tiam prodiiffe hymnos ac alias preces hæreticas || Thomam Eboracenfem Archi-Epifcopum laudat F. 293. Cap. 12. queritur Milevitana Synodus, ideòque nullas, Conft.122 Cap. 5. nifi à prudentioribus tractatas, & à Synodo com- Guilielmus Malmesberienfis, quod mafculam in Reftat quæftio, An Wicleffiftas Ecclefiaftici. Nec tantùm diffonam ab Ecclefiaftica fide aut moribus materiam vetat præfens Canon, fed & incongruam cantandi formam, de qua Apoftolicæ ad Ephefios Epiftolæ verfum, Cantantes in cordibus veftris Domino, exponens Sanctus Hieronymus, adductus etiam & laudatus à Synodo Senonenfi. Audiant bæc adolefcentuli: Audiant hi, quibus pfallendi in Ecclefia officium eft, Deo non voce, fed corde effe cantandum, nec in tragadorum modum guttur & fauces dulci medicamine collinendas, ut in Ecclefia theatrales moduli audiantur & cantica; fed in timore, in opere, in fcientia Scripturarum. Quamvis fit aliquis, uti illi folent appellare, cacotonos, fi bona opera habuerit, dulcis apud Deum cantor eft. Longè minùs evirandi funt pueri, ut mimicè in Ecclefia cantent, & extra illam flagi-ruptis: Eft ipfa carnalis ac rebellis libido. Ejus tiofiffimè vivant. Evirationis facinus ut verum homicidium damnant Romanæ leges, adeòque talis in Ecclefia cantus quid aliud eft, nifi barba ro quorumdam gentilium more proprios Deo filios immolare? Meritò in Capitulorum brevi quofdam Epifcopos & Abbates reprehendit Carolus Magnus, Quod plus ftuderent, ut fuus cleCap. 11 vicus vel monachus benè cantaret & legeret, quàm juftè & beatè viveret. Quamvis non folùm minimè Refpondeo tamen Wicleffiftas fuiffe juftiffimè damnatos. Adducta enim lenocinandi vis nequaquam in ipfis fonis aut aliis rebus fenfui noftro objectis eft, fed in nobis peccato originali cor caufa quafdam Dei creaturas poffumus fugere ac ||à nobis feparare, nullam damnare. Porrò cantum omnis jam pridem fub cœlo probavit Ecclefia, ejufque judicium pleniffimè fecutus eft etiam Sanctus Auguftinus. Fateor nos in pio quoque cantu quandoque labi in voluptates aurium, at: ecce remedium ejufdem Auguftini. Cùm miht accidit, ut me ampliùs cantus, quam res, quæ cantatur, movet, pœnaliter me peccare confiteor, & tunc mallem non audire can antem. Leviora noftræ fragilitatis peccata funt ifa; tamen omning peccata. L.10.c.33. CANON LXXV L Uod non oportet intra fan&os ambitus cauponariam officinam vel ciborum fpecies proponere, vel alias venditiones facere, fuam venerationem Ecclefiiis fervantes. Salvator enim nofter & Deus, per fuam in carne vivendi rationem nos inftituens, non facere domum Patris fui domum negationis juffit, qui etiam nummulariorum menfas effudit, & eos qui facrum commune faciunt, ejecit. Si quis ergò in prædico delicto deprehenfus fuerit, fegregetur. SCHO Q CANON , LXXVIL · Uod non oportet facris initiatos, vel Clericos vel Afcetas, L. 3. SCHOLI O N. Anta fermè olim lavandi, quanta edendi fuerunt Sanctum Jacobum Apoftolum, quem aut bibendi eft exiftimata neceffitas. Lavit, tefte apud Sanctum Irenæum & Eufebium L.3. C.22. Cæfareenfem Sancto Polycarpo, etiam Sanctus Joannes Apoftolus, & inter duriores antiquæ pœnitentiæ moleftias fuit illotum in facco & cinere volutari. Etiam monachis balnea permiserunt fancti Patres: Et quodvis olim monasterium, quomodò culinam, ità & balneum