A.837

Eorum unum Gregorium Ludovici Pii Augufti
Aftrologus in fuis Annalibus vocat Epifcopum
Regionalium Romanæ urbis : Quod nempe per cer-

tam urbis regionem quifque fuum Suffragança-
tum obiret.

CANON XXV.

T hoc debitè fancta Synodus definivit, quatenùs Episcopi; Pref

Ebyteri, Diaconi, et subdiaconi magnæ Ecclefiat, qui confecra

,

?

tionem Methodii et Ignatii fan&iffimorum Patriarcharum habuerunt et fecundùm infolens illud et duriffimum cor Pharaonis obdurati funt et ufque nunc minimè cum hac fancta et univerfali Synodo convenerunt, fed nec nobis confonare in verbo veritatis voluerunt, quin immò invafori Photio concorditer confenferunt, depofiti fint et omninò facerdotali operatione privati, quemadmodùm nec multùm antè beatiffimus Papa Nicolaus judicavit, et nequaquam tales in Sacerdotii catalogo recipiantur, etiam fi ex hoc converti voluerint nisi in perceptione Sanctificationum, qua dignos nullatenùs eos nifi per multam mifericordiam judicamus; non enim funt digni ad priorem honorem restitutionis locum per pœnitentiam invenire, fecundùm exofum illum Efau, licet cum lachrymis expetiffet eam,

,

haberi ut ipfos à Photio ordinatos, & poftmo-
dùm Deo miferante convertendis nullam impendi
mifericordiam, nifi folam perceptionem Sancti-
ficationum, ideft, laicam communionem. San-
dificatio eft vetuftus Euchariftiæ titulus, quam &
in libro de fpectaculis Tertullianus, & in fermo-
ne de lapfis Sanctus Cyprianus vocant Sanctum, Cap. 25.
& Sandum Dei, id eft, ipfam Domini noftri
Jefu ab ipsa substantiali Divinæ Majeftatis fancti-
tate fanctificatam, & omnium noftrum fanctifi
catricem humanitatem,

Plac

CANON XXVI

Lacuit et hoc fan&a Synodo, ut quicumque Presbyter aut Dia-
conus à proprio Epifcopo depofitus fuerit propter aliquod cri-
vel fi quamlibet injuftitiam fe pati dixerit, et non ac-

men

1

,

quieverit judicio proprii Epifcopi, dicens eum fufpectum fe habere, et vel propter inimicitiam, quam erga fe tenuerit, vel propter gratiam, quam aliis quibufdam præftare voluerit, idcircò in fe fuiffe tale quid operatum; poteftatem habeat ad Metropolitam ipfius Provinciæ concurrere, et eam , quam putat injustam depofitionem vel aliam læfionem denunciare Metropolita verò ille libenter fufcipiat hujufcemodi et advocet Epifcopum, qui depofuit, vel alio modo Clericum læfit, et apud fe cum aliis etiam Epifcopis negotii faciat examen, ad confirmandum fcilicet fine omni fufpicione, vel deftruendum per generalem Synodum et multorum fententia Clerici depofitionem. Similiter etiam Epifcopos concurrere ad Patriarchale caput decernimus, qui à Metropolitis fuis talia fe pertuliffe fatentur, ut apud Patriarcham Metropolitarum, qui fub ipfo funt, juftam et fine fufpicione fententiam, quod movetur negotium, accipiat. Infuper etiam nullo modo quifquis Metropolitanorum vel Epifcoporum à vicinis Metropolitis Provinciæ fuæ judicetur, licet quidam incurriffe crimina perhibeatur, fed à folo Patriarcha proprio judicetur, cujus fententiam rationabilem, et judicium juftum, ac fine fufpicione fore decernimus, eo quod apud eum honorabiliores quique colligantur ac per hoc ratum & firmum penitùs fit, quod ab ipfo fuerit judicatum. Si quis autem non acquieverit iis, quæ à nobis edita funt, excommunicatus exiftat.

E

Q

SCHOLIO N.

