Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

,

[ocr errors]

vel utcumque alienare cimilia et vafa facra, excepta caufa olim ab
antiquis Canonibus ordinata, videlicet quæ accipiuntur in redemptio-
nem captivorum. Sed nec tradere falaria Ecclefiarum in emphyteoti-
ca pacta nec alias rufticas poffeffiones venundare
ac per hoc Ec-
clefiafticos redditus lædere, quos ad propriam utilitatem, et ob escam
pauperum, et peregrinorum fuftentationem effe decernimus. Omnem
verò Ecclefiafticarum rerum poteftatem habentem et has meliorare;
ac dilatare prout oportuerit Ecclefiaftica loca, per quæ redditus fiunt;
et infuper propriarum rerum difpofitionem diftribuere, ac committere
feu conferre quibufcumque voluerit et judicaverit juxta propriam
poteftatem ac dominatum. Quifquis autem apparuerit poft hanc defi-
nitionem noftram contrarium quid huic fance et univerfali Synodo
agere, deponatur ut prævaricator Divinarum legum et præceptorum,
caffata videlicet omninò, quæ facta eft in fcriptis, vel fine fcriptis
ab Epifcopo, venditione, vel emphyteotica traditione, vel alia qua-
vis alienatione cimiliorum fcilicet, et falariorum locorum. Qui
verò emerit aut perceperit aliquid ex prædictis cimeliis vel falariis
et non reftituerit Ecclefiæ iterùm quæ Ecclefiæ funt, vel non reddi-
derit ad incidendum chartam venditionis vel emphyteufeos
fit ana-
thema ufque dum fecerit quod ab hac fancta et univerfali Synodo
confirmatum eft. Si autem Epifcopus convictus fuerit conftruxiffe.
monasterium de redditibus Ecclefiafticis, tradat ipfum eidem Ecclefiæ
monafterium; fi verò de propriis rebus, aut de aliis quibufdam con-
ventionibus, habeat id fecundùm propriam poteftatem et voluntatem
omni vita fua, et poft finem vitæ dimittat et conferat hoc quibuf-
cumque voluerit, non tamen fæculare diverforium fiat.

,

,

SCHOLIO N.

Ecclefiaftica bona non folummodò ad Cleri

,

ftolis dederint diftribuenda in pauperes, affirmat
etiam in libro de Ecclefiæ unitate Sanctus Cy-
prianus. Ex Ecclefiæ bonis ferendam pauperibus
opem non ftatuit, fed fupponit Synodus Sardi-
cenfis. Et ad Valentinianum Auguftum fcribit
Sanctus Ambrofius. Poffeffio Ecclefiæ, fumptus eft
egenorum. Ex ipfa viduas, pauperes, peregrinos
alendos fcribit in canonicis ad Ammonem Lyco-
politanum Epifcopum litteris Theophilus Pa-

[ocr errors]

Cap. 12.

Epift.22.

cos, fed etiam ad captivos, peregrinos, orphanos, viduas, quofvis pauperes ftricto & æquo proportionis jure pertinere eft lucidum dogma Apoftolorum, omnium fanctorum Patrum, cunctarum fub cœlo Ecclefiarum. Etenim ad nefcio quem iftorum bonorum dilapida-triarcha Alexandrinus. Et quarta Synodus Car- Cap. 10.

thaginenfis: Qut oblationes defunctorum aut ne-
gant Ecclefiis, aut cum difficultate reddunt, tam-
quam egentium necatores excommunicentur. Et fex-
ta Toletana: Res Ecclefiis collatæ funt propriè pau-
perum alimenta. Et hinc Joannis Patriarchæ An-
tiocheni Ephefina factio, in precibus Theodofio

L. 4. Epift. torem Epifcopum fcribit Sanctus Petrus Damia-
ni. An ignoras, quia ad boc Ecclefiis prædia con-
feruntur, ut ex his pauperes fuftententur, indigen-
tes alantur, viduis atque pupillis fubfidium procu-
retur? Ecclefiæ quippe nafcentis exordio hic mos
inolevit, ut quilibet ad fidem venientes poffeffionum
jura diftraherent, atque ad Apoftolorum pedes pre-Augufto è Chalcedonenfi civitate miffis, accufat
tium adferrent. Eo namque tempore Chriftiano-
rum Ecclefiæ & apud Judæos & apud Romanos
erant damnata conventicula, quid immobile
poffidere prohibita: Hinc data illis per Conftan-
tinum Auguftum pace, Sanctis ipfarum Rectori-
bus vifum eft, ut ipfa potiùs prædia traderentur,
undè non modò Clericos pafcerent, fed & refrigerii
ftipem diverfis indigentibus miniftrarent. Quod
patrimoniorum fuorum pretia primi fideles Apo-

Cap. 95.