habuit. Gallia, Belgica præfertim, æftu non laitem & fextas, jejunari folitas, ferias, uti liborat, & tamen de Godefchalco, monacho miferabili, quem ut contumacem hæreticum per annos plufquam viginti carceratum Euchariftia etiam Sacramento privavit, fcribit ad Egilonem Epift.24 Senonenfem Archi-Epifcopum Hincmarus Re menfis: In manfione, qua degit, caminatum habet,& neceffarium; lavacra illi non denegantur . Et apud Sanctum Gregorium Turonenfem fanctiL.10.c.16. moniales Pictavienfes Radegundim Abbatiffam fuam graviter accufant: Quod in balneo lavarentur incongruè. Erat infulfa querimonia. Etenim de Ægypti & Syriæ Monialibus fcribit ad SabiEpift. 48. nianum Diaconum Sanctus Hieronymus: Lava C. 3. Cap. 6. quet ex Refponfis Nicolai primi Pontificis, id Verùm mixta diverfi, facri præfertim, fexus crum non adeunt. Et ipfe illud nulli unquam fa-fideria præfentium follicitant atque invitant? Gracræ Virgini permifit. Etiam plures monachi religiofiffimè abftinuerunt: Et in Chalcedonenfis Act. 10. Synodi Actis, quod per quinquaginta à fua converfione annos nunquam laviffet, prædicatur quidam Presbyter Ecclefiæ Edeffenæ. Imitati viffimè invehitur in audaciam nuditatis. Certè Epift.7. L.3.c.6. pus Helenopolitanus. Et ad Lætam matronam fcribit Sanctus Hieronymus. Scio præcepiffe quofdam, ne Virgo Chrifti cum eunuchis lavet, nec cum maritatis feminis, quia alii non deponant animum virorum, alie tumentibus uteris præferant fæditatem :- Mihi omninò in adulta virgine lavacra difplicent, quæ feipfam debet erubefcere, & nudam videre non poffe. Rem formidabilem, Carthagine factam, refert apud Sanctum Profperum Auctor librorum de Divinis promiffionibus . Quædam juvencula, Arabs natione, Ancillæ Dei babitum geftans, cùm in balneo lavans fimulacrum quoddam Veneris impudicè refpiceret & feipfam, eique fe confimilans, domicilium fe diabolo præbuit: Ab ipfo apprehenfa fuit & poffeffa. Et Juftinianus AuL.22.c.16. gustus in duabus legibus novellis uxorem, quæ L.118.c.8. voluptatis caufa lavare audeat cum viris alienis, ftatuit omninò poffe dimitti. Et jure merito Quoniam promifcua balnea ipfi etiam gentiles damnarunt. Etenim de Tra jano Augufto encomiafticè fcribit Ælius Spartianus; Balnea pro fexibus feparavit, Et de Ale- Cap. 18. xandro Augufto Lampridius. Balnea mixta Roma exhiberi prohibuit: Quod quidem jam anteà probibitum Heliogabalus, fædiffimus Priapus, fieri Cap. 24. permiferat. Et infrà. Cùm milites_lavacris mulieCap. 53. bribus vacarent, omnes comprehendi juffit, & in vincula conjici. Viris, licet folis, mulierum balnea ne quidem patere voluit. Aliam gentilium Romanorum caftiffimam confuetudinem laudat in libris Officiorum Sanctus Ambrofius. Mos ve- L. 1. C. 18. tus in urbe Roma & plerifque civitatibus fuit, ut filii puberes cum parentibus, vel generi cum foceris non lavarent, ne paternæ reverentiæ auctoritas minueretur: Licèt plerique fe & in lavacro, quantùm poffunt, tegant, ne vel illic, ubi nudum totum eft corpus, teda non fit portio genitalis. Ex hac confuetudine Gordianus Imperator, apud Julium Cap. 6. Capitolinum. Socero fuo Annio Severo tantùm detulit, ut nunquam cum eo laverit. L.1.C.6. Epift.80. Q UT CANON LXXVIIL Uod oportet eos, qui illuminantur fidem difcere feptimanæ feria Epifcopo feu Presbyteris renunciare . SCHOLIO