Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

manni, Angli, aliique Romanæ Reipublicæ dilaceratores Barbari, quo omnem invafæ à fe ditionis etiam cum populo Clerum fibi firmiter devincirent, Ecclefiafticas poffeffiones tranfcripferunt in sua beneficia, earumdem Epifcopali Sede vacante ftatuerunt fe cuftodes & protectores, de ipfis novos Epifcopos quafi de fuis feudis inveftierunt, horumque canonicas electiones aut extinxerunt ac verterunt in fuas nominationes, aut fanè à fuo arbitrio fecerunt pendulas, utpotè fine fua prævia licentia non faciendas, & jam factas fuo fuffragio confirmandas. Nam & Sanctus Gregorius Magnus Pontifex electionis de fe facta confirmationem, & faciendæ confecrationis licentiam à Mauritio Augufto peterę coactus fuit, quod nempe Heruli & Gothi fervitutem iftam Romanæ etiam Ecclefiæ impreffif fent, eamdemque Gothorum victor ac ex Italia ejector Juftinianus Auguftus, in omnia ipforum quafi jura fuccedere volens, firmaffet, aç multi poft illum Græcorum Imperatores. Hanc confir L.1.Epift, mationem Sanctus Gregorius Magnus in litteris ad Theoctiftam Mauritii Augufti fororem adnumerat facris juffionibus; Sanctus autem Ivo & alii iftorum temporum Patres paffim vocant Epifcopatus donationem feu conceffionem. Epifcopalium quippè Electionum non folam confirmationem, fed & caffationem atque exfufflationem fibi violenter adrogabant Reges, ideòque data per ipfos confirmatio, cui præfertim Ecclefiafticarum poffeffionum accedebat inveftitura, non fine fundamento potuit vocari donatio feu conceffio Epifcopatus, Deinde barbaram Regum iftorum Majeftatem difpenfatorio alti nominis honore emolliendam duxerunt fanti tunc Epifcopi, atque ità pedetentim ad Romanos mores deducendam.

[ocr errors]

Elem. K. C.32.

Sanctus itaque Ivo in adductis ad Hugonem Primatem litteris Reges per Canonem noftrum excludi exiftimat à fola Epifcoporum electione feu activo fuffragio, non à jam dicta Episcopatuum donatione. Graffantem adhuc fuo tempore in fuis Regibus barbaram violentiam conatus eft faltem palliare. Verùm errare evincunt hæc Canonis verba: Semet mifcere non poffunt electioni vel promotioni cujuslibet Epifcopi : Et hæc: Nullam in talibus habent poteftatem. Ne loqui quidem poffe in hac re illos vult Canon, fed fibi attendere ac penitùs flere. Pulchrè Matthæus. Blaftares: Canones reservant Episcopis Provinciæ fuffragia in Epifcoporum electionibus, prohibentque ne aliquid ejufmodi cum quovis Principe communicetur. Etiam illam Græcorum praxim, qua è tribus à Clero Electis unius eligendi poteftas dabatur Principi, adverfari facris Canonibus teftatur in libro de facris Ordinationibus Symeon Archi-Epifcopus Theffalonicenfis.

Canon nofter ftatuit & in Francorum Reges, & in Græcorum Auguftos, quibus ambobus folennem tunc fuiffe iftam infolentiam eft fuprà abundè oftenfum. Neque refert, quod Sancti Romani Pontifices quandoque apud Reges pro electis Epifcopis, ut eis Epifcopatus, ad quos erant canonicè electi, concederentur, intercefferint, ac eorumdem confecrationem, quoufque

impetraretur ifta conceffio, diftulerint. Etenim difpenfatoria fuit ifta patientia, fequens Prophe ticam Regulam: Cùm accepero tempus, ego jufti tias judicabo. Et hinc Reges conceffionem iftam facere pertinaciter recufantes frequenter excommunicavit, eorumque Regna Ecclefiaftico per multos dies interdicto subjecit eadem Romana Ecclefia, idque ex auctoritate noftri Canonis, omnem laicum, licèt Principem aut potentem, in canonicam electionem quid agere attentantem, mandantis anathemate feriri. Quare de ipfo rectè ad Manaffem Remenfem Epifcopum fcripfit Sanctus Ivo, quod canonicas electiones vetet aliqua ratione à Regibus impediri.

