Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

fuit fpes. Etenim quomodò Michael Rex capil-
los fuos Sancto Petro Apoftolo per Apoftolico-
rum Legatorum manus coram cunctis Regni fui
Optimatibus obtulerit, id eft, Regni fui Ec-
clefias Conftantinopolitano fubtractas fubjecerit
perpetuùm Patriarchatui Romano, fuprà nobis
dixit Anaftafius Cardinalis. Addit Metrophanes
Metropolita Smyrnenfis: Photius, cùm intelle-
xiffet Legatos Pontificis Romani in Bulgariam miffos,
Confirmationem ejus reprobasse, omnefque Bulgaria
Principes & Subjectos Chrifmate iterùm inunxiffe,
tùm verò velut æftro percitus Ecumenicam Synodum
confinxit. Et in litteris ad Sanctum Patriarcham
Ignatium, exftantibus poft præfentem Synodum,
Pontifex Adrianus fecundus. Quod fi dicas à nobis
Conftantinopolitane diœcefeos Presbyteros in Bulga
via sacrificare prohibitos, baud inficias imus. Erant
Photiani, illiufque Symmiftæ, quibus non folùm in
Bulgarorum provincia, fed ubique gentium Sacerdo-
tali munere interdiximus interdicimufque. Regia
pietate ufus Nicolaus Papa omnes Armenios &
Græcos, & advenas & indigenas, Epifcopos
& Clericos, Bulgaria ejecit, ipfam replevit La-
tinis hominibus, atque ità à Photiana nequitia
expurgatam reddidit Patriarchatui Romano.

Latiùs hæc in Sancti Nicolai vita refert lauda-
tus Anaftafius. Bulgarorum Rex tanta fidei cœpit
flagrare conftantia, ut omnes à Regno fuo pellens
alienigenas, Apoftolicorum folummodò Mifforum
prædicatione ufus, pafcuis vitæ æternæ, jugiter
refici, nempe decreverit, unumque ex his, For
mofum vita & moribus Epifcopum, fibi dari Archi-
Epifcopum expetierit. Tunc item Legatos fuos Ro-
mam direxit, inter alia beatiffimo Papa idem fugge-
vens, ab ejus Sanctitate pro inftructione gentis illius
Presbyteros poftulavit. Ipfe verò talibus Papa com-
pertis valdè gavifus eft, & infinitas Deo laudes re-

fcoporum translationes huc ufque Romana Ecclefia ignoraret. Hinc illum extraxit Bulgaria, & cum Dominico Trivenfi Epifcopo ad Photianum fchifma denuò tentandum Conftantinopolim ablegavit. Nempè ex tunc olebat Formofus fufpicionem iftius criminis, in quod poftmodùm hanc fententiam tulit Pontifex Joannes Apud Siroctavus. Formofum Portuenfem Epifcopum, qui à mond. beatæ memoriæ Domno Prædeceffore noftro Papa Ni- Epist.7. colao in Bulgarorum patriam deftinatus, noviter in Chrifto regenerati Regis animos adeò calliditatibus fuis vitiavit fuis vitiavit, ut terribilibus Sacramentis eum fibi obftrinxiffe teftatus fit, ne se vivo quemlibet Epifco pum à Sede Apoftolica fufcepiffet, feque eidem terribilibus nibilominùs Sacramentis, ut ad eum quanto cyùs reverti debuisset, obftrictum fuisse professus fit, quique à nobis proficifcendi illuc licentiam, litteras &neceffaria adjutoria impetravit, omni Ecclefiaftica communione privatum effe decernimus. Hæ clandeftina Formofi cum Rege conjurationes impe divere optimum Pontificem Nicolaum, quo minùs potuerit Bulgaris creare Latinos Epifcopos, atque ità Regnum Romano Patriarchatui firmi ter readunare.

CAPUT IV.

