exhumatus, & publicè in foro Amaftriano exuftus, quod fanctarum Reliquiarum ofores Iconoclaftæ ipfum venerarentur ut magnum in cœlis patronum. Ità hodie Huffitæ, in Sanctorum Reliquias & invocationem contumaciffimi, fætidam Joannis Huffi braccam venerantur. CAPUT X L Septime generalis Synodi convocatio, locus, tempus, Præfes Epifcopi. C Onftantino Copronymo fucceffit filius Leo quartus, à matre Chazarorum Regis filia dictus Chazarenus, in imperii exordio propendere in clementiam & orthodoxam pietatem vifus; at in fine venenum in corde latens detexit. Media hebdomada jejuniorum, inquit ad ejus quintum ac noviffimum annum Theophanes, tentus eft Jacobus Proto Spatharius, & Papias, & Strategius, & Theophanes, Cubicularii, unà cum aliis viris Religiofis, eò quod imagines adorarent. Eos verberari, ferviliter detonderi juffit, ac in pompam duci. Addit Georgius Cedrenus. Media jejuniorum feptimana Imperator duas imagines reperit in pulvinari uxoris fuæ Irenes, quas cùm diligenter effet contemplatus, inquifitione facta deprehendit eas à Papia Palatino, aliifque nonnullis Primiceriorum fuifle illatas: Quos & cruciatibus fuppliciifque graviffimis addixit. In uxorem quoque Irenem acriter eft invectus, eamque nauci effe dixit, quæ fuo Patri Imperatori borribilibus & intemeratis fidei myfteriis prolatis diverfum planè jurasset. Conftanter adfeverantem à fe eas non esse visas repulit, neque pofteà cum ea rem habuit. Ex quo vides miferam Irenem non nifi ejerata orthodoxa fide fuiffe à Conftantino Copronymo ad filii fui nuptias admiffam. Leonem feduxit Nicetas Patriarcha homo Sclavus, barbarus, Eunuchus, Conftantino decollato Patriarchæ per Conftantinum Caballi num fuffectus, de quo idem Scriptor: Nicetas titulo tenùs Patriarcha imagines, quæ in parvo domus Patriarchæ fecreto erant lapillis ornatæ, rafit, aliafque etiam omnes per totam Patriarchæ domum. Pergit Cedrenus. Leo, à patre & avo doctus expilare Ecclefias, cum infano pretioforum lapidum amore ageretur, coronam Heraclii in magna æde dedicatam adamavit, ablatamque geftavit in publicum progreffus; indè domum reverfi caput carbunculis graviter eft affectum, vehementiffimaque cum invafit febris: Atque ità malam animam infeliciter exhalavit, juftum facrilegii præmium confecutus. Facta hæc effe menfe Septembri, indictione quarta, anno Domini feptingentefimo octuagefimo Theophanes adfirmat, & addit: Sextò idus Septembris Irene piiffima cum filio fue Conftantino, puero decenni, gloriosè imperium Divinitùs accepit. Et ipfum Divina bonitas ftatim honoravit infigni miraculo, de quo idem Scriptor. Hoc anno in longis Thraciæ muris quidam bomo fodiens invenit arcam lapideam, quam cùm expurgaffet revelaffet, virum jacentem reperit, & conglutinatas arce litteras hæc continentes: CHRISTUS NASCETUR EX VIRGINE MARIA. CREDO IN EUM. SUB CONSTANTINO ET IRENE IMPERATORIBUS, O SOL, ITERUM ME VIDEBIS. Erat quis Sanctus, qualis & Beatus Job, Gentilium Propheta: Venturus enim Dominus ubique & femper habuit fuos teftes. Eodem tempore defunctus eft Nicetas PfeudoPatriarcha, fucceffitque Paulus quartus, genere Cyprius Salaminenfis, mente orthodoxus, at Leonis Augufti adhuc vivi metu hærefim fimulans, hæreticorum communione fædatus, & Iconoclaftiam in