatus Primatum tranfcripfit fedi Conftantinopolitanæ, fed & fingula ejus privilegia, dignitates, jura, mores, adeòque & illum, de quo in quarta hujus Synodi Actione dixerunt gloriofiffimi Magiftratus: Mos eft in Ro Epift. 53. fub prætextu orthodoxa doctrinæ, fidei formule Ejufdem Romani moris meminit in difputatio- aut etiam generali Synodo potuerunt exigi Legati difponemus, ecce & Epiftolas babemus ad Imperatorem & Patriarcham, & fi jubetis, legantur. Alias patentes ad Synodum aut Principem, alias fecretas fuæ poteftatis litteras atque inftructiones paffim habebant Legati, jufta item ob nuperam Rhodoaldi & Zachariæ prævaricationem, atque à Photiano Pfeudo-fpiritu alieniffima erat Synodi poftulatio; nihilominùs folas priores illi hìc ex antiquo more exhibent ac legi permittunt. Et ex hac regula tertium fub Clementis quinti Pontificatu Concilium Ravennatenfem, quofvis Sedis Apoftolicæ Legatos, Subdelegatos, ac Nuntios cogens ad poteftatis fuæ litteras Metropolita exhibendas, addidit: Hoc tamen non intelligimus ad Legatos ex latere ullo modo extendi. Prius Romanæ Ecclefiæ de non facienda apud ullum fidei profeffione privilegium ineundæ pacis gratia difpenfatoriè etiam quoad propriam perfonam infregit in Florentina Synodo Eugenius quartus, adjungens fuo fuperiùs laudato ad Græcos Ref ponfo: Nos ad boc etiam devenimus, fcripfimus enim fidei noftræ libellum, & vobis mifimus. Nervosè hoc in litteris ad Gallicanæ Ecclefiæ Epift.70. Epifcopos inculcat Pontifex Nicolaus: Perpendite, fi à Legatis noftris libellus exigi debuit, aut que hinc exempla præcefferint. Cùm nec fcripto infertum, nec memoriæ commendatum tale quid inveniri credatur. Numquid nos alicujus novitatis inventores exftitimus? Nunquid alia, nifi quæ ad falutem ipforum & communem Ecclefiæ ftatum pertinebant, tranfmifimus? Nunquid nos bæretici aliquando fuimus? Nam licèt nos peccatores effe quidem non A Photiano item fpiritu Chriftophorus Corodenegemus, quorumlibet tamen errorum face pollutos, nenfis Epifcopus, laudati Eugenii Legato ConDeo gratias, minimè recognofcimus, quemadmodùm ftantinopolim ad Ecclefiarum pacem præparanilli, qui nunquam fine schismate, nunquam prorsùs dam venturo poftulans primum locum etiam ante ab errore reperiuntur extranei. Libellos autem ab Patriarcham, accepit hoc à Sylveftro Sguropulo illis nos exigere & fufcipere, non autem illos à adductum Refponfum: Re acriter ventilata, à noftris exigere folere, confuetudo buc ufque cuftodita Græcorum Archi-Epifcopis & Principibus Ecclefia demonftrat. Cùm enim Chrifti munere propter Pri- coram Patriarcha hoc tandem prodiit manifeftum, à matum Romanæ Ecclefiæ in beato Petro conceffum ne- quamplurimis Præfcriptis fynodalibus, quod petierat mini fit de Sedis Apoftolicæ judicio judicare, aut il Chriftophorus, concedi non poffe. Nam qua confuelius fententiam retractare permiffum, conftat nimi- tudine aut exemplo? Quo jure id unquam vifum, ut rùm cos ab his nullum jus possidere libellos exigendi, Patriarchæ legitimo in fua Metropolitica Ecclefia requia habere fas judicandi nullo jubentur Canone, fidenti alterius Legatus fuperemineret ? Quod ne connullo probantur exemplo. Potiorum enim eft ab infe- || tigit quidem in quinta Synodo, cùm ipse Vigilius prærioribus, non inferiorum à potioribus violenter exi- fens officio & munere fungeretur: Eutychius Patriargere rationem, aut extortam elicere fatisfactionem. cha Vigilio Papæ locum non ceffit. Aft de Vigilio Voluit Photius caput in caudam vertere, mundi Papa