Exponitur Photii rabies in Sanctum Ponti-
ficem Nicolaum, omnemque Lati-
nam Ecclefiam, præfertim
Romanam.

pandens, non pauci numeri coram fe probavit Pref. Bulgarica hæc mutatio peffimè habuit & Pho

byteros, & quos dignos reperit prædicationis gratia, in Bulgariam direxit, cum quibus Dominicum Trivenfem & Grimoaldum Polymartienfem Epifcopos deftinavit, ut quia ipfum Formofum plebem dimitte re fibi creditam non oportebat Epifcopum ex bis Presbyteris ad Archi-Episcopatum, qui dignus inventetur, in nomine Domini tandem eligeretur, & Sedi Apoftolicæ confecrandus mitteretur. Ejecit Rex non folummodò hæreticos aut Photianos, fed penitùs omnes, etiam à Sancto Methodio aut Ignatio Patriarchis, feu alio quovis orthodoxo Epifcopo ordinatos, Epifcopos & Clericos Græcos, nolens remanere vel unum, qui reclamare poffet ad Græcos ritus aut Conftantinopolitanum Patriarchatum, atque ità refufcitatis quæftionibus Neophytum populum inquietare. Expulforum unus fuit etiam famofus ille pictor & monachus Sanctus Methodius, qui cum collega Santo Cyrillo monacho, non Conftantinopolim ad Photium rediit, fed abiit Moravis & BoheJoann. 8. mis adhuc gentilibus prædicaturus, eftque poftEpift. 194. modùm Romæ ab Adriano fecundo Pontifice corum Apoftolus & primus Archi-Epifcopus confecratus.

Porrò Formofum Portuenfem Epifcopum noluit Nicolaus Pontifex vel ad Regias preces incardinare in Bulgaria Metropolim, quod Epi

tium & Michaelem Auguftum, de quibus in Synodi præfentis præfatione Anaftafius Cardinalis: Que Græci de die in diem audientes invident, & tante gloriæ avidi, ut Bulgarorum Regem poffint à Romana fede avertere, diverfa requirunt ingenia, munera poft munera pretiofa mittentes,

fophiftica ei argumenta creberrimè proponentes. At ille ut columna manfit immobilis. Vidit infuper Photius fe cum Gregorio Syracufano & reliquis fuis affeclis damnatum à Nicolao Pontifice & omni Latina Chriftanitate, claufam ac interdicam Sanctæ Sophiæ Ecclefiam, dignitati & honori reftitutum Sanctum Ignatium, Conftantinopolitanum populum & omnes Orientis Patriarchales fedes adhærere Romanis, fe paffim proclamari Anti-Chrifti præcurforem ac ipfum AntiChriftum: Hinc in furorem actus finxit imaginariam Synodum, in Sanctum Nicolaum Pontificem latravit depofitionis ac excommunicationis convitium, & illam fub fole huc ufque non auditam excogitavit iniquitatem, de qua Epifco porum ab ejus maledicta parte ad matrem Ecclefiam cum pœnitentia redeuntium libellus, lectus in fecunda præfentis Synodi Actione: Omnibus confentaneis fuis vel qui fub ipfo eramus fuafit, ut chyrographis terribilibus profiterentur eum fe habitu ros Patriarcham Patriarcharum & fummum Sacer

Epift. 70

3. Bafil.

Epift.

من

Domini mandato Rome fixit Sanctus Petrus,
nullus Imperator aut Photius potuit aliò tranf
ferre.

