Epifcopus, teftis oculatus, addens Sanctorum Apoftolorum Petri & Pauli,& ipfius etiam Chrifti Domini imagines, colorum varietate expreffas, confervatafque, id eft, à Majoribus acceptas, fuo tempore fuiffe ubique ufitatas. Pofteriora laudatæ imaginis fub Juliano Apostata Imperatore mi1.7. c.4. racula refert Hermias Zozomenus. Quod ipfe Dominus Jefus Christus imaginem fuam non manufactam Abagaro Edeffenorum Principi miferit, 1.5.c.10. Gregorius fecundus Pontifex in litteris ad Leo nem Ifaurum adfeverat. Orientalis Ecclefia id Epift. 2. femper habuit indubitatum. Et in libro de pudi Cap. 7. citia adversùs orthodoxam Ecclefiam fcribit Tertullianus. Procedant ipfæ picturæ calicum veftrorum, fi vel in illis perlucebit interpretatio pecudis illius, utrumne Chriftiano, an Ethnico peccatori de reftitutione conlineet. Et in alio ejufdem libri caCap. 10. pite: Ille fi fortè patrocinabitur Paftor, quem in calice depingis. Chriftum Dominum in boni Paftoris, ovem perditam in humero reportantis, effigie antiqui fideles pingebant in facris calicibus: Neque picturam istam, fed ejus ad pœnitentes machos applicationem Tertullianus reprehendit. Etenim & adversùm gentiles, à quibus ob veneratas facrofan&ta Crucis imagines Crucicola vocabamur, nos in libro Apologetico defendit. Etiam Minutius Felix. Et hinc à Diocletiano Augufto fuiffe omoibus fabris, ne aureas aut argenteas Cruces Chriftianis facerent, fub capitis pæna interdictum, referunt fidelia Acta Sancti Procopii Martyris, lecta & probata in Synodo præfenti. Ejufdem Principis tempore facras imagines, haud dubiè adversùs Gentilium calumnias, à Sancto Martyre Pierio, Ecclefiæ Alexandrinæ ac Theone Patriarchæ Presbytero, fuiffe defenfa, oftenfumque, omnem earum bonorem & irréverentiam Prototypi esse honorem five irreverentiam, tradit Photius in Bibliotheca. Act. 4. La 1190 dicationis temporibus facras imagines in Eccle- pridius, fcribens de Imperatore Alexandro Seve- Cap. 43. Egregiè affertionem noftram confirmat factum Quæftio eft, An primitiva, Gentilium ac Judæorum calumniis & perfecutionibus divexata, Ecclefia facra imagines non folummodò privatim ufurparit, fed etiam publicè in Bafilicis expofuerit? Pro parte adfirmativa fecit auctoritas Adriani primi Pontificis in litteris dogmaticis ad Conftantinum Auguftum ac ejus matrem Irenem. Sandorum figuræ ab ipfis sanctis fidei noftræ rudimentis apud omnes fuere Chriftianos, atque in Ecclefiis Sandorum facræ figuræ expreffa atque depi-Epifcopi, de quo ipfe in Epiftola ad Joannem &æ backenùs fuerunt: Quatenùs gentilitas Paganorum confpecta Divinæ Scripturæ depicta hiftoria ab idolorum cultura & dæmonum fimulacris ad verum Chriftianitatis lumen atque amoris Dei culturam verti deberet: Confonare videtur Iconoclaftici Con576. venticuli Refutatio. A Chrifti Domini temporibus ufque ad Conftantinum Imperatorem tranfierunt anni Refpondeo tamen primis iftis Chriftianæ præ Epifcopum Hierofolymitanum, exftante inter intraffem ut orarem, inveni ibi velum pendens in babens imaginem quafi Chrifti, vel Sancti cujufdam: Non enim fatis memini, cujus imago fuerit. Cùm ergò hoc vidiffem in Ecclefia Chrifti contra au&oritatem Scripturarum hominis pendere imaginem, fcidi illud, & magis dedi confilium cuftodibus ejusdem loci, ut pauperem mortuum eo obvoluerent ac efferrent. Et infrà. Precor, ut præcipias deinceps in Ecclefia Chrifti vela iftiufmodi, quæ contra reli F. 615. 