Cap. 10.

Statuit, inquam, Canon nofter Epifcoporum promotiones atque confecrationes fieri elecione ac decreto Epifcoporum collegit, idque concordans prioribus Conciliis. Videlicèt duodecimo Laodicenfi, ac quarto & fexto Canonibus Nicænis, mandantibus Epifcopum ab omnibus Comprovincialibus Collegis eligi, & à Metropolita confirmari, præter quam formam facta promotio fit penitùs vacua ac ipfo facto nulla. Idem adversùm Reges Merovingios ftatuunt tertia & quinta Cap. 8. Synodi Parifienfes, dicentes effe confuetudinem & Canonem Ecclefiæ antiquum. Aliter factam Cap. 1. electionem irritat prima Cabilonenfis. Et Ludovicum tertium Carolina ftirpis Regem rogat ex totius ad Sanctam Macram Synodi nomine Hincmarus Metropolita Remenfis, quatenùs Epifcoporum electiones deinceps fecundùm Ni Epift. 12. canos Canones à folis Provinciæ Epifcopis fiant C.1.2.6. exclufo populi imperito ac tumultuofo fuffragio, cujus eft iftos fubfequi, non præire. Et de futura Hedenulfi Laudunenfis Epifcopi electione fcribit ad eumdem Hincmarum Pontifex Joannes octavus; Cui ele&ioni volumus etiam Missum piiffi- Epilt. 2, mi Imperatoris Caroli Calvi intereffe, ut fine fæcularium ftrepitu talis omni latere eligatur, qui aptus facris Canonibus effe modis omnibus approbetur : Etenim Nicæni Canones nullam laici populi mentionem faciunt, & decimus tertius Laodicenfis difertè exprimit Epifcoporum electiones populorum turbis non permittendas. Hìnc igitur Hincmarus & quidam etiam recentiores exiftimant laicum populum ex tunc fuffragii jure fuiffe exutum, & antiquos iftos Canones à noftro hoc, non folùm Principem, fed omnem penitùs laicum ab electionibus profcribente, firmari ac innovari.

At eos de Laodicenfi ac Nicænis Canonibus falli oftendit apud Theodoreti Ecclefiafticam hiftoriam Sanctus Petrus Alexandriæ poft San&tum Athanafium Patriarcha in litteris ad omnes L.4.C.20 ubique orthodoxos, dicens mandare Canones, ut Epifcopus Comprovincialium Collegarum confenfu, Clericorum fuffragiis, & populi poftulatione eligatur. Et Nicænorum Canonum vindex zelofiffimus Leo Magnus Pontifex fcribit ad Anaftafium Archi-Epifcopum Theffalonicens fem; Cùm de fummi Sacerdotis eledione tractabitur, ille omnibus præponatur, quem Cleri plebifque confenfus concorditer poftularit. In litteris ad Provincia Viennenfis Epifcopos ait requiri vota civium, teftimonia populorum, Honoratorum arbitrium a electionem

Epift.84.

C. 5.

98

Epift.92.

C. 1.

electionem Clericorum. Et in litteris ad Rufticum Archi-Epifcopum Narbonenfem; Nulla ratio finit, ut inter Epifcopos babeantur, qui nec à CleTicis funt electi, nec à Plebibus expetiti, nec à Provincialibus Episcopis cùm Metropolitani judicio confecrati. Et hinc Nicænos Canones quidam ità intelligunt, ut ad civitatis Clerum & populum electio, confirmatio fpectet ad Comprovinciales Epifcopos, præfertim Metropolitanum. Ità intelligunt in litteris ad Rudolfum Senenfem ac L.5. Epist. Rainerium Epifcopum Florentinum Gregorius feptimus Pontifex, & in litteris ad Wulgrinum ac Stephanum Parifienfis Ecclefiæ Archi-Diaconos Epift.138. Sanctus Ivo Carnutenfis.

3.

25.

L.3. Epift.

