Garboltsa. Quod nempe tunc Hypatius Epifcopus hærefi renuncians facras imagines Ecclefiis reddidiffet. Et quidem dictos poenitentes Epifcopos & in communionem & in fedes recipere propendebat Synodus; verùm quod effent infigniter famofi hærefeos Principes, Joannes monachus, Patriarcharum Orientalium Vicarius ac Legatus, interceffit. Flagitatur à multis, quomodò oporteat cos, qui ab hærefi redeunt, fufcipi: Et obfecramus fandtam & facram Synodum, ut veniant libri fandorum Patrum, & videamus & perfcrutemur, & inde fumamus veram certitudinem, quomodò illos fufcipi oporteat Hæfitamus enim nos, Et mox à Sancto The rafio juffus Conftantinus Ecclefiæ Conftantinopolitana Notarius è Patriarchali Bibliotheca protulit codicem, Apoftolicos, fanarum Synodorum, Sancti Bafilii & aliorum Patrum Canones continentem, nuper nescio à quo compilatum ex præfcripto primi Canonis Trullani, Laudatus Conftantinus ex illo legit vulgarem Apoftolicum, qui de lapis laicis loquens ad rem præfentem non faciebat, quinquagefimum primum, & octavum Nicænum Canonem de recipiendis Novatianenfium Epifcopis & Clericis, de quo rectè dixit Theodorus Catanenfis in SiciJia Epifcopus: Ad hærefim hanc nihil babet Canon, qui lectus eft. Et quoniam Sancto Tharafio reponenti, Sed & de omni hærefi eft, meritò acquiefcere noluit Epiphanius Ecclefiæ Catanenfis Dia conus, & Thome Calaritani Archi-Epifcopi Vicarius ac Legatus, orta eft quæftio de hifce Canonis verbis: Impofitionem manus accipientes fic in Clero permaneant. Orta eft quæftio, Quænam & qualis effer ifta manus impofitio; Et ad Sanaum Tharafium dixere Joannes & Thomas monachi, Patriarcharum Orientalium Vicarii & Legati, Deprecamur Domine, ut doceas nos. Repofuit ille: Fortè in benedictione tantùm hic manus impofitionem dicit, non confecrationem, Græcum Canonem non penitùs benè ob linguæ inopiam reddidit Latinum Dionyfius Exiguus. Græcè est, Manus impofitionem acceptam babentes: Nos Latini, non habentes participii passivi tempus præteritum aut Aoriftum, unica id voce effari nequimus, ideòque Dionyfius vertit: Accipientes. Hinc nata apud nos Latinos quæftio, An Novatianenfes Epifcopos & Clericos, ut in gradu fuo manerent, oporteret, Paulianiftarum more, reordinari. Quomodò in eamdem quæftionem inciderit homo Græcus, Sanctus Tharafus, eft admiratione dignum. Erat Neophytus, & Ecclefiafticæ difciplinæ necdum plenè peritus. Quidquid fit omnem parpotovías feu Parpoesis iterationem, aut reordinationem improbans dixit Canonem forsàn de ny feu fimplici benedictione loqui, ftatuereque hæreticorum Epifcopos & Clericos per ipfam in gradum recipiendos. At meritò id ut frivolum acci-pientes gloriofiffimi Judices funt interlocuti: Si aliud non eft quod prohibeat, propter hanc pœnitentiam fufcipientur Epifcopi Iconoclaftæ fecundum nachus nachus, ac Bibliothecæ Conftantinopolitana cuftos, legit & alios Canones, videlicet diverfas Sancti Balilii Magni, San&i Cyrilli Patriarcha Alexandrini, ac Ephefinæ Synodi litteras & Ca nones de recipiendis Encratitis, Arianis, Macedonianis, Neftorianis Epifcopis & Clericis, nec non & Sancti Athanafii Epiftolam ad Ruffinianum Epifcopum, in qua laudatur fuprà memoratus Canon, mandans folos hærefeon Principes perpetuò detineri inter laicos, reliquos erroris dumtaxat fequaces, & alio crimine non infignes Epifcopos & Clericos gratiosè ac dispensatoriè permittens recipi in fuum gradum. Eum laudatus Athanafius adfirmat