fuerunt nimiùm hallucinati. Quis enim neelementa reducere in antiquum chaos, & fubje- fciat & Vigilio præfidendi locum oblatum à quinЯtionis tefferam non ampliùs impendere Romanæ ta Synodo, & Legatos Apoftolicos in omni femEcclefiæ, fed ab ipfa in ordinem redacta exige- per generali Synodo ante omnes Patriarchas, re, quin & ipfam & dogmata & mores ejus, etiam in propria eorum civitate atque Ecclefia, tamquam hæretica aut prævaricatoria, anathe- fediffe & præfediffe? Eos ad honorem iftum non matizari. admififfe fuit unum è damnatis facinoribus Diafcori ac latrocinii Ephefini. Etiam Canonicas Ecclefiaftice communionis Aut delegatæ fibi à fuo Pontifice delegationis litteras nunquam ab ullo Epifcopo, Patriarcha CAPUT Cap. f. L.2.C-22 CAPUT V I. Exponitur Photii è Throno Conftantinopolitano expulfio, ac Sancti Ignatii Patriarcha reftitutio, fačta per Bafilium Auguftum. Genicorum Logotheta dedit Chriftianum confi lium: Parce Domine › infeliciffimo feni, & ad Dei tribunal refpiciens, eum neque jure neque inju ria lædas. Verùm ad fecretas cordis aures non fuit locutus Dominus Deus, ideòque quævis & per homines & per Sanctos Angelos fuggefta monita Bardas tamquam prævaricator accepit. Sta- Nicet. Patim quippè, ipfo folennis jejunii exordio, Leonem phlag. illum, cognomento Pitaolemen, cognatum Photii, cum fatellitio in infulam mifit, adeòque ar&tè cuftodi. ri juffit Ignatium, ut ne facris quidem operari poffet, neque cuiquam copia fieret illius conveniendi nec Anno Domini oftingentefimo fexagefimo fepexesaid, lite cotianis cuftodibus, tamquam ptimo, decimo & ultimo Nicolai Pontificis, primus hujus facinorofæ tragediæ auctor Bardas Cæfar in fomnio vidit flexum genua Igna. Nicet. tium Sancto Petro Apoftolo fupplicare in hæc verPaphl. ba: Claviger cæleftis regni, & Petra, fupra quam Chriftus Deus Ecclefiam fuam firmavit, fiquidem tibi ignotum non eft, quam iniquè mecum actum eft, folare adflictiffimam fenectutem meam. Et interloquenti Apoftolo, Oftende vexatorem tuum, Ignatius oftendit Bardam cum elogio: Hic plus omni·bus me afflixit. Hinc adfiftenti miniftro edixit Apoftolus: Hunc invifum Deo Bardam prebende, Cap. 17. foris in atrio ftatim concide. Non femper vana funt iftiufmodi fomnia. Etenim in libro de velandis Virginibus fcribit Tertullianus: Dominus etiam revelationibus velaminis spacia metatus eft. Nam cuidam forori noftræ Angelus in fomnts cervices quafi applauderet verberans ELEGANTES, inquit, CERVICES, ET MERITO NUDÆ Et in libro de idololatria: Scio fratrem per vifioCap. 15. ném nocie caftigatum graviter, quod januam ejus fubitò annunciatis gaudiis publicis fervi ritu pagano Cap. 26. coronassent. Et in libro de fpectaculis: Conftat mulieri linteum in fomnis oftenfum ejus diei node, qua Tragadum audierat, cum exprobatione nominatim tragedi, nec ultra quintum diem eam mulierem in fæculo fuiffe. Et cuidam moribundo ac mortem deprecanti Epifcopo adftitiffe Angelum, indignatumque dixiffe, Pati timetis, mori non vultis, quid faciam vobis, refert in fermone de Mortalitate Sanctus Cyprianus, eamque vifionem à moribundo Sancto Auguftino fuiffe memoratam atque laudatam teftatur in ejus vita Sanctus Poffi. dius Epifcopus Calamenfis. Et fomnianti Sancto Hieronymo inflicta per Angelos flagra non fuiffe imaginaria relicti vibices docuerunt. Et de Santo Tetrico Lingonenfi Epifcopo, ejufque peffimo fucceffore Pappolo fcribit in Francorum Hiftoria Sanctus Gregorius Epifcopus Turonenfis : L.s. c. s. Dormienti Pappolo quadam nocte apparuit