Uintus & fextus Nicænus, fextus Conftantinopolitanus, & nonus Canon Chalcedo'nenfis, nec non Apoftolica traditio, & perpetua omnium fub cœlo Ecclefiarum confuetudo Clericum ab Epifcopo ad Metropolitam, à Metropolita ad Primatem aut Patriarcham mandant appellare, iftumque morem præfens Canon firmat ac innovat, Epifcopos aut Metropolitas vetans judicari à vicina Provinciæ Epifcopis aut Metropolitis. Agit adversùm facras Auguftorum Principum delegationes, quibus Epifcoporum caufas non folummodò propriis, fed & alienis Synodis, Metropolitis, Primatibus, Patriar chis, ac etiam fimplicibus Epifcopis quandoque delegabant. Ità Iba Edeffeni Epifcopi ac per Of rhoenam Provinciam Metropolitæ criminalem caufam à Domni Antiocheni Patriarchæ tribunali abftraxit, & in Photium Tyri Epifcopum ac primæ Phænicia Metropolitam, eique adjunctos Euftathium Berytenfem ac Uranium Himerorum Epifcopum tranftulit Theodofius Auguftus

Hinc item adversùs Joannem Antiochiæ Patriar cham, ejufque Ephefiam fui damnatricem factionem queruntur apud Ephefinam Synodum Sanctus Cyrillus Patriarcha Alexandrinus ac Memnon Ephefiorum Primas: Nec per leges Ecclefiafticas, nec per Imperiale Decretum poteftatem habuit, qua fultus vel quemquam ex nobis judicare, vel omninò fimile quidquam attentare poffet, præfertim verò contra majorem fedem. Antiochena enim dumtaxàt tertia, Alexandrina autem fedes eft fecunda. Joannes ergò ex Imperiali Decreto iftud omninò potuiffet, quod facra Auguftæ delegationis juffio Canonibus æquivaleret, ideòque poffet etiam ad extraneos prorogare Ecclefiafticam jurisdictionem. Verùm erat violentia facris Canonibus adverfa, à fanctis olim Patribus tolerata quandoque, at femper improbata: Nam & Domnus Patriarcha Antiochenus per memoratam Theodofii Augufti delegationem affici injuria fuum Apoftolicum Thronum eft queftus. Eamdem igitur, alibi largiùs elucidandam, violentiam præfens Canon damnat ac profcribit ad judicia peregrina,

CANON XXVII.

Ecundùm traditas formas per fingulas Provincias ac regiones 6
,
urbes in Ecclefiafticis promotionibus

SEC

ر

confecrationibus, illa quæ indicia figna funt ordinis, qui unicuique ineffe videtur retineri decernimus, ità ut Episcopi, quibus conceffum est Palliis uti certis temporibus, in eifdem temporibus locis iis induantur, co tanto tali non abutantur amicu propter typhum & inanem gloriam, & humanum placorem atque fui amorem omni videlicet tempore Divini facrificii omnis aliûs Ecclefiaftici myfterii hunc ineptè portantes. Illos autem, qui reverenter monafticam vitam fectati funt,

Epifcopalem meruerunt honorem, confervare schema & amicum monachicorum indumentorum, & ipfam beatam vitam decernimus, & nullus omninò habeat poteftatem deponere jam dictum fchema propter typhum & arrogantem voluntatem, ne per hoc inveniatur propriorum tranfgreffor pactorum. Sicut enim ibi continuus Palliorum amicus faftigiofum fuæ gloriæ deditum demonftrat Epifcopum, ità & hic depofitio ac denudatio monachici habitus nihilominùs eifdem fubmittit criminibus eum, qui hoc feciffe captus extiterit. Quifquis ergò Epifcopus præter definita fibi fcripto tempora fe pallio induerit aut monafticarum veftium fchema depofuerit, aut corrigatur, aut à Patriarcha proprio deponatur.

SCHOLI O N.

PRim Rima Canonis pars impetit Hincmarum Archi-Epifcopum Remenfem, adversùs quem Epift. 60. nuper fcripferat etiam Pontifex Nicolaus primus. Noftris auribus intimatum eft, Fraternitatem Tuam non certis temporibus, & juxta morem aliis Metropolitanis Antiftitibus definitis pallio à Sede Apoftolica conceffo uti: Quod valdè difplicet, fi id à Sanclitate tua fuerit elatè commissum, ut humilitatis oblita cæ• teris fratribus fuis ftudeat videri fublimior; quamvis boc non ad inanem gloriam utendum fit, fed ad ornatum cunctarum virtutum geftandum. Repofuit Epift. 26. verò Hincmarus: De Pallio à mea præfumptione non certis temporibus, & juxta morem aliis Metropolitanis diffinitis ufo, undè Veftræ Sanctitatis auribus intimatum esse indignitati meæ scripfiftis, Auctoritati Veftræ veraciter fateor, quod & in iftis regioBibus per alios, fi vobis placuerit, refcire valebitis, quia nifi in Natalis Dominici die, & in die fancte Refurrectionis ejus vix in toto anno eodem pallio utor. Quoniam de illorum numero, peccatis meis exigentibus, factus, de quibus fcriptum eft, IMPEDIMENTA SÆCULI FECERUNT EOS MISEROS; rarò in decretis feftivitatibus, quibus pallio uti Metropolitanis conceditur, in sede mea,