fua confecratione profeffus. Hinc piiffima Augufta Irene, Antecefforum fuorum impia Edicta fuaviter dormire finens, orthodoxa religionis, itemque monafticæ professionis mox dedit libertatem, quam quarto post anno infigniter promovit, Epifcopatum deponens, & pœnitentiæ caufa in monafterio fe claudens, Paulus Patriarcha, de quo laudata Princeps ac ejus filius Conftantinus in litteris Divalibus ad præfentem Synodum. Nobis interrogantibus, Quamobrem hoc fecerit, refpondit: Quia fi morte præoccupatus fuero in Epifcopatu Regiæ urbis, anathema babebo à tota Catholica Ecclefia, quod ducit in tenebras exteriores. Hærefim Iconoclafticam, ejus profanam Synodum, fuam cum illis communionem ac Episcopatum deteftatus, pœnitens, lamentans de Divina mifericordia fperans eft piè defunctus in hæc noviffima à Theophane laudatà, verba: Nifi Synodus univerfalis fiat, & error, qui eft in medio veftri, corrigatur, falutem non habebitis. His territi & concuffi fuere Augufti Principes, Senatus, ac populus, perguntque illi in litteris Divalibus. Accerfentes viros negotiorum Ecclefiafticorum expertos, & Chriftum Deum noftrum invocantes, & confilium cum eis facientes, quifnarn dignus effet provehi ad Sacerdotii cathedram Regia civitatis, & unius confilii omnibus factis in Tharafum virum nobiliffimum, primum à Princi pum fecretis, à Paulo Patriarcha ad dignitatem hanc & fidem reparandam in extremis commendatum, fædam, laceratam, à Sede Apoftolica anathematizatam Ecclefiam ille, utpotè homo laicus & rerum Ecclefiafticarum non plenè peritus recufavit admittere: Admifit tandem coacus, ac generalem, cui Romanus præfideret Epifcopus, Synodum ftipulatus. Ejus germanè orthodoxum atque Epifcopalem fermonem Apologeticum ad omnem Regiæ civitatis populum adjunxit fuæ ad Joannem octavum Pontificem in Synodum præfentem præfationi Anaftafius Bibliothecarius, & pergit. Et libenter audierunt omnes que dicta funt, confenfum præbentes ut fieret Synodus. Quomodò ftatim reftituerit facras imagines, Bafilicas, monafteria, clericorum difciplinam, immò & novum monafte rium exftruxerit Sanctus Tharafius, oftendit in mus Papa audiens dixit: QUIA SI IN DIEBUS IMPERII EORUM FACTUM FUERIT HOC, MAGNIFICARE HABET DEUS PIUM IMPERIUM EORUM SUPER PRIORA REGNA. Hinc fuggeftionem, dogmaticam ad Principes Epiftolam, tranfmifit una cum litteris ad Sanctitatem veftram, & Vicariis fuis, qui hic Præfidentes adfunt. Quid fecunda hæc Legatio poftularit, babemus apud Theophanem: Mittens & Imperatrix petiit ab Adriano Papa, ut mitteret litteras fuas, Ale Hinc igitur anno Domini feptingentefimo octuagefimo quarto, indictione feptima, imperii fui anno quinto, ad Adrianum primum Pontificem, fungentem tertio decimo Epifcopatus fui anno, laudati Principes miferunt Conftantinum Leontinenfem in Sicilia, & Dorotheum in fidem Campania Epifcopum Neapolitanum, orthodoxam profeffuros rogaturofque RoEcclefiarum pacem, manam communionem > generalem in Regia urbe Synodum, cui ipfe Dominus Papa dignaretur præfidere. Inftantiffimis precibus id expoftularunt, & pergunt. Certificetur & confirmetur à magno Deo, & Domino noftro Jefu Chrifto, & nobis fervis ejus, quod buc adfcendentem Paternam veftram ac facram Beatitudinem cum omni honore &gloria habemus