616. L. 6.10 6172 gionem noftram veniunt, non appendi. Decet enim Alium Sancti Epiphanii locum ex nefcio qua L.2.c.19. deinceps non curanda, triumphare Crucis my Refpondet orthodoxa ejufdem Conventiculi Aliter in prima pro facris imaginibus oratione refpondet Sanctus Joannes Damafcenus. Quod fi -dixeris virum admirabilem Epiphanium apertè imagines interdixiffe, primum id fortaffe effe falfum & fidum refpondebimus, eique, ut à multis fieri confuevit, Orationem ab alio compofitam fuiffe attributam. Deindè, ut Epiphanii esse cam orationem con cedamus, quemadmodùm fcimus Beatum Athanafium Sanctorum reliquias non in urnis collocandas: fed bumi condendas eo confilio cenfuiffe, ut abfurdum Egyptiorum morem abrogaret, qui mortuos fuos non fub terra condebant, fed in lectulis & fcimpodiis collocabant, fic etiam fortafsè magnum Epiphanium, ut quidpiam ejufmodi rectè conftitueret, imagines non effe faciendas cenfuiffe. Nam quod ei propofitum non fuerit, ut illas abrogaret, Divini ipfius Epiphanit teftatur Ecclefia, ad hoc ufque tempus imaginibus exornata. Perplacet hæc refponfio. Sacras imagines in publicas Bafilicas, introduxiffe exiftimatur Sanctus Sylvefter Pontifex occafione iftius miraculi, de quo Romanum Breviarium ad diem nonam Novembris: Hodierno die primùm Romæ publicè Ecclefia confecrata eft, & imago Salvatoris in pariete depicła populo Romano apparuit. Edixit Pharifaicum Gentilium ac Judæorum fcandalum, offenfionem, calumnias dæorum, Palæstina Bafilicas quotidie intran- Opponi poffit Sanctus Auguftinus in expofi- bent, Cap. 10 bent, & non loquentur? Nunquid oculos babent, profequerentur. Et Julianum Auguftum Marty Plebs gentilis Georgium Epifcopum, aft Aria- L.22.c.28. Refpondeo id alieniffimum effe à Sancto Auguftino. Quod enim Sanctorum Apoftolorum Petri & Pauli imagines proftarent paffim fuo tempore in omnibus Ecclefiis, palàm afferit in pri-Et apud Ammianum Marcellinum Alexandrina L.3.c.10. mo libro de confenfu Evangeliftarum. In loco igitur nobis objecta agit de Dei Patris, feu ipfius. Divinitatis corporea imagine, quam multis fæculis Ecclefia ignoravit. Etenim ad Leonem Epift.1. Ifaurum fcribit Gregorius fecundus Pontifex. Cur Patrem Domini noftri Jefu Chrifti oculis non fubjicimus, ac pingimus? Quoniam quis fit, non novimus, Deique natura spectanda proponi non po Act. 4. teft, nec pingi. Et Sanctus Germanus Patriarcha Conftantinopolitanus in litteris ad Joannem Epifcopum Synadenfem. Invifibilis Deitatis imaginem & fimilitudinem, vel schema vel figuram aliquam non formamus, quam nec ipforum Sanctorum Angelorum fublimes Ordines confiderare vel inveftigare penitùs valent. Et Joannes Theffalonicenfis Epifcopus in hac Synodo laudatus. Imagines Dei facimus, id eft, Domini noftri Jefu Chrifti, quemadmodum vifus eft fuper terram, hunc pingentes, & non ut intelligitur natura Deus. Quæ enim fimilisudo eft, vel quis habitus iucorporei & fine fchemate Verbi Patris? Idem multis docent in Orationibus de imaginum cultu San&tus Joannes Damafcenus, & vita Sancti Stephani Auxentiani. Et hæc noftra Synodus folas Chrifti Domini, Deiparæ Virginis, ac fanctorum hominum & Angelorum imagines in fidei fuæ decreto probavit. Hunc in fenfum Sanctus Auguftinus feipfum in libro de decem chordis explicat, dicens de Deo: Et nullam fimilitudinem debemus facere. Sacras imagines effe Dominica incarnationis effectum & fequelam Patres paffim adfirmant. Cap. CAPUT III. Exponitur cultus' facrarum An&torum Reliquias Ecclefia Catholica