propter multas occupationes & neceffitates Eccleft

Regni, effe mihi permittitur. Et nifi quando in eadem fede fum in decretis feftivitatibus, non folùm non totiens, ficut mihi conceffum eft, verùm vix aut nunquam eodem pallio uter. Pro cujus ufu apud Sedem Apoftolicam nihil petii, nifi ficut Deceffores & Prædeceffores mei eo uti, & in Epifcopi ordinatione folebant. At longè aliter ejus Encomiaftes Flodoardus in hiftoria Ecclefiæ Remenfis. Venera L.3.C.10. bilis Præful Hincmarus, pro fua fanctitatis & fcientiæ reverentia, per interventionem Lotbarii Imperatoris, Pallium ad cotidianum fufcepit ufum à quarto Leone Papa, à quo jam aliud perceperat in defignatis fibi folennitatibus debitè fruendum. Quem cotidianum Pallit ufum nulli unquam Archi-Episcopa fe conceffiffe, vel deinceps conceffurum esse, idem Papa in Epiftola tunc ad eum directa teftatur. Cur igitur ipfe Hincmarus de ifto quotidiano ufu culpatus purgat fefe ut de gravi crimine, cur difertè negat fibi effe ullum ejufmodi ab Apoftolica Sede privilegium; Nempe chamaleontem ex more agit, fictitiumque aut per artes obtentum fuerat, iftud privilegium, ideòque ipfum præfens Canon profcribit ac damnat.

Re&è addit Hincmarus Pallium effe genium Sedis Metropolitana. Loquitur ex praxi fuorum temporum. Olim enim foli Patriarchæ, Prima,

ordinarios. Cum Joanne Ravennatum Archi-
Epifcopo, Pallium etiam extra Miffarum folen-
nia in Litaniarum extra Ecclefiam proceffionibus
portare confueto quafi ex Ecclefiæ fuæ antiquo
privilegio, graves quæftiones habuit Sanctus Gre-
gorius Magnus, dicens Litanias effe cilicii &
pœnitentiæ proceffiones, à nullo iftic feu Latino
feu Græco Metropolita portari iftum ornatum,
ideòque à proceffuro Joanne volens in exteriori
Bafilica Secretario feu Salutatorio deponendum :
poftmodùm tamen ejus fucceffori Mariniano in
quatuor primùm, ac tandem in omnibus extra
Quadragefimam Litaniis juxta vetuftam confue-
tudinem permifit. Elégantes ejus ac variæ, ad
quas in adducta Epiftola adludit Adrianus fecun-
dus, litteræ funt omninò vidende. Pallium effe
dicit grave jugum, pondus & vinculum cervicis
noftræ, profeffæ humilitatis tefferam, ideòque
pro fæculari gloria nec adfectandum nec geftan-
dum. Eft enim ex ovina lana contextum, &
varia Cruce infignitum; fignificat ovem perdi-
tam, boni Paftoris Domini noftri Jefu Christi
Cruce redemptam, & humeris ad regni cœleftis
ovile reportatam, Metropolitas adfiduè admonet
horrendæ fuæ pro Ecclefia obligationis.

tes,majorum Sedium Archi-Epifcopi, aut Apofto-
lici Vicarii habuere; poftmodùm cunctis Metro-
politis in Metropolitica poteftatis ornamentum
ac tefferam dari cœpit, & de Sancto Fulcone,
proximo poft Hincmarum Remenfi Archi-Epi-
fcopo, poftulante varia à Formofo Pontifice,
L.4. c.1. fcribit jam dictus Flodoardus: Subnectit etiam de
quibufdam Epifcopis Galliarum, qui fibi Pallium
indebite à Romana pofcebant fede, Metropolitanos
fuos tali fpernentes tenore: afferens quod eadem res,
nifi prudenti præcauta foret folicitudine, confufionem
non modicam generaret Ecclefiæ, magnumque carita-
tis difpendium valeret inferre. Quomodò Græco-
ru Augufti facris fuis juffionibus in vacuum Me-
tropolita honorem & nomen, ità tunc Romani
Pontifices Pallii impartitione Provinciales Epi-
fcopos evehebant in quampiam innominate di-
gnitatis ac à Metropolitica poteftate exemptionis
formam, ideòque erigebant adversùm fuos Me-
tropolitas, non plenè imitati Sanctum Grego-
rium Magnum, qui Syagrio Auguftodunenfi
Epifcopo, fuo ad quafdam caufas in Galliis Vi-
cario, quidem Pallium & primum ante omnes
Comprovinciales Collegas locum dedit, ea ta-
men lege, ut Metropolitæ fuo Lugdunenfi Epi-
fcopo quoad omnia integrè fubeffet. Et non fe-
di, fed foli perfonæ dedit. Liquet ex Leonis
quarti Pontificis ad Lotharium Auguftum, Al-reris cum Pallio tranfmitti confuetis addidit Ro-
theo Auguftodunenfi Epifcopo idem ornamen-
tum poftulantem, refponfo: Quod ab ipfo fan-
diffimo Papa Gregorio ufque ad hæc tempora noftra
factum minimè recordamur, facere non potuimus
neque præfixos Patrum terminos immutare.