fufcipere, &quæ opportuna sunt impartiri; & iterùm expleto capitulo, quod beneplacito Dei Chrifti fperamus fieri cum bonore & magnitudine, præire illam habemus ad remeandum ad propria. Rem fummam à se potulari norant, hinc addunt. Si non potuerit adfcendere buc quod putamus non fieri, fcimus enim effe ftudiofum circa Divina) eligat viros bonorabiles, babentes fcientiam, & dirigat vnà cum fyllabis, ut inveniantur hic ex perfona facræ & paternæ Beatitu dinis veftræ. Eos mitti rogant, non ad quærendum aut difputandum cum hæreticis Iconoclaftis, fed ad confundendos & puniendos, & antiquam univerfalis Ecclefiæ, Conftantinopoli facrilegè læfam, traditionem fynodicè reparandam. Om-perfonali præfidentia excufationem admifit, pleninò fperant adfuturum Pontificem, ideòque finiunt in hæc de Conftantino Leontinenfi Epifcopo verba. Qui cùm venerit ad vos, continuè abfol ve eum, ut remeet ad nos. Per ipfum fciemus adventum tuum, quibus diebus habet moveri illinc, proficifci ad nos. Porrò Neapolitanum Epifcopum omninò tenere babet, ut cum ipfo, tamquam dedu&tore, adfcendat buc. Etenim iter veftrum per Neapolim & Siciliam habet fieri. Et fuper hoc Stratego Siciliæ juffimus, ut omnis requiei & bonoris vefiri curam habeat, quò veniat Paterna Veftra Beatitudo ad nos. Harum litterarum pietatem laudat, & partem fuis ad Michaelem Auguftum, ab avita in Sedem Apoftolicam veneratione devium, Epift. 9. litteris inferuit San&tus Pontifex Nicolaus primus. bomines claros, qui invenirentur in Synodo. Et iterùm. Octavo calendas Januarias octave indi&ionis confecratus eft almus Pater nofter Tharafus Patriarcha Conftantinopolitanus, qui miffis fynodicis Romam viris, utique Leone Presbytero, & libello fidei fue, receptus eft ab Adriano Papa, Eafdem litteras laudat in præfentis Synodi præfatione Anaftafius Bibliothecarius, Promotus Tharafus fcripfit fynodicas litteras Patriarchis Rome, xandria, Antiochiæ, & fandte civitatis, quas inventes in fecunda & tertia Acione cum Refcriptis corum. Epifcopatus confirmationem à Romana fede mox petiit confecratus Tharafius, fciens fine illa futurum fe, non Paftorem aut Patriarcham, fed lupum, furem, latronem. Ejus ad Adrianum Pontificem fynodica fpeciatim non exftat in noftra Synodo, ideòque fuit eadem cum litteris, in ipfa exftantibus, ad alios Patriarchas. Hæc igitur fecunda legatio, facta in dictione octava in fine Decembris, Papalem de nam Romanæ fidei reparationem fpopondit, Tharafii Patriarchæ confirmationem petiit, unaque Synodum, & Apoftolicas dogmaticas litteras, & Legatos. Quæ omnia, excepta Tharafii definitiva confirmatione, Pontifex laudavit atque explevit, Sua ad Synodum vice legavit Petrum Romana Ecclefiæ Archi-Presbyterum, & Petrum monas chum, Romani ad Sanctum Sabbam monafterii Presbyterum & Abbatem, inftructos variis mandatis: Et hinc hæc Theophanis de Sancto Tharafio verba, Et receptus eft ab Adriano Papa, intelligi debent cum moderamine. Etenim ejus libellum, fex generales Synodos & facras fpeciatim imagines lucidè profitentem, probavit quàm maximè Pontifex; at hominem laicum effe turbatæ & languenti Ecclefiæ contra Sardi. cenfes Canones impofitum Epifcopum eft graviffimè indignatus. Probatio dilectionis, inquit Gregorius Magnus, exhibitio eft