beatus Tetricus vultu minaci, ac ità inquit; QUID TU HIC PAPPOLE, UT QUID SEDEM MEAM POLLUIS? CEDE LOCO, RELIN. QUE SEDEM, ABSCEDE LONGE A REGIONE. Et hæc dicens, virgam, quam habebat in manu, pectori ejus cum ictu valido impulit. Gravem exindè morbum concepit Pappolus, & die tertia exfpiravit. Innumera ejufmodi habemus authentica exempla. Etiam à fomnio fuo concuffus admodùm fuit impius Bardas, ftatim condito teftamento difpofuit domui fuæ, & ipfum narranti Philotheus Leopardis, ille circumcinctus manfit per tres menfes ufque ad Feftum Pentecoftes, atque tum Sanctus Petrus Apoftolus fuum de Barda judicium eft exequi orfus. Etenim in captam à Saracenis Cretam infulam movens Auguftus Michael proditæ illum majeftatis fufpectum habuit, per proprios milites trucidatum juffit membratim fecari, & ad fixa haftis membra per caftra circumferri. Symbatius ejus gener, Dromi Logotheta, præbuit facinori ducatum. Modica fuerat fufpicionis caufa: Palatinum officium, in Thraciæ campis caftra metans, Augufti in plano, Barda tentorium in colle ex nefcio qua incuria fixerat. Et vide Photii per ipfum in fedem Patriarchalem intrufi ingratam mentem: Defuncto tamquam juftiffimè trucidato, homicidæ Principi adulatus, infultavit atque maledixit. Improlis, Reipublicæ ignarus, vino dumtaxat & fomno deditus erat Auguftus Michael, ideòque relicta in Saracenos expeditione Conftantinopolim mox regreffus eft, pergitque de ipfo Nicetas Paphlago: Erat Pentecoftes, & Bafilium Patricium, facri cubiculi Præfectum, Cæsarem impofito diademate renunciat. Bafilium fuifle nativitate Macedonem, origine autem Armenium ex Regia iftic & antiquiffima Arfacidarum familia, Divinis pridem oftentis Imperio deftinatum, ac à Michaele Augufto adoptatum in filium adfirmat & oftendit Georgius Cedrenus, ad additque: Eum Michael Imperatoriis honoribus, infignibus, atque opibus, exornat, progreffus hujus rei caufa in nobile Divine Sapientiæ templum, ac illi coronam Regiam imponit, ipfo fandte Pentecoftes fefto die, qui fuit Maii decimus fextus, indictionis decime quarte. Eadem indictione id factum vult Joannes Curopalates. Verùm fuiffe decimam quintam, ac Domini annum octingentefimum fexagefimum feptimum, evincit Sancti Pontificis Nicolai Epiftola ad Gallicanos Epifco- Epift.70. pos, adversùs Michaelem Auguftum & Bafilium Cæfarem fcripta ejusdem anni indictione prima, die decimo Calendas Novembres. Eft noviffima fanctiffimi Pontificis Epiftola, quem idibus Novembribus objiffe Anaftafius Bibliothecarius teftatur. Eodem tempore imaginariam fuam in eumdem Pontificem Synodum Photius, infernales in Sanctum Ignatium picturas confecit Gregorius Syracufanus, in Italia autem ad Romanum populum ac Ludovicum fecundum Auguftum portare jufli funt Zacharias Cophus Chalcedonenfis & Theodorus Metropolita Laodicenfis. Pergit Nicetas Paphlago. Nec ità multò poft ipfe Michael Auguftus ad Sancti Mamantis Martyris ædem per infidias mactatur, merito dignoque fua amentia, fcelere, & impietate fato perfunctus, cùm imperium unà cum matre annos quindecim, menfes octo, folus novem propè annos adminiftrasset: Cumque malum feciffet in confpectu Ecclefiæ Dei, periit, Initio autem indictionis prima, nono Calendas Octobris, Bafilius Regia occupata Imperator eft confalutatus, qui miffis ad revocandum ex itinere Zachaviam, illum è media via retraxit. Pofteroque die, quam renunciatus effet, Imperator Photium de throno deturbatum in cænobium Scepen appellatum ejicit, poftridieque Eliam fplendidiffimum Regie claffis