N. Tcumque verum dicit fexta Synodus Parifienfis. In primordio fan&tæ Dei Ecclefiæ nemo ad perceptionem facrofancti Baptismatis admittebatur, nifi priùs & fidei & Baptifmatis Sacramento fuisset inftructus. Verùm quoniam fides Chrifti ubique pollet, & parvuli de Chriftianis parentibus nati, antequam ad intelligibilem ætatem veniant, Baptifmatis Sacramenta percipiunt, neceffe eft ut quod imbecillis ætas nequivit, intelligibilis difcere fatagat. Dixi, utcumque verum. Licèt enim, uti non dubito, rectum fentiat, palàm tamen malè loquitur in infantili ætate neminem fuiffe à primitiva Ecclefia baptizatum. Baptifma infantium eft non folummodò Apoftolicum, fed & Dominicum inftitutum. Interim ex quo plenè extinctus fuit Paganifmus, & Baptifmus in adul tam ufque ætatem à nemine dilatus, primæva tradendi & reddendi Symboli forma & tempora in omnimodam ubique diffuetudinem abierunt. Meritò item Campania, Samnii, ac Piceni Epifcopos arguit Sanctus Leo Magnus, quod fine ullis fpiritualium eruditionibus præparationum celebrarent regenerationis myfteria, rudibusque ac Ecclefiaftica doctrinæ imperitis traderent Sacramentum. Eft quippe patenter adverfum Divino man & quinta dato: Docete gentes, deindè baptizate. Etiam in extremo mortis articulo eft ordo ille rigidiffimè fervandus. Etenim Sando Petro, uti in prato Cap. 98. fpirituali ex Sancto Athanafio refert Sanctus Sophronius, Ecclefiæ Alexandrinæ Epifcopo & Martyri, cùm facta effet mortalitas, & plerique necdum catechizati ad Baptifma mortis timore confugerent, apparuit Angelus bumana Specie dicens: Quamdiu buc mittitis marsupia ifta fignata quidem, inania autem prorsùs & vacua, & intùs nibil babentia? Valis fignati & vacui fit etiam mentio in Dialogis Sancti Gregorii: Eft homo judæus, qui à dæmone territus feipfum facrofancta Cruce fignarat. Edixit itaque Angelus ejufmodi bapti zatos habere quidem validum Sacramentum, & ejus characterem, at fine omni fructu juftificationis. Confonat Gregorius fecundus Pontifex in litteris ad Sanctum Bonifacium Apoftolum c. 8. Francorum: Ait ipfos non rebaptizandos, fed fpirituali doctrina, ut Sacramentum revivifcat, ftudiofiùs impartiendos. Quocircà Epifcopis ac Presbyteris rigidum adfiduè catechizandi onus incumbit. Hinc omnis olim Ecclefia habuit. fpecialem Catechistam, quem in Epistola ad Clerum fuum Sanctus Cyprianus Audientium, in Epift. 24. libris adversùs Sanctum Hieronymum Ruffinus L.1.C.2. vocat Symboli Patrem & Doctorem. Apud Orientis Ecclefias fuit non modica dignitas. Por Epift.9. Porrò de Symboli tradendi tempore fcribit ad | fororem fuam Marcellinam, agens de perfecutione fibi per Valentiniani fecundi Imperatoris matrem Arianam Juftinam mota, Sanctus Ambrofius. Sequenti die, erat autem Dominica, poft lectiones atque tractatum, dimiffis catechumenis, Symbolum aliquibus Competentibus in Baptifterii tradebam Bafilica. Infrà palam dicit fuiffe DominiSerm. de cam Palmarum. Et apud Sanctum Auguftinum fermo in eadem Dominica: Symbolum vobis tradituri fumus, fratres chariffimi. Et de Epifcopo, qui Burgundiones perduxit ad fidem fcribit SoCap. 