Apollinaris: Hic per fragores parafiticos fuffragio L.4. Epist.
comparatos apicianis plaufibus ingerebatur; hic apice
votivo fi potiretur, tacita pactione promiserat Eccle-
fiaftica fuis plauforibus prædia fore. Et adversùs
Rainaldum Andegavenfis Ecclefiæ Electum Gof-
fredus Abbas Vindocinenfis. Omnes Epiicopi
& Clerici contradixerunt illam, quam veftram fuiffe 12
dicitis electionem, & reprobaverunt, Nec immeri
tò. Nam illis invitis, & non petentibus, arreptus
fuifti à vulgo. Et quod ibi factum eft, hoc præfum-
ptuofa & perniciofa fecit feditio. In illa fiquidem
aclione, immò vulgi confpiratione, quam pro electio-
ne reputatis, lex velut inter arma filuit, vox Divina
locum non babuit. Totum ibi levitas vindicavit &
vanitas: Ubi Mima quædam & mulier publica, quæ
vos garruliter acclamabat, ampliùs potuit, quam
Plebis maturitas vel Clericalis honeftas potuerit. Vos
vulgo furente, & fpreta canonica electione eftis
creatus. Addit à populo petendum dumtaxat
Epifcopum, à folis Epifcopis & Clericis eligen-
dum. Hifce furiofis feditiofis, ac pretio vel
alio humano die emptis vociferationibus frequen-
ter homines indignos ad Epifcopatum postula-
bat, eligebat, immò & rapiebat atque intrudebat
populus, ideòque iftas infolentias, non mode-
ftam poftulationem meritò damnavit, & pro
veris electionibus haberi vetuit Laodicenfis Syno-
dus, quod in tam arduo ac Divino negotio do-
cendus fit & ducendus à Clero populus, non fe-
quendus. Eadem de caufa populum penitùs ab
illo profcribi optat in Orationibus de pace San-
&tus Gregorius Nazianzenus, tandemque profcri-

Notanda funt hæc Sancti Petri Alexandrini verba: Clericorum fuffragiis & populi poftulatione . Et hæc Sancti Leonis: Vota civium, teftimonia populorum, electio Clericorum. Etenim nunquam decifivum fuffragium, fed folum teftimonium ac poftulationis votum populus in Epifcopi fui electione habuit, idque ex Apoftolica, inquit in laudata ad Provincia Viennenfis Epifcopos Epiftola idem Sanctus Leo, auctoritatis norma, qua præcipitur, ut Sacerdos Ecclefia præfuturus atteftatione fidelium muniatur; non obtrudatur invitis, fed per pacem & placitam Deo concordiam confonis omnium ftudiis ordinetur. Etenim feptem Diaconos ordinaturi Apoftoli admonuere plebem, ut confiderarent viros boni teftimonii, plenos Spiritu Sando. Et in libro Apologetico fcribit Cap. 39 Tertullianus: Præfident probati Seniores, bonorem iftum non pretio, fed teftimonio adepti. Er ad Sanctum Cornelium Pontificem ait Sanctus Cypfit nofter Canon. prianus Epifcoporum electiones Collegarum ac PleEpift.41. bis teftimonio judicio comprobari, Ad quæ verba

Epift. 110.

Cap. S.

rectè Jacobus Pamelius: Teftimonium ad Plebem,
judicium ad Collegas eft referendum. Et Apoftolicæ
Conftitutiones mandant, ut 'Epifcopi ordinan.
dum à fe Collegam populo fiftant, rogantes an
ipfe fit, quem fibi petunt præeffe, & an illi per-
hibeant teftimonium, quòd dignus fit. Quem
morem multis depingit in Actis de Eradii fuccef-
foris fui electione Sanctus Auguftinus. Et in
libro de Sacerdotum dignitate fcribit Sanctus
Ambrofius: Homines in Sacerdotum Ordinationibus
clamant, DIGNUS EST, JUSTUS EST.
Et apud Laurentium Surium vita Sancti Eutychii
Patriarchæ Conftantinopolitani: Omnes una vo-
ce proclamabant, DIGNUS EST, DIGNUS
EST. Populi namque teftimonium, votum,
ac poftulationem fuiffe paffim publicis acclama-
tionibus deprompta, lucidum eft ex plurimis
exemplis. Et hinc in laudatis Actis fanctus Au-
guftinus adclamationem iftam vocat populi non
folummodò teftimonium, fed etiam Placitum
atque adfenfum.