Hincmari igitur tempore Pallium erat cujuf
que Metropolite ornamentum. Et hinc Roma-
nus Epifcopus, quia eft totius fub cœlo Ecclefiæ
cum poteftatis plenitudine Metropolita, femper
& ubique ipfum portat ex perpetua confuetudi-
ne; cæteri autem, utpotè in folam folicitudinis
partem vocati, poffunt in certis dumtaxat tem-
poribus & locis, expreffis ab Adriano fecundo
Pontifice in litteris ad Sanctum Arctardum Epi-
fcopum Nannetenfem. Fraternitati tue Pallium
ad Miffarum folennia tantùm celebranda concedimus ;
In die dumtaxat fanctæ & venerande Domini noftri
Jefu Chrifti Refurrectionis, ac Nativitatis, seu Ad-
fcenfionis die, & in Adsumptione beatæ Dei genitri
cis femper Virginis Mariæ, feu in Natalitits beatif
fimorum Apoftolorum, five in Nativitate Sandi Jo-
annis Baptifta, nec non & in Natali Sandli Chrifti
Confefforis Martini die, verùm etiam & in Ordina-
tionis tua Natalitio concedimus Die, ficut à beatiffi-
mo Prædeceffore noftro Gregorio fancitum eft. In Se-
cretario verò induere Tua Fraternitas Pallium de-
beat, & ità ad Miffarum folennia proficifci, & nihil
fibi ampliùs aufu temerariæ præfumptionis adrogare;
ne dum in exteriori habitu aliquid inordinatè arripi
tur, ordinatè etiam quæ licere poterant, amittan-
tur. Omninò loquitur ex noftri Canonis & an-
tiquiffimæ per omnes Ecclefias confuetudinis præ-
fcripto. Ex eodem ad Rudolfum Bituricenfis
Ecclefiæ Archi-Epifcopum refcripfit Nicolaus
Epift. 39. primus: Pallio Apoftolico in cœna Domini uti illis
folis eft licitum, quibus eft ab Apoftolica Sede permif-
fum. Quod nempe tunc dies ifte non effet inter

1

C. 7.

Et ad excludendas fimiles Metropolitarum va nitates atque exceffus Apoftolicis poftmodùm lit

L.I. cit. 8.

mana Ecclefia. Tradimus tibi Pallium, ut eo in-
tra Ecclefiam tuam utaris. Antiqua enim Sancti L.10. Epist.
Gregorii formula non habuit iftam claufulam, 56.
Ipfam apud Gregorium nonum exponit Clemens C. I.
tertius: Quod ità intelligitur, videlicèt intra quam-
libet Ecclefiam Provincie tibi commiffe. Si verò te
facris indutum veftibus Ecclefiam proceffionaliter vel
alio modo exire contigerit, tunc Pallio uti minimè
debes. Eo igitur Metropolita per omnem fuam
Provinciam , per omnem dioecefim Primas &
Patriarcha poffunt uti. At ecce hinc nova con-
troverfia. Hifpaniarum Archi-Epifcopi ob regni
neceffitates frequenter coguntur degere extra fuas
Provincias, eft illis verecundum celebrare fine
Pallio, hinc ipfis eft confuetudo generalis, quod
extra fuas Provincias indifferenter Pallio utantur,
eamque à Sede Apoftolica confirmari fupplicat
Archi-Epifcopus Compostellanus. Refcripfit
verò Innocentius tertius. Licet talis confuetudo Cap, 5、
dicenda fit potiùs corruptela, nos tamen ex specialt
gratia indulgemus tibi, ut fi neceffitate aliqua præ-
peditus ad Ecclefiam tibi subjectam accedere fortè ne
quiveris pro confecrandis Suffraganeis tuis vel Cleri
cis ordinandis, & ad Ecclefiam alienam propter
boc te contigerit declinare, dummodò is, ad quem
Ecclefia pertinet, id permittat, utendi Pallio in
dictis cafibus, utique in folis Epifcoporum confe-
crationibus & ordinationibus Clericorum, libe-
ram habeas facultatem,