Drumgarium cum dromone Regio feu celoce ad fanétif. fimum Patriarcham Ignatium ex infula Conftantinopolim ea, qua per erat, honoris pompa reducendum mittit, qui illum tantifper in paternis ædibus fuis, quas Mangana appellant, collocat. Cæfi Michaelis caufam adfert Georgius Cedrenus, inquiens de Bafilio Cæfare: Bafilius tantùm adeptus poteftatis, Imperatorem conatus quam longiffimè ab odiofis & nefandis ftudiis abducere, imprudens gravi eum contra fe inflammavit odio. Michael enim reprehenfiones mon ferens, de eo interficiendo confilia iniit, ut fuæ voluntatis impedimento. Hinc Bafilicinum Imperatoriæ celocis remigem purpura ac diademate indutum produxit, Bafilium dejicere conatus, atque ità omnem Senatum ac populum graviffimè offendit. Prætereà cum vino fe obruiffet, ebrius huic nares, ifti aures, oculos, aut integrum caput auferri juffit, quæ ne fierent, Bafilius obftitit, & de aliis & de feipfo folicitus. Hinc illi atroces infidias ftruxit Michael, ratus hafta in venatu fub feræ feriandæ fuco per nefcio quem auro emptum nebulonem transfigere: Et omninò fixit, verùm facinoris ab ipfo latrone præmoni tus Bafilius declinavit haftam, atque ità ne occi. deretur, ipfum Michaelem temulentum ac vino fepultum in palatio ad Divi Mamantis ædem ex. fructo per conjuratos adjutores occidit, & ex Cæfare in Auguftum profecit. A propriis eunuchis fuiffe peremptum, dubiumque an Bafilii voluntate, teftatur in Adriani fecundi Pontificis vita Guilielmus Bibliothecarius Ecclefiæ Roma næ. Facta hæc fuiffe indictione prima, nono Calendas Octobres, audivimus à Niceta Paphlagone, atque ità liquet Bardam & Michaelem trucidatos fuiffe, non quarta decima, fed omninò indictione decima quinta. Photium throno ac palatio Patriarchali ejecit. Errorem manifeftum continent hec verba Joannis Zonara. Bafilius die fefto magnam Ecclefiam ingreffus, ut incruenta vicima particeps effet, à Photio Patriarcha eft prohibitus, eum homicidam appellante, ob quam caufam iratus, Concilio indicio, Photium Ecclefia ejecit, quafi Sanctus Ignatius contra leges à Barda Cæfare Sede Pontificia dejectus effet Photianus & Schifmaticus homo optimum Principis factum ficto Photii elogio conatus eft decolorare. Longè aliter Sanctus Stylianus Epifcopus Neo-Cæfareenfis: Poftquam imperium ad Bafilium eft devolutum, Divino ille concitatus fpiritu Acta Romæ à Papa Nicolao de Photii exauctoratione & Ignatii reftitutione rata babuit, Ignatiumque ab exilio revocavit, Photiumque dejecit. Et Guilielmus Bibliothecarius: Mox Bafilius rerum potitus, primùm quidem fe non fuiffe confcium necis Michaelis ut fertur, omnibus fatisfecit. Tum verò fecundùm Romanæ Ecclefiæ Conftitutum pepulit pervaforem Photium, & Ignatium Patriarcham, populo adnitente, Patriarchio reftituit . Pergit Nicetas Paphlago de Photii fcriptis & chartis. Bafilius à Deo illuftratus ad Photium mifit, juffitque omnia, quæ à Patriarchio fumpfiffet manu fua fcripta, quam primùm fibi tranfmitti. Sed pejerabat ille nibil fe ex Patriarchio fecum accepiffe, ed quòd urgeretur ad difceffum. Dùm bæc ad Bahanem Præpofitum dicerentur, famuli Præpofiti à tumultuantibus inter fe Photii fervis feptem faccos refertos, plumboque fignatos, in proximum arundinetum condendos ferri animadvertunt, manuque injecta ereptos ad Imperatorem deportant. Et dùm refignant, duo volumina, auro argentoque bracteata, fericoque extrorsùm velata, introrsùm verò eleganter & fcitè litteris venuftis exarata reperiunt. Continebant duas Imaginarias Photii, alteram