ab omni Græca ac Latina, etiam Romana Ecclefia receptum ac proba tum. At quoniam de folis Arianis definire videtur ille Canon, inciderunt duæ aliæ quæftiones. Primam propofuere Joannes ac Thomas monachi, Orientalium Patriarcharum Vicarii ac Legati: Tractos ac vim perpessos Athanafius, feu laudatus ab illo Canon, admittit in ordinis fui gradum; dicant ergò memorati Epifcopi Iconoclastæ, fi tradi fuerint, & vim perpessi, & ideò recefferint à veritate. Rogant, An hujus hærefeos, fint Principes, an meri fequaces. Pro omnibus refpondit Hypatius Nicænus: Quia non neque vim suftinuimus, neque abftracti fumus, fed in bac noftra bereft nati & educati fumus, & crevimus. Et ità quæftioni poterat videri fatisfactum. Etenim minor culpa & mitior poena femper fuit natorum in hærefi, quàm Apoftatarum, licèt dumtaxat fequacium. Et laicorum, & Clericorum. Alteram quæftionem per Theodorum Catanenfem propofuerunt omnes Siciliæ ac Sardinia Epifcopi: Quia Canones fanctorum Patrum, qui lecti funt, tam de Novatianis & Encratitis, quàm Arianis dicti funt, bujus hærefeos cenfores cum quibus taxabimus? Certum habuere Canones ab una hærefi ad aliam, nifi forsàn manifeftè mitiorem, non poffe extendi. Et hinc Epiphanius Ecclefiæ Catanenfis Diaconus, ac Thomæ Calaritani Archi-Epifcopi Legatus, addidit: Minor eft prioribus hærefibus praefens hæc novitas, an major? Sanctus Tharafius repofuit effe Marcionis, Manichæi Petri Cnaphei, Severi Antiocheni, Xenaje feu Philoxeni Herapolitani ad Eufratem Epifcopi, & cuncta Dominicas naturas confundentis factionis furculum: Quare Joannes Monachus, Patriarcharum Orientalium Legatus, intulit ipfam effe omnium peffimam, utpotè per quam Divina incarnatio fubvertatur. Hinc in lapfos Epifcopos clementer propendens Sanctus Tharafius adfumpfit aliud, penitùs falfum, principium, nempè omnes hærefes effe pares; ideò que gratiam uni per Canones factam effe extendendam ad omnes, præfertim cùm laudatus à Sancto Athanafio Canon excludat folos Principes erroris. Eum adjuvit Conftantinus illius Diaco nus & Notarius, legens Acta Chalcedonenfis Synodi, quæ etiam Juvenalem Hierofolymita. num, Bafilium Seleucienfem, Thalaffium in Cappadocia Cæfareenfem, ac Euftatium Berytenfem Epifcopos, Ephefini Latrocinii Primates aç Duces, recepit in gradum Epifcopalem. Ma cário Patriarchæ Antiocheno, Monothelitarum Duci in fexta Synodo, fuiffe frequenter à Romana Ecclesia oblatam eamdem gratiam, attestati funt Apoftolici Legati. Adjungi potuerant Celeftinus & Sanctus Leo Magnus, Romani Pontifices, mandantes etiam Neftorio ac Eutycheti, Hærefiarchis, dummodò veraciter pœniterent, per primam ac fecundam Ephefinas Synodos reformari integram fui gradus communionem, atque ità laudatum à Sancto Athanafio Canonem mitigantes ac mutilantes. Ab ifto tempore quofvis Hærefiarchas in largam iftam gratiam Romana Ecclefia recepit. Verùm Sabbas monachus Studiani in Regia urbe monafterii Abbas, Iconoclaftarum rigidus vindex, interpofuit tertiam quæftionem: Si placet fance Synodo, videamus fi Ordinationes eorum, qui recepti funt, ab hæreticis fuerunt, an non. Lectos huc ufque Canones de folis Epifco; pis & Clericis in Ecclefia Catholica confecratis dixit ftatuere, ideòque in hifce Iconoclaftis, fefe in hærefi natos, educatos, baptizatos, & Ordinatos allegantibus, non habere locum. Et hinc edixit fancta Synodus: Quærite etiam de Or. dinatione. Et lecta funt Ruffini Aquilejenfis, Socratis, ac