Porrò diebus, quibus ex Sancti Gregorii Ma-
gni præfcripto ufum Pallii Sancto Arctardo indul-
fit Adrianus fecundus, poftmodùm & alii accef-
serunt, enumerati in Innocentii tertii vita, pu-
blicata per Francifcum Bofquettum Montis Pef-
fuli Epifcopum, in litteris, quibus ille Pallium
mifit Primati Bulgarorum, & Patriarchæ Con-
ftantinopolitano Videlicet Nativitas Do

mini, Festum San&ti Stephani, Domini Circumcifio, Epiphania, Deiparæ Purificatio, Dominica Palmarum, Dominica & Feria fecunda Pafchæ ac Pentecoftes, Domini Adfcenfio, Cona Domini, tres Deiparæ Virginis Festivitates, Feftum Sancti Joannis Baptifte, Fefta Apoftolorum omnium, Feftum omnium Sanctorum, Dedicationes Ecclefiarum, Epifcoporum Confecrationes, Ordinationes Clericorum, præcipua Ecclefiæ Metropolitana Fefta, acceptæ Epifcopalis Confecrationis dies anniverfarius, & tam Imperatoris quàm aliorum Magnatum fepultura. Hic tamen ultimus dies indulgetur foli Patriarchæ; Etenim de hac die fuiffe varios Ecclefiarum mores, ideòque cuivis Archi-Epifcopo fuum privilegium infpiciendum, difertè Honorius tertius apud Gregorium nonum refcripfit, Et in augmentandis hifce diebus admodùm parca femper fuit Romana Ecclefia. Etenim Henrico Aquilejenfi Archi-Epifcopo ob grandia merita addidit Sanctorum Udalrici & Afræ dies GregoL.6, Epift, rius feptimus, & quidem cum appendice: Quod tibi in pita tua, non loco tuo conceffum effe cognofcas. Poftmodùm tamen adjecti funt & dies alii ordinarii, videndi in Pontificali Romano.

Cap, 7:

38.

Helladia Metropolitam: Pallium, ficut per Epi- Epilt.55. ftolam poftulaftis, direximus. Et ad veteris Epiri 56. ftolam poftulaftis, direximus. Et ad reueris Epiri Epifcopos de Andrea Nicopolitano ipforum Me, L.s. Ep.7. tropolita: Andrea Fratri & Coepifcopo noftro Pallium nos direxiffe cognofcite. Ipfum etiam ejus fucceffori Hypatio fuifle ab Honorio primo Pontifice miffum docent Apoftolicæ Epiftolæ nuper per illuftriffimum Lucam Holftenium publicata, Et à jam depofito ac ejecto Photio fuiffe adhuc Epift.56. clanculùm benedicta Pallia, & ad congregales Epifcopos miffa, in Sancti Ignatii vita Nicetas Paphlago teftatur. Eadem ante ejectionem miferat Bulgaria Archi-Epifcopo ac Epifcopis ideòque damnatum communioni & gradui reddidit Joannes octavus ea lege, ut omni in Bulga ros poteftati cederet, ac nominatim Pallia ipfis non mitteret. Et hinc intelliges Sanctum Grego, L4, Epift. rium Magnum, Joanni Ravennatum Epifcopo 15. fcribentem, quod nullus Conftantinopolitana diœcefeos Metropolita, licèt quidam tricenos aut quadraginta fub fe Epifcopos habeant, in Litaniis extra Ecclefiam cum Palliis ambulet: Exprimit non omnes, licèt Pailium haberent, Epifcopos, fed folos Metropolitas, quod foli illi à Patriarcha ipfum reciperent. Porrò non folus præfens, fed & decimus feptimus noftræ Synodi Canon agnofcit quofdam dumtaxat Epi

los & omnes, quorum quidam per eorum datio-
nem à Patriarcha confirmabantur, Metropolitas.
Etenim uterque laudatus Canon agit in Hincma-
rum Metropolitam Ecclefiæ Latinæ, in qua nul-
li Provinciales Epifcopi, nifi ex fingulari privile
gio, Pallia femper habuere.