Cap. 15.

tamquam de fummo crimine Sanctum Cyrillum
Patriarcham Alexandrinum, Quod in pauperum E. 465..
ufus expendenda infumpfiffet in milites. Et ad
Gallicanos Epifcopos fcribit Hilarius Pontifex :
Ex Ecclefiæ prædiis plurimorum confuevit neceffitati
bus fubveniri. Ea prædia effe res, undè pauperes Epist. 6.
vivunt, ait Synodus Agathenfis. Prima Au- c. 5.
Cap. 7.
relianenfis affirmat effe Ecclefiarum reparationibus,
Cap. 5.
Sacerdotum ae pauperum alimoniis, vel captivorum
redem-

Cap. 5.

Epift.10.

Epift. s

[ocr errors]

redemptionibus deputata. Arvernenfis dicit effe | | probet, inducunt, & Clericos bujus modernæ viæ

viros arrogant, qui domos & vineolas fuas ad informem Præbendarum formam conferant, qui quafi altare contra altare erigant, qui Sanctis in via Dei Ec-gradientibus objiciant & offendiculum in verbo,

Egentium fubftantiam, in quam nulla fit Regibus
poteftas. Plurima habemus & facrorum Cano-
num, & fanctorum Patrum talia teftimonia :
Omnis antiqua Chriftianitas uno ore clamat
clefiafticæ fubftantiæ raptores laicos, ac, pravos
difpenfatores Epifcopos effe fures latrones,
pauperum necatores, fimiles Jude Pfeudo-Apo-
ftolo, ac Judaicis Pontificibus, facra pecunia
ementibus Romanos milites ad fimplici populo
de Domini noftri Jefu Chrifti Resurrectione
mentiendum. Uti ob aliter in folubile Ecclefia-
rum alienum æs, ità etiam ob aliter inadjuvabi-
les pauperum neceffitates vendi quamvis facram
fubftantiam, ipfos quoque Dominici Sanguinis
portitores calices, permifit cum noftro Canone
omnis fidelis antiquitas, quod nempe ad paupe
res æquo cum Clericis jure pertinerent. Hinc
item Sanctus Profper, vel quivis alius de vita
contemplativa librorum doctus & antiquus auctor
Clericos fufficienti patrimonio inftructos vetat
vivere ex bonis Ecclefiæ: Ex Conftantini Augu-
fti, folos pauperes in Clerum fcribi mandantis,
lege loquitur, putatque ab illa victum iftum folis
pauperibus permitti. Verùm hæc eft ejus privata
fententia, in facris Canonibus non habens
fundamentum.

[ocr errors]

Addit Stephanus Epifcopus Tornacenfis. Quia non folùm ignominiofum, fed & periculofum effe conftat, ftipendia Ecclefiaftica, quæ funt tributa egentium animarum, in turpes & deteftabiles ufus confummari & confumi, decrevimus communi confilio Capituli noftri domum mundari à pollutione fordium, immunditia lupanari. Hanc immunditiam dicit effe luxuriofas ac fuperfluas Clericorum veftes, de quibus in Epiftola ad Fulconem Lingonenfis Ecclefiæ Archi-Diaconum Sanctus Bernardus. Rediè, quia furgis ad Vigilias vadis ad Miffas, boris chorum nocturnis diurnisque frequentas. Benè facis, fi Ecclefiæ Præbendam gratis non accipis. Dignum eft, ut quia altario defervit de altario vivat. Conceditur ergo tibi, ut fi benè defervis, de altario vivas, non autem ut de altario luxurieris, non ut de altario fuperbias, ut indè compares tibi fræna aurea, fellas depictas, calcaria deargentata, varia grifeaque pellicea à collo & manibus ornatu purpureo diverfificata. Denique quidquid præter neceffarium victum ac fimplicem veftitum de altario retines, tuum non eft, rapina eft, facrilegium eft. Multis oftendit beneficiatum Clericum neceffario vicu ac fimplici veftitu debere effe omninò conten

tum.