Theodori Lectoris Ecclefiaftica hiftoria, vita Sancti Sabba Abbatis, alia item Acta Ecclefiaftica, atque Petrus Romanæ Ecclefiæ Archi-Presbyter ac Legatus eft interlocutus: Sanctus Meletius, Patriarcha Antiochenus, ab Arianis eft ordinatus, & Ordinatio ejus non eft repudiata. Et per Theodorum Catanenfem omnes Epifcopi Siculi: Verum dicit Archi-Presbyter Apofolice Cathedra. Et Sanctus Tharafius: Quid dicitis de Anatolio, Patriarcha Conftantinopolitano? Nonnè Primas fandte Chalcedonenfis Synodi fuit? Et ecce à Diofcoro impio ordinatus eft. Etenim ex Deo eft confecratio. Hinc illam ad Marciani Augufti preces à vitiis purgavit Sanctus Leo Pontifex, & firmavit. Etiam à Sergio, Pyrrho, Petro, Paulo Monothelitis Regiæ civitatis Patriarchis, ordinatos Epifcopos fuiffe ad fuffragium & confeffum in fexta Synodo admiffos, adeòque ratam habitam eorum Ordinationem, oftendit laudatus Tharafius, & repofuit fancta Synodus: Clarum eft. Etenim & octavus Nicæ nus, & laudatus à Sancto Athanafio Canon pa-j làm loquuntur de Epifcopis & Clericis intra hæ refim ordinatis, quorum caufa fuit femper mitior, aut certè minùs mala. , : Etiam ille Sancti Athanafii Canon fuit denuò lectus, ac repertus folos errorum Principes perpetuò inter laicos figere, fequaces verò, nifi alio vitio ac exindè nata irregularitate teneantur, admittere ad gradum. Hinc edixit fancta Synodus: Sic fe veritas babet. Nihilominùs aliam remoram interjecit Conftantinus Conftantienfis Epifcopus, Cypriorum Metropolita: Sufficienter oftenfum eft, quia qui ab hæreticis accedunt, fufcipiendi funt; fi quis autem ftudio ad hæreticos ierit, & fufceperit Ordinationem, fine receptione eft. Præfentes Iconoclaftas Epifcopos dixit non fimpliciter aut ignoranter, fed ftudiosè & nequiter Ordinatos in hærefi, ideòque in gradum istic acceptum nullo umquam modo aut tempore recipiendos. Affer tionem hanc oftendit ex Sancti Bafilii ad Nico politanos Epiftola, eique Joannes & Thomas monachi, Patriarchalium Orientalium Legati, fuere adftipulati. Nodum eleganter folvit Sanctus Tharafius. Et ego execror eos, qui ob fidei deftructionem sunt ab bæreticis ordinati, & maximè fi Epifcopi orthodoxi præfentes fuerint, à quibus poterant confecrari. Sic enim eft paternus fenfus. Et infra: Egregius Pater Bafilius per illud tempus, cum effent orthodoxi Epifcopi plurimi, interdicebat alumnis Ecclefiæ uti Ordinatione Arianorum. Acquievere laudati monachi Legati: Congruè quæque diffoluta funt. Nihilominùs reorum Epifcoporum reftitutio eft in aliam Actionem refervata. A Secunda, fexto calendas Octobres facta, Actione audientiam & gratiam petiit Gregorius Neo-Cæfareenfis Epifcopus, Ponti Polemoniaci Metropolitanus, Iconoclafta, in hæc verba: Peto veniam priorum malorum meorum, & volo cum omnibus illuminari, & doceri. Delicta enim & peccata mea immenfa funt. Ejus converfionis caufas, modum veritatem difcuffit Sanctus Tharafius, utpotè ejus Patriarcha, reconcilia tionem verò diftulit in Actionem fequentem. Exindè Leontius Principi à Secretis poftulavit folenniter recitari dogmaticas Adriani Pontificis ad Conftantinum Auguftum, ejus matrem Irenem, ac omnem fanctam Synodum litteras: Legit verò Sanctus Nicephorus tunc item Principi à Secretis, poft Sanctum autem Tharafium Patriarcha Conftantinopolitanus. Sic in hujus vita te ftatur Ignatius Metropolita Nicænus. Pofterio- Cap. 5. rem tamen litterarum partem, Tharafii ex laico