13. crates: Cùm eos in fide erudiviffet, octavo die, qui fuit Pafcha, lavacro Baptismatis tinxit. Et Synodus Agathenfis: Symbolum placuit omnibus Ecclefiis una die, id eft, ante octo dies Dominica Refurrectionis, publicè in Ecclefia Competentibus L.2. C.35. prædicari. Quod ipfum tradunt in opere de inftiL.2.C.17. tutione Clericorum Rhabanus Maurus, Sanctus semp.115. L.7. C.30. Epift.16 C. 4. C. I. 21. C.. Ifidorus Hifpalenfis Epifcopus in libris de Ecclefiafticis officiis, & in fimili opere Alcuinus Flaccus, agens de laudata Dominica: Pafcha petitum feu Competentium dicitur, quia hodie Symbolum Competentibus tradebatur. Symbolum olim nequaquam omnibus catechumenis, fed foli fupremæ Competentium claffi credebatur: Ubicumque apud antiquos Ecclefiæ Scriptores quid legeris de traditione Symboli, Conpetentium memoriam paffim additam videbis. At verò catechumeni in Competentium claffem adfcendebant in Dominica Palmarum, exindè dicta Pafcha Competentium. Aliud tamen docere videtur Sanctus Hieronymus in litteris ad Pammachium, adversùm errores Joannis Epifcopi Hierofolymitani. Confuetudo apud nos ejufmodi eft, ut iis, qui baptizandi Sunt, per quadraginta dies publicè tradamus fanHam & adorandam Trinitatem. Et fecunda Synodus Bracarenfis : Præcipimus, ut, ficut antiqui Canones jubent, ante viginti dies Baptifmi ad purgationem exorcifmi catechumeni currant, in quibus viginti diebus omnes catechumeni Symbolum, quod eft, CREDO IN DEUM PATREM OMNIPOTENTEM, fpecialiter doceantur. Propter hafce Patrum & Canonum diffonantiam quidam exiftimant variarum Ecclefiarum varium fuifle morem. Nam intra ipfam Galliam fuiffe mores varios palàm oftendit adductus Canon Agathenfis. Et ex ifto Bracarenfi Canone vides Hifpanas Ecclefias etiamnùm tunc Competentibus tradidiffe Symbolum Apoftolicum, nequaquam Nicænum aut Conftantinopolitanum: Hocce enim incipit; Credo in unum Deum, non, Credo in Deum. fabbatho fancto Pafcha. Prima itaque mutatio exiftimatur facta à Sancto Gregorio, quod varia Ecclefiæ tunc, uti liquet ex Agathenfi & Braca renfi Synodis variare cœpiffent. L. 144. Alia eft ratio Sancti Hieronymi. Neque enim ille de Symboli traditione, fed de fidei loquitur expofitione feu catechifmo, de quo & feptimus Canon Conftantinopolitanus: Catechumenos diu in Ecclefia verfari, & Scripturas audire facimus. Frequentibus prædicationibus imbuendos fcribit ad Siciliæ Epifcopos Sanctus Leo Magnus. Varia Epift.4. in variis fæculis ac regionibus catechifmus ille C. 6. habuit tempora: Nam & de Samaritis mediorum fæculorum Paganis novella Juftiniani lex habet: Catechizentur biennio. Et quadraginta apud Palæ ftinos dierum meminit etiam in prima catechesi Sanctus Cyrillus Epifcopus Hierofolymitanus. Eifdem mediis fæculis Romana Ecclefia contraxit ad tempus quarta poft quartam Quadragefimæ Dominicam feria & fefto Pafchali interclufum: Eumque fuo tempore fuiffe illius antiquum mo. L4. c.18. rem adfirmant Rupertus Abbas Tuitienfis in opere de Ecclefiafticis officiis, & in fpeculo de Ecclefiæ myfteriis Hugo de Sancto Victore. Porrò L.1. c.17. catechifmi & traditionis Symboli differentiam exponit in libris Retractationum Sanctus Auguftinus. De fide & Symbolo dispuravi, quam dispu tationem in librum contuli, in quo de rebus ipfis ità differitur, ut tamen non fiat verborum illa contextio, quæ tenenda memoriter Competentibus traditur. Eodem modo diftinguit in libris Confeffionum. L.S.C•3•· Hæc verba, Tenenda memoriter, elucidat Ordo Romanus. Intentis animis