Neque obeft decimus tertius Canon Laodicen-
fis. Eum exponit fecundus Sardicenfis: Clarum
eft potuisse paucos aliquos mercede & pretio corruptos
in Ecclefia feditionem movere, ut quempiam poftulent
babere Epifcopum. Tales corrupti populi accla-
mationes fuiffe fuo etiam tempore frequentes te-
ftatur Origenes in vigefima fecunda homilia fuper
vigefimum feptimum caput Numerorum. Et de
Cabilonenfis Epifcopi electione fcribit Sidonius

[ocr errors]

Attamen neque apud Græcos, neque apud nos Latinos plenè obtinuit. Liquet ex adducto Goffredi Vindocinenfis teftimonio, aliifque longè plurimis Decretis Ecclefiafticis ac exemplis, Nam Hedenulfi Epifcopi Laudunenfis electioni adeffe Caroli Augufti Legatum difertè permifit Pontifex Joannes octavus. Et legitimè permiffum cenfuit in adducta ad Hugonem Lugdunen- Epift.60. fum Primatem Epiftola Sanctus Ivo Carnutenfis Epifcopus, quod Rex fit caput totius populi: Addidit id ab Urbano fecundo Pontifice, Gregorii feptimi pro canonicis adversùm laicas inveftituras electionibus Decreta nuper confirmante, non prohiberi. Credidit per noftrum Canonem ac laudatos Pontifices ab Epifcopi promotione profcribi folam turbam, non avitam ac legitimam poftulationem, deinceps non à toto populi corpore, fed à folo capite, Domino Rege, fine quavis in canonicam electionem injuria faciendam. Et reverà Canon nofter laicos ad electioni cooperandum gratiosè ab Electoribus Epifcopis admitti palàm permittit. Nihilominùs Regium hocce jugum excutere femper conata eft Romana Ecclefia. Excutere cœpit Calixtus fecundus, Henrico quinto Imperatori laicas inveftituras efeftucans, ac in folis litigiofis Cleri electionibus permittens decifivum fuffragium, feu Epifcopatus donationem. Quod ipfum Capuano Principi Epist.214. dudùm anteà concefferat Joannes octavus. Durè iftud impugnare cœpit Eugenius tertius, ac circa Innocentii tertii tempora videtur multis in locis fuiffe plenè excuffum: Tunc, inquam, omnis

laicus ab Epifcoporum electionibus fuit integrè
profcriptus & exclufus. Longa eft res, & non
nifi grandi volumine poffit integrè exponi. Rectè
igitur adversùm Lutheranos ftatuit facrofancta |

Synodus Tridentina: Si quis dixerit Ordines, `ab Epifcopis collatos fine populi vel poteftatis fæcularis confenfu, aut vocatione, effe irritos, anathema fit.

CANON XXIII

Enit & hoc nunc ad aures noftras, quod quidam Epifcoporum

Và quibufdam rogati, poffeffiones, qua ad alias Ecclefias per

tinent, irrationabiliter conferant ; & per hoc, quantùm poffunt, ad propriam voluntatem in aliorum poteftatem Epifcoporum ufurpent. Hoc autem & Propheticam illis manifeftè maledictionem acquiret , quæ dixit : Væ qui conjungitis domum ad domum, & agrum ad agrum, ut proximo auferatis aliquid; & criminis eos facrilegii reos conftituit. Hujus rei gratia placuit magnæ huic & univerfali Synodo, quod nullus fratrum & Coepifcoporum noftrorum vel quifquam talem fibi facere nequiffimam locationem roget, vel ab aliquo ipfe rogatus quamlibet alienarum & extranearum conferat Ecclefiarum poffeffionem nec etiam conftituat Presbyteros aut quemlibet alium

[ocr errors]

est

,

,

[ocr errors]