dotem fummorum Sacerdotum, id eft, omnium fub
cœlo Epifcoporum Epifcopum & totius Ecclefiæ
Papam. Eufebiana factio blateravit tres Patriar-
chales fedes effe jure Divino pares, fedem Con- Photii nugas adauxit Chriftophorus Patricius,
fantinopolitanam, Heracleeefis Metropoleos Nicephori Phocæ Augufti interpres, in collo-
fuffraganeam dumtaxat Parochiam, effe totius quio cum Luitprando Cremonenfi Epifcopo
mundi Metropolim ac omnium Chriftianorum Joannis decimi tertii Pontificis ad dictum Princi-
magiftram & caput primus Photius fomniavit.
pem Legato: Papa fatuus, infulfus, ignorat Epist:4.
Ejus fundamentum adducit in litteris ad Gallica- Conftantinum fandum Imperialia fceptra buc tranf-
næ Ecclefiæ Epifcopos Pontifex Nicolaus: Glo- vexiffe, Senatum omnem, cundamque Romanam
riantur atque perhibent rebelles Schifmatici, quan- militiam; Romæ verò vilia mancipia, pifcatores
do de Romana urbe Imperatores Conftantinopolim fcilicet, cupedarios, aucupes, nothos, plebejos,
funt translati, tunc & Primatum Romanæ fedis ad fervos tantummodò dimififfe. Hinc intulit: Pa
Conftantinopolitanam Ecclefiam transmigraffe, & pam veftrum Imperiales recipere litteras indignum
cum dignitatibus Regiis etiam Ecclefiæ Romanæ pri- ||judicamus. Verùm nugamenta funt hæc, Græca
vilegia translata ad Conftantinopolitanam Ecclefiam fomnia, mendacia nimis aperta. Quis nefciat
fuiffe, ità ut ejufdem Ecclefiæ invafor Photius etiam Romam veterem femper manfiffe primam &
ipfe fe in fcriptis fuis Archi-Epifcopum, feu Epifco- mundi caput, novam autem fuiffe dumtaxat
pum omnium Epifcoporum, atque univerfalem || fecundam? Retinuit femper illa Confulem, Se-
Patriarcham appellet.
natum, militiam, infignia cuncta fuprema ma.
jeftatis. Et demus illi fola mancipia manfiffe.
Verè nihilominùs de ipfa dicam, quod adversùs
Gummitani in Byzacena Provincia Epifcopi
ambitum fcripfit de deftructa Carthagine Sanctus
Pontifex Leo nonus: Sine dubio poft Romanum
Pontificem primus Archi-Epifcopus & totius Africa
maximus Metropolitanus eft Carthaginenfis Epifco-
pus, nec pro aliquo in tota Africa Epifcopo poteft
perdere privilegium femel fufceptum à Sancta Roma-
na & Apoftolica Sede; fed obtinebit illud ufque in
finem fæculi, & donec in eo invocabitur nomen Do-
mini noftri Jefu Chrifti, five deferta jaceat Cartba-
go, five refurgat gloriofa aliquando. Longè minùs
poteft conceffum fibi ab ipfo Domino Jefu Chri-
fto fupremi Primatus privilegium perdere Eccle-
fia Romana. Speramus ipfam, quod de Con-
ftantinopolitana dolemus, etiam fua temporali
gloria ufque ad finem fæculi non deftituendam.

Eft antiquum Græculorum fundamentum, ex quo etiam Anthymus Thyanenfis in Cappadocia per Valentem Auguftum nuper in duas divifa Epifcopus novam fuam Metropolim dixit effe majorem Cæfarea, ideòque fefe in omni Pontica regione fotum ut Primatem deinceps fufcipiendum. Ex Provinciæ civili divifione non folummodò alterius partis Metropolita, fed infuper ex majori fua civitate Primas effe voluit totius dioecefeos, Archi-Epifcopumque Cæfareenfem redactum in communem ordinem Metropolitarum. Eadem via Conftantinopolitanus Epifcopatus in Metropolim, nec non in trium Primatialium diœcefeon prædatorem Patriarchatum crevit, ac jam per Photii furores crefcere conatus eft in fupremum ac univerfalem Papatum. Verùm Anthymo rectè repofuit Sanctus Gregorius Nazianzenus tunc Epifcopus Sazymorum : Quid urbem noftram, fil. Ep.3. I Metropolim Cæfaream, confcribendo coarctas,

Apud Ba

cùm nos illam & Ecclefiam, ut reverà eft, Ecclefiarum ab initio quoque matrem faciamus ? Et ejus Epift. 14. pater Gregorius Nazianzenus Epifcopus in litte

Aliud Photii fundamentum edicit in litteris ad Ecclefiæ Gallicanæ Epifcopos idem Pontifex Nicolaus. Venerabilis induftria veftra talem se de Epift.70. cætero exhibeat neceffe eft, ut fole clariùs banc à Seris ad Ecclefiam Cæfareenfem de Sancto Bafilio de Petri in nullo diffidere, quin potiùs cum illa in tunc Presbytero in Archi-Epifcopum eligendo : cundis fentire, hoftes Photiani cognofcant; ità Noftra Cæfareenfis Ecclefia propè mater omnium per ut Præfulatui noftro fcripta Divinitùs infpirata SaPonticam diœcefim Ecclefiarum & fuit ab initio, pientia veftra reprehendendo, & forti prorsùs inve& nunc quoque eft, & nominatur, Anthymi nugis &ione feriendo tantam Græcorum Imperatorum veapud neminem Ecclefiafticæ Hierarchiæ peritum faniam mittat, quæ nos fufcipientes rursùs ca cum proficientibus. Addit voculam, Propè: Quod aliis assertionibus noftris ad ipforum quoque demenfola fecunda Cappadocia, Anthymo novo fuo tiam confutandam mittere valeamus: Ità ut cùm Metropolita adhærens, fedi Cæfareenfi recalci- unum pariter idemque nos boftes fentire cognoverint, traret. Et hinc liquere videtur, quod ante San- nec injurias à fe nobis illatas ulcifci folummodò nos ati Bafilii Epifcopalem promotionem fub Eufebii affect are mendaciter adftruant, nimirùm cùm adverEpifcopatu Cappadociam fecuerit Augustus Va- sùs fe monomachiam nos adgredi quodammodò inlens. Eodem modo Acacianæ factioni & vigefi- tuentur, & per hoc quod fint & alii Chrifti dilectores, mo octavo Canoni Chalcedonenfi, Epifcopatum & eorum perverfitates odientes, liquidò comprebenConftantinopolitanum ob Regiæ civitatis privi- dant, & ora loquentium iniqua penitùs obftruantur legium in Patriarchatum elevare tentantibus, Per ea tempora cum Hincmaro Remenfium Merefpondit in litteris ad Dardaniæ Epifcopos San-tropolita, ac illi adhærentibus aliis Francorum &tus Pontifex Gelafius: Alia poteftas eft Regni fæ Epifcopis, de Rothaldi Sueffionenfis Epifcopi, Epift. 13. cularis, alia Ecclefiafticarum diftributio dignitatum. ac Remenfium Clericorum ab Ebbone nuper