[ocr errors]

Decreti fui radicem detegit laudatus Stephanus in litteris ad Alexandrum tertium Pontificem. Epift.85. Oritur quædam plantatio fingularium feu fæcularium

من

laqueum in exemplo. Amiffam apud nos Chriftianitatem & fædiffimè deformatum Clerum repara turus Carolus Magnus, omnes cathedrales & collegiatas Ecclefias vertit in clauftra & Clericalia monafteria, quod nuper fub ejus avo Carolo Martello inchoarat Sanctus Rigobertus, ex facro Sancti Benedicti Ordine Archi-Epifcopus Remenfis. Eum in Europa fuiffe omninò primum iftius vitæ auctorem teftantur ejus apud Lauren (tium Surium authentica vita, & in litteris ad Remenfis Ecclefiæ Decanum idem Stephanus Epist, 160. Tornacenfis. In Lugdunenfem Sanctus Ledradus Archi-Epifcopus, in Metenfem Sanctus Crodogangus, in alias Ecclefias alii fancti Episcopi induxerunt. A Ludovico Pio rogata Aquifgranenfis Synodus illi ex facris Canonibus ac defloratis fanctorum Patrum dictis Regulam compilavit, cui poftmodùm in quibufdam punctis per Sanctum Petrum Damiani reprobatæ fuffecta fuit monaftica Regula Sancti Auguftini. Erat ad Clericalem caftitatem cuftodiendam & frænandam avaritiam via longè optima: Longè fanctiffima fub iftis Regularibus feu Canonicis Clericis fuit Europa Ecclefia, & Jefu Chrifti patrimonium fideliffimè adminiftratum. At verò non ita pridem ante Alexandri tertii Pontificis tempora aurum iftud, quomodò humana omnia, verti cœpit in scoriam, & optimum vinum mifceri lapfæ difciplinæ aqua: Regularis Clericorum in clauftro vitæ laxatus hinc indè rigor vifus eft non poffe facilè fanari, ideòque communia bona fuere iftic in præbendas divifa, ac inducti Canonici fæculares. Præbendæ proventus unicuique dabantur in manus: Quare illi exiftimarunt fe eorum, quomodò proprii patrimonii, plenos ac liberos dominos, ac poffe in luxum & profanas caufas fine fcrupulo profundi. Adversùs hunc etiamnum hodie graffantem errorem peffimum nos quoque cum laudato Stephano, cujus tamen dentatos nimiùm in Canonicorum fæcularium ftatum aculeos non probamus, Sancto Bernardo, & aliis Ecclefiæ Doctoribus optimis pugnamus.

Et jure merito. Etenim prima Ecclefiæ difci
plina Ecclefiafticam fubftantiam paffim divifit in
quatuor portiones: Epifcopo, Clericis, fabri-
cæ, pauperibus. Poft Caroli Magni tempora
apud quofdam Regulares Clericos illa manfit,
apud quofdam fuit exftincta. Rationem dat in.
Refponfis ad Sancti Auguftini Anglorum Apo- Q
Canonicorum, quos utrùm Pater cæleftis plantaverit, ftoli quæftiones Sanctus Gregorius Magnus:
Epift. 118. necdum fcimus. Et in alia ad eumdem Epiftola. Communiter viventibus de faciendis portionibus quid
Commutaverat dextera Excelfi in Blefenfi oppido per crit loquendum, cùm omne quod fupereft neceffitatibus
æternæ recordationis Innocentium fecundum Papam in caufis ptis ac religiofis erogandum eft? Domino ac
lubricos fæcularium Canonicorum greffus in Regula-magiftro omnibus dicente: QUOD SUPEREST,
rium difciplinam, fingularitatem illam reftrinxe-