Clericum in Ecclefiis, quæ fibi fubjectæ non funt
, præter volunta-
tem Epifcopi, cui Ecclefia illa commiffa eft. Sed neque quifquam
Presbyterorum vel Diaconorum, qui facris officiis dediti funt, ultrò
ac per fe Ecclefias ingrediens, facrum aliquid operetur in quibus
ab initio fortem minimè confequutus eft; illicitum enim eft hoc &
omnimodis à canonicis præceptionibus alienum. Quifquis ergò poft
hanc definitionem noftram vifus fuerit faciens aliquid horum, quæ
nunc interdicta funt, feparetur aliquo indicto tempore, difciffo vi-
delicet & dirupto modis omnibus locatorio pacto, quod cum fcripto,
five fine fcripto præter Canonem factum eft. Similiter & Presbyter
ille vel Diaconus fegregatus fit, donec ab aliena recedat Ecclefia.
Quod fi & fegregationem contempferit, omnibus modis deponatur,
& ab omni honore facrato dejiciatur.

[blocks in formation]

L.7.indict. 2.Ep.122.

Cap. I.

gnorum divifionem dividenda arbitrati, eamque|| hoftilitatis difcrimine fuisse decisam, & ex parte ali-
violentiam nofter etiam Canon compefcit.

qua ab Ecclefiis Aftigitana, Eliberitanæ, atque
Agabrenfis urbium esse retentam. Pro qua re placuit,
ut omnis parochia, quæ ab antiqua ditione ante mi-
litarem hoftilitatem retinuiffe Ecclefiam fuam compro-
batur, ejus privilegio reftitueretur. Ait Ecclefias
gaudere jure poftliminii, ipfumque nullo tem-
poris lapfu aut præfcriptione poffe elidi. Quocir-
cà & hæc noftri Canonis pars compefcit infolen-
tiam, quæ etiam apud Britones, & ex aliis cau-
apud alios graffata eft, Francorum Epifco

porum.

Altera ejus pars compefcit fimilem Epifcopo-
rum in alienas intra alienum regnum fitas paro-
chias ac diœcefes violentiam, adversùs. quam in
litteris ad Theodoricum ac Theodobertum Fran-
corum Reges fcribit etiam Sanctus Gregorius
Magnus. Fratrem & Co-Epifcopum noftrum Urfi
cinum, Taurine civitatis Antiftitem, in parochiis
fuis, quæ intra Regni veftri funt terminum conftitu-
tæ, grave omninò dicitur præjudicium fuftinere,fis
adeò ut contra Ecclefiafticam obfervantiam, contra
Sacerdotalem gravitatem, &contra facrorum Cano-
num inftituta, nullo ejus exigente crimine, alter
illic non metuerit Epifcopus ordinari. Regni fui
oppidanas aut villanas Ecclefias alterius regni
Epifcopo fubeffe nolebant Franci, eamque bar-
baram violentiam optimus Gregorius damnat &
profcribit. Adversùs eamdem ftatuit fecunda
Synodus Hifpalenfis. Theodulphi Malacitana An
tiftitis Ecclefiæ ad nos oblata precatio eft, afferentis
antiquam ejufdem urbis parochiam militaris quodam

Ejus pars tertia quemque Clericum in Ordinationis fuæ titulo vult effe immobiliter fixum, eo rumque ad alias Ecclefias migrationem aut ab aliis Epifcopis receptionem damnat. De hocce enim Clericalis inftabilitatis malo in Catholica Ecclefia omninò verum eft, quod de quodam gentilium Romanorum vitio fcribit in Hiftoriarum libris Cornelius Tacitus: In civitate noftra L.I. C.22. &vetabitur femper, & retinebitur.

D

CANON XXIV.