in Nicolaum Pontificem, alteram in Patriarcham Ignatium Synodos, de quarum pofteriori profequitur Nicetas Continebat Actiones feptem, quæ nec funt, nec fuerunt unquam celebrate, fed gratis aftuta dumtaxat mente conficæ, in quarum fingulis inițiis manu ipfius Syracufani Afbesta coloribus artif ciofis expreffus erat Ignatius. Atque in prima quidem raptatum & verberatum Ignatium finxit, fupràque caput infcripfit: DIABOLUS. In altera Actione Sputis fædatum, magnaque vi tractum efformavit eum hoc elogio: PRINCIPIUM PECCATI. In tertia de throno deturbatum cum boc titulo: FIAuguftus itaque Bafilius ad languidam Eccle- LIUS PERDITIONIS. In quarta vinculis col fiam & fluctuantem Rempublicam componen- ligatum & exterminatum, itàque infcriptum : componen-ligatum dam mox fe adjunxit. Ipfo fuæ inthronizationis AVARITIA SIMONIS MAGI. In quinta indie Chalcedonem mifit, & Zachariæ Pfeudo-clufum collari furca cum hac calumnia: QUI SE Metropolita impofitam à trucidato Michaele & extrufo Photio Legationem & Romanum iter interdixit, atque ità imaginariæ Synodi fordes in Italiæ vulgus per ipfum non fuerunt fparfæ. Deus ille Zelotes, inquit Metrophanes Metropolita Smyrnenfis, peffimas de mittendis in Italiam imaginariis Actis confilia antevertit, atque impevium Principi noftro Bafilio commifit, qui revocato Zacharia conatus bujufmodi impedivit. Longè aliam ad Romanos Legationem ille jam pridem animo deftinarat. Altero die fpreta jam dudùm Nicolai Pontificis Decreta & mandata exequens من EXTOLLIT SUPRA OMNE, QUOD DICITUR AUT COLITUR DEUS. In fexta depinxit quafi jam damnatum cum dico: DESOLATIO ABOMINATIONIS. In feptima & ultima finxit raptatum, capiteque mul&atum, & infcriptio erat: ANTI-CHRISTUS. Etenim Photius ab omni Ecclefia paffim Anti-Chriftus proclamabatur, ideòque elogium iftud conatus eft Gregorius in Ignatium derivare. Duo erant utriufque nequiffimæ impofturæ exemplaria, alterum videlicet in Italia fpargendum, aliud in Ecclefiæ Conftantinopolitana Archivis ad rerum ignaros nulla mora interveniente perficienda mandavit, quæ ignaros pofteros circumfcribendos collocandum. egeris, præter quod Apoftolica Sedes cum totius HefQuæ quatuor volumina Imperator priùs ad Șenatum,peria Præfulibus jam dudùm agenda decrevit, & totamque Ecclefiam detulit, atque ità omnes Photit machinationes impiam confcientiam omnium oculis totique Reipublicæ spectandam propofuit. Quibus vifis & auditis attoniti omnes obftupuere. Nequitiam hanc ab omnibus fuiffe damnatam addit Metrophanes Metropolita Smyrnenfis. Sefe hifce figmentis ut Præfidem & Adfiftentem fuiffe fubfcriptum Bafilius peffimè accepit. Quapropter Nicolai Pontificis mandata plenè executuruş, Paphl. atque ità fefe purgaturus, adductum in Magnauræ palatium Ignatium, filentio indido, multis laudibus coboneftavit. Dies erat Dominica, tertia & vigefi-faciens clamabat, GRATIAS AGAMUS DOma Novembris, quo anni etiam tempore in exilium pulfus fuerat, exularatque per novem annos: Ecclefia fue throno reftituitur. Nicet. Et hæc Ignatii reftitutio non caruit Divino omine. Intrantem in Ecclefiam, inquit Nicetas Paphlago, Ignatium populus quidem fupplex veneratur, Sacerdos autem in adgtis oblationem Domini MINO DEO NOSTRO, & mox populus ref- Lucidiùs hæc in Synodi præfentis præfatione exponit Anaftafius Bibliothecarius. Intereà occiditur Michael, remanet fingularis in imperio Bafi lius: Undè & nuncupatur ab omnibus Monocrator. Incipit inquirere & inveftigare, quodnam fuerit Se dis Apoftolicæ judicium vel Decretum