Sicut enim quamvis parva civitas prærogativam

Archi-Epifcopo ordinatorum Romana appella

præfentis Regni non minuit, fic imperialis præfentiatione, quin & de toto Romanæ appellationis

menfuram difpenfationis religiofæ non mutat. Pri-
matialem totius Ecclefiæ fedem, quam ex ipfius

ac evocationis jure, & Canonum Sardicenfium
intellectu, nec non de laicorum è Palatinis offi

ciis ad Epifcopatum promotione contendebat Nicolaus Pontifex, & de Gunthario Colonienfi ac Theutgaudo Trevirenfi Archi-Epifcopis ab A. 865. ipfo canonicè dejectis fcribit Abbas Regino : Ludovicum fecundum Imperatorem adeunt, fcriptis ac dictis vociferantes fe injuftè effe depofitos, ipfi Imperatori & omni fanctæ Ecclefia injuriam effe factam, cùm nunquam auditum fit vel ufpiam lecum, quod ullus Metropolitanus fine confcientia Principis vel præfentia aliorum Metropolitanorum fuerit degradatus. Hinc igitur per omnem orbem buccinabat Photius fibi cum folo Romano Epifcopo effe lites, non cum omni Latina Chriftianitate, cujus melior pars, Gallicana Ecclefia, fentiret fecum de promovendis laicis, de degra dandis Metropolitis ac præfertim Patriarchis, de appellandi ac evocandi jure, nec non omni Romano Primatu. Quo fuco feduxit multos: Præfertim ubi Ludovicus Auguftus, in Orientalis Imperii fpem ab ipfo circumfcriptus, Nicolaum Pontificem ab imaginaria Schifmaticorum Synodo damnatum promiferat fede ac Italia exturbare. Quapropter inteftina bella ac domesti cas quæftiones ad tempus dormire in Gallia, omnes ejus Epifcopos ac Synodos adversùm communes totius latinitatis, immà Chriftianitatis hoftes fecum congredi Pontifex voluit ac juffit Singulariter addidit ad inteftini belli ducem Hincmarum: Tua verò, frater Hincmare, Charitas cùm Epiftolam legerit, mox ut etiam ad alios Archi-Epifcopos, qui in Regno gloriofi filii noftri Ca

&

a Romana Ecclefia, non habente maculam aut rugam aut aliquid hujufmodi, prædicant, quatenùs illi, utpotè adhuc in fide rudes, hæc audientes nos quafi noxios & diversarum hærefeon fqualoribus refperfos vitent, declinent, atque penitùs deferant. Dixit Photius in errores varios lapfam Romanam Ecclefiam, à Chrifto Domino apoftataffe, ideòque Primatum ejus migraffe ad fecundam Ecclefiæ fedem, quæ juxtà Conftantinopolitanos & Chalcedonenfes Canones eft Ecclefia Conftantinopolitana. Hærefeon Romanarum feu calumniarum indiculum mifit ad Bulgaria Regem hic ad Pontificem Nicolaum.

CAPUT V.

Enumerantur ac refutantur Photii in Ro-
manam ac omnem Latinam Eccle-
fiam calumnia.

CALUMNIA PRIMA.