Patriarchalem promotionem, & ab illo adfumptum Epifcopi univerfalis nomen redarguentem, ac Romanæ Ecclefiæ patrimonia & diœcefes repetentem, omitti diffimularunt Legati Romani ob fuprà adductas ex Anaftafio Bibliothecario rationes. Fuiffe germanas ac in reliquis incorruptas litteras, & eidem Legati, & Theodorus Catanenfis Epifcopus, nuper ad poftulandam Synodum à Principe Romam miffus, ac ejus Diaconus & in via focius Epiphanius fuere atteftati. mus, Lecta item eft ejufdem Pontificis ad Sanctum Tharafium dogmatica Epiftola, & à Legatis Apoftolicis rogata omnis Synodus: Dicat nobis fi admittit litteras fanctiffimi Papæ fenioris Rome, an non? Refpondit verò: Sequimur, & fufcipi& admittimus, Eafdem infigni profeffionis elogio finguli Epifcopi honorarunt. Agapetus Cæfareenfis in Cappadocia Archi-Epifcopus, Diœcefeos Pontica Primas, effe dixit Orthodo xie lumen, Joannes Tauromeniæ in Sicilia Epifcopus terminum Orthodoxia. Imitati funt Synodum Chalcedonenfem, à qua Sancti Leonis Ma gni dogmaticus tomus etiam appellatus eft lumen columna Orthodoxie. Hunc fuiffe proprium Sancti Petri Apoftoli opus ex infigni miraculo oftendit in prato fpirituali Sanctus Sophronius. ACTIO III Ctio tertia, tertio calendas Octobres facta, A Epifcopos Iconoclaftas, prima Actione difcuffos, intromifit nec non & Gregorium Neo-Cæfareenfem, cujus difcuffio plenior fuerat à fecunda Actione in præfentem dilata. Duo gravabant illum accufationis capita. Primum edixit Joannes Magnificentiffimus Logotheta: Gregorius Neo-Cæfareæ Epifcopus exfitit auctor prætereuntis impie Synodi. Cayphaicam fub Conftantino Copronymo Synodum non quidem Præ fes direxerat, fed in fcriptum digefferat: Hìnc Sabbas Studiani monafterii Hegumenus afferebat effe hærefeos Principem, ideòque ex antiquo Ecclefiæ Canone inter laicos irreparabiliter relinquendum. Aliud accufationis caput produxit Sanctus Tharafius. Sermo quidam rumoris obfirepit, quod in tempore perfecutionis quidam Epifcoporum intolesabiles perfecutiones piis viris intulerint: Quibus verbis injectis non ufquequaque fine probatione credimus. Conftantinum Caballinum, Nerone, Domitiano, aut Diocletiano in orthodoxos Epifcopos, Clericos, ac monachos fæviorem, quidam Epifcopi adjuverant, eorumque unus dicebatur effe præfens Gregorius Neo-Cæfareenfis. nodi ac hærefeos ducatu, de antiquo Ecclefiæ in iftiufmodi duces Canone. Eorum zelum laudavit San&us Tharafius, addidit autem etiam Juvenalem Hierofolymitanum ex Ephelini Latrocinii, & Eustatium Sebaftenum Metropolitam fuiffe ex Macedonianæ Factionis Principibus quos tamen Concilium Chalcedonenfe & Libe rius Pontifex fuis gradibus reddidere. Joannes Logotheta adjunxit non ità fcrupulosè urgendos antiquos Canones adversùm Epifcopos pœnitentes, atque ità Tharafio adclamavit omnis Synodus: Omnes idipfum dicimus. Hinc igitur Apotolicæ Sedis & aliorum Patriarcharum Legati definierunt: Recipiant fedes. Et ftatim omnes memorati Epifcopi adfcenderunt in competentes fibi cathedras. Tùm ad Conftantini Cypriorum Archi-Epifcopi & univerfæ Synodi juffum Stephanus Ec clefiæ Conftantinopolitana Diaconus & Notarius legit fynodicas Sancti Tharafii ad Politianum Alexandrinum, Theodoretum Antiochenum, & Eliam Hierofolymitanum Patriarcham litteras, eorumque fynodica Refponfa, antiquam Ecclefiæ de facris imaginibus traditionem infigniter elucidantia. Legit & æquè infignem fynodicam Theodori Hierofolymitani ad Cofmam