tam fuper Iconoclaftis, qui fenfim contra facras Imagines garrire recidiva præfumptione videbantur, quàm fuperftruas inimicum & Defenforem. Et apud Sanctum Ignatio vel Photio promulgatum: Qui cum ei ref ponfum effet Apoftolicam Sedem ab undecima indictione ficut ab olim in throno Conftantinopolitano Igna tium ftabiliviffe, Photium verò nullius Clericalis Ordinis dignum aliquo modo cenfuiffe, atque fuper bis innotefcendis diverfa Scripta Conftantinopolim ac per omnes orbis terrarum terminos direxisse, protinùs eadem fcripta curiofo fatis intuitu requirit, & inventa, ubi à Phatio profundiùs obruta confiftebant, præ oculis veluti fpecula ponit, & borum lectione magiftra, que ab eadem fumma Sede decreta fuevant, celeri confummat effectu, id eft, & Photio, Sacro minifterio per depofitionem irregulariter abutenti, throno Conftantinopolitano cedere perfuadet, & Ignatium bunc recipere adhortatur. Verùm quia Ignatius thronum, quo præjudicialiter fuerat expulfus, abfque iterata prioris fedis, id eft, prime auctoritate non recipere propofuerat, vifum eft Romam fore mittendum. Effe fibi rem cum factiofis hominibus norat Ignatius, norat Sanctum Athanafium & Sanctum Joannem Chryfoftomum, quod à Conftantino fecundo & Arcadio Auguftis, facros Ecclefiæ Canones & Sedis Apoftolicæ Decreta exequentibus, fuiffent in thronos fuos repofiti, fuiffe ab Eufebii Nicomedienfis & Theophili Alexandrini factionibus damnatos tamquam in Ecclefiafticæ auctoritatis injuriam habentes refugium ad poteftatem laicam: Hìnc à Bafilio Augufto noluit definitivè in thronumci, qui forte apertus fuper noviter confecrati reponi. Dico, Definitivè Etenim quafi per interim fuiffe repofitum jam audivimus à Niceta Paphlagone, eamque repofitionem laudavit firmavit, ac definitivam fecit Adrianus fecundus Pontifex, Bafilio refcribens: Fili cariffime, & venerabilis femper Augufte, poveris, quidquid erga fanctiffimum fratrem & Coepifcopum noftrum Ignatium, vel circa Schifmaticum Photium, Divinitùs infpiratum &Juftitiæ zelo fuccenfum te litteris intimas peregiffe, nobis & univerfæ Occidentalium Ecclefiæ per omnia placuiffe, præfertim cùm nihil Gregorium Epifcopum Turonenfem Clodoveus Francorum Rex adversùm Arianos Gothos in aciem procedens, ac Turonenfium civitati jam appropinquans, orat in hæc verba: Si tu Domine L.2. c.37. adjutor mihi es, & gentem banc incredulam meis manibus tradere decrevifti, in ingreffu Bafilicæ San &i Martini dignare propitiùs revelare, ut cognofcam, quia propitiùs effe dignaberis famulo tuo. At verò famulis ejus dictam Bafilicam ingredientibus Cantorum Primicerius incepit antiphonam: Præcinxifti me Domine virtute ad bellum, fupplan tafti infurgentes fubtus me, inimicorum meorum dedifti mihi dorfum, & odientes me difperdidifti. Et omen omninò habuit fperatum eventum. Et Sigeberto Regi ftanti in Fefto Pafchali ad Miffarum folennia, dùm Diaconus cantare ordiretur, Sequentia fandi Evangelii fecundùm Marcum, adventans nuntius dixit, Natus eft tibi filius, Rex poftmodùm Childebertus, atque ità ad utramque vocem refpondens populus, Gloria tibi Domi- L.8. c.4. ne, fauftiffimam de filio fpem fecit. Et de Le&tore & Cantore, primam ab Ordinatione fua lectionem mox cantantibus, fcribit in libro de facris Ordinationibus Symeon Archi-Epifcopus Cap. 2. Theffalonicenfis: Nonnulli verbis lectis attendunt, eaque velunt proemia & argumenta futuræ Confecratorum vitæ æftimant. Etiam ex occurrentibus verbis libri Evangeli Epifcopi caput ponitur, vaticinia accepit omnis |