Quod jejunemus in Sabbathis.

voli Calvi Regis confiftunt, deferatur, fummopere Antiqua hæc inter Latinam & Græcam Ec

agere ftudeat, & ut de his finguli in fuis diœcefibus,
unà cum Suffraganeis fuis, convenienter tractare,

clefiam quæftio abundè fuperiùs ad quin-
quagefimum quintum Trullanum Ganonem eft
elucidata. Oftendit unam Jefu Chrifti Ecclefiam,
varios in variis gentibus habentem facros ritus ac
mores ›
effe Reginam varietatibus circumami-
&tam, ideòque Sabbathi jejunium non effe com-
petentem caufam, ex qua fchifmaticum Altaris
& Chriftianitatis diffidium feminetur. Verùm
nos effe Apoftolicorum Canonum damnatos præ-
varicatores, ac ità legitimam fuam feparationem

nobis quæ repererint fuggerere curent, eos incitave non negligat. Rei fucceffum edicit in Remenfis L.3.C.17 Ecclefiæ Hiftoria Flodoardus: Quam Epiftolam Hincmarus fufcipiens, in Corbonaco Palatio confifenti Regi Carolo cum pluribus Epifcopis relegit, & per alios Archi-Epifcopos, ficut mandato acceperat, dirigere ftuduit. Facta hæc funt anno Domini octingentefimo fexagefimo feptimo, Nicolai Pontificis ultimo & decimo, Bafilii Cæfaris pri-imperito populo perfuadere omni via conatus eft mo. Hinc enim Gallicarum Synodorum refponforiæ, per Sanctum Artardum Nannetenfem Epifcopum miffe, litteræ laudatum Pontificem repererunt mortuum, ac ordinatum Succefforem Adrianum fecundum. Hinc item idem Nicolaus fibi lites hafce moveri queftus eft à Michaele & Bafilio Imperatoribus: Quod nempe Cæfar Bafilius Augufti Michaelis prava veftigia fequi coge

retur.

Photius, ideòque nugas à miferabili Trullana
Synodo inchoatas adversùm nos complevit.

CALUMNIA II.

Quod Spiritum Sanctum à Patre & Filio
procedere fentiamus.

Ntiquum Neftorii Hærefiarchæ, ac Th-o

Tertium Photianæ iniquitatis fundamentum adducit in eifdem ad Gallicanos Epifcopos litteris idem Pontifex Nicolaus: Græci odio & invidia contra nos inflammati nobis quafi crimina bære. Jeos impingere moliuntur. Odio quidem, quia Photii doreti Cyrenfis Epifcopi, nuper à Joanne promotionem damnavimus, Ignatii dejectionem nullo Monacho Hierofolymitano refufcitatum, atque fufcipientes adfenfu. Invidia verò, quia Regem à feptima Synodo damnatum errorem refumpfit Bulgarorum Michaelem nomine, cum gente fua, fide Photius, de quo ad amicos fuos in Græcia conChrifti fufcepta, à Sede Beati Petri inftitutores & ftitutos fcripfit Ecclefiarum pacem defiderans doctrinam expetivisse audiverunt. Volentes quippè Barlaamus Epifcopus Gyracenfis. Spiritum San- Epift. 1. nimiùmque anhelantes eofdem Bulgaros à Beati Petri &um ex Patre Filioque tanquam ex uno principio Subjectione fubducere, fuoque imperio fub prætextu procedere videtur Ecclefia Romana tenere ante inChristianæ Religionis callidè fubjugare, talia de fan-choatum schisma plusquam quingentis annis. Beatt

Epift. 70

3. Bafil.

Epift.

Apud Ba

Domini mandato Romæ fixit Sanctus Petrus,
nullus Imperator aut Photius potuit aliò tranf
ferre.

dotem fummorum Sacerdotum, id eft, omnium fub
cœlo Epifcoporum Epifcopum & totius Ecclefiæ
Papam. Eufebiana factio blateravit tres Patriar-
chales fedes effe jure Divino pares, fedem Con-
Bantinopolitanam, Heracleeefis Metropoleos
Tuffraganeam dumtaxat Parochiam, effe totius
mundi Metropolim ac omnium Chriftianorum
magiftram & caput primus Photius fomniavit.
Ejus fundamentum adducit in litteris ad Gallica-
næ Ecclefiæ Epifcopos Pontifex Nicolaus: Glo-
riantur atque perhibent rebelles Schifmatici, quan-
do de Romana urbe Imperatores Conftantinopolim||fcilicet, cupedarios, aucupes,
funt translati, tunc & Primatum Romanæ fedis ad
Conftantinopolitanam Ecclefiam transmigraffe, &
cum dignitatibus Regiis etiam Ecclefiæ Romanæ pri-
vilegia translata ad Conftantinopolitanam Ecclefiam
fuiffe, ità ut ejufdem Ecclefia invafor Photius etiam
ipfe fe in fcriptis fuis Archi-Epifcopum, feu Epifco-mundi caput, novam autem fuiffe dumtaxat
pum omnium Epifcoporum, atque univerfalem
Patriarcham appellet.