DATE ELEEMOSYNAM. Ad primam Ec-
rat,
ut tamquam Apoftolorum difcipuli de communi clefiæ difciplinam dixi, Paffim. Etenim Hifpa-
viverent in communi. Acutiùs intuentes & intelli- niarum Ecclefia tres folummodò habuit portio-
gentes aftutiùs Pontifices & Principes temporis nofiri, nes: Epifcopi, Fabricæ, Clericorum. Paupe-
plantationem, quam nefcio utrùm Pater cæleftis ap- rum portionem dictis tribus inclufam Epifcopo-

L.1.C.116.

rum & Clericorum fidei credidit, omnia fimpli-
ci iue fuftentationi fuperflua in pauperes ac alias
pias caufas impenfurorum. Et hanc formam ter-
tia Ecclefiæ fub fæcularibus Canonicis difciplina
quafi ubique recepit. Quocircà licèt illi Sacerdo-
tiorum fucrum proventus faciant fuos, non ta-
men pleni & liberi, fed quafi fidei-commiffarii
ipforum funt domini, rigido juftitiæ jure obftri-
Eti ad omne neceffario victui & fimplici veftitui
fuperfluum in pauperes elargiendum. Res tranfit
cun fuo onere: Quarta fua parte pauperes fpo-
liare neque voluit, neque potuit Ecclefia: Abit
hoc à piiffima matre. Servare illa vult & debet
piam voluntatem fundatorum, de quibus prima
Synodus Aquifgranenfis. Fideles fidei ardore &
Chrifti amore fuccenfi, ob animarum fuarum reme-
dium & cæleftis patriæ defiderium, fuis propriis
facultatibus fanctam locupletem fecerunt Ecclefiam,
ut his milites Chrifti alerentur, Ecclefiæ exorna-
rentur, pauperes recrearentur, & captivi pro tem-
porum opportunitate redimerentur. Idem inculcant
fecunda ejufdem loci Synodus,& fexta Parifienfis.
Abfit, ut piæ ifti menti non adverfetur quod de
quibufdam fuorum temporum Epifcopis fcribit

[ocr errors]

Cap. 42.

14.

Romanæ Ecclefiæ, ideòque illi, uti aliis ejufdem
Ecclefiæ bonis, nullum Epifcopum pofle mifceri.
Ejufmodi monafteria etiam in Romana fua per
D. Lucam Holftenium nuper publicata Synodo
laudat Leo Papa quartus. Et de Sancto Leone
nono, quod Sanctæ Crucis monafterium in hæ
reditatis fuæ terra fundarit, & in Sanctæ Roma-
næ Ecclefiæ proprium jus tradiderit, Gregorius
feptimus fcribit ad Guarnerium Argentinenfem L.2. Epift.
& Burchardum Epifcopum Bafileenfem. A Ca-
rolo Magno & ejus fuccefforibus fundata plura
monafteria, quorum, licet regiones in Duces
& Comites alienarint, proprietatem femper re- A. 1184.
fervarint, adfirmat Rigordus. Fundata à fe mo-
nafteria, tutelæ caufa adversùs variorum Poten-
tum injurias, pii fideles aut Sedi Apoftolicæ aut
Domino Regi dabant in alodium, atque hinc
in fuis Annalibus fcribit Hermannus Contractus.
Imperator Henricus tertius cum Domino Papa Leo- A. 1053.
ne nono, multifque Epifcopis & Principibus, Na-
talem Domini VVormatie egit. Ubi cum Papa, ficut
dudum cœperat, Fuldenfem Abbatiam, aliaque
nonnulla loca & cœnobia, que Sancto Petro antiqut-
tùs donata feruntur, ab Imperatore repofcens exe-

in fermone de lapfis Sanctus Cyprianus: Efurien-giffet, demùm Imperator pleraque in ultramontanis

tibus in Ecclefia fratribus non fubvenire, habere argentum largiter velle. Modica non eft hæc res. Pauperum à Clericis aut Epifcopis præfertim oppreffio clamat in coelum. Exindè fuiffe in Ecclefia & Chriftiano populo natas fui temporis fæditates omnes fcribit ad Sicardum Aquileenfem L.1.Epift. Archi-Epifcopum Gregorius feptimus Pontifex :

42.