Ivina Scriptura dicente, Maledictus omnis homo, qui facit opus Do-
mini negligenter, quidam Metropolitanorum in extremam negligen-
tiam & defidiam delapfi, præceptionibus fuis fubje&tos ad fe ad-
ducunt Epifcopos, & committunt eis Ecclefiæ propriæ Divina officia_;
& Litanias, & cuncta omninò facra quæ ad fe pertinent minifteria, ità
ut per illos celebrent omnia, quæ per semet alacriter agere debuerint,
ac per id cos, qui Epifcopalem dignitatem meruerunt
, quodammodo
Clericos fibi fubjectos exhibeant. Vacant autem iidem præter Ecclefia-
sticas leges fæcularibus curis atque dispositionibus, dimittentes perseve-
rare in orationibus & obfecrationibus pro fuis delictis, ac populi igno-
rantiis, quod nufquam apud aliquos penitùs invenitur, cùm fit Canoni-
cis nimirùm contrarium omninò præceptis, & quod fævius eft, quia
fuis ftipendiis per diftinctas menfium vices præcipi dicuntur prædicta
perficere minifteria, quod ab Apoftolico munimine modis omnibus
oftenditur alienum. Hæc autem omnia magnis et multis ac vehemen-
tiffimis damnationibus dignos hujufmodi ftatuunt ; probantur enim tales
per hæc, quæ faciunt, etiam Sathanica jactantia et superbia languere.
Quifquis ergò Metropolitanorum poft hanc fanctæ ac univerfalis Synodi
definitionem, eadem audacia, vel fuperbia et contemptu abufus, non
per fe cum timore et alacritate, feu confcientia bona, debita minifte-
ria in propria civitate, fed per Suffraganeos Epifcopos fuos efficere
tentaverit , pœnas exfolvat coram proprio Patriarcha, et aut corriga-
aut deponatur.

tur

CA

SCHOLIO N,

Anon palmaris, & æterna memoria retinenaut genus fæcularem poteftatem habentibus, quos publicis potiùs adminiftrationibus implicari delectat, quàm Ecclefiafticis, Pontificalibus præfertim, ideòque illas cuipiam titulari Epifcopo, quem Suffraganeum vocant, committunt, Eft Sathanica jactantia, Epifcopum demutans in Clericum, de qua queftus etiam eft in fua, ad Nicolaum Pontificem adversùs Hincmarum Remenfem Epifcopum, fuum Metropolitam, appellatione Rothaldus Epifcopus Sueffionenfis, Exortum videtur malum à Benedicto nono Pontifice, de quo Sigebertus Gemblacenfis : Benedictus, qui fimoniacè Papatum Romanum invaferat, cùm effet rudis litterarum, alterum ad vices Ecclefiaftici of ficii exequendas fecum Papam Sylveftrum confecrari fecit. Nam & temporibus iftis proximus Sanctus Petrus Damiani omninò habuit Suffraganeum, L. Epifi Albertum nefcio cujus civitatis Epifcopum: Ve

A. 1045

1.

Erift 5.

tuftiorem Suffraganeorum memoriam ego ignoro. Rectè de illis addit adductus Sigebertus: Quod cum multis non placeret. Etenim de Epifcopis Suffraganeos adfumentibus dici omninò poteft, quod adversùm Epifcopos Chorepifcopis utentes fcribit Epiftola,licèt fuppofititia & Sancto Damafo Pontifici perperàm adtributa, antiqua tamen & docta. Illi Epifcopi, qui talia fibi præ. fumunt, videntur mihi effe meretricibus fimiles, quæ ftatim, ut pariunt, infantes fuos aliis nutricibus tradunt educandos, ut fuam citiùs libidinem explere valeant. Sic & ifti infantes fuos, id eft, populos fibi commissos, aliis educandos tradunt, ut fuas libidines expleant, id eft, ut pro fuo libitu fæcularibus curis inbient, & quod unicuique vifum fuerit, liberiùs agant. Pro talibus anime negliguntur, oves percunt, morbi crefcunt, bærefes & fchifmata prodeunt, & reliqua mala proveniunt. Suffraganeis, qui non Paftores, fed nullius poteftatis mercenarii homines funt, innixi Epifcopi altè dormiunt, ideòque venit inimicus homo, & fuperfeminat zizania: Lutheranam hærefim & reliqua omnia Germanicæ Ecclefiæ mala ex fonte ifto profluxiffe eft nimis manifeftum. Non Epifcopatus temporali Principatui, fed hic illi eft accefforius ideòque hujus adminiftrationem meritò mandant Canones alteri delegari, & Pontificale officium per ipfam Epifcopi perfonam quoad omnia exerceri. Epifcopos iftos, qui oves fuas paffim omnibus, crumenam autem aut laicam poteftatem nemini penitùs credunt, juftiffimè arguit in libris de Confideratione Sanctus Bernardus.