Photii nugas adauxit Chriftophorus Patricius,
Nicephori Phoca Augufti interpres, in collo-
quio cum Luitprando Cremonenfi Epifcopo
Joannis decimi tertii Pontificis ad dictum Princi-
pem Legato: Papa fatuus, infulfus, ignorat Epist:4-
Conftantinum sandum Imperialia fceptra buc tranf-
vexiffe, Senatum omnem, cundiamque Romanam
militians; Romæ verò vilia mancipia, pifcatores
fcilicet, cupedarios, aucupes, nothos, plebejos,
fervos tantummodò dimififfe. Hinc intulit: Pa
pam veftrum Imperiales recipere litteras indignum
judicamus. Verùm nugamenta funt hæc, Græca
fomnia, mendacia nimis aperta. Quis nefciat
Romam veterem femper manfiffe primam &

fecundam? Retinuit femper illa Confulem, Se-
natum, militiam, infignia cuncta fupreme ma.
jeftatis. Et demus illi fola mancipia manfiffe.
Verè nihilominùs de ipfa dicam, quod adversùs
Gummitani in Byzacena Provincia Epifcopi
ambitum fcripfit de deftructa Carthagine Sanctus
Pontifex Leo nonus: Sine dubio poft Romanum
Pontificem primus Archi-Epifcopus & totius Africa
maximus Metropolitanus eft Carthaginenfis Epifco-
pus, nec pro aliquo in tota Africa Epifcopo poteft
perdere privilegium femel susceptum à Sancta Roma-
na & Apoftolica Sede; fed obtinebit illud ufque in
finem fæculi, & donec in eo izvocabitur nomen Do-
mini noftri Jefu Chrifti, five deferta jaceat Cartha-
go, five refurgat gloriofa aliquando. Longè minùs
poteft conceffum fibi ab ipfo Domino Jefu Chri-
fto fupremi Primatus privilegium perdere Eccle-
fia Romana. Speramus ipfam, quod de Con-
ftantinopolitana dolemus, etiam fua temporali
gloria ufque ad finem fæculi non deftituendam.