operis, Hinc ufque ad vifam pro facris imaginibus perfeverantiam Adrianus Tharafium à definitiva confirmatione fufpenfum quafi dumtaxàc in Epifcopatu tole ravit. Periere aut latent Apoftolica ad hafce litteras Refcripta, ideòque ipforum fenfum ignoramus. Conjecturo Pontificem excufaffe fe à perfonali præfentia. Hinc anno fequenti novam legatiovidelicet nem mifit Conftantinus Auguftus, Theodorum Catanenfem in Sicilia Epifcopum, ac ejus Diaconum, Thomæ Calaritani ArchiEpifcopi in Synodo præfenti Vicarium, Epiphanium, de quibus dixit in fecunda Actione magnificentiffimus Joannes, Principis Logotheta: Ambo per juffionem piorum Imperatorum noftrorum profecti funt Romam cum reverendissimo Apocrifario Sanctiffimi Patriarche. Apocrifarium illum fuiffe Leonem Ecclefiæ Conftantinopolitana Presby-fuerat Conftantinopoli factus Patriarcha, ne publicè terum teftatur in eadem Actione laudatus Epifco-. pus Theodorus, edicitque fucceffum fuæ legationis, alloquens San&tum Tharafium. Beatifi Et de hac Apoftolicarum litterarum in Græ cam lingua translatarum partem fcribit in fcholio marginali Anaftafius Bibliothecarius. Ab binc ufque ad finem hujus Epiftole codex Græcus non babet. Græci namque, quia eodem tempore ex laicis ab Apoftolica Sede argut videretur, & adversùs bæreticis eum, tamquam reprehenfione dignum, repugnandi occafio præberetur, ac per hoc Synodi, cul intererat, utilitas excluderetur, ea quæ five de non facienda laicorum promotione, five de cæterarum præfumptionum redargutionibus fubfequuntur, in Synodo bac nec recitari, nec Actis inferi paffi funt. Et difpenfatorio pacis amore Legati Apoftolici diffimularunt. dem Tharalium litteris, eos vocant fandifici filen- Plura enim Græcorum in litterarum fuarum fine Pontifex redarguit, & ante Synodum coram Legatorum fuorum oculis, at certè in Synodo voluit corrigi & reparari, Primò, per univerfam Græciam plenè reftitui facras imagines. Secundò, fi id ob hæreticorum vefaniam foret fine Sy nodi auctoritate impoffibile, Cayphaicum contra facras imagines concilium, utpotè fine Apoftolicæ Sedis auctoritate factum, faltem anathematizari. Tertiò, invasa Romanæ Ecclefiæ patrimonia ac diœcefes plene reftitui. Quartò Epifcopum Conftantinopolitanum deinceps non vocari Patriarcham cecumenicum feu univerfalem, nomine fuperbo, profano, fchifmatico, per Joannem quartum, cognomento jejunato rem, adfumpto, & per Pelagium fecundum ac Sanctum Gregorium Magnum, Romanos Pontifices, altiffimè damnato. Valdè, inquit Adrianus Pontifex, mirati fumus, quod in veftris imperialibus juffis, pro Patriarcha Regiæ urbis Tharafio directis, UNIVERSALEM cum reperimus exaratum: Sed utrùm per imperitiam, aut fchifma, vel bærefim iniquorum fcriptum fit, ignoramus. Nomen iftud prævaricationis, hærefeos, fchifmatis, adversùs Romanam Ecclefiam perduellionis denuò damnat. Et edicit caufam. Quia fi Con-tropolita, ac Græci paffim diftinguunt, D. Car Laudanda eft & ipforum Patriarcharum conftantia. Nam pacificatas fuas Ecclefias, & fidelem populum miferabilis fervitutis jugo, ac impor tabilium tributorum illatione oppreffum, pro libe randa Conftantinopolitana Ecclefia in grande periculum tradiderunt. Pacata erat Antiochena præfertim Ecclefia, de qua Theophanes. Anno fecundo