& ad laudatam Synodum Præfef-Legatus. Locu tus fuit ex Sancto Petro Damiani, qui omnem Epifcopatus appetitorem monachum effe in mente fua & coram Deo Apoftatam conftanter adfeverat. Et Clementini fchifmatis tempore apoftatas monachos ad titulares Epifcopatus paffim adfpiraffe & frequenter perveniffe Theodoricus à Niem lamentatur. Et fratris Jacobi Juliacenfis, L. C¡ \ :. Ultrajectenfis Suffraganei, impofturas, facinora, degradationem, infame fupplicium videre eft in magno chronico Belgarum. Etiam aliorum exceffus varios compefcuit in Synodo fua fub Martino quinto Pontifice habita Eberardus Archi-Epifcopus Salisburgenfis.

Suffraganeos iftos, ac omnes generatim titu lares Epifcopos graviffimè infectatus eft, monachorum animo apoftatantium asyla dixit, & per facrofanctam Tridentinam Synodum profcribi exegit magnum Ordinis noftri decus Hieronymus Seripandus, Archi-Epifcopus Salernitanus, fanctæ Romanæ Ecclefiæ Presbyter Cardinalis,

Et quidem Metropolitarum, adversùm quos agit nofter Canon, duplex erat in eodem facto facinus: Officium Pontificale, fæcularibus negotiis poftpofitum, negligebant, & quempiam Provincialem Epifcopum abftrahebant à propriæ Ecclefiæ refidentia & cura. Et hinc meritò Calixtum fecundum Pontificem qui Joannem Glafguenfem Epifcopum, Patriarchæ Hierofolymitano fervientem ut Suffraganeum, ad Ecclefiam fuam redire juffit, meritò laudat Symeon monachus Dunelmenfis. Noftro tamen Canoni non adverfatur Ecclefiæ Anglicanæ antiquiffima confuetudo, ex qua Roffenfis Epifcopus fuit Suffraganeus defuncti vel abfentis Archi-Epifcopi Cantuarienfis,

F. $25.

A. 1113.

1138.

Sunt item certi cafus, in quibus Epifcopo in varias Chriftiani populi neceffitates distracto liceat habere Suffraganeum. Habuit enim Sanctus Petrus Damiani, Sanctus Engilbertus Archi-Epifcopus & Martyr Colonienfis, fancti Epifcopi plures, ac ipfe nofter Sanctus Thomas de VillaNova, in cujus ille vita vocatur Epifcopus de gratia. Et de Celeftino tertio Pontifice fcribit Rogerus Hovedenfis: Dominum Joannem de San▪ F. 774' do Paulo, Presbyterum Cardinalem tituli fandtæ Prifcæ, adeò præ cæteris diligebat, quod illum loco fui conftituerat ad omne officium fuum exequendum, nifi in confecratione Epifcoporum, quod pertinebat ad officium Epifcopi Hoftienfis. Ex quo vides quoad confecrationes iftas Hoftienfem tunc fuiffe in Romana pro Pontifice etiam vivo ac præfente, quod quoad omnia in Ecclefia Cantuarienfi pro defuncto aut abfente Archi-Epifcopo erat Epifcopus Roffenfis. Et Romanæ Ecclefiæ reformande incondito fpiritu turgens Synodus Bafileenfis ftatuit de Domino Papa: Prælatum aliquem magnæ |fcientiæ, probatæque & exemplaris vitæ in urbe Vicarium conftituat, qui vice fua Cleri & populi Epifcopalem curam gerat, de quo an oneri fuo diligenter incumbat, fæpè perquirat. Quin immò de Sancto Petro Apoftolo fcribit liber Pontificalis : Hic ordinavit duos Epifcopos, Linum & Cletum, qui præfentialiter omne minifterium facerdotale in urbe Roma populo vel ad fe venientibus exhiberent; beatus autem Petrus orationi, prædicatione populum erudiens, vacabat. Et huic fundamento innititur vetuftiffima Ecclefiæ Romanæ confuetudo, ex qua feptem Cardinales Epifcopos femper fuiffe Domini Papæ quafi Suffraganeos oftendit in opere de feptem urbis Bafilicis Onuphrius Panvinus. Eorum

Seff. 13.

« VorigeDoorgaan »