Alexandrinum & Theodorum Antioche num, qui tres priores Patriarchas proximè ante cefferant, ac in impiorum Saracenorum medio facras imagines fuerant ftrenuè tutati. Etiam de ipforum Antecefforibus fcribit Theophanes : Joannes Damafcenus cum Orientis Epifcopis Leonem Ifaurum anathemati fubdidit. Hac de caufa Leo Joannem, quem propriis manibus lædere non poterat, per fictas Epiftolas eft apud Sarace nos peffimè calumniatus. Quomodò Cofmas etiam Monothelicam hærefim abjurans, omnem Ægyptum Chrifto Domino reddiderit, refert idem Theophanes. Anaftafius Bibliothecarius teftatur in hac Actione exftare etiam Sancti Tharafii fynodicam ad Adrianum Pontificem: Eft Hinc quæfitum, An tales Epifcopi reftitui poffent in gradum, an potiùs inter laicos forent perpetuùm relinquendi? Ità relinquendos cenfuit Sanctus Tharafius ex vigefimo octavo vulgari Apoftolico Canone: Epifcopum, aut Presbyte-ipfa ad Orientales Patriarchas fcripta. Nam ea dem à novo Patriarcha ad alios quatuor paffim fcribebatur. Hafce fynodicas, earumque Auctores Pa triarchas laudarunt Legati Apoftolici, & confirmarunt hoc epiphonemate: Qui non ità con yum, aut Diaconum percutientem fideles delinquentes, aut infideles iniquè agentes, & per bujufmodi volentem timeri, dejici ab officio præcipimus. Et difertè Apoftolus mandat Epifcopum non effe percufforem. Per Theodorum Catanenfem Epifcopi Siculi addiderunt auctoritatem Synodifitentur, Anathema fint à fanctis trecentis & octo Chalcedonenfis: Quarta Synodus mox ut confedit, in primordiis exclamavit, DIOSCORUM FORASMITTE, HOMICIDAM FOR AS MIT. TE, EO QUOD IN SYNODO EPHESINA LATROCINALI MANUS INIECERIT SU PER VIROS INNOCENTES. Et hanc regulam omnis Synodus voluit fervatam. Porrò fupplex ad hæc Gregorius refpondit. Non me homo accufabit, quia percussi vel cæcidi. Neque in Divinitùs cuftodienda Regia urbe, neque in mea regione bomo ex me ultionem paffus eft. Hìnc interlocuta eft fancta Synodus: St iftud eft, fufcipiatur in loco fuo. Verùm Joannes & Thomas monachi, Orientalium Patriarcharum Legati, Conftantinus Cypriorum Metropolita, & Sabbas Studiani monafterii Archi-Mandrita denuò intercefferunt de primo crimine, de Pfeudo-Sy Patribus, qui buc antè collecti funt, & Arium fub Sylveftro Pontifice damnaverunt. Acclamavit univerfa Synodus: Fiat, fiat, fiat. Ubi omnes Epifcopi eas ut orthodoxia titulos proprio fingu. latim fuffragio roborarant, dixit Sanctus Tharafius: Contentio quievit, medius paries fublatus eft inimicitiæ, Oriens, Occidens, Septemtrio & Meri dies fub jugo uno & confonantia facti fumus. Et univerfa Synodus: Gloria tibi Domine, qui unifti nos. Rectè Tharafius addidit Septemtrionem : Aderat enim Cyrillus monachus, Vicarius ag Legatus Niceta Epifcopi Gothorum. ACTIO I V. ACtio quarta, facta calendis Octobris, or . clefiis ac fidelium ædibus picturas improbantis, therani & Calviniftæ utuntur. Nempe impiorum. thodoxam fidem, ac inaè natam Ecclefiarum pacem volens effe firmiffimam, legi juffit facrarum litterarum ac fanctorum Patrum pro fa-fanctos Patres. Eifdem hodie artibus etiam Lucrarum imaginum factura & cultu teftimonia Lecta funt vigefimum quintum Exodi, feptimum Numerorum, quadragefimum primum Sancti Ezechielis, & nonum caput Apoftolicæ ad Hebræos Epiftola de Cherubinis à San&o Patriarcha Moyfe factis, & conclufum facras imagines omninò Deo placere. Lecta funt & varia fanctorum Patrum teftimonia lucidiffima, ventumque ad Sanctum