Exindè Pfeudo-Prædicatio lutherana, licèt non
primam originem, certè robuftiffima accepit
fomenta.

Quomodò Epifcopus ex Ecclefiæ fuæ bonis
poffit fundare monafterium, quod item mona-
fteria in fæcularia diverforia demutari nequeant,
eft fuprà oftenfum: Hæc Canonis verba de fun-
dato ex propriis Epifcopi bonis monafterio, Ha-
beat illud omni vita fua, &c. oftendunt eo tempore
familiarem fuiffe non laicum folummodò patrona.
tum, fed & Ecclefiarum ac monafteriorum pro-
prietatem, de qua Goffredus Abbas Vindoci-
nenfis frequenter dicit fuum monafterium effe
Sancti Petri Apoftoli patrimonium & alodium

partibus ad fuum jus pertinentia pro cifalpinis illi
quafi in concambium tradidit. Altarium feu paro-
chialium Ecclefiarum etiam apud laicos proprie-
tate, & varia donatione nihil per ifta tempora
fuit frequentiùs: Malum à Carolo Martello in-
choatum, cujus profani milites etiam Epifcopia
ac monafteria verterunt in fuum patrimonium,
ac de illis, ut de re pleniffimè fua, tranfegerunt
ac difpofuerunt. Pippinus filius reddidit Epifco-
pia Clero, tandemque etiam altaria & decimas
de militum manibus efeftucavit Ecclefia, atque
ità, quod milites Clericis reddere nollent, illa
ad monachos devenerunt. Attamen penes Do-
minum Papam, Imperatores, Reges, ac pios
fundatores laicos manfit præfertim monafteriorum
proprietas, & hanc apud dictos laicos præfens
Canon tolerat potiùs, quam confirmet. Ex ea-
dem regula Sanctus Francifcus omnia fui Ordinis
præfentia & futura monafteria, quin & omnem
penitùs etiam fui ufu confumptibilem rem, vo-
luit effe alod ium Ecclefiæ Romanæ.

CANON X V I.

Agnis ululatibus et multis lacrymis dignum opus à multis fidelibus ad noftros pervenit auditus ; ajunt enim fuiffe quofdam laicos fub eo, qui nuper imperavit, in ordine fenatorio, qui fecundùm diverfam imperatoriam dignitatem videbantur capillorum comam circumplexam involvere atque reponere, et gradum quafi Sacerdotalem per quædam indufia et veftimenta facerdotalia fumere, et ut putabatur, Epifcopos conftituere, fuperhumeralibus,

id eft,

?

,

[ocr errors]
[ocr errors]

,

,

id eft, palliis circumamicos et omnem aliam Pontificalem indutos ftolam, qui etiam proprium Patriarcham adscribentes eum qui in adinventionibus rifum moventibus Prælatus et Princeps erat ; et infultabant et illudebant quibufque divinis modò quidem electiones, promotiones, et confecrationes, modò autem acute calumnias damnationes et depofitiones Epifcoporum, quafi ab invicem et per invicem miferabiliter et prævaricatoriè agentes et patientes. Talis autem actio nec apud gentes à fæculo umquam audita eft, ità ut pejores et miferabiliores infidelibus nationibus exhibeat et demonftret hos, quos nunc manifeftos effecimus, qua de re fancta et univerfalis Synodus definivit et promulgavit, illos quidem malitiæ nixus omninò ut fceleftos abominari, neminem autem fidelium qui Chriftiana cenfentur appellatione, deinceps conari tale quid faciendi vel admittendi aut filentio tegendi quemquam eorum qui hujufmodi operantur impietatem. Si verò quifpiam Imperator, vel Potentum, aut Magnatum taliter illudere Divinis, et talem ac tantam injuriam impiè in Divinum Sacerdotium facere vel admittere tentaverit, primò quidem arguatur à Patriarcha illius temporis & Epifcopis qui cum ipfo fuerint, & fegregetur & indignus Divinis myfteriis judicetur ; deindè verò accipiat quofdam alios in duram obfervationem labores & pœnas, quæ vifæ fuerint: Et nifi celeriter fe pœniteat etiam anathema fit ab fancta & univerfali Synodo, tamquam qui finceræ & immaculatæ fidei myfterium dehoneftaverit. Si verò præsumentibus quibufdam hujufmodi nefas operari, Patriarcha Conftantinopolitanus fuffraganei ejus Epifcopi, quod factum fuerit , cognofcentes, neglexerint debitum adversùs eos oftendere zelum, deponantur, à proprio facerdotio ac honore pellantur : Qui autem quoquo modo hujufmodi miniftraverunt, vel miniftraturi funt impiiffime actioni, & minimè confeffi acceperint conveniens epitimium, definimus per triennium fequeftratos effe, anno quidem uno extra Ecclefiam flentes, alio verò anno intra Ecclefiam ftare ufque ad catechumenos, porrò tertio confiftere cum fidelibus, & ità dignos fieri myfteriorum fanctificationibus,