Symbolum difcite, & F.42. quod vobis, ficut accepimus, tradimus, non alicui materiæ, quæ corrumpi poffit, fed paginis veftri cordis adfcribite. Et ipfe Auguftinus in libris de L.1. c.1. Symbolo. Accipite filii regulam fidei, quod Symbolum dicitur. Et cùm acceperitis, in corde fcribite, "idie dicite apud vos: Antequam dormiatis, antequam procedatis, Symbolo vos munite. Symbolum nemo fcribit, fed ad recenfendum, ne fortè de leat oblivio, quod tradidit diligentia, fit vobis codex veftra memoria. Symbolum erat fecreta Chriftianæ ufque ad hofpitalitatem communionis teffera, Judæis aut Gentilibus nullatenùs prodenda, ideòque neque chartæ, neque cuivis catechumeno fed folis Competentibus, jam per septem rigorofa scrutinia difcuffis ac probatis, ac propediem baptizandis, poterat credi. Ità fuit quoufque Symbolum apud gentiles, facris noftris hoftiliter infidiantes, periclitatum fuit de proditione: Extincto cum illis omni hoc periculo, ftatim in ipfo catechumenatus exordio tradi iftud voluit Sanctus Gregorius Magnus, atque etiam in fcriptum redigi permifit. Refpondeo adducta Alcuini verba, Competen tibus tradebatur, benè notanda. Edicunt ejus tempore factum fuiffe aliter. Etenim Ordo Romanus, quem aliqui Sancti Gregorii opus exifti-funt, fidem edifcere, & quinta feria feptimane De ejus per Competentes redditione habet Canon Laodicenfis: Oportet eos, qui baptizandi Cap. 46. mant, Symbolum & orationem Dominicam tradi mandat feria fecunda post tertiam Quadragefimæ Dominicam. At verò Amalarius Fortunatus, fub Ludovico Pio Imperatore Treverenfium Archi-Epifcopus fcribit de quarta feria feptimanæ quartæ : Eadem die catechumeni percipiunt orationem Dominicam & Symbolum ad reddendum in majoris Epifcopo aut Presbyteris renunciare. Et hunc Canonem præfens nofter innovat & confirmat. Quocircà perpetuus videtur hic fuiffe mos Ecclefiæ Orientalis. At verò de Ecclefia Latina fcribit in libro de fpectaculis Tertullianus: Aquam Cap. 4. ingreffi Chriftianam fidem in legis fuæ verba profitemur. Ex quo videtur Symboli redditio facta fuif cum trepidaturis difpenfabatur. Erat Canon Cap. 6. F. 42. fe in ipfo facrofanéto fonte proximè ante Baptif- Ejus folenniter olim in fabbatho fancto red- fepultus. Iterùm interrogatus es, CREDIS IN Dominica Oratio, licèt cum Symbolo in Do- : Quorum omnium rationem aperit idem Augu-gnat in libro de Baptifmo Tertullianus. Benedi- Cap. 28. ftinus in libris Confeffionum, dicens de Victo- i, quos gratia Dei exfpectat, cùm de fanctiffimo rino clariflimo apud Romanos Rhetore ad fidem lavacro novi natalis adfcenditis, & primas ad pri1.9. c. converfo. Ut ventum eft ad boram profitende fidei, mam Euchariftiam manus apud matrem cum fraquæ verbis certis conceptis, retentifque memoriter de tribus aperitis, petite de Patre, petite de Domino loco eminentiori in confpectu populi fidelis Rome red- peculia, gratias, diftributiones charismatum, fubdi folet ab eis, qui acceffuri funt ad Baptifmi gra-jiciente, PETITE, ET ACCIPIETIS. Pertiam, oblatum Simplicianus dicebat Vidorino à Presbyteris, ut fecretiùs redderet, ficut nonnullis, qui verecundia trepidaturi videbantur, offerri mos trat. Non ex charta, fed ex memoria reddebatur: Hinc firmiffimè teneri oportuit, ideòque cepta igitur prima Euchariftia, fecuri de impe- nem |