fem SA per eft venerata. Hinc enim, uti apud Eufebium Cæfareenfem Ecclefia Smyrnenfis ad Ponticam fcribit, à Judæis moti Gentiles Præfidem exorarunt, ne Sancti Polycarpi Martyris & EpiL.2. c.14. fcopi corpus cuiquam daret, ne Chriftiani Cruci fixo deferto illum inciperent venerari: Eadem in nos fuit calumnia Diocletiani ac Maximiani Auguftorum, de quibus idem Eufebius, agens de L.8. c.6. Sanctis Martyribus Gorgonio & Dorotheo. Eos poft mortem decoro & celebri funere terræ mandatos Imperatores de integro effodiendos, & in mare precipitandos decreverunt, ne quidam eos in fepulchris conditos, Deos effe reputantes, Divina veneratione L. I. Honoris modum eleganter exponit in Reliquiarum cultus mirificè fplendefcere cœ- Cap. z. ni fermo de diverfis. C. 5. 9. aureo portaverunt ?" Stulti omnium Eccclefiarum po- | Hierofolymitana. Videatur & San&ti Augufti. Ser. 106. Propheta fuit. Adoramus folum Deum vivum & verum At Sanctorum uti animæ, ità & corpora funt illius vera ac viva templa, ideòque illum non dumtaxat in femetipfo, fed etiam in fua domo adoramus, ipfique unà domui impendimus fuum honorem, quem noftra Synodus falutationem appellat. Eft phrafis antiqua, Nam & in hiftoria Laufiaea de Sancto Apollonio Martyre ac ejus Sociis feridit Palladius Epifcopus Cap, 67 Helenopolitanus: Deum adorantes, corum corpora falutavimus. Eleganter & largè idem docet Sanctus Hieronymus contra blafphemum Vigilântium, dolentem Martyrum Reliquias, utpotè vilem & diffolutum fæpè pulverem, pretiofo operiri velamine, & non vel pannis vel cilicio colligari, vel projici in fterquilinium, ut ipfe folus dormiens & ebrius adoraretur. Ejufmodi fanctarum reliquiarum folemniffimas translationes habemus longè plurimas. Quævis enim civitas quempiam fan&um Martyrem optabat fibi patronum. Nec fine caufa. Etenim de Sancto Jacobo Nifibeno Epifcopo fcribit in illuftrium virorum catalogo Gennadiús Pref byter Maffilienfis. Moritur hic vir Conftantii temporibus, & juxta præceptum patris ejus Conflantini intra muros Nifibenses fepelitur, ob cuftodiam fcili cer civitatis. Quod fecundùm fidem Conftantini evenit. Nam poft multos annos ingreffus Julianus Apoftata Nifibem, & vel gloriæ fepulti invidens vel fidei Conftantini, cujus ob id domum persequebatur, juffit efferri de civitate fandi corporis Reliquias : Et poft paucos menfes, confulende licet Reipublicæ, Jovixianusīmperator, qui Juliano fuccefferat, tradidit Barbaris Perfis civitatem. Etiam vivus Jacobus fola oratione, ut in monaftica hiftoria largè refert Theodoretus, civitatem à Perfica obfidio ne portentosè liberarat, ideòque & à mortuo Conftantinus non vanè fperabat. Sacras ejus Reliquias fuiffe aliter exportatas idem Theodoretus afferit: At Gennadio, utpotè feniori, eft om ninò credendum Rectè item Sanctus Hieronymus ait dæmones ad fanctorum Reliquias rugire & torqueri. Largiùs exponit in eodem libro adversùs Vigilan- Cap. 4. tium. Sentio, fentio, infeliciffime mortalium, quid doleas, quid timeas. Spiritus ifte immundus, qui bac te cogit fcribere, fæpè hoc vilissimo tortus eft pulvere, immò hodieque torquetur, & qui in te plagas diffimulat, in aliis confitetur. Nifi fortè in morem Gentilium, impiorumque Porphyrii & Euncmit, bas præftigias dæmonum effe confingas, & non verè clamare dæmones, fed fua fimulare tormenta. Si milem Arianorum de facto per Sanctorum Gervafii atque Protafii Reliquias miraculo blafphemiam refert in Sancti Ambrofii vita Presbyter