Nilum, de quo Romanum Martyrologium. Ex Prafedo urbis Conftantinopolitanæ factus monachus fub Theodofio juniort, doArina fanitate claruit. Ab Olympiodoro Præfecto de Christiano Ecclefiarum ac privatarum domorum ornatu rogatus refpondit nequaquam variis beftiarum ac venationum picturis, fidelium oculos & animos feducentibus, ornandas, fed in Bafilicæ ad Orientem facrario figendam unicam imaginem Dominica Crucis. Et addidit: In communi domo, diverfis domunculis infignita, fufficere unicuique manfiuncula infixam pretiofam Crucem, & fuperflua dimitti neceffarium exiftimo, Hocce teftimonium, quafi folam fan&tæ Crucis imaginem probans, Cayphaica Synodus in palmare fundamentum adfumpfit. Verùm enim verò mutilavit. Sanctus namque Nilus difertè addidit novi & veteris teftamenti hiftoriis ab optima pictoris manu replendas ex utroque latere Bafilicas, quatenùs qui nefciunt litteras, neque possunt legere Divinas Scripturas ; contemplatione picturæ memoriam fumant fortis facti corum, qui Deo fervierunt. Neque dumtaxat mutilavit fancti Patris Epiftolam, fed & vitiavit. Epiftola hæc, dixit Theodorus ex Iconoclafta reftitutus Myrenfium Epifcopus, cùm effet depra vata, perdidit nos feduxit. Putabamus fimplicem effe & abfque infidiis. Et cæteri cum ipfo reftituti Epifcopi: Nos fi audiffemus tunc quod dicit Pater, QUIA HINC ET INDE PINGE DOMUM VETERIBUS ET NOVIS NARRATIONIBUS, non in vanitatem verfi credidiffemus; ipfi enim pro eo, quod dicit, PINGE, DEALBA, pofuerunt, Quod nos fortiter decipiebat. Obftupuit Sanctus Tharafius, quæfivitque à miferabilibus iftis Epifcopis: Si protulerunt libros tunc in Concilio? Repofuit Gregorius Neo-Cæfareenfis: Nequaquam Domine, fed prolibris pitta- | cia nobis oftenderunt, & ex eis decipiebant nos. Et Euthymio Sardenfi Epifcopo, Lydorum Metropolitæ, roganti, Quomodò vos, cùm effetis fummi Sacerdotes, non requififtis integra teftimonia ex codicibus? Aliud referre nequiit, nifi hæc verba, idem Gregorius: Obfcuratum eft infipiens cor noFrum. Et Theodorus Myrenfium Metropolita: Planè nos illa pittacia perdiderunt; fed nunc integrum Sandi Nili teftimonium convertit & salvavit nos. Lecta itaque funt San&ti Nili, vanas in Ec Poft varia rursùm Patrum teftimonia lectus eft ex Sancti Sophronii prato spirituali fœdus lapfus nefcio cujus monachi, graviffimè à fornicationis fpiritu vexati, ideòque dubitantis de admittenda & juranda hac diaboli oblatione: Ne adores Deiparæ imaginem, & te ampliùs non impugnabo. Ad hoe, inquam, opportuniffimum teftimonium Joannes monachus, Patriarcharum Orientalium | Legatus, eft interlocutus. Significat fermo Patris noftri Sopbronti, quia expedit et, qui juravit, magis perjurare, quam omninò servare jusjurandum in deftructionem venerabilium imaginum. Hoc autem dicimus, quia bodie quidam excufant se propter juramentum. Quidam Iconoclaftæ Epifcopi ad Ec clefiam redire, ac facras imagines venerandas & Bafilicis reftituendas promittere detrectarunt, quod earum damnationem atque exftirpationem in fua per pares Iconoclaftas facta confecratione fuiffent cum juramento profeffi. Herodianum iftud juramentum timuerunt prævaricari. Neque id mireris. Etenim etiam fuo tempore multos eidem errori inhæfiffe teftatur in novella ad Joannem Prætoriorum Præfectum lege Juftinianus 1.51. C.I. Auguftus. Et ad Albericum Oftienfem Episcopum fcribit Sanctus Bernardus: Apud Francigenas probro ducitur juramentum folvere, quamlibet