Eft antiquum Græculorum fundamentum, ex quo etiam Anthymus Thyanenfis in Cappadocia per Valentem Auguftum nuper in duas divifa Epifcopus novam fuam Metropolim dixit effe majorem Cæfarea, ideòque fefe in omni Pontica regione fotum ut Primatem deinceps fufcipiendum. Ex Provinciæ civili divifione non folummodò alterius partis Metropolita, fed infuper ex majori fua civitate Primas effe voluit totius dioecefeos, Archi-Epifcopumque Cæfareenfem redactum in communem ordinem Metropolitarum. Eadem via Constantinopolitanus Epifcopatus in Metropolim, nec non in trium Primatialium diœcefeon prædatorem Patriarchatum crevit, ac jam per Photii furores crefcere conatus eft in fupremum ac univerfalem Papatum. Verùm Anthymo rectè repofuit Sanctus Gregorius Nazianzenus tunc Epifcopus Sazymorum : Quid urbem noftram, fil. Ep.3.1. Metropolim Cæfaream, confcribendo coarctas, Aliud Photii fundamentum edicit in litteris ad cùm nos illam & Ecclefiam, ut reverà eft, Ecclefia- Ecclefiæ Gallicanæ Epifcopos idem Pontifex rum ab initio quoque matrem faciamus ? Et ejus Nicolaus. Venerabilis induftria veftra talem se de Epift.70. Epit. 4. pater Gregorius Nazianzenus Epifcopus in littecætero exhibeat neceffe eft, ut fole clariùs banc à Seris ad Ecclefiam Cæfareenfem de Sancto Bafilio de Petri in nullo diffidere, quin potiùs cum illa in tunc Presbytero in Archi-Epifcopum eligendo : cundis fentire, hoftes Photiani cognofcant; ità Noftra Cæfareenfis Ecclefia propè mater omnium per ut Præfulatui noftro fcripta Divinitùs infpirata SaPonticam diœcefim Ecclefiarum & fuit ab initio, pientia veftra reprehendendo, & forti prorsùs inve& nunc quoque eft, & nominatur, Anthymi nugis &ione feriendo tantam Græcorum Imperatorum veapud neminem Ecclefiaftica Hierarchiæ peritum faniam mittat, quæ nos fufcipientes rursùs ea cum proficientibus. Addit voculam, Propè: Quod aliis assertionibus noftris ad ipforum quoque demenfola fecunda Cappadocia, Anthymo novo fuo tiam confutandam mittere valeamus: Ità ut cùm Metropolita adhærens, fedi Cæfareenfi recalci unum pariter idemque nos boftes fentire cognoverint, traret. Et hinc liquere videtur, quod ante San- nec injurias à fe nobis illatas ulcifci folummodò nos ati Bafilii Epifcopalem promotionem fub Eufebii affect are mendaciter adftruant, nimirùm cùm adver Epifcopatu Cappadociam fecuerit Auguftus Va- sùs fe monomachiam nos adgredi quodammodò inlens. Eodem modo Acacianæ factioni & vigefituentur, &per hoc quod fint & alii Chrifti dilectores, mo octavo Canoni Chalcedonenfi, Epifcopatum & eorum perverfitates odientes, liquidò comprebenConftantinopolitanum ob Regiæ civitatis privi- dant, & ora loquentium iniqua penitùs obftruantur. legium in Patriarchatum elevare tentantibus, Per ea tempora cum Hincmaro Remenfium Merefpondit in litteris ad Dardaniæ Epifcopos San-tropolita, ac illi adhærentibus aliis Francorum aus Pontifex Gelafius: Alia poteftas eft Regni fæ- Epifcopis, de Rothaldi Sueffionenfis Epifcopi, cularis, alia Ecclefiafticarum diftributio dignitatum. ac Remenfium Clericorum ab Ebbone nuper Sicut enim quamvis parva civitas prærogativam præfentis Regni non minuit, fic imperialis præfentiatione, quin & de toto Romanæ appellationis

Epift. 13.

menfuram difpenfationis religiofæ non mutat. Pri-
matialem totius Ecclefiæ fedem, quam ex ipfius

Archi-Epifcopo ordinatorum Romana appella

ac evocationis jure, & Canonum Sardicenfium
intellectu, nec non de laicorum è Palatinis offi

ciis ad Epifcopatum promotione contendebat Nicolaus Pontifex, & de Gunthario Colonienfi ac Theutgaudo Trevirenfi Archi-Epifcopis ab A. 865. ipfo canonicè dejectis fcribit Abbas Regino: Ludovicum fecundum Imperatorem adeunt, fcriptis ac dictis vociferantes fe injuftè effe depofitos, ipfi Imperatori & omni fanctæ Ecclefiæ injuriam esse factam, cùm nunquam auditum fit vel ufpiam lectum, quod ullus Metropolitanus fine confcientia Principis vel præfentia aliorum Metropolitanorum fuerit degradatus. Hinc igitur per omnem orbem buccinabat Photius fibi cum folo Romano Epifcopo effe lites, non cum omni Latina Chriftianitate, cujus melior pars, Gallicana Ecclefia, fentiret fecum de promovendis laicis, de degra dandis Metropolitis ac præfertim Patriarchis, de appellandi ac evocandi jure, nec non omni Romano Primatu. Quo fuco feduxit multos: Præfertim ubi Ludovicus Auguftus, in Orientalis Imperii fpem ab ipfo circumfcriptus, Nicolaum Pontificem ab imaginaria Schifmaticorum Synodo damnatum promiserat fede ac Italia exturbare. Quapropter inteftina bella ac domesticas quæftiones ad tempus dormire in Gallia, & omnes ejus Epifcopos ac Synodos adversùm communes totius latinitatis, immò Chriftianitatis hoftes fecum congredi Pontifex voluit ac juffit Singulariter addidit ad inteftini belli ducem Hincmarum: Tua verò, frater Hincmare, Charitas cùm Epiftolam legerit, mox ut etiam ad alios Archi-Epifcopos, qui in Regno gloriofi filii noftri Ca

da Romana Ecclefia, non habente maculam aut rugam aut aliquid hujufmodi, prædicant, quatenùs illi, utpotè adhuc in fide rudes, hæc audientes nos quafi noxios & diversarum hærefeon squaloribus refperfos vitent, declinent, atque penitùs deferant. Dixit Photius in errores varios lapfam Romanam Ecclefiam, à Chrifto Domino apoftataffe, ideòque Primatum ejus migraffe ad fecundam Ecclefiæ fedem, quæ juxtà Conftantinopolitanos & Chalcedonenfes Canones eft Ecclefia Conftantinopolitana. Hærefeon Romanarum feu calumniarum indiculum mifit ad Bulgariæ Regem hic ad Pontificem Nicolaum.