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

CA

SCHOLION.

Anonis caufam ad nonam præfentis Synodi Actionem edixerunt per Thomam Subdiaconum ac Notarium Legati Romani. In noviffimis temporibus nova pravitas & valdè reprehenfibilis apparuit. Homines enim laici ad dedecus & confufionem Chrifti Dei noftri, & Ecclefiæ ipfius, & Sacerdotalis dignitatis, amici Sacerdotalibus ftolis

Epifcopalibus fuperbumeralibus, & accipientes orationem Sacerdotalem ab aliquo laico quafi Patriarehalem formam habente, præfumpferunt Sacerdotio fungi, agere putativa, veluti digni fummi Sacerdotes, Divinæ adminiftrationis myfteria, in derifionem ac vituperationem dati à Deo Principibus

Sacerdotum honoris, & detractionem immaculate Chriftianorum fidei. Lucidiùs in Sancti Ignatii vita exponit Nicetas Paphlago. Michael Imperator animo juvenilibus defideriis corrupto rem Divinam pro fabula feu ludibrio ducebat, ludibrium ipfe factus omnis fœditatis & peccati, ipfiufque peccati patris. Etenim Homunciones quofdam impurissimos ac profaniffimos, &fcurras Divini Spiritus cœleftifque gratiæ omninò expertes, peffimifque demonis artibus inftructiffimos, facrilegè impudenterque Sacerdotes Antiftites ad Ecclefiæ profanam imitationem dementiffimus confecravit, illifque Theopbilum quemdam Proto-Spatharium, fcurram & mimum, interque profanos profaniffimum, Patriar cham præfecit, rifum fibi & cachinnum improbum deridendus ac deteftandus quæritans: Per que

Cedrenus. Hi, inquam, tres apud nonam præfentis Synodi Actionem fuere confeffi: Ludum facieb at Michael Imperator, mittens nobis Pontificalem ftolam; verùm non folùm nobis, fed & pluribus aliis Spathariis. Et à Romanis legatis rogati, Veraciter mittebatis Sacerdotalem folam? Refponderunt: Mittebamus eam. Rursùm rogati, Et fuper capita veftra pofuerunt fancta Evangelia? Faffi funt: Veraciter pofuerunt ea. Etenim

oblationi sanctæ fiebat injuria, nomen verò Dei contumeliis affectum inter gentes blafphemabatur. Sed Michael tantoperè infamia hac gloriabatur, ut nec publicè quidem erubefceret jactare: MIHI THEOPHILUS, BARDÆ CÆSARI PHOTIUS, CHRISTIANIS IGNATIUS EST PATRIARCHA: In hoc amentia, ne dicam impietatis potiùs, tandem chaos eft devolutus. Ità facrilegus ille fcurra Theophilus, exerta fua petulantia aulas lambens Regias, nefandis fceleribus, lafci-Epifcoporum, dum confecrantur, capiti fanvia, & facettis, turpiffima imitatione per contemptum rerum Divinarum myfteria & Sacramenta traducebat ac illudebat : Quod ne gentes quidem quamvis imple, aufæ funt aliquando. Que Phosius cùm coram fe geri cerneret, rem indignissimam nec reprehendit, nec reftitit impietati, neque quòd res Divina ludibrio haberetur, verbum ullum contra vel grave vel leve edidit. Quod mirum videri non debet. Erat enim mercenarius opilio, non germanus Paftor. Quocircà illi de pereunte grege nulla cu va. Ad hæc duo tantùm toto pectore intentus: Alterum, ut iis, qui rerum potiri videbantur, blandiendo, modifque omnibus gratificando &obfequen. do, Patriarchatum fibi firmaret; alterum ut Ignatium, fi qua ratione fieri poffet, etiam vita

exueret.