malè publicè juratum fit, quamvis nemo fapiens dubitet illicita juramenta non effe tenenda. Eumdem errorem notat Gregorius feptimus Pontifex in litteris ad Epifcopos Aftenfem ac Taurinenfem. Laudatus, inquam, monachus Joannes poftulat, An ifto Herodiano juramento, ac præfertim facrilega ejus fervandi fuperftitione polluti Epifcopi effent perpetuò relinquendi inter laicos fine quavis fpe reparationis? Et in rigorem iftum omninò propendebat. At Theodorus Subritenfis Epifcopus interceffit: Princeps Apoftolorum Petrus negavit, utique cum juramento Herodiano, fed acta pœnitentia fuit in Epifcopatum receptus. Sane &tus Tharafius & omnis Synodus fuere adftipulati, atque ità indecifa manfit ifta quæftio, rejectaque eft in aliam occafionem. Ad alia rursùm lecta fanctorum Patrum teftimonia interlocutus eft Leo Epifcopus Phocienfis: Scriptum eft, QUIA IN DUOBUS VEL TRIBUS TESTIBUS STABIT OMNE VERBUM; bodie exhibiti funt nobis plurimi facri libri, qui mentes noftras rigaverunt, & fatisfecerunt de reftitutione fandarum imaginum. Et San &us Tharafius folennes egit gratias Domino Deo ac Filio ejus Jefu Chrifto, qui Pax noftra fecerat utraque unum, omnemque Ec clefiam pacificarat. Exclamarunt verò omnes, Epift. 219. L.7. Epift. 9. præfertim in Cayphaica Synodo prævaricati, Epifcopi Divinitùs fonantium Patrum doctrine nos correxerunt. Ex ipfis haurientes veritatem potati fumus. Eos fequentes mendacium perfecuti fumus. Ab eis edocti venerabiles imagines falutamus. Patres prædicant, filii obedientia fumus, & congratu lamur in facie matris, traditione Ecclefie Catholice. Credentes in unum Deum in Trinitate bonorandum, honorabiles imagines falutamus. Qui fic fe non babent, anathema fint. Nos antiquam Ecclefiæ Cathelica legislationem fequimur. Chriftianos accufantibus, id eft, imagines confringentibus Anathema. Adjungunt omnes fuprà adductos Anathematif mos. Exindè Euthymius Sardenfis Epifcopus, Lydia Metropolita, folenniter legit unionis decrecum, quo univerfa Synodus humanum genus non per Regem aliquem, Synodum, aut quodvis hominis opus, fed per folum Dominum noftrum Jefum Chriftum fuiffe à vetufto & cæco idololatriæ vitio purgatum ac liberatum eft profeffa, ideòque ipfi foli detulit gratias, gloriam, laudem. Addidit. Salutamus Dominicas, & Apoftolicas, & Propheticas voces, per quas bonorare & magnificare didicimus primò quidem eam, quæ propriè & veraciter eft Dei genitrix, & fuperior cundis cæleftibus virtutibus; fandtafque & Angelicas Virtutes, atque beatos & laudabiliffimos Apoftolos, Prophetas, gloriofos Martyres, fanctos & Deiferos Magiftros, & omnes fanctos viros: Et borum expetere interceffiones, ut valentes nos familiares reddere Regi omnium Deo, & in virtutibus vivere promerentes. Infuper falutamus figuram pretiofæ ac vivificæ Crucis, & fancta Lypfana Sanctorum, & fantas ac venerabiles iconas recipimus ac falutamus, atque amplectimur fecundùm antiquam traditionem Ecclefiæ Catholice. Videlicet Iconas Chrifti Domini Deiparæ Virginis, Sanctorum ac incorporalium Angelorum, ut homines enim juftis apparuerunt, Sanctorum Apoftolorum, Prophetarum, Martyrum, ac omnium denique Sanctorum: Etenim per piAuram fuam in memoriam adducere nos valent, & ad principale attrahere, atque participes facere alicujus fanctificationis. Quod unionis decretum Apoftoli & Patriarchales Legati, Epifcopi omnes, atque Abbates proprio fuffragio ac manu firmarunt. من Gloriofam