imperii Conftantini Copronymi mortuus eft Evilid Arabum Princeps. Sic fanctiffima Ecclefia Antiochena per annos quadraginta viduata manens, prohibentibus Arabibus Patriarcham fieri in eadem, habens quemdam amantissimum monachum Syrum, nomine Stephanum, agreftem quidem, fed religio fum, Epifcopum accepit. Jubet novus Princeps in Oriente pofitis Chriftianis, fi vellent fibi permitti Patriarcham habere, ipfum eligerent Stephanum. Qui Divinitùs id fieri arbitrantes, confecrant eum in fede Theopoleos. Ex tunc ufque nunc difcurrit fine prohibitione fieri hujufmodi. Stephano enim fucceffit Theodorus, Theodoro præfens Theodoretus. Theodorum & Theodoretum, quos Photius in libro de Synodis, Nilus Rhodiorum Me dinalis Cæfar Baronius perperàm in unum con- Aantinopolitanus Epifcopus univerfalis eft, etiam : Etiam Politianus Alexandrinus Thomam monachum, Ægyptii ad Sanctum Arfenium monafterii Presbyterum ac Abbatem, suumque Syncellum, quem in Ecclefiaftica hiftoria Anaftafius Bibliothecarius ait fuiffe virum zelatorem, religiofiffimum, ac pofteà factum Archi-Epifcopum Theffalonicenfem; Theodoretus Antiochenus & Elias Patriarcha Hierofolymitanus Legatum ac fuum Vicarium miferunt Joannem monachum laudati Theodoreti Presbyterum ac Syncellum, quem Theophanes fuiffe dicit virum magnum, famofum, verbo & opere potentem. Sancti Tharafi ad dictos tres Patriarchas Legati, in eorumdem Parriarcharum ad eum ad eofdem Patriarchas. Quomodò incogniti per L. 2. C. 6. formam: Locum retinens trium Apoftolicarum fe- Nilus Rhodiorum Metropolita Synodo præ- Pergit Ignatius: Primus loqui cœpit Tharafius, fermonis oftium aperuit Synodo. Loquitur ex prima præfentis Synodi Actione, ubi Sicilige Epifcopi, annuente Synodo, petunt, ut Sanctus Tharafius proœmium faceret, & oftium verbo aperirit, & quæ congrua funt pronunciaret. Ità in prima Nicæna Synodo Sanctus Euftatius Patriarcha Antiochenus fermonem incœpit. Malè Photius in libro de Synodis, & incogniti auctoris apud Chriftophorum Juftellum Synodicus libellus ajunt Tharafium præfediffe. Etenim de Adriani Papæ Vicariis ac Legatis ad plenam Synodum dixit Theodorus Catanenfis in Sicilia Epifcopus: Hic Præfidentes adfunt. Quod ipfum Acta fynodalia demonftrant affiduè, & adfirmat Nilus Metropolita Rhodiorum. De hifce itaque Legatis & Epifcopis fcribit ad fextum Irenes & Conftantini annum Georgius Cedrenus. Concilium indictum Conftantinopoli in ade Apoftolorum. Eddem convenerunt etiam Sathane adminiftri, gladiifque armati intrarunt. Quo perterriti alteri, re infecta, indè difcefferunt. Et jam dictus incogniti Auctoris libellus fynodicus: Epifcopi ufque ad quartam boram confidentes anathemate notare imaginum impugnatores feftinave runt. Quod tamen ut fieret, Scholarii non permiserunt. Ignatius Metropolita Nicænus fuiffe dicit examen vefparum, leonini animi viros ex Conftantini Copronymi exercitu, ex male opinionis alveo emergentes, Bafilicam armis obfidentes, clamantefque non esse ferendum, infirmare & transgredi ea, quæ alim vifa fuerant Conftantino. Non enim permittimus, ajebant, illius abrogari dogmata, prædicari effe Ratuendas imagines. Quod fi quis hoc inceperit, fanguine Sacerdotum terram reddemus purpuream. Theophanes fuiffe dicit Copronymi Scholares atque Excubitores. Ad præfentem Synodum Sanctus Tharafius addit: Habebant in auxilium quofdam Episcopos, qui facilè numerari possunt, quorum nomina voluntariè præterimus, quoniam omnibus nota funt. Etiam anteà ad impediendam Synodum fuisse tumul tuatos adfirmat incogniti Auctoris ad Synodum Præfatio, & adjungit: Imperium omni Synodo jussi dicere; INTERIM ABSCEDITE, UT POPULI INORDINATUM IMPETUM EVADAMUS, ET POST HÆC DOMINI VOLUNTAS FIET. Egreffi igitur funt per medias hafce turmas, Cayphaicum Conciliabulum ut feptimam generalem Synodum clamosè laudantes, ac multa pericula, Deo protegente, illæfi Epifcopi, atque ità feditionis com motio eft fopita. Et hinc omnes manferunt Conftantinopoli, exceptis Legatis Apoftolicis, de quibus Adrianus Pontifex in Refponfo ad dubia Francorum: In Siciliam reverfi funt, & demùm Imperatores poft cos mittentes iterùm Conftantinopo lim adfcendere fecerunt . Ad præfentem Synodum Sanctus Tharafius dicit hæc facta fuiffe calendis Augufti, anno præ terito, Chrifti Domini feptingentefimo octuagefimo fexto, Adriani Pontificis quinto decimo, feptimo Conftantini & Irenes. Etenim præfens Synodus inchoatam fe dicit octavo calendas Octobres, indictione undecima, ad menfem Septembrem inchoata, anno octavo laudatorum Principum, de quibus pergit idem Tharafius: Non dederunt fomnum oculis fuis, nec palpebris fuis dormitationem, donec Ecclefiam Dei in unum reft tuerent. Modum exponit laudata incogniti Au &toris præfatio, profequens turbulenta Acta calendarum Augufti. Tunc Imperatores jusserunt milites exire quafi fub prætextu boftilis aciei, dantes famam, quod gens Agarenorum hoftiliter effet egreffa. In veritate autem eos foras pellebant de Regia civitate. Ergò cùm fecissent ifti viam ufque ad Malagenam, per juffionem omnes expellebant pariter ac adfpernebantur, ne borum cura fieret, jubentes fingulos abire in patriam fuam. Eos fuiffe çingulo & armis ignominiosè fpoliatos affirmant incogniti auctoris apud Chriftophorum Juftellum libellus Synodicus, & Ignatius Metropolita Nicænus. Pergit eadem incogniti Auctoris præfatio. Quibus ità peractis, manfit Ecclefia uno anno quieta, tantummodò Patriarcha verbum veritatis prædican. te. Et mox anno tranfacta, denuò præcipiebant piiffimi Imperatores, ut fieret Synodus in Nicanorum metropoli metropoli. Et præceptum deventebat ad finem, Epifcopis quafi congregati in unum. Etenim Romani Pontificis ac aliorum Patriarcharum Legatos Princeps apud fe detinuit, & factam Conftantinopoli feffionem voluit effe Synodi partem, & utriufque loci Acta cogi in Synodum unam. Hinc dicit Canon Francofordienfis: Allata eft in medium quæftio de nova Græcorum Synodo, quam de adorandis imaginibus Conftantinopoli fecerunt, in qua fcriptum babebatur, ut qui imaginibus Sandorum, ità ut Deificæ Trinitati, servitium atque adorationem non impenderent, anathema judicaren, tur. Laurentius Surius, qui Conftantinopoli, tanam de imaginibus Synodum à Francofordienfi damnari dumtaxàt hìno indè legit, & iftum Canonem non vidit, damnari exiftimat Cayphaicum contra facras imagines conciliabulum. At nimis malè. Iftud enim facras imagines nequa♦ quam latrice adorandas definiit, fed frangendas ac ac exftirpandas profcripfit ad idololatriam. No-;ad Synodum litteras mandat publicè in omnium ftram igitur Nicænam Synodum à primo fuo apud Conftantinopolim exordio Canon vocat Conftantinopolitanam . CAPUT XII Exponuntur Nicæna Alta Synodi præfentis. Not audientiam cum reverentia & filentio legi fecundùm jus finodicum. Quod namque Romanorum Epifcopus in omni generali Synodo & definiendorum propofitionem & primum fuffragium habeat, quòd ejus litteræ fint Synodi directrix Regula, quòd ob earum Ephefi intermiffam lectionem Diofcorus à Synodo Chalcedonenfi fuerit dejectus, quod hæc omnia fint Apoftolicus & Evangelicus Canon, eft fuo loco abundè oftenfum. Quartò denique, Sacra Divalis mandat eti am recitari dogmaticas Alexandrini & Antiocheni Patriarchæ ad Synodum litteras, allatas à Joanne & Thoma monachis, eorumdem Syncellis, Vicariis, Legatis. Synodalibus litteris & orthodoxis Auguftis fynodaliter acclamatum fuit, ac tres dicti Iconoclaftæ Epifcopi, ftantes in medio ut rei, poftularunt Dei omnipotentis, Adriani Pontificis ac univerfæ Synodi communionem & gratiam, errorem ac indifciplinationem fuam cum lacry Oftra Synodus tandem inchoata fuit octavo calendas Octobris, indictione undecima, Conftantini & Irenes anno octavo Adriani Pontificis decimo fexto, Chrifti Domini feptingentefimo o&uagefimo feptimo, in Metropoli-mis agnovere, Sanctorum invocationem, fatana Nicænorum Bafilica Sancta Sophiæ, feu Divina Sapientiæ, ità appellari cœpta poft æternam & consubstantialem Dei Patris fapientiamdem fcriptis libellis funt profeffi, omnes Iconoà trecentis decem & o&to fanctis Patribus adversùm Arii blafphemias ibidem fynodaliter defenfam. A ACTIO PRIMA. crarum Reliquiarum ac imaginum venerabundam falutationem, ac omnem orthodoxam fi clafticos errores ac temeritates anathemate dam- ceptus. Poftmodùm introducti funt Hypatius in Bi Siciliæ Epifcopis, ad Conftantinopolitanum Patriarchatum ex Leonis Ifauri violentia tunc fpectantibus, rogatus Sanctus Tharafius, utpotè rerum Iconoclafticarum peritus, fecit loquendi exordium, verbo oftium aperuit, prioris anni Synodum & illius à militibus injurias exponens, atque addidit. Conveniant qui priori anno reftitere veritati. Si quis eft in illis fermothynia Nicæ nus, Leo Rhodiorum in infularum vel contradictionis vel ratiocinationis, dicant: Ità omnis examinatio manifefta fiet. Et introducti funt Bafilius Ancyræ Epifcopus, primæ Galatiæ Metropolita, Theodorus Myrenfis, Metropolita Lycia, & Theodofius Epifcopus Ammorienfis. Exindè ad gloriofiffimorum Judicum interlocutionem lecta eft facra Conftantini & Irenes ad Synodum Divalis, habens quatuor præfertim capita. Primò, oftendit fummam præfentis Synodi neceffitatem, utpotè fine qua pacificari & ad vitæ æternæ fpem reftitui Græcorum Ecclefias non poffe Paulus Patriarcha pœnitens & moriens fuerat proteftatus, & fine cujus faciendæ Regio promiffo Sanctus Tharafius admittere conftanter noluerat Epifcopatum Conftantinopolitanum. Deindè, juxta Adriani Pontificis preces & juffa dat Epifcopis plenam fuffragii libertatem. Damus, inquit, unicuique licentiam, ut fine omni fubftratione loquatur quæ fibi vifa fuerint, & difinda examinatio fiat, & magis fiducialiter veritas agatur. Tertiò, dogmaticas Adriani Pontificis من Provincia, Gregorius Peffinuntis in fecunda Ga- |