Ex dictis oritur quæftio, An Bulgarorum
Primas, Patriarcha Constantinopolitanus, ac
omnes generaliter Orientalium Ecclefiarum Me-fcopos ad geftanda Pallia defignari: Utique for
tropolitæ fuerint reverà ufi Pallio, ipfumque in
fuæ confirmationis tefferam acceperint à fuo Pa-
triarcha? Negat in opere de facris Ordinationi-
bus Joannes Morinus, multis probare conatus
Pallium feu Superhumerale fuiffe non folis Græ
corum Metropolitis proprium, fed commune
omnibus omninò Epifcopis, in ipfa confecratio-
ne dari confuetum ab ipfo confecrante, uti apud
nos Latinos dantur annulus, mitra, ac pedum.
Hinc infert fabellam effe id, quod auctor legatio-
nis Luitprandi Cremonenfis Epifcopi ad Nice
phorum Phocam Auguftum Conftantinopolita-
num fcribit de Theophylacto ejufdem urbis Pa-
triarcha: Quod, inquam, ille impetraffet à Ro-
mana Ecclefia privilegium, ex quo tum ipfe,
tum fucceffores ejus abfque Paparum permissu Pal.
liis uterentur. Ex quo turpi commercio mos inolevit
ut non folùm Patriarchæ, fed etiam Epifcopi totius
Græcia Palliis uterentur. Arguit & hæc Latina
noftri Canonis verba: Epifcopi, quibus conceffum
eft Palliis uti. Et verba fecundæ verfionis: Defi-
gnati ad Superbumeralia geftanda Episcopi, Effe
dicit Græco textui adverfa, nec non antiquiffimis
moribus Ecclefiæ Orientalis, cujus non aliqui
dumtaxat, fed omnes penitùs Epifcopi Pallium
geftabant,

At certum eft hallucinari Morinum. Pallium five Superhumerale fateor omnibus Græcorum Epifcopis fuiffe commune, at nego femper in confecratione datum, & nunquam illis, Metropolitis præfertim, miffum à Patriarcha. Etenim Orientalis Illyrici Ecclefias quis ignoret femper vixiffe ritu Græco? Et tamen ad ejus Epifcopos de Joanne primæ Juftinianæ Archi-Epifcopo fcriL 4. Epift. bit Sanctus Gregorius Magnus: Ratam nos ejus confecrationem habere, dirigentes Pallium, indicamus. Et ad Joannem Corinthiorum Epifcopum

5. 8.

Altera quæftio eft, An Orientalium Ecclefia rum Patriarchæ olim à Romano Pontifice Pallium poftularint atque acceperint? Pro parte adfirmativa facit Innocentii terții Pontificis in Lateranenfi Synodo de iftis Patriarchis Decretum: Poftquam à Romano Pontifice receperint Pallium, Cap. 5. licenter & ipfi fuis Suffraganeis largiantur. Et quomodò Patriarcha Conftantinopolitanus à laudato Pontifice ipfum postularit atque acceperit, refert hujus vita publicata per Francifcum Bofquettum. At verò negativam partem fuadet antiqua Patriarchalium Ecclefiarum praxis, de qua in Breviario Liberatus Carthaginenfis: Confuetudo eft Alexan- Cap. 20. driæ, Epifcopum illum, qui defuncto fuccedit, excubias fuper defuncti corpus agere, manumque dexteram ejus capiti fuo imponere, &fepulto manibus fuis, accipere collo fuo beati Marci Pallium, & tunc legitimè federe. Addit de Anthymo Ecclefiæ Conftantinopolitanæ Pfeudo Patriarcha, per Agapetum Pontificem damnato: Anthymus videns fe fe- Cap. 21. de pulfum, Pallium Imperatoribus reddidit, & difceffit. Quod nempe ipfum ab Imperatoribus etiam accepiffet. Et ad Sebaftianum Rhizinienfem Epifcopum de Sancto Anaftafio Patriarcha Antiocheno iniquè dejecto fcribit Sanctus Gre- L.1. Epift. gorius Magnus: Suggestionem apud piissimos Domi- 27. nos fummis precibus plenam fecit, ut virum beatissimum Anaftafium Patriarcham conceffo ufu Pallii ad beati Petri Apoftolorum Principis limina mecum celebraturum Missarum folennia transmittere debuissent, quatenùs fi et ad fedem suam minimè reverti liceret,