[ocr errors]

Rectè dicit Nicetas: Ne gentes quidem aufæ funt aliquando. Ex iftius enim blafphema irrifio nis metu Sacra noftra coram gentilibus ftudiofif. fimè occultari mandat Apoftolicus, immò Evangelicus Canon, vetans fanctum dari canibus, aut margaritas projici ante porcos. A nullo umquam gentili, nifi à quibufdam fædiffimis mimis, Divina paffim vindicta percuffis, aut admiranda gratia converfis, myfteria noftra iftam injuriam pertulerunt. Hæc Canonis noftri verba, Capillorum comam circumplexam involvere, c. exponit Anaftafii Bibliothecarii fcholion

[ocr errors]

&um Evangelii codicem fuperponere eft antiquiffimus & Græcæ & Latinæ Ecclefiæ ritus. Rogati denuò, Et faciebat quis aliquam orationem, feu verbalem Epifcopalis confecrationis formam in vos? Repofuerunt: Etiam, utique Theophilus Proto-Spatharius. Addidere illum jam effe mortuum, perrexeruntque Apoftolici Legati: Verè mortuus eft, & abiit in infernum. Vos fciebatis quòd malum effet; ut quid boc feciftis? Dixerunt: Et quid poteramus adversùs Imperatorem dicere, fœminas & pueros, & fæculum habentes? Rursùm legati: Et fi obtulisset vobis idolum, adorare illud habuiftis? Et illi: Abfit. Exindè eorum baptif ma, fi fortè fimili blafphemo modo datum, difcufferunt Legati, & comperto legitimo funt profecuti: Et cur fi Sacerdotes induxerunt vos in Ecclefiam & in communionem, vos depravaftis Di vina ac terribilia myfteria, & illufiftis, & feciftis ridiculum Sacerdotium ? Et illi: Diximus & iterùm dicimus, per diem illam quidquid faciebat Imperator & præcipiebat, nos faciebamus. Si enim loqueremur & refifteremus, moreremur. Et quidam ex noftris refiftentes cæfi funt. Homines fumus infir mi, non tolerassemus mortem. Verùmtamen Epitimium accepimus, confitentes fanctissimo Doming noftro Ignatio Patriarchæ . Addiderunt impofita Epitimia fefe expleffe. Hinc iterùm legati: Quando banc pompam, & injuriam, & ridiculum videbat vos Photius?

marginale: Ità à cervice ufque ad capita contorque-faciebatis in Sacerdotium bant, ut Clericali more in rotundum tonfi vide

rentur.

Hos inter fcurras erant Marinus, Bafilius, & Georgius Spatharii, id eft, Principis Prote &tores Domeftici, à Gordiano Imperatore inftituti, quos à pofterioribus Græcorum Auguftis appellatos fuiffe Spatharios teftatur Georgius I

[ocr errors]

Et ipfi Nefcimus fi videbat, an fi non videbat ; teftis autem eft Deus, quia totus mundus id fciebat. Adftitiffe & vidiffe Photium Nicetas Paphlago eft fuprà teftatus. Hos itàque homines pœnitentes novis Epitimiis fubmifere Legati Apoftolici, ac dimiferunt.

[ocr errors]

CANON

[ocr errors]

X VIL

"An&a & universalis Nicæna prima Synodus antiquam confuetudinem jubet fervari per Ægyptum, & provincias, quæ fub ipsa funt ità ut horum omnium Alexandrinus Epifcopus habeat poteftatem, dicens: Quia & in Romanorum civitate hujufmodi mos pravaluit. Qua pro causa & hæc magna & fan&ta Synodus tam in feniori & nova Roma , quam in fede Antiochiæ, ac Hierofolymorum priscam confuetudinem decernit in omnibus confervari, ità ut earum

Præfules

« VorigeDoorgaan »