CAPUT V.

Enumerantur ac refutantur Photii in Ro-
manam ac omnem Latinam Eccle-
fiam calumniæ.

CALUMNIA PRIMA.

Quod jejunemus in Sabbathis.

voli Calvi Regis confiftunt, deferatur, fummoperè A Ntiqua hæc inter Latinam & Græcam Ec

agere ftudeat, & ut de his finguli in fuis diœcefibus,
unà cum Suffraganeis fuis, convenienter tractare,

nobis quæ repererint fuggerere curent, eos incitave non negligat. Rei fucceffum edicit in Remenfis L.3.C.17 Ecclefiæ Hiftoria Flodoardus: Quam Epiftolam Hincmarus fufcipiens, in Corbonaco Palatio confiflenti Regi Carolo cum pluribus Epifcopis relegit, & per alios Archi-Epifcopos, ficut mandato acceperat, dirigere ftuduit. Facta hæc funt anno Domini octingentefimo fexagefimo feptimo, Nicolai Pontificis ultimo & decimo, Bafilii Cæfaris primo. Hinc enim Gallicarum Synodorum refponforiæ, per Sanctum Artardum Nannetenfem Epifcopum miffe, litteræ laudatum Pontificem repererunt mortuum, ac ordinatum Succefforem Adrianum fecundum. Hinc item idem Nicolaus fibi lites hafce moveri queftus eft à Michaele & Bafilio Imperatoribus: Quod nempe Cæfar Bafilius Augufti Michaelis prava veftigia fequi coge

retur.

Tertium Photianæ iniquitatis fundamentum adducit in eifdem ad Gallicanos Epifcopos litteris idem Pontifex Nicolaus: Græci odio & invi

Antiqua

clefiam quæftio abundè fuperiùs ad quin-
quagefimum quintum Trullanum Ganonem eft
elucidata. Oftendit unam Jefu Chrifti Ecclefiam,
varios in variis gentibus habentem facros ritus ac
mores ›
effe Reginam varietatibus circumami-
ctam, ideòque Sabbathi jejunium non effe com-
petentem caufam, ex qua fchifmaticum Altaris
& Chriftianitatis diffidium feminetur. Verùm
nos effe Apoftolicorum Canonum damnatos præ-
varicatores, ac ità legitimam fuam feparationem
imperito populo perfuadere omni via conatus eft
Photius, ideòque nugas à miferabili Trullana
Synodo inchoatas adversùm nos complevit.

CALUMNIA II.

Quod Spiritum Sanctum à Patre & Filio
procedere fentiamus.

dia contra nos inflammati nobis quafi crimina bære. A Ntiquum Neftorii Hærefiarchæ, ac Tho
Jeos impingere moliuntur. Odio quidem, quia Photii
promotionem damnavimus, Ignatii dejectionem nullo
fufcipientes adfenfu. Invidia verò, quia Regem
Bulgarorum Michaelem nomine, cum gente fua, fide
Chrifti fufcepta, à Sede Beati Petri inftitutores &
doctrinam expetivisse audiverunt. Volentes quippè
nimiùmque anhelantes cofdem Bulgaros à Beati Petri
Subjectione fubducere, fuoque imperio fub prætextu
Chriftianæ Religionis callidè fubjugare, talia de fan-

doreti Cyrenfis Epifcopi, nuper à Joanne
Monacho Hierofolymitano refufcitatum, atque
à feptima Synodo damnatum errorem refumpfit
Photius, de quo ad amicos fuos in Græcia con-
ftitutos fcripfit Ecclefiarum pacem defideraus
Barlaamus Epifcopus Gyracenfis. Spiritum San- Epift. 1.
dum ex Patre Filioque tanquam ex uno principio
procedere videtur Ecclefia Romana tenere ante in-
choatum schisma plufquam quingentis annis. Beati

« VorigeDoorgaan »