Dominam noftram Virginem Mariam, effe veraciter ac propriè Dei matrem profitentur adversùs Conftantinum Caballinum, Anaftafio & Conftantino Pfeudo-Patriarchis conatum perfuadere purum putum Neftorianif mum. Quod eam omnibus Sanctorum Angelorum hierarchiis atque ordinibus fuperiorem, & Chrifto Domino in fanctitate & gloria proximam definiant, non eft dogma novum. Etenim & antiqua, Sancto Jacobo Apoftolo adfcripta, liturgia eam profitetur bonorabiliorem quam Cherubin, & gloriofiorem quam Seraphim. Ad eamdem clamat liturgia San&ti Joannis Chryfoftomi: Cherubim es præftantior, &Seraphim fine comparatione gloriofior. Quod ipfum definivit Cayphaicum Concilium, utpotè lapidari timens ab avita pietate totius fub cœlo populi Chriftiani. Et omnis Latina jam pridem cantavit Ecclefia: Exaltata eft fanda Dei genitrix super choros Angelorum ad cœ、 leftia regna. Iftud denique unionis decretum facris imaginibus non latriam, aut duliam, fed folam honorariam falutationem decernit, adfirmans effe perpetuam Ecclefiæ traditionem. Quomodò igitur Sanctus Thomas, & alii paflim Doctores fcholaftici illas latria aut dulia mandant honora ri? Refpondeo illos ab omni idololatriæ fufpicione effe remotiffimos; rectum in mente fenfiffe, Hic Autor attamen malè, ex præfentis Synodi ignorantia non fenfuiffe locutos. Quod ipfum adfirmat D. Cardina- fed loquendi lis Baronius. Addit ignorantiam illam effe om- modum in ninò reprehenfibilem, venia tamen dignam: ScholaftiNam & Sanctus Auguftinus in Epifcopum ele- cis repre &tus Nicænos, & cum omni Africana Synodo A. 787. Aurelius Carthaginenfium Primas ignoravit Canones Sardicenses. ACTIO V. Uinta Actio, celebrata quarto nonas Octo bres, Iconoclaftiam non folummodò fan &tis Ecclefiæ Patribus adverfari, fed in fuper effe antiquum hæreticorum, Judæorum, Samaritarum, ac Saracenorum dogma volens oftendere, denuò fibi legi juffit teftimonia varia & fanctorum Patrum & ipforum hæreticorum. Per Cofmam Ecclefiæ Conftantinopolitana Diaconum ac Notarium lecta eft Sancti Cyrilli Hierofolymitani Epifcopi in Regem Nabuchodonofor, facras Judaici templi imagines demolientem, invectiva, & Sancti Symeonis Stylite ad Imperatorem Juftinum fecundum de Samaritis, qui Domini ac Deiparæ facras imagines propè civitatem Porphyrionenfem dejecerant, querimonia, atque hinc Joannes monachus, Patriarcharum Orientalium Legatus, eft interlocutus: Samari te pejores funt aliis hæreticis. Utpotè Pagani. Et Sancti Symeonis oratio demonftravit, quoniam hi, qui imagines fubvertunt, pejores funt iftisDignum ergò eft illos nominare Samaritas. Addidit Conftantinus Metropolita Cypriorum: Ego imaginum infractores tantò pejores Samaritis arbitror quantò illi ignoranter egerunt, cùm effent alieni è Chriftianifmo; ifti verò fcienter fecerunt. Item ab Epiphanio Catanenfis Ecclefiæ Diacono, ac Thome Calaritani Archi-Episcopi Legato, lectum eft Sanctorum Apoftolorum itine rarium, Chrifto Domino carnis veritatem denegans, adfcribenfque folam phantafticam fpeciem, utpotè opus nefcio cujus impuriffimi Marcionitæ aut Manichæi. Addebat Dominicæ crucifixionis tempore Sanctum Joannem Evangeliftam in quapiam Olivetani montis fpelunca latuifse. Item nefcio quem Lycomedem, quod ejusdem Apoftoli imaginem coronis ac lucernis ornaffet, refert ab ipfo Apoftolo fuiffe tamquam adhuc gentiliter viventem graviter reprehenfum, Et hocce itinerarium fuit unum è Cayphaici con ciliabuli fum hendit. |