Paulinus. Lutherani & Calvinifta agnofcant fuos Patriarchas. Nec tantùm corpora, fed & Sanctorum veftes, domos, fedes, aliaque id genus fuit femper Ecclefia venerata. Jacobi Apoftoli, inquit Eufebius Cæfareenfis, Cathedram, qui primus erat ad Hierofolymitana Ecclefiæ Epifcopatum à Servatore deleclus, ad iflud tempus fervatam, Epifcopt, qui illic ordine fuccefferunt, permagnò æftimant. Ejufdem Apoftoli Epifcopale pallium fuiffe pari honore fervatum, ac tandem Sancto Ignatio Patriarchæ Conftantinopolitano donatum pro grandi munere, Nicetas Paphlago adfirmat. Etiam Sancti Petri Apoftoli cathedram veneratur Ecclefia Romana. Hierofolymitanæ regionis terram, utpotè Dominicis veftigiis calcatam fuiffe olim miffam in omnem Chriftianam regionem, & grandi reverentia exceptam, fuprà audivimus à Sancto Auguftino. Et quid miri? Etenim etiam Majorum noftrorum pocula benè merita à nobis honorari fcribit, atque ab illis ad Reliquias argumentatur in libro de Refurrectione Tertullianus. Pro facrarum Reliquiarum veneratione habemus innumera Patrum teftimonia: Ex folis Sancti Auguftini locis poffit grande volumen impleri. L.7.C.14 Cap. 22. Silere nolim vetuftum Romanæ Ecclefiæ morem de veneratione Brandeorum, de quibus ad Conftantinam Auguftam, Sanctorum Apoftolorum Petri & Pauli Reliquias dedicandæ eorum Bafilicæ poftulantem, fcribit Sanctus Gregorius L.3.Epift. Magnus. Corpora fanctorum Petri & Pauli Apofto- 30. Eidem fundamento innititur Populi Uzalen- lorum tantis in Eeclefiis fuis corufcant miraculis atfis, adversùs fuum Epifcopum, partem de Sancti que terroribus, ut neque ad orandum fine magno ilStephani Reliquiis transferre volentem ad Pro- luc timore poffit accedi. Dum beatæ recordationis montorianenfem fuæ Diœcefeos Ecclefiam, mo Deceffor meus, quia argentum, quod fupra facratif tus tumultuofus, de quo in libris de ejufdem fimum corpus beati Petri Apoftoli erat, longè tamen Sancti miraculis Sanctus Evodius Epifcopus ejuf-ab eodem corpore ferè quindecim pedum fpacio, mudem civitatis Uzalenfis. Immenfa ad Ecclefiam Ļ.97 multitudo confluxit. Tumultus magnus & clamor fieri cœpit, zelus fidei, & amor amici Dei omnes accendit. Circumdatur Epifcopus ftipantibus turbis, rogatur, tenetur, non ante dimittitur, quam Sacramento etiam nihil fe Reliquiarum de civitate ablaturum polliceretur. Pius populus amittere noluit fuum patronum tutelarem, cujus fanctas Reliquias fuiffe in afflictæ tunc Chriftianitatis folatium Divinitùs revelatas ac repertas fcribit ad omnes Chrifti fideles Avitus Presbyter parochia tare voluit, fignum ei non parvi terroris apparuit. fuetudo Relat. 3. fuetudo non eft, quando Sanctorum Reliquias dant, rius. Sanctiffimam clavem à Sancti Petri Apoftoli 57. Eadem Brandea in laudati Pontificis vita lau- L.2.c.42. dat Joannes Diaconus, dicens fuiffe pannum quemdam, pixidi ab ipfo Pontifice inclufum, & Pontificali figillo fignatum: Fuiffe Brandet, id eft, panni fupra Sanctorum fepulchra pendi aut jacere confueti particulas. Et hinc quidam Occidentalium Ecclefiarum feu Principum Legati, irati ob denegatas Sanctorum Reliquias vocabant vilem pannum, & pretiofis fuæ patriæ pal liis opponebant. Eorum murmurationes Brandei incifione ac emiffo fanguine curatas fuiffe etiam à Sancto Gregorio laudatus Joannes teftatur, & addit in alio libro. Ex beati Gregorit veracibus ad L.3.C.58. Constantinam Augustam verbis apparet, quia ufque ad illa tempora pro Reliquiis Brandeum Romamus Pontifex conferebat, cum pofteriori tempore de veftibus, quæ fub altari San&i Joannis in Bafilica Conftantiniana fervantur, particulæ cœperint petentibus pro Sacris Reliquiis dari. Ex quo conftat quafvis Reliquias aut Sanctuaria, quæ ufque ad illa tempora in Latinis Ecclefiis legimus poftulata & impetrata, dumtaxat Brandea fuiffe. Etiam cum illis altaria fuiffe confecrata. Et hinc Joannes quartus Conftantinopolitanus Epifcopus, fuperbi nominis Episcopus universàlis, profanus adfectator, Conftantinam Auguftam, moliens inimicam facere, callidè induxit ad poftulandas Confirmant Hormifde Pontificis ad Juftinum Auguftum Legati in litteris ad ipfum Pontificem agentes de Juftiniano tunc Orientis Comite, poftmodùm Principe Augufto, fanctorum Principum Apoftolorum Bafilicam ædificante, & San&ti Laurentii Reliquias ad polt Epift. eam dedicandam poftulante. Habuit prædic 65. wiri petitio fecundùm morem Græcorum, & nos contrà confuetudinem Sedis Apoftolicæ expofuimus: Acrepit rationem. Ejus merita prædicant, & adjungunt. Undè fi Beatitudini vefire videtur, fanHuaria beatorum Apoftolorum Petri & Pauli fecundùm morem ei elargiri præcipite, & fi fieri poteft,||Reliquias, quas notat ab optimo Gregorio, iniad fecundam cataractam ipsa san&uaria deponere,quitatis fuæ adverfario, non poffe concedi . Epift.66. veftrum eft deliberare. Et ipfe Hormifda Ponti 44. Duravit ifta pietas ufque ad Stephani tertii Pontificis tempora, in cujus vita de Aiftulpho Longobardorum Rege, obfidente Romanam civitatem, fcribit Anaftafius Bibliothecarius: Multa corpora Sandorum effodiens, corum facra myfte ria in magnum animæ fuæ detrimentum abftulit. Et Paulus primus Pontifex in litteris ad Joannem Sanctorum Stephani ac Sylveftri Abbatem: Impia Longobardorum gens effodientes Martyrum fepul fex in litteris ad eumdem Juftinianum. Beatiff morum Apoftolorum Sanctuaria fub omni veneratione tranfmifimus. Hæc Sanctuaria feu Brandea laudatus Gregorius in fua Romana Synodo vocat L.4. Epift. fuperpofita Sanctorum corporibus velamina, linea utique aut fericea, quandoque ad primam dumtaxat, quandoque ad fecundam arcæ facras Reliquias continentis cataractas deponi confue ta: Exindè cenfebantur magis aut minùs fancta.chra, & impiè devaftantes, quorumdam fan&orum De eifdem intelligo San&tum Hieronymum in L.3. c.11. libris adversùs Ruffinum: Ad Sanctorum fudaria & femicinctia dæmones rugiunt . Addunt Legati Apoftolici de Comite Juftiniano. Petit & de catenis sanctorum Apoftolorum, fi poffibile eft. Voces, Si poffibile eft, exponit SanAus Gregoríus in laudata Epiftola ad Conftantinam Auguftam. Quia ferenissimæ Domina tam religiofum defiderium esse vacuum non debet, de catenis, quas ipfe Sanctus Paulus Apoftolus in collo & In manibus geftavit, ex quibus multa miracula populo demonftrantur, partem aliquam vobis tranfmittere feftinabo, fi tamen hanc limando tollere prævaBuero. Quia dum frequenter ex catenis eifdem multi venientes benedictionem petunt, ut parùm quid ex limatura accipiant, affiftit Sacerdos cum lima, too aliquibus petentibus ità concitè aliquid de catenis ipfis || excutitur, ut mora nulla fit. Quibusdam verò petentibus diu per catenas ipfas ducitur lima, & ta men ut aliquid exindè exeat, non obtinetur. Et L1.Epift. hinc vides, quales fuerint claves illæ, de quibus 29. 30. ad viros Primates fcribit frequenter idem Grego auferentes fecum deportaverunt corpora. Et quia Videtur